Αφού ξύπνησε κατά τις 11.00 πμ και πήρε το έτοιμο πρωινό του, ο 150
οκάδων κόπελος που κοντεύει 30άρης μπούλης της μαμάς που δηλώνει
"άνεργος" εσαεί, ετοιμάζεται να φύγει για την καφετέρια που αράζει κάθε
μέρα με τους όμοιους του τεμπελχανάδες και φτάνοντας στην πόρτα
παραγγέλει της μάνας του:
- Μαμά, τώρα που θα φύγω πήγαινε να καθαρίσεις τα παράθυρα στο δωμάτιο μου, δεν μπορώ να δω πια έξω...
- Γιατί τέτοια ώρα, ρωτά η μάνα τον μπούλη, αφού θα τα καθάριζε έτσι κι αλλιώς μέσα στη μέρα, τα είχε εντοπίσει να είναι άπλυτα εδώ και μέρες, όταν τα άνοιγε για να αεριστεί το σπίτι κάθε που ξυπνούσε ο μπούλης...
- Τώρα που θα λείπω από το σπίτι μαμά να το κάνεις, σε αγαπώ πολύ και δεν θέλω να σε βλέπω να κουράζεσαι άλλο για μένα!
- Μαμά, τώρα που θα φύγω πήγαινε να καθαρίσεις τα παράθυρα στο δωμάτιο μου, δεν μπορώ να δω πια έξω...
- Γιατί τέτοια ώρα, ρωτά η μάνα τον μπούλη, αφού θα τα καθάριζε έτσι κι αλλιώς μέσα στη μέρα, τα είχε εντοπίσει να είναι άπλυτα εδώ και μέρες, όταν τα άνοιγε για να αεριστεί το σπίτι κάθε που ξυπνούσε ο μπούλης...
- Τώρα που θα λείπω από το σπίτι μαμά να το κάνεις, σε αγαπώ πολύ και δεν θέλω να σε βλέπω να κουράζεσαι άλλο για μένα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου