ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΜΟΥ ΒΗΜΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ. ΟΤΙ ΜΕ ΑΦΟΡΑ / ΣΥΓΚΙΝΕΙ /ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΖΕΙ / ΑΡΕΣΕΙ / ΠΕΙΡΑΖΕΙ. ΧΩΡΙΣ ΦΟΒΟ
Τρίτη 29 Σεπτεμβρίου 2009
ΕΛΠΙΔΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΜΕΡΑ...
Τα προβλήματα της χώρας που σχεδόν όλα καταλήγουν σε αδιέξοδα, είναι πολλά και ορατά.
Τα βλέπουμε δίπλα μας στο κέντρο της κάθε πόλης, όπου δεν μπορούνε πολλοί να κυκλοφορήσουν. Στη Βουλή που έγινε η ισχυρότερη συντεχνία του τόπου.Στο Δημόσιο που βλέπει κάθε χρόνο μια διοικητική αναδιάρθρωση, αλλά προκοπή δεν βλέπει. Στην οικονομία, όπου τα ελλείμματα διογκώνονται. Στην Παιδεία. Παντού...
Η χώρα χρειάζεται μια καινούργια αρχή. Οφείλει να εξαλέιψει τις στρεβλώσεις και να διορθώσει τα σφάλματα του παρελθόντος, που μπλοκάρουν ολόκληρο το σύστημα.
Το κράτος σήμερα μεταθέτει εντός της κοινωνίας τα προβλήματα. Δεν τα λύνει. Χειρότερα: πολλές φορές τα διογκώνει...
Δεν έχει νόημα ένα συγκεντρωτικό κράτος που θα προσπαθεί να κάνει τα πάντα, αλλά τελικά δεν θα καταφέρνει τίποτε.
Η Ελλάδα χρειάζεται μια καινούργια αρχή και οι επόμενες εκλογές είναι μια καλή πρώτη ευκαιρία. Δεν θα γίνει παράδεισος· δεν υπάρχει χώρα στον κόσμο και σ' ολόκληρη την ιστορία που να έγινε παράδεισος, όλες έχουν προβλήματα. Το θέμα είναι να δούμε τα προβλήματα ως ευκαιρίες για να πετύχουμε περισσότερα, να ζήσουμε καλύτερα.
Πρέπει επιτέλους να αποτινάξουμε τη μιζέρια, την μοιρολατρεία και την εύκολη ανατολίτικη μας κριτική. Η Ελλάδα όποτε μεγαλούργησε συμμάχησε με τη Δύση, είδε τι έκαναν καλά οι Δυτικοί και τα προσάρμοσε στην Ελληνική πραγματικότητα...
Η χώρα χρειάζεται ιδέες και τόλμη για να αλλάξουν τα πράγματα. Χρειάζεται την τρέλα εκείνων που έχουν άγνοια κινδύνου και επιχειρούν. Χρειάζεται εκείνους τους ανθρώπους που θα τολμούν να ονειρεύονται, που θα προτείνουν πράγματα για τα οποία λέμε "αυτά τα πράγματα δεν γίνονται στην Ελλάδα".
Χρειάζεται ριζική ανανέωση του πολιτικού δυναμικού. Οχι μόνο στην ηλικία, αλλά στις αντιλήψεις και τις γνώσεις.
Χρειαζόμαστε μια Βουλή εγγράμματων και προκομμένων πολιτών. Πρώτον, για να καταλαβαίνουν τι ψηφίζουν και, δεύτερον, να μη φοβούνται πως αν βρεθούν εκτός πολιτικής θα είναι άνεργοι.
Χρειαζόμαστε πολιτικούς με ευρείς ορίζοντες, φιλελεύθερους τολμητίες που δεν θα σύρονται πίσω από τις στιγμιαίες εκρήξεις της μάζας, που θα μας πουν τα σύκα σύκα και τη σκάφη σκάφη.
Και κυρίως, χρειαζόμαστε πολιτικούς που δεν θα σκιάζονται για το πολιτικό τους αύριο, επειδή θα έχουν μέλλον μπροστά τους και όχι παρελθόν πίσω τους.
Μόνον οι νέοι κι άφθαρτοι, που δεν έχουν αναλάβει δεσμεύσεις υπέρ της διαπλοκής, μπορούν να το κάνουν αυτό.
Αν τους δώσουμε μια ευκαιρία να βοηθήσουν και τους στείλουμε να μας εκπροσωπούν στην Βουλή, θα τολμήσουν;
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου