ΝΕΑΝΙΚΑ ΠΟΝΗΡΑ ΔΙΑΒΑΣΜΑΤΑ...

Τηλεόραση μπήκε πρώτη φορά στο σπίτι όταν πια ήμουν 15 χρονών...

Έτσι τα πρώτα χρόνια της εφηβείας 12 - 15 τα πέρασα αναγκαστικά χωρίς τηλεοπτικό θέαμα, μα με πολλές βόλτες και διαβάσματα.

Τα πιο πολλά κλασσικά βιβλία θα τάχετε διαβάσει κι εσείς...Τα πονηρά μου όμως αναγνώσματα που δεν είναι καθόλου λίγα, δεν ξέρω αν είχατε τις δικές μου ευκαιρίες να τα ξεφυλλίσετε, εγώ το έκανα χωρίς να δώσω και δεκάρα να τ' αποκτήσω...

Πορίζοντας από νωρίς έξω από το σπίτι και ξέροντας καλά τους δρόμους και τα κατατόπια της περιοχής που έμενα μα κι άλλες παραπέρα σταδιακά, τα συναντούσα κυριολεκτικά στον δρόμο μου, ενώ περπατούσα κάνοντας τη βόλτα μου...

Δεν υπήρχε περίπτωση να περάσω Κυριακή απόγευμα λίγο πριν το σούρουπο από το στενάκι όπου βρίσκονταν τα 2 βαρέλια που τότε άδειαζαν τα σκουπίδια του ξενοδοχείου "Κρήτη" και να μην βρώ το "Τράστ" και τον "Καζανόβα", δημοφιλή περιοδικά τότε, όπως έδειχναν τα πράγματα. Είχα μαζέψει εκατοντάδες κι από τα δυο σε αυτό το σημείο κείνα τα χρόνια, που περνούσα την βδομάδα διαβάζοντας τα στον ελεύθερο χρόνο μου.

Από άλλο συγκεκριμένο σημείο, στον παλιό δρόμο των μπορντέλλων απέναντι από ένα άθλιο μεγάλο καφενείο που συγκέντρωνε τους ρέμπελους της εποχής, μάζευα συχνά το "Θαυμάσιο" το πιο πονηρό περιοδικό τότε. Απλά περνούσα και το έπαιρνα από το τραπεζάκι εκεί έξω που το έβλεπα αφημένο, ενώ οι θαμώνες μέσα έβλεπαν τηλεόραση ή έπαιζαν χαρτιά...

Αν δεν τόβρισκα φρέσκο εκεί, το εύρισκα αργότερα όταν πάλιωνε και το πετούσαν στον μεγάλο σωρό σκουπίδια που σπάνια μάζευε ο δήμος, στη γωνία κάτω από την μεγάλη συκιά στον τότε χωματόδρομο της παλιάς Σταφιδικής.

Και σήμερα οι κάτοικοι της περιοχής εκεί ρίχνουν σκουπίδια και ογκώδη άχρηστα αντικείμενα, ας έχει στο μεταξύ πλακοστρωθεί κι αναβαθμιστεί η περιοχή, οι άνθρωποι και οι συνήθειες δεν αλλάζουνε ποτέ.

Σε άλλα τυχαία σημεία μα πάντα στα πέριξ του λιμανιού και της διπλανής παραλίας που τότε ευτυχώς ήταν άφτιαχτη κι αναξιοποίητη χωρίς ανούσιες καφετέριες στη σειρά κι αποτελούσε τόπο συναντήσεων και ραντεβού, συναντούσα το "φίλησε με", "διάβασε με", κλπ περιοδικά που δημοσίευαν και τολμηρές αγγελίες γνωριμιών, με ταχυδρομική θυρίδα απαραιτήτως, δεν υπήρχαν ακόμη κινητά κι sms. Τέτοια βρήκα λίγα τεύχη, μετά εξαφανίστηκαν...

Στο σημείο που άφηναν τα σκουπίδια του λούνα - πάρκ που τότε το στήνανε στο ανοιχτό χωράφι στην Ρεγγίνα, οι αληταράδες που δούλευαν εκεί άφηναν πολλά μικρά εικονογραφημένα ερωτικού περιεχομένου, τα μάζευα σωρό ιδίως όταν ήταν ώρα ν' αναχωρήσουν για αλλού, δυο φορές τον χρόνο ερχόταν κι έφευγαν...

Το "Σκάνδαλο" το άρπαζα με θράσος από ένα περίπτερο, που ο περιπτεράς το κρεμούσε με μανταλάκια σε προσιτό σημείο που όμως δεν έβλεπε καθισμένος μέσα. Δε νομίζω να ζημιώθηκε πολύ ο ρουφιάνος από ένα τεύχος που έχανε κάθε Σάββατο απόγευμα που περνούσα από εκεί, πουλούσε τόσα άλλα σε άλλους που τ' αγόραζαν...

Πολύ καλύτερα όλων όμως ήταν τα Comics Erotika, με κλασσικές ερωτικές ιστορίες εικονογραφημένες από διάσημους σκιτσογράφους όπως ο Guido Creapax, ο Ward, κ.α.
Τα αντάλλασσα στο γυμνάσιο με συμμαθητές και τ' αποκτούσα, ποτέ δεν κατάλαβα γιατί οι ηλίθιοι προτιμούσαν τα taratata, zakoula, mondatore, terror, κλπ ασήμαντα που εύρισκα στο δρόμο και τους έφερνα...

Ας είναι όμως, χάρη σ' αυτούς και τους υπόλοιπους που πετούσαν τακτικά τα περιοδικά τους και τα μάζευα, πέρασα τα πρώτα εφηβικά μου χρόνια με πλήθος υλικό για πονηρό διάβασμα, χωρίς να ξοδέψω δεκάρα...