Παρασκευή 20 Φεβρουαρίου 2009

ΤΙ ΜΑΘΑΙΝΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΟ ΣΙΝΕΜΑ...


Τελικά ίσως φταίει το Hollywood, που με συνεχείς επαναλήψεις μας έκανε να εμπεδώσουμε πολλά από τα παρακάτω κλισέ...

Ή αλλιώς τι μαθαίνουμε από το σινεμά:

Ο αρχηγός της αστυνομίας δίνει πάντα 48 ώρες προθεσμία.

Μπορείς να προσγειώσεις ένα τζάμπο αρκεί να σου μιλά κάποιος από κάτω.

Ο άντρας δεν αισθάνεται πόνο από τις σφαίρες τη στιγμή που τις τρώει, παρά μόνο όταν κάποια γκόμενα του πλένει μετά την πληγή.

Το σύστημα εξαερισμού είναι καλή κρυψώνα και σε πάει όπου θες.

Όλες οι βόμβες είναι ωρολογιακές με μεγάλα κόκκινα νούμερα για να ξέρεις πότε θα εκραγούν.

Τα σεντόνια όλα έχουν σχήμα L φθάνουν πάνω απ τα στήθη μιας γυναίκας και μέχρι την μέση του άντρα.

Πάντα αν μπείς σε μαγαζί / μπαρ / και φλερτάρεις για λίγο την όμορφη υπάλληλο, καταλήγετε στο κρεββάτι αμέσως.

Το ίδιο αν παίζεις τον δικηγόρο με ωραία πελάτισσα που μόλις μπήκε στο γραφείο σου για πρώτη φορά.

Οι περισσότεροι είναι αλκοολικοί και χωρισμένοι με παιδιά.

Πάντοτε υπάρχει χώρος να παρκάρεις εκεί που πας.

Όλοι όσοι ξυπνούν από εφιάλτη είναι ιδρωμένοι.

Τα κραγιόν και τα μέικ απ παραμένουν ακόμη και σε κατάδυση για ψαροντούφεκο.

Δεν έχει σημασία με πόσους θα τα βάλεις, έτσι κι αλλιώς οι αντίπαλοι έρχονται ένας - ένας.

Όλα τα αυτοκίνητα που τρακάρουν εκρύγνηνται και τυλίγονται στις φλόγες.

Όλες οι κλειδαριές ανοίγουν με μια πιστωτική εκτός αν το σπίτι καίγεται και υπάρχει ένα παιδί μέσα.

Είναι πολύ πιθανό να γλιτώσεις από μία μάχη εκτός αν πεις πως πεθύμησες την οικογένεια σου.

Τα βράδια οι κουζίνες δεν έχουν φως παρά μόνο αυτό του ψυγείου.

Τα εξάσφαιρα πιστόλια πολλές φορές ρίχνουν έως και 75 σφαίρες με ένα γέμισμα.

Όλοι οι αστυνομικοί ντετέκτιβ συχνάζουν σε στριπτιτζάδικα.

Όσο ξύλο και αν φας, ακόμη και μετά από δεκάδες γροθιές θα την γλιτώσεις με λίγο αίμα από το στόμα.

Δεν υπάρχουν σχόλια: