Ο ΔΡΑΠΕΤΗΣ (Η ΤΑΙΝΙΑ)...

Το πιο επίκαιρο θέμα των ημερών, που ακόμη δεν έγινε σενάριο ταινίας (δράσης ή φαρσοκωμωδία), όποια πλευρά διαλέξει ο συγγραφέας, του ίδιου σκηνικού όμως...

Εδώ ένας πολιτικός κρατούμενος δραπετεύει κατά τη διάρκεια της μεταγωγής του στις φυλακές της Αίγινας και βρίσκει καταφύγιο στον αχυρώνα ενός μεγαλοτσιφλικά με τη βοήθεια της γυναίκας του. Αυτά το 1967...

Σε πλήρη οθόνη:

http://video.google.com/googleplayer.swf?docid=-8246202046551074330&hl=el&fs=true

ΑΡΓΑΛΕΙΟΣ...

http://www.youtube.com/watch?v=pprEK9tG2kM

Σύγχρονος αργαλειός σε επίδειξη λειτουργίας.

Από το project του ΣΔΕ Κισάμου "ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΑ"...

ΜΑΣΚΑΡΕΜΑ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΡΟΥΤΙΝΑΣ...

Ο Έλληνας κακουχίες δεν αντέχει κι αρπάζει κάθε ευκαιρία να ξεσπάσει στις πλατείες, στους δρόμους με τα καρναβαλικά πανηγύρια και να ξεφαντώνει με ψυχεδελικές αστείες σουρεαλιστικές μάσκες, με αισθησιακές κινήσεις και ξέφρενους χορούς...

Οι σύγχρονες καρναβαλικές γιορτές δεν παραλλάζουν σε τίποτα απ' τις πανάρχαιες πρωτόγονες εκδηλώσεις, οι οποίες έχουν επηρεάσει τις κοινωνίες του κόσμου και αποτελούν μια συνέχεια των Διονυσιακών δοξασίων και βακχικών σκιρτημάτων.

Οι αλληγορικές κινήσεις έχουν σκοπό να διεγερθεί η φαντασία, όχι μόνο των συμμετεχόντων, αλλά και όσων παρακολουθουν και να καταλάβουν τον συμβολισμό τους, είτε πρόκειται για προσωποποίηση φυσικών φαινομένων, είτε για χλευασμό της καθημερινότητας και για σχολιασμό πράξεων της εξουσίας...

Εκείνο όμως, που κυριαρχεί, είναι η ερωτική συμπεριφορά, που έχει ρίζες απ' τις παράτολμες βακχικές εκδηλώσεις με αποκαλυπτικά ξεσπάσματα, όπου δημιουργείται ατμόσφαιρα εξαλλοσύνης και χαβαλές.

Όχι μόνο στην αρχαιότητα, αλλά και σήμερα όλ' αυτά έχουν την αλληγορική σημασία τους.

Δίδεται η αίσθηση, ότι όπως η φύση βγαίνει απ' τη χειμερία νάρκη, έτσι και η υπόσταση του ανθρώπου αναζωογονείται. Σπάζει η απραξία λόγω του Χειμώνα και προβάλλει η οσμή της Άνοιξης, όπου θ' αρχίσει να μετασχηματίζεται ο φυσικός κόσμος της γής. Οπως όλα παίρνουν μέρος στην εύθυμη γιορτή της φύσης, έτσι ετοιμάζεται η ζωή να ακολουθήσει με κλίμα ευφορίας και κεφιού τη μετάβαση απ' το χειμώνα στην άνοιξη.

Το καρναβάλι έγινε πλέον λαϊκή διασκέδαση με δεισιδαιμονικές προεκτάσεις, που διακωμωδούν το ιερό με το ανίερο, το σπουδαίο με το γελοίο, το υπέροχο με το άθλιο, την αξιοπρέπεια με την μικροπρέπεια...

Με το "μασκαριλίκι" ξεφεύγουμε λιγάκι απ' τη ρουτίνα.

Το έχουμε ανάγκη, να ξεχάσουμε την καθημερινότητα μεταμφιεσμένοι με αινιγματικές "μουτσούνες" που ή θα γελάνε χαζοειδώς, γελοιοποιώντας την σοβαρότητα, ή θα παραμένουν ανέκφραστες πιστοποιώντας το μέγεθος του ωχαδερφισμού και της απάθειας των φορέων της παγκοσμιοποιημένης κοινωνίας.

ΙΔΙΑ ΟΖΟ...

Στον γιατρό είχε πάει ο άνθρωπος να τον εξετάσει και του βρήκε μερικές αρρώστιες...
Μετά κάθισε ο γιατρός στο γραφείο του κι άρχισε να του λέει:

- Δεν πρέπει να τρως κρέας γιατί έχεις αυτό...μην τρως γλυκά γιατί βρήκα υψηλό τέτοιο...ούτε τυριά κι άλλα ζωικά λίπη γιατί θ' ανεβεί το άλλο...να μην πίνεις κρασί γιατί έχεις εκείνο...κόψε και το κάπνισμα.....ούτε να πηγαίνεις συχνά στο καφενείο να πίνετε τσικουδιές με τους φίλους σου...

- Όλα αυτά που αξίζουνε στη ζωή βλάφτουνε γιατρέ; ρωτά στο τέλος ο άνθρωπος που ήξερε να ζήσει καλά και δεν άφηνε ευκαιρία να πάει χαμένη αν επρόκειτο για φαγοπότι...

- Σου λέω τι πρέπει να κάνεις για να συνεχίσεις να είσαι στη ζωή για κάμποσα χρόνια ακόμη, λέει ο γιατρός...

- Ε, τότε να πω στη γυναίκα να με μεταδένει από πεζούλα σε πεζούλα να βόσκω χορταράκι, ίδια οζό όπως θες να με κάνεις!!!

ΠΟΛΕΜΟΣ ΤΩΝ ΦΥΛΩΝ: ΠΕΡΙ ΑΛΛΑΓΩΝ...

• Μια γυναίκα παντρεύεται κάποιον άντρα ελπίζοντας πως θα τον αλλάξει, αλλά αυτός δεν αλλάζει...
• Ένας άντρας παντρεύεται μια γυναίκα ελπίζοντας πως αυτή δε θ' αλλάξει, αλλά διάολε πάντα αλλάζει (προς το χειρότερο)...

Και οι αντοχές αλλάζουν επίσης:
Οι παντρεμένοι άντρες ζουν περισσότερο από τους ανύπαντρους, αλλά είναι πιο πρόθυμοι να πεθάνουν νωρίτερα!

ΠΟΛΕΜΟΣ ΤΩΝ ΦΥΛΩΝ: ΕΥΤΥΧΙΑ...

• Για να είναι ευτυχισμένη μια γυναίκα μ' έναν άντρα, πρέπει να τον καταλαβαίνει πολύ και να τον αγαπά λίγο...
• Για να είναι ευτυχισμένος ένας άντρας με μια γυναίκα, πρέπει να την αγαπά πολύ και να μην προσπαθεί να την καταλάβει καθόλου...

MADE IN BANGLADESH...

Από το Μπαγκλαντές έφτασε εδώ ο Ραχμάν, περνώντας 30 χώρες ανάμεσα, για να ξεπεινάσει κι αυτός μαζί με μιλιούνια άλλους ξεπεσμένους του πλανήτη...

Καμμιά αχέση βέβαια η χώρα και η πόλη μας με τη δική του. Διαφορετικά τα ήθη, η θρησκεία, το φαγητό. Όλα εκτός από τα ρούχα που έβλεπε σε πολλά μαγαζιά. "Made in Bangladesh" έγραφαν όχι στο ταμπελάκι με τα χαρακτηριστικά τους βέβαια, μα στις χάρτινες κούτες που απρόσεκτα άφηναν απέξω από τα μαγαζιά οι έμποροι για τον σκουπιδιάρη και έγραφαν με μεγάλα γράμματα τον τόπο αναχώρησης τους και με κόκκινο μαρκαδόρο τ' όνομα του παραλήπτη τους, ικανά να προσελκύσουν το ενδιαφέρον του κάθε (λίγο) προσεκτικού παρατηρητή - διαβάτη, τις μέρες των παραλαβών...

Τα ήξερε ο Ραχμάν τα ρούχα τα ψευδοεπώνυμα, τέτοια έφτιαχνε στα νιάτα του δουλεύοντας 15ωρα στο υπόγειο εργαστήρι του τότε αφεντικού του για 5 δολλάρια τη μέρα, κάθε μέρα, αφού εκεί δεν υπήρχαν Κυριακές, ούτε Κύριοι εξ ουρανού να τους τις αφιερώσουν...

Να που τώρα στη μέση της ζωής του αξιώθηκε να βρεθεί στα μέρη που κατέληγαν τα προϊόντα που του φάγανε τα καλύτερα του χρόνια. Σαν ξένος δεν παραξενεύτηκε που σ' ένα τέτοιο πολυτελές φαινομενικά μαγαζί έγραφε "outlet", δεν ήξερε αυτός ο αγράμματος τι σήμαινε στην δυτική κοινωνία...

Και οι άλλοι που ζούσαν εκεί; Κάποιοι γνώριζαν πως εκεί κατέληγαν τα υπόλοιπα της σεζόν και τα σπασμένα νούμερα από το κύριο μαγαζί το "abovo" κι αν ήταν τυχεροί και προλάβαιναν εγκαίρως να εντοπίσουν το χρώμα και το νούμερο τους, αποκτούσαν επώνυμο κουστούμι ή πουκάμισο σε τιμή ευκαιρίας...μα αυτά τα κελεπίρια ήταν μετρημένα, ούτε 20 κομμάτια τη σεζόν...

Κάποιοι που ήξεραν κι από άλλα "outlet" πρωτευουσιάνικα, απορούσαν πως λειτουργούσε το μαγαζί όλο τον χρόνο, έβγαζε κέρδη ικανά να το διατηρούν σε κεντρικό σημείο της πόλης, αναβαθμισμένο και φρουρούμενο όντως απέναντι από γραφείο υπουργού, να το ανακαινίζουν, να περνούν καλά οι ιδιοκτήτες και να βολευτούν και κάποιες υπάλληλοι (μόνο εμφανίσημες και πρόθυμες), οι πιο ευνοημένες της υπόθεσης, αφού έπαιρναν μηνιαίως μισθό υπερ-αρκετό για τα προσόντα τους καθαρές και ξεκούραστες, χωρίς να έχουν τις ανησυχίες και τα τρεξίματα των αφεντικών, ακόμη και τις μέρες που δεν έμπαιναν πελάτες και τις περνούσαν με φραπέδες, χαχανίζοντας για τους περαστικούς μέσα απο την φυμέ τζαμαρία...

Το μυστικό τους που τώρα ήξερε ως κι ο Ραχμάν, ήταν πως μαζί με τα λίγα επώνυμα κουστούμια με έκπτωση 60% όπως διαφήμιζαν, έφερναν και πουλούσαν τα "made in Bangladesh" είδη με κέρδος 800% όλο τον χρόνο. Πολλά τα είδη, κυρίως casual και γυναικεία φορέματα μιας σεζόν, όπως τα βερνίκια και οι βαφές για τα μαλλιά των θηλυκών πελατών...

Πολλοί πελάτες προστέθηκαν σ' αυτούς που ήξεραν το "outlet" σαν μέρος περιορισμένων ευκαιριών κάποιες περιόδους μετά τις εκπτώσεις...Χωριάτες, φτωχοδιαόλοι, τριτοκοσμικοί απόκληροι που ένοιωθαν εκεί μέσα "όπως στην πατρίδα", κλπ αγοραστές περιορισμένου εισοδήματος που δεν νοιάζονταν για την ποιότητα των ρούχων, μα περισσότερο για τα νάζια της σέξυ πωλήτριας και τον καλλίγραμμο στα όρια του ιδανικού κώλου της που ήξερε να τον κουνά όπως λίγες ακόμη και πότε - πότε σε στιγμές αφέλειας της, κατάφερναν να χουφτώνουν για μερικά δευτερόλεπτα...
Για αυτήν τη χαζούλα δεν έχει διαφορά αν είναι αρσενικοί ή θηλυκοί, αφού δείχνει αμφι...

Πολλοί οι πελάτες, πολλά και τα έσοδα κι ας είναι μερικά ευρώ μόνο από τον καθένα...συνολικά είναι αρκετά να ταίζουν όλα τα άτομα που φαίνεται να έχουν κάνει την τύχη τους με το συγκεκριμένο "outlet" και πολλά παραπάνω στη ζωή τους...

Μα και τους πελάτες που τη βρίσκουν εκεί τακτικά, αφού είναι συνέχεια γεμάτο τι να τους νοιάξει παραπέρα για το ότι αισχροκερδεί ο άνθρωπος της διπλανής πόρτας τους, ο πονηρός επαρχιακός λιανέμπορος ενδυμάτων, ο οποίος βέβαια εάν χάσει και τον τελευταίο του αξιοπρεπή πελάτη θα διατυμπανίζει ότι φταίει το σύστημα, η κυβέρνηση και τα καρτέλ και θα αποκρύπτει ότι φταίει και αυτός προσωπικά...

ΤΥΧΗΣ ΠΑΙΧΝΙΔΙ...

Άμα θέλει η πουτάνα η τύχη να σε βρεί, το κάνει ακόμη και την ώρα που κοιμάσαι, ή με άλλα λόγια την ώρα που δεν το περιμένεις ποτέ...Αυτή είναι η ιστορία του Στέλιου, που όταν είχε απελπιστεί γύρισαν τα κάτω πάνω...

Από χωριό του Ηρακλείου καταγότανε, χτισμένο σε τέτοιο τόπο που οι κάτοικοι είχανε μόνο δυο επαγγελματικές - οικονομικές διεξόδους: Ή μένανε και κάνανε τους βοσκούς για όλη τους τη ζωή με πενιχρά αποτελέσματα λόγω ορεινού κι άγονου τόπου, ή φεύγανε και προσπαθούσανε να κάνουνε αλλού την τύχη τους όπως μπορούσανε...

Έτσι και ο Στέλιος που κατάφερε να τελειώσει το λύκειο της περιοχής με αρκετά καλό βαθμό, ώστε να εισαχθεί σε ανωτάτη σχολή καταδώ μεριά. Ερχότανε 5 χρόνια για να σπουδάσει, με ελπίδα να ξετελέψει οτιδήποτε θα του επέτρεπε να μην ξαναγυρίσει στην ζωή που έκανε τα εφηβικά του χρόνια και συνέχιζαν να κάνουν αυτοί που μείνανε πίσω...

Έκανε έξοδα ο γέρος του να του νοικιάζει σπίτι εδώ όλα αυτά τα χρόνια, να έχει να περνά καθημερινά και να έχει τα εισιτήρια να μπορεί νάρχεται τακτικά στο χωριό του, να βλέπει τι γίνονται, να τους βοηθά όποτε χρειαζόταν και να ανεφοδιάζεται πριν επιστρέψει πάλι στα μαθήματα και τα εργαστήρια της σχολής...

Τελικά πήρε πτυχίο, εκπλήρωσε τις στρατιωτικές του υποχρεώσεις αμέσως μετά κι αυτό ήταν όλο κι όλο η περιπέτεια πέρα από το χωριό του. Ξαναγύρισε με το απολυτήριο του στρατού, τόβαλε πλάι - πλάι με το άλλο χαρτ΄ιτης σχολής και τα κοίταζε, αφού δεν του χρησιμεύανε στην αγορά εργασίας, που όπου κι αν πήγαινε τον διώχνανε, σαν χωριάτης που ήταν σε εμφάνιση και συμπεριφορά.

Αυτό δεν αλλάζει με τίποτα, όσα χαρτιά κι αν προσθέσει κανείς στην συλλογή του, να γίνει ελκυστικός σε κάποιο αφεντικό, να φορτωθεί τη ζωή του. Άδικα πήγαινε συχνά στη μεγάλη πόλη την κοντύτερη στο χωριό του, όταν έβλεπε καμμιά αγγελία ή άκουγε για προκύρηξη διαγωνισμού...Πάντα γυρνούσε πίσω με τα χαρτιά του στα αζήτητα...

Θέλοντας και μη έκανε τον βοσκό πάλι, όπως και πρώτα σαν παιδί. Τι να βοσκήσει όμως σε τόπο που σπανίζει το χορτάρι και δε νετσουλώνουνε τα οζά, να έχουνε γάλα ή κρέας ικανό να πουληθούνε...Και οι ίδιοι οι χωριανοί για να φάνε κρέας, έπρεπε να πάνε σε άλλο χωριό παραπέρα και χαμηλότερα, πιο ευνοημένο από τη φύση με κάμπο και σπαρτά, όπου βόσκανε περισσότερα οζά και τετράπαχα, ν' αρπάξουνε μερικά για λογαριασμό τους...

Έτσι έκανε κι εκείνο το βράδυ ο Στέλιος με μερικούς ακόμη νέους του χωριού του, που ξεκινήσανε για την τακτική τους ζωοκλοπή με στόχο μια στάνη που είχανε εντοπίσει προ ημερών σε πεδινό τόπο...

Δεν τα καταφέρανε στον σκοπό τους, τους εντοπίσανε εγκαίρως οι νοικοκυραίοι και φύγανε άπραχτοι, μα για τον Στέλιο τότε ήταν η στιγμή που η τύχη του αποφάσισε να τον φλεβαρίσει ευνοικά. Με την μορφή της κόρης του ιδιοκτήτη, που τον είχε δει από το παράθυρο της κάμαρας της όταν μπήκανε στη στάνη να κλέψουνε τα ζώα που ήταν η περιουσία και η προίκα της...

Αυτή ήταν που απέτρεψε τον αρκετά εύπορο στην περιοχή πατέρα της να μην δώσει τους νέους στους μπάτσους, αυτή ήταν που μετά από λίγο συνάντησε τον Στέλιο σε πανηγύρι και γνωριστήκανε λέγοντας του την ιστορία, αυτή που σαν ανύπαντρη που ήταν τότε θέλησε να γίνει αυτός ο άντρας της ζωής της...

Δεν ήταν ούτε λίγη ούτε άσχημη για τα μέτρα του Στέλιου, που μέσα στα 2 επόμενα χρόνια απόκτησε όσα δεν φανταζότανε μέχρι τότε κι έφτιαξε τη ζωή του με πλούτο κι ευτυχία...

Δεν ήταν μόνο η σύντροφος που αναπάντεχα απόκτησε για το υπόλοιπο της ζωής του (εκεί τα διαζύγια απλώς δεν επιτρέπονται από κανόνες άγραφους, έτσι απλά), δεν ήταν το μεγάλο και καλοθρεμμένο κοπάδι που έγινε δικό του, πήρε και κάτι ακόμη σαν bonus: ένα μικρό τότε κρεοπωλείο, ιδιοκτησίας του πεθερού του που πέρασε σ' αυτόν...

Αν και μέχρι τότε ήταν ένα μαγαζάκι για τις ανάγκες κείνου του χωριού και των γύρω σε φρέσκο κρέας, στάθηκε εύκολο για τον σπουδαγμένο Στέλιο να το επεκτείνει, να το εκσυγχρονίσει, να πάρει τις απαραίτητες πιστοποιήσεις ποιότητας κι υγιεινής και να κάνει σοβαρό εμπόριο με σούπερ μάρκετ σε πολλά μέρη...

Λεφτά απόκτησε αρκετά κι επένδυσε κιόλας, σε τομείς που ήξερε βέβαια:
Έφτιαξε και μια ορεινή χασαποταβέρνα όπως ήθελε πάντα την εποχή της φτώχειας τους και διαθέτοντας ζώα δικής του εκτροφής και σφαγής, μπορεί να προσφέρει καλοψημένες μερίδες εκλεκτού κρέατος χωρίς να τσιγκουνεύεται ποιότητα και ποσότητα στα πιάτα...

Στα πιάτα των πολλών επισκεπτών της ορεινής περιοχής που μετά τη βόλτα καταλήγουν πεινασμένοι στην ταβέρνα του και φεύγουν βοσκημένοι πλήρως, έχοντας να λένε για γαλαντομία και περιποίηση.
Έγινε γνωστή η ταβέρνα του στους πάντες, που κάνουν εκεί γάμους, βαφτίσια κι άλλες εκδηλώσεις, με το αζημίωτο για τον Στέλιο. Κι ας κάνει τώρα τρεις δουλειές ταυτόχρονα, που τον απασχολούν μέρα και νύχτα, δε νοιάζεται...

Είναι στα μέρη που γεννήθηκε και μεγάλωσε, μ' αυτήν που τον αγάπησε και τα παιδιά που απόκτησαν στο μεταξύ, κάνει τις δουλειές που ήξερε και πάντα ήθελε να κάνει, προσφέρει εργασία και σε άλλους...

Ο πρώην άνεργος φτωχός βοσκός που για να φάει κρέας έπρεπε να κλέψει ζώα αλλουνού, τώρα καλεί τους πρώην συντρόφους του και συγχωριανούς του να τους κεράσει, προσέχοντας όμως παλιές του συνήθειες λέγοντας τους:

- Νάρχεστε να τρώτε επαέ ότι θέτε, μα μην ξανοίγετε τα κοπάδια μου, σε μένα που ξέρω!

Δεν ξέρω ακόμη αν τους δίνει και συμβουλές τύχης, όπως ένα παιχνίδι και συγκυρία (καλής) τύχης ήταν το ξεκίνημα της νέας, εύπορης κι ενδιαφέρουσας τώρα ζωής του. Με την παρένθεση των άσκοπων σπουδών, που αν τον ευνοούσε εκεί η τύχη, τώρα θα ήταν φουκαράς υπάλληλος ή έστω μικρο-επιχειρηματίας να στελιώνει πρίζες, κινητήρες κι ασανσέρ...

ΒΙΚΥ. VICKY...

Θα μπορούσα να το είχα γράψει εγώ, με πρόλαβε η Joanna Drigo...

Για μια Βίκυ...

...Με το μυαλό στην ψύξη (μάλλον στα λεφτά του αφεντικού)...

....Καλύτερα είναι έτσι (για κείνη και το παρόν της ΜΟΝΟ)...

....Που να το κουβαλάς μαζί...

Κι έλεγα πως βρήκα αυτό που ζητούσα. Μα ζητούσα πολλά Βίκυ...

http://www.youtube.com/watch?v=_rTMhbAonbQ

ΙΣΟΒΙΑ (Η ΤΑΙΝΙΑ)...

Όταν τα παιδικά απωθημένα ξεσπούν και το καταπιεσμένο προβατάκι μετατρέπεται σε λύκο κι αφήνει πίσω θύματα...

Αν τώρα ο θύτης είναι ένα ασήμαντο πλάσμα χωρίς υψηλή προστασία, όταν αναγνωρίζεται από τα θύματα και φτάνει η στιγμή που θα πληρώσει για να ικανοποιηθεί η κοινωνία, η ποινή είναι μόνο μια: Ισόβια!

Δείτε τη σε πλήρη οθόνη:

http://video.google.com/googleplayer.swf?docid=-4381638875261364276&hl=el&fs=true

ΤΙΣ ΤΡΑΝΕΣ ΤΙΣ ΑΠΟΚΡΙΕΣ ...Great Mardi Gras...

Αποκριάτικη παρέλαση κλασικών στολών, που διαχρονικά φορέθηκαν πολύ!

Carnival timeless classic costumes...

http://www.youtube.com/watch?v=SkLY7NFIYH8

ΤΙ ΜΑΘΑΙΝΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΟ ΣΙΝΕΜΑ...

Τελικά ίσως φταίει το Hollywood, που με συνεχείς επαναλήψεις μας έκανε να εμπεδώσουμε πολλά από τα παρακάτω κλισέ...

Ή αλλιώς τι μαθαίνουμε από το σινεμά:

Ο αρχηγός της αστυνομίας δίνει πάντα 48 ώρες προθεσμία.

Μπορείς να προσγειώσεις ένα τζάμπο αρκεί να σου μιλά κάποιος από κάτω.

Ο άντρας δεν αισθάνεται πόνο από τις σφαίρες τη στιγμή που τις τρώει, παρά μόνο όταν κάποια γκόμενα του πλένει μετά την πληγή.

Το σύστημα εξαερισμού είναι καλή κρυψώνα και σε πάει όπου θες.

Όλες οι βόμβες είναι ωρολογιακές με μεγάλα κόκκινα νούμερα για να ξέρεις πότε θα εκραγούν.

Τα σεντόνια όλα έχουν σχήμα L φθάνουν πάνω απ τα στήθη μιας γυναίκας και μέχρι την μέση του άντρα.

Πάντα αν μπείς σε μαγαζί / μπαρ / και φλερτάρεις για λίγο την όμορφη υπάλληλο, καταλήγετε στο κρεββάτι αμέσως.

Το ίδιο αν παίζεις τον δικηγόρο με ωραία πελάτισσα που μόλις μπήκε στο γραφείο σου για πρώτη φορά.

Οι περισσότεροι είναι αλκοολικοί και χωρισμένοι με παιδιά.

Πάντοτε υπάρχει χώρος να παρκάρεις εκεί που πας.

Όλοι όσοι ξυπνούν από εφιάλτη είναι ιδρωμένοι.

Τα κραγιόν και τα μέικ απ παραμένουν ακόμη και σε κατάδυση για ψαροντούφεκο.

Δεν έχει σημασία με πόσους θα τα βάλεις, έτσι κι αλλιώς οι αντίπαλοι έρχονται ένας - ένας.

Όλα τα αυτοκίνητα που τρακάρουν εκρύγνηνται και τυλίγονται στις φλόγες.

Όλες οι κλειδαριές ανοίγουν με μια πιστωτική εκτός αν το σπίτι καίγεται και υπάρχει ένα παιδί μέσα.

Είναι πολύ πιθανό να γλιτώσεις από μία μάχη εκτός αν πεις πως πεθύμησες την οικογένεια σου.

Τα βράδια οι κουζίνες δεν έχουν φως παρά μόνο αυτό του ψυγείου.

Τα εξάσφαιρα πιστόλια πολλές φορές ρίχνουν έως και 75 σφαίρες με ένα γέμισμα.

Όλοι οι αστυνομικοί ντετέκτιβ συχνάζουν σε στριπτιτζάδικα.

Όσο ξύλο και αν φας, ακόμη και μετά από δεκάδες γροθιές θα την γλιτώσεις με λίγο αίμα από το στόμα.

ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ...

Όσοι αγαπάνε, μια φορά το χρόνο το γιορτάζουν

μονάχα οι ελεύθεροι συνέχεια διασκεδάζουν...

ΤΑΒΕΡΝΑΣ ΥΠΕΝΘΥΜΙΣΕΙΣ...

Πάνω από το βαρέλι του κρασιού, για τα 8 (μέγιατο όριο;) κατοσταράκια του μπεκρή...


Και πάνω από την πόρτα, σαν τελευταία υπενθύμιση στους θαμώνες της ταβέρνας...

...Που φεύγοντας έδειχναν ικανοποιημένοι, χορτάτοι και πιστοί στο αγαπημένο τους στέκι και τους μεζέδες (όλα στα κάρβουνα) του πρώην συμμαθητή μου και νυν ταβερνιάρη!

PRIVE PARTY...

- Θα κάνω πάρτυ τις Απόκριες και θέλω νάρθεις, λέει φίλος από παλιά...

- Θα έρθω αν με καλέσεις...

- Να δουλέψεις εκείνη τη βραδιά εννοώ. Το πάρτυ είναι prive, αυστηρά με προσκλήσεις και θέλω να σταθείς στην πόρτα να τσεκάρεις τους καλεσμένους όταν καταφτάνουν κι ύστερα για ασφάλεια...

- Υπάρχουν άτομα που ειδικεύονται να στέκονται σε πόρτες για το μεροκάματο τους...

- Αν θέλω απλά ένα σώμα να φράζει την είσοδο, θα πάρω κάποιον ξοφλημένο παλαιστή απ' αυτούς που είπες πως κάνουν πόρτα, μα απαιτώ πολύ περισσότερα...

- Οι καλεσμένοι σου είναι κορυφαία μέλη της κοινωνίας κι αρκετοί εκλεγμένοι στην αυτοδιοίκηση και δεν αρκούνται σε έναν κοινό πορτιέρη...

- Εσύ αν και πρώτη σου φορά, έσκισες πέρυσι πάλι στο ίδιο πόστο...

- Απαιτούν σώμα, παράστημα, στύλ, οργάνωση, πνεύμα κι ετοιμότητα, έ;

- Που μόνο εσένα ξέρω που τα διαθέτεις όλα μαζί και επιπλέον μπορείς να πεις και μια έξυπνη ατάκα σαν καλοσώρισμα στον κάθε καλεσμένο. Και να είσαι σε πολεμική ετοιμότητα όπως εσύ μπορείς, αν κάποια άτομα θελήσουν να μας χαλάσουν το πάρτυ...

- Θάχουμε και τέτοια λές φέτος; πέρυσι δεν έγινε τίποτα, αν και στάμπαρα μερικούς ύποπτους να περνούν κοιτώντας επίμονα, μα δεν δοκίμασαν τίποτα όλη νύχτα...

- Μπορεί κάποιες περιφερόμενες ομάδες μασκαρεμένων να θελήσουν να εισχωρήσουν στο πάρτυ, να πιουν τα ποτά μας, να καπνίσουν καμιά μπάμια και ν' αφήσουν τα ίχνη της, να ρίξουν δυναμιτάκια να αναστατώσουν τους υπόλοιπους φεύγοντας και να μας καρφώσουν κιόλας μετά για όλα αυτά...

- Αν θέλεις να συλληφθούν αυτοί να φέρεις την αστυνομία, για απλή φύλαξη να προτιμήσεις τα όρθια κουτσούρια που κάνουν τους security, μα αν θέλεις να τους αναλάβω εγώ, θα το κάνω με τον δικό μου τρόπο...

- Πως δηλαδή;

- Δεν εμποδίζω κανέναν να μπεί, με το να τον διώξω από την πόρτα, θα περάσει μέσα και μετά θα κλείσει η πόρτα πίσω του να μην μπορεί να βγει...θα βγει πολύ αργότερα κι ύστερα από πλήρη περιποίηση, μέσα σ' έναν φάρδο ο καθένας, δεμένο στον πόρο - πόρο κι όταν την άλλη μέρα πάμε στο χωριό θα τους κρατούμε να τους πετάξουμε, όπου δεν θα βρεθούνε ποτέ...Να τελειώνουμε μια και καλή...Αυτό θα σου κοστίσει βέβαια, εγώ δεν είμαι κοινός πορτιέρης κι ούτε γουστάρω να γίνω τώρα, να τσακώνομαι με το κάθε απόβλητο πατσαούρι ή μεθυσμένο της νύχτας.

- Θα πάρεις την αμοιβή σου, θα έχεις το ποτό σου κι ότι άλλο θελήσεις μαζί...

- Και καλή μουσική θ' ακούω καθαρά από μέσα από τον εκλεκτό dj που πάλι θα φροντίσεις να έρθει και ο μπάρμαν θα μου φέρνει ότι θελήσω από μέσα όπως πέρυσι και οι μισοί σου καλεσμένοι τουλάχιστον θα με ξέρουν προσωπικά, θάχει πλάκα να παραβρεθώ έστω και δουλεύοντας...Θα το ρισκάρεις όμως εσύ;

- Τι παραπάνω μπορώ να πάθω;

- Ε, θάχω την λίστα με τα ονόματα των εκλεκτών καλεσμένων που θα καταφτάνουν μασκαρεμένοι, θα τσεκάρω ονόματα και μασκαράτες, πολλά μπορώ να καταλάβω από τη φορεσιά του καθεμιανού, αν κάνει τον ταρζάν ή τον πίθηκο ή τον κινέζο ή το ναπολέοντα και για τη συνοδό του αν είναι κότα, μάγισσα, πεταλούδα ή χιονάτη...
Εγώ είμαι παραγωγός θεάματος με κάθε τρόπο που θα σκεφτώ κι όλα αυτά είναι μια πρώτης τάξης ευκαιρία για έμπνευση, σχολιασμό, συμπεράσματα κι οπτικοποίηση κάποιων ιστοριών που θα προκύψουν...

Δεν αρκούμαι να είμαι στη πόρτα για να διασκεδάζουν ασφαλείς αυτοί, λειτουργώ επαγγελματικά κάθε στιγμή κι όπως ξέρεις τ' αντανακλαστικά μου είναι τέλεια, ο κατάλληλος εξοπλισμός μου πάντα στην μέσα τσέπη και...ότι πείτε ή κάνετε μπορεί να στραφεί εναντίον σας, θα περιμένουν πολλοί αναγνώστες και θεατές για τέτοια θέματα...
Κι εγώ δεν κάνω κουτσομπολιό, γράφω δυνατές ιστορίες που λένε πολλά...

- Αυτό το αφήνω σε σένα, Κωστή...

- Τότε την ορισμένη μέρα και ώρα, θα είμαι εκεί!

ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΜΕΣΩ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟΥ...

Ροζ εκβιασμοί, κυκλώματα πορνείας, παιδόφιλοι...

Ένα άγριο κυνηγητό μεταξύ νομιμότητας και παρανομίας για εκείνους που απλώς διασκεδάζουν και τους άλλους που ικανοποιούν τις ορέξεις και τα συμφέροντά τους...

Προσωπικά δεδομένα που γίνονται αντικείμενο εκβιασμού, φωτογραφίες και βίντεο από προσωπικές στιγμές που γίνονται μέσο εκδίκησης για έναν χωρισμό, κυκλώματα πορνείας που παγιδεύουν ανυποψίαστους χρήστες, δημόσιος εξευτελισμός λόγω προσωπικής ή επαγγελματικής αντιζηλίας, ανακοίνωση διαζυγίου μέσα από χώρους κοινωνικής δικτύωσης, απολύσεις εξαιτίας σχολίων σε διάφορα social networks είναι ορισμένα από τα όσα αρνητικά συμβαίνουν το τελευταίο διάστημα στην ιντερνετική σφαίρα των Facebook, My Space και άλλων παρόμοιων διαδικτυακών τόπων κοινωνικής δικτύωσης που μετρούν εκατομμύρια μέλη...

Διάφορες κοπέλες που είτε ανήκουν σε κυκλώματα πορνείας είτε δρουν ανεξάρτητα, γίνονται μέλη των συγκεκριμένων ιστοτόπων και ανεβάζουν προκλητικές φωτογραφίες τους. Αφού ανταλλάσσουν μαζί τους μηνύματα και αποκτούν μία σταθερή επικοινωνία γίνονται τα πρώτα βήματα, ώστε οι ενδιαφερόμενοι να συναντηθούν από κοντά.

Άλλες κοπέλες οδηγούν τους ανυποψίαστους άνδρες σε ξενοδοχεία, ζητώντας τους κατόπιν πληρωμή, άλλες ζητούν δανεικά διότι τους έτυχε κάτι επείγον και αφού τσεπώσουν τα χρήματα γίνονται καπνός, ενώ άλλες δηλώνουν από την πρώτη στιγμή την πραγματική τους ταυτότητα και ζητούν από το υποψήφιο "θύμα" να συνεχιστεί η σχέση τους αλλά με συγκεκριμένο οικονομικό όφελος (μηδενική ζημιά αν πληρώνει κανείς όσο ακριβώς αξίζει το νινί της και δεκάρα παραπάνω).

Δεν είναι λίγες μάλιστα οι περιπτώσεις που τα κυκλώματα εκβιάζουν τα θύματα με δημοσιοποίηση καταγεγραμμένων ερωτικών περιπτύξεων, αποσπώντας τους διάφορα χρηματικά ποσά (και τι έγινε που ένας άντρας έκλεισε ένα ερωτικό ραντεβού με μια κοπέλα έναντι μιας αμοιβής, να τη διευκολύνει σε ένα οικονομικό της πρόβλημα, αν τώρα έχει νταβατζή κι επιμένει να τον συντηρεί δικό τους θέμα, μα αν κωλοτρίβονται εκεί που δεν τους παίρνει έχει και για αυτούς συνέπειες πέρα από νόμους και "δικαιοσύνες" και θα πάνε άκλαφτοι αν το παρακάνουν, χωρίς να νοιαστεί κανείς).

Οι παραπάνω περιπτώσεις αποτελούν ορισμένα μόνο από τα έκτροπα που λαμβάνουν χώρα σε διάφορους ιστότοπους και κυρίως σε αυτόν του facebook.
Τα δίκτυα κοινωνικής συνεύρεσης δεν έχουν ακόμη τις δικλείδες ασφαλείας που θα έπρεπε ώστε να προστατεύουν τα εκατομμύρια χρήστες τους διεθνώς από ανάλογα εκβιαστικά περιστατικά.

Κανένας νόμος και καμία υπηρεσία δεν μπορεί να εξασφαλίσει την προστασία του ατόμου, πέρα από την δική του προσωπική αντιμετώπιση και τη διάθεση να είναι θύμα ή νικητής σε μια τέτοια εμπλοκή.

ΜΜΕ ΚΑΙ ΠΟΛΥΦΩΝΙΑ...

Πολλές φορές τα ΜΜΕ για όσα συμβαίνουν καθημερινά στην πολιτική, οικονομική και κοινωνική ζωή ενός τόπου προβάλλουν διαστρεβλωμένες ή με αρνητική προκατάληψη τις απόψεις κάποιων και την ίδια στιγμή προωθούν τις ιδέες ορισμένων άλλων σε βάρος των προηγούμενων επειδή τους είναι φίλα προσκείμενος ο ιδιοκτήτης του εκάστοτε ΜΜΕ.

Σ'; αυτές τις περιπτώσεις δηλαδή, με την ανάμειξη των πολιτικών συμπαθειών και προσωπικών συμφερόντων στην ενημέρωση των πολιτών ή όταν τα οικονομικώς διαπλεκόμενα με την εξουσία αφεντικά του ΜΜΕ έχουν συγκεκριμένες πολιτικές προτιμήσεις, δεν έχουμε αντικειμενική πληροφόρηση...

Ο αναγνώστης, ο τηλεθεατής και ο ακροατής δυσκολεύονται μέσα από τον υποκειμενικό τρόπο προβολής των γεγονότων να ψάξουνε και να βρούνε την αλήθεια...

Τελικά αποπροσανατολισμένοι και απογοητευμένοι από την θορυβώδη πολυφωνία, αποσύρονται στην αδράνεια του καναπέ τους, χωρίς ενεργό εφεξής συμμετοχή στα "κοινά" και δίχως να τους νοιάζει και τόσο ποια είναι η πραγματική η αντικειμενική αλήθεια των αυτοπτών και αυτήκοων μαρτύρων που επίτηδες προβάλλεται η άποψη τους που δεν ενδιαφέρει και κανέναν στο κάτω κάτω...

Οι ασχολούμενοι με την ενημέρωση σήμερα, οφείλουν να συναισθανθούν ότι όσα θα προβάλλουν από τον τηλεοπτικό τους σταθμό ή θα γράφουν στην εφημερίδα τους πρέπει να προτάσσουν την αλήθεια και να έχουν σκοπό να βοηθήσουν τους πολίτες να κρίνουν ανεπηρέαστοι από ιδεολογικοπολιτικές σκοπιμότητες, αυτά που συμβαίνουν και αυτά που τους περιβάλλουν καθημερινά.

Μια πρόταση είναι να περιορίζονται στην είδηση αυτή - καθαυτή, αφήνοντας τα σχόλια και τις αναλύσεις κι επιτρέποντας στον πολίτη - θεατή - αναγνώστη να σχηματίσει αυτούσια αντικειμενική και προσωπική άποψη...

Τα ΜΜΕ ακόμη πρέπει ν'; αποκτήσουν την επίγνωση ότι διαδραματίζουν με όσα λένε ή γράφουν σημαντικό μερίδιο στη βελτίωση της κοινωνικής ζωής, στη σταθεροποίηση και στη διεύρυνση των θεσμών της δημοκρατίας.

Τότε το κυνήγι της ανταγωνιστικότητας και του "αποκλειστικού" δε θα μετατρέπει τις αντικειμενικές ειδήσεις σε παιχνίδι ικανοποίησης υποκειμενικών κενοδοξιών, καμιά φορά ύπουλων κι υστερόβουλων!

ΕΣΥ: ΕΘΝΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΥΣΤΕΡΙΑΣ (Η ΤΑΙΝΙΑ)...

Τα παραλειπόμενα του κόσμου των γιατρών και της υγείας, από το 1980 μα πάντα επίκαιρο...

Σε πλήρη οθόνη:

http://video.google.com/googleplayer.swf?docid=-4321032121416729141&hl=el&fs=true

ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΑΚΡΩΤΗΡΙΟΥ 1897...

Ο Κρητικός λαός κατά το διάστημα 1890 έως 1895 βρίσκεται σε δεινή κατάσταση καθώς πρέπει να αντιμετωπίσει τη βαριά φορολογία, την καταπίεση, τις βιαιοπραγίες και τις δολοφονίες από μέρος των Τούρκων.

Το νησί βρίσκεται και πάλι σε επαναστατικό αναβρασμό.

Στις 23 και 24 Ιανουαρίου του 1897 οι Τούρκοι βάζουν φωτιά στα Χανιά και σφάζουν τους χριστιανούς. Τότε εκατό περίπου επαναστάτες συγκεντρώθηκαν στο Ακρωτήρι Χανίων, αποφασισμένοι να διεκδικήσουν με κάθε μέσο την Ένωση της Κρήτης με την Ελλάδα...

Τις επόμενες μέρες έφτασαν στο Ακρωτήρι και άλλοι ένοπλοι, υψώνουν την Ελληνική σημαία και οργανώνουν επαναστατικό στρατόπεδο. Οι λόγοι της επιλογής του Ακρωτηρίου ήταν ότι βρισκόταν κοντά στα Χανιά και ότι οι κατέχοντες τη θέση αυτή μπορούσαν να παρακολουθούν κάθε κίνηση από την πόλη και προς αυτήν.

Οι Μεγάλες Δυνάμεις ((Ιταλία, Γαλλία, Αυστρία, Γερμανία, Αγγλία και Ρωσία) δεν αποδέχονται το αίτημα των επαναστατών και αποφασίζουν τη διεθνή κατοχή των πόλεων Χανίων, Ρεθύμνου και Ηρακλείου. Η νέα αυτή εξέλιξη οδήγησε το βασιλιά Γεώργιο Α΄ και την κυβέρνηση Δεληγιάννη της Ελλάδας να επέμβουν άμεσα στέλνοντας στρατό στην Κρήτη.

Εκστρατευτικό σώμα 1500 ανδρών μ' επικεφαλής τον συνταγματάρχη Τιμολέοντα Βάσσο, αποβιβάστηκε την 3η Φεβρουαρίου 1897 στο Κολυμπάρι κι ανακοινώνει την εντολή που έχει να καταλάβει το νησί στο όνομα του βασιλιά των Ελλήνων, ενώ οι Μεγάλες Δυνάμεις τον ειδοποιούν να μην πλησιάσει τα Χανιά σε ακτίνα μικρότερη των έξι χιλιομέτρων.

Στις 9 Φεβρουαρίου 1897 ο Ιταλός Κανεβάρο επικεφαλής των ναυάρχων, άρχισε το βομβαρδισμό του επαναστατικού στρατοπέδου. Οι οβίδες δεν έχουν στόχο μόνο τους επαναστάτες Κρητικούς, αλλά και την Ελληνική σημαία που κυματίζει στο Ακρωτήρι.
Δύο φορές η σημαία πέφτει κάτω χτυπημένη από τις οβίδες των Μεγάλων Δυνάμεων, και ο επαναστάτης Σπύρος Καγιαλεδάκης ή Καγιαλές, την σηκώνει όρθια με κίνδυνο της ζωής του.

Όταν μια τρίτη οβίδα κάνει κομμάτια τον ιστό της σημαίας, τότε ο Καγιαλές κάνει το κορμί του κοντάρι και την σηκώνει ψηλά. Όταν οι ναύαρχοι με τα κιάλια είδαν την ελληνική σημαία να κυματίζει περήφανα με έναν άνθρωπο να την στηρίζει, άναυδοι με την παλικαριά του Κρητικού διέταξαν να σταματήσει ο βομβαρδισμός.

Ο ναύαρχος Κανεβάρο έγραψε αργάτερα στα απομνημονεύματά του: "η ανύψωση της σημαίας με αυτόν τον τόσο ηρωικό τρόπο, αποτέλεσε μια στιγμή της ζωής μου που δεν θα λησμονήσω ποτέ" κι είχε πει αυτοπροσώπως στον Ελευθέριο Βενιζέλο που πρωτοστατούσε στα γεγονότα της εποχής, πως έμεινε άναυδος από θαυμασμό για την ωραία αυτή και κατ' εξοχήν ηρωική πράξη του Σπύρου Καγιαλέ - Καγιαλεδάκη, που εκείνη ακριβώς την ημέρα νίκησε κυριολεκτικά την Ευρωπαϊκή διπλωματία.

Γιατί προκάλεσε την άμεση παύση του βομβαρδισμού του Ακρωτηρίου, αλλά και την υποβολή από τους ναυάρχους ευνοϊκών εισηγήσεων προς τις κυβερνήσεις τους, με αποτέλεσμα μετά από λίγους μήνες να κερδίσει η Κρήτη την αυτονομία της από την Οθωμανική Αυτοκρατορία (1898), που προηγήθηκε της Ένωσής της με την Ελλάδα (1 Δεκεμβρίου 1913)...

ΚΑΙΡΟΣ ΓΙΑ ΦΑΝΤΑΣΙΩΣΗ...

Δίνεται η εντύπωση πως η sexy Πετρούλα, τα πρωινάδικα και τα μεσημεριανάδικα, μας χαλάνε τη μόστρα...

Ποια μόστρα όμως;

Δεν μας έφεραν οι εκπομπές σε αυτό το χάλι, αλλά αντιθέτως έχουν βγεί από τα σπλάχνα μας.

Το να παραπονούμαστε γι' αυτό υποκρινόμενοι πως δεν μας εκπροσωπεί λαογραφικά, είναι τόσο υποκριτικό...

Το γεγονός ύπαρξης αυτής της τηλεοπτικής σαβούρας από μόνο του δεν είναι απαραίτητα κακό...

Γίνεται όμως κοινωνικά επικίνδυνο όταν βλέπουμε μια ολόκληρη γενιά νέων μας που έχουν γαλουχηθεί με τα πρωινάδικα και μεσημεριανάδικα, να έχουν καταντήσει "κοινωνικά ζόμπι".

Οι απαντήσεις τύπου "Ο Γλέτσος σήκωσε τη σημαία στην Ακρόπολη στη κατοχή των Τούρκων" που δίνονται από λυκειόπαιδα, περιγράφει την κατάσταση πολύ καλά. Αυτά τα παιδιά σήμερα ψηφίζουν και όχι μόνο...

Και όταν μεγαλώνουν με παρέα και ινδάλματα τους απόφοιτους reality show ή τις γλάστρες που χορεύουν τσιφτετέλια από το πρωί φορώντας μόνο τα εσώρουχά τους, ε τότε επόμενο είναι πολύ σύντομα να έχουμε και ανάλογη εκπροσώπηση στη Βουλή.

Να μην ξεχνάμε βέβαια πως το κάθε κόμμα στις εκλογικές αναμετρήσεις όλο και κάποιο τηλεοπτικό μαϊντανό μας προτείνει για λίγα ψηφουλάκια, ΟΛΑ διαθέτουν τέτοιους βουλευτές...

Ήδη έχουν βγει στην πιάτσα δυο γενιές που συνδυάζουν ημιμάθεια, λόγω εκπαιδευτικής οπισθοδρόμησης, με έπαρση γνώμης λόγω χαϊδέματος από εύκολα ευημερήσαντες γονείς.

Τα εγκεφαλικά τους κύτταρα είναι καμμένα από κακή τηλεόραση, πολυ-χρησιμοποιημένα κινητά και Ipod...

Θανατηφόρος συνδυασμός. Αυτοί όμως θα "τρέξουν" την κοινωνία στο άμεσο μέλλον. Εν μέσω παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, ανεργίας και γενικής αβεβαιότητας για το μέλλον...

Βλέπουμε να αναδεικνύεται ως κυρίαρχο πρόσωπο της επικαιρότητας η "μετεωρολόγος" Πετρούλα της οποίας η μοναδικότητα είναι ότι παρουσιάζει το δελτίο καιρού σε κανάλι σαν να βρίσκεται σε κατάσταση μόνιμης ωορρηξίας.

Δεν φταίει όμως ούτε η Πετρούλα για όλα τα παραπάνω, ούτε τα δημιούργησε αυτή...Τώρα πραγματοποιεί το όνειρό της.

Είναι το πρόσωπο που ποτέ δεν θα ανησυχήσει τι θα απογίνει μετά το λύκειο, αν υπάρχει ζωή, δουλειά ή μια θέση στον κόσμο να την περιμένει, απλά και μόνο εμπορευόμενη τον προκάτ ερωτισμό της.
Ένα βήμα παραπάνω από ότι πέτυχαν κάποιες άλλες νεαρές σε μαγαζιά, μπάρ, καφετέριες, γραφεία, κλπ αφεντικών με σεξουαλική πείνα...

Φταίνε κάποιοι ιθύνοντες στα ΜΜΕ οι οποίοι πλασάρουν σεξοκαταστάσεις και σκανδαλιές στο κοινό προκειμένου να πιάσουν νούμερα τηλεθέασης.
Και σε δεύτερη φάση πετυχαίνουν (άθελα τους ή μη) να αλλάξουν προς το κατώτερο, το μερίδιο προσοχής του κοινού το οποίο ήδη μπουχτισμένο από πληροφόρηση, έχοντας να διαλέξει μεταξύ μιας "σοβαρής είδησης" ή αυτής περί Πετρούλας, επόμενο είναι να επιλέξει την πιο ελαφριά κι ευχάριστη...

Μπαίνουν λοιπόν στην άκρη οι όποιοι προβληματισμοί και οι όποιες αμφισβητήσεις και το αποτέλεσμα είναι ευνοικό για όλους: Τα ΜΜΕ τσιμπάνε τηλεθέαση.
Οι διαφημιστές πουλάνε προιόντα. Οι κυβερνώντες περνούν τις πολιτικές τους.
Τα αφεντικά που τα ελέγχουν πλουτίζουν, κατορθώνουν τις επιδιώξεις τους κι ισχυροποιούν τη θέση τους.

Ο κόσμος χαλαρώνει φαντασιώνοντας μαζί της...

Μας διασκεδάζει χαριτωμένα λέγοντας τον καιρό (που μπορούμε να δούμε από πολλές πηγές, μα κι από τον πίνακα πίσω της παράλληλα, ποιός τον κοιτά όμως;) με τσαχπινιά, κούνημα, νάζι και οι γραβατοφορεμένοι σχολιαστές, δήθεν έμπειροι πολιτικοί αναλυτές, σιτεμένες τηλεπερσόνες δεν πιάνουν μπάζα μπροστά της...

Ποιός αλήθεια γουστάρει να παρακολουθεί ανούσιες αναλύσεις από δήθεν "έγκυρους" γλύφτες καναλαρχών, σοβαροφανείς φάτσες σαν την Παναγιωταρέα, τον Τράγκα ή την Κανέλη, τα σάλια του Κοττάκη και του Πρετεντέρη προς τ' αφεντικά τους, πολύωρες εκπομπές για το κλώτσημα μιας μπάλας, τα σιχαμένα παρατράγουδα της Πάνια ή τις όψιμες μπούρδες του Χαρδαβέλλα;
Να μην πούμε για κείνον τον γελοίο που τις μπούρδες αυτές τις κάνει βιβλία που προσπαθεί μετά ωρυόμενος να τα πουλήσει ξοδεύοντας τηλεοπτικό χρόνο τζερεμέ.

Τελικά όλοι οι φυσιολογικοί, γουστάρουμε προτιμότερα γκόμενα σαν την Πετρούλα!

ΠΟΛΕΜΟΣ ΤΩΝ ΦΥΛΩΝ: ΕΠΙΤΥΧΙΑ...

• Επιτυχημένος άνδρας είναι εκείνος που βγάζει περισσότερα απ' όσα μπορεί να ξοδέψει η γυναίκα του...
• Επιτυχημένη γυναίκα είναι κάποια που μπορεί να βρει έναν τέτοιο άντρα!

ΔΥΣΟΙΩΝΟ ΑΥΡΙΟ...

Μας έλεγαν ότι θα παράγονται περισσότερα αγαθά, θα προσφέρονται μεγαλύτερες ανέσεις, θα ζούμε με καταναλωτική ευμάρεια...

Μετά ήρθε η κρίση, αποτέλεσμα υπέρμετρης φιλοδοξίας, απληστίας και λανθασμένων χειρισμών κορυφαίων και δήθεν "αλάθητων" managers, που τώρα μετακυλίουν σε όλους τους άλλους το δικό τους ρίσκο...

Αφού όλη τη δεκαετία του '90 υπέσκαψαν την έννοια εθνικό κράτος με την παγκοσμιοποίηση, εξαγόρασαν ανίκανους κι αδοκίμαστους πολιτικούς και μας τους παρουσίασαν για σωτήρες κι αυτοσχεδίαζαν χωρίς εμάς τους υπόλοιπους...

Ο εφιάλτης της ανεργίας και της ανέχειας δεν επιτρέπει πολυτέλειες επιστροφής σε χαμένες αθωότητες, αλλά σε άλλες εποχές. Οπως παλαιότερα που ήταν παράδοση οι άνθρωποι να πηγαίνουν στα χωράφια μετά τη σοδειά και να μαζεύουν ό,τι είχε απομείνει...

Θέσεις εργασίας χάνονται καθημερινά, η προσφορά εργασίας θα γίνεται όλο και φθηνότερη...

Περιμένουν άνεργοι, μετανάστες, νεαρές ηλικίες νεοεισερχόμενων στον εργασιακό στίβο. Σε άλλες εποχές αυτό θα ήταν η χαρά του εργοδότη.

Σήμερα που τα προϊόντα παραμένουν στοιβαγμένα στις αποθήκες, ούτε αυτός κανονικά θα πρέπει να χαίρεται, αν δεν είναι λαμόγιο...

Γιατί αντί να προτιμούνε τα δικά του οι απόκληροι, πάνε στις λαϊκές αγορές και ψαχουλεύουν στα καφάσια για πεταμένα φρούτα και λαχανικά ή στους κάδους των σούπερ μάρκετ για ληγμένα...

Οι μόνοι που αισθάνονται προς το παρόν ασφαλείς είναι οι "βολεμένοι" εφ όρου ζωής δημόσιοι υπάλληλοι. Μα κανείς δεν θα πρέπει να αισθάνεται ασφαλής.

Η κοινωνική έκρηξη που είναι επόμενο να συμβεί, θα τα ισοπεδώσει όλα..Μα ουδέν κακόν αμιγές καλού...είναι και μια ευκαιρία για αναδιοργάνωση με τη χρηματοδότηση επενδύσεων με βασικό στόχο την κοινωνική ανάπτυξη και την πραγματική οικονομία.

Ως τέτοια ανάπτυξη νοείται όχι τόσο η δημιουργία βαριάς μορφής παραγωγικών υποδομών από ήδη υπάρχοντες βιομηχάνους, αλλά περισσότερο η ανάπτυξη των δεξιοτήτων των φτωχών για να γίνουν παραγωγικοί και μέλη της κοινωνίας, αντί εσσαεί επιδοτούμενοι άνεργοι και κακά τα ψέμματα, άχρηστοι...

ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ ΕΠΑΛΗΘΕΥΕΤΑΙ...

Το 1802 ο τότε πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής Thomas Jefferson επεσήμανε το ακόλουθο:

"I believe that banking institutions are more dangerous to our liberties than standings armies. If the American people ever allow private banks to control the issue of their currency, first by inflation, then by deflation, the banks and corporations that will grow up around the banks will deprive the people of all property until their children wake-up homeless on the continent their fathers conquered".

Μετάφραση:

"Πιστεύω ότι τα τραπεζικά ιδρύματα είναι περισσότερο επικίνδυνα για τις ελευθερίες μας από ότι τα εχθρικά ετοιμοπόλεμα στρατεύματα. Εάν ο Αμερικανικός (κι όχι μόνο) λαός κάποτε επιτρέψει στις ιδιωτικές τράπεζες τον έλεγχο του χρηματοπιστωτικού συστήματος, οι τράπεζες και οι εταιρείες που θα αναπτυχθούν γύρω από αυτές, θα αποστερήσουν από τον αμερικανικό λαό (και σε όλους τους υπόλοιπους όπως βλέπουμε σήμερα), όλη την περιουσία του και τα παιδιά μας θα ξυπνήσουν άστεγα στην ήπειρο που κατέκτησαν οι πατεράδες μας".

Απαιτείται επομένως αυστηρός έλεγχος της ελεύθερης οικονομίας, τραπεζικό σύστημα υπό σκληρά εποπτεία. Στη χώρα μας η αρμοδιότητα αυτή ασκείται από την τράπεζα της Ελλάδος. Αλλού από τις τοπικές κεντρικές τράπεζες.

Οι λαοί της Γης πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι οι τράπεζες δεν έχουν κοινωνικές ευαισθησίες είναι έμποροι χρήματος και όχι φιλανθρωπικά ιδρύματα...

Και να φέρεται αναλόγως, ο καθένας άνθρωπος πια ξεχωριστά στις συναλλαγές του μαζί τους!

ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΤΩΝ ΦΥΛΩΝ...

• Το να είναι ένας άντρας αγνός είναι ελάττωμα (ή βλαμένος είναι ή ανώμαλος)... Το να είναι μια γυναίκα παρθένα είναι αρετή (αν είναι σίγουρα)...
  
• Αν μια γυναίκα έχει πολλούς άντρες είναι παραστρατημένη (τι αλήτισσα!)...Αν ένας άντρας έχει πολλές γυναίκες είναι μάγκας...
  
• Αν ένας άντρας είναι ομοφυλόφιλος, έ συμβαίνουν αυτά (ναί, αλλά τόσο νόστιμος και γλυκούλης)... Αν μια γυναίκα είναι ομοφυλόφιλη, είναι περίεργο πράγμα (ναί αλλά και πολύ σιχαμένο θέαμα)...
  
• Μια γυναίκα που ξελογιάζει έναν ανήλικο, τον μυεί (όρμα μικρέ!)...Ένας άντρας που ξελογιάζει μια ανήλικη, πάει σίγουρα φυλακή (το κακόμοιρο το κοριτσάκι)...
  
• Όταν ένας άντρας κλαίει, είναι αξιοθαύμαστος (τι σπουδαίος κι ευαίσθητος χαρακτήρας)...Όταν μια γυναίκα κλαίει, είναι τρελή (εντελώς ανσσόροπη και ψυχωτική, μάλιστα)...

...Τελικά, κάποιες μάχες τις χάνουν όλοι!

Η ΚΟΥΚΛΑ...

- Θείε, θα μου δείξεις την κούκλα σου;

- Ποιά κούκλα;

- Αυτήν τη μεγάλη σε φυσικό μέγεθος, που έχεις και κοιμάστε μαζί στο κρεββάτι, αφού δεν σταυρώνεις γυναίκα, όπως λένε όταν λείπεις οι άνθρωποι που έρχονται στην καφετέρια...

Με μερικές λέξεις η 8χρονη μπαμπούρα, αποκάλυψε στον θείο Χάρη όσα ψυθιρίζουν οι "φίλοι" του και τακτικοί πελάτες χειμώνα καλοκαίρι στην καφετέρια που διατηρεί σε τουριστική περιοχή.

Εκεί γεννήθηκε και μεγάλωσε ο Χάρης, εκεί περνά τη ζωή του χωρίς να κάνει κυριολεκτικά βήμα παραπέρα. Να πεις το καλοκαίρι που σφύζει η περιοχή απο τουριστομάνι και λειτουργεί η καφετέρια όλη μέρα από το πρωί ώς το βράδυ, έχει δικαιολογία πως "δουλεύει" ερχόμενος που και που για να επιτηρεί το προσωπικό που έχει προσλάβει επι τούτου.

Μα τους χειμερινούς μήνες που δεν λειτουργεί το μαγαζί δεν μπορούσε να πάει μια μακρινή βόλτα, να γνωρίσει μια γυναίκα όπως δικαιάται κι αυτός, να δεί κόσμο παραπέρα, να πάει έστω σε μια έκθεση του κλάδου του από τις πολλές που γίνονται τέτοια περίοδο πριν αρχίσει η νέα τουριστική σαιζόν και κονόμα;

Τίποτα απ' όλα αυτά δεν ένοιαζε τον Χάρη...

Αγαπούσε περισσότερο τα λεφτά, να τα βλέπει ν' αυξάνονται, καλύτερα..

120.000 ευρώ έβγαζε από την καφετέρια και το επίσης δικό του διπλανό μαγαζί με είδη δώρων και διακόσμησης, αποκλειστικό σε ολόκληρη την πολύβουη τουριστική περιοχή παρά τις αντιδράσεις άλλων να κάνουν κι αυτοί παρόμοιο (εκπληρωμένο τάμα του αγίου Μαλακογιάννη κι αυτό, μαζί με κάποιες αγορανομικές παραβάσεις της καφετέριας που συχνά - πυκνά εξαφανίζονταν μυστηριωδώς από τα χαρτιά της νομαρχίας), μα τα κατάθετε αυτούσια στην συνεταιριστική τράπεζα που ήταν μέτοχος...

Δεν κρατούσε ούτε για δείγμα πχ 5.000 να τα φάει τους χειμερινούς μήνες που η μόνη του πελατεία ήταν μερικοί γέροι μόνιμοι κάτοικοι της περιοχής που έπιναν τον καθημερινό καφέ και την τσικουδιά τους εκεί για χρόνια και τον ήξεραν καλά από μικρό παιδί...

Έτσι καταλήξανε στο συμπέρασμα πως τον ικανοποιεί πλήρως μια κούκλα - αντίγραφο διάσημης πορνοστάρ, που κάποιος κάποτε είχε ακούσει πως αγόρασε από sex shop των Αθηνών μια από τις ελάχιστες φορές που βρέθηκε εκτός έδρας...

Διασκεδάζανε μεταξύ τους οι γέροι όταν έλλειπε ο Χάρης από την καφετέρια, μα τον λυπότανε κιόλας για την μοναξιά που κουβαλούσε, μετά από μια ατυχώς καταλήξασα ερωτική σχέση πριν χρόνια...
Από τότε έχασε το ενδιαφέρον του για τη πραγματική ζωή και τους συμβιβασμούς που πρέπει να κάνει κανείς για να είναι μέρος της...

Μα το έχει παρακάνει ο Χάρης κι εκτός από τον έρωτα, δεν είχε διάθεση ούτε για τίποτα άλλο. Ούτε ρούχα αγόραζε πια, μια μπλούζα είχε και την φορούσε χειμώνα καλοκαίρι, ούτε παρέες έκανε να το ρίχνουνε έξω, ούτε κάποιο ταξίδι ολιγοήμερο έστω σε άλλο μέρος να ξεφύγει λίγο.

Λες κι όποιος σκοντάψει μια φορά στον δρόμο, δεν πρέπει να ξαναπορίσει όξω ποτέ στη ζωή του!

Ε, κάτσε μπουνταλά να λιώνεις στον μικρόκοσμο σου, σαν παντοτινός στόχος όχι και τόσο αθώων πειραγμάτων, από φίλους κι όχι ξένους κι εχθρούς...

Και ν' αναρρωτιέται η 8χρονη ανηψιά σου πως νάναι άραγε αυτή η κούκλα που σε παρηγορεί...

ΝΙΚΟΣ ΞΥΛΟΥΡΗΣ: Η ΜΠΑΛΑΝΤΑ ΤΟΥ ΚΥΡ - ΜΕΝΤΙΟΥ...

Ο Νίκος Ξυλούρης ή Ψαρονίκος γεννήθηκε το 1936 στα Ανώγεια Ρεθύμνου και είναι σίγουρα μια από τις σπουδαιότερες φωνές της σύγχρονης Ελλάδας.

Αλλά δεν είναι μόνο αυτό που τον κάνει τόσο σημαντικό ως καλλιτέχνη και ως άνθρωπο. Είναι η γενικότερη παρουσία του στα καλλιτεχνικά, κοινωνικά και πολιτικά πράγματα, σε ταραγμένες εποχές για τον τόπο μας.

Ο πατέρας του χάρη στο δάσκαλο του μικρού Νίκου που τον έπεισε, πήρε στο γιό του μια λύρα. Πολύ γρήγορα ο Νίκος Ξυλούρης έγινε γνωστός στην ευρύτερη περιοχή παίζοντας σε γλέντια και γάμους.

Το 1969 ο Νίκος Ξυλούρης ανεβαίνει στην Αθήνα και ξεκινάει μια λαμπρή καριέρα τραγουδώντας όχι μόνο κρητικά αλλά και τους περισσότερους Έλληνες έντεχνους συνθέτες.

Σταθμό για τα ελληνικά μουσικά πράγματα αποτέλεσε και ο δίσκος με τα ριζίτικα τραγούδια που βγήκε εν μέσω δικτατορίας και φλόγισε τις καρδίες όλων των Ελλήνων με τη μοναδική ερμηνεία του Ξυλούρη, όπως και η συμμετοχή του στη παράσταση "Το μεγάλο μας τσίρκο" που ανεβάσαν η Τζένη Καρέζη με το Κώστα Καζάκο στο θέατρο "Αθήναιον" το 1973.

Οι ξεχωριστές του ερμηνευτικές δυνατότητες, το πάθος αλλά και η φυσική παρουσία του απογείωσαν τη φήμη του και τον έκαναν αγαπητό σε ολόκληρη την οικουμένη.

Ο Νίκος Ξυλούρης στην ακμή της καριέρας του αντιλήφθηκε ότι έχει καρκίνο.
Μετά από μεγάλο αγώνα, πολλαπλές εγχειρήσεις και αρκετή ταλαιπωρία έχασε τη μάχη στο Νοσοκομείο Πειραιώς στις 8 Φεβρουαρίου 1980.

Σε όλα τα τραγούδια που ερμήνευσε έβαλε τη δική του ανεπανάληπτη σφραγίδα.
Με την φωνή του ακούστε "την Μπαλάντα του κυρ Μέντιου":

http://www.youtube.com/watch?v=hU4h3pMNXfA

ΠΑΤΡΙΣ, ΛΗΣΤΕΙΑ, ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ (Η ΤΑΙΝΙΑ)...

Η τραγελαφική κωμωδία του Νίκου Ζερβού, από το 1987.

Καλύτερα βλέπεται σε πλήρη οθόνη:

http://video.google.com/googleplayer.swf?docid=-593552320079584458&hl=el&fs=true

ΠΟΝΟΣ ΨΥΧΗΣ ΠΑΤΕΡΑ...

Ο πόνος της ψυχής δεν γιατρεύεται ποτέ, έτσι λένε οι παλιοί και έτσι είναι κιόλας...

Αυτό δεν μπορεί να το καταλάβει ο οποιοσδήποτε, παρά μόνο κάποιος που έχει χάσει κάτι πιό πολύτιμο κι από την ζωή του!

Ένας πονεμένος πατέρας λοιπόν που έχασε το γιο του από ένα τσίμπημα μέλισσας, θέλοντας να γλυκάνει όσο γινότανε τον πόνο του και να μπορέσει να ξεχάσει κατέφυγε να γράφει μαντινάδες...

Μαντινάδες του πόνου, μαντινάδες για τα βάσανα, μαντινάδες για το χαμένο του γιο...

Σε ένα μνημόσυνο του γιου του λοιπόν, μετά τη τελετή λέει την εξής μαντινάδα:

Ποιά μέλισσα ετρύγισε γιέ μου την ομορφιά σου,

Να τση χαλάσω τη φωλιά να φτιάξω τα κεριά σου!

ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΠΑΡΑΝΟΙΑ...

Παρακολουθώντας τα νεοελληνικά δρώμενα σε καθημερινή βάση βγάζει κανείς το θλιβερό συμπέρασμα ότι δυστυχώς εκτός του ότι έχουμε όλοι κηρύξει πόλεμο εναντίων όλων, έχουμε κηρύξει και πόλεμο εναντίον του εαυτού μας.

Κυριαρχεί στην κοινωνία, μια σχιζοφρενική παράνοια...

Παράνοια είναι να σπάς τα μαγαζιά των μικρομεσαίων, τα πανεπιστήμια, να καις αυτοκίνητα απλών πολιτών κλπ. νομίζοντας όμως ότι χτυπάς το κεφάλαιο, ότι κάνεις τάχα επανάσταση...

Παράνοια είναι να φωνάζεις ότι "η Αστυνομία παρακολουθούσε αμέτοχη" όταν δεν επεμβαίνει και να μιλάς για "ωμή αστυνομική βία" όταν επεμβαίνει...

Παράνοια είναι να φωνάζεις "μπάτσοι-δολοφόνοι" όταν ένας νεαρός πεθαίνει από σφαίρα αστυνομικού και να μην φωνάζεις "δολοφόνοι-τρομοκράτες" όταν η Αστυνομία δέχεται φονικά πυρά από τον κάθε άγνωστο...

Παράνοια είναι να φωνάζεις "όχι στην κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου", όταν αυτό έχει καταργηθεί προ πολλού από μια δήθεν αριστερή μειοψηφία που επιβάλλει σ' όλους αυταρχικά τις παρωχημένες πλέον απόψεις της...

Παράνοια είναι να υποστηρίζεις και να δέχεσαι την ύπαρξη ιδιωτικών νηπιαγωγείων, δημοτικών, γυμνασίων και λυκείων αλλά να αντιδράς σθεναρά στην ίδρυση ιδιωτικών ΑΕΙ διότι η παιδεία είναι δημόσιο αγαθό...

Παράνοια είναι να υπερασπίζεσαι τη δημόσια και δωρεάν Εκπαίδευση, όταν οι γονείς σου έχουν πληρώσει τα μαλλιοκέφαλά τους σε φροντιστήρια για να περάσεις με το ζόρι κάπου...

Παράνοια είναι να ζητάς να μπαίνουν όλοι ανεξαιρέτως στα ΑΕΙ, και να διαμαρτύρεσαι μετά διότι γέμισε η αγορά εργασίας από άχρηστους και φυσικά άνεργους πτυχιούχους...

Παράνοια είναι να θέλεις εδώ και τώρα όλα εκείνα για τα οποία οι προηγούμενες γενιές κόπιασαν επί χρόνια για να τα αποκτήσουν (κι εκείνοι όμως με τα αντίστοιχα 700 ευρώ τότε)...

Παράνοια είναι να θέλεις τα παιδιά σου να γίνουν ντε και καλά "επιστήμονες" αλλά να ζηλεύεις τους τεχνίτες γιατί βγάζουν πιο πολλά.

Παράνοια είναι να λες "πρέπει πάντα να ακούμε τους νέους" λες και πρόκειται για πάνσοφους μύστες, αγνοώντας πόσο εύκολα παρασύρονται από στείρες συνθηματολογίες, λαϊκισμούς, κι επιθυμία εκτόνωσης...

Παράνοια είναι να ζητάς με τηλεοπτικά σποτάκια από τους πολίτες, ιδίως τους αυτοδημιούργητους να μην κλέβουν την Εφορία, όταν οι εκάστοτε κυβερνώντες σπαταλούν και κλέβουν συστηματικά και ατιμωρητί το δημόσιο χρήμα...

Παράνοια είναι να θέλεις "να φάμε του γυφτοσκοπιανούς" και τους λοιπούς εχθρούς μας αλλά να δηλώνεις τρελός προκειμένου να μην υπηρετήσεις έστω και μερικούς μήνες.

Παράνοια είναι να απαιτείς από το ανάλγητο Κράτος αλλά να διαμαρτύρεσαι βασανίζοντας τους συμπολίτες σου με κλεισίματα δρόμων, αντί για τους εκπροσώπους του Κράτους...

Παράνοια είναι να προτείνεις σαν λύση και πανάκεια τον κρατισμό, αλλά να ψηφίζεις πάντα φιλελεύθερη δεξιά ή στην επανάστασή σου επάνω χαλαρή σοσιαλδημοκρατία...

Παράνοια είναι να απαξιώνεις τους ανίκανους πολιτικούς αλλά να στέλνεις στη βουλή κόπρους μπαμπάδων, ηθοποιούς, τραγουδιστές, μπασκετμπολίστες και λοιπούς άσχετους...

Παράνοια είναι οι σφυγμομετρήσεις να ταλαντεύονται σταθερά ανάμεσα στα δύο μεγάλα κόμματα εξουσίας, τα οποία κυβέρνησαν επί σειρά ετών και απέτυχαν παταγωδώς.

Γενικά σαν χώρα βρισκόμαστε σε κατάσταση πλήρους παράνοιας, σε ένα απίστευτο αλαλούμ.

Έχουμε γενικευμένο εμφύλιο πόλεμο, από τον οποίο η κάθε κοινωνική τάξη και ομάδα φροντίζει να αποκομίσει οφέλη εις βάρος της άλλης. Έχουμε πόλεμο ακόμη και με τον ίδιο τον εαυτό μας...

Είμαστε άξιοι της θλιβερής μοίρας μας τελικά;

ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΗ ΘΕΜΕΛΙΩΣΗ ΤΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ ΙΙ...

Πρόταση 2 - Περί εργασίας:

• Έξυπνο αφεντικό + έξυπνος υπάλληλος = προκοπή...
• Έξυπνο αφεντικό + χαζός υπάλληλος = παραγωγή...
• Χαζό αφεντικό + έξυπνος υπάλληλος = προαγωγή...
• Χαζό αφεντικό + χαζός υπάλληλος = υπερωρίες...

ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΗ ΘΕΜΕΛΙΩΣΗ ΤΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ Ι...

Πρόταση 1 - Περί έρωτα:

• Έξυπνος άνδρας + έξυπνη γυναίκα = ειδύλλιο...
• Έξυπνος άνδρας + χαζή γυναίκα = δεσμός...
• Χαζός άνδρας + έξυπνη γυναίκα = γάμος...
• Χαζός άνδρας + χαζή γυναίκα = (ανεπιθύμητη) εγκυμοσύνη...

Πόρισμα:

Μια γυναίκα ανησυχεί για το μέλλον μέχρι να βρει σύζυγο...

Ένας άντρας ποτέ δεν ανησυχεί για το μέλλον, παρά μόνο όταν βρει σύζυγο...

ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΛΥΚΟΦΙΛΙΕΣ...

Βουλευτές και οι 2 εκλεγόμενοι στον ίδιο νομό. Ο ένας έχει πρόσφατα αναλάβει υπεύθυνο πόστο στη νέα κυβέρνηση, πράγμα που εμφανώς έχει ενοχλήσει τον άλλο, λόγω υποβάθμισης του από τα μικροπολιτικά πράγματα του τόπου, όπου ο πρώτος "θα αλωνίζει ανενόχλητος" κατά τον δεύτερο...

Κυριακή μεσημέρι ήταν καλεσμένοι σε εκδήλωση με ομιλία και κοπή πίτας. Κάθονταν δίπλα - δίπλα αφού χαιρετήθηκαν εγκάρδια κι αντάλλαξαν φιλοφρονήσεις, ως συνήθως...Μπροστά στα μάτια των ανθρώπων και τα δικά μου, αφού ήμουν παρών στην ίδια εκδήλωση...

Μετά ο ένας αποχώρησε νωρίς λόγω καθηκόντων, ο άλλος παρέμεινε μέχρι τέλους όπου στον χώρο και στην ώρα του μπουφέ, χαριεντιζόταν με δημοσιογράφους φίλα προσκείμενους σ' αυτόν.

Μετά ήρθαν τα γεγονότα με τους τοπικούς αγρότες που ανέβηκαν σύσσωμοι στην Αθήνα για να διαμαρτυρηθούν ειρηνικά και συμβολικά με τα τρακτέρ και τα αγροτικά τους οχήματα...

Και σταμάτησαν στον Πειραιά από τα ΜΑΤ, που είχαν εντολή να μην τους αφήσουν να περάσουν τα κάγκελα του λιμανιού...Τα υπόλοιπα είναι γνωστά από τα δελτία ειδήσεων...

Εκείνο όμως που ψιθυρίζουν οι κακές γλώσσες και είναι κοινό μυστικό, είναι πως ο ένας οργάνωσε εσπευμένα την "απόβαση" δικών του αγροτών παρά τις αντιρρήσεις του άλλου με το πόστο, με τις υποδείξεις του υψηλού προστάτη του, μόνο και μόνο για να δημιουργήσει πρόβλημα αξιοπιστίας κι ανεπάρκειας σ' αυτόν με το υπεύθυνο πόστο και κατ' επέκταση σ' αυτόν που του έδωσε το πόστο, που συνηθίζει να μένει απόμακρα κι αμέτοχος όταν είναι τα δύσκολα...

Μάλιστα λένε ακόμη πως προετοίμαζε τέτοιο κλίμα περιοδεύοντας και μιλώντας σε αγροτικές συνάξεις για μερικές μέρες προηγουμένως και με δηλώσεις σε όποια μέσα μπορούσε...

Από τις οποίες επωφελήθηκε έτερο κόμμα, στελέχη του οποίου έτρεξαν με τους δικούς τους χρωματικά αγρότες σαν δευτερευόντως υποκινητές τάχα για συμπαράσταση, μα με κύριο σκοπό να καλύψουν την ανεπάρκεια του δικού τους αρχηγού σε ζητήματα των αγροτών του παραμελημένου τελευταία νησιού.

Και ακόμη παραπέρα, δημοσιογράφος που το μεσημέρι της Κυριακής χαριεντιζόταν με τον εν λόγω βουλευτή, θεάθηκε στο τοπικό κανάλι την Δευτέρα το βράδυ να μεταδίδει επιτόπου τα τεκταινόμενα από τον Πειραιά, με τρόπο όμως που μόνο τον εκλεκτό τους βόλευε κι εξυπηρετούσε...

Εξ ού και μίλησε ο έχων το πόστο για "πολιτικά υποκινούμενες ενέργειες" μα δεν είχε την τόλμη να διευκρινήσει ποιούς εννοούσε πρωτίστως, από τους αρκετούς τελικά που είχαν βλέψεις...

Το άδικο είναι πως τελικά την πλήρωσε ο έτερος και αξιολογότερος βουλευτής του τόπου που προπηλακίστηκε όταν καλοπροαίρετα επενέβη με μια προσπάθεια να κατευνάσει ταραχές, να δώσει ελπίδα για λύσεις και να αποφορτίσει το κλίμα οργής και αγανάκτησης που είχε δημιουργηθεί...
Και μια ακόμη βουλευτής που βρέθηκε στην μέση εν ώρα μάχης...

Με τέτοιες τακτικές και σκοπιμότητες η Ελλάδα βουλιάζει και μαζί της βουλιάζουμε όλοι μας...

Μα με τέτοιες λυκοφιλίες, πού να βρεθεί ομοψυχία, εθνική συνείδηση και πολιτική γενναιότητα για αποφάσεις που θα αλλάξουν την κατηφορική πορεία της χώρας;

Αφού άμεση προτεραιότητα έχει ο καθείς την πάρτη του...

ΝΕΟ ΜΩΡΟ...

Έχω παρατηρήσει τελευταία πολλά αυτοκίνητα, νέα μοντέλα με κουκλίστικη σχεδίαση, να κυκλοφορούν φέροντας το παραπάνω λογότυπο στο πίσω τζάμι, μαζί με το υπερμεγέθες Ν των νέων οδηγών...

Ιδιοκτήτριες είναι κοπέλες γύρω ή λίγο πάνω από τα 20 χρόνια τους, που τονίζουν παραπέρα την θηλυκή ευαισθησία τους γεμίζοντας πολύχρωμα κουκλάκια τα ιδιόκτητα αυτοκίνητα που απόκτησαν από νωρίς στη ζωή τους, για τις βόλτες τους και μόνο.

Καμμιά κρίση δεν πτοεί το νινί, που φαίνεται να είναι σκέτο χρυσωρυχείο και ν' αποδίδει αξιοσημείωτο εισόδημα ικανό να συμβάλλει στην χειραφέτηση τους με αμάξι, φούμαρο, βαμμένο μαλλί και νύχια ανανεούμενα τρις εβδομαδιαίως, πανάκριβο κινητό τελευταίου τύπου και ν' απομένει κι υπερ-αρκετό ακόμη για να χρηματοδοτεί τα καθημερινά ποτά και ξενύχτια...

Θηλυκές παρέες κατά κύριο λόγο, που δεν έχουν ανάγκη αρσενική συντροφιά όπως δείχνουν, κατακλύζουν τα μπάρ και τα υπόλοιπα στέκια, σε μια άνοστη διασκέδαση τις ώρες που κάποτε άλλες ετοίμαζαν προίκα κι ονειρεύονταν το καλό και τίμιο παιδί για γαμπρό σε έναν γάμο άπαξ δια παντός..

Τώρα ο ιδανικός γαμπρός είναι "μαλάκας με λεφτά'' όπως οι ίδιες αναφέρουν φωναχτά σε στιγμές κεφιού και πάντα βρίσκεται, καμιά δεν μένει αναποκατάστατη...

Αν δεν ικανοποιεί και δεν ανταποκρίνεται στις προσδοκίες ο πρώτος γάμος, βούρ για τους επόμενους, τα διαζύγια πληθαίνουν και για κάποιες είναι τρόπος ζωής...

Ή έστω ένας ώριμης ηλικίας λίαν εύπορος χορηγός, με αντάλλαγμα μερικά κρυφά ραντεβού και σαλιαρίσματα, ο πιο συνηθισμένος τρόπος χρηματοδότησης του αυτοκινήτου καλλίγραμμης νεαράς άνευ άλλης απασχόλησης.

Μα με τόσες καταναλωτικές επιθυμίες, που εκπληρώνει εύκολα κι άκοπα, με λίγες παραχωρήσεις...

ΤΡΙΑΝΤΑ - ΣΑΡΑΝΤΑ...

Η γενιά των 30 - 40 είναι οι άνθρωποι αυτοί που το 1990 άνοιξαν τους ασκούς του Αιόλου πρωτοκάνοντας το σχολείο παιδική χαρά, είναι οι άνθρωποι που τους εκμεταλεύτηκαν άλα τα κόμματα.

Είναι οι άνθρωποι που σήμερα πολεμούνε με την καθημερινότητα μέσα σ' ένα μίζερο κοινωνικό περιβάλλον κι έχουν αρχίσει ν' απομυθοποιούν τα πάντα...

Μια γενιά πνευματικά ευνουχισμένη που πάτησε την μπανανόφλουδα του lifestyle, ανήμπορη πλέον ν' αντιδράσει...

Βουτηγμένη μέχρι τον λαιμό στα δάνεια για σπίτι, αυτοκίνητο και TV Plasma βλέπει τις εξελίξεις και νομίζει ότι είναι ένα άσχημο όνειρο που θα περάσει.

Είναι η επόμενη γενιά της μεταπολίτευσης, που τα βρήκε όλα στο πιάτο και δεν χρειάστηκε να μοχθήσει σχεδόν για τίποτα. Αποτέλεσε τους καλύτερους πελάτες του Nitro, των club της παραλιακής και της υπόλοιπης υποκουλτούρας...

Κομματικοποιημένη αλλά όχι πολιτικοποιημένη είναι το χρήσιμο γρανάζι στο σάπιο σύστημα.

Με απέχθεια για την πολιτική και το σκυλολόι των τηλεοπτικών παραθύρων. Με εργασιακές αγωνίες και αμφίβολη σύνταξη, ως ασφαλισμένοι μετά το 1992.
Με έγνοια για τον δημόσιο χώρο. Με χρόνο ψαλιδισμένο για φλέρτ, έρωτα, χουζούρι. Με όνειρο να ζήσει ένα διάστημα στο εξωτερικό.

Είναι η γενιά που πλήρωσε το στοίχημα του εκσυγχρονισμού όταν το κράτος με την στήριξη των τραπεζών άνοιξε τα δάνεια και φόρεσε στον λαιμό της την οικονομική θηλιά, νομίζοντας ότι φορούσε την καλύτερη γραβάτα...

Είδε τα παιδιά της να βγαίνουν στους δρόμους και αντί να προβληματιστεί τους αγόρασε το playstation 3 για να τα συνετίσει...

Με όλα αυτά όμως θα είναι και η γενιά που θα πληρώσει το μάρμαρο για όλα αυτά που έρχονται ...

ΘΛΙΒΕΡΗ ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΗ...

Κομπιναδόροι κρατικοδίαιτοι "καπιταλιστές - μεταπράτες" ιδιωτεύουν σε οχυρωμένες βίλες καθώς ολόγυρα το τοπίο μετατρέπεται σε κρανίου τόπο, καθώς μαζεύονται γύρω οι στρατιές απόγνωσης...

Μικρομεσαία λαμόγια αναζητούν τρόπους άοκνης κονόμας, για να μπορούν να ατενίζουν απερίσπαστοι τη συμπεριφορά του κενού. Ναρκισσιστές μικροαστοί με φοβίες, οριοθετούν αυστηρά τη συνοριακή γραμμή του μικρόκοσμου τους στην πάντα κλειστή εξώπορτά τους...

Εξεγερμένοι αγρότες απαιτούν να συνεχίσουν να επιδοτούνται, αντί να προετοιμάζονται για την επόμενη μέρα...

Τυφλωμένοι άπληστοι μεγαλοεργολάβοι δηλώνουν ότι "η οικοδομή είναι η ατμομηχανή της ελληνικής οικονομία", βάζοντας όμως ταφόπλακα στο περιβάλλον, κηρύσσοντας το ευαγγέλιο του μπετόν: "τσιμέντο να γίνει"!

Ανεγκέφαλοι περιθωριακοί ανεπρόκοποι, βάζουν μπουρλότο στα ΙΧ για να αισθανθούν επαναστάτες, ή για να πέσουν οι ανίκανοι που μας κυβερνούν και να έρθουν οι άλλοι ανίκανοι. Θερμοκέφαλοι χουλιγκάνοι έχουν αναγορεύσει το σπάσιμο και την καταστροφή ως έναν ανέξοδο και ατιμώρητο τρόπο ψυχαγωγίας, συγχέοντας την ιδεολογική αντιπαράθεση με την ποδοσφαιρική αντιπαλότητα...

Μικροαπατεώνες δημοσιογραφίσκοι της αρπαχτής καταγγέλουν ότι οι κυβερνώντες μάς εξαπατούν και μας κλέβουν ασύστολα, επειδή απλά δεν παίρνουν και αυτοί μερίδιο από τα κλοπιμαία...

Ελληναράδες ανακηρύσσουν αυτό το έθνος χρόνιων εμφυλιοπολεμικών καταβολών ως τον "εκλεκτό λαό" και "το άλας της Γης", ονειρευόμενοι εξωγήινη σωτηρία από ομάδες αρχαγγέλων με φιλελληνικά αισθήματα κατ' αυτούς...

Άλλοι αναζητούν σιωνιστικούς, μασονικούς, αμερικανικούς, ευρωπαϊκούς ναζιστικούς ξένους δακτύλους, παραβλέποντας ότι όλες οι ξενοκίνητες προδοσίες προϋποθέτουν ντόπιους Εφιάλτες...

Ξύλινοι αριστερόφρονες επαγγέλλονται αποτυχημένους σοσιαλιστικούς παραδείσους σε έναν κατ' εξοχήν αναρχοαυτόνομο και ατομοκεντρικό λαό...

Μικρόνοες ψηφοφόροι εκλέγουν βουλευτές με ρουσφετολογικά κριτήρια, οι οποίοι ψαρεύουν ψήφους σε θολά νερά με το ίδιο άθλιο δόλωμα!

Πολιτικοί κινούνται με γνώμονα το προσωπικό κέρδος, έχοντας προετοιμάσει καβάντζες στο εξωτερικό, προνοώντας για την δική τους επόμενη μέρα...
Παχύσαρκοι εποχούμενοι νεόπλουτοι τσουλάνε με αυτοκρατορικό στυλ τα θηριώδη τζιπ τους, ακούγοντας σκυλάδικα στη διαπασών, ασκώντας το γνωστό παιδικό "ποιος τον έχει πιο μεγάλο"...

Πρόστυχα ξέκωλα αναζητούν σε sic μέρη "λεφτά αισθήματα", ψάχνοντας την ευκαιρία να πουλήσουν το καλοφτιαγμένο κορμί τους στον μεγαλύτερο πλειοδότη ...

Γονείς που θεωρούν τα ανεξέλεγκτα βλαστάρια τους κέντρο του κόσμου και μελλοντικούς σωτήρες, προετοιμάζουν αλαζονικά θρασίμια που τάχατες θα διαπρέψουν στα σχολεία και στην κοινωνία...

Κι ένα Κράτος - Γαργαντούας δίνει καθημερινά παραδείγματα κατάφωρης αδικίας και σπατάλης, ζητώντας ταυτόχρονα από τους πολίτες να είναι έντιμοι και λιτοδίαιτοι!

Όλα μαζί τα παραπάνω αποτελούν ένα κοπάδι τυφλωμένων κι αλλόφρονων τρωκτικών, που ροκανίζουν λυσσασμένα το δέντρο πάνω στο οποίο ζουν!
Μια θλιβερή διαπίστωση...