ΚΛΟΠΕΣ ΚΑΛΩΔΙΩΝ...

Δεκαοκτώ χιλιόμετρα καλώδια από τους κόμβους του Βορείου Οδικού Αξονα Κρήτης, στο τμήμα Κίσαμος - Ρέθυμνο έκλεψαν το προηγούμενο διάστημα επιτήδειοι, με αποτέλεσμα ο εθνικός δρόμος να παραμένει χωρίς φως, γεγονός που εγκυμονεί σοβαρούς κινδύνους για τους διερχόμενους οδηγούς τις νυχτερινές ώρες.

Την κλοπή που επιφέρει πρόσθετο κόστος άνω των 200.000 ευρώ για την αποκατάσταση των ζημιών, την αγορά καλωδίων και την επαναλειτουργία του φωτισμού, θα φορτωθεί η Περιφέρεια Κρήτης θα προχωρήσει άμεσα στην αγορά των πρώτων έξι χιλιομέτρων καλωδίων για να μπορεί να λειτουργήσει μερικώς ο φωτισμός στους κόμβους και η καθαριότητα...

Αλλά το μεγάλο πρόβλημα είναι η κλοπή που γίνεται συνεχώς από τα ίδια άτομα.

Τόσο δύσκολο είναι να μπει έστω μια κρυφή κάμερα σε όλο το μήκος του δρόμου που δρούνε επανειλειμένως οι δήθεν "επιτήδειοι" να πιαστούνε με αποδείξεις και στα πράσα;

Ξεβρωμέστε επιτέλους τον τόπο από το ξενόφερτο κυρίως γυφταριό και την τριτοκοσμική αληταρία που είναι οι δράστες και μετά πληρώστε τα 200.000 ευρώ για τις ζημιές, που έτσι πάλι σε 2 μήνες θα ξαναχρειαστούνε άλλα τόσα, για ίδιου τύπου ζημιές...

Οι μπάτσοι που τη στήνουν ομάδες ομάδες πάνοπλοι στα πιο απίθανα σημεία με τις θωρακισμένες φόρμες και τις μάσκες, για να απειλούν με τα πολυβόλα όποιον γυρίζει από γάμο αργά κι όποιον δεν φορά ζώνη ασφαλείας ή κρατεί ένα μικρό μαχαίρι στην τσέπη για τις δουλειές του ή του βρούνε έναν σάρακα στην καρότσα ενώ γυρίζει από κλάδεμα στο χωράφι του, δεν είδανε ποτέ μιά ύποπτη κίνηση;

Ουτε ένα σαράβαλο με γύφτους φορτωμένο φίσκα με τέτοια καλώδια και σχάρες από φρεάτια, μετρητές νερού, στύλους μεταλλικούς κλπ εμπορεύσιμα μέταλλα, από τα τόσα οχήματα που κυκλοφορούνε ακόμη και στις γειτονιές;

Δεν στήνονται την επόμενη μέρα μιας κλοπής στην είσοδο μιας τυχαίας μάντρας με παλιοσίδερα να συλλάβουν επ' αυτοφόρω τον απατεώνα έμπορα, τους προμηθευτές του και τους πελάτες του την ώρα της συναλλαγής; όλοι συνένοχοι στις κλοπές δημόσιου υλικού, για λίγο ατομικό κέρδος...

Μόνο πλήρωνε κράτος και βάζε φόρους και επιπλέον χαράτσια ξανά και ξανά στους ίδιους, να πληρώνουν οι αμέτοχοι πολίτες τη δράση κάποιων ξενόφερτων μαυριδερών παράσιτων που δεν έχουν καμιά θέση στον τόπο μας...

Ο ΜΠΟΥΛΗΣ ΤΗΣ ΜΑΜΑΣ...

Αφού ξύπνησε κατά τις 11.00 πμ και πήρε το έτοιμο πρωινό του, ο 150 οκάδων κόπελος που κοντεύει 30άρης μπούλης της μαμάς που δηλώνει  "άνεργος" εσαεί, ετοιμάζεται να φύγει για την καφετέρια που αράζει κάθε μέρα με τους όμοιους του τεμπελχανάδες και φτάνοντας στην πόρτα παραγγέλει της μάνας του:

- Μαμά, τώρα που θα φύγω πήγαινε να καθαρίσεις τα παράθυρα στο δωμάτιο μου, δεν μπορώ να δω πια έξω...

- Γιατί τέτοια ώρα, ρωτά η μάνα τον μπούλη, αφού θα τα καθάριζε έτσι κι αλλιώς μέσα στη μέρα, τα είχε εντοπίσει να είναι άπλυτα εδώ και μέρες, όταν τα άνοιγε για να αεριστεί το σπίτι κάθε που ξυπνούσε ο μπούλης...

- Τώρα που θα λείπω από το σπίτι μαμά να το κάνεις, σε αγαπώ πολύ και δεν θέλω να σε βλέπω να κουράζεσαι άλλο για μένα!

ΕΚΛΟΓΩΝ ΡΗΣΕΙΣ...

Bismarck
Τα μεγαλύτερα ψέματα λέγονται ύστερα από το κυνήγι, κατά τη διάρκεια του πολέμου και πριν από τις εκλογές.

Emma Goldman
Αν οι εκλογές μπορούσαν να αλλάξουν την πραγματικότητα θα ήταν παράνομες.

Oscar Ameringer
Πολιτική είναι η ευγενής τέχνη του να παίρνεις τις ψήφους των φτωχών και να κάνεις προεκλογικές εκστρατείες με τα λεφτά των πλουσίων, υποσχόμενος στους μεν ότι θα τους προστατέψεις από τους δε.

Henry Menken
Αν ένας πολιτικός ανακάλυπτε ότι στην περιοχή του ψηφίζουν κανίβαλοι, δεν θα είχε κανένα ενδοιασμό να τους υποσχεθεί ιεραποστόλους για δείπνο.

Jean Paul Sartre
Αγωνίστηκα μια ολόκληρη ζωή για να φτιάξω έναν κόσμο στον οποίο δεν θα ήθελα ποτέ να ζήσω.

Ανώνυμος
Οι κυβερνήσεις είναι σαν τις πάνες των μωρών. Χρειάζονται συχνή αλλαγή και μάλιστα για τον ίδιο λόγο.

Ανώνυμος
Όποιος εξαπατά έναν άνθρωπο λέγεται απατεώνας, όποιος εξαπατά έναν λαό λέγεται πολιτικός.

Μικρό Κομματικό Λεξικό
Όταν ένας πολιτικός φεύγει από άλλο κόμμα και έρχεται στο δικό μας έχουμε διεύρυνση.
Όταν ένας πολιτικός φεύγει από το δικό μας κόμμα και πάει σε άλλο έχουμε προδοσία, αποστασία κ.λ.π.

Ανώνυμος
Αν δεν σου αρέσει η Κυβέρνηση, φταις και συ γι' αυτό.

Ανώνυμος
Μην πεις ποτέ «βλάκα» κάποιο πρόσωπο της εξουσίας. Κινδυνεύεις να καταδικαστείς για τρία αδικήματα.
I) Για προσβολή προσωπικότητας,
Ii) Για περιύβριση αρχής και
Iii) Για αποκάλυψη κρατικού μυστικού.

Νικήτα Χρουστσώφ
Οι πολιτικοί είναι παντού οι ίδιοι.
Υπόσχονται να χτίσουν γέφυρες ακόμη και εκεί που δεν υπάρχουν ποτάμια.

Frank McKinney
Όλοι θα θέλαμε να ψηφίσουμε τον καλύτερο, αλλά δυστυχώς δεν είναι ποτέ υποψήφιος.

Robert Oren
Οι εκλογές γίνονται για να δούμε αν είναι σωστές οι δημοσκοπήσεις.

Αθανάσιος Κανελλόπουλος
Η Ελλάδα μοιάζει με βιβλιοθήκη. Στα πιο ψηλά ράφια βάζουμε τα πιο άχρηστα βιβλία.

Ροΐδης (για διατελέσαντα υπουργό)
Γνωρίζει δώδεκα τρόπους να προσπορίζεται χρήματα, εκ των οποίων ο τιμιότερος είναι η κλοπή.

Friedman
Η εξουσία διαφθείρει. Αυτό είναι το τίμημα της εξουσίας. Φαίνεται όμως πως τα οφέλη από την άσκηση της εξουσίας είναι τόσο πολλά, που κανένας δεν υπολογίζει το τίμημα.

George Nathan
Παρ' όλα τα παραπάνω πρέπει να ψηφίζουμε. Γιατί οι κακοί πολιτικοί εκλέγονται από τους καλούς πολίτες που δεν πηγαίνουν να ψηφίσουν...

ΚΑΘΕΝΑΣ ΜΕ ΤΗΝ ΤΡΕΛΑ ΤΟΥ (Η ΤΑΙΝΙΑ)...

Ελληνική σπονδυλωτή ταινία - κωμωδία του Γ. Λαζαρίδη, από το 1980.


Η ταινία απαρτίζεται από έξι αυτόνομα επεισόδια με τους εξής χαρακτηριστικούς τίτλους:

α΄ Το θύμα των τροχών:  Ο Σταύρος είναι ένας μεροκαματιάρης ελαιοχρωματιστής που νιώθει έντονα ότι απειλείται από τη βιομηχανική εξέλιξη και την τεχνολογία, κι έτσι αποφασίζει να πέσει στις ρόδες του αυτοκινήτου ενός Αμερικανού.

β΄ Η εκπαίδευση:  Ο Ιορδάνης είναι ένας συνταξιούχος γυμνασιάρχης που εξοργίζεται με τους βαθμούς της εγγονής του κι αρχίζει τον εξάψαλμο για την κατάντια της παιδείας που διέπεται πλέον μόνο από τη «λογική του χρήματος».

γ΄ Ένας πολίτης του σήμερα: Ο Γιώργος είναι ένας απλός δημόσιος υπάλληλος που αναρωτιέται τι ρόλο παίζει σε τούτη τη ζωή. Συνοδεύει τη γυναίκα του και την πεθερά του σ' ένα αναψυκτήριο και εξοργίζεται με τις προσβολές του κονφερασιέ απέναντι στο κοινό.

δ΄ Το χωραφάκι:  Η Άννα αγωνίζεται επί είκοσι ολόκληρα χρόνια για να πετύχει ένα μικρό ρουσφέτι, προκειμένου να μπει το οικοπεδάκι της επιτέλους στο σχέδιο πόλεως, κάτι που για άλλους δεν θα ήταν παρά θέμα λίγων λεπτών.

ε΄ Αδικημένη από την κοινωνία:  Ένας Λαρισαίος, που βρίσκεται στην Αθήνα για δουλειές, συναντά ένα φίλο του Κοζανίτη και αποφασίζει να το ρίξει έξω, αλλά πέφτει πάνω σε μια γνωστή του, μια νεαρή μητέρα την οποία η απόγνωση έχει οδηγήσει στην πορνεία.

στ΄ Καιρός για έρωτες:  Ο Σωτήρης είναι ένας δειλός ανθρωπάκος που φαντάζεται τον εαυτό του σούπερμαν, να σώζει τη γυναίκα των ονείρων του. Όταν όμως την πλησιάζει, ανακαλύπτει ότι δεν είναι όπως τη φαντασιωνόταν.

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΣΤΙΣ ΜΑΧΕΣ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ...

Το παρακάτω κείμενο - μαρτυρία "'Αντίσταση στις Μάχες της Κρήτης" του πρώην Μητροπολίτη Κισάμου και Σελίνου Ειρηναίου Γαλανάκη γράφτηκε το1989 και βρίσκεται δημοσιευμένο στην ετήσια έκδοση του Δήμου Χανίων Χανιά - 1989:

Αν η Μάχη της Κρήτης το Μάιο του 1941 χαρακτηρίστηκε από πολλούς σαν γεγονός παγκόσμιας σημασίας, για την ίδια την Κρήτη παραμένει σημαδιακός σταθμός, στη σημερινή και μελλοντική της μοίρα.

Γιατί στη Μάχη της Κρήτης, που κράτησε ουσιαστικά πέντε χρόνια (Μάιος 1941 - Μάιος 1945) ο λαός της αναδιπλώθηκε στη σταυρωμένη Ιστορία του και ξανάζησε το βαθύτερο δυναμισμό του: την ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ.

Η Αντίσταση, ηθική και υλική, υπήρξε πάντα ασπίδα και σωτηρία της Κρήτης. Μ' αυτή αντιστάθηκε στις Μεσαιωνικές Μάχες της με τους Σαρακηνούς και τους Βενετσιάνους και μ' αυτή επέζησε και αναγεννήθηκε από τις φλόγες και τις στάχτες της φοβερής Τουρκοκρατίας στη νεώτερη Ιστορία της. Κι οι βαθύτερες πηγές από τις οποίες η Κρήτη αντλούσε πάντα το δυναμισμό στους αγώνες της υπήρξαν: ο πόθος της ελευθερίας, η πατριωτική της παράδοση και η θρησκευτική της πίστη.

Η πατριωτική παράδοση της Κρήτης δεν είναι ίσως ακόμα γραμμένη στο κορμί και στην ψυχή της.
Η Κρήτη είναι και σήμερο γεμάτη από Καστέλια και Μουράγια, από καμένα Μοναστήρια και Κουλέδες.Η Κρήτη είναι γεμάτη από Καστέλια και Μοναστήρια κι οι φαγωμένες, από τις μπάλες και τις φωτιές, πέτρες των, διηγούνται, στη σιωπή των, θρύλους και θρήνους για την πίστη, την πατρίδα και τη Λευτεριά.

Κρήτη και πούν οι πύργοι σου και τα καμπαναριά σου,
και πούν οι αντρειωμένοι σου τ' όμορφα παλληκάρια.
Η μαύρη γης τα χαίρεται...

Οταν οι Ναζήδες πέσανε στην Κρήτη το Μάη του 1941, οι Κρητικοί δεν περίμεναν να πάρουν οδηγίες, ούτε από Κυβερνήσεις ούτε από Κόμματα. Πήραν όμως οδηγίες από την Ιστορία και τη συνείδησή των. Πήραν οδηγίες από του προγόνους και τους παππούδες των. Από τον Καντανολέοντα και τον Δασκαλογιάννη. Από τον Κόρακα, το Σήφακα, το Χατζημιχάλη, τον Σκαλίδη και τον Κριάρη.

Τιμή και δόξα σε κείνους που στήσανε τη Μάχη - Αντίσταση της Κρήτης, Σύμβολο και μνημείο της ελεύθερης συνείδησης του ανθρώπου, για κάθε τόπο και για κάθε περίσταση.

Τιμή και σε σας τα παιδιά και τα εγγόνια της Κρήτης που κάνετε κάθε Μάιο το Μνημόσυνό τους με γιορτές και διδαχές.

Ναι διδαχές. Γιατί όσο στέκει ο κόσμος κι όσο θα στέκει η συνείδηση του ανθρώπου, Αντίσταση θα χρειαστεί να κάνει και η Κρήτη.

Κανείς δε γνωρίζει το μέλλον του κόσμου και το μέλλον του τόπου μας. Η μοίρα της ανθρωπότητας, όπως το δείχνει η Ιστορία της, αρχέγονη και τωρινή, είναι ο αγώνας. Πότε για το χώμα και πότε για το πνεύμα. Πότε για το ψωμί και πότε για την ανθρωπιά.

Οι κατακτήσεις της ανθρωπότητας δεν είναι πάντα σταθερές κι αν σήμερο κερδίζαμε την ελευθερία και την ειρήνη, τα παίζομε ίσως αύριο και τα χάνομε στην αδυσώπητη μάχη του Καλού και του Κακού, που γίνεται ακατάπαυστα στην αρένα της ψυχής, της ζωής και της Ιστορίας μας.

Αντίσταση, λοιπόν, χρειαζόμαστε σε κάθε εισβολή και σε κάθε κατακτητή που έρχεται να πατήσει το χώμα και την τιμή της Κρήτης.

Μπορεί οι τωρινοί εισβολείς της Κρήτης να μην έρχονται με γαλέρες και χαντζάρια σαν τους Βενετσιάνους και τους Τούρκους. Ούτε με στούκας και βόμβες σαν τους Γερμανούς.

Οι νέοι εισβολείς μας έρχονται με κασέτες και χαπάκια. Μας έρχονται με VIDEO και AIDS και τα «κέντρα» που ανοίγαμε εδώ και εκεί γίνονται συχνά κερκόπορτες για την άλωση της Κρήτης.
Κι από το άλλο μέρος, η σημερινή Κρήτη δεν είναι η Κρήτη του παλιού καιρού. Μέσα στην παγκόσμια μεταβολή και κρίση των καιρών μας και η Κρήτη κρίνεται και μετασέρνεται.

Η Κρήτη αφήνει το χώμα της και γίνεται απόδημη και αλλοδαπή. Η Κρήτη αφήνει τη Ρίζα και χάνει τις ρίζες της. Η Κρήτη αφήνει τα ηρωικά βουνά της και κατεβαίνει στο κάμπο και στη θάλασσα. Κλείνει τα νοικοκυριά της στο χωριό κι ανοίγει καφετέριες και ντισκοτέκ στη χώρα. Αφήνει τ' αλέτρι και τον αργαλειό και γίνεται τουρίστρια και σερβιτόρισσα.

Και μέσα στις κατακλυσμικές αυτές μεταβολές, ποια κιβωτός θα σώσει την Κρήτη; Ποιος άλλος παρά η παντοδύναμη πίστη του Χριστού, που την έσωσε και στις περασμένες ιστορικές της περιπέτειες;

Άγιε Παντελεήμονα και Άγιε Αστράτηγέ μου
Αιδάρετέ με το φτωχό να κτίσω Μοναστήρι
Να λουτρουγούντ' οι χριστιανοί
και να μεταλαβαίνουν και να βαφτίζουνε παιδιά...

Ετσι τραγουδά το χριστιανικό αίσθημα της Κρήτης, ένα παλιό ριζίτικο τραγούδι της.

Κι όσο στην Κρήτη θα υπάρχουν εκκλησιές να λουτρουγούνται χριστιανοί και να βαφτίζουνται τα παιδιά των, η Κρήτη δε φοβάται όσοι κουρσάροι κι αν έρθουν.

Οσους πολέμους κι αν της κάνουνε, η Κρήτη θα αντιστέκεται.

Μα αν γκρεμιστούν τα Μοναστήρια της πίστης μας; Θέ μου ξεμίστευε.

Σ' όλη μου τη ζωή και γώ, αγαπημένη Κρήτη, φτωχός εργάτης δούλεψα, να στηλωθούν τούτα τα Μοναστήρια στο χώμα σου και στην ψυχή σου. Για να 'χεις άρματα και μιτιρίζια ν' αντιστέκεσαι.
Χαλάλι σου τα μεροκάματά μου!

Με τη σοφή σκέψη και τη μοναδική πένα του για πολλά χρόνια Κισάμου και Σελίνου Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου και Παππού της Εκκλησίας Κρήτης, σήμερα υπεραιωνόβιου γέροντα Ειρηναίου Γαλανάκη, γραμμένο σε προ-μνημονίου εποχή...

Το Μάλεμε εβάλανε οι Γερμανοί στο μάτι

μα εκειά το σώμα το επίλεκτο αφήσαν αμανάτι.

Οχι μόνο το Μάλεμε, όλη την Κρήτη βάλανε στο μάτι. Κι απ' όλη την Κρήτη πήρανε την απάντηση:
Δεν την πατάτε εσείς μωρέ, την Κρήτη ανάθεμά σας!

**********************
Κι όμως παρόλα τα ωραία παραπάνω, τελικά την πάτησαν την Κρήτη.

Και τότε που με τα σύγχρονα όπλα τους επικράτησαν εντέλει σε λίγες μέρες, αγωνιστές θυσιάστηκαν, χωριά και πόλεις ισοπεδώθηκαν και κάηκαν, προδότες δοξάστηκαν και πλούτισαν, έφυγαν δε τελευταίοι στην Ευρώπη από εδώ το '45 εκτελώντας κόσμο ως την τελευταία στιγμή...

Όσο για αποζημιώσεις , ούτε κουβέντα, βασισμένοι σε τότε αποφάσεις μικρόψυχων πολιτικών...

Επανέρχονται δε από κείνα τα χρόνια στην Κρήτη συχνά, είτε με τους τουρίστες τους που λιμασμένοι για χρήμα πολίτες κι εκλεγμένοι άρχοντες υποδέχονται με φολκλορικά καραγκιοζιλίκια κάθε "σαιζόν", είτε με τις "επενδύσεις" τους σε γη και ακίνητα, είτε με τις ΑΠΕτήσεις τους όπως σήμερα σαν δανειστές και κυρίαρχοι της Ευρωζώνης...

Τι κάνουμε σήμερα εμείς, το μέγα ζητούμενο...

ΚΟΤΣΑΝΕΣ ΜΑΘΗΤΩΝ 4...

«Η σκανδιναβία είναι μια πράξη που κάθε πολιτισμένος άνθρωπος πρέπει να αποφεύγει » (Από γυμνάσιο της Λάρνακας Κύπρου)

« Εσπεριδοειδή σαν τα πορτοκάλια είναι και τα μαντολίνια, αλλά πιο μικρά και με φλούδα που βγαίνει εύκολα » (Απο γυμνάσιο της Αθήνας, 1992 )

« Η επετηρίδα είναι αυτό που βγάζουμε στα μαλλιά μας άμα δεν λουζόμαστε συχνά »

«Ο μισογύνης είναι τέρας μυθολογικόν, μισός γυναίκα και μισός άλλο πράμα, απερίγραπτης ασχήμιας και τελείως εξαγριωμένος με την κατάστασή του. » (Από γυμνάσιο της Θεσπρωτίας, 1991)

« Το φοβερότερο όπλο των αρχαίων Αράβων ήταν ο Ευνούχος»

«Ο Κωνσταντίνος Καντάφης ήτανε Έλληνας ποιητής που γεννήθηκε στη Λιβύη της Αλεξάνδρειας »

«Οι Έλληνες εφεύρεσαν τη γεωμετρία για να αποφύγουνε την άλγεβρα που ήτανε αράπικη »

«Στην αρχαία εποχή δεν υπήρχαν ξένες χώρες γι' αυτό δεν έχουν βρει οι αρχαιολόγοι αρχαία διαβατήρια »

«Όταν ο Οδυσσέας γύρισε πίσω στην Ιθάκη, βρήκε τους είκοσι ανεμιστήρες και την Πηνελόπη να τους δουλεύει στο φουλ.» (Από διαγώνισμα στην Ιστορία, γυμνάσιο της Κορινθίας, 1989)

« Όταν ο Χριστός ήτανε μικρός, ο πατέρας του ο μαραγκός Ιωσήθ, το φώναζε Χρηστάκη »

«Ο Λεωνίδας και οι Τριακόσιοι του ηττήθηκαν γιατί οι Θερμοπύλες ήτανε πολυπληθέστεροι σε αριθμό »

«Την Οδύσσεια της έγραψε ο Οδυσσέας. Την Ιλιάδα ο Ηλιάδης. »
(Από διαγώνισμα Β' τάξης γυμνασίου της Λαμίας, 1969)

« Η γυναίκα του Τσάρου λεγότανε Τσάρα. Η κόρη του τσατσάρα. Ο γιος του Νορέγιεφ. »

«Η μάνα του Ρασπούτιν ήτανε η ρασπουτάνα, τεραστίων διαστάσεων Ρωσίδα της Σιβηρίας ».(Από γυμνάσιο της Καρδίτσας, 1991)

« Η Παραφίνη ήτανε η θεά που προστάτευε τα Χερουφίμια και τα Σεραφίμια». (Από διαγώνισμα στα θρησκευτικά, γυμνάσιο της Κορίνθου, 1990)

« Πρωτεύουσα της Κεϋλάνης είναι η Λιπτον Τι».

«Ο Κορινθιακός Κόλπος ευρίσκεται τελείως κατά μήκος. »
(Από γυμνάσιο της Πάτρας, 1988)

« Το τετράγωνο της υποτείνουσας ισούται, αλλά όχι πάντοτε»
(Από γυμνάσιο της Καλαμάτας, 1991)

« Η κυριότερη αιτία της εξάτμισης είναι η φωτιά κάτω από το κατσαρολάκι»

«Η βαρύτητα είναι πιο δυνατή το Φθινόπωρο. Τότε βλέπουμε τα μήλα να πέφτουν ομαδικά »

«Το παιδί που οι γονείς του είναι από την Ύδρα, λέγεται Υδρογόνο»

«Το νερό ανακατεύεται με όλα τα υγρά, εκτός από το αίμα. Υπάρχει και παροιμία γι' αυτό »

ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΟΣ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΣ...

Τελείωνε το σχολικό έτος και οι μαθητές ζητούσαν συμβουλές από τον καθηγητή τους, σχετικά με τι επάγγελμα μπορούσαν ν' ακολουθήσουν για να έχουν σίγουρη επαγγελματική αποκατάσταση...

Αυτός σαν ανούσιος δημόσιος υπάλληλος τους προέτρεπε να ακολουθήσουν τη πεπαρτημένη, σε τυπικά επαγγέλματα που οδηγούν σε βέβαιο διορισμό και μισθό, ή σε κλασσικά μα απαξιωμένα πια επαγγέλματα γοήτρου που μόνο η γιαγιά θα βγάζει χαιρέκακα τα μικροαστικά απωθημένα της στις συνομίληκες της, μα ο κατά λάθος ασχολούμενος με δαύτα θα ψάχνει ματαίως δουλειά και πελάτες...

Πολλές λύσεις υπάρχουνε, μα δεν τις λένε στα σχολεία, γιατί δεν ξέρω, δεν με βάλανε ποτέ να κάνω το σχετικό μάθημα, μα ωστόσω:

Γιατί να γίνει κάποιος ψυχολόγος ν' ασχολείται με παζαβούς και βαρεμένους με φοβίες κι όχι φουρνάρης να φτιάχνει φρέσκο ψωμί κι άλλα αρτοποιήματα για τον πεινασμένο κόσμο, να έχει πάντα δουλειά σε μια σύχγρονα οργανωμένη επιχείρηση.

Γιατρός δεν γίνεται κάποιος για να πλουτίσει από τα φακελάκια και με μια καλή νύφη με όνομα και προίκα σαν μικροαστικό απωθημένο, μα για να βοηθήσει αποτελεσματικά τον πάσχοντα συνάνθρωπο του. Αν θέλει λεφτά ας τα κάνει στο χρηματιστήριο, στις επενδύσεις τις συναλλαγές και το χονδρεμπόριο. Παρομοίως μια που δεν γουστάρει να νεμαλάσει αρρωστάρηδες σε ατελείωτες νυχτερινές βάρδιες, ας ξεχάσει το όνειρο να γίνει νοσοκόμα κι ας ασχοληθεί έχοντας σαν εργαλεία τη σύγχρονη τεχνολογία και το μάρκετινγκ με τις πολλές παραδοσιακές συνταγές για σπιτικά γλυκά κι άλλα ξεχασμένα καλούδια που θυμάται ακόμη η γιαγιά της και θα τις πάρει μαζί της όταν τη βρεί το αναπόφευκτο.

Γιατί πρέπει να γίνει κάποιος λιμενοφύλακας να φυλάει τα κότερα των εφοπλιστών στα λιμάνια κι όχι πλοίαρχος του εμπορικού ναυτικού να κυβερνά τα πλοία τους στους ωκεανούς και να έχει και τα μέντια του ν' αποκτήσει κάποτε δικά του, να προκόψει κι αυτός;

Γιατί ωθείς μίζερε καθηγητάκο ένα νέο παιδί να επιμείνει να μπει με κάθε μέσο σώνει και καλά στην πυροσβεστική να παίζει τάβλι όλη μέρα;

Γιατί να συνωστίζονται στις δασκαλο-καθηγητο-σχολές και μετά στα "ιδιαίτερα" όσοι έχουν ήδη ένα στρωμένο μαγαζί από τον πατέρα τους που μπορούνε με τη νεανική τους ορμή και τη φρέσκια τους σκέψη να ανανεώσουν, εξελίξουν, επεκτείνουν, κλπ αναπτυξιακά; Ας κάνουν τους δασκάλους μόνο όσοι/ες θέλουν να είναι με παιδιά, ξέρουν και θέλουν να διδάξουν κι όχι για τα χριστούγεννα - πάσχα - ιούνιο - ιούλιο - αύγουστο όπως οι πλειοψηφία όσων είναι τώρα στην εκπαίδευση...

Πιλότος μαχητικού δεν γίνεται όποιος γράψει τυχαία άριστα στην έκθεση και τα μαθηματικά με τα θέματα που έπεσαν στις εξετάσεις, μα το παιδί εκείνο που κοιμάται με το "πτήση  & διάστημα" κάτω από το μαξιλάρι του αφού το έχει "ξεσκίσει" σελίδα σελίδα και ονειρεύεται αναχαιτήσεις στο Αιγαίο με το νέο μαχητικό που επάξια θα του προμηθεύσει η πατρίδα χωρίς φόβο να το ρίξει, αφού ο αριστούχος λελές δεν έχει το αναγκαίο στομάχι ν' αντέχει τα πολλά G. Μπορεί κάλλιστα ο πρώτος να γίνει καλός αεροναυπηγός αντί πολιτικός μηχανικός να χτίζει ντουβάρια και να "νομιμοποιεί" αυθαίρετα, οι παλαιότεροι του δεν άφησαν πολύ άχτιστο χώρο για πάρτη του, να κονομήσει κι αυτός να χαρεί ο εργολάβος μπαμπάς...

Γιατί να ξετελέψει μετά μερικά χρόνια ένας ακόμη άχρηστος δικηγόρος κι όχι ένας χρήσιμος υδρογεωλόγος ή μηχανικός, πχ ορυκτών πόρων, όταν η πολιτεία αποφασίσει να εκμεταλλευτεί τον πλούτο που κρύβει το υπέδαφος της χώρας;

Πως θα γίνει θεολόγος ένας που ως τώρα δεν είχε σχέση με την εκκλησία; Προυπηρεσία στο κατηχητικό, ώρες στο ψαλτήρι, να έχει κουβαλήσει χρόνια επιτάφιους και λάβαρα, να δοκιμάσει να ζήσει δόκιμος σε μοναστήρι πριν προσπαθήσει να πείσει άλλους να ακολουθήσουν τον δρόμο του θεού του;

Το ίδιο ο φέρελπις γεωπόνος που δεν έχει μαζέψει ούτε ελιά, ούτε έχει πατήσει σταφύλια, ούτε θέλει να λερωθεί στα χωράφια και την εφαρμοσμένη έρευνα επί τόπου, μα απλώς ρουσφετολογικά να πατικώνει σφραγίδες για μαιμού επιδοτήσεις στο κέντρο της πόλης.

Γιατί να γίνει μόνιμος δεκανέας ένας νέος που δεν θα καταφέρει να περάσει στα πανεπιστήμια κι όχι ξυλουργός ή τζαμάς ή υδραυλικός ή μηχανουργός, ή τσαγκάρης, να χρησιμεύει και κάπου;

Και προπαντός να μην κάνει τίποτα απ΄όλα αν δεν το θέλει ένθερμα ο ίδιος και αν πρωτίστως δεν ξέρει να πουλάει και να διαπραγματεύεται, πράγματα απαραίτητα παντού στη σημερινή ζωή που δεν τα διδάσκει όμως κανένα σχολείο πουθενά στον κόσμο...

ΑΝΕΡΓΟΥ ΧΑΡΑ...

Χαράς ευαγγέλια για νέο, εποχικά εργαζόμενο που πέρασε όλο τον χειμώνα χωρίς ούτε ένα μεροκάματο.

Βρήκε δουλειά για το καλοκαίρι, λέει...

Σερβιτόρος σ' ένα εστιατόριο στο ενετικό λιμάνι των Χανίων, λέει...

Δυο μέρες την εβδομάδα, λέει..

Θα παίρνει 30 ευρώ μεροκάματο, λέει...

Υγεία να έχουμε, λέει...

Να κάνει απόσβεση τα λεφτά που ξόδεψαν οι γονείς του για να τον σπουδάσουν, λέει!

10 ΑΡΧΕΣ ΧΕΙΡΑΓΩΓΗΣΗΣ..

Του Νόαμ Τσόμσκι

Η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΗΣ ΑΠΟΣΠΑΣΗΣ ΤΗΣ ΠΡΟΣΟΧΗΣ

Το θεμελιώδες στοιχείο του κοινωνικού ελέγχου είναι η στρατηγική της απόσπασης της προσοχής που έγκειται στην εκτροπή της προσοχής του κοινού από τα σημαντικά προβλήματα και τις αποφασισμένες από τις οικονομικές και πολιτικές ελίτ αλλαγές μέσω της τεχνικής του κατακλυσμού συνεχόμενων αντιπερισπασμών και ασήμαντων πληροφοριών. Η στρατηγική της απόσπασης της προσοχής είναι επίσης απαραίτητη για να μην επιτρέψει στο κοινό να ενδιαφερθεί για απαραίτητες γνώσεις στους τομείς της επιστήμης, της οικονομίας, της ψυχολογίας, της νευροβιολογίας και της κυβερνητικής. «Διατηρήστε την προσοχή του κοινού αποσπασμένη, μακριά από τα αληθινά κοινωνικά προβλήματα, αιχμάλωτη θεμάτων που δεν έχουν καμία σημασία. Διατηρήστε το κοινό απασχολημένο, τόσο πολύ ώστε να μην έχει καθόλου χρόνο για να σκεφτεί - πίσω στο αγρόκτημα, όπως τα υπόλοιπα ζώα» (απόσπασμα από το κείμενο: Αθόρυβα όπλα για ήρεμους πολέμους).

ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΛΥΣΕΩΝ

Αυτή η μέθοδος καλείται επίσης «πρόβλημα- αντίδραση - λύση». Δημιουργείται ένα πρόβλημα, μια προβλεφθείσα «κατάσταση» για να υπάρξει μια κάποια αντίδραση από τον κόσμο, με σκοπό αυτός ο ίδιος να ορίσει τα μέτρα που η εξουσία θέλει να τον κάνει να δεχτεί. Για παράδειγμα: Αφήνεται να ξεδιπλωθεί και να ενταθεί η αστική βία ή οργανώνονται αιματηρές επιθέσεις που αποσκοπούν στο να απαιτήσει ο κόσμος νόμους ασφαλείας και πολιτικές εις βάρος της ελευθερίας. Ή ακόμα: Δημιουργούν μία οικονομική κρίση ώστε να γίνει αποδεκτή ως αναγκαίο κακό η υποχώρηση των κοινωνικών δικαιωμάτων και η διάλυση των δημόσιων υπηρεσιών.

Η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΗΣ ΣΤΑΔΙΑΚΗΣ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ

Για να γίνουν αποδεκτά τα διάφορα απαράδεκτα μέτρα, αρκεί η σταδιακή εφαρμογή τους, λίγο λίγο, επί συναπτά έτη. Κατά αυτόν τον τρόπο επιβλήθηκαν τις δεκαετίες του ΄80 και ΄90 οι δραστικά νέες κοινωνικοοικονομικές συνθήκες (νεοφιλελευθερισμός): ανύπαρκτο κράτος, ιδιωτικοποιήσεις, ανασφάλεια, ελαστικότητα, μαζική ανεργία, μισθοί που δεν εξασφαλίζουν ένα αξιοπρεπές εισόδημα, τόσες αλλαγές που θα είχαν προκαλέσει επανάσταση αν είχαν εφαρμοστεί μονομιάς.

Η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΗΣ ΑΝΑΒΟΛΗΣ

Ένας άλλος τρόπος για να γίνει αποδεκτή μια αντιλαϊκή απόφαση είναι να την παρουσιάσουν ως «επώδυνη και αναγκαία», εξασφαλίζοντας τη συγκατάβαση του λαού τη δεδομένη χρονική στιγμή και εφαρμόζοντάς τη στο μέλλον. Είναι πιο εύκολο να γίνει αποδεκτή μια μελλοντική θυσία απ' ό,τι μία άμεση. Κατά πρώτον επειδή η προσπάθεια δεν καταβάλλεται άμεσα και κατά δεύτερον επειδή το κοινό, η μάζα, πάντα έχει την τάση να ελπίζει αφελώς ότι «τα πράγματα θα φτιάξουν στο μέλλον» και ότι οι απαιτούμενες θυσίες θα αποφευχθούν. Αυτό δίνει περισσότερο χρόνο στο κοινό να συνηθίσει στην ιδέα των αλλαγών και να τις αποδεχτεί με παραίτηση όταν φτάσει το πλήρωμα του χρόνου.

ΑΠΕΥΘΥΝΣΗ ΛΟΓΟΥ ΣΤΟ ΚΟΙΝΟ ΣΑΝ ΑΥΤΟ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΣΤΗΝ ΠΑΙΔΙΚΗ ΗΛΙΚΙΑ

Η πλειονότητα των διαφημίσεων που απευθύνονται στο ευρύ κοινό χρησιμοποιούν λόγο, επιχειρήματα, προσωπικότητες και τόνο της φωνής, όλα ιδιαίτερα παιδικά, πολλές φορές στα όρια της αδυναμίας, σαν ο θεατής να ήταν μικρό παιδάκι ή διανοητικά υστερημένος.

Όσο περισσότερο θέλουν να εξαπατήσουν το θεατή τόσο πιο πολύ υιοθετούν έναν παιδικό τόνο. Γιατί; «Αν κάποιος απευθύνεται σε ένα άτομο σαν αυτό να ήταν 12 χρονών ή και μικρότερο, αυτό λόγω της υποβολής είναι πολύ πιθανό να τείνει σε μια απάντηση ή αντίδραση απογυμνωμένη από κάθε κριτική σκέψη, όπως αυτή ενός μικρού παιδιού» (βλ. Αθόρυβα όπλα για ήρεμους πολέμους).

ΠΟΛΥ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΗ ΧΡΗΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΟΣ ΠΑΡΑ ΤΗΣ ΛΟΓΙΚΗΣ

Η χρήση του συναισθήματος είναι μια κλασική τεχνική προκειμένου να επιτευχθεί βραχυκύκλωμα στη λογική ανάλυση και στην κριτική σκέψη των ατόμων. Από την άλλη, η χρήση των συναισθημάτων ανοίγει την πόρτα για την πρόσβαση στο ασυνείδητο και την εμφύτευση ιδεών, επιθυμιών, φόβων, καταναγκασμών ή την προτροπή για ορισμένες συμπεριφορές.

Η ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ ΤΟΥ ΚΟΙΝΟΥ ΣΤΗΝ ΑΓΝΟΙΑ ΚΑΙ ΣΤΗ ΜΕΤΡΙΟΤΗΤΑ

Κάντε το κοινό να είναι ανήμπορο να κατανοήσει τις μεθόδους και τις τεχνολογίες που χρησιμοποιούνται για τον έλεγχο και τη σκλαβιά του. «Η ποιότητα της εκπαίδευσης που δίνεται στις κατώτερες κοινωνικές τάξεις πρέπει να είναι η φτωχότερη και μετριότερη δυνατή, έτσι ώστε το χάσμα της άγνοιας μεταξύ των κατώτερων και των ανώτερων κοινωνικών τάξεων να είναι και να παραμένει αδύνατον να γεφυρωθεί» (βλ. Αθόρυβα όπλα για ήρεμους πολέμους).

ΕΝΘΑΡΡΥΝΣΗ ΤΟΥ ΚΟΙΝΟΥ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΜΕΝΟ ΜΕ ΤΗ ΜΕΤΡΙΟΤΗΤΑ

Προωθήστε στο κοινό την ιδέα ότι είναι της μόδας να είσαι ηλίθιος, χυδαίος και αμόρφωτος.

ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΤΗΣ ΑΥΤΟΕΝΟΧΗΣ

Κάντε τα άτομα να πιστέψουν ότι αυτά και μόνον αυτά είναι ένοχα για την κακοτυχία τους, εξαιτίας της ανεπάρκειας της νοημοσύνης τους, των ικανοτήτων ή των προσπαθειών τους. Έτσι, τα άτομα, αντί να εξεγείρονται ενάντια στο οικονομικό σύστημα, υποτιμούν τους εαυτούς τους και νιώθουν ενοχές, κάτι που δημιουργεί μια γενικευμένη κατάσταση κατάθλιψης, της οποίας απόρροια είναι η αναστολή της δράσης. Και χωρίς δράση, δεν υπάρχει επανάσταση.

ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΤΑ ΑΤΟΜΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΑΠ' Ο,ΤΙ ΑΥΤΑ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΤΟΥΣ ΕΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ

Κατά τα τελευταία 50 χρόνια, η ταχεία πρόοδος της επιστήμης έχει δημιουργήσει ένα αυξανόμενο κενό μεταξύ των γνώσεων του κοινού και εκείνων που κατέχουν και χρησιμοποιούν οι κυρίαρχες ελίτ. Χάρη στη βιολογία, στη νευροβιολογία και στην εφαρμοσμένη ψυχολογία, το σύστημα έχει επιτύχει μια εξελιγμένη κατανόηση των ανθρώπων, τόσο σωματικά όσο και ψυχολογικά. Το σύστημα έχει καταφέρει να γνωρίζει καλύτερα τον «μέσο άνθρωπο» απ' ό,τι αυτός γνωρίζει τον εαυτό του. Αυτό σημαίνει ότι στις περισσότερες περιπτώσεις το σύστημα ασκεί μεγαλύτερο έλεγχο και μεγάλη εξουσία πάνω στα άτομα, μεγαλύτερη από αυτήν που τα ίδια ασκούν στους εαυτούς τους.

ΥΠΟΒΡΥΧΙΟ ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΗΣ (Η ΤΑΙΝΙΑ)...

Το «Υποβρύχιο Παπανικολής» είναι μια Eλληνική πολεμική ταινία του 1971 σε σκηνοθεσία Γιώργου Ζερβουλάκου.

Με την έναρξη του Ελληνο- Ιταλικού πολέμου το 1940 και τις πρώτες νίκες του στρατού, το πολεμικό συμβούλιο αποφασίζει ότι είναι καιρός να μπει και το ναυτικό στον πόλεμο και διατάζουν το υποβρύχιο Παπανικολής να περιπολεί στα στενά του Οτράντο...

Η ταινία προβλήθηκε στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης 1971 και απέσπασε μία τιμητική διάκριση. Ο Γιώργος Ζερβουλάκος όμως αρνήθηκε μεγαλόφωνα να την παραλάβει, χαρακτηρίζοντάς την ως απαράδεκτη.

ΚΡΗΤΙΚΗ ΔΙΑΤΡΟΦΗ...

Όσπρια, λαδόξιδο, κρασί, ελιές και παξιμάδι,

της Kρητικής διατροφής δεν θα της βρεις ψεγάδι!

 ...Για να τα εκατοστήσετε...

ΠΟΛΛΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΜΑ ΠΟΥ Η ΕΥΘΥΝΗ;

Μετά το εκλογικό αποτέλεσμα της 6ης του Μάη, αποκαλύφτηκε ξεκάθαρα η δυσκολία στην πολιτική επικοινωνία και συναίνεση μεταξύ των αρχηγών κομμάτων, δεδομένου ότι όλοι τους είχαν εκ των προτέρων στο μυαλό τους τις επόμενες εκλογές, αφού το αποτέλεσμα δεν ικανοποιούσε κανέναν τους.

Αρχής γενομένης από τον Σαμαρά (Ν.Δ.), αλλά και τον Τσίπρα (ΣΥΡΙΖΑ) που το ποσοστό του 17% τον μέθυσε. Το ΚΚΕ ήταν το μόνο ειλικρινές και συνεπές κόμμα στις απόψεις και την τακτική του. Απέσχε από κάθε διαδικασία, μη έχοντας σχέση με την εποχή και την πραγματικότητα. Αλλά και η ΔΗΜ.ΑΡ. όπως και το κόμμα των "Ανεξάρτητων Ελλήνων" δεν είχαν καμιά πρόθεση να συμβάλλουν στη λύση του αδιεξόδου. Είτε φοβούμενα τον αφανισμό τους λόγω των ευθυνών και της φθοράς που θα επωμίζονταν, είτε επειδή πιστεύουν ότι ο λαός θα τους ενισχύσει περαιτέρω.

Γευθήκαμε για τα καλά τις συγκεχυμένες προοπτικές -  προγραμματισμούς του κάθε κόμματος, ειδικά του ΣΥΡΙΖΑ σε σχέση με τα μέλλον. Κανείς δεν μας λέει ξεκάθαρα τι ακριβώς σκέφτεται σχετικά με την Ευρώπη, το ευρώ και ο μνημόνιο. Και τι θα πράξετε αν οι Ευρωπαίοι δεν αποδεχθούν την αλλαγή των όρων του μνημονίου που θα προτείνετε;

Να μιλήσουν για την επόμενη μέρα, για τα νέα χαράτσια που έρχονται, για την όποια άμεση αλλαγή έστω και μικρή, στη σκληρή καθημερινότητα των πολιτών, για την αλλαγή του κλίματος στην Ευρώπη και πάνω απ' όλα για την ανεργία και την ξενόφερτη εγκληματικότητα. Απαντήσεις συγκεκριμένες χρειάζονται στα προβλήματα που θ'αντιμετωπίσει ο κόσμος τους επόμενους 2- 4- 6 μήνες, διότι είναι πολλοί πια εκείνοι που δεν έχουν ούτε αυτόν τον χρονικό ορίζοντα...

Κανείς δεν προτείνει μια εφικτή λύση. Αυτοσχεδιάζουν με μεγαλόσχημα λόγια και άπειρες ανεφάρμοστες προτάσεις από τις συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ.

Παράλληλα με την αλαζονεία προμετωπίδα της Ν.Δ. και των «Ανεξάρτητων Ελλήνων», με τον δήθεν ταπεινό μα αμετανόητο λόγο του κ. Βενιζέλου (ΠΑΣΟΚ), με την απόλυτη αδιαλλαξία του ΣΥΡΙΖΑ, με το ήξεις, αφήξεις του  Κουβέλη (ΔΗΜ.ΑΡ.) και το όχι σε όλα και όλους του ΚΚΕ, τι το καινούργιο να περιμένει κανείς με τις επαναληπτικές εκλογές; Μάλλον μία από τα ίδια, πιθανόν με ελάχιστες παραλλαγές ως προς τα ποσοατά που θα πάρουν τώρα...

Και πάλι το μπαλάκι είναι στους ψηφοφόρους που αυτή τη φορά ζυγίζοντας και τους καιροσκοπισμούς των κομμάτων, ελπίζουμε να ψηφίσουν πιο ώριμα, με μεγαλύτερη νηφαλιότητα και υπευθυνότητα. Οι ψηφοφόροι δεν είναι κουκιά για να μεταφέρονται και να μεταβιβάζονται τόσο απλά, όπως ελπίζουν να γίνει οι ηγεσίες των κομμάτων. Μα πως θα δείξουν ποια πρόσωπα θέλουν με τις αρχηγικές λίστες υποψηφίων, χωρίς την δυνατότητα σταυρού προτίμησης;

Τα κόμματα άλλη μια φορά δεν αφουγκράστηκαν την αγωνία της κοινωνίας. Αγνόησαν την πλειοψηφία του Ελληνικού λαού που εκφράζει δημοσκοπικά (μετεκλογικά) την επιθυμία του (κατά 72%) για σχηματισμό κυβέρνησης συνεργασίας.

Με οποιοδήποτε μάλιστα κόστος γι' αυτά. Ούτε φυσικά και το γεγονός ότι το 78% των ερωτηθέντων θέλει την παραμονή μας στο ευρώ. Αποδείχθηκε για μια άλλη φορά ότι το μικροκομματικό συμφέρον προέχει του εθνικού κι ότι ο πολιτικαντισμός ζει και βασιλεύει στη χώρα μας.

Με τόσο ρευστή κατάσταση, με μια τέτοια αβεβαιότητα να κυριαρχεί στην Ευρώπη και τον κόσμο, με την αλλαγή συσχετισμών και σε άλλες Ευρωπαϊκές χώρες, με την προσοχή όλου του δυτικού κόσμου και της οικονομίας στραμμένες στην Ελλάδα, τι περισσότερο να περιμένει κανείς από αδρανή και αυτιστικά κόμματα;

Θα προκάνουμε να ελέγξουμε τις εξελίξεις προς όφελος μας, ή θα μας υπερφαλαγγίσει η επερχόμενη κατάρρευση της χώρας;

ΑΝ ΥΠΗΡΧΕ ΑΡΧΗΓΟΣ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ...

Αν υπήρχε υπεύθυνος αρχηγός του Ελληνικού κράτους με βούληση και κύρος, κάτι  που δεν φαίνεται διαθέτει το σημερινό αρρωστάρικο ανθρωπάκι που καταλαμβάνει τη θέση, ίσως να επέμενε στη συνεύρεση των ανεπαρκών όπως αποδεικνύονται "αρχηγών" που δεν μπορούν να βάλουν την Ελλάδα πάνω από το προσωπικό τους συμφέρον, γύρω από ένα τραπέζι.

Θα ρωτούσε ποιοι είναι οι εθκικοί στόχοι μας ως Ελλάδα. 1 Να μείνουμε ως χώρα στο ευρώ, 2 Να φύγουμε σταδιακά από το μνημόνιο 3...4.... 5...κλπ κλπ θα πίεζε να καταλήγανε σε μία κοινή απόφαση πάνω σε 5-10 άξονες.

Την επόμενη μέρα θα φώναζε με δική του πρωτοβουλία τους τεχνοκράτες, τους συμβούλους και τα ανεκμετάλευτα μυαλά αυτής της χώρας που κάθε μέρα καταθέτουν λύσεις σε έγκυρες οικονομικές εφημερίδες κι ακόμη από τους άλλους, από κείνους που διαπρέπουν σε κάθε τομέα στο εξωτερικό αλλά εδώ δεν τους δινει κανείς καμία σημασία.

Θα μάζευε 20 άτομα και θα τους έδινε τις αποφάσεις - οδηγίες των "αρχηγών" που υποτίθεται εκπροσωπούν τον λαό που τους ψήφισε) και θα τους έκλεινε μέσα στο  ίδιο γραφείο συσκέψεων για 3 μέρες να βρούν τις εφικτές κι άμεσα εφαρμόσιμες λύσεις για μια κυβέρνηση με χρονικό περιθώριο τα 2 χρόνια.

Θα επέλεγε έναν Έλληνα πρόθυμο και ικανό να υλοποιήσει το πρόγραμμα να του αναθέσει την πρωθυπουργία.

Μετά θα όρκιζε την κυβέρνηση με πρόσωπα που θα διάλεγε αυτός ο πρωθυπουργός μόνος κι ανενόχλητος. Οχι μικροκομματισμοι, πολιτικά παιχνίδια, αλισβερίσια, απίθανοι "όροι και προυποθέσεις" συμφεροντολογικοί υπολογισμοί, κομματικές ισσοροπίες και σκοπιμότητες.

Όπως κάνανε τώρα όλοι οι πολιτικοί που θα ξαναπάμε στην κάλπη για απανωτές εκλογές κι αυτοί θα ψάχνουν μέχρι τότε ποιός φταίει λέει περισσότερο...

Μα με τους ίδιους αρχηγούς, τα ίδια κόμματα, τις ίδιες νοοτροπίες και φοβίες και προπαντός τους ίδιους ψηφοφόρους όπως πριν ένα μήνα, τι περιμένουν ν' αλλάξει τώρα, ριζικές ανατροπές δεν γίνονται σε ένα μήνα πέρα από μια μικρή μεταβολή πάνω - κάτω στα ποσοστά τους και ίσως αντί 7 να έχουμε 8, 9 κόμματα εντός της επόμενης βουλής;

Γιατί εγώ βλέπω να αλλάζει άλλη μια ημερομηνία αναβολής του προβλήματος της χώρας, με τις μεθεπόμενες εκλογές του Ιουλίου, μετά και τις νέες αδιέξοδες κόντρες ΚΑΙ στη νέα βουλή...

ΑΠΟΤΡΟΠΗ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑΣ...

Απόπειρα αυτοκτονίας διά απαγχονισμού επιχείρησε χθές, μέσα στο Αστυνομικό Μέγαρο ένας 23χρονος αλλοδαπός κρατούμενος υπήκοος Αλγερίας, ο οποίος είχε συλληφθεί για σωρεία διαρρήξεων.

Ο νεαρός προσπάθησε να θέσει τέλος στη ζωή του μέσα στο κελί των κρατηρίων, φτιάχνοντας ένα βρόγχο με σεντόνι, τον οποίο κρέμασε από το κάγκελο του παραθύρου του κελιού.

Την απόπειρα απέτρεψαν οι αστυνομικοί που αντελήφθησαν έγκαιρα το περιστατικό. Κάτι που έχει γίνει κι άλλες ουκ ολίγες φορές...

Και για ποιο λόγο τον αποτρέψανε να τελειώνει μόνος με τη μιζέρια του;

Θα είναι ευτυχισμένος αν κάνει μερικά χρόνια φυλακή μόνος, απένταρος και ανυπεράσπιστος, ή όταν βγει κάποτε και θα περιφέρεται στους δρόμους άστεγος χωρίς σκοπό και προορισμό;

Είπα πολλές φορές, φτωχός καλύτερα να μην γεννιέται κανείς καθόλου, επιβεβαιώνεται κάθε μέρα που περνά.

Ότι δικαιολογίες για τα καλά της ζωής χωρίς ελπίδα κι αν γράψουν στα σχόλια κάποιοι αυτόκλητοι "ευαισθητοποιημένοι και αλληλέγυοι", που τίποτα ουσιαστικό δεν μπορούν να κάνουν για να αλλάξουν τη μοίρα του παραπάνω φτωχοδιαβόλου και των όμοιων του, παρά να τους εκμεταλλεύονται για τους δικούς τους λόγους και σκοπούς...

ΠΟΙΑ ΕΥΡΩΠΗ ΘΑ ΠΑΡΑΜΕΙΝΕΙ;

Ο Ελληνικός λαός επέλεξε την πολυφωνική δημοκρατία. Οι πρόσφατες εκλογές ήταν ελεύθερες, χωρίς παρεκτροπές και αμφισβητήσεις.

Η προβλεπόμενη δημοκρατική διαδικασία βρίσκεται σε εξέλιξη είτε για να έχουμε μια κυβέρνηση συνεργασίας είτε για νέες εκλογές.

Αδιέξοδα κομματικών χαρακωμάτων, αφελή πείσματα και προσωπικές πολιτικές φιλοδοξίες παρατείνουν την πολιτική αστάθεια.

Την ίδια ώρα, κλιμακώνονται οι γερμανικές πιέσεις προς την Αθήνα για τον σχηματισμό μίας βιώσιμης κυβέρνησης που θα τηρήσει τους όρους του μνημονίου...

Κανένας δεν έχει δικαίωμα να δίνει μαθήματα στην Ελλάδα και να πληγώνει τους Ελληνες δίνοντας μαθήματα και απειλώντας με έξοδο από το ευρώ σε καθημερινή βάση, ανέφερε άλλο κορυφαίο στέλεχος της Ευρωπαικής οικονομίας...

Το ερώτημα προς όλους τους ειδικούς που εκφράζουν απόψεις σχετικά με το Ευρωπαϊκό μέλλον της Ελλάδος δεν είναι αν η Ελλάδα θα παραμείνει στο Ευρώ; αλλά αν θα υπάρχει Ευρώ και Ευρωζώνη μετά την αποχώρηση της Ελλάδος είτε από μόνη της είτε διωκόμενη, αφού αν φύγει μια χώρα έιναι σίγουρο πως θ' ακολουθήσουν σύντομα κι άλλες για τον ίδιο λόγο ή παρεμφερείς.

Λοιπόν, ποιο πολίτευμα θέλουν οι φίλοι και εταίροι για την Ελλάδα και για τους Ελληνες και για ποια Ευρώπη;

Την Ευρώπη των αρχών και των αξιών των ιδρυτών της ή την Ευρώπη των απειλών, του εκβιασμού, της απαξίωσης και τον νόμο του πιο ισχυρού εις βάρος των λιγότερο ισχυρών;

Η πρώτη οδηγεί στο οικονομικό θαύμα που γνωρίσαμε έως σήμερα. Η δεύτερη μας γυρίζει πίσω σε εποχές παρωχημένες και σε δυνάμεις που πιστεύαμε ότι είχαν σχεδόν εξαφανιστεί, αν δεν βρισκόταν στο χρονοντούλαπο της ιστορίας.

Στους Ευρωπαίους ηγέτες ανήκει η απόφαση.

Θα πρέπει όμως να διαβάσουν πριν την ιστορία της Ευρώπης και την προσφορά των Ελλήνων στη σημερινή τους ελευθερία. Ετσι ίσως οδηγηθούν σε καλύτερες σκέψεις και αποφάσεις με λιγότερη αλαζονεία και ανευθυνότητα.

Οι ανυπομονησίες τους που συνοδεύονται με απαξίωση, συκοφαντίες και εκβιασμούς, συνέβαλαν στο να ερεθίσουν ένα μεγάλο μέρος των Ελλήνων. Συνέβαλαν στο να ξυπνήσουν παλιά δαιμόνια. Αυτός είναι ο στόχος τους; Εάν η απάντηση είναι Ναι, τότε είμαστε υποχρεωμένοι να φωνάξουμε όσο πιο δυνατά μπορούμε. S.O.S. Ενωμένη Ευρώπη. S.O.S. Ειρήνη.

Ας μην είναι σίγουροι ότι οι Ελληνες θα συνεχίσουν να υφίστανται τις συκοφαντίες, τις απειλές, τους εκβιασμούς, για να υποχρεωθούν να δεχθούν μια λιτότητα χωρίς προοπτική, που τους επιβάλλει ένα κοινωνικό κρεματόριο, τους υποσκάπτει το ηθικό οδηγώντας πολλούς στην αυτοκτονία...

Τους στερεί από τα πιο ικανά και καταρτισμένα στελέχη κι επιστήμονες που βρίσκονται στο εξωτερικό και που δεν θα τολμήσουν πια να επιστρέψουν και από όλα εκείνα τα σπουδασμένα νέα παιδιά που ξεκίνησαν ήδη να παίρνουν τον δρόμο της ξενιτιάς.

Μια αφόρητη κατάσταση που οδηγεί τον Ελληνικό λαό και σύντομα και άλλους Ευρωπαικούς λαούς ακολούθως στη φτώχεια, στην εξάρτηση, στην υποτέλεια, στο αδιέξοδο και στον ξεσηκωμό.

Ενάντια σε αυτή την τυραννία του χρήματος, των κερδοσκόπων και των Ευρωπαίων πολιτικών που δρούνε χωρίς φαντασία και χωρίς όραμα..

ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ...

Το σημαντικό εκλογικό ποσοστό που έφερε η Χρυσή Αυγή και που έπεσε ως κεραυνός εν αιθρία στο εφησυχασμένο πολιτικό μας σύστημα, ( οι υπόλοιποι, εμείς που κυκλοφορούμε και ζούμε στην πραγματικότητα το ξέραμε από καιρό), δεν χρειάζεται ούτε περισπούδαστες αναλύσεις, ούτε πολλές θεωρητικές φιοριτούρες και λεκτικές ακροβασίες για να εξηγηθεί.

Δεν χρειάζεται ούτε καν αφορισμούς. Aπό το είδος των αντιδράσεων φαίνεται πως είμαστε σε καλό δρόμο ως λαός για μια κάθαρση.

Ήδη άρχισαν τα ψευτοκλάματα και οι διαμαρτυρίες από τα τσιράκια των νταβατζοκάναλων κι εφημεριδάδων εργολάβων από τη μια και από τους ραββίνους του ΚΙΣ από την άλλη, που όπως δείχνουν προτιμούν και βολεύονται τόσα χρόνια με τους "άλλους" εκλεκτούς του λαού, αυτούς που πρόθυμα γονατίζουν και υπακούνε εντολές σε στοές. Θα ακολουθήσουν σίγουρα κι άλλες μυξοπαρθένες και κάθε λογής αριστερίζοντες φοβικοί.

Αυτοί ζούνε στον κρυφό κόσμο τους καλυμένοι και προστατευμένοι μα όλοι οι υπόλοιποι ζούνε στον πραγματικό, όπως οι πρώτοι τον κατάντησαν εσκεμμένα ή με παραλείψεις, μάλιστα καθείς μόνος κι απροστάτευτος...

Και να η εγκληματικότητα και οι συμμορίες με καταμερισμένη δράση κι αγαστή συνεργασία και να τα διάφορου χρώματος γκέτο στις γειτονιές και κανενός αρμόδιου το αυτί να μην ιδρώνει παρά τις συνεχείς εκκλήσεις του κόσμου...

Λοιπόν τι λέτε αυτοί (οι αρκετοί για αρχή), που ψήφησαν ΧΑ νοιάζονται κατά βάθος αν ο Μιχαλολιάκος πριν 35 χρόνια γιόρταζε τα γενέθλια του Χίτλερ (όποιος θέλει είναι ελεύθερος να γιορτάσει κι αυτά του Μάο, του Τσε, του Έλβις ή του Μίκι Μάους, χωρίς να παρεξηγείται κανείς), αν χαιρετά στρατιωτικά για σπάσιμο ή αν αύριο πέσει και πάρει 20 κάμψεις στο Σύνταγμα μπροστά στον άγνωστο στρατιώτη;

Εδώ η Κανέλη είναι στην βουλή τόσα χρόνια και κάνει σαν τη λυσσασμένη σκύλα όποτε τη βάλουν να μιλήσει, δυο - τρείς ακόμη γραφικοί θα τη χαλάσουν;

Όσο για τα εγερτήρια, αυτά μπορούν να περιορισούν στα μέλη μεταξύ τους κι όχι στους υπόλοιπους ανθρώπους σε ανοιχτες εκδηλώσεις, δεν θα διατάζει όλο τον κόσμο ούτε τώρα ούτε ποτέ στην φαντασία του κι ας επιλέξει ο ίδιος αν θέλει να δείχνει προς τα όξω σαν αρχηγός κόμματος ή σαν κομπλεξικός δεκανέας νεοσύλλεκτων.

Μια αποστολή του ανέθεσαν όλοι όσοι τον προτίμησαν, πρωτίστως να ξεβρωμέσει την Ελλάδα από την αφρο-ασιατική-βαλκάνια πλέμπα που μαγαρίζει τον τόπο όπου κι αν την πάνε, αρχίζοντας από τους πιο επικίνδυνους και δευτερευόντως ή παράλληλα με το κύριο έργο του να ξεμπροστιάσει την "διαπλοκή" που έχει αποθρασυνθεί τόσο για το κέρδος, που ένας τους έφτασε να νοθεύει ως και τα καύσιμα του στρατού που ο ίδιος αποκλειστικά προμηθεύει το κράτος. διαπλοκή που με τις αντιδράσεις της δείχνει να φοβάται τη ΧΑ περισσότερο από τους αραπάδες...

Αφού τα λοιπά κόμματα κι αποκόμματα δεν κάνουν τίποτα ουσιατικό να καθαρίσει η πατρίδα μας από όλους τους αχρείαστους λαθρομετανάστες και τα αδίστακτα διαπλεκόμενα συμφέροντα που εγκληματούν, εδώ είναι η χρησιμότητα του κόμματος αυτού, η αποστολή του, από εδώ αντλεί την τωρινή του δύναμη και παρουσία στην βουλή.

Εσύ ο απλός πολίτης που δεν μπορείς να κάνεις κυριολεκτικά τίποτα για τα παραπάνω, μα ζεις τον αγώνα για επιβίωση, τη φτώχεια σου, το δράμα της ανεργίας σου, την καθημερινή ξενόφερτη εγκληματικότητα ενάντια σε σένα και την οικογένεια σου, τι τσινάς;

Απατεώνας εργολάβος δημοσίων έργων είσαι και τους θες για φτηνά μεροκάματα;

Μεγαλοσιφλικάς με κληρονομικές εκτάσεις για καλλιέργεια και συγκομιδή;

Διεφθαρμένος μιζαδόρος που επωφελείσαι πολλαπλώς από την κατάσταση που δημιούργησες από το πόστο που σε βάλανε;

Αναλαμβάνεις "καθαρισμούς" πολυκατοικιών και γραφείων με σκλαβωμένους εργάτες;

Κλεπταποδόχος μαντρατζής με παλιοσίδερα, αγοράζεις κλεμένα κοσμήματα  - χρυσαφικά ή μήπως παραγωγός - εισαγωγέας άχρηστων CD - DVD - ψιλικών και λοιπών "μαϊμούδων" προϊόντων να κοροϊδεύεις τον κόσμο και θες άβουλο πλήθος από πλανόδιους πωλητές;

Νοικιάζεις το αχούρι σου με το κεφάλι, στριμώχνεις 20 και βάλε μαυριδερά τομάρια σε ένα δωμάτιο για να έχεις αφορολόγητα έσοδα, μαγαρίζεις τη γειτονιά σου με την παρουσία τους και τις αρρώστιες τους και ζητάς και τα ρέστα;

Σκοπεύεις να ανοίξεις μπορντέλλο με αραπίνες ή μπάρ - καφενείο με πρόθυμες πουτάνες κάθε ράτσας, να μαζεύουν τα σάλια από τους στραβοχυμένους αγαμίες της περιοχής με το αζημίωτο; 

Πούστης (gay σήμερα) είσαι και γυρεύεις τακτικά αράπικο άφθονο και φτηνό από τον δρόμο;

Ή ανήκεις στους ιδεολόγους μαλάκες του τίποτα, που πάνε στις λαϊκές αγορές και επίμονα απαιτουν λεφτά, ρούχα και τρόφιμα ενοχλώντας προκλητικά τον φτωχό κόσμο για να τα μοιράζουν σε δαύτους, ενώ οι ίδιοι οι αυτόκλητοι "αλληλέγγυοι" ποτέ δεν βάζουν το χέρι στην τσέπη ή στην ντουλάπα τους.
Πεταμένα έξοδα, σε πηγάδι χωρίς πάτο...

ΥΓ. Προσωπικά δεν τους ψήφισα αυτούς στην ΧΑ τούτη τη φορά, έχω άλλους αξιόλογους να στηρίζω τώρα σε άλλον πολιτικό χώρο. Εξάλλου βασική αρχή μου είναι να ψηφίζω πρόσωπα κι όχι κόμματα και ιδεολογίες, αυτά τα ελάχιστα πρόσωπα που γνωρίζω, μιλάμε τακτικά και συννενοούμαστε, ποτέ φανφαρόνους γνωστούς ή αγνώστους με κομματική πελατεία που τους ακολουθεί πιστά, που με σνομπάρουν, με αγνοούν, με κοροιδεύουν, μου προτάσσουν ονόματα και καταγωγή, οικογένειες και τζάκια μα ποτέ δεν με ακούνε.

Στο μέλλον όμως αν οι επιλογές μου αποδειχτούν ανεπαρκείς και τα κόμματα τους συνεχίσουν να αδρανούν στα παραπάνω θέματα κι αν η αποστολή της ΧΑ βαίνει καλώς, ίσως να γνωρίσω και κάποιους προσωπικά κι αποδειχτούν σωστοί και συμβατοί με μένα, τίποτα δεν είναι δεδομένο, ούτε εγώ κολλάω σε ψεύτικες διαχωριστικές γραμμές...

ΧΩΡΙΣ ΧΡΕΩΣΗ: ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΜΗΤΕΡΑ

Η μητέρα είναι ο πολυτιμότερος άνθρωπος στη ζωή του κάθε ανθρώπου. Η αγάπη, η έγνοια και η προσφορά της, είναι μεγαλύτερες και από τον ίδιο τον ουρανό.

Η γιορτή της μητέρας είναι μια υπέροχη γιορτή. Είναι η γιορτή της αυτοθυσίας, της αγάπης χωρίς όρους, της μοναδικής αγκαλιάς στον κόσμο που δεν ζητάει τίποτε σε αντάλλαγμα για όλα όσα δίνει στο παιδί της.

Κάθε χρόνο που γιορτάζει η μάνα, είναι ίσως η σπουδαιότερη από τις μη θρησκευτικές γιορτές, αν και η μητέρα σαν έννοια και σαν ύπαρξη, έχει την υπέρτατη ιερότητα για κάθε παιδί. Ο Θεός έφτιαξε τη μητέρα, γιατί δεν μπορεί να βρίσκεται παντού!

Αφιερώνω λοιπόν την παρακάτω υπέροχη ιστορία σε όλες τις μητέρες.

Μια φορά κι ένα καιρό ένα απόγευμα, μια μητέρα ενώ ετοίμαζε το δείπνο, το αγοράκι της ήρθε στην κουζίνα και της έδωσε ένα χαρτί που είχε γράψει. Αφού σκούπισε τα χέρια της στην ποδιά της, το διάβασε.

Να τι είχε γράψει:

Επειδή κούρεψα το γρασίδι, €5.
Επειδή έφτιαξα το κρεβάτι μου αυτή την εβδομάδα, €1.
Επειδή πήγα στο μπακάλη, €5.
Επειδή έπαιξα με το αδελφάκι μου όταν συ πήγες για ψώνια, €2.
Επειδή έβγαλα έξω τα σκουπίδια, €1.
Επειδή ο έλεγχος του σχολείου ήταν καλός,€5.
Κι επειδή συγύρισα την αυλή, €2.

Στήθηκε λοιπόν εκεί μπροστά της και περίμενε. Η μητέρα τον κοίταξε και χίλιες αναμνήσεις άστραψαν στο νου της. Πήρε το ίδιο χαρτί, το γύρισε απ' την ανάποδη, κι ορίστε τι του έγραψε :

Για τους εννιά μήνες που σε κουβαλούσα και μεγάλωνες μέσα μου, Χωρίς Χρέωση.

Για όλες τις νύχτες που έμενα κοντά σου, που στεκόμουν στο προσκεφάλι σου όταν ήσουν άρρωστος και προσευχόμουν για σένα, Χωρίς Χρέωση.

Για το χρόνο και τα δάκρυα και τα έξοδα όλα αυτά τα χρόνια, Χωρίς Χρέωση.

Για τις γεμάτες φόβους νύχτες και τις έγνοιες για το αύριο, Χωρίς Χρέωση.

Για τις συμβουλές, τις γνώσεις και τα έξοδα του σχολείου σου, Χωρίς Χρέωση.

Για τα παιχνίδια, το φαγητό, τα ρούχα και για το σκούπισμα της μύτης σου, Χωρίς Χρέωση.

Γιε μου, αν τα σουμάρεις όλα αυτά για να δεις πόσο κοστίζει η αγάπη μου, Χωρίς Χρέωση.

Μόλις τέλειωσε το διάβασμα το παιδί, τα μάτια του ήταν γεμάτα δάκρυα. Την κοίταξε καλά και της είπε: «Μαμά, και βέβαια σ' αγαπάω πολύ!».

Μετά πήρε το στυλό και με μεγάλα γράμματα έγραψε Ε Ξ Ω Φ Λ Η Θ Η.

Ας είναι καλά όλες οι μητέρες του κόσμου. Τιμήστε τις και ευγνωμονήστε τις.

Το ίδιο θα κάνω κι εγώ σήμερα. Γιατί της χρωστώ ό,τι είμαι κι ό,τι ελπίζω να γίνω!

(Από το βιβλίο του φίλου μου Άκη Αγγελάκη "Ιστορίες που αξίζει να λες!")

Η ΧΑΡΑΥΓΗ ΤΗΣ ΝΙΚΗΣ (Η ΤΑΙΝΙΑ)...

Ελληνική πολεμική ταινία από το 1971.

Η υπόθεση της ταινίας διαδραματίζεται στην Κρήτη, όπου οι συμμαχικές δυνάμεις αναθέτουν στον στρατευμένο γιό ενός δοσίλογου της περιοχής την καταστροφή των Γερμανικών εγκαταστάσεων του αεροδρομίου που βρίσκεται υπό Γερμανική κατοχή.

Αυτός μαζί με τον αρχηγό των ανταρτών της περιοχής αναλαμβάνουν την αποστολή μα διαστάζουν να την εκτελέσουν, γιατί την θεωρούν αποστολή αυτοκτονίας.

ΑΡΙΣΤΕΡΟΣ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ...

Σε αρκετά πολιτικά ανέκδοτα, οι παραλληλισμοί με την πραγματικότητα και με πραγματικά πρόσωπα είναι αναπόφευκτοι, δεν γίνεται αλλιώς.

Κάποιες άλλες φορές όμως, αν αλλάξεις τα ονόματα σε αυτούς που πρωταγωνιστούν σε ένα ανέκδοτο, αυτό μπορεί και να λέγεται εσαεί όσα χρόνια κι αν περάσουν, να μείνει κλασικό επειδή κάποια πράγματα στην Ελλάδα δεν αλλάζουν, όσες εποχές κι αν περάσουν...

Eπειδή ίσως τελικά η ζωή να αντιγράφει τα ανέκδοτα. Ή, το ανάποδο.

Διαβάστε λοιπόν ένα που βρήκα, που μόλις (ανα)γεννήθηκε και (ανα)κυκλοφόρησε:

Ήταν τρεις φίλοι που είχαν ψηφίσει στις εκλογές. Ένας Νεοδημοκράτης, ένας Αριστερός και ένας ψηφοφόρος του ΠΑΣΟΚ.

Συναντιούνται ένα πρωινό, είναι όλοι άυπνοι και ταραγμένοι αφού είδαν και οι τρεις εφιάλτη το προηγούμενο βράδυ στον ύπνο τους. Κι αρχίζουν να τον περιγράφουν.

Λέει ο Νεοδημοκράτης:
- Είδα λέει, ότι κοιμήθηκα και όταν ξύπνησα, είχα δραχμές στην τσέπη μου, ήμασταν εκτός Ευρώπης...

Μετά σειρά παίρνει ο Πασόκος:
- Τι μας λες ρε εσύ; Εγώ είδα πως κοιμήθηκα λέει με αρχηγό τον Βενιζέλο και ξύπνησα με αρχηγό ξανά τον Παπανδρέου...

Και ο Αριστερός:
- Εγώ δεν μπορώ να συνέλθω από τον εφιάλτη. Κοιμηθήκαμε λέει όλοι τόσο βαθιά, που μια στιγμή που ξύπνησα είδα πως  ήμουν πρωθυπουργός μα δεν ήξερα τι να κάνω, πώς να το διαχειριστώ...

ΟΙ ΨΗΦΟΦΟΡΟΙ ΔΕΝ ΑΛΛΑΖΟΥΝ...

Ασχέτως με το ποιοί θα είναι τελικά οι αντιπρόσωποι του Χανιώτικου λαού στην Βουλή (εδώ ζω κι αυτά τα πρόσωπα ξέρω και βιώνω), η τελική κατάταξη των υποψηφίων βάση των σταυρών που ανακοινώθηκαν απο την Π.Ε.Χανίων με καταγεγραμμένα το σύνολο των εκλογικών τμημάτων, έχει το δικό της ενδιαφέρον.

Δείχνει πως οι ψηφοφόροι τελικά δεν αλλάζουν, ψηφίζουν τους ίδιους γνωστούς πολιτικούς που δεν ξέρω γιατί εξακολουθούν να εμπιστεύονται ακόμη, σίγουροι ψήφοι άσχετα σε ποιό κόμμα ή απόκομμα μετακινήθηκαν ή τι έπραξαν στην πολύχρονη κοινοβουλευτική θητεία τους και πέρα από κομματικούς φανφαρονισμούς και φαντασίες περί τάχα αυτοδυναμίας ή ανυπαρξίας.

Για πολλοστή φορά αποδεικνύεται πως άλλες οι βουλές των πολιτών και άλλες οι βουλές των εκλογικών νόμων. Γιατί δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει αυτό, με τους απίθανους εκλογικούς νόμους που τα κομματικά επιτελεία σκαρφίζονται...

Αν έβγαιναν με σειρά κατάταξης οι τοπικοί βουλευτές ελάχιστα θ' άλλαζε το τοπίο του νομού, τώρα εκτός ενός ψηλά στην κατάταξη, με γκέλες θα πάει μόνο άλλος ένας ελπιδοφόρος πολιττικός και δυο άλλα φυράματα της πολιτικής, πέρα από τις επιθυμίες - επιλογές των ψηφοφόρων (με αποχή 34,8%).

Οι 37 υποψήφιοι βουλευτές στην εκλογική περιφέρεια Χανίων που έλαβαν περισσότερους απο 1.000 σταυρούς προτίμησης κατατάσσονται ως εξής:

01) ΜΑΡΚΟΓΙΑΝΝΑΚΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ.................7.196 (ΔΗΣΥ)
02) ΔΑΜΙΑΝΑΚΗΣ ΕΥΤΥΧΙΟΣ......................... 5.715 (ΠΑΣΟΚ)
03) ΣΤΑΘΑΚΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ.............................. 5.169 (ΣΥΡΙΖΑ)
04) ΒΑΓΙΩΝΑΚΗ ΒΑΛΙΑ................................... 5.013 (ΣΥΡΙΖΑ)
05) ΒΟΛΟΥΔΑΚΗΣ ΜΑΝΟΥΣΟΣ..................... 4.428 (ΝΔ)
06) ΚΟΥΡΟΥΠΑΚΗ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ...................... 4.283 (ΠΑΣΟΚ)
07) ΚΛΩΝΙΖΑΚΗΣ ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ........................ 4.167 (ΣΥΡΙΖΑ)
08) ΒΑΛΥΡΑΚΗΣ ΙΩΣΗΦ................................. 3.552 (ΠΑΣΟΚ)
09) ΚΟΝΤΑΞΑΚΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ........................ 3.211 (ΔΗΣΥ)
10) ΚΡΙΑΡΑΣ ΙΩΑΝΝΗΣ................................... 2.724 (ΔΗΣΥ)
11) ΠΕΝΤΑΡΑΚΗΣ ΑΛΚΙΒΙΑΔΗΣ..................... 2.524 (ΣΥΡΙΖΑ)
12) ΑΡΧΟΝΤΑΚΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ.............. 2.506 (ΔΗΜΑΡ)
13) ΝΤΑΓΚΟΥΝΑΚΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ.................... 2.419 (ΚΚΕ)
14) ΚΑΠΑΡΟΥΔΑΚΗΣ ΠΑΝΤΕΛΗΣ................. 2.387 (ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ)
15) ΑΛΕΞΑΚΗΣ ΜΙΧΑΗΛ.................................2.378 (ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ)
16) ΒΛΑΜΑΚΗΣ ΣΤΥΛΙΑΝΟΣ......................... 2.329 (ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ)
17) ΤΖΑΡΑΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ................................. 2.314 (ΣΥΡΙΖΑ)
18) ΒΙΡΒΙΔΑΚΗΣ ΚΥΡΙΑΚΟΣ.......................... 2.232 (ΝΔ)
19) ΣΑΜΑΤΑΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ............................ 2.170 (ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ)
20) ΜΑΣΤΟΡΑΚΗ ΕΙΡΗΝΗ............................. 1.923 (ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ)
21) ΓΥΠΑΡΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ.................... 1.807 (ΝΔ)
22) ΝΤΕΡΜΑΝΑΚΗ ΧΑΡΙΚΛΕΙΑ......................1.779 (ΠΑΣΟΚ)
23) ΣΧΕΤΑΚΗΣ ΑΝΤΩΝΙΟΣ............................ 1.745 (ΔΗΜΑΡ)
24) ΑΡΧΟΝΤΑΚΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ....................... 1.723 (ΔΗΣΥ)
25) ΚΑΣΣΕΛΑΚΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ......................... 1.684 (ΔΗΣΥ)
26) ΒΟΥΡΛΑΚΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ..........................1.661 (ΚΚΕ)
27) ΓΙΑΝΝΑΚΗ ΜΑΡΙΑ.................................... 1.516 (ΚΚΕ)
28) ΠΑΠΑΝΤΩΝΑΚΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ................. 1.505 (ΚΚΕ)
29) ΚΟΥΒΑΡΑΚΗ ΣΟΥΛΑ............................... 1.464 (ΠΑΣΟΚ)
30) ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ........................ 1.389 (ΝΔ)
31) ΚΟΤΣΙΦΑΚΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ......................... 1.225 (ΠΑΣΟΚ)
32) ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ.................... 1.403 (ΚΚΕ)
33) ΚΑΛΥΒΙΑΝΑΚΗ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ................... 1.258 (ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ)
34) ΜΟΥΤΣΕΛΟΥ ΣΠΥΡΙΔΟΥΛΑ.....................1.282 (ΣΥΡΙΖΑ)
35) ΜΠΟΝΑΤΑΚΗΣ ΜΙΧΑΗΛ.......................... 1.229 (ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ)
36) ΤΣΙΡΙΓΩΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ..................... 1.184 (ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ)
37) ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ............ 1.059 (ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ)

Ποσώς με νοιάζει τι πήρε ο καθένας αφού δεν περιμένω καμιά εξυπηρέτηση από κανέναν τους, μα θα φυλάξω αυτόν τον πίνακα να ανατρέχω να θυμάμαι πόσο μετράει, όταν κάποιος τους θα κουνιέται αύριο ξεχνώντας ή μη θέλοντας ν'ακούσει την πραγματική αλήθεια...

ΕΚΛΟΓΕΣ ΚΑΙ ΠΑΝΣΕΛΗΝΟΣ...

Βραδιά εκλογών και πανσέληνος, η συγκυρία το έφερε να είναι πιο μεγάλη και φωτεινή από άλλες φορές.

Σιγά ένα τέτοιο βράδυ που θα κάθομαι να παρακολουθώ αποτελέσματα από εκλογικά τμήματα και δηλώσεις κερδισμένων ή χαμένων...

Χαλάρωση σε τόπο ήσυχο κι έρημο, ανασυγκρότηση του νού μακριά από κανάλια με τους γνωστούς κι αναμενόμενους "καλεσμένους" με την συνήθη τους μπουρδολογία κι επιστροφή αργά, όταν πια τα πολιτικά πράγματα είχαν ξεκαθαρίσει...

Όλα πήγαν όπως τα περίμενα και τα φανταζόμουν καιρό τώρα, χωρίς exit poll και πολύπλοκες αναλύσεις. Έπεσα έξω μόνο στα πόσα κόμματα θα έμπαιναν στην βουλή, περίμενα ένα - δυο ακόμη οριακά.

Κατά τα άλλα ούτε αυτοδυναμία κανείς φαντασμένος, πολλοί μαλάκες δεν πήγαν να ψηφίσουν τη μόνη μέρα που μπορούσαν να εκφράσουν γνώμη με σημασία πέρα από συλλαλητήρια και διαμαρτυρίες, αφήνοντας σε άλλους το μέλλον τους, μα ο εκλεκτός μου βγήκε βουλευτής, οι ανεπιθύμητοι και προκλητικοί απομακρύνθηκαν επιτέλους, μια ακροδεξιά άνοδος ως χρήσιμο αντίβαρο στο αριστερό σκηνικό, όποιος με διάβαζε τις προηγούμενες μέρες δεν θα είχε καμιά έκπληξη.

Άντε τώρα, πάμε παρακάτω να δούμε τι θα ξετελέψει με το νέο πολιτικό τοπίο, ή θα επαναλαβω το ίδιο σε μερικές εβδομάδες, στις νέες εκλογές λόγω αδιεξόδου;

Ο ΓΙΓΑΣ ΤΗΣ ΚΥΨΕΛΗΣ (Η ΤΑΙΝΙΑ)...

Ελληνική ταινία - κωμωδία του Κώστα Καραγιάννη από το 1968.

Ο "γίγας" της Κυψέλης είναι ένας τρισπίθαμος ψιλικατζής της γειτονιάς, που έχει όμως πολύ μεγάλη ιδέα για τον εαυτό του. Φλερτάρει ασύστολα με την πανύψηλη ντίβα της περιοχής, αγνοώντας την απλή κοπέλα που τον έχει βάλει στο μάτι...

Αυτή σε μια τυχερή στιγμή της γίνεται λαϊκή τραγουδίστρια και αποκτά αρκετά λεφτά ώστε να ταράξει στο καψώνι τον λιμοκοντόρο καλό της, ο οποίος θα προσπαθήσει από την μεριά του να διακριθεί κάπου κι αυτός...

Έτσι επιδιώκει να γίνει διαδοχικά φίρμα του ποδοσφαίρου, του πάλκου, των αγώνων ταχύτητας, ακόμα και νικητής των ανδρικών αγώνων Μίστερ Ελλάς της εποχής, ώσπου να καταλήξει στον αναπόφευκτο γάμο...

6 ΤΟΥ ΜΑΗ ΟΙ ΕΚΛΟΓΕΣ...

6 του Μάη οι εκλογές

οι Έλληνες ψηφίζουν

και όσους στραβά κυβέρνησαν

με μαύρο τους στολίζουν!

***************************************

Tους μαυρίζω όλους ρίχνοντας λευκό;
Τους α-ψηφώ όλους βγάζοντας το ψηφοδέλτιο άκυρο;
Τους γράφω κανονικά όλους απέχοντας από τις εκλογές;
Ούτε το πρώτο, ούτε το δεύτερο, ούτε το τρίτο.
Σιγά που θα εκχωρήσω το δικαίωμα μου του εκλέγειν στους άλλους, ιδίως στα πρόθυμα κομματόσκυλα...
Τι θα ψηφίσω πάντως, οι υποψήφιοι και η ψυχή μου...

Από τον μονόλογο ενός αναποφάσιστου ψηφοφόρου.

ΨΗΦΟΣ ΚΑΙ ΑΠΑΘΕΙΑ...

Ψηφίζω σε κρίσιμες περιόδους όπως η τωρινή, σημαίνει γράφω ιστορία. H επιλογή μας θα είναι ταυτόχρονα μια ιστορική δέσμευση για μας και κυρίως για τις επόμενες γενιές...

Η ψήφος όπως και κάθε ψήφος ή δημοψήφισμα εκφράζει την πεμπτουσία της δημοκρατίας.

Στη δημοκρατία έχουμε ελεύθερη επιλογή μεταξύ πολλών. Σε ολοκληρωτικά καθεστώτα μια επιλογή υπάρχει διαθέσιμη κι αυτή μόνο το "ναι" που ικανοποιεί τους κρατούντες.

Αν λοιπόν αυτό το δικαίωμα να ρυθμίζουμε δηλαδή εμείς την πολιτική κατάσταση της χώρας, καταστεί δικαίωμα στην αυτοκαταστροφή μας λόγω απάθειας, τότε θα είμαστε άξιοι της τύχης μας.
 Δεν θα μας φταίει κανείς ξένος.

Γιατί άλλο είναι να τιμωρείς με την ψήφο σου τους άθλιους παλαιοκομματικούς, πετώντας τους έξω από τη Βουλή και άλλο να συναινείς σε μια αυτο-εξόντωση μην πηγαίνοντας να ψηφίσεις και αφήνοντας τα κομματόσκυλα να παράσουν τις δικές ους επιλογές...

Η ψηφοφορία της 6ης Μαΐου αποτελεί πρόκριμα για τις επόμενες δεκαετίες. Γι' αυτό και η έκβαση της αποτελεί καθημερινό θέμα έντονων συζητήσεων, πολιτικών ζυμώσεων και αντιπαραθέσεων. Όσο για το πιεστικό ενδιαφέρον της Ε.Ε., ε, αυτό δεν είναι τόσο για τη σωτηρία της χώρας μας αλλά για τη σωτηρία του ευρώ.

Αυτό που οφείλουμε να έχουμε υπόψη μας είναι ότι μια ψηφοδοσία δεν είναι έκφραση ενός θυμού και μιας οργής. Είναι μια απόφαση που αφορά τη χώρα, τα παιδιά, το μέλλον μας. Κι όταν ακόμη δεν ξέρουμε πού πάμε, καλό είναι να θυμόμαστε από πού ερχόμαστε, πριν ψηφίσουμε με θυμό...

Ένας θυμωμένος ψηφοφόρος έχει πολλούς λόγους να ψηφίσει παρορμητικά: κυνική Ευρωπαϊκή οικονομική πολιτική, ανίκανη Ελληνική πολιτική ηγεσία, τρομακτική ανεργία στους νέους που σκορπίζει απόγνωση κι αυτοκτονίες, λαίλαπα περικοπών μισθών και συντάξεων, απολύσεις, πρωτοφανές κύμα στέρησης βασικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων, σωρεία ανάλγητων μέτρων κ.λπ..

Γιατί λοιπόν να μη ψηφίσει ασυλλόγιστα; Με το μυαλό δηλαδή στην εκδίκηση όλων αυτών που πιστεύει πως συνετέλεσαν στην ταπείνωση του; Ειδικότερα εκδικούμενος αυτούς που θεωρεί ίσως άκριτα, προδότες, δοσίλογους, υποτελείς κ.λπ.; Το κάνει λοιπόν και μετά τι;

Η ψήφος στις εκλογές είναι μια νομική και κυρίως ηθική υποχρέωσή μας ώστε η δημοκρατία να λειτουργεί σωστά. Αλλά και να μην επιτρέπουμε στους απέχοντες των κοινών (αυτούς που επιλέγουν την αποχή) να διαμαρτύρονται αργότερα κατηγορώντας εμάς για τις επιλογές μας...

Αυτοί πού βρισκόντουσαν κατά την πιο κρίσιμη ώρα που είχαν την ευκαιρία να επιλέξουν;

Τότε ήταν η ώρα να δώσουμε τόπο (και τρόπο ορθολογικής απάντησης) στην οργή μας.

Να σκεφθούμε ψύχραιμα κείνη την μέρα και στιγμή, για να μην τρέχουμε πάλι την επόμενη των εκλογών.

Να αποφασίσουμε παραμερίζοντας προσωπικά συμφέροντα ή ζημιές από την κρίση.

ΠΡΟ-ΕΚΛΟΓΙΚΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ...

Εμείς οι Έλληνες είμαστε παρορμητικοί στα πολιτικά. Πολλές φορές απερίσκεπτοι στις αποφάσεις μας, αμετανόητοι και αμαθείς, αφού επαναλαμβάνουμε τα ίδια ιστορικά καταστροφικά σφάλματα.

Με την γέννηση της πολιτικής δημιουργήθηκε η υποκρισία των πολιτικών και η καχυποψία των ψηφοφόρων απέναντι στο τι εκφράζει μια σωστή πολιτική. Πάγια τακτική στη μεταπολεμική Ελλάδα οι πολιτικοί να δένουν σφιχτά τους ψηφοφόρους τους με τα δεσμά της "πελατειακής σχέσης".

Σχέση αμοιβαία, διαρκής και συνεπής ως προς το δούναι (την ψήφο) και λαβείν (το ρουσφέτι). Και η κομματική οικογενειοκρατία ως θεσμός δεν αφορούσε μόνο στο πρωθυπουργιλίκι, αλλά και στο βουλευτιλίκι αφού η έδρα πολλές φορές πέρασε σε τέκνα ήδη πολυτών βουλευτών, με όχημα τους ίδιους κληρονομικούς ψηφοφόρους...

Γι' αυτό η όψιμη οργή πολλών πελατών - ψηφοφόρων φαίνεται μάλλον να είναι προσχηματική κι όχι ειλικρινής. Σε μερικές περιπτώσεις ο θυμός λόγω παραγκωνισμού μετατρέπεται σε μια ανέξοδη καφενόβια ή καναπεδόβια πολιτικολογία, με ένα καταγγελτικό ανούσιο λόγο και χωρίς ισχυρά επιχειρήματα, όταν μάλιστα η συζήτηση στρέφεται στην ημέτερη στάση όλα αυτά τα χρόνια.

 Όσες φορές υπήρξε κυβερνητική αστάθεια, λόγω κατακερματισμού της Βουλής και άρα αδυναμίας σχηματισμού κυβέρνησης, όσες φορές υπήρξε ιδεολογική ή διλημματική φόρτιση των ψηφοφόρων, οδηγηθήκαμε σε εθνικές τραγωδίες...

Πιθανότατα και θέλοντας να αποφύγουν αυτές τις τραγωδίες, τα μεταπολιτευτικά εκλογικά συστήματα έγιναν καλπονοθευτικά με την ενισχυμένη αναλογική. Με συνταγματική κατοχύρωση έγιναν μη αντιπροσωπευτικά της λαϊκής βούλησης και άρα αντιδημοκρατικά.

Όμως έδιναν αυτοδύναμες κυβερνήσεις που βασιζόμενες ακριβώς στη νόμιμη καλπονοθεία (π.χ. νόμος Παυλόπουλου) και περιχαρακωμένες πίσω από ισχυρά Συντάγματα μάς έφεραν στην τραγική σημερινή κατάσταση.

Το παράδοξο είναι ότι θυμωμένοι με την κατάσταση που δημιούργησαν παρουσιάζονται σήμερα και πολλοί από τους πολιτικούς μας, μνημονιακοί και αντιμνημονιακοί, που ανήκουν σε παλιά κόμματα και  νεόκοπα κομματίδια. Μα δεν είναι οι ίδιοι που μέχρι χθες παρακολουθούσαν απαθείς και εκ του ασφαλούς (αντιπολίτευση) τα όσα γίνονταν στη χώρα;

Η χώρα που γέννησε την Ευρώπη και το ευρώ δεν μπορεί, από ένα καπρίτσιο της Ιστορίας και την εγκληματική αδεξιότητα ορισμένων μαθητευομένων μάγων της Ευρωπαϊκής Οικονομίας και της Ελληνικής πολιτικής σκηνής, να βρεθεί στο περιθώριο των χωρών εξαιτίας μιας θυμωμένης ψήφου. Να θαφτεί στον κονιορτό της Ιστορίας. Δεν επιτρέπεται και δεν το αξίζουμε...

Το μνημόνιο δεν επαναδιαπραγματεύεται στους βασικούς του όρους όσο κι αν βαυκαλίζεται περί αυτού ο Σαμαράς ή οι άλλοι μνημονιακοί πολιτικοί..

Η τρόικα δεν θα φύγει επειδή το θέλουμε εμείς, ούτε οι μισθοί θα επανέλθουν στα προ του 2009 επίπεδα. Μια χώρα νεκρή από παραγωγή ακόμη και στον πρωτογενή τομέα, με γιγαντισμό του δημόσιου τομέα και μια κυνική γραφειοκρατία είναι καταδικασμένη να ζει με δανεικά. Ωσπου κάποτε να συνειδητοποιήσουμε ότι, χωρίς επαναπροσδιορισμό της στάσης μας μέσα σ' αυτό που λέμε ευνομούμενη πολιτεία και χωρίς σκληρή δουλειά, τίποτε δεν μπορεί να αλλάξει.

Όσοι υπόσχονται (οι αντιμνημονιακοί) άλλους δρόμους ξέρουν πολύ καλά ότι ψηφοθηρούν ασύστολα ποντάροντας στο θυμό μας. Τα ανιστόρητα οράματα τους μάλλον εγκλωβίζουν τους οπαδούς τους, μη ανταποκρινόμενα στο ρεαλισμό της καθημερινότητας.

Δεν είναι άραγε αυτοί και κυρίως οι των αριστερών κομμάτων που συνέτειναν, με τη στάση και τις πρακτικές τους, στο να μπαχαλοποιηθεί πλήρως η κοινωνία; Να εισχωρήσει ο φόβος, να αναθαρρήσει η άκρα δεξιά, να αμφισβητηθεί κάθε έννοια έννομης τάξης με τη διόγκωση του εγκλήματος, να επικρατήσει ο κοινωνικός αυτοματισμός, να μεγιστοποιηθεί το μεταναστευτικό, να επιταχυνθεί η αποδόμηση της κοινωνίας; Τώρα γιατί αγανακτούν;

Με αυτά κι αυτά θα πάμε την Κυριακή να επιλέξουμε όποιον νομίζουμε πως μας έπεισε για τις προθέσεις του με τα λεγόμενα του.

Έπειτα, μετά την απομάκρυνσή μας από την κάλπη, δεν έχουμε χρόνο για μεταμέλεια. Η ιστορία σ' αυτό είναι αμείλικτη!