Τρίτη 19 Οκτωβρίου 2010

ΔΗΜΟΣΙΟΙ ΑΡΧΟΝΤΕΣ...

Με τους συνδυασμούς που δημοσιεύονται ενόψιν εκλογών σε 3 βδομάδες, επαληθεύεται πως ποτέ άλλοτε τόσο πολλοί υποψήφιοι για μια θέση στον "Καλλικράτη" δεν τόλμησαν να ασχοληθούν με την πολιτική και μάλιστα για τη διεκδίκηση τόσο λίγων θέσεων.

Κανονικά θα έπρεπε να κυνηγάμε με το τουφέκι να βρούμε κανέναν να τον κάνουμε δημόσιο άρχοντα, να τον πείσουμε να αναλάβει τις τύχες μας...

Εσύ όμως υποψήφιε βουλευτή ή τώρα φέτος υποψήφιε δήμαρχε, σύμβουλε, (αντι)- περιφερειάρχη δεν φαίνεσαι να χρειάζεσαι ιδιαίτερα παρακάλια να ρισκάρεις να εκτεθείς...

Διότι ανάληψη δημόσιου αξιώματος θα έπρεπε περίπου να σημαίνει προσωπική ζημία, ζάλη και κίνδυνο.

Ζημία διότι θα έπρεπε να παρατήσεις την δουλειά που κάνεις λίγο πολύ.

Ζάλη γιατί φαντάσου να σε κυνηγούν τηλεφωνικά και με ραντεβού στο γραφείο σου και στο σπίτι σου διάφοροι όλο το 24ωρο για να τους κάνεις χάρες, να προωθήσεις δουλειές, να δεις το αίτημά τους τέλος πάντων.

Όταν αθετώντας προεκλογικά ταξίματα με μετεκλογικά κόλπα και τερτίπια, δηλώνεις αδυναμία ή μη βούληση επίλυσης των προβλημάτων τους. Απαξιώνοντας έτσι μαζί με σένα και την πολιτική στο σύνολο της...

Κίνδυνο διότι η παραμικρή ζημία του δημοσίου συμφέροντος που θα προέκυπτε από πράξεις ή παραλείψεις σου, μετά ή άνευ ιδιοτέλειας αδιάφορο, θα επέσυρε αυστηρές ποινές και πρόστιμα.

Αντ' αυτού έχουμε πληθώρα υποψηφίων. Πιο πολλούς από το Big Brother ή τους νεόκοπους μαγείρους που προέκυψαν φέτος.

Που όλοι τρελλαίνονται να μας υπηρετήσουν. Να μας διακονήσουν, να προσφέρουν κάτι στον τόπο που θα τους αναδείξει.

Υπερπληθώρα υποψηφίων. Πολλοί το κάνανε επάγγελμα κι έχουν να επιδείξουν και χρόνια προϋπηρεσία.

Μερικοί οικογενειακή - κληρονομική επιχείρηση προσφοράς υπηρεσιών και διακονίας του Ελληνικού λαού.

Πρόθυμοι να μπουν στη μάχη και ν' αναμετρηθούν με τα πολλά προβλήματα που καλούνται να λύσουν ως αυριανοί εκλεγμένοι πολιτικοί ή αυτοδιοικητικοί άρχοντες, έχοντας έτοιμες απαντήσεις πριν καν γνωρίσουν σε βάθος τα προβλήματα...

Όπου παρά τον αρχικό ενθουσιασμό για αξιοποίηση και προσφορά, γρήγορα η εξουσία γίνεται αυτοσκοπός και οικοδομείται ένα κομματικό κατεστημένο ημέτερων βολεμένων, όπου το κόμμα χρίζει υποψηφίους και ο λαός αποδέχεται εκ των υστέρων...

Είναι τουλάχιστον ύποπτο όλο αυτή η (ανιδιοτελής;) προθυμία.

Και που συμβαίνει με άτομα που ανήκουν σε όλα τα κόμματα, χρώματα, παρατάξεις και διαλυμένες "συνιστώσες". Μη ξεχνιόμαστε.

Δεν υπάρχουν σχόλια: