ΠΟΛΙΤΙΚΟ MARKETING...

Πολλές οι ομοιότητες μιας προεκλογικής εκστρατείας ενός υποψήφιου ή κόμματος και των τεχνικών Marketing που χρησιμοποιούνται για την πώληση οποιουδήποτε καταναλωτικού προϊόντος.

Με παγίδες έξυπνα στημένες, μα ανεπαρκείς για έναν σκεπτόμενο πολίτη ή αγοραστή που ξέρει από πωλήσεις (το μόνο πράγμα που οφείλουν να ξέρουν όλοι, όποιος δεν ξέρει να πουλά δεν πετυχαίνει στη ζωή κι όλοι κάθε μέρα πουλάμε στους άλλους τον εαυτό μας)..

Μπαίνεις σε ένα μαγαζί για να αγοράσεις κάτι, πχ. ένα air-condition.

Εάν σου πεί ο μαγαζάτορας ότι αυτό το air-condition έχει αυτά τα πλεονεκτήματα και αυτά τα μειονεκτήματα, ξέρεις ότι νοιάζεται για σένα, τον πελάτη του.
Δεν στα ωραιοποιεί, σου τα περιγράφει και αφήνει εσένα να αποφασίσεις.

Σε βάζει να σκεφτείς δηλαδή...

Στην ουσία δεν υπάρχει πωλητής, ο μαγαζάτορας αυτός είναι σύμβουλος, γιατί δίνει σε εσένα την ευθύνη της επιλογής.

Πρόκειται για σωστό επαγγελματία που νοιάζεται για την αξιοπιστία του προς στον πελάτη που πρέπει να μείνει ευχαριστημένος.

Μπαίνοντας σε ένα άλλο μαγαζί που ο φλύαρος πωλητής σου λέει τί φανταστικό μηχάνημα, η τελευταία λέξη της τεχνολογίας, το έχουν πάρει πολλοί άλλοι πελάτες μου, κλπ.

Εσύ αμέσως νοιώθεις οτι ο πωλητής τούτος έχει κάτι να κρύψει κι ίσως πολύ σοβαρό, για το προϊόν του. Γιατί;

Για έναν πολύ απλό λόγο, γνωστό σε όσους νιώθουν βέβαια, όχι στο πόπολο: Εάν ήταν τόσο καλό το air-condition θα χρειαζότανε τόσο μεγάλη προσπάθεια από τον πωλητή; Θα χρειαζότανε το ατέλειωτο μπλα-μπλα, ενδεχομένως διανθισμένο με ένα σωρό ψέματα ή υπερβολές;

Ένα καλό κι αξιόπιστο προϊόν θα πουλούσε σχεδόν μόνο του...

Εσύ, σαν πελάτης, δεν ξέρεις ΓΙΑΤΙ τα ωραιοποιεί τόσο πολύ ο πωλητής αλλά ΞΕΡΕΙΣ οτι δεν είναι ειλικρινής κι ευθύς απέναντι σου. Καταλαβαίνεις ότι κάτι δεν πάει καλά με αυτό το μηχάνημα.

Είτε είναι παλιό μοντέλο και δεν έχει ανταλλακτικά, είτε κάνει θόρυβο το βράδυ, είτε καίει πολύ ρεύμα, είτε είναι αναξιόπιστο, ποιό ακριβώς είναι το πρόβλημα δεν το ξέρεις.

ΞΕΡΕΙΣ ΟΜΩΣ ΟΤΙ ΣΙΓΟΥΡΑ ΚΑΤΙ ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΚΑΛΑ.

Επίσης ξέρεις ότι μετά την απομάκρυνση από το ταμείο ουδέν λάθος αναγνωρίζεται. Βάλε τώρα εσύ τα παραπάνω στην πολιτική ζωή μας, με μια απλή αναγωγή και τις δικές σου σκέψεις και συμπεράσματα:

Εμείς είμαστε οι πελάτες.

Τα ιδιωτικά κανάλια και οι εφημερίδες πανελλαδικές και τοπικές είναι ο πωλητής.

Το εμπόρευμα είναι ο πολιτικός αρχηγός ή ο κάθε υποψήφιος ξεχωριστά.

Οι δημοσκοπήσεις (αληθινές ή φτιαχτές) είναι πόσοι άλλοι πελάτες αγοράζουν το μηχάνημα.

Η πολιτική αξιοπιστία είναι η τεχνική εξυπηρέτηση.

Όπως παραπάνω βλέποντας όλη την προεκλογική περίοδο με ποιο τρόπο προωθείται ο κάθε υποψήφιος ή κόμμα, καταλαβαίνω περίπου πως θα είναι και στη συνέχεια, αφού τον πάρω και τον φορτωθώ για μερικά χρόνια.

Κι αν έχει και manual instructions (το βιογραφικό του, το ποιόν του, τι λένε για δαύτον, τι έχει καταφέρει πριν πολιτευτεί, κ.ά.), ακόμη καλύτερα!

Μόνο ένα πράγμα χρειάζεται να σκεφτώ για ν' αποφασίσω τι θα επιλέξω:

ΘΑ ΑΠΟΦΑΣΙΣΩ ΕΓΩ ΓΙΑ ΜΕΝΑ ή ΘΑ ΑΦΗΣΩ Ν' ΑΠΟΦΑΣΙΣΕΙ Ο ΠΩΛΗΤΗΣ ΓΙΑ ΜΕΝΑ;

Ας αποφασίσουμε συνετά για την ζωή μας, τους άλλους (που ίσως ξεβολευτούν από τα κεκτημένα και λοιπόν;) και το μέλλον της χώρας.

Σε τελική ανάλυση, είναι πολύ πιο σημαντική από το air-condition του παραδείγματος...

ΕΛΠΙΔΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΜΕΡΑ...

Τα προβλήματα της χώρας που σχεδόν όλα καταλήγουν σε αδιέξοδα, είναι πολλά και ορατά.

Τα βλέπουμε δίπλα μας στο κέντρο της κάθε πόλης, όπου δεν μπορούνε πολλοί να κυκλοφορήσουν. Στη Βουλή που έγινε η ισχυρότερη συντεχνία του τόπου.Στο Δημόσιο που βλέπει κάθε χρόνο μια διοικητική αναδιάρθρωση, αλλά προκοπή δεν βλέπει. Στην οικονομία, όπου τα ελλείμματα διογκώνονται. Στην Παιδεία. Παντού...

Η χώρα χρειάζεται μια καινούργια αρχή. Οφείλει να εξαλέιψει τις στρεβλώσεις και να διορθώσει τα σφάλματα του παρελθόντος, που μπλοκάρουν ολόκληρο το σύστημα.

Το κράτος σήμερα μεταθέτει εντός της κοινωνίας τα προβλήματα. Δεν τα λύνει. Χειρότερα: πολλές φορές τα διογκώνει...

Δεν έχει νόημα ένα συγκεντρωτικό κράτος που θα προσπαθεί να κάνει τα πάντα, αλλά τελικά δεν θα καταφέρνει τίποτε.

Η Ελλάδα χρειάζεται μια καινούργια αρχή και οι επόμενες εκλογές είναι μια καλή πρώτη ευκαιρία. Δεν θα γίνει παράδεισος· δεν υπάρχει χώρα στον κόσμο και σ' ολόκληρη την ιστορία που να έγινε παράδεισος, όλες έχουν προβλήματα. Το θέμα είναι να δούμε τα προβλήματα ως ευκαιρίες για να πετύχουμε περισσότερα, να ζήσουμε καλύτερα.

Πρέπει επιτέλους να αποτινάξουμε τη μιζέρια, την μοιρολατρεία και την εύκολη ανατολίτικη μας κριτική. Η Ελλάδα όποτε μεγαλούργησε συμμάχησε με τη Δύση, είδε τι έκαναν καλά οι Δυτικοί και τα προσάρμοσε στην Ελληνική πραγματικότητα...

Η χώρα χρειάζεται ιδέες και τόλμη για να αλλάξουν τα πράγματα. Χρειάζεται την τρέλα εκείνων που έχουν άγνοια κινδύνου και επιχειρούν. Χρειάζεται εκείνους τους ανθρώπους που θα τολμούν να ονειρεύονται, που θα προτείνουν πράγματα για τα οποία λέμε "αυτά τα πράγματα δεν γίνονται στην Ελλάδα".

Χρειάζεται ριζική ανανέωση του πολιτικού δυναμικού. Οχι μόνο στην ηλικία, αλλά στις αντιλήψεις και τις γνώσεις.

Χρειαζόμαστε μια Βουλή εγγράμματων και προκομμένων πολιτών. Πρώτον, για να καταλαβαίνουν τι ψηφίζουν και, δεύτερον, να μη φοβούνται πως αν βρεθούν εκτός πολιτικής θα είναι άνεργοι.

Χρειαζόμαστε πολιτικούς με ευρείς ορίζοντες, φιλελεύθερους τολμητίες που δεν θα σύρονται πίσω από τις στιγμιαίες εκρήξεις της μάζας, που θα μας πουν τα σύκα σύκα και τη σκάφη σκάφη.

Και κυρίως, χρειαζόμαστε πολιτικούς που δεν θα σκιάζονται για το πολιτικό τους αύριο, επειδή θα έχουν μέλλον μπροστά τους και όχι παρελθόν πίσω τους.

Μόνον οι νέοι κι άφθαρτοι, που δεν έχουν αναλάβει δεσμεύσεις υπέρ της διαπλοκής, μπορούν να το κάνουν αυτό.

Αν τους δώσουμε μια ευκαιρία να βοηθήσουν και τους στείλουμε να μας εκπροσωπούν στην Βουλή, θα τολμήσουν;

ΠΙΣΤΩΤΙΚΕΣ ΜΠΑΓΑΠΟΝΤΙΕΣ VII...

Πολλές εκατοντάδες αναγνώστες/ριες έχετε διαβάσει τη σειρά δημοσιευμάτων σε τούτο εδώ το blog "Πιστωτικές μπαγαποντιές I - VII" όπου περιγράφω παραστατικά και ρεαλιστικά τον τρόπο που χρησιμοποιεί συγκεκριμένη εταιρεία με δήθεν ποιοτικά είδη σπιτιού για να εξαπατά κόσμο και να χρεώνει υπέρογκα ήδη υπάρχουσες πιστωτικές κάρτες...

Σε συνεργασία βέβαια με τις τράπεζες που έχουν εκδώσει αυτές τις κάρτες και που τους παραχώρησαν ή πούλησαν τα στοιχεία μας και μας βρήκαν οι πωλήτριες της εταιρείας.

Έχουμε μαζευτεί πολλοί πια που έχουμε ανοιχτούς λογαριασμούς με την συγκεκριμένη εταιρεία και συνεχώς προστίθενται και νέοι, αφού η εν λόγω εταιρεία συνεχίζει να ενοχλεί και να παρασύρει κόσμο με τις δήθεν "προσφορές" της, τον μόνο τρόπο που ξέρει για να διώξει τα άχρηστα προϊόντα της σε καιρό κρίσης.

Ρωτάτε εμένα πολλές φορές πως θα την αντιμετωπίσουμε...

Κάποιοι προτείνετε ν' απευθυνθούμε όλοι μαζί στην τηλεόραση και να καταγγείλουμε την τακτική της εταιρείας.

Θα το κάνουμε έτσι, μα όχι σε υπάρχουσες πρωινές ή μεσημεριανές εκπομπές, να μας δείξουνε μια φορά σαν γραφικά θύματα με τον γνωστό τους τρόπο και να μας πετάξουν έξω αμέσως μετά, αγνοώντας μας επιδεικτικά στη συνέχεια...

Για κανέναν λόγο δεν θα δώσω περιεχόμενο σε τέτοιες εκπομπές και τους γελοίους παρουσιαστές τους...

Σαν παραγωγός θεάματος μπορώ να οργανώσω μια δική μου εκπομπή, όπου αντικειμενικά θα παρουσιάσουμε το πρόβλημα ώς έχει, θα μιλήσετε όσοι θέλετε και θ' απαιτήσουμε λύσεις.

Με όσες συνέχειες χρειαστεί μέχρι να πετύχουμε τον σκοπό μας.

Και ν' ασχοληθεί με άλλα κοινωνικά θέματα στη συνέχεια...

Τέτοια εκπομπή δεν μ' αφήνουν τα γνωστά κανάλια να την κάνω μαζί τους και να μεταδοθεί από τις συχνότητες τους. Θα την κάνω στο διαδικτυακό Intron TV, αυτό που βλέπετε να παίζει στο blog μου, που μέσω internet φτάνει παντού, σε κοινό με καλύτερα ποιοτικά χαρακτηριστικά από το αντίστοιχο των τάχα "μεγάλων" καναλιών, κοινό που μπορεί να την δει όποια ώρα θέλει, με την δυνατότητα video on demand που του παρέχει.

'Οποτε μπορέσω να την υλοποιήσω με την δική μου "ACANTHUS PRODUCTIONS".

Με τη δική σας βοήθεια θα τα καταφέρω σύντομα.

Κάποιοι/ες θέλετε να επικοινωνήσω μαζί σας, πως να το κάνω όμως αφού δεν αφήνετε οι περισσότεροι τα στοιχεία σας;

Γιαυτό γράφετε το κανονικό σας όνομα και δίνετε ένα e-mail που να λειτουργεί και να το ελέγχετε τακτικά.

ΣΤΟ ΧΑΝΙ (Η ΤΑΙΝΙΑ)...

Ο Ζήσος και ο Απόστολος είναι δυο Έλληνες που ζουν σε μια πόλη της Οθωμανικής Ανατολής στις αρχές του 20ού αιώνα.

Ένα φορτίο λίρες θα τους ρίξει στην περιπλάνηση και την περιπέτεια.
Το χάνι είναι ο ενδιάμεσος σταθμός του ταξιδιού, στο μέσο της περιπέτειας...

Δείτε τη σε πλήρη οθόνη:
http://video.google.com/googleplayer.swf?docid=-8143633248077616021&hl=el&fs=true

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΚΑΙ ΠΟΡΕΙΑ...

Πολιτικοί και κοινωνικοί φορείς με ανακοινώσεις τους καλούν σε συγκέντρωση και πορεία σήμερα...

Άντε πάλι, άλλη μια φορά τα ίδια...

Τούτη τη φορά αφορμή είναι σύμφωνα με τους οργανωτές μια "βάρβαρη επίθεση εναντίον πέντε ατόμων έξω από την κατάληψη της παλιάς Μεραρχίας Rosa Nera, τη μέρα που γινόταν το αντιρατσιστικό φεστιβάλ..."

Θα ξαναπαιχτεί άλλη μια φορά το ίδιο έργο: Συγκέντρωση, κραυγές - συνθήματα και πορεία στο πουθενά, με κλείσιμο των κεντρικών δρόμων της πόλης για αρκετή ώρα...Θα πανηγυρίσουν οι οργανωτές για το μέγα πλήθος κόσμου και τον παλμό της πορείας τους...

Να δικαιολογήσουν τον κόπο που κατέβαλλαν μερικές μέρες τώρα με "αγωνιστικά καλέσματα"...

Η πραγματικότητα αλήθεια;

- Μια συγκέντρωση 100 - 150 ατόμων, πάντα τα ίδια που δίνουν το παρόν σε τέτοιες, άπλυτοι κι ακούρευτοι κουρελιάρηδες και κάποιοι από κόμματα κι αποκόμματα της περιθωριακής αριστεράς για άγρα μερικών (δεκάδων μόνο) ψήφων...

- Την ίδια στιγμή ισάριθμα άτομα θα πίνουν τον καφέ και το ποτό τους πέριξ του τόπου συγκέντρωσης, ανέμελοι κι αδιάφοροι καθόσον το θέμα και ο λόγος της μάζωξης δεν ενδιαφέρει ούτε αφορά κανέναν...

- Στην πορεία θα περάσουν απέξω από τα εκλογικά κέντρα των μεγάλων κομμάτων, όπου κυρίως γέροι αφοσιωμένοι οπαδοί κάθονται για ώρες ολόκληρες να τους βλέπουν οι υποψήφιοι βουλευτές, υπέρ εκπλήρωσης του ρουσφετιού για μια επιπλέον σύνταξη, για διορισμό της δασκαλίτσας κόρης ή εγγονής και για ν' αποφύγει τη δύσκολη στρατιωτική θητεία ο φοβιτσιάρης κανακάρης της κυρά-Μερόπης που δεν έχει να φάει καλά - καλά και ψηφίζει ότι και ο εθνικός εργολάβος μας, τούτη εδώ όμως "πάππου προς πάππου" όπως υπερηφανεύεται κιόλας στον υποψήφιο της αρεσκείας της...

Κανείς του όμως δεν θα ρίξει ματιά στους διαμαρτυρόμενους πορευόμενους...

- Θα γεμίσουν οι δρόμοι και τα μαγαζιά στους δρόμους της πορείας, μπάτσους και ρουφιάνους, πολλαπλάσιους από τους "αγωνιστές". Μιας και δαύτοι είναι λίγοι, γνωστοί και φακελωμένοι, πολλά κακόβουλα μάτια θα παρατηρούν ωστόσο τους πολίτες, τι ώρα περνούν από τον δρόμο, τι φορούν, τι κρατούν, που κοιτούν...

Πάλι στο μαγαζί απέναντι από το γραφείο του αναπληρωτή υπουργού, συνήθης στόχος και προορισμός διαδηλωτών, θα τη στήσουν από νωρίς οι 3 γνωστοί ρουφιάνοι που εύκολα ξεχωρίζουν από μακριά όσο κι αν κρύβονται σε τρίχες, εξυπηρέτηση που ο πονηρός έμπορος ρούχων εξαργυρώνει με ρουσφέτια και προκύπτουν μετά δήθεν "παρενοχλήσεις" αγαπητικών του.

- Οι οδηγοί αυτοκινήτων στο κέντρο θα ψάχνουν δρόμους να περάσουν, να μη συμπέσουν με κείνους της πορείας, αφήνοντας πίσω θόρυβο και καυσαέρια...

Μετά το δίωρο συνήθως μπάχαλο και χωρίς κανένα αποτέλεσμα ως προς τις επιδιώξεις τους, όπως πάντα γίνεται, οι "αγωνιστές" θ' αποχωρήσουν ικανοποιημένοι που δώσανε το παρόν σε άλλη μια μέρα αγώνα, ο αρχιμπάτσος θα δώσει εντολή για αποδέσμευση στους δικούς του ένστολους και μη και θ' ανανεώσουν το ραντεβού τους στον ίδιο τόπο και ώρα μα με διαφορετική αιτία πάλι και πάντα εργάσιμη ημέρα απόγευμα, ελπίζοντας οι πρώτοι την άλλη φορά σε μεγαλύτερη "συμπαράσταση" από την κοινωνία.

Μάταια περιμένετε ρέ mlks ιδεολόγοι, αυτή που μόλις διαβάσατε είναι η κοινωνία της πόλης, είτε σας αρέσει είτε όχι:

Καφές, ρεμπελιό, γλύψιμο - ρουσφέτι, ρουφιάνοι παντού και το sexy νινί για πάρτη μας και μην τολμήσει να το κοιτάξει άλλος...Τι αγώνα να κάνεις ρέ για τέτοιους;

ΟΙ ΥΠΟΨΗΦΙΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ ΑΠΑΝΤΟΥΝ ΣΤΟ DEBATE MOY: ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΣΤΑΜΑΤΑΚΗΣ...

Ο Εμμανουήλ Σταματάκης, Υποψήφιος Βουλευτής Χανίων του ΛΑ.Ο.Σ, απαντά στο debate της acanthus:

1. Μπορείς να μου πεις ειλικρινά ποια είναι σήμερα τα περιουσιακά σου στοιχεία;

Απ. Μερικές ελιές και ένα παλιό σπίτι, στο Βραχάσι Λασιθίου.

2. Αν εκλεγείς, θα εξουσιοδοτούσες έναν ψηφοφόρο σου ώστε στο τέλος της θητείας σου να ερευνήσει με κάθε νόμιμο τρόπο την τότε οικονομική σου κατάσταση;

Απ. Ναι και δεσμεύομαι για αυτό, θα το έκανα με μεγάλη μου χαρά.

3. Τι σου λένε οι μεγαλοεπιχειρηματίες όταν οι άλλοι δεν σας ακούνε;

Απ. Στο δικό μου κόμμα αντιπροσωπεύουμε το μικρό και το μικρομεσαίο και όχι τους μεγαλοεπιχειρηματίες τουλάχιστο επί του παρόντος.

4. Η αντίσταση στην διαπλοκή προϋποθέτει κόμματα αρχών. Και μέχρι στιγμής ούτε ο Κώστας Καραμανλής αλλά ούτε κι ο Γιώργος Παπανδρέου έχουν δείξει ότι θέλουν να κινηθούν προς αυτή την κατεύθυνση. Επιμένουν και οι δυο στην παλιά καλή συνταγή της οικογενειοκρατίας και της προσωπολατρείας. Αντί να σπάσουν το απόστημα από τη ρίζα το συντηρούν, με συνέπεια να θέτει τους όρους η διαπλοκή αντί να τους θέτουν οι ίδιοι.... Τι να τους κάνουμε λοιπόν;

Απ. Μη στεναχωριέσαι ο Ελληνικός Λαός θα αποφασίσει.

5. Ήσουν και θα είσαι παρών στην πρώτη γραμμή λόγω θέσης, σε μια σειρά καθημερινών προβλημάτων των συμπατριωτών σου για επιβίωση και υπεράσπιση των κοινωνικοπολιτικών τους δικαιωμάτων;

Απ. Το έχω δείξει έμπρακτα με τις πράξεις μου. Κοντά στους αγρότες κοντά στο μικροεμπόρους, κοντά στον άνθρωπο.

6. Η οικονομία μας πάσχει πρωτίστως από μια παρατεταμένη απώλεια ανταγωνιστικότητας που εκδηλώνεται με το τρομακτικό έλλειμμα στο Ισοζύγιο Πληρωμών. Πώς μπορεί να αντιμετωπιστούν αυτά τα αδιέξοδα χωρίς να καταλήξουμε ούτε σε δημοσιονομικό εκφοβισμό που θα προκαλέσει κοινωνική ασφυξία, ούτε σε εκτροχιασμό δαπανών για να ικανοποιηθούν συσσωρευμένα αιτήματα οργανωμένων συντεχνιών ή μεμονωμένων πολιτών που μπορούν να πιέσουν;

Απ. Πιστεύω τόσο στην ανάγκη της ιδιωτικής πρωτοβουλίας και της ελεύθερης αγοράς, όσο και στην ανάγκη της υπεύθυνης κρατικής παρέμβασης.

7. Στα πολιτικά γραφεία όλων των βουλευτών και πολιτευτών συνωστίζεται πάντα πολύς κόσμος, όχι μόνο προεκλογικά μα ολόκληρη τη βουλευτική περίοδο. Τι γυρεύουν όλοι αυτοί;

Απ. Ηλίου φαεινότερο, γυρεύουν το ρουσφέτι. Ένα κατάλοιπο που μας άφησαν οι Τούρκοι από παλιά. Από την άλλη μεριά πιστεύω ότι δεν θα πρέπει να ξεχωρίζουν Έλληνες ανάλογα με το ποιό κόμμα ψηφίζουν. Όπως ακόμα πιστεύω ότι δεν θα πρέπει επί τέλους να αλλάζουν οι Δντές - Δκτές οργανισμών με πολιτικά κριτήρια, αλλά με το έργο που παρουσιάζουν. Ακόμα πιστεύω ότι όλοι νέοι έχουν δικαίωμα στην εργασία, άσχετα με την πολιτική τους τοποθέτηση.

8. Πιστεύεις εσύ προσωπικά πως πρέπει σώνει και καλά να ικανοποιούνται όλοι όσοι προσέρχονται στα πολιτικά γραφεία;

Απ. Πιστεύω ότι θα πρέπει να ικανοποιούνται μόνο όσοι έχουν ανάγκες που ο κρατικός μηχανισμός δεν έχει αποδώσει το δίκιο τους. Εγώ θα πάω ενάντια σε αυτόν που καθυστέρησε την σύνταξη ή το μισθό στον πολίτη. Στην άδικη χρήση του Νόμου, στην καταπίεση των νέων, αλλά και στην εγκατάλειψη των ηλικιωμένων.

Μετά τιμής

Εμμανουήλ Σταματάκης

Υποψήφιος Βουλευτής ΛΑ.Ο.Σ

ΠΟΛΙΤΙΚΟΠΟΙΗΜΕΝΕΣ ΛΕΞΕΙΣ...

Kαι οι λέξεις ακόμη πάντα έμπαιναν στο "παιχνίδι" της πολιτικολογίας...

Μια ματιά στην πολιτική κατάσταση μέσα από τις λέξεις που τη διαμορφώνουν.

Aυτές που χρησιμοποιούν οι πολιτικοί, για να καταγγείλλουν αντιπάλους ή να υπερασπίσουν εαυτούς, να εντυπωσιάσουν ή να υποκλέψουν την ψήφο μας.

Άλλες λέξεις ανασύρονται από τα λεξικά, για να χρησιμοποιηθούν ως "δηλητηριώδη βέλη" στη φαρέτρα των αρχηγών και των επιτελείων των κομμάτων τους, ενώ άλλες "αποσύρονται" εσπευσμένα από το προσκήνιο (όπως και πολλοί πολιτικοί από τις λίστες), επειδή είναι πια αδύναμες, ανεπαρκείς να εκφράσουν την εποχή τους.

Οι λέξεις έχουν δυο σημασίες: η μια αυτή που πραγματικά έχουν, και η άλλη αυτή που εμείς τους δίνουμε! Όμως οι λέξεις των πολιτικών είναι πάντα θολές, επιδεχόμενες πολλών ερμηνειών. Έχουν ας πούμε άλλη σημασία,ούσες αντιπολιτευτικές, και άλλη ως κυβερνητικές. Χωρίς ποτέ να φταίνε οι ίδιες...

Λέξεις που τραβούν την προσοχή μας είναι οι κράχτες της επικαιρότητας. Τις χρησιμοποιούμε δε κι εμείς, επειδή γίνονται του συρμού...
Να κάποιες φωναχτές πολιτικές λέξεις που μας ταλανίζουν:

Ας πούμε στη δεκαετία του '80 κυριαρχούσε η "Αλλαγή". Σ' αυτή του '90 κυριαρχούσε ο "Εκσυγχρονισμός". Σήμερα, με την οικονομική κρίση, οι συνθήκες εργασίας μας γυρίζουν στον "Μεσαίωνα", ενώ και η "Πρόοδος" μάλλον πάει περίπατο...

Αυτοδυναμία: Πρόκειται για το κρυφό αντικείμενο του πόθου των δυο κομμάτων εξουσίας, με όχημα την συσπείρωση. Θα αποτελέσει επίσης αντικείμενο σκληρής διαπραγμάτευσης με τα μικρότερα κόμματα, στην περίπτωση που δεν θα υπάρξει αυτοδυναμία για κανένα μεγάλο κόμμα...

Βουλιμικός της εξουσίας: ο όρος πολιτικοποιήθηκε για να εκφράσει όσους λιγουρεύτηκαν την πρωθυπουργία. Ακούγεται από τα 2 μεγάλα κόμματα κι απευθύνεται κυρίως προς τους αρχηγούς τους. Όταν δεν υπάρχουν σοβαρά πολιτικά επιχειρήματα, επιστρατεύεται η βουλιμία των λέξεων.

Διακύβευμα (=το ρίσκο): Εύχρηστη λέξη στα στόματα των αρχηγών κομμάτων. Ακατανόητη για μας τους αδαείς, όταν χρησιμοποιείται προεκλογικά. Έτσι, όταν ένας πολιτικός επιθυμεί να χρησιμοποιήσει μεγαλοστομίες για να μας τρομάξει, καταφεύγει σε μεγαλοπρεπείς λέξεις που χρήζουν ερμηνείας. Την οποία κανείς δεν μας δίνει.

Διαρθρωτικές αλλαγές: Πολυσυζητημένη λέξη. Ποτέ οι πολιτικοί μας δεν την διευκρινίζουν, επειδή θεωρούν πως χρησιμοποιώντας την παραπλήσια λέξη "μεταρρύθμιση", τα λένε όλα!

Δίλημμα: Προσφιλής λεκτική επιθετική μέθοδος -κυρίως της δεξιάς- για υποκλοπή της ψήφου. Από το περίφημο «Καραμανλής ή τανκς» (1974) και το νεοδημοκρατικό (Στυλιανίδειο) «Καραμανλής ή χάος» (2008), φτάσαμε σήμερα στο να μας βάζει διλήμματα ο ίδιος ο κ. πρωθυπουργός. Μας προτρέπει να επιλέξουμε ανάμεσα στην "υπευθυνότητα" ή την "ανευθυνότητα". Σήμερα μας ρωτάει αν θέλουμε Καραμανλή με "θαρραλέες αποφάσεις", ή Παπανδρέου με "ευχολόγια και δίχως πρόγραμμα"! Το παιχνίδι αγριεύει, με το "Σοσιαλισμός ή Καπιταλιστική Βαρβαρότητα" του ΚΚΕ, αλλά και το "Αλλάζουμε ή Βουλιάζουμε" του αρχηγού του ΠΑΣΟΚ.

Εμπιστοσύνη: Εξαντλημένη λέξη που χρησιμοποιείται συνήθως με το συνοδευτικό «θέμα» (Τίθεται "θέμα εμπιστοσύνης"). Όμως, η λέξη δεν επιδέχεται παρερμηνείες, αφού είναι πρωταρχικής σημασίας, όταν πρόκειται για την επίλυση των προβλημάτων μεταξύ κράτους και πολιτών.

"Ηθικό και νόμιμο": Έννοιες επικίνδυνες για πολιτικούς. Έγιναν εφιάλτες και λαιμητόμος για κάποιους, πχ Βουλγαράκης (Ν.Δ.) που διαπίστωσε εκ των υστέρων, πόσο στοιχίζει η άγνοια (;) της εις βάθος σημασίας τους.

Θεωρία της "μικρότερης ήττας": Ξέρετε στην πολιτική ακόμα και το μέγεθος μιας ήττας μετράει διαφορετικά από τις ήττες της ζωής μας. Είναι οι επικοινωνιολόγοι κι οι ειδικοί σύμβουλοι των κομμάτων που θα μας πλασάρουν την ήττα ως... νίκη των ηττημένων, και μάλιστα εκμηδενίζοντάς την αριθμητικά!

Ιστοσελίδες: ο Μεγάλος Υπόγειος Προεκλογικός Πόλεμος διεξάγεται πλέον εκεί.
Γι αυτό όλοι (κόμματα, πολιτευτές) δίνουν μεγάλη βαρύτητα στην κατασκευή, εμπλουτισμό, διαδραστικότητα, βάθος και απήχηση των ιστοσελίδων τους...

Ιστορικά στελέχη: Μεταπολιτευτικός όρος που χαρακτηρίζει τα μακρόβια στην πολιτική κομματικά στελέχη. Πχ ο Μητσοτάκης είναι ο τελευταίος "δεινόσαυρος" της μεταπολεμικής πολιτικής σκηνής παραμένοντας ως το "ιστορικότερο" στέλεχος της δεξιάς παράταξης. [Παρεμπιπτόντως, μας προέκυψαν και "ιστορικά λάθη", όπως για τον Λιάπη η πρόωρη προκήρυξη εκλογών.] Στο κάτω κάτω, ο κάθε πολιτικός κουβαλάει μαζί του και τα ιστορικά mea culpa του.

"Ο Κανένας" : Ο τρόμος κι ο φόβος των δυο βασικών αντιπάλων στις εκλογές, μήπως αυτός "ο Κανένας", δια της μεγάλης αποχής τους επισκιάσει δείχνοντας πως ο ελληνικός λαός αναζητεί κάποιο άλλο δυναμικότερο πρόσωπο. Όχι αυτούς.

Κανιβαλισμός ή ανθρωποφαγία: Χρησιμοποιείται όταν ο παθών (όπως ο παραπάνω Βουλγαράκης) αυτοφαγώνεται μη μπορώντας στριμωγμένος από παντού να πράξει διαφορετικά. Στην πολιτική οι "φαγωθέντες" αποδίδουν τον εις βάρος τους κανιβαλισμό σε όλους τους άλλους, πλην του εαυτού τους.

Παθογένειες της ελληνικής κοινωνικοοικονομικής και πολιτικής ζωής. Παλιά πονεμένη ιστορία που οι πολιτικοί την αφηγούνται προεκλογικά, την περνούν "εξ απαλών ονύχων" ως κυβέρνηση και την ξαναθυμούνται όταν ξαναβρεθούν στην αντιπολίτευση...

"Συνιστώσες": Συνειρμικά η λέξη ταιριάζει με τον ΣΥΝ και τις παραφυάδες του. Αυτές, δυστυχώς, ακόμη και σε προεκλογική περίοδο, δύσκολα κατατείνουν σε μια "κοινά αποδεκτή" συνισταμένη απόψεων και εκπροσώπησης...

Ψηφοδέλτια (καθαρά): απαραίτητος ο επιθετικός προσδιορισμός "καθαρό". Με αυτόν υπονοείται πως έχουμε αποκλεισμό από τις προεκλογικές λίστες των κομμάτων εκείνων που "πλήγωσαν" με τις συμπεριφορές τους το κοινό αίσθημα ή δεν επειθάρχησαν στη βούληση του προέδρου του κόμματος. Πρόκειται για ένα πολυφορεμένο επίθετο, σε όλα τα γένη και τους αριθμούς: από τους πάλαι ποτέ "καθαρούς Έλληνες" του Κ. Καραμανλή, περάσαμε στις "καθαρές αποφάσεις" και τις "καθαρές λύσεις" των προβλημάτων (περίοδος Σημίτη), βρισκόμαστε σε "καθαρές κουβέντες" και "καθαρά χρήματα", για να καταλήξουμε στην "καθαρή ψήφο" που θα μας ζητήσουν όλα τα κόμματα...

Εμείς ξέροντας αυτά, οφείλουμε να είμαστε νηφάλιοι και να έχουμε καθαρό και διαυγέστατο μυαλό, την ώρα που θα ψηφίζουμε, "την ώρα της κάλπης", τότε που "ο λαός θα μιλήσει".

Θα το έχουμε όλοι;

ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΚΑΙ ΧΟΡΟΙ ΤΗΣ Μ. ΑΣΙΑΣ ΙΙΙ...

Από τη χορωδία "Αλατσατιανών" Ηρακλείου, την Παραδοσιακή Χορωδία και Ορχήστρα του Ωδείου "Ιωάννης Μανιουδάκης" και το Χορευτικό Συγκρότημα "Αροδαμός", στο θέατρο Ανατολικής τάφρου Σεπτέμβρης 2009.

http://www.youtube.com/watch?v=28WSzBKlQ-E

ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΚΑΙ ΧΟΡΟΙ ΤΗΣ Μ. ΑΣΙΑΣ ΙΙ...

Από τη χορωδία "Αλατσατιανών" Ηρακλείου, την Παραδοσιακή Χορωδία και Ορχήστρα του Ωδείου "Ιωάννης Μανιουδάκης" και το Χορευτικό Συγκρότημα "Αροδαμός", στο θέατρο Ανατολικής τάφρου Σεπτέμβρης 2009.

http://www.youtube.com/watch?v=uQmeLSW_3fs

ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΚΑΙ ΧΟΡΟΙ ΤΗΣ Μ. ΑΣΙΑΣ Ι...

Από τη χορωδία "Αλατσατιανών" Ηρακλείου, την Παραδοσιακή Χορωδία και Ορχήστρα του Ωδείου "Ιωάννης Μανιουδάκης" και το Χορευτικό Συγκρότημα "Αροδαμός", στο θέατρο Ανατολικής τάφρου Σεπτέμβρης 2009.

http://www.youtube.com/watch?v=Blxc7rPephQ

ΟΤΑΝ ΑΠΟΚΤΗΣΑ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΜΟΥ ΠΟΔΗΛΑΤΟ...

Είχα μπεί πια στα 10 μου χρόνια και δεν είχα ακόμη αποκτήσει το πρώτο μου ποδήλατο. Το μόνιμο μας πρόβλημα, δεν υπήρχανε αρκετά λεφτά περισευόμενα σοτν οικογενειακό μας προϋπολογισμό, να μπορεί να μου πάρει ένα και μένα ο γέρος μου...

Ποιός όμως είπε πως για ν' αποκτήσει κανείς κάτι πρέπει να το αγοράσει σώνει και καλά από κάποιο μαγαζί;

Γνωρίζοντας ο γέρος πως μεγάλωνα κι έπρεπε κι εγώ να μάθω να κάνω ποδήλατο, έψαχνε ευκαιρία να μου βρεί ένα, χωρίς να δώσει λεφτά...

Η ευκαρία ήρθε μόνη της ανέλπιστα, όταν προσφέρθηκε να καθαρίσει από τα ξερά χόρτα τον κήπο μιας πλούσιας γριάς, για ένα εξτρά μεροκάματο. Σε μια άκρη του κήπου υπήρχε ένα παρατημένο ποδήλατο, μοντέλο δημοφιλή με μεγάλη κυκλοφορία τότε, που ανήκε στα παιδιά της γριάς που τώρα μεγάλα σπουδάζανε στην Βιέννη όπως είπε και θέλανε άλλα πράγματα. Του το χάρισε για μένα, όταν έμαθε πως ήθελα ένα τέτοιο.

Πήγαμε ένα απόγευμα με τον γέρο μου και το πήραμε. Ήθελε βέβαια ένα καλό φτιάξιμο πρώτα για να κυκλοφορήσει πάλι. Το πήγαμε ίσαμε το σπίτι τσουλώντας το με το ζόρι από τη σκουριά και το αλάτι που είχε, πολύ καιρό παρατημένο έξω στην πίσω αυλή, δίπλα στη θάλασσα στην καινούρια συνοικία τότε το νεόκτιστο αρχοντικό της γριάς, που ο γέρος της είχε πεθάνει αφήνοντας της ένα εργοστάσιο τούβλων σε λειτουργία και το διεύθυνε αυτή μέχρι να γυρίσουν τα παιδιά (και το φαληρίσουν τελικά σήμερα)...

Τις επόμενες μέρες το κάναμε κομμάτια με τον γέρο και το φτιάξαμε από την αρχή. Το ξεβιδώσαμε σε όσα κομμάτια γινόταν. Βάλαμε τις βίδες, τα παξιμάδια , την αλυσίδα του και τα υπόλοιπα μικρά μεταλλικά κομμάτια σε ένα κουβά με πετρέλαιο να φύγει η σκουριά. Γυαλιστερά σαν καινούρια γίνανε σε τρείς μέρες που τα βγάλαμε.

Τον σκελετό του και τις ρόδες τις τρίβαμε με γυαλόχαρτο. Τον έβαψε ο γέρος με μπογιά και μ' ένα πανί και αφρολέξ που βρήκε, έφτιαξε ξανά το γέμισμα στην βάση της μεγάλης σέλας (σαν μηχανής σχεδόν ήταν) που είχαν αυτά τα μοντέλα τότε.
Του πήραμε καινούρια λάστιχα και φρένα, λαδώσανε και την αλυσίδα στο ποδηλατάδικο που το πήγαμε αφού το συναρμολογήσαμε πάλι.
Έδειχνε καινούριο κι έτοιμο για χρήση...

Εγώ δεν ήμουν όμως, δεν ήξερα ισορροπία ακόμη...Πήγαμε με τον γέρο και το ποδήλατο στο ανοιχτό χωράφι στην Ρεγγίνα, κοντά στο σπίτι μας. Κάθισα για πρώτη φορά στο ποδήλατο μου, με κρατούσε ο γέρος μου με τη στιβαρή του χέρα από τη σχάρα του ποδηλάτου, προχωρήσαμε μερικά μέτρα κρατώντας με και χωρίς να το καταλάβω, με άφησε μια στιγμή και προχώρησα μόνος μου κάνοντας πετάλι...αυτό ήταν!

Από τότε δεν ξέχασα ποτέ...Έκανα εκατοντάδες χιλιόμετρα με κείνο το πρώτο μου ποδήλατο, πρώτα μόνο στον χώρο της Ρεγγίνας μα σύντομα βγήκα και στους δρόμους, στην αληθινή κυκλοφορία στην πόλη.

Μετακινιόμουνα με κάθε ευκαιρία με αυτό αν και 10 - 11 χρονών μόνο, έκανα και μεγάλες αποστάσεις για μένα τότε, ως και το σπίτι της γριάς πήγα να της δείξω το παλιό της ποδήλατο. Έμαθα να του ρυθμίζω και τα φρένα, να πιάνουνε στο σημείο που ήθελα, να αλλάζω την κλίση του τιμονιού και το ύψος της σέλας, να το φέρνω στα μέτρα μου. Ταχύτητες δεν είχε, κανένα ποδήλατο δεν είχε τότε, όταν εμφανίστηκαν τα πρώτα τέτοια είχα μεγαλώσει αρκετά και είχα πια το δεύτερο μου.

Από τότε δεν εγκατέλειψα το μέσον, το χρησιμοποιώ περισσότερο για εκδρομική χρήση κι αερόβια άσκηση περιστασιακά και καιρού θέλοντος, μα δεν είμαι και τόσο υπέρ της γενίκευσης της χρήσης του.

Για μακρινές αποστάσεις δεν επαρκεί, ούτε μπορεί να σηκώσει τα πράγματα που θέλω κάθε φορά.

Στις πόλεις πολλές φορές γέροι με παμπάλαια ποδήλατα που είναι και το μοναδικό μέσον μετακίνησης τους λόγω φτώχειας και μόνο, κόβουν την κυκλοφορία πηγαίνοντας με ρυθμό χελώνας στη μέση του δρόμου κι αδιαφορώντας για τους άλλους οδηγούς και κάποιες μεσόκοπες χοντροκώλες που "το έχουν δει οικολογικά" δήθεν, δεν προσφέρουν και τόσο ελκυστικό θέαμα στην αισθητική μας!

Στον 21ο αιώνα υπάρχουν πια καλύτερα "πράσινα" μέσα μετακίνησης από το πετάλι. Κίνητρα χρειάζονται...

ΟΙ ΥΠΟΨΗΦΙΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ ΑΠΑΝΤΟΥΝ ΣΤΟ DEBATE MOY: ΣΤΕΛΙΟΣ ΝΙΚΗΦΟΡΑΚΗΣ...

Ο υποψήφιος βουλευτής Χανίων της Ν. Δ. Στέλιος Νικηφοράκης απαντά στο debate της "acanthus":

1.Μπορείς να μου πεις ειλικρινά ποια είναι σήμερα τα περιουσιακά σου στοιχεία;

Μένω με την οικογένεια μου σ' ένα σπίτι που νοικιάζω για περισσότερα από δέκα χρόνια, έχω ένα τζιπ εγώ και η γυναίκα μου ένα αυτοκίνητο 1400 κ.ε., λίγα αγροτεμάχια στο χωριό μου, την Επισκοπή Κισάμου, ενώ οι καταθέσεις μου στην τράπεζα είναι μηδενικές. Προνομιούχο, πάντως, δεν θα με έλεγα...

2.Αν εκλεγείς, θα εξουσιοδοτούσες έναν ψηφοφόρο σου ώστε στο τέλος της θητείας σου να ερευνήσει με κάθε νόμιμο τρόπο την τότε οικονομική σου κατάσταση;

Εξουσιοδοτώ, όχι στο τέλος της θητείας μου, αλλά από τώρα όποιον μου προτείνετε να ελέγξει τα οικονομικά μου.

3.Τι σου λένε οι μεγαλοεπιχειρηματίες όταν οι άλλοι δεν σας ακούνε;

Στα Χανιά μεγαλοεπιχειρηματίες; Δύσκολο... Πάντως όταν μιλώ με επιχειρηματίες μου εκφράζουν μόνον αγωνίες και προβληματισμούς για τις στρεβλώσεις της αγοράς. Άστε που κατά κανόνα πάντα είναι και άλλοι μπροστά.

4.Η αντίσταση στην διαπλοκή προϋποθέτει κόμματα αρχών. Και μέχρι στιγμής ούτε ο Κώστας Καραμανλής αλλά ούτε κι ο Γιώργος Παπανδρέου έχουν δείξει ότι θέλουν να κινηθούν προς αυτή την κατεύθυνση. Επιμένουν και οι δυο στην παλιά καλή συνταγή της οικογενειοκρατίας και της προσωπολατρίας. Αντί να σπάσουν το απόστημα από τη ρίζα το συντηρούν, με συνέπεια να θέτει τους όρους η διαπλοκή αντί να τους θέτουν οι ίδιοι.... Τι να τους κάνουμε λοιπόν;

Διαφωνώ εξ αρχής στην λογική σας. Κατ' αρχήν εγώ δεν υπηρετώ ένα κόμμα προσώπων, αλλά την μεγάλη φιλελεύθερη παράταξη των εθνικών επιλογών. Το μοντέλο των αρχηγικών κομμάτων έχει παρέλθει ανεπιστρεπτί. Και τους αρχηγούς των κομμάτων, τους επιλέγουν τα μέλη τους. Η Νέα Δημοκρατία τα έβαλε με την διαπλοκή, έστω και αν λόγου χάρη η ΕΕ δεν δέχθηκε το νομοσχέδιο για τον «βασικό μέτοχο». Επομένως δεν με εκφράζουν η γενίκευση και οι αφορισμοί. Το «καμπανάκι» αυτό χτυπάει για το απέναντι κόμμα...

5.Ήσουνα και θα είσαι παρών στην πρώτη γραμμή λόγω θέσης, σε μια σειρά καθημερινών προβλημάτων των συμπατριωτών σου για επιβίωση και υπεράσπιση των κοινωνικοπολιτικών τους δικαιωμάτων;

Όσον αφορά εμένα τον ίδιο ως βουλευτή Χανίων της ΝΔ, ξεκαθάρισα ήδη από την απαρχή της πολιτικής μου σταδιοδρομίας ότι η ιεράρχησή μου είναι σταθερή και αδιαπραγμάτευτη. Χανιά και Κρήτη, Ελλάδα, Νέα Δημοκρατία. Η πορεία μου στο Ελληνικό Κοινοβούλιο για περισσότερα από πέντε χρόνια απέδειξε ότι το εννοούσα και δεν παρεξέκλινα της πορείας μου ακόμη και όταν χρειάστηκε να εναντιωθώ και στο ίδιο μου το κόμμα. Γι' αυτό και θεωρώ ότι σήμερα πλέον έχω το δικαίωμα να ζητήσω τον ένα σταυρό στις ερχόμενες εκλογές από τους Χανιώτες και τις Χανιώτισσες. Ένα σταυρό που θα μου δώσει την δύναμη να συνεχίσω το έργο μου, αντιμετωπίζοντας την τρέχουσα πολιτική και τα προβλήματα του τόπου μου με την κριτική ματιά του δημοσιογράφου που με συντροφεύει στην ζωή μου. Ποτέ δεν έλειψα από τα Χανιά και είμαι παρών σε όλες τις δίκαιες διεκδικήσεις τους. Είμαι αθεράπευτα Χανιώτης και Κρητικός και δεσμεύομαι αν μη τι άλλο ότι δεν θα σταματήσω ποτέ να κοιτάζω τους συμπολίτες μου στα μάτια.

6.Η οικονομία μας πάσχει πρωτίστως από μια παρατεταμένη απώλεια ανταγωνιστικότητας που εκδηλώνεται με το τρομακτικό έλλειμμα στο Ισοζύγιο Πληρωμών. Πώς μπορεί να αντιμετωπιστούν αυτά τα αδιέξοδα χωρίς να καταλήξουμε ούτε σε δημοσιονομικό εκφοβισμό που θα προκαλέσει κοινωνική ασφυξία, ούτε σε εκτροχιασμό δαπανών για να ικανοποιηθούν συσσωρευμένα αιτήματα οργανωμένων συντεχνιών ή μεμονωμένων πολιτών που μπορούν να πιέσουν;

Κυρίως, λέγοντας την αλήθεια στον ελληνικό λαό για την πραγματική κατάσταση της οικονομίας και τις θυσίες που απαιτούνται. Σε αυτές τις εκλογές οι Έλληνες θα επιλέξουμε εάν θα ακολουθήσουμε τον δρόμο της ειλικρίνειας και των μεταρρυθμίσεων που πρεσβεύουν η Νέα Δημοκρατία και ο Κώστας Καραμανλής ή το αδιέξοδο του λαϊκισμού, της ακατάσχετης παροχολογίας, των πολιτικών επιταγών δίχως αντίκρισμα και της πολιτικής «θολούρας» που επαγγέλλονται το ΠΑΣΟΚ και ο Γιώργος Παπανδρέου. Θεωρώ ότι στην δίνη της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, η χώρα δεν αντέχει πειράματα, αλαζονείες και ακόρεστη δίψα για την εξουσία. Σήμερα χρειάζεται να απελευθερωθούν οι υγιείς δυνάμεις της αγοράς. Να δώσουμε έμφαση στην ποιότητα, να εκσυγχρονίσουμε τις πρακτικές διαφήμισης και προώθησης των προϊόντων μας, να επικεντρωθούμε στην εξειδικευμένη αγορά. Ο στόχος αυτός θα επιτευχθεί με δράση κοινή, με ενεργοποίηση του ντόπιου καταναλωτή και ευαισθητοποίησή του σε ζητήματα ποιότητας προϊόντων και υπηρεσιών, με ορθολογισμό των τιμών και των παρεχόμενων υπηρεσιών, με εκσυγχρονισμό των δομών και προσανατολισμό σε νέους τομείς εμπορικής δραστηριότητας, πέραν των παραδοσιακών.

7.Στα πολιτικά γραφεία όλων των βουλευτών συνωστίζεται πάντα πολύς κόσμος, όχι μόνο προεκλογικά μα όλη τη βουλευτική περίοδο. Τι γυρεύουν όλοι αυτοί;

Γυρεύουν από το πλέον απλό μέχρι το πλέον πολύπλοκο. Το βαθύ κράτος που δημιούργησε το ΠΑΣΟΚ γέννησε και συντηρεί το πελατειακό σύστημα. Από την πλευρά μου προσπαθώ να υπερβώ τέτοιους περιορισμούς και να βοηθήσω εκεί που μπορώ, δίνοντας προτεραιότητα σε ανθρώπινα ζητήματα. Πάντως οι μόνοι που δεν φταίνε γι' αυτό το φαινόμενο είναι αυτοί που συνωστίζονται...

8.Πιστεύεις εσύ προσωπικά πως πρέπει σώνει και καλά να ικανοποιούνται όλοι όσοι προσέρχονται στο πολιτικά γραφεία;

Είμαι της άποψης ότι ο πολιτικός δεν κρατάει κάποιο μαγικό ραβδάκι. Χρέος του είναι όπου μπορεί να βοηθήσει τους συντοπίτες του, στα πλαίσια πάντα της λογικής και της νομιμότητας, να το πράττει και μάλιστα δίχως απαραίτητα να περιμένει ανταπόδοση. Αν μη τι άλλο πάντως, μπορώ μέχρι και σήμερα να κοιτάζω τους ψηφοφόρους μου και εν γένει τους Χανιώτες στα μάτια, λέγοντάς τους την αλήθεια και όταν δεν μπορώ να κάνω κάτι, το ξεκαθαρίζω εξ αρχής.

Στέλιος Γ. Νικηφοράκης

«Είμαστε κοντά, πάμε μακριά»

ΟΙ ΤΕΜΠΕΛΗΔΕΣ ΤΗΣ ΕΥΦΟΡΗΣ ΚΟΙΛΑΔΑΣ (Η ΤΑΙΝΙΑ)...

Ένας εύπορος μεγαλοαστός και οι τρεις γιοι του αποσύρονται σε μια εξοχική έπαυλη όπου περνούν τις μέρες τους μέσα στην απόλυτη νωθρότητα, με τη νεαρή και όμορφη υπηρέτριά τους να κάνει τα πάντα γι' αυτούς. Παραδίδονται στην ηδονή του ύπνου και η τεμπελιά εμποτίζει τον κόσμο τους, σε σημείο που μοιάζουν πια ζωντανοί - νεκροί.

Αντίθετα η γυναίκα είναι η μόνη που εκπροσωπεί θετικές αξίες, θέληση και δράση...

Του Νίκου Παναγιωτόπουλου το 1978, βασισμένη στο μυθιστόρημα τού Albert Cossery:

Δείτε τη σε πλήρη οθόνη:

http://video.google.com/googleplayer.swf?docid=8024831007162047256&hl=el&fs=true

ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΑΞΙΑ...

Κάποτε παραπονέθηκε στον βασιλιά της Γαλλίας Κάρολο Ζ' μια νεαρή υπήκοος του ότι ένας νέος τη είχε ξεγελάσει και της είχε κλέψει την τιμή.

Ο βασιλιάς διέταξε να φέρουν τον νέο κοντά του και μετά παό σύντομη δίκη τον καταδίκασε να πληρώσει 100 χρυσά νομίσματα στο θύμα του για αποζημίωση.

Ύστερα όμως πριν φύγουν οι δυο αντίδικοι από μπροστά του, είπε μυστικά στον νέο να επιτεθεί στο θύμα του και να του αποσπάσει εκείνο το ποσόν.

Η νεαρή κοπέλα τότε αμύνθηκε γερά και καταξέσκισε με τα νύχια της το πρόσωπο του νέου.

Όταν οι στρατιώτες τους ξαναέφεραν και τους δυο μπροστά του, ο βασιλιάς είπε στη νέα:

- Αν υπερασπιζόσουν την τιμή σου, όπως υπερασπίστηκες με μανία αυτά τα χρήματα που πήρες, δεν θα την έχανες... Τώρα δώσε τα πίσω στον άνθρωπο αυτό και χάσου από μπροστά μου!

ΟΙ ΥΠΟΨΗΦΙΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ ΑΠΑΝΤΟΥΝ ΣΤΟ DEBATE MOY: ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΚΑΝΟΣ...

Αγαπητέ μου κ. Μαστοράκη,

Μου δώσατε μεγάλη χαρά με το ερωτηματολόγιο σας. Είναι τιμή μου, αλλά και υποχρέωση ταυτόχρονα ν' απαντώ σε ότι ερωτηθώ.

Αρχίζω με τα περιουσιακά μου στοιχεία. Φτωχόπαιδο και ορφανός από πατέρα πήγα στη Χωροφυλακή 19 ετών να κάνω την στρατιωτική μου θητεία και φτωχός αποστρατεύθηκα...

Περισσότερα διαβάσετε στο βιογραφικό το οποίο είναι αναρτημένο στην ιστοσελίδα μου και στο facebook. Από τη γυναίκα μου βρήκα σπίτι κι έτσι δεν πληρώνω ενοίκιο και άλλο ένα, το οποίο νοικιάζω. Αυτή την περίοδο είναι ανακαινισμένο και υπάρχει σε αγγελία για ενοικίαση στα Χανιώτικα νέα.

Ο έλεγχος είναι αποδεκτός από τον οποιοδήποτε. Σε άρθρο μου σήμερα στον τοπικό Τύπο με τίτλο, «Καθαρά και ξάστερα για την πολιτική στην Ελλάδα..» ενημερώνω την κοινή γνώμη για την τραγική πραγματικότητα του δημοσίου βίου...

Είμαι και παραμένω μαχητής για το κοινό καλό, αυτό που λέμε δημόσιο συμφέρον. Η οικονομία της Ελλάδας θα ανακάμψει πολύ σύντομα όπως δηλώνει ο πρόεδρος μας, αλλά και από το εσωτερικό νοικοκύρεμα, αγωνιζόμουνα τόσα χρόνια, για να κυκλοφορήσουν νόμιμα τα κρατικά οχήματα. Μείναμε στο 1953 που ήταν πρωθυπουργός ο αείμνηστος Αλέξανδρος Παπάγος.

Είμαι αντίθετος με την ισόβια κοινοβουλευτική θητεία των βουλευτών. Αν εκλεγώ βουλευτής το γραφείο μου θα είναι μέσα στα κεντρικά γραφεία του κόμματος.
Η Ελλάδα καταστράφηκε από τα ρουσφέτια και τα ανορθόδοξα κομματικά εκλογικά συστήματα.

Η κυβέρνηση μας, το νέο ΠΑΣΟΚ με πρωθυπουργό τον Γιώργο Παπανδρέου θα καινοτομήσει σε πολλά πράγματα για να ζει ο κόσμος αγαπημένος, άνετα χωρίς το άγχος της καθημερινότητας...

Τελειώνω εδώ, ζητώντας συγνώμη που δεν μπόρεσα να σας πω περισσότερα, αλλά είμαι μόνος στον αγώνα χωρίς γραφείο και γραμματέα. Να είσαστε καλά.

Με εκτίμηση

Γιάννης Η. Κάκανος
Δημοσιογράφος μη επαγγελματίας
Μέλος της ΠΑ.Δ.Ε. Μ.Μ.Ε.
Ανεξάρτητος υποψήφιος βουλευτής ΠΑΣΟΚ Νομού Χανίων
www.yanniskakanos.gr

ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΟ DEBATE: ΟΙ ΥΠΟΨΗΦΙΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ ΑΠΑΝΤΟΥΝ...

Μέχρι να καταφέρουν να συμφωνήσουν τα μέλη της διακομματικής επιτροπής στους κανόνες με τους οποίους θα διεξαχθεί η τηλεοπτική αναμέτρηση των πολιτικών αρχηγών ενόψει των βουλευτικών εκλογών της 4ης Οκτωβρίου και να τους εγκρίνουν οι διαπλεκόμενοι καναλάρχες - χορηγοί τους και τα ακριβοπληρωμένα τους φερέφωνα που θα μας τους πλασάρουν, εγώ οργανώνω πρώτος το δικό μου debate - συνέντευξη μέσω e-mail, διαμέσω του blog μου...

Με απαντήσεις που θέλω να ξέρω από τους υποψήφιους βουλευτές μας.

Απευθύνομαι πρώτα στους υποψήφιους των Χανίων, όπου ζώ και ψηφίζω, μα δεν μ' εμποδίζει κανείς να το επεκτείνω σε όσους/ες με ξέρουν από το facebook και γιατί όχι ν' απευθυνθώ στα επιτελεία των αρχηγών στο τέλος...

Τα παρακάτω συνοψίζουν προβληματισμούς, όχι μόνο δικούς μου αλλά και άλλων σκεπτόμενων πολιτών, μπροστά σε αυτά που συμβαίνουν στη χώρα μας και ο πρωθυπουργός αποφάσισε πρόωρες εκλογές για την αντιμετώπιση τους.

Περιμένω λοιπόν από τους υποψήφιους βουλευτές μας υπεύθυνες απαντήσεις στις παρακάτω ερωτήσεις, που αμφιβάλλω αν θα τις έκαναν οι γνωστοί δημοσιογράφοι καναλιών κι εφημερίδων στο δικό τους debate:

1. Μπορείς να μου πεις ειλικρινά ποια είναι σήμερα τα περιουσιακά σου στοιχεία;
2. Αν εκλεγείς, θα εξουσιοδοτούσες έναν ψηφοφόρο σου ώστε στο τέλος της θητείας σου να ερευνήσει με κάθε νόμιμο τρόπο την τότε οικονομική σου κατάσταση;
3. Τι σου λένε οι μεγαλοεπιχειρηματίες όταν οι άλλοι δεν σας ακούνε;
4. Η αντίσταση στην διαπλοκή προϋποθέτει κόμματα αρχών. Και μέχρι στιγμής ούτε ο Κώστας Καραμανλής αλλά ούτε κι ο Γιώργος Παπανδρέου έχουν δείξει ότι θέλουν να κινηθούν προς αυτή την κατεύθυνση. Επιμένουν και οι δυο στην παλιά καλή συνταγή της οικογενειοκρατίας και της προσωπολατρείας. Αντί να σπάσουν το απόστημα από τη ρίζα το συντηρούν, με συνέπεια να θέτει τους όρους η διαπλοκή αντί να τους θέτουν οι ίδιοι.... Τι να τους κάνουμε λοιπόν;
5. Ήσουν και θα είσαι παρών στην πρώτη γραμμή λόγω θέσης, σε μια σειρά καθημερινών προβλημάτων των συμπατριωτών σου για επιβίωση και υπεράσπιση των κοινωνικοπολιτικών τους δικαιωμάτων;
6. Η οικονομία μας πάσχει πρωτίστως από μια παρατεταμένη απώλεια ανταγωνιστικότητας που εκδηλώνεται με το τρομακτικό έλλειμμα στο Ισοζύγιο Πληρωμών. Πώς μπορεί να αντιμετωπιστούν αυτά τα αδιέξοδα χωρίς να καταλήξουμε ούτε σε δημοσιονομικό εκφοβισμό που θα προκαλέσει κοινωνική ασφυξία, ούτε σε εκτροχιασμό δαπανών για να ικανοποιηθούν συσσωρευμένα αιτήματα οργανωμένων συντεχνιών ή μεμονωμένων πολιτών που μπορούν να πιέσουν;
7. Στα πολιτικά γραφεία όλων των βουλευτών και πολιτευτών συνωστίζεται πάντα πολύς κόσμος, όχι μόνο προεκλογικά μα ολόκληρη τη βουλευτική περίοδο. Τι γυρεύουν όλοι αυτοί;
8. Πιστεύεις εσύ προσωπικά πως πρέπει σώνει και καλά να ικανοποιούνται όλοι όσοι προσέρχονται στα πολιτικά γραφεία;

Οι απαντήσεις τους (μέσω e-mail μόνο, αφού αυτά τα μέσα διαθέτω σήμερα), θα δημοσιεύονται αυτούσιες στο blog μου και με την σειρά που θα τις στέλνουν.

Οι ερωτήσεις είναι κοινές για όλους/ες τους/τις υποψήφιους/ες και ισχύουν μέχρι την Παρασκευή πριν τις εκλογές.

Όσων γνωρίζω το e-mail τους από δημοσιεύσεις στον τύπο ή διαθέτουν sites θα τους τις στείλω και γραπτώς, οι υπόλοιποι υποψήφιοι κυρίως από μικρά κόμματα, μπορούνε να βρουν το δικό μου στο profile μου και να μου στείλουν τις απαντήσεις τους. Όλες οι επώνυμες συμμετοχές υποψήφιων βουλευτών είναι δεκτές.

Αυτό είναι λοιπόν το πραγματικά αποκαλυπτικό debate μου κι όσοι υποψήφιοι νοιώθουν, απαντούν ενώπιον των ψηφοφόρων τους μα και του υπόλοιπου Ελληνικού λαού...

Αν θέλουν κάποιοι/ες να μείνουν απόξω οικειοθελώς ή δεν με καταδέχονται, ας με αγνοήσουν.

Μα μην τολμήσει κανείς να μου ζητήσει τα ρέστα για δήθεν προβολή άλλων υποψηφίων, απλά ας τολμήσει ν' απαντήσει κι αυτός, αν τώρα δεν ξέρει τις απαντήσεις ή δεν θέλει να γνωστοποιήσει τις σκέψεις που οι ερωτήσεις έβαλαν στο νού του, δεν φταίω εγώ!

Εσείς οι πολυπληθείς αναγνώστες μου, μπορείτε να δείτε τις απαντήσεις τους, να κρίνετε και να συγκρίνετε, μα ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΑΦΗΣΕΤΕ ΣΧΟΛΙΑ σε εκείνα τα posts με τις απαντήσεις. Σε αυτό εδώ εκφράστε την γνώμη σας όσοι θέλετε για το debate μου. Μπορώ να ελέγχω απόλυτα ότι καταφτάνει στο blog μου και ειδικά τώρα προεκλογικά δεν θα δημοσιεύσω κανένα σχόλιο για κανέναν υποψήφιο βουλευτή.

Διαβάστε προσεκτικά τις απαντήσεις τους και σχολιάστε τους όπως πρέπει στην κάλπη. Εκείνη την Κυριακή στις 4 Οκτωβρίου αποχή δεν ενδείκνυται για κανέναν λόγο, η ψήφος είναι δικαίωμα σας που αν δεν το ασκήσετε για 2 - 3 λεπτά τότε, το χάνετε.

Όσο κι αν σκούζουν για τέτοια εκλογική συμπεριφορά κάποιοι σαλεμένοι αριστεριστές κι αναρχικοί, απ' αυτούς που είναι μονίμως στο περιθώριο της ζωής και της κοινωνίας...

Κάποιοι άλλοι θα ψηφίσουν για σας και οι επιλογές τους θα σας κυβερνήσουν!

ΤΟ ΜΑΝΙΦΕΣΤΟ ΤΟΥ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟΥ...

Βλέποντας τον κίνδυνο (για τα συμφέροντα τους και μόνο) από την επέλαση του Internet οι μεγάλοι εκδότες, αποφάσισαν τον Ιούνιο να βάλουν στο στόχο τους χρήστες του διαδικτύου εκδίδοντας τη "Διακήρυξη του Αμβούργου". Τρεις μήνες μετά εκατοντάδες εκδότες υποστηρίζουν αυτή την πρωτοβουλία για την επιβολή κανόνων στο διαδίκτυο προκειμένου να προστατέψουν το έργο τους...

Ωστόσο στις 7 Σεπτεμβρίου Γερμανοί χρήστες αντέδρασαν και 15 εξ αυτών έφτιαξαν το «Διαδικτυακό Μανιφέστο» που αποτελείται από 17 σημεία και το οποίο γνώρισε αμέσως μεγάλη επιτυχία, μεταφράστηκε σε 10 γλώσσες και δημοσιεύθηκε από την ισπανική El Pais.

Όπως υποστηρίζουν "η ανοιχτή αρχιτεκτονική του διαδικτύου δεν μπορεί να αλλάξει" και είναι τα Μέσα Ενημέρωσης που θα πρέπει να αλλάξουν την τακτική τους .

Εδώ μπορείτε να διαβάσετε ολόκληρο το Μανιφέστο μεταφρασμένο στα ελληνικά από το Rue89:

1. Το διαδίκτυο είναι διαφορετικό

Παράγει διαφόρων ειδών δημόσιες σφαίρες απόψεων, όρους ανταλλαγής διαφορετικών ειδικοτήτων και διαφορετικών κοινωνικών επιπέδων. Τα Μέσα θα πρέπει να προσαρμόσουν τον τρόπο λειτουργίας τους στην τεχνολογική πραγματικότητα του σήμερα αντί να αγνοούν τις προκλήσεις. Είναι καθήκον τους να αναπτύξουν τις καλύτερες μορφές δημοσιογραφίας με την υπάρχουσα τεχνολογία. Αυτό περιλαμβάνει νέες μεθόδους και νέες δημοσιογραφικές παραγωγές.


2. Το διαδίκτυο είναι μια αυτοκρατορία μέσων ενημέρωσης τσέπης

Αναστατώνει την τάξη των υφιστάμενων μέσων ενημέρωσης υπερβαίνοντας τα παλιά σύνορά τους και τα ολιγοπώλιά τους. Η δημοσίευση και η διάδοση του περιεχομένου των μέσων δε σχετίζεται πλέον με μεγάλες επενδύσεις. Αυτό που απομένει να εξεταστεί είναι η ποιότητα της δημοσιογραφίας, με την οποία η δημοσιογραφία ξεχωρίζει από μία απλή δημοσίευση.


3. Το Διαδίκτυο είναι η κοινωνία μας. Η κοινωνία μας είναι το διαδίκτυο

Για τους περισσότερους ανθρώπους του Δυτικού κόσμου οι διάφορες πλατφόρμες, οι ιστοσελίδες μέσων ενημέρωσης και τα κοινωνικά δίκτυα όπως η Wikipedia και το YouTube είναι μέρος της καθημερινότητάς τους. Εάν οι επιχειρήσεις των μέσων ενημέρωσης θέλουν να συνεχίσουν να υπάρχουν θα πρέπει να κατανοήσουν την πραγματικότητα των σημερινών χρηστών και να υιοθετήσουν τις μεθόδους επικοινωνίας τους. Αυτό περιλαμβάνει τις βασικές διαδικασίες της επικοινωνίας, όπως το να ακούς και να απαντάς που κοινώς ονομάζεται διάλογος.


4. Η ελευθερία του Διαδικτύου είναι απαραβίαστη


Η ανοιχτή αρχιτεκτονική του ιντερνετ είναι ο βασικός νόμος μιας κοινωνίας της τεχνολογίας της πληροφορίας και της επικοινωνίας, που επικοινωνεί ψηφιακά και κατά συνέπεια μέσω της δημοσιογραφίας. Αυτό δεν μπορεί να αλλάξει στο όνομα της προστασίας οικονομικών συμφερόντων ή ειδικών πολιτικών που συχνά κρύβονται πίσω από ένα υποτιθέμενο δημόσιο συμφέρον. Με όποιον τρόπο και αν γίνεται το να μπλοκάρεις την πρόσβαση στο διαδίκτυο απειλεί την ελεύθερη ροή πληροφοριών και υπονομεύει το βασικό μας δικαίωμα σε αυτοπροσδιοριζόμενες πληροφορίες.


5. Το Διαδίκτυο είναι η νίκη της πληροφορίας

Μέχρι τώρα λόγω ανεπαρκούς τεχνολογίας, ιδρύματα όπως τα Μέσα, ερευνητικά κέντρα, κυβερνητικοί φορείς και άλλοι οργανισμοί συγκεντρώνονταν και οργάνωναν τη συλλογή πληροφοριών από τον κόσμο. Σήμερα κάθε πολίτης μπορεί να έχει τη δική του πηγή ενημέρωσης, ενώ οι μηχανές αναζήτησης δίνουν πρόσβαση σε πληροφορίες άγνωστου όγκου. Κάθε άτομο μπορεί να γνωρίζει περισσότερα από ποτέ.


6. Το Διαδίκτυο αλλάζει και βελτιώνει τη δημοσιογραφία

Μέσω του Διαδικτύου η δημοσιογραφία μπορεί να παίξει τον κοινωνικο-εκπαιδευτικό ρόλο της με έναν νέο τρόπο. Αυτό περιλαμβάνει την παρουσίαση των πληροφοριών ως μια συνεχής διαδικασία σε συνεχή κίνηση-το τέλος του αμετάβλητου του έντυπου Τύπου είναι μια νίκη. Όσοι θέλουν να επιβιώσουν σε αυτόν τον νέο κόσμο των πληροφοριών, απαιτείται να αποκτήσουν έναν νέο ιδεαλισμό, νέες δημοσιογραφικές ιδέες και μια αίσθηση ευχαρίστησης για την αξιοποίηση αυτών των νέων δυνατοτήτων.


7. Το Δίκτυο έχει ανάγκη τη Δικτύωση


Οι σύνδεσμοι (links) είναι δικτύωση. Γνωριζόμαστε μεταξύ μας μέσω των συνδέσμων. Όσοι δεν συμμετέχουν σε αυτή τη διαδικασία αποκλείουν τον εαυτό τους από τον κοινωνικό διάλογο. Αυτό ισχύει και για τις ιστοσελίδες των παραδοσιακών μέσων ενημέρωσης.


8. Οι σύνδεσμοι συνδέουν, οι αναφορές διακοσμούν


Οι μηχανές αναζήτησης και οι συγκεντρωτές διευκολύνουν την ποιοτική δημοσιογραφία: αυξάνουν την πρόσβαση σε ένα συγκλονιστικά μεγάλο περιεχόμενο και αποτελούν μέρος της νέας δικτυωμένης δημόσιας σφαίρας. Οι αναφορές μέσω των συνδέσμων και των δεσμών, ιδιαίτερα εκείνων που δεν χρειάζονται συγκατάθεση ή πληρωμή του συγγραφέα πρέπει να προστατεύονται απόλυτα, διότι βάζουν στην πρώτη γραμμή τον πολιτισμό του κοινωνικού διαλόγου των διασυνδεδεμένων.


9. Το Διαδίκτυο είναι ο νέος τόπος για τον πολιτικό διάλογο

Η Δημοκρατία εξαρτάται από τη συμμετοχή και την ελευθερία της πληροφόρησης. Η μεταφορά της πολιτικής συζήτησης από τα παραδοσιακά μέσα στο διαδίκτυο και η προέκταση αυτής της συζήτησης προϋποθέτει την ενεργό συμμετοχή του κοινού και είναι ένα από τα νέα καθήκοντα των δημοσιογράφων.


10. Η νέα ελευθερία του Τύπου ονομάζεται ελευθερία της γνώμης

Το άρθρο 5 του γερμανικού Συντάγματος δεν προστατεύει τα δικαιώματα για τα επαγγέλματα ή τα οικονομικά μοντέλα που είναι τεχνικώς παραδοσιακά. Το Διαδίκτυο καταργεί τα τεχνολογικά εμπόδια μεταξύ ερασιτεχνών και επαγγελματιών. Ως εκ τούτου, το προνόμιο της ελευθερίας του Τύπου πρέπει να εφαρμόζεται σε όποιον μπορεί να συμβάλει στην εκπλήρωση των δημοσιογραφικών καθηκόντων. Σε όρους ποιότητας, δεν πρέπει να υπάρχει διαφορά μεταξύ της πληρωμένης ή μη δημοσιογραφίας, αλλά μάλλον μεταξύ καλής και κακής δημοσιογραφίας.


11. Το περισσότερο είναι περισσότερο. Δεν υπάρχει ποτέ πολύ πληροφόρηση

Προηγουμένως, οργανισμοί, όπως η Εκκλησία προτιμούσαν εξουσία και όχι τη μάζα, και προειδοποίησαν για την εμφάνιση κυμάτων μη επαληθευμένων στοιχείων όταν ο έντυπος Τύπος εφευρέθηκε. Αντιθέτως όμως, οι εγκυκλοπαιδιστές και οι δημοσιογράφοι βρίσκονταν απέναντί τους αποδεικνύοντας ότι οι περισσότερες πληροφορίες οδήγησαν σε μεγαλύτερη ελευθερία τόσο για το άτομο όσο και για την κοινωνία. Μέχρι σήμερα, το επιχείρημα αυτό είναι αδιαμφισβήτητο.


12. Η παράδοση δεν είναι οικονομικό μοντέλο

Μπορείτε να κερδίσετε χρήματα στο διαδίκτυο με δημοσιογραφικό περιεχόμενο, όπως αποδεικνύεται από πολλά παραδείγματα. Ο έντονος ανταγωνισμός στο Διαδίκτυο θα έπρεπε να κάνει τα επιχειρηματικά μοντέλα να προσαρμοστούν στη δομή του δικτύου. Κανείς δεν θα πρέπει να προσπαθήσει να ξεφύγει από αυτή την απαραίτητη προσαρμογή για τη θέσπιση εσωτερικών κανονισμών. Η Δημοσιογραφία χρειάζεται έναν ανοιχτό διαγωνισμό για τις καλύτερες επιλογές αναχρηματοδότησης στο Διαδίκτυο. Επιπλέον, χρειάζεται θάρρος για να επενδύσεις σε αυτό.


13. Τα πνευματικά δικαιώματα γίνονται καθήκον των πολιτών στο Διαδίκτυο

Ο νόμος των πνευματικών δικαιωμάτων αποτελεί τον πυλώνα της οργάνωσης των πληροφοριών στο Διαδίκτυο. Τα δικαιώματα του δημιουργού να αποφασίζει για το είδος και την έκταση της διάδοσης του περιεχομένου του επίσης ισχύουν στο δίκτυο. Ταυτόχρονα, δεν μπορούμε να καταχραστούμε το δικαίωμα της πνευματικής ιδιοκτησίας για να γίνει ένα προπύργιο για την προστασία παρωχημένων μηχανισμών εφοδιασμού και να εμποδιστούν τα νέα μοντέλα διανομής και παραχώρησης αδειών. Η ιδιοκτησία δημιουργεί υποχρεώσεις.


14. Το Διαδίκτυο έχει πολλά νομίσματα

Οι on-line δημοσιογραφικές υπηρεσίες χρηματοδοτούνται από διαφημιστικές προσφορές ανάλογα με το περιεχόμενο σε αντάλλαγμα για την προσοχή που δίνεις στις διαφημίσεις κατά το σερφάρισμα και την ανάγνωση. Ο διαθέσιμος χρόνος του αναγνώστη, του θεατή ή ακροατή έχει μια τιμή. Η σχέση αυτή υπήρξε ανέκαθεν μία από τις βασικές αρχές της χρηματοδότησης της δημοσιογραφίας. Άλλες μορφές αναχρηματοδότησης δημοσιογραφικώς δικαιολογημένες πρέπει να εφευρεθούν και να δοκιμαστούν.


15. Ό,τι βρίσκεται στο δίκτυο παραμένει στο δίκτυο

Το Διαδίκτυο ανεβάζει τη δημοσιογραφία σε ένα ποιοτικά νέο στάδιο. Τα on-line κείμενα, ήχοι και εικόνες είναι πιο εφήμερα. Παραμένουν προσβάσιμα και έτσι θα γίνουν ένα αρχείο της σύγχρονης ιστορίας. Ο δημοσιογράφος πρέπει να λαμβάνει υπόψη την ανάπτυξη των πληροφοριών, την ερμηνεία και τα λάθη, δηλαδή να βρει τα λάθη και να κάνει τη διόρθωσή τους άψογα.


16. Η ποιότητα παραμένει ζωτική

Το Διαδίκτυο απαξιώνει τα προϊόντα ομοιογενούς μάζας. Αποκτά πραγματικό ακροατήριο, που είναι αξιοσημείωτο, αξιόπιστο και διαφορετικό. Οι απαιτήσεις των χρηστών έχουν αυξηθεί. Το επίπεδο της Δημοσιογραφίας πρέπει να τους ικανοποιεί και να συνεχίσει πιστά στις αρχές που είχαν θεσπιστεί αρχικά...


17. Όλα για όλα

Το διαδίκτυο είναι μια υποδομή κοινωνικής ανταλλαγής ανώτερη από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης του εικοστού αιώνα: σε περίπτωση αμφιβολίας, η γενιά της "Wikipedia" είναι σε θέση να εκτιμά την αξιοπιστία της πηγής των πληροφοριών, να κάνει έρευνα, να επαληθεύει και να βελτιώνει και μιλάμε είτε για ένα άτομο είτε για μια ομάδα.

Οι δημοσιογράφοι αυτή τη διαδικασία την έχουν απορρίψει με περιφρόνηση και δεν σέβονται τα προσόντα αυτά και έτσι δεν λαμβάνονται σοβαρά υπόψη από τους χρήστες του Διαδικτύου.

Το Διαδίκτυο τους επιτρέπει να επικοινωνούν απευθείας με τους ανθρώπους που παλαιότερα ονομάζονταν αναγνώστες, ακροατές και τηλεθεατές και έτσι χτίζουν και πάνω στις δικές τους γνώσεις. Δεν έχουμε ανάγκη από δημοσιογράφους οι οποίοι γνωρίζουν ήδη τα πάντα, αλλά από εκείνους που επικοινωνούν, που αμφιβάλλουν και προκαλούν.

ΚΟΥΤΟΠΟΝΗΡΙΕΣ ΥΠΟΨΗΦΙΟΥ ΒΟΥΛΕΥΤΗ...

Προεκλογική περίοδος, οι υποψήφιοι βουλευτές έχουν αρχίσει την εκστρατεία τους προσπαθώντας να προσελκύσουν ψηφοφόρους.

Τώρα τους θυμούνται όλους και κινούνται με σπουδή, να ικανοποιήσουν τα αρκετά αιτήματα τους...

Ένας όμως εδώ πέρα, έχει πανελλαδικά μια όχι και τόσο κολακευτική για αυτόν τακτική για να εξασφαλίσει ανέξοδα κάποιους ψηφοφόρους παραπάνω...

Έχει αμολήσει τις υπηρεσίες που εποπτεύει σαν μέλος της παρούσας κυβέρνησης να γράφουν πολίτες είτε με κλήσεις, είτε με αιφνιδιαστικούς ελέγχους, ακόμη και με παραπομπές στο αυτόφωρο...

Τότε είναι που εμφανίζεται εκείνος και λόγω θέσης (για λιγότερες από 20 μέρες ακόμη), παρεμβαίνει σαν προσωπική χάρη ρουσφετολογικά και "δικαιώνει" τους παθόντες, που δεν φαίνεται να είναι και λίγοι εδώ στο νομό...

Τι επιδιώκει άραγε με τέτοια χοντροκομμένη κουτοπονηριά;

Μπορούσε να είναι πολλαπλώς χρήσιμος στους συμπολίτες του με αρκετούς άλλους τρόπους και σκέφτηκε μόνο αυτό;

Να δημιουργήσει εκ του πονηρού ψευδο-τεχνητές ανάγκες αχρείαστες και να εμφανίζεται ως λαοφιλής, πρόθυμος να "εξυπηρετήσει" στην δύσκολη για το επιλεγμένο θύμα στιγμή;

Κάποιοι ελαφρόμυαλοι ίσως πούν: "σπουδαίος εγκέφαλος ο τάδε" που κατάφερε να μας γλιτώσει το πρόστιμο...να τον στηρίξουμε να τον έχουμε....

Μα τέτοιους ψηφοφόρους πάντα είχε, αρκετές χιλιάδες τέτοιοι τον στήριζαν από την αρχή της πολιτικής του καριέρας χρόνια τώρα!

Οι υπόλοιποι γνωστικοί όμως που εξοργίζονται με τέτοια κουτοπόνηρα τεχνάσματα για υφαρπαγή ψήφων αφελών, μουρμουρίζουν εναντίον του όπου σταθούν: "τι κέφαλος ο τάδε" και τι περιμένει αλήθεια να του δώσουμε...

Μην νομίζει πως δεν γίνονται γνωστές σε ευρύ κύκλο ανθρώπων οι κουτοπονηριές του, εδώ ζούμε όλοι και κυκλοφορούμε και βλέπουμε κι ακούμε...

Περιμένουν πολλά οργισμένα θύματα του την μέρα των εκλογών ν' απαντήσουν καταλλήλως...

Γιατί και η (πολιτική) μαλακία έχει όρια...

ΕΡΑΣΤΗΣ ΚΑΡΑΚΑΤΣΟΥΛΙΟΥ...

Από το Μαρόκο ξέπεσε εδώ να καλιμεντέψει κι αυτός. Μα έμαθε γρήγορα πως άμα είναι κανείς Μαροκινός και 50+ χρονών πια, δεν πιάνει μπάζα μπροστά στον Αλγερινό ή Πακιστανό 20άρη, δεδομένου πως και οι δυο άχρηστοι είναι και μόνο για ανειδίκευτες χειρονακτικές δουλειές κάνουνε, οπότε προτιμάται ο νεώτερος φυσικά...

Όπως και οι υπόλοιποι ξεπεσμένοι μετανάστες, καθότανε κι αυτός ολημερίς σ' ένα παγκάκι και ήλπιζε, μα φαίνεται πως κάποια μέρα αλλάξανε τα πράγματα στη ζωή του.

Δουλειά δεν βρήκε, μα τον πρόσεξε μια γριά καρακατσούλα ίδιας ηλικίας με δαύτον και τον πήρε για εραστή!

Άμα είναι μεγάλος, ξένος και πεινάλας τι να διαλέξει, εραστής καρακατσουλιού για επιβίωση λοιπόν...

Έφυγε από τα παγκάκια, μπορεί να τον πήρε στο σπίτι η γεροντοκόρη. Για το φαί τους όμως έχει βρεί άλλη λύση, τον περιφέρει στους μπουφέδες.

Είναι συνηθισμένο θέαμα σε όσους παρεβρίσκονται σε εκδηλώσεις που στο τέλος προσφέρουν ένα κέρασμα, να βλέπουν το περίεργο ζευγάρι να καραδοκεί να επιτεθεί στον μπουφέ με το τέλος της εκδήλωσης...

Όχι τόσο αυτός όσο αυτή η γεροντοκόρη, που μπαίνει με φόρα κι αρπάζει αρκετή ποσότητα από τα προσφερόμενα εδέσματα, όσες φορές χρειαστεί κάνει τον γύρο του μπουφέ και κουβαλεί τα γεμάτα πιάτα στον σαβουρογάμη που περιμένει σε μια γωνιά...Τον χορταίνει φαί καί ποτό, ότι υπάρχει κάθε φορά και φεύγουνε μόνο αφού βοσκηθούνε και σακκιάσουνε ότι περισέψει...

Προχθές στην ετήσια γιορτή της σαρδέλας, φάγανε επιτόπου όσο θέλανε και μαζέψανε και μισή πλαστική τσάντα από μισοψημένες ζεστές σαρδέλες που η σαβουρόγρια έτρεχε με ζήλο αθλητή να μαζέψει από διαφορετικές ψησταριές σκόρπιες κατά μήκος της μεγάλης παραλίας και ο εραστής έτρωγε του σκασμού και άδειαζε τις υπόλοιπες στην τσάντα που πήραν μαζί τους φεύγοντας.

Ρε ξανθό γερασμένο καρακατσουλιό, τι νόημα έχει να βουτήξεις ένα κιλό μισοψημένες σαρδέλες κατευθείαν από τη ψησταριά και να τις φας αύριο κρύες;

Δεν το κάνει ο Γιώργης ο πεινάλας που μια βραδιά τον χρόνο έχει την ευκαιρία να φάει τζάμπα ψητό ψάρι ζεστό, τις άλλες έχει φλομώσει στο όσπριο και τον λαπά που του χαρίζει την ώρα που κλείνει ο εστιάτορας του ΚΤΕΛ. Ούτε η μικρή τσιγγάνα φίλη μου που την έστειλα εκεί να φάει, όταν μου ζητούσε επίμονα "ένα ευρό για να πάρω μια τυρόπιτα". Ούτε ο Χρήστος ο παράουρος που δίνει πάντα το παρόν κι αυτός σε εκδηλώσεις μετά φαγητού, αφού στο ίδρυμα που τον φιλοξενούν δεν ψήνουν συχνά τέτοια, εσύ τι ανάγκη έχεις;

Αφού έδωσες κάμποσα λεφτά να πάρεις καινούριο αυτοκίνητο και "μεγάλο" για σένα και τον ξενόφερτο εραστή καρακατσουλιού που σε συνοδεύει ή τραβάς εσύ με το ζόρι, έχεις λεφτά για αμερικάνικα τσιγάρα, να βάφεις τα μαλλιά, τα νύχια και τα χείλη έντονα δείχνοντας σιχαμένο θέαμα σε όσους σε κοιτάζουν, είσαι και τετράπαχη από πάνω, για φαί δεν περισσεύουνε;

Τουλάχιστον σου ανταποδίδει ο σαβουρογάμης στο κρεβάτι το τζάμπα τάϊσμα που του κάνεις στους μπουφέδες; να δικαιολογεί που είναι κοκκαλιάρης, εκεί τουλάχιστον να χορτάσεις, να μην κοιτάς εμένα αύριο...

Άντε και το επόμενο ραντεβού σας θα είναι σίγουρα στις 27 του Σεπτέμβρη, στην "μέρα του τουρισμού", όπου με το κλείσιμο της τουριστικής περιόδου τα ξενοδοχεία προσφέρουν στο λιμάνι τζάμπα ότι περίσσεψε από το "all inclusive" του καλοκαιριού. Για τους τουρίστες λένε πως το κάνουν, μα εσύ και οι λοιποί γνωστοί πεινάλες της πόλης (ημεδαποί κι αλλοδαποί) θα πρωτοστατήσετε πάλι!

ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΑ ΕΘΝΟΠΑΤΕΡΩΝ...

Όσο και να ακούγεται απαξιωτικό, πεσιμιστικό ή και ισοπεδωτικό, η αλήθεια είναι πως ελλείψει οράματος και στρατηγικής, η πολιτική μας σκηνή κατέληξε σε μια απλή εναλλαγή διαχειριστών κάποιων κοινοτικών κονδυλίων και έργων, τα οποία ζητιανεύουμε από τους Ευρωπαίους εταίρους μας.

Για να γίνουν κάποια έργα και να φάνε πολλοί τυχάρπαστοι εργολάβοι και λοιποί που έχουν τον τρόπο τους και την διαπλοκή τους με την εξουσία...

Από τον σχεδιασμό για την κατάρτιση των λιστών υποψηφίων εθνοπατέρων, διαφαίνεται η πρόκριση συγγενών και φίλων, εμείς ασχολούμαστε για την αγωνία της υλοποίησης, όταν η μόνη τους έννοια είναι το κουστούμι του επινίκιου γεύματος και η θέση στο τραπέζι.

Απευθύνουμε εκκλήσεις στους αρχηγούς των δύο μεγάλων κομμάτων που είναι αρχηγοί γιατί είναι ανιψιοί και υιοί αρχηγών... Καταθέτουμε τις αγωνίες μας για το αύριο, σε άτομα που ποτέ δεν είχαν τέτοιες αγωνίες και διλήμματα...

Οι μόνοι σήμερα που αγωνίζονται για αλλαγή κυβέρνησης, είναι τα χιλιάδες στελέχη των κομμάτων εξουσίας που περιμένουν πως και πώς, να αλώσουν τη κρατική νομενκλατούρα. Να ανελιχτούν. Να πετύχουν τη δική τους γρηγοράδα και να πιάσουν τη καλή.

Τίποτα άλλο. Για τα εθνικά μας ζητήματα ούτε συζήτηση. Αγόμαστε και φερόμαστε και πάντα υποχωρούμε, αρκεί να έχουν την ησυχία τους οι βολεμένοι και καλοπεράσακηδες.

Και να οι αφισοκολλήσεις, και να οι ζυμώσεις και να το τρεχαλητό προς άγραν ψήφων.

Οι εκλογές γίνονται για τους παρατρεχάμενους. Τους κολαούζους και τους βαστάζους. Αυτούς που περιμένουν να ζήσουν από τα ψίχουλα που πέφτουν από το τραπέζι των πολιτικών αφεντικών.

Τραπέζι στο οποίο όμως τρώνε και άλλοι συνδαιτυμόνες. Σκοτεινοί. Η συμμετοχή του κοινού απαγορεύεται.

Για το κοινό αρκούν οι υποσχέσεις.

Το αποτέλεσμα; Ο μέσος πολίτης αδιαφορεί. Και ο σώφρων άνθρωπος σήμερα, ιδιωτεύει.

Στην σημερινή φάση το πρόβλημα δεν είναι κύρια διαχειριστικό, πέρα από την κάκιστη διαχείριση που επικρατεί. Η μεγάλη πρόκληση σήμερα είναι η υποχώρηση των πόρων. Χωρίς πόρους τι θα διαχειριστεί μια κυβέρνηση; Τα δανεικά, που εξελίσσονται πάντοτε προς όφελος του δανειστή;

Σε μια εποχή διεθνούς απαξίωσης της πολιτικής και των οραμάτων, σε μια εποχή απλής διαχείρισης, εμείς έχουμε τους πολιτικούς που μας αξίζουν. Μόνο που αυτοί δεν αρκούν για να γίνει η υπέρβαση. Δεν είναι ούτε ικανοί να φέρουν σε πέρας μια στοιχειώδη διαχείριση. Είναι λίγοι.

Και αυτό είναι το άγος της Ελλάδας σήμερα. Η κατάρα μας. Και σε σχέση με αυτό, το όποιο δίλημμα ΠΑΣΟΚ ή ΝΔ μοιάζει τουλάχιστον αδιάφορο.

Η καλύτερη μέθοδος να μπει το φιλότιμο σε δράση είναι ο ενθουσιασμός. Και αυτό που μπορεί να απεργάζεται ενθουσιασμό είναι το όραμα.

Πως ζητάς όμως αφελή, ικανότητες και ευθύνες από τζάκια; Κούτσουρα έχουν τα τζάκια και στάχτες, από ότι έχω δει στο χωριό μου...

ΠΥΡΑΜΙΔΑ...

Από την παράσταση του πολιτιστικού συλλόγου "Χορόραμα" στο θέατρο Ανατολικής τάφρου στα Χανιά, Ιούλιος 2009.

http://www.youtube.com/watch?v=WwErgrdDh7I

ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΚΑΙ ΨΗΦΟΘΗΡΙΑ...

Παλαιότερα ο πολίτης που φιλοδοξούσε να είναι υποψήφιος βουλευτής, μέσα από το ψηφοδέλτιο ενός κόμματος ή ανεξάρτητος, έπρεπε να συγκεντρώνει ορισμένα χαρακτηριστικά.

Όπως το να έχει κάνει κάποιες σπουδές, να έχει κάποια πορεία στην υποστήριξη των ιδεών του (αν έχει καθόλου ιδέες), να ασκεί επιτυχώς κάποιο επάγγελμα, να έχει την εκτίμηση και τον σεβασμό του κοινωνικού περιβάλλοντός του και φυσικά να είναι σταθερός και αφοσιωμένος στο κόμμα στο οποίο πρόσκειται, επειδή αυτό έχει να κάνει με τις πεποιθήσεις του και με τις ιδέες του...

Εδώ και αρκετά χρόνια παρατηρούμε ότι αυτά τα κριτήρια επιλογής των υποψηφίων, άλλα έχουν υποχωρήσει και άλλα έχουν παντελώς εγκαταληφθεί. Για παράδειγμα: οι Ελληνίδες που είναι υποψήφιες σε όλες τις τελευταίες εκλογικές αναμετρήσεις και αρκετές με θαυμαστή ευκολία κατόρθωσαν να εισέλθουν στο Κοινοβούλιο ήταν όμορφες, αρκετά πάνω από τον μέσο όρο.

Η ομορφιά έχει κάποια άμεση σχέση με την πολιτική; Και μπορεί να αποτελέσει πολιτικό κριτήριο επιλογής;

Φαίνεται ότι μπορεί. Οχι μόνο για την επιλογή υποψηφίου, αλλά και για την άγρα ψήφων. Ολα τα κόμματα ψαρεύουν και περιλαμβάνουν στα ψηδοδέλτια τους όμορφες γυναίκες ή πρώην όμορφες, με εναπομείναντα όμως σημάδια ομορφιάς, από τον κινηματογράφο, το θέατρο, από τα σίριαλ της τηλεόρασης, κλπ

Βέβαια, ο λόγος παρόμοιων επιλογών δεν είναι αυτή καθαυτή η ομορφιά. Αλλά η "αναγνωρισιμότητα" ότι οι ψηφοφόροι αναγνωρίζουν εύκολα ένα πρόσωπο της τηλεόρασης, του κινηματογράφου ή του θεάτρου, με μοναδικό και επικρατούν προσόν τους τον αυξημένο περίγυρο ψήφων...

Στο χάος των εκλογικών περιφερειών και της πληθώρας υποψιφίων, η ομορφιά που συνδυάζεται με την αναγνωρισιμότητα αναδεικνύεται σε προσόν αποτελεσματικής ψηφοθηρίας.

Δεν καταλαβαίνω τι σχέση μπορούν να έχουν όλες αυτές οι υποψήφιες με την πολιτική. Νομίζω όμως ότι οι ψηφοφόροι προτιμούν ένα ψηφοδέλτιο με όμορφες γυναίκες από ένα ψηφοδέλτιο με απομάχους της πολιτικής ή με γκρίζους εκπροσώπους της κομματικής γραφειοκρατίας...

ΒΙΤΣΙΑ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ( Η ΤΑΙΝΙΑ)...

Κωμωδία του Νίκου Ζερβού από το 2000.

Τέσσερις γυναίκες συγκροτούν μία παρέα, όπου συζητούν και συνεργάζονται αντιμετωπίζοντας τα προβλήματα που έχουν με τους άνδρες...

Δείτε τη σε πλήρη οθόνη:

http://video.google.com/googleplayer.swf?docid=5167502990588608139&hl=el&fs=true

ΣΠΙΤΙΚΗ ΜΟΥΣΤΑΛΕΥΡΙΑ...

Σεπτέμβριος, καιρός του τρύγου και η γριά μου θυμήθηκε πάλι την συνταγή που φτιάχνει κάθε χρόνο τέτοια εποχή:

Σπιτική μουσταλευριά...


Με μαύρα σταφύλια που διάλεξε από τη λαϊκή (μιας και οι συγγενείς στο χωριό που μας τροφοδοτούσαν παλαιότερα με μούστο γέρασαν κι αυτοί και δεν μπορούν)...

Που η ίδια μάδησε, έβρασε, έστυψε με τα χέρια να βγεί ο μούστος κι έφτιαξε τη μουσταλευριά:

Όπως πάντα με 2 συνεχόμενες μέρες ψήσιμο να πετύχει, βράζει καλά τον μούστο τη μια μέρα και την επόμενη προσθέτει το απαραίτητο αλεύρι κι ανακάτεμα να γίνει ζεστός πολτός κι αμέσως άδειασμα στα παραταγμένα στη σειρά από πρίν πιάτα, να στρώσει όσο είναι ζεστή...

Μα χαλάλι, αφού αποτελεί οικιακή μας παράδοση να μη περνά αυτός ο μήνας χωρίς να υπάρχει στο σπίτι τέτοιο πιάτο, για μας και τους επισκέπτες.

Με μπόλικα σπασμένα καρύδια και λίγο κύμινο μέσα, σισάμι και κανέλα από πάνω...

Σε περιόδους αφθονίας μούστου, φτιάχνει δεκάδες πιάτα.

Ξεραίνεται και στον ήλιο για να φαγωθεί αργότερα σε κομμάτια, πλούσια πηγή σύνθετων υδατανθράκων που διαρκεί σχεδόν όλο τον χειμώνα. Κανείς δεν μπορεί να φάει πολύ!

ΑΘΛΟΙ ΔΥΝΑΤΩΝ...

Παλαιοί αγώνες αντρικής δύναμης. Με πρωταγωνιστή τον θρυλικό Bill Kazmaier...

http://www.youtube.com/watch?v=gCm0uCTZMVE

ΝΤΟΜΙΝΟ ΔΙΑΠΛΕΚΟΜΕΝΩΝ ΕΝ ΟΨΗ ΕΚΛΟΓΩΝ...

Κάποιοι καπάτσοι άνθρωποι βρέθηκαν τα τελευταία 20 χρόνια με μεγάλη οικονομική επιρροή και άρα με μεγάλη πολιτική επιρροή στους πολιτικούς που έχουμε και που οι ίδιοι επιλέγουν...

Η πολιτική επιρροή είναι γι' αυτούς εργαλείο.

Καλύπτει τις κακοτοπιές στις αμφισβητούμενες "επιχειρήσεις" τους και πιέζει για υποβολιμιαίες νομοθεσίες, που θα αποφέρουν περισσότερα κέρδη...

Το μαύρο χρήμα (προϊόν διαπλοκής ή ακόμη και παράνομης - εγκληματικής δραστηριότητας) και το γκρίζο χρήμα (προϊόν κυρίως φοροδιαφυγής), παίζουν μεγάλο ρόλο στο τι βλέπουμε και στο τι γίνεται...

Ένα μεγάλο ντόμινο εξελίξεων λαμβάνει χώρα την τελευταία εβδομάδα στα ΜΜΕ. Οι εξελίξεις συνεχίζονται αφού πλέον όλοι οι παίκτες θα υποχρεωθούν να μπουν στο παιχνίδι και να κάνουν κινήσεις και μάλιστα όσο το δυνατόν πιο άμεσα. Γνωστός επιχειρηματίας στο βάθος του τούνελ...[Από δημοσιεύματα του τύπου]

Με αυτά που γίνονται στον τόπο και στον Τύπο καλύτερα να ψηφίσουμε τον πιο βολικό διαπλεκόμενο 80άρη εθνικό νταβατζή μας κατευθείαν για πρόεδρο της δημοκρατίας και οποιοδήποτε (λιγάκι έξυπνο) τσιράκι του για πρωθυπουργό, να συνεχίσουμε τη ζωή μας και να ξεμπερδεύουμε κι εμείς και οι ανίκανοι πολιτικοί μας που μπερδεύονται ακόμη και να καταρτίσουν τα ψηφοδέλτια που τους υποδεικνύουν πιέζοντας τους με διάφορους τρόπους...Και που εντέλει πάντα υποκύπτουν...

Κατά τ' άλλα, οι εκλογές γίνονται για το συμφέρον του τόπου και των πολιτών.

Τουτέστιν μπορώ να ζητήσω μια καλή τιμή για κάποιους ψήφους που ελέγχω, τώρα που τα μοιράζουνε χοντρά, για να υλοποιήσω κι εγώ τα σχέδια μου;

Ξέχασαν πως δεν με θέλανε καν για υπάλληλο τους, αναγκάζοντας με να ξεκινήσω να γίνομαι σαν κι αυτούς;

Γιατί αν περιμένουν οι προστατευόμενοι τους να τους ψηφίσω επειδή τάχα έχουν όραμα, καλύτερα να ανοίξουν γραφείο μέντιουμ για τα καρακατσουλιά...

Αν πάλι μου τα πρήξουνε για ιδεολογίες και φούμαρα του αέρα, θα με κάνουν να ψηφίσω έναν γραφικό περιθωριακό που ξέρω, που αν και δεν έχει δεύτερο πατελόνι ν' αλλάξει, ότι λεφτά κονομήσει τα δίνει συχνά σε χαρτιά που μοιράζει και αφίσσες που τοιχοκολλά, προσπαθώντας να διαδώσει τις αριστερίστικες ουτοπικές μαλ...(κατ' αυτόν ιδέες) του, τι διαπλοκή να κάνει τώρα αυτός;

ΝΕΑΝΙΚΑ ΠΟΝΗΡΑ ΔΙΑΒΑΣΜΑΤΑ...

Τηλεόραση μπήκε πρώτη φορά στο σπίτι όταν πια ήμουν 15 χρονών...

Έτσι τα πρώτα χρόνια της εφηβείας 12 - 15 τα πέρασα αναγκαστικά χωρίς τηλεοπτικό θέαμα, μα με πολλές βόλτες και διαβάσματα.

Τα πιο πολλά κλασσικά βιβλία θα τάχετε διαβάσει κι εσείς...Τα πονηρά μου όμως αναγνώσματα που δεν είναι καθόλου λίγα, δεν ξέρω αν είχατε τις δικές μου ευκαιρίες να τα ξεφυλλίσετε, εγώ το έκανα χωρίς να δώσω και δεκάρα να τ' αποκτήσω...

Πορίζοντας από νωρίς έξω από το σπίτι και ξέροντας καλά τους δρόμους και τα κατατόπια της περιοχής που έμενα μα κι άλλες παραπέρα σταδιακά, τα συναντούσα κυριολεκτικά στον δρόμο μου, ενώ περπατούσα κάνοντας τη βόλτα μου...

Δεν υπήρχε περίπτωση να περάσω Κυριακή απόγευμα λίγο πριν το σούρουπο από το στενάκι όπου βρίσκονταν τα 2 βαρέλια που τότε άδειαζαν τα σκουπίδια του ξενοδοχείου "Κρήτη" και να μην βρώ το "Τράστ" και τον "Καζανόβα", δημοφιλή περιοδικά τότε, όπως έδειχναν τα πράγματα. Είχα μαζέψει εκατοντάδες κι από τα δυο σε αυτό το σημείο κείνα τα χρόνια, που περνούσα την βδομάδα διαβάζοντας τα στον ελεύθερο χρόνο μου.

Από άλλο συγκεκριμένο σημείο, στον παλιό δρόμο των μπορντέλλων απέναντι από ένα άθλιο μεγάλο καφενείο που συγκέντρωνε τους ρέμπελους της εποχής, μάζευα συχνά το "Θαυμάσιο" το πιο πονηρό περιοδικό τότε. Απλά περνούσα και το έπαιρνα από το τραπεζάκι εκεί έξω που το έβλεπα αφημένο, ενώ οι θαμώνες μέσα έβλεπαν τηλεόραση ή έπαιζαν χαρτιά...

Αν δεν τόβρισκα φρέσκο εκεί, το εύρισκα αργότερα όταν πάλιωνε και το πετούσαν στον μεγάλο σωρό σκουπίδια που σπάνια μάζευε ο δήμος, στη γωνία κάτω από την μεγάλη συκιά στον τότε χωματόδρομο της παλιάς Σταφιδικής.

Και σήμερα οι κάτοικοι της περιοχής εκεί ρίχνουν σκουπίδια και ογκώδη άχρηστα αντικείμενα, ας έχει στο μεταξύ πλακοστρωθεί κι αναβαθμιστεί η περιοχή, οι άνθρωποι και οι συνήθειες δεν αλλάζουνε ποτέ.

Σε άλλα τυχαία σημεία μα πάντα στα πέριξ του λιμανιού και της διπλανής παραλίας που τότε ευτυχώς ήταν άφτιαχτη κι αναξιοποίητη χωρίς ανούσιες καφετέριες στη σειρά κι αποτελούσε τόπο συναντήσεων και ραντεβού, συναντούσα το "φίλησε με", "διάβασε με", κλπ περιοδικά που δημοσίευαν και τολμηρές αγγελίες γνωριμιών, με ταχυδρομική θυρίδα απαραιτήτως, δεν υπήρχαν ακόμη κινητά κι sms. Τέτοια βρήκα λίγα τεύχη, μετά εξαφανίστηκαν...

Στο σημείο που άφηναν τα σκουπίδια του λούνα - πάρκ που τότε το στήνανε στο ανοιχτό χωράφι στην Ρεγγίνα, οι αληταράδες που δούλευαν εκεί άφηναν πολλά μικρά εικονογραφημένα ερωτικού περιεχομένου, τα μάζευα σωρό ιδίως όταν ήταν ώρα ν' αναχωρήσουν για αλλού, δυο φορές τον χρόνο ερχόταν κι έφευγαν...

Το "Σκάνδαλο" το άρπαζα με θράσος από ένα περίπτερο, που ο περιπτεράς το κρεμούσε με μανταλάκια σε προσιτό σημείο που όμως δεν έβλεπε καθισμένος μέσα. Δε νομίζω να ζημιώθηκε πολύ ο ρουφιάνος από ένα τεύχος που έχανε κάθε Σάββατο απόγευμα που περνούσα από εκεί, πουλούσε τόσα άλλα σε άλλους που τ' αγόραζαν...

Πολύ καλύτερα όλων όμως ήταν τα Comics Erotika, με κλασσικές ερωτικές ιστορίες εικονογραφημένες από διάσημους σκιτσογράφους όπως ο Guido Creapax, ο Ward, κ.α.
Τα αντάλλασσα στο γυμνάσιο με συμμαθητές και τ' αποκτούσα, ποτέ δεν κατάλαβα γιατί οι ηλίθιοι προτιμούσαν τα taratata, zakoula, mondatore, terror, κλπ ασήμαντα που εύρισκα στο δρόμο και τους έφερνα...

Ας είναι όμως, χάρη σ' αυτούς και τους υπόλοιπους που πετούσαν τακτικά τα περιοδικά τους και τα μάζευα, πέρασα τα πρώτα εφηβικά μου χρόνια με πλήθος υλικό για πονηρό διάβασμα, χωρίς να ξοδέψω δεκάρα...

WHY WOMEN HAVE SEX...

Σύμφωνα με ένα νέο βιβλίο, Why Women Have Sex, η γενετήσια πράξη είναι το τελευταίο πράγμα που έχουν οι γυναίκες στο μυαλό τους...

Ύστερα από έρευνα σε δείγμα 1.000 γυναικών, αποκαλύπτονται 200 λόγοι για τους οποίους οι γυναίκες κάνουν σεξ. Σε αυτούς περιλαμβάνεται η βαρεμάρα και επειδή κάποιος τους κέρασε ένα ωραίο δείπνο...

Tο συντριπτικό 84% των συμμετεχόντων παραδέχονται ότι ενδίδουν στους άντρες ως δώρο για δουλειές που κάνουν στο σπίτι ή απλά επειδή τους προσφέρουν μία ήρεμη ζωή. Άλλες το κάνουν για να απαλλαγούν από τον πονοκέφαλο, σαν δικαιολογία για να αποφύγουν εξόδους, ακόμα κάποιες για να κάνουν τους συντρόφους τους να ζηλέψουν μέσω της απιστίας...

ΕΞΟΥΣΙΑ ΚΙ ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΑ...

Το παιχνίδι της εξουσίας θα παιχεί πάλι από τα 2 μεγάλα κόμματα και από αυτά προσδοκούμε λύσεις.

Δεν αξίζει ν' ασχολούμαστε υπερβολικά με τα 3 - 4 μικρά κόμματα που περιχαρακωμένα στον εαυτό τους, καιροσκοπικά και δημαγωγικά τα ευμετάβλητα ποσοστά τους, αδιάφορα κι ασήμαντα για μας τα προβλήματα ιδεολογίας τους, μπορούν να διακηρύσσουν και να πιστεύουν ότι θέλουν, συμμετέχουν στην εκλογική διαδικασία όπως η δημοκρατία προστάζει και λοιπόν;

Η πραγματική πολιτική τους εμβέλεια φτάνει μόνο ως τις πιέσεις που προκαλούν στα 2 μεγάλα κόμματα, όταν με ανευθυνότητα και αχαλίνωτο λαϊκισμό απειλούν να τους αφαιρέσουν 2- 3 μονάδες δημοσκοπήσεων.

Στα μεγάλα κόμματα θα στραφεί ο κύριος όγκος ψηφοφόρων και ψήφων, από δαύτα περιμένουμε κι απαιτούμε.

Και τα 2 έχουν θητεύσει και στην κυβέρνηση και την αντιπολίτευση και γνωρίζουν την τακτική να μεταπηδούν από τη μια θέση στην άλλη. Και τα 2 έχουν γνωρίσει τον θρίαμβο της νίκης και την πίκρα της ήττας στο παρελθόν και θα υπέθετε κανείς πως είναι ώριμα πια να αποδέχονται την πιλιτική εναλλαγή ως τη ουσία της δημοκρατίας.

Οι νοήμονες πολίτες που τ' ανεβοκατεβάζουν, κινούνται την ώρα των εκλογών από τον θυμό που τους προκαλεί η ανεπάρκεια των πολιτικών και η αδιαφορία τους για τα "μικρά καθημερινά", η μεταξύ τους συγκάλυψη και η αδιαφάνεια στις πράξεις όσων μας σκανδαλίζουν, η διαφθορά, η διαπλοκή, η εξαπάτηση...

Οι κομματικοί ηγέτες έντρομοι μπροστά στο οποιοδήποτε πολιτικό κόστος, φαίνεται πως προτιμούν να συγκεντρώνουν γύρω τους φανατικούς οπαδούς κι όχι υπεύθυνους πολίτες. Στους χαχόλους αυτούς είναι αφιερωμένες οι προεκλογικές φιέστες κι "εμφανίσεις" τους.

Με πολλά "θα" και υποσχέσεις, φτηνή ρητορεία, συνθήματα κενά, χαρακτηρισμοί και κραυγές κατά του αντιπάλου, των αφισοκολλήσεων, της χρυσοπληρωμένης από το λαό κομματικής προπαγάνδας...

Είναι γεγονός, ότι στην Ελλάδα οι εκλογές δεν κερδίζονται χωρίς λαϊκισμό. Μια μερίδα ψηφοφόρων μπαλαντζάρει κάθε φορά ανάλογα και κατά που φυσά ο άνεμος συνήθως με ιδιοτελή προσωπικά συμφέροντα - το καταραμένο ρουσφέτι - αντίδωρο του σταυρού προτίμησης σε κάποιον βουλευτή. Δώρο για λίγους όμως ευνοημένους, από τους πολιτικούς μας στις ανάγκες του πελατειακού τους συστήματος, ευτυχώς για μας δεν μπορούν να ικανοποιήσουν τους πάντες!

Δεν περιμένουμε τίποτα καλύτερο και σε αυτήν την προεκλογική περίοδο, όπως μας έχουν συνηθίσει...

Το εκλογικό αποτέλεσμα όμως δεν το καθορίζουν τα κομματόσκυλα που με κλειστά μάτια ψηφίζουν κατά τας υποδείξεις των κομματικών τους οργάνων, μα οι ανεξάρτητοι ψηφοφόροι που κάποιος τους κατέταξε άδικα στον μεσαίο χώρο.

Αυτοί είναι που συμβάλλουν στις 2 - 3 κρίσιμες μονάδες που κρίνουν την αυτοδυναμία ή όχι, το βράδυ της εκλογικής αναμέτρησης.

Περιμένοντας με τη σειρά τους φρέσκες ιδέες, πειστικές και πρακτικές λύσεις, ηγέτη αποφασισμένο να συγκρουστεί με το κατεστημένο, με πνεύμα και θάρρος μεταρρυθμιστή και ικανότητα σκληρής δουλειάς με απτά αποτελέσματα.

Θέση μοναχική, με ευθύνες, δυσκολίες και πολλές διαπλεκόμενες πιέσεις η θέση του πρωθυπουργού. Που ανταμείβει και δοξάζει πολύ μετά κι εκ του συνολικού αποτελέσματος...

Κι εμείς οι Έλληνες έχουμε να διαλέξουμε ανάμεσα σε έναν που το κατάλαβε αργά αφού απέτυχε και σε έναν που δεν είναι βέβαιο ακόμη πως έχει αντιληφθεί τη κρισιμότητα των περιστάσεων που μπορεί να κληθεί ν' αναλάβει σε 4 βδομάδες...

ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΥΓΜΗ ΜΕ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΗ 6 ΧΡΟΝΙΑ...

Από όσα ακούστηκαν από το βήμα της ΔΕΘ:

Όταν ένας πρωθυπουργός ενώπιον μια κρισιμότατης εκλογικής μάχης και για την χώρα και για το κόμμα του αλλά και για τον ίδιο, αρχίζει την πρώτη ουσιαστικά προεκλογική ομιλία του ξεκαθαρίζοντας ότι αν ξαναεκλεγεί θα παγώσει μισθούς και συντάξεις, θα περικόψει επιδόματα και θα ψαλιδίσει προνόμια ένα πράγμα σημαίνει:

Ότι είναι αποφασισμένος ακόμα και να χάσει προκειμένου να διαφυλάξει την υστεροφημία του και να επανέλθει αν φυσικά το κατορθώσει, δικαιωμένος απέναντι σε εκείνους που θα προτιμήσουν τον καιροσκοπικά εύκολο λαικισμό.

Όταν επίσης ο ίδιος πρωθυπουργός δηλώνει για πρώτη φορά ξεκάθαρα ότι αν εκλεγεί ξανά θα παρέμβει στο θέμα του ασύλου και των διαδηλώσεων που πλήττουν την οικονομική ζωή...

Επιτέλους θα πεί κάποιος, να ένας πολιτικός με πυγμή!

Έίπε όμως τι θα κάνει αν γίνει Κυβέρνηση ΞΑΝΑ, ενώ είναι ήδη ο πρωθυπουργός από το 2004, συνεχόμενα 6 χρόνια τώρα...

Την είχε την ευκαιρία, μπορούσε να το τολμήσει, τότε που ο κόσμος (κι όχι μόνο ο δικός του) διψούσε για έναν αποφασιστικό ηγέτη. Αφορμές υπήρχαν και μπόλικες.

Αντίθετα, ακολούθησε το γνωστό χιλιοβαδισμένο δρόμο των συμβιβασμών, των διστακτικών βημάτων, της παλινωδίας, της έλλειψης πυγμής σε αποφασιστικά θέματα που δέν έχουν κόστος πολιτικό ή οικονομικό αλλά αντίθετα κέρδος.

Ποιοί ή τι τον εμπόδιζαν να εφαρμόσει όλα αυ΄τα και έχει τώρα να επιδεικνύει το αποτελέσματα,που θα ήταν θετικά τότε που ήταν φρέσκος και με ορμή;

Γιατί καθ' όλη την διάρκεια της διακυβέρνησής του δεν ήρθε σε πραγματική ρήξη με τα όποια κατεστημένα, με αρωγό του την αμέριστη στήριξη της κοινωνίας των ορθώς σκεπτόμενων πολιτών;

Όμως, ό,τι μπορούσε να γίνει το 2004 και το 2007 πολύ δύσκολα θα μπορέσει να το κάνει αυτή την φορά.

Όχι επειδή δεν το θέλει. Αλλά επειδή οι παράγοντες που τον εμπόδισαν να προχωρήσει σε πραγματικές τομές, αλλαγές και μεταρρυθμίσεις θα τον εμποδίσουν και τώρα, αν δεν προχωρήσει σε ρήξεις πρώτα απ΄ όλα μέσα στο κόμμα που ηγείται.

Η παράταξη του Πρωθυπουργού, αυτοί που καλεί να επανα-συσπειρωθούν για να του δώσουν ξανά τη νίκη, είναι χολωμένη μαζί του όχι γι' αυτά που έκανε, αλλά κυρίως γι' αυτά που ΔΕΝ έκανε ως τώρα. Για τις συγκρούσεις που δεν τόλμησε...

Γιατί:

Ο ευφυής κάνει στην αρχή αυτό που ο ανόητος κάνει στο τέλος...

ΧΑΣΑΠΙΚΟ...

Από την παράσταση της σχολής χορού "Εν Χορώ", στο θέατρο Ανατολικής τάφρου

στα Χανιά, Ιούλιος 2009.

http://www.youtube.com/watch?v=yNwEqoRBYBI

ΚΑΤΑΛΛΗΛΟ ΓΙΑ ΦΟΙΤΗΤΕΣ...

Δεν είναι λίγοι oι "υποψήφιοι φοιτητές" που την επόμενη κιόλας μέρα από την ανακοίνωση των βάσεων και πριν την εγγραφή τους στο τμήμα και τη σχολή που πέρασαν, έφυγαν από τον τόπο κατοικίας τους και πήγαν στην Αθήνα ή σε άλλο τόπο - έδρα ΑΕΙ - ΤΕΙ, για να βρουν σπίτι.

Τώρα Σεπτεμβριάτικα είναι συνηθισμένη εικόνα νεαρών, να τριγυρνούν στους άγνωστους ακόμη για αυτούς δρόμους και να ψάχνουν επισκεπτόμενοι πολλά σχετικά σπίτια, ώσπου να βρουν εκείνο που θα τους ταιριάξει για τα επόμενα φοιτητικά τους χρόνια...

Συνήθως είναι μαζί κι ένας από τους δυο γονείς τους. Κοιτάζουν καλά-καλά τις Μικρές Αγγελίες των εφημερίδων σημειώνοντας τα "Ενοικιάζεται" μ΄ ένα μολύβι στο χέρι, και με την κούραση ζωγραφισμένη στα πρόσωπά τους.

Πρόκειται για τους καινούριους πρωτοετείς φοιτητές που μετά την πρώτη μεγάλη χαρά της εισαγωγής τους σε κάποια σχολή, αντιμετωπίζουν τη σκληρή πραγματικότητα του ακαδημαϊκού πολίτη, σε ξένο τόπο, σε ξένο περιβάλλον.
Μακριά από το σπίτι τους.

Κάποιες χιλιάδες νέοι φοιτητές - πελάτες προστίθενται κάθε χρόνο στους υπάρχοντες παλαιούς φοιτητές που είτε συνεχίζουν είτε καθυστερούν να τελειώσουν τις σπουδές τους. Σταθερή πηγή εσόδων για κατόχους ακινήτων στην περιοχή, που μαζί με ιδοκτήτες καφετεριών - πιτσαριών - εστιατορίων - βιβλιοπωλείων - χαρτικών - pc - κάνουν ότι μπορούν για τα μικροσυμφέροντα τους, πιέζοντας ως και πολιτικούς για ίδρυση σχολών ή τουλάχιστον παραρτημάτων στον τόπο τους...

Ιδίως η ενοικίαση σπιτιού από φοιτητές βρίσκεται κυριολεκτικά στο έλεος της αγοράς, της εκμετάλλευσης και των καλών προθέσεων των ιδιοκτητών. Αλλά συνάμα το θέμα της ενοικίασης σπιτιού σε φοιτητές είναι ένα από τα πιο σοβαρά κοινωνικά προβλήματα: άγχος, σπατάλη χρόνου, κούραση, ακρίβεια, ζέστη, ταλαιπωρία κ.ά. είναι μερικά μόνο τα χαρακτηριστικά των ημερών πριν την έναρξη των μαθημάτων.

Και είναι μόνοι τους σε αυτήν την προσπάθεια για στέγαση, μιας και οι κατά τόπους φοιτητικές εστίες έχουν περιορισμένο αριθμό θέσεων. Με τις τιμές ιδιαίτερα αυξημένες, όταν πρόκειται για μικρά σπίτια "κατάλληλα για φοιτητές", συνήθως χτισμένα επι τούτου και σε μέρη κοντά στις σχολές ή με εύκολη πρόσβαση σε συγκοινωνία με προορισμό εκεί.

Υπάρχει άραγε κάποια συνεργασία ας πούμε πχ με την Π.ΟΜ.ΙΔ.Α, ώστε να διευκολύνονται οι φοιτητές σε νέο τόπο στην εξεύρεση σπιτιού;

ΑΡΠΑ-ΚΟΛΑ ( Η ΤΑΙΝΙΑ)...

Μια σάτιρα πάνω στον ελληνικό κινηματογράφο και τις προσπάθειες των σκηνοθετών να υλοποιήσουν τις ιδέες τους...
Του Νίκου Περάκη από το 1982.

Δείτε τη σε πλήρη οθόνη:
http://video.google.com/googleplayer.swf?docid=7145875410691110063&hl=el&fs=true

ΕΚΛΟΓΩΝ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΗ...

Σοφία, κοινή λογική και κάποια φαντασία...
αν είχαν οι πολιτικοί ταγοί, θα είχανε κι ΑΞΙΑ!

...Αλλιώς τι να τους κάνουμε;

ΣΥΓΧΡΟΝΟΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ...

Προεκλογική περίοδος μόλις άρχισε και τις επόμενες μέρες θ' ακούσουμε και θα δούμε πολλά...

Σε προεκλογικές εκστρατείες ανά την χώρα, ο πολιτικός λόγος θα προσπαθήσει να εμπνεύσει και να καθυσηχάσει τους πολίτες, υποσχόμενος πολλά. Υπέρ κομμάτων και προπτικής εξουσίας βεβαίως...

Ποιούς πείθει όμως; Σε ποιούς στοχεύει και ποιοί παρασύρονται τελικά;

Βρισκόμαστε σε μια εποχή που ο πολιτικός λόγος χαρακτηρίζεται από την επιτήδευση, τα μηνύματα χωρίς λογική συνοχή, από περιττές συναισθηματολογίες και την προπαγάνδα...

Εμείς ως πολίτες πρέπει να έχουμε υπόψη μας τα χαρακτηριστικά του υγιούς κι εποικοδομητικού πολιτικού λόγου, ώστε να είμαστε ανοιχτοί σε προτάσεις και να παίρνουμε όσο το δυνατό καλύτερες αποφάσεις...

Ένας πολιτικός θα πρέπει να 'χει ως σκοπό του, όχι να πείσει τους πολίτες να λάβουν συγκεκριμένες αποφάσεις προς όφελος του ίδιου (του πολιτικού), αλλά να τους οδηγεί σε ορθές επιλογές και να αναδεικνύει το σωστό για το κοινό συμφέρον.

Οι υποσχέσεις, τα "θα", τα "συμβόλαια", όπως και οι βεβαιωτικές και δεοντολογικές διατυπώσεις πολλές φορές παραπλανούν τους πολίτες και τους οδηγούν σε κοινωνικοπολιτικά αδιέξοδα, έχοντας οι ίδιοι οι πολιτικοί ως απώτερο στόχο προσωπικές επιδιώξεις και οφέλη.

Πόσες φορές δεν τα βλέπουμε όλα αυτά στην τηλεόραση;

Πολιτικούς να μιλούν και να ηθικολογούν προσπαθώντας να μας αποπροσανατολίσουν, υποβαθμίζοντας μας ταυτόχρονα σε οπαδούς...

Ένα άλλο χαρακτηριστικό του πολιτικού λόγου, που χρησιμοποιείται ωστόσο ως δημαγωγικό μέσο είναι η ρητορεία.

Οι πολιτικοί αν όχι όλοι, κάποιοι σίγουρα, καταφεύγουν σε μεγαλοστομίες, σε θεωρητικολογίες και συναισθηματισμούς που σίγουρα δεν οδηγούν τους πολίτες σε αντικειμενικές αποφάσεις, μα προσπαθώντας να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα των πολιτικών τους κομμάτων...

Οι πολιτικοί σήμερα δεν αρθρώνουν έντιμο λόγο.

Χρησιμοποιώντας «ξύλινη» γλώσσα, πλεονασμούς, κατάχρηση συνωνύμων, αδιαφανείς έννοιες, ευφημισμούς και λογικές αντιφάσεις, αποκρύπτουν την αλήθεια και φτάνουν στα άκρα, στην υπερβολή, πολλές φορές παραπλανούν!

Κάποιες φορές πολιτικοί, όταν διαβάζουν κείμενα σε συνεντεύξεις τύπου ή όταν προβαίνουν σε δηλώσεις, κάνουν σαρδάμ, τονίζουν λάθος τις λέξεις, δεν προσέχουν την στίξη... αυτό συμβαίνει είτε διότι δεν καταλαβαίνουν τι διαβάζουν είτε διότι δε τα εννοούν είτε γιατί ψεύδονται!

Ακόμη ένα αρνητικό χαρακτηριστικό του σύγχρονου πολιτικού λόγου είναι τα μηνύματα χωρίς λογική συνοχή.

Δυστυχώςσυχνά παρατηρούμε μια λογική ανεπάρκεια και νοηματική αναποτελεσματικότητα στους λόγους των πολιτικών.

Οι σολοικισμοί κι οι ασυνταξίες ενισχύουν το παραπάνω εξάλλου. Επίσης πολλές φορές οι πολιτικοί φάσκουν κι αντιφάσκουν...

Οι παραπειστικές και εκφοβιστικές μέθοδοι, όπως τα ψεύδη, τα άκυρα ή μεροληπτικά επιχειρήματα, τα δογματικά ή άσχετα προς το συναγόμενο συμπέρασμα τεκμήρια, είναι κάποιες ακραίες περιπτώσεις πολιτικών λόγων, που όμως τις βλέπουμε πολύ συχνά. Κάποιες φορές έχουμε ακούσει και ύβρεις στα πλαίσια της επίθεσης στο ήθος του αντιπάλου!

Ως πολίτες λοιπόν, με δικαιώματα κι ευθύνες, έχουμε το χρέος να εντοπίζουμε πότε ένας πολιτικός λόγος προσπαθεί να μας παραπλανήσει και πότε να ενημερώσει αντικειμενικά. Είναι υποχρέωσή μας έτσι, ώστε να προχωρήσει μπροστά η χώρα...

Άσχετα με το τι θ' ακούσουμε αυτές τις μέρες, η χώρα χρειάζεται πολιτικό προσωπικό υψηλού κύρους και ασφαλώς πολύ υψηλού επιπέδου κατάρτισης. Η χώρα χρειάζεται κυβέρνηση που να είναι σε θέση, αφού τη διασώσει οικονομικά, να την οδηγήσει ξανά σε μέρες αίγλης. Η χώρα πρέπει να εμπεδώσει ότι υπεράνω όλων είναι το Δημόσιο συμφέρον.

Σ' αυτό πρέπει να πειθαρχήσουμε όλοι. Δεν είμαστε χώρα ατάκτων ή ανυπάκουων. Έμπνευση, δεν έχει δοθεί από τα πάνω και όραμα. Αυτό οφείλει να κάνει ο σύγχρονος πολιτικός λόγος.

Υποθέτοντας βέβαια πως και ο λαός σύσσωμος είναι έτοιμος να ανταποκριθεί σε μία πραγματική επανίδρυση και κάθετα στο κράτος και οριζόντια στην κουρασμένη κοινωνία.

Αλλιώς τι να τις κάνουμε τις εκλογικές αναμετρήσεις (τους) κάθε τόσο;

ΧΟΡΩΔΙΑ ΚΑΙ ΟΡΧΗΣΤΡΑ ΝΕΩΝ "ΑΓ. ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ" ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ...

Επιλεγμένα πλάνα από την συναυλία της Χορωδίας και Ορχήστρας Νέων "Αγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος" της Θεσσαλονίκης, στα Χανιά στο Θέατρο της Ανατολικής Τάφρου, Σεπτέμβρης 2009.

http://www.youtube.com/watch?v=wXMjyXjVOZw

ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΠΕΤΙΕΤΑΙ...

Καλοκαίρι στην Ελλάδα, διακοπές, πολλοί τουρίστες κι επισκέπτες, πολλή δουλειά και για τις ταβέρνες κι εστιατόρια όλων των κατηγοριών που καλούνται να ταίσουν αυτόν τον κόσμο μεσημέρι βράδι...

Πολύς κόσμος και πελατεία σημαίνει και πολλά κέρδη για τους επιχειρηματίες των καταστημάτων αυτών. Με τη βοήθεια βεβαίως και κάποιων κόλπων, πασίγνωστων μεταξύ των επιτήδειων, μα άγνωστα στον πολύ κόσμο. Κοινό μυστικό: τίποτα δεν πετιέται, από τα εναπομείναντα φαγητά...

Πρώτη εφαρμογή το βραστό κρέας, που υπάρχει άφθονο σε γάμους και βαφτίσεις που γίνονται σε ταβέρνες. Ποτέ δεν καταναλώνεται από τους καλεσμένους όλη η ποσότητα, που την επαύριο γίνεται τσιγαριαστό ή κοκκκινιστό και σερβίρεται σαν πιάτο ημέρας...

Μπριζόλες κάποιων ημερών μαρινάρονται στη φορμόλη (φαρμακευτικό υλικό) για να (ξανα)γίνουν μαλακές και σερβίρονται ζεστές, καμιά διαφορά από "της ώρας" για τους μη γνωρίζοντες βλαχοτουρίστες...

Κρέας κρητικού αγριμιού παράνομα κυνηγημένο και πανάκριβα χρεωμένο σαν τέτοιο, σερβίρεται σε εκλεκτούς πελάτες κρητικών κι αθηναϊκών εστιατορίων με γνωστούς από τη τηλεόραση ιδιοκτήτες. Ελλέιψει δε αυτού αντικαθίσταται με φουριάρικο, καμμιά διαφορά στο κρέας, αφού στα ίδια μέρη βόσκουν κι αυτά, με την ίδια αρωματική χλωρίδα...

Σε παραλιακές ταβέρνες ψάρια κατεψυγμένα αποψύχονται τη νύχτα κι αφού εμβολιστούν με ειδικό ορό να φουσκώσουν και ν' αποκολιέται η ραχοκοκκαλιά εύκολα όπως των φρέσκων, δείχνονται και πωλούνται στον πελάτη ως τέτοια, άρτι ψαρεμένα...

Τα πολύ μεγάλα ζυγίζονται μπροστά στο πελάτη, μα έχοντας όμως στα μεγάλα τους βράγχια κρυμμένα μερικά από κείνα τα παλιά μεταλλικά ζύγια, όσα χωράνε για να δείχνουν μερικές δεκάδες ή εκατοντάδες γραμμάρια βαρύτερα...

Ταψιά με μουσακάδες, παστίτσια, μπουρέκια, πηγαινοέρχονται μεταξύ ψυγείου και φούρνου για (ξανα)ζέσταμα όσες φορές χρειαστεί μέχρι να αδειάσουν, αν δεν προσελκύσουν το ενδιαφέρον και την όρεξη των πελατών όσο είναι φρεσκοψημένα.

Κεφτέδες παρασκευάζονται από αλεσμένο εναπομείναν κρέας και λοιπά υλικά που ταιριάζουν, αν δεν πειστεί ο πελάτης να τους φάει έτσι σκέτους τηγανητούς, καμουφλάρονται σε σουντζουκάκια με σάλτσα ή σε γιουβαρλάκια και τρώγονται ανυποψίαστα.

Το φτηνό χύμα κρασί (νερό και μπογιά αγορασμένο από τον απατεώνα μπακάλη), με μια ψεκασιά ξύδι στην καράφα κι ένα φευγάτο "συγνώμη" του γκαρσονιού, αντικαθίσταται αμέσως με άλλο εμφιαλωμένο, φτηνό μεν μα πλασαρισμένο σαν επώνυμης ετικέτας στον αμύητο...

Μερικά μόνο κόλπα και κατεργαριές ταβερνιάρηδων και λοιπών της μαζικής εστίασης...

Και πριν ν' αρχίσουν οι συντεχνίες τους τα τετριμένα "δεν είναι έτσι, δεν είμαστε όλοι τέτοιοι, δεν τα κάνουμε αυτά εμείς, κλπ...

Σύμφωνοι. Καμιά ταβέρνα ή εστιατόριο δεν κάνει τα παραπάνω όλα μαζεμένα, ή κάθε μέρα, υπάρχουν μέρες που τα φαγητά ταψιού είναι φρέσκα αφού τότε ψήθηκαν, υπάρχουν πελάτες - φίλοι που τρώνε και φεύγουν ικανοποιημένοι αφού τους προσέχει ο ιδιοκτήτης προσωπικά, κάποιοι ευσυνείδητοι σέβονται τους πελάτες και το όνομα τους, μα υπάρχουνε κι αυτά που περιέγραψα.

Δεν περιορίζονται μόνο στην τουριστική καλοκαιρινή περίοδο, αν και παρουσιάζουν έξαρση σε περιοχές και περιόδους με κοσμοσυρροή. Ούτε μόνο σε αλλοδαπούς "κουτόφραγκους" πελάτες.

Δεν υπάρχει χώρος εστίασης να μην εφαρμόζει κάποια απ' αυτά, συστηματικά ή περιστασιακά ευκαιρίας δοθείσης κι εν γνώση του προσωπικού του, που ξέρει απέξω ποιές μέρες και σε ποιούς τα εφαρμόζουν...

Και κομπάζουν περήφανα μερικοί για το "τι τρώει ο κόσμος εν αγνοία του"!

Πως νομίζετε πως τα έμαθα και τα έγραψα, αφού από πεποίθηση ποτέ δεν έχω κάνει τέτοια δουλειά;

ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΝ ΣΤΕΛΙΟ ΚΑΖΑΝΤΖΙΔΗ...

Από την Μπάντα και τη Λαϊκή Ορχήστρα της Φιλαρμονικής του Δήμου Χανίων, στο θέατρο Ανατολικής τάφρου, Αύγουστος 2009.

http://www.youtube.com/watch?v=qzj5NGlxIas