Ιεράρχες ισχυρίζονται ότι έχουν εντοπίσει «σημάδια αποχριστιανοποίησης» στα εγχειρίδια, τόσο στην Πρωτοβάθμια όσο και στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση.
Θεωρούν επίσης την "αποχριστιανοποίηση των βιβλίων" ως μία από τις αιτίες της ηθικής και πνευματικής κρίσης που διέρχεται η χώρα.
Έτσι αποφασίστηκε η επιτροπή της Εκκλησίας για θέματα Παιδείας να μελετήσει τα σχολικά βιβλία. Στη συνέχεια, θα συντάξει πόρισμα το οποίο θα σταλεί στην Ιερά Σύνοδο και ακολούθως αυτή θα αποφασίσει για παραπέρα επαφές με το υπουργείο Παιδείας.
Το ερώτημα είναι τι θέλουμε για τα σχολικά βιβλία.
Στόχος της εκπαίδευσης και γενικά της παιδείας δεν πρέπει να είναι το να φτιάχνει Έλληνες, Χριστιανούς, μουσουλμάνους, κτλ.
Τα σχολεία δεν είναι εργοστάσια παραγωγής ανθρώπων με κατά παραγγελίαν χαρακτηριστικά.
Ο ρόλος τους είναι να μάθουν στα μικρά παιδιά γραφή, ανάγνωση, αριθμητική, φυσική, ιστορία και τα υπόλοιπα γνωστικά πεδία, να αναπτύξουν κριτική σκέψη, αυτοκριτική, να μάθουν να συνεργάζονται μεταξύ τους και να επικοινωνούν πνευματικά και συναισθηματικά, να καλλιεργουν τις φυσικές και σωματικές τους ικανότητες και εν γένει να αναπτύσσουν ολοκληρωμένες και υγιείς προσωπικότητες...
Φυσικά όλα τα παραπάνω σπάνια εφαρμόζονται γι'αυτό παγκοσμίως επικρατεί φανατισμός και μισαλλοδοξία με ελάχιστες εξαιρέσεις.
Σπάνια η πολιτική, στρατιωτική ή θρησκευτική ηγεσία θέλει ελεύθερους και αυτόνομους πνευματικά και συναισθηματικά ανθρώπους. Προτιμάει οπαδούς, υπήκοους, στρατιώτες και πιστούς "ποίμνιο" που ακολουθεί.
Και παραπέρα, θεατές και γλάστρες για μεσημεριανές τηλεοπτικές εκπομπές και φανατισμένα χρωματιστά μπουμπούκια για τα κυριακάτικα γήπεδα. Δηλαδή πελάτες για να συντηρούν κάποιοι την συντεχνία τους και τα συμφέροντα τους.
Ο άνθρωπος βέβαια δεν σημαίνει ότι θα γίνει καλύτερος μόνο και μόνο με την ένταξή του σε κάποια θρησκεία. Η ανθρώπινη αδυναμία και ατέλεια είναι πανταχού παρούσες.
Μιλούμε για την υποχρέωση της κοινωνίας να δίδει παιδεία που να καλύπτει την σύγχρονη εποχή, καθώς και κάποιο σωστό ηθικό πρότυπο στη νεολαία της. Ως εκμάθηση του σωστού και του λάθους, ως διαμόρφωση δηλαδή του ηθικού προτύπου της αυριανής κοινωνίας.
Από κει και πέρα το αν θα ακολουθηθεί αυτό ή αν δεν θα ακολουθηθεί, είναι άλλο ζήτημα...
Από την στιγμή που η εκκλησία διαθέτει κατηχητικά ας κάνει εκεί διαφώτιση του ποιμνίου της. Το σχολείο πρέπει να είναι χώρος κριτικής σκέψης, παιδεύσεως και γνώσης και όχι προσυλητισμού...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου