HUNGER (Η ΤΑΙΝΙΑ)...

Σε μια φυλακή της Βόρειας Ιρλανδίας που μοιάζει με κόλαση, ο αγωνιστής του IRA Μπόμπι Σαντς θα επιδοθεί το 1981 σε μια απεργία πείνας μέχρις εσχάτων. Και ο 39χρονος καλλιτέχνης Στιβ ΜακΚουίν το 2008 θα αποδώσει τις έξι τελευταίες εβδομάδες της ζωής του με ανατριχιαστικό ρεαλισμό, πετυχαίνοντας μια ανελέητη επίθεση στις αισθήσεις του θεατή.

Συζητημένη όσο ελάχιστες ταινίες στο πρόσφατο φεστιβάλ των Καννών (όπου και βραβεύτηκε με τη Χρυσή Κάμερα για σκηνοθετικό ντεμπούτο), η εμπειρία της παρακολούθησης του "Hunger" δε θα σβηστεί από τη μνήμη σας για πολύ καιρό.

Δείτε τη σε πλήρη οθόνη:

http://video.google.com/googleplayer.swf?docid=8240193525933299841&hl=el&fs=true

HAROLD LOYD'S "SAFETY LAST" (1923)...

Harold Lloyd's silent film "Safety Last". Harold is trying to get away from a police officer by climbing a building...but he's having a little trouble, isn't he?

ΖΩΗ ΜΕ ΠΙΣΤΩΣΗ 16...

Τους τελευταίους μήνες πολλές αλλαγές είχαν συμβεί στη ζωή του Κάκου.

Εκεί που τα προηγούμενα χρόνια αναζητούσε ματαίως όπως κατέληγαν οι προσπάθειες του μια οποιαδήποτε μισθωτή δουλειά για να επιβιώσει στον τόπο του, τώρα με λίγες εύστοχες κινήσεις είχε δικά του συμφέροντα συνδεδεμένος αρχικά με 2 διεθνείς επιχειρήσεις και υπήρχαν και πολλές άλλες να δοκιμάσει...

Εκεί που δεν είχε λεφτά και περίμενε χαρτζιλίκι, τώρα είχε μια πιστωτική κάρτα που την είχε χρεώσει με κάποιες συναλλαγές του, μα μπορούσε να πληρώνει τις δόσεις του κι αν όχι καμιά φορά, πλήρωνε μόνο την ελάχιστη καταβολή κι όλα εντάξει για αργότερα. Και κάθε στιγμή πια μπορούσε να πάρει αυτό που ήθελε επί πιστώσει και να το πληρώσει αργότερα με ευκολίες...

Είχε βάλει ελπίδα στην ζωή του, δούλευε έξυπνα για να πετύχει...

Έχοντας καλή γνώση πια των μεθόδων Marketing μέσω του internet, έστελνε κόσμο στο site του να ενημερωθεί για αυτά που πρόσφερε και να προχωρήσει στην απόκτηση τους αν ήθελε χωρίς την φυσική δική του παρουσία, με την πολύπλευρη τεχνική υποστήριξη των λογιστηρίων των εταιρειών που συνεργαζόταν...

Η διαφήμιση δεν του έπαιρνε πολύ ώρα, ίσα ένα εντατικό δίωρο κάθε βράδυ που συνδεόταν στο internet από τον υπολογιστή που είχε στο σπίτι του. Την υπόλοιπη μέρα ήταν ελεύθερος να κάνει ότι άλλο ήθελε, αντί να ξοδεύει τις ώρες του για ένα μίζερο μεροκάματο...

Είχε γίνει μέλος μιας δικτυωμένης κοινωνίας με μέλη από όλον τον κόσμο, που έψαχνε κι ανακάλυπτε τις ευκαιρίες money making που αναδύονταν μαζί με το ραγδαία τότε αναπτυσσόμενο internet, συνδέονταν ως συνεργάτες με κάποιες που τους κάλυπταν και τους ενθουσίαζαν, και ακολουθώντας τις υποδείξεις τους προσπαθούσαν να πετύχουν, να εκπληρώσουν τα όνειρα ζωής τους με την απαραίτητη ενέργεια που προσφέρει το χρήμα που θα κέρδιζαν από αυτή τη δράση τους...

Μια κοινωνία με εκατομμύρια μέλη, από πολλές χώρες, διαφορετικοί άνθρωποι σε όλες τις αποχρώσεις δέρματος, που μιλούσανε διαφορετικές γλώσσες, είχανε διαφορετικές νοοτροπίες, ήθη, αξίες, μα όμοιους στόχους, φιλοδοξίες, προσδοκίες...

Που δεν είχανε συναντηθεί ποτέ, μα ελπίζανε ο ένας στην συνεργασία των άλλων για επιτυχία, μόνοι τους και ξέχωρα δεν κάνανε τίποτα...

Είχε αποκτήσει πολλές γνώσεις από πολλές πηγές, σε λίγο χρονικό διάστημα και απαιτούνταν μια εσωτερική δύναμη κι αυτοπειθαρχία για να τις αξιοποιήσει και να τις εφαρμόσει χωρίς καμιά εξωτερική καθοδήγηση. Υπήρχαν δε και πολλά πράγματα ακόμη που δεν τα ήξερε κι έπρεπε να τα μάθει όμως...

Τότε ήταν που ο Κάκος συνειδητοποίησε πως το μυαλό που ως τώρα διέθετε, μάλλον αυτό που χρησιμοποιούσε καθημερινά όπως του είχανε μάθει τόσα χρόνια σε σχολεία και πανεπιστήμια, δεν ήταν πλέον αρκετό για να αντεπεξέλθει σε όσα είχε φορτωθεί να κάνει...

Έπρεπε να διευρύνει τη ικανότητα του να μαθαίνει, να συγκρατεί και να θυμάται αυτά που μάθαινε, να ελέγχει τις σκέψεις του, ν' αναπτύξει την διαίσθηση του, ν' αξιοποιήσει όσο γινόταν τις ικανότητες του και την φαντασία του για να ξεπερνά τις δυσκολίες και στο τέλος να χαλαρώνει βαθιά για ν' ανακτά ενέργεια, να έχει καλή υγεία και διάθεση, να βλέπει τα καλά της ζωή και να τα προκαλεί να συμβούν...


ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ...

ΚΑΤΑ ΠΟΥ ΠΑΜΕ;

Η χώρα μας έφτασε να χρωστάει 300 δισ. ευρώ. Το βασικό μας πρόβλημα είναι πως χρέος της τάξης του 120% του ΑΕΠ δεν είναι εξυπηρετούμενο από ένα κράτος και εμείς είμαστε στα όρια.

Τα δανειστήκαμε από χώρες που φρόντισαν εδώ και πολλά χρόνια να κάνουν την οικονομία τους παραγωγική.

Τα δικά μας δανεικά όμως πήγαν αλλού. Στους κρατικοδίαιτους "επιχειρηματίες" της διαπλοκής, σε παροχές, σε μισθούς και στη δημιουργία νέων δημόσιων φορέων και οργανισμών με πλήθος υπαλλήλων που δεν προσφέρουν τίποτα σε κανέναν και πουθενά. Δηλαδή αντί να διατεθούν για την παραγωγή τα έφαγαν οι καρχαρίες, τα λαμόγια, οι συντεχνίες και το Δημόσιο...

Ζωντανό παράδειγμα: πολλοί αγρότες έπαψαν να παράγουν για τις ανάγκες μας και έτσι τρώμε πατάτες και σκόρδα εισαγωγής. Παράγουν για τις επιδοτήσεις. Πληρώνονται περισσότερα απ' όσα παράγουν διότι δηλώνουν πλασματική παραγωγή. Αλλά δεν τους φτάνουν. Εκβιάζουν με παράνομες καταλήψεις των δρόμων και, αντί να υποστούν δίωξη για την παρανομία, εισπράττουν και καπέλο στην επιδότηση (500 εκατ. ευρώ πέρυσι) από το κράτος που με τη σειρά του παρανομεί απέναντι στην Ε.Ε. και πληρώνει γι' αυτό επιπλέον πρόστιμο.

Το έργο παίχτηκε νωρίτερα από τη συντεχνία των λιμενεργατών. Επονται οι λοιπές συντεχνίες του δημοσίου, όπως απειλούν ήδη οι τελωνειακοί και οι εφοριακοί. Να είμαστε πάλι θεατές σε άλλη μια φιέστα στους δρόμους, αυτή τη φορά με τους πιο καλοπληρωμένους δημόσιους υπαλλήλους ν' αγριεύουν εις βάρος μας και μόνο στη ιδέα οτι θα κοπεί κάτι από τα προνομιούχα ειδικά επιδόματα τους λόγω της οικονομικής κρίσης.

Από την άλλη μεριά οι δήθεν "προοδευτικοί" αριστερίζοντες πολιτικάντηδες αντιμετωπίζουν τις όποιες παραγωγικές μονάδες μας ως εχθρούς: «Να πληρώσει το μεγάλο κεφάλαιο». Κι αυτές είτε κλείνουν, είτε μετακομίζουν σε άλλες χώρες, είτε μετατρέπονται σε κρατικοδίαιτες.

Στο τέλος, οι προοδευτικοί πολιτικάντηδες τα βάζουν με τους δανειστές, ότι φταίνε εκείνοι για τον αργό θάνατο που περιμένει όλους μας.

Από το καλώς ήρθε το δολάριο, περάσαμε στο μάρκο και τώρα αναμένουμε το γουάν...

Ως γνωστόν, εμείς οι Έλληνες και τα καμώματα μας (όσων μπορούν τουλάχιστον), δεν φταίμε ποτέ για τίποτα...

Η απλή λογική τι λέει; Κατά που πάμε;

ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΚΑΙ ΤΟΜΕΣ...

Η κυβέρνηση αυτή θα αναλάβει να τρέξει το Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης της Κομισιόν. Είναι προφανές ότι θα περιλαμβάνει επώδυνα μέτρα αφού η κατάρτισή του θα γίνει σε συνεργασία με κλιμάκιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και η εφαρμογή του θα γίνει υπό Κοινοτική επιτήρηση...

Η επιτυχία του είναι καίριας σημασίας, διότι η χώρα διανύει ένα μεσοδιάστημα που ούτε έχει σχέδιο οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης αλλά ούτε διαμορφωμένη δυναμική που να δείχνει τη φορά των πραγμάτων.

Έτσι βρίσκεται στη δίνη της οικονομικής κρίσης, φορτωμένη με ένα σωρό από προβλήματα και ελλείμματα και εκτεθειμένη στις κερδοσκοπικές ορέξεις του διεθνούς κεφαλαίου και στις πιέσεις για τρέχοντα εθνικά ζητήματα, ή ακόμα και για δουλειές.

Είναι προφανές, ότι εάν τα οικονομικά μέτρα δεν αποδώσουν, τότε είναι σχεδόν σίγουρο ότι θα πυροδοτηθούν εξελίξεις που μπορούν να απειλήσουν και την ανεξαρτησία της χώρας και τις επισφαλείς ισορροπίες, πολιτικές, οικονομικές και κοινωνικές που συγκροτούν την υπόστασή της...

Επίσης η χώρα μας διανύει μια φάση στην οποία έχει μεν κλείσει ο κύκλος του μοντέλου οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης των μεταπολεμικών χρόνων αλλά παραμένουν οι συνυφασμένες με αυτό στρεβλές πολιτικές, οικονομικές και κοινωνικές δομές.

Ενός μοντέλου που κυρίως στηρίζεται πρωτίστως στην κατανάλωση, στην ελλειμματική εγχώρια παραγωγή, και στον δημόσιο δανεισμό, έχοντας ως ατμομηχανή της οικονομίας τον κλάδο κατασκευών. Όπου εισοδήματα και θέσεις εργασίας δημιουργεί βασικά ο δημόσιος τομέας και ο κλάδος των κατασκευών μαζί με τους περί αυτών κλάδους της οικονομίας.

Το συνεπαγόμενο δε έλλειμμα σε καταναλωτικά αγαθά καλύπτεται με εισαγωγές από τρίτες χώρες και με κεφάλαια, όπως το ναυτιλιακό, μεταναστευτικό, και τουριστικό συνάλλαγμα και στις τελευταίες δεκαετίες κυρίως από κοινοτικούς πόρους. Και όταν δεν φτάνει η εισροή αυτών των κεφαλαίων, καταφεύγει η κυβέρνηση στον εξωτερικό δανεισμό κα την εκποίηση του δημόσιου πλούτου, υποθηκεύοντας την ανεξαρτησία της χώρας. Με αυτά τα δεδομένα φτάσαμε να καταναλώνουμε περισσότερα από ό,τι παράγουμε και να ζούμε με δανεικά και υπό τη δαμόκλειο σπάθη της χρεοκοπίας της χώρας.

Το μοντέλο αυτό διατηρήθηκε για πολλές δεκαετίες γιατί είναι κομμένο και ραμμένο στα μέτρα συντήρησης και αναπαραγωγής του πελατειακού συστήματος εξουσίας και των συμφερόντων ημεδαπών προστατών - "εθνικών" νταβατζήδων.

Γιατί το πολιτικό σύστημα χρησιμοποιούσε και χρησιμοποιεί αυτήν την πλασματική ευημερία σαν πέπλο συγκάλυψης της παθογένειάς του αλλά και σαν αμορτισέρ για απόσβεση κοινωνικών κραδασμών.

γιατί βασίζεται στην αναγκαία προϋπόθεση των πελατειακών σχέσεων, την αντιφατική σχέση του πολίτη προς το κράτος. Να βλέπει, δηλαδή, ο πολίτης το κράτος με καχυποψία ή και εχθρικά και την εξουσία και τον πλούτο του ως λάφυρο, ενώ αντιθέτως να απαιτεί από αυτό προστασία και αρωγή, όταν τα βρίσκει μπαστούνια.

Έτσι διαπλέχτηκε αυτή η ανερμάτιστη ευημερία με συλλογικά και προσωπικά κεκτημένα, τα οποία εν πολλοίς είναι στον έναν ή τον άλλον βαθμό, προϊόντα συντεχνιακών ή πελατειακών σχέσεων με το κράτος.

Με συνέπεια, ενόσω εξαρτάται από αυτά το βιοτικό επίπεδο των πολιτών, να συνιστούν στήριγμα και δομικό στοιχείο του πολιτικού συστήματος και συνεκτικό ιστό της κοινωνίας, στο μέτρο βέβαια που συντελούν στον αυτοπροσδιορισμό της ταυτότητας και στηρίζουν την κοινωνική θέση τους. Γεγονός που όπως φαίνεται τους κάνει να ανέχονται τα στραβά και τα ανάποδα της δημόσιας διοίκησης και του συστήματος εξουσίας.

Στην τρέχουσα συγκυρία τα πράγματα έχουν φτάσει σε απροχώρητο σημείο. Σήμερα έχουν εξαντληθεί και τα τελευταία περιθώρια τόσο του κράτους να δανείζεται για να συντηρεί κρατικοδίαιτα και παρασιτικά συμφέροντα, όσο και των πολιτών να συντηρούν παράλληλα με τους απαξιωμένους θεσμούς και τα εξωθεσμικά τους δεκανίκια.

Όπως πχ πελατειακές σχέσεις, παραπαιδεία, θύλακες διαφθοράς και διαπλοκής, παραοικονομία, συντεχνιακά και άλλα κοινωνικά καρκινώματα. Ως εκ τούτου κλείνει με την εξάντληση και των ορίων αυτής της πλασματικής ευημερίας, τόσο ο κύκλος του υφιστάμενου μοντέλου οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης όσο και των πολιτικών και οικονομικών δομών που το στήριξαν και στηρίχθηκαν από αυτό για δεκαετίες.

Η παράτασή τους ενέχει τον υπαρκτό κίνδυνο μετατροπής της σε πολιτική και κοινωνική κρίση. Επειδή μεταξύ άλλων, θα οξύνει τις αντιθέσεις στην κοινωνία, τις ταξικές αλλά και τις οριζόντιες, δηλαδή τις αντιθέσεις μεταξύ των ομάδων οργανωμένων συμφερόντων όσο και αυτών των ομάδων με τα μη οργανωμένα τμήματα του πληθυσμού.

Τα πολιτικά κόμματα δύσκολα θα αντέξουν τους κοινωνικούς κραδασμούς από την οικονομική κρίση.

Εν πρώτοις θα πληγεί η συνοχή και η πολιτική τους φυσιογνωμία καθώς και η μαζική και συγκεντρωτική τους δομή που ήδη αδυνατεί να ανταποκριθεί στα φαινόμενα πολυφωνίας και πλουραλισμού. Όμως περισσότερο θα δοκιμαστεί ο πολυσυλλεκτικός χαρακτήρας των μεγάλων κομμάτων στο μέτρο που δεν θα μπορέσουν, υπό την παρούσα δομή και λειτουργία τους, να συνεχίσουν να έχουν υπό την πολιτική τους στέγη κοινωνικές ομάδες με αντικρουόμενα συμφέροντα.
Την ισχυρότερη όμως δοκιμασία θα υποστεί ο πελατειακός τους χαρακτήρας στο μέτρο που η κυβέρνηση πλήξει καίρια τις πελατειακές σχέσεις, λόγω της διακηρυγμένης θέσης της και του υπερδανεισμού του κράτους.

Ακόμα θα δοκιμαστεί η ικανότητά τους να ενσωματώσουν πολιτικά τους αγανακτισμένους πολίτες που σήμερα το 85% των πολιτών δεν τα εμπιστεύεται...
Η συνακόλουθη ρευστότητα και αστάθεια στα πολιτικά και κοινωνικά πράγματα θα κυοφορήσει αλλαγές και ανακατατάξεις στο πολιτικό τοπίο. Σίγουρα όμως θα επιδεινώσει το κλίμα ανασφάλειας που ήδη επικρατεί σε μεγάλα τμήματα του πληθυσμού.Έχουν σχεδόν εξαντληθεί τα χρονικά περιθώρια για θεσμικές αλλαγές αλλά και τα πιστοληπτικά όρια του Δημοσίου.

Ως εκ τούτου η κυβέρνηση είναι καταδικασμένη να επιτύχει, διαφορετικά είναι υπαρκτός ο κίνδυνος να μπει η χώρα σε μεγάλες περιπέτειες. Οι συνθήκες επιβάλουν να δουλέψει παράλληλα και ταυτόχρονα σε τρία επίπεδα, στην άμεση αντιμετώπιση των δημοσιονομικών κι οικονομικών προβλημάτων, στην ανασύνταξη του πολιτικού συστήματος και της δημόσιας διοίκησης καθώς και στην κατάρτιση ενός νέου μοντέλου οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης.

Τα σχετικά μέτρα πρέπει να είναι τολμηρά, μελετημένα, στοχευμένα και σταθμισμένα και να διανοίγουν μια φερέγγυα προοπτική για τη χώρα...

Για τον λόγο αυτό πρέπει να συνδεθεί το Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης με ώριμες θεσμικές αλλαγές. Αυτό θα ενισχύσει την αξιοπιστία της Ελλάδας απέναντι στις διεθνείς αγορές και τους Ευρωπαίους εταίρους της, γιατί έτσι θα αποκτήσει τις απαιτούμενες πολιτικές και οικονομικές σταθερές που θα εγγυούνται τη μη επανεμφάνιση των σημερινών δημοσιονομικών ανισορροπιών.

Γενικά οι συνθήκες είναι άκρως ευνοϊκές για να προχωρήσει η κυβέρνηση σε βαθιές τομές στη δομή και λειτουργία των θεσμών που έπρεπε να είχαν γίνει από δεκαετίες. Είναι ευνοϊκές και για τον λόγο ότι η μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών έχει συνειδητοποιήσει, ότι τα αίτια των αδιεξόδων που βιώνουν στην καθημερινότητά τους βρίσκονται στις εγγενείς παθογένειες του πολιτικού συστήματος και της δημόσιας διοίκησης.

Δεν πρέπει να σπαταλήσει το μεγάλο πολιτικό κεφάλαιο που ακόμη διαθέτει σε ολιγωρίες και παλινωδίες. Πρέπει να το τολμήσει τώρα που έχει ακόμα νωπή τη λαϊκή εντολή και τη στήριξη ή τουλάχιστον την ανοχή σε οπαδούς των κομμάτων της αντιπολίτευσης, αξιοποιώντας παράλληλα το θετικό κλίμα για λήψη μέτρων που διαμορφώνει η οικονομική κρίση, οι πιέσεις των Ευρωπαίων εταίρων και τα πυρά των διεθνών μέσων.

Και μάλιστα προτού ξεσπάσουν οι μεγάλες κοινωνικές αντιδράσεις που περιμένουν. Η τωρινή oικονομική κρίση συνιστά ιστορική ευκαιρία για βαθιές τομές που θα περάσουν στον λαό ...

SEXY ΞΑΝΘΙΑΣ ΑΠΟΡΙΑ...

Μετά από μια ολόκληρη νύχτα εντατικού κι ιδιαίτερα ενθουσιώδους sex με μια νεαρή ξανθιά, ένας άντρας πηγαίνει στην κουζίνα για ν' αναπληρώσει δυνάμεις.

Βάζει ένα ποτήρι γάλα από το ψυγείο, μα πριν το πιει διαπιστώνει ότι το πέος του από την χρήση έχει κοκκινήσει, έχει ανάψει και τον τσούζει.

Το βουτάει στο παγωμένο γάλα για να το ανακουφίσει, όταν ξαφνικά μπαίνει η ξανθιά και τον βλέπει:

- Α! Ώστε έτσι γίνεται, αναφωνεί...Και πάντα είχα την απορία πώς ξαναγεμίζει!

ΕΥΚΟΛΟΙ ΣΤΟΧΟΙ...

Ιδιαίτερη έξαρση παρουσιάζουν από τις αρχές του έτους οι ληστείες σε βάρος καταστημάτων ψιλικών, πρακτορείων ΠΡΟ - ΠΟ, περιπτέρων, πρατηρίων υγρών καυσίμων, αλλά και ταξιτζήδων, ψιλικατζήδων, της πόρτας του διπλανού σπιτιού, του τζαμιού του παρκαρισμένου αυτοκινήτου, ανύποπτων διαβατών...

Όσο θα εντείνεται η οικονομική κρίση, τόσο θα αυξάνεται η εγκληματικότητα, η οποία αφορά κυρίως οικονομικά εγκλήματα κι εγκλήματα κατά της περιουσίας. Όσο κι αν κινηθείθεί η Αστυνομία, είναι αδύνατο να εκμηδενίσει τα εγκλήματα αυτά.

Από τη στιγμή που οι κλασικοί "διαχρονικοί στόχοι" των εγκληματιών, όπως οι τράπεζες και τα κεντρικά σούπερ μάρκετ, αρχίζουν και φροντίζουν για την ασφάλειά τους με διάφορα συστήματα ασφαλείας, με υπηρεσίες security κ.ο.κ., οι λούμπεν παραβάτες θα καταφεύγουν σε μικρότερους κι ευκολότερους στόχους...

Όπου με μικρότερο ρίσκο οι καθημερινοί κι ανοργάνωτοι δράστες (αλλοδαποί φτωχομπινέδες και ντόπιοι περιθωριακοί συνήθως), θα βρουν σχετικά εύκολα κάποια μετρητά να βγάλουν μια μέρα ακόμη από τη θλιβερή και μίζερη μίζερη ζωή τους, να ικακανοποιήσουν προσωρινά τις ανάγκες τους για φτηνό φαϊ, μπύρες και μαστούρα κι αύριο βλέπουν και κάνουν...

Ακόμη και στο ίδιο μικρομάγαζο που σημείωσαν προηγουμένως επιτυχία...

Συμβαίνουν κυρίως νυχτερινές ώρες, όταν και παρατηρείται αυξημένη εγκληματικότητα κατά των συνοικιακών μικρομάγαζων, κυρίως λόγω του ότι η κίνηση στους δρόμους είναι μειωμένη και διότι, επειδή είναι το τέλος της εργάσιμης ημέρας οι επίδοξοι ληστές περιμένουν ότι θα βρουν σημαντικές εισπράξεις...

Μα ψίχουλα τα μετρητά κι άντε ποιος θα πρωτοφάει, ο νοικοκύρης με το μικρομάγαζο (που δεν θέλει να κάνει και τίποτα άλλο να ξεφύγει από το μικρο...), ή ο Πακιστανός, ο Αφγανός, ο Αφρικανός, ο Βαλκάνιος και ο Γεωργιανός αδέσποτος νεαρός αλήτης...

Ή να αφήσουνε οι παραπάνω κατά μέρος το καθημερινό φαί τους και να συγκατατεθούνε ευχαρίστως να πάνε τα μετρητά στην καθημερινή δόση του πρώην καλοπερασάκια - τώρα ξεπεσμένου ναρκωμανή, για να κυκλοφορούνε οι χασισεμπόροι με Corvette και Porsche τα μαύρα μεσάνυχτα και αυτοί να μένουνε με το στόμα ανοιχτό και πεινάλες;

Οι λεγόμενοι "αστυνομικοί της γειτονιάς" (του καφενείου στην πραγματικότητα) σαν επικοινωνιακό πυροτέχνημα που είναι, ελάχιστα θα συμβάλλουν στην μείωση τέτοιας μορφής εγκληματικότητας, που τα στατιστικά στοιχεία δείχνουν συνεχώς αυξανόμενη και με ιδιαίτερη έξαρση στα μέρη ακριβώς που η ζωή είναι υποβαθμισμένη από μόνη της...

Η μόνη αποτελεσματική λύση είναι βέβαια η αυτοάμυνα των πολιτών κατά μόνας ή κατά ομάδες, όπως αρχίζει να γίνεται ήδη...

Και η οριστική απόσυρση από την κυκλοφορία των δραστών, χωρίς άχνα από τους δήθεν "ανθρωπιστές" που πάντα βρίσκονται να υποστηρίξουν κάθε ανθρώπινο σκουπίδι, όταν βεβαίως δεν θίγονται οι ίδιοι και οι δικοί τους...

Κι ας σκούζουνε όσο θέλουνε για να κρύψουν την ανεπάρκεια τους οι φοβισμένοι με κείνο το "ζούγκλα θα γίνουμε τότε", ζούγκλα είναι τώρα κι επέλεξε εσύ αν θα είσαι λέων ή γαζέλα!

ΣΥΝΤΕΧΝΙΑΚΕΣ ΣΥΓΚΡΟΥΣΕΙΣ...

Οι πολιτικοί στην Ελλάδα, στο σύνολό τους σχεδόν κι ανεξαρτήτως κόμματος αρκούνται στη διαχείριση του λεγόμενου πολιτικού κόστους.

Έτσι γίνεται και τώρα με την κυβέρνηση να τους αγρότες που έχουν στήσει μπλόκα, χωρίς όμως να παίρνει δυναμικά μέτρα να τελειώνει με δαύτους και κυρίως να εκλείψουν τέτοιες τακτικές "αγώνων" με κλεισίματα βασικών δρόμων, θέαμα που ουκ ολίγες φορές και με διάφορες αφορμές επαναλαμβάνεται σε όλες τις περιοχές της χώρας χρόνια τώρα, ανεξήγητο γιατί προσπαθώντας να γνωστοποιήσουν κάποιοι αιτήματα προς υπεύθυνους, εμποδίζουν συνήθως τους ανεύθυνους κι αμέτοχους να κυκλοφορήσουν...

Το αποτέλεσμα τώρα με τους αγρότες, αύριο με άλλους, είναι η οικονομική παράλυση, σε μια περίοδο κατά την οποία υποτίθεται ότι πρέπει να αναπτυχθεί μια νέα αναπτυξιακή δυναμική για να αντέξουμε στις πιέσεις που έπονται της δεινής οικονομικής κατάστασης της χώρας. Το κακό παράδειγμα των αγροτών που έστησαν και φέτος μπλόκα στο εθνικό οδικό δίκτυο, είναι βέβαιο πως θα το ακολουθήσουν διάφορες άλλες επαγγλεματικές και κοινωνικές ομάδες τα συμφέροντα των οποίων θίγονται από τα δύσκολα αλλά αναγκαία οικονομικά μέτρα.

Το παιχνίδι μοιράζεται με τη λογική της διαχείρισης του πολιτικού κόστους ή των σχετικών ευκαιριών και στο χώρο της ΝΔ.
Ο νέος αρχηγός καταδικάζει χωρίς δισταγμό τα αγροτικά μπλόκα, αρκετοί όμως βουλευτές της ΝΔ και γαλάζιοι συνδικαλιστές του αγροτικού χώρου στηρίζουν αυτού του είδους τις κινητοποιήσεις.

Κι από κοντά τα ΚΚΕδια, πάντα παρών σε κάθε αναταραχή και σύγκρουση, αυνανιζόμενα ακόμη με την απαρχή της "επανάστασης" μπας κι αυτή γίνει στη δική τους γενιά...

Έχουμε εδώ μια ιδιόμορφη κοινωνική σύγκρουση. Οι διάφορες επαγγελματικές και κοινωνικές ομάδες θα κάνουν ό,τι μπορούν για να αποφύγουν τις υποχρεώσεις που τους αναλογούν και να μεταφέρουν τα δικά τους οικονομικά, ασφαλιστικά βάρη σε άλλους, εκείνους δε που μπορούν να επηρεάσουν λιγότερο τα πράγματα.

Βρισκόμαστε μπροστά σε σκληρές συντεχνιακές και συνδικαλιστικές συγκρούσεις. Αυτή είναι η νοοτροπία που οδηγεί τη Ελλάδα από το κακό στο χειρότερο και για πολύ καιρό ακόμη θα επαναλαμβάνεται.

Όλοι εντός και εκτός Ελλάδας, γνωρίζουν ότι πέρα των βραχυπρόθεσμων εισπρακτικών μέτρων για τη διασφάλιση εσόδων, η πραγματική δημοσιονομική προσαρμογή απαιτεί διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις σε ευαίσθητα κοινωνικά μέτωπα, όπως στο ασφαλιστικό, στο σύστημα αμοιβών στον δημόσιο τομέα, στην ίδια τη δομή και τη λειτουργία του κράτους, στην αγορά εργασίας και στην απελευθέρωση των αγορών.

Μεταρρυθμίσεις που δεν πρόκειται να γίνουν "αναίμακτα", λόγω χρόνιων ρουσφετολογικών κεκτημένων δικαιωμάτων διαφόρων συντεχνιών...

Με ευθύνη των πολιτικών, των συνδικαλιστών, αλλά και των ΜΜΕ που σιγοντάρουν συγκρούσεις για να πωλούν ανέξοδο θέαμα και λοιπών εμπλεκομένων που προβάλλουν εδώ και χρόνια ένα συγκεκριμένο μοντέλο κοινωνικής ανάπτυξης, έχουν επικρατήσει οι πιο ανεύθυνες και βάρβαρες συμπεριφορές.

Οι περισσότεροι κινούνται με βάση τη λογική της αρπαχτής και του εκβιασμού σε βάρος του κοινωνικού συνόλου...

ΕΦΑΠΑΞ (Η ΤΑΙΝΙΑ)...

Κωμωδία του 2001 σε σενάριο - σκηνοθεσία Νίκου Ζαπατίνα.

Ένας υπάλληλος στα απορριμματοφόρα του δήμου βγαίνει στη σύνταξη και παίρνει το εφάπαξ, οπότε η ζωή του αλλάζει ριζικά...

Και σε πλήρη οθόνη:

http://video.google.com/googleplayer.swf?docid=-2688411422357162756&hl=el&fs=true

ΟΤΑΝ ΕΡΧΕΤΑΙ Ο ΞΕΝΟΣ (Η ΤΑΙΝΙΑ)...

Μια μικρή ταινία της Λουκίας Ρικάκη, πάνω στο ποίημα του Γιάννη Ρίτσου.

when the stranger arrives..a short film on the poem of Yiannis Ritsos from lucia rikaki on Vimeo.

ΖΩΗ ΜΕ ΠΙΣΤΩΣΗ 15...

Όπως διαπιστώσατε, κάποια από τα χαρακτηριστικά του Κάκου είναι η τόλμη και η αποφασιστικότητα.

ΝΑΙ τολμά να δοκιμάσει κάτι που διάβασε κι έκρινε από τα δεδομένα πως έχει πιθανότητες έστω επιτυχίας αν ασχοληθεί μαζί του. Και το ξεκινά αποφασιστικά ΤΩΡΑ, τη στιγμή που αφού ενημερώθηκε όσα μπορούσε να μάθει για αυτό, έκρινε πως μπορούσε να το ξεκινήσει...

Δεν περίμενε μήπως φτάσει αργότερα κάποια ιδανική στιγμή ή ευκαιρία να ξεκινήσει. Αρχίζει με τα μέσα εκείνα που διαθέτει τη δεδομένη στιγμή και προχωρά, χρησιμοποιώντας ότι νεώτερο - καταλληλότερο βρεθεί στην πορεία του και μαθαίνει από τα τυχόν πρώιμα λάθη του.

Εξάλλου οι εταιρείες που συνδέθηκε μαζί τους εκμεταλλευόμενος την επιχειρηματική ευκαιρία που του πρόσφεραν, τη σημαντική γνώση και λεπτομέρειες τις έχουν διαθέσιμες μόνο στους επίσημους και καταχωρημένους συνεργάτες τους, δεν τις προσφέρουν έτσι αφειδώς στον κάθε περίεργο που απλώς "σουλατσάρει" στο Internet και κάποτε έτυχε να πέσει στο site τους, εκεί μαθαίνει μόνο όσα του χρειάζονται ν' αποφασίσει κι αν είναι τολμηρός, αρκούν μερικά κλικ για τα περαιτέρω...

Μιας και μιλάμε για τόλμη, πόσους άτολμους και μίζερους ανθρώπους ήξερε ο Κάκος, τους έβλεπε σχεδόν καθημερινά σε αυτό που αυτοί λέγανε βιοπάλη κι αυτός προσωπική φυλακή...

Από 13 χρονών που έβγαινε από το σπίτι και που και που έτρωγε σουβλάκια σε ένα συγκεκριμένο κεντρικό σουβλατζίδικο, πάντα τα τύλιγε και του τα έδινε ο ίδιος άνθρωπος, νέος υπάλληλος τότε εκεί. Μετά 30 χρόνια που κυκλοφορεί στην πόλη ο Κάκος και όλο και σπανιότερα έτρωγε τώρα σουβλάκια, πάντα υπήρχε στο ίδιο πόστο ο ίδιος άνθρωπος, μέρα ή νύχτα, χειμώνες και καλοκαίρια παρών εκεί στη δουλειά του, που αν και θα είχε τυλίξει πολλά εκατομμύρια σουβλάκια κυριολεκτικά, δεν υπήρχε στον λογαριασμό του στην τράπεζα ένα αντίστοιχο ποσόν σαν αμοιβή για τον κόπο του, ίσα που βολευόταν με τον όποιο μισθό του και μόνο γερνούσε αφού και για αυτόν περνούσαν τα χρόνια μα δεν έβλεπε πέρα από τους οβελίες του...

Άλλος βρήκε κάποτε προσωρινή δουλειά σε ένα γωνιακό καφενείο και κουβαλούσε ψευτο-φραπέδες στα μαγαζιά σε απόσταση 2 τετραγώνων από την πόρτα του. Αν και διένυε κάμποσα χιλιόμετρα τη μέρα κάνοντας την ίδια απόσταση ίσαμε 30 φορές με τον δίσκο στα χέρια, δεν αναζήτησε ποτέ μια καλύτερη ευκαιρία στη ζωή του, σίγουρος όντας πως είχε "μόνιμη δουλειά" και αρκούμενος μόνο στο μοναδικό τυχερό του: να χουφτώνει ένα χαζό πουτανάκι σε κάποιο από τα μαγαζιά που έμπαινε καθημερινά. Που τα είχε με τον γέρο αφεντικό της που στα μάτια της φάνταζε σαν πλούσιος κι επιτυχημένος και δεν θα σκεφτόταν ποτέ να παντρευτεί τον καφετζή τους...

Δυο μόνο θλιβερά παραδείγματα μίζερων ανθρώπων, που ο Κάκος ουδέποτε θα ήθελε να μοιάσει. Υπήρχανε κι άλλοι τέτοιοι, όπως ο "εκτελούνται μεταφορές", ο λαχειοπώλης που διαλαλεί τη τύχη σε άλλους μα ποτέ δεν τη συνάντησε ο ίδιος, ο μικρέμπορας με τις "μαϊμούδες" που περιμένει μέσα στο καβούκι του να μπει πελάτης να τον διώξει με τον τρόπο του αφού ποτέ δεν έμαθε εμπόριο, ο άλλος που το επάγγελμα του ξεπεράστηκε μα επιμένει να χάφτει μύγες στο άδειο κατάστημα, η νέα που σαβούριασε διπλώνοντας ρούχα μα δεν κοίταξε ποτέ έξω από τη βιτρίνα και την δήθεν "μόνιμη δουλειά" κι αυτή...

Τι κακομοιριά κι αυτή να κινείται ένας άνθρωπος σε έναν περιορισμένο μικρόκοσμο, να συναντά και να συναλλάσσεται με τα ίδια άτομα κάθε μέρα, να τα πίνει με τους ίδιους παλιόφιλους κάθε βράδυ στο ίδιο μέρος, να λένε τις ίδιες κουβέντες, να βλέπουν τα ίδια ματς με τις ίδιες ομάδες κάθε χρόνο να διεκδικούν το ίδιο μίζερο πρωτάθλημα, να περνούν τα χρόνια και στη ουσία αυτοί να μην ξετελεύουνε τίποτα...
Και το χειρότερο είναι πως απορροφημένοι όλοι από τα παραπάνω δεν βλέπουν παραπέρα, οι εξελίξεις να τρέχουν εν αγνοία τους κι αυτοί εκεί να κάνουν κύκλους στο ίδιο σημείο κολυμπώντας στα σκατά τους και να το λένε: "έτσι είναι η ζωή και πως να την αλλάξεις..." χωρίς να κάνουν καμιά προσπάθεια επί τούτου, μα κοροϊδεύουν κιόλας όποιον βλέπουν να κάνει την υπέρβαση να ξεφύγει...

Πως θα δεχόταν να περάσει έτσι τα χρόνια του, ενώ ήθελε να κάνει τόσα;

Το μοναδικό του εμπόδιο ως σήμερα ήταν η απενταρία του και τα πλούτη ή τα μαγαζιά που δεν βρήκε έτοιμα, μα τώρα με το ανοιχτό μυαλό του και τη τόλμη του είχε στα χέρια του ευκαιρίες να βγάλει χρήματα, να τα κάνει ότι θέλει μετά...

Μεγάλη η ενέργεια του χρήματος και σίγουρα επαρκούσε για τα σχέδια του Κάκου, όπως τόσων άλλων ανθρώπων που την εκμεταλλεύονταν για το καλό τους...


ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ...

ΑΓΡΟΤΙΚΑ...

Κάθε χρόνο τα ίδια και τα ίδια...

Φτάσαμε να έχουμε καταντήσει "Χριστούγεννα, Πρωτοχρονιά, Θεοφάνεια, Μπλόκα, Απόκριες, Πάσχα"...

Επίσης θυμάμαι τα Χριστούγεννα που μιλούσα σε ένα κοπέλι 19 χρονών από αγροτική περιοχή ο οποίος θεωρούσε αυτονόητο το ότι παράτησε το Γυμνάσιο για να ασχοληθεί με τα "χωράφια".

Για να μην τα πολυλογώ:

Η νοοτροπία που έχουν περάσει στην πλειονότητα των αγροτών, αυτή του αμόρφωτου τζάμπα μάγκα με τις εξασφαλισμένες ετήσιες επιδοτήσεις κι αποζημιώσεις, δε θα βγει σε καλό.

Πότε ακούσατε έναν αγρότη να μιλάει για καινούριες σπορές; Τεχνοτροπίες; Εφαρμοσμένες τεχνολογίες και μάνατζμεντ της δουλειάς του;

Ποιος "ειδικός" θα σταθεί κοντά τους να τους καθοδηγήσει στην παραγωγή, ποιος ικανός μάνατζερ θα κλείσει πρώτος (για ν' ακολουθήσουν κι άλλοι, αφού τολμήσει και τα καταφέρει ο πρώτος) συμφωνίες για την απορρόφηση των προϊόντων που απαξιώνονται, σαπίζουν στα δέντρα, πετιούνται κι αντικαθίστανται από εισαγόμενα τριτοκοσμικά;

Εδώ πήγανε να αλλάξουν θέση στις καρέκλες των υπαλλήλων της τοπικής Διεύθυνσης Γεωργία και ξεσηκωθήκανε οι πτυχιούχοι κοπρίτες να φάνε τον Νομάρχη που θα τους απομάκρυνε από τα καφενεία (και τα κομμωτήρια για τις σαβουροχαμούρες) από το κέντρο της πόλης και ζητάμε να σταθούνε κοντά στον αγρότη, βγαίνοντας από τα γραφεία;

Μόνο επιδοτήσεις, επιδοτήσεις, επιδοτήσεις που καταλήγουν στις αλλοδαπές πουτάνες, σε λαθραία κουμπούρια και φυσέκια και ενδιάμεσα για κανά 4θυρο αγροτικό με 2 αστέρια στο NCAP και παράνομη αναλογία καρότσας/καμπίνας, που έχουν γίνει οι Μερτσεντέ του χωριού κι όνειρο κάθε νεαρού χωριάτη...

Συζητάω καμιά φορά με έναν γνωστό μου γεωπόνο για καινούριες τεχνολογίες πάνω στην καλλιέργεια (πάντα με ενδιαφέρουν οι πάσης φύσεως τεχνολογικές εξελίξεις) και είναι να γελά κανείς με το επίπεδο των αγροτών στην Ελλάδα.

Κάποτε πρέπει να καταλάβουν ότι είναι επιχειρηματίες και αυτοί...Και μάλιστα με υψηλό ρίσκο!

Για να μην παρεξηγηθώ μένω σε κυρίως αγροτική και δευτερευόντως τουριστική περιοχή, ότι λέω δεν το λέω αφοριστικά για τους "κακούς" αγρότες, αλλά επιτέλους πρέπει κάποιος να τους μιλήσει έξω από τα δόντια.

Κάποιος πέρα από τους δημοκόπους - άεργους - αφισοκολλητές που πρωτοστατούν σε "κινητοποιήσεις" και τους λοιπούς απατεώνες που φάγανε τα λεφτά των συνεταιρισμών και των απανω-γραψιμάτων, γιατί οδηγούνται με μαθηματική ακρίβεια στο μαρασμό. Και μαζί με αυτούς κοινότητες και τοπικές οικονομίες ολόκληρες...

Ίσως οι διοικούντες δεν έχουν αντιληφθεί το γεγονός ότι οι νέοι άνθρωποι και όχι μόνο, εγκαταλείπουν τις αγροτικές περιοχές σαν αποτέλεσμα της έλλειψης υποδομών στην ύπαιθρο, έλλειψη πληροφόρησης-ενημέρωσης, δυσλειτουργία θεσμικών παραγόντων, έλλειψη σχεδιασμού-προγραμματισμού, υποβαθμισμένες παρεχόμενες υπηρεσίες (υγεία, παιδεία, τηλ/νιες-συγκοινωνίες κλπ), γεγονός με σοβαρές αρνητικές επιπτώσεις και στην αγροτική δραστηριότητα.

Οι κοινωνίες στην Ελληνική ύπαιθρο χαρακτηρίζονται σήμερα από υποβάθμιση της ποιότητας ζωής, με έντονο το φαινόμενο της υψηλής ανεργίας.

Οι σημερινές τοπικές αγροτικές κοινωνίες , στην μεγάλη τους πλειοψηφία , δεν έχουν κανένα μέλλον εάν δεν υπάρξει μια στρατηγική για την ανασυγκρότηση των κοινωνιών της υπαίθρου που θα περιλαμβάνει το περιβάλλον, την αγροτική δραστηριότητα, τις ΑΠΕ, τον αγροτουρισμό και μια σειρά από υπηρεσίες όπως υγεία, εκπαίδευση, πολιτισμού και αναψυχής, συγκοινωνίες και τέλος έναν καταστατικό χάρτη για την ύπαιθρο.

Η ΕΛΛΑΔΑ ΣΕ ΦΕΤΕΣ...

Είμαστε και κοινωνία που εξακολουθεί να ζει στον κόσμο της. Που σημαίνει ότι τη βγάζει με δανεικά, δεν παράγει τίποτε, τσεπώνει τις επιδοτήσεις, είναι κατακερματισμένη σε συντεχνιακά συμφέροντα και δεν γνωρίζει τι πα να πει συνεννόηση.

Η καλλιέργεια του άκρατου ατομισμού έχει ως αποτέλεσμα το προσωπικό ή συντεχνιακό συμφέρον να τοποθετείται πάνω από το συλλογικό ακόμη και σε καταστάσεις σοβαρής κοινωνικής ανάγκης.

Την ίδια ώρα που στις Βρυξέλλες μας περνούν από κόσκινο, η οικονομία μας βρίσκεται υπό συνεχή επιτήρηση, ουσιαστικά αποφάσεις παίρνει η Κομισιόν, έρχονται οι αγροτικές κινητοποιήσεις να βάλουν ταφόπλακα στις όποιες προσπάθειες για ανάταση.

Η ΕΕ μας επιτηρεί με ασφυκτικό πρέσσιγκ και κάποιοι αγροτο-συνδικαλιστές απαντούν κόβοντας την Ελλάδα φέτες.

Δίκαιες εν πολλοίς οι αντιδράσεις, δίκαια τα αιτήματα, οι αγρότες είναι από τους πρώτους που κοροϊδεύει κάθε κυβέρνηση, αλλά κάποια θέματα πρέπει να έχουν και μια στοιχειωδώς σοβαρή αντιμετώπιση. Άλλωστε, τα ίδια τράβηξε η Ν. Δ. ως κυβέρνηση με τα μπλόκα και τα περυσινά επεισόδια στον Πειραιά που χάλασαν την εικόνα της. Τα ίδια θα πάθει και το ΠΑΣΟΚ, αυτό είναι σίγουρο.

Μιλάμε για έλλειμμα ανταγωνιστικότητα, η ΕΕ μας θεωρεί παρίες που δεν μπορούμε να φτιάξουμε μια οικονομία έστω υποφερτή και την ίδια ώρα το κράτος βρίσκεται υπό διάλυση. Τα Τέμπη έκλεισαν από τα φουρνέλα των εργολάβων, οι υπόλοιποι δρόμοι έκλεισαν από τους αγρότες και οι νταλίκες με τα ελληνικά προϊόντα μένουν στα πάρκινγκ. Άρχισαν λοιπόν οι ίδιοι οι παραγωγοί που βγαίνουν στους δρόμους να μιλάνε για αυξήσεις στις τιμές των προϊόντων εξαιτίας της αναστάτωσης που έχει δημιουργηθεί.

Η κυβέρνηση προσπαθεί να κάνει κάτι, κάποιοι θέλουν να μην κάνει τίποτε, κάποιοι άλλοι να κάνει το δικό τους, μερικοί να συγκυβερνήσουν κι άλλοι πάλι εύχονται να μας βουλιάξει μπας και "σωθούμε" με τους ίδιους ως αυτόκλητους σωτήρες.

Και αναρωτιέται κανείς; Υπάρχει μια σοβαρή κυβέρνηση που θα λύσει μέσα σε λίγα 24ωρα τα προβλήματα που έχουν μετατρέψει τη χώρα σε τριτοκοσμική και για να κάνει κάποιος τη διαδρομή Αθήνα - Θεσσαλονίκη χρειάζεται 12 ώρες;

Υπάρχει υπουργείο Υποδομών να αναγκάσει τον εργολάβο του αυτοκινητόδρομου να πληρώσει για τη ζημιά στα Τέμπη και να αποκαταστήσει άμεσα την κυκλοφορία;

Υπάρχει υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης να κάτσει να συζητήσει σοβαρά με τους αγρότες για τα προβλήματά τους;

Και τέλος, υπάρχουν σοβαροί αγροτοσυνδικαλιστές που δεν θα άγονται και θα φέρονται από τα κόμματα που στηρίζουν;

Παρ΄όλα αυτά τα δικά μας κρίματα, τη μέγιστη ευθύνη για το χάλι στους δρόμους και την αναπαραγωγή αντιθεσμικών συμπεριφορών τη φέρουν διαχρονικά τα δύο μεγάλα κόμματα: και όταν κυβερνούν μην ελέγχοντας τις παρανομίες και όταν αντιπολιτεύονται - χαϊδεύοντας τους πρωταίτιους ή υποκινώντας τους.

Η λύση είναι απλή και καθόλου επώδυνη: δι(α)κομματική συνεννόηση για το πώς αποφεύγονται ή/και αντιμετωπίζονται τα μπλόκα. Χωρίς φιοριτούρες και με γενναία και άκρως εκπαιδευτική αυτοκριτική και από τους δύο!

Η τήρηση των νόμων είναι αυτονόητη προϋπόθεση (προφανώς για την Ελλάδα όχι και τόσο αυτονόητη) για την εφαρμογή οποιασδήποτε σοβαρής πολιτικής είτε σοσιαλιστικής είτε φιλελεύθερης. Μιλάμε όμως για σοβαρή πολιτική...

ΕΛΛΕΙΜΜΑ...

Η δυσπιστία της Ε.Ε. για την αποτελεσματικότητα των οικονομικών επιλογών της Ελληνικής κυβέρνησης για την αντιμετώπιση της κρίσης, δεν φαίνεται να διαλύθηκε από την επίσκεψη των ειδικών εμπειρογνωμόνων που ήρθαν και ξεσκόνισαν τα στοιχεία και τις προτεινόμενες πολιτικές.

Αυτό έχει σαν συνέπεια να χρειάζεται πολλή δουλειά ακόμη για να πειστούν οι αγορές να άρουν τις επιφυλάξεις τους για να δανείσουν την Ελλάδα, άρνηση η οποία θα έχει δραματικές επιπτώσεις για την οικονομία μας.

Η κυβέρνηση υπό την πίεση αγορών και έχοντας πια μια καταδεκτική κοινή γνώμη ανακοινώνει τα σκληρά μέτρα που αναμένουν οι Βρυξέλλες. Παράλληλα προωθεί διαρθρωτικές αλλαγές και ένα πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων.

Yπάρχει μεγάλη αγωνία για το περιεχόμενο του Ελληνικού Προγράμματος Σταθερότητας και Ανάπτυξης και όλοι οι εμπλεκόμενοι ελπίζουν ότι θα μπορέσουν να συμβάλουν ώστε όλα να πάνε κατ΄ ευχήν και ότι η κυβέρνηση θα κάνει τις απαραίτητες προσαρμογές και η ελληνική οικονομία να ξανακερδίσει την χαμένη αξιοπιστία της.

Η αγωνία βέβαια δεν επαρκεί, ιδιαίτερα όταν είναι διαπιστωμένο ότι σημαντική μερίδα του πολιτικού προσωπικού δεν έχει κατανοήσει την φύση και το χαρακτήρα του οικονομικού προβλήματος της χώρας.

Αύξηση των ειδικών φόρων κατανάλωσης στα καύσιμα και μείωση μισθών στο Δημόσιο ζητά μεταξύ άλλων η Κομισιόν από την κυβέρνηση, με ενημερωτικό σημείωμα που απέστειλε στην Αθήνα πριν αφιχθεί το κλιμάκιο της Κομισιόν και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας για έλεγχο στα Ελληνικά κιτάπια.

Η πραγματικότητα είναι μία και μοναδική. Αν δεν μειωθούν οι δαπάνες του Δημοσίου τομέα, κανένα απολύτως φορολογικό μέτρο δεν πρόκειται να αποδώσει και το έλλειμμα μονίμως θα διογκώνεται. Με ποιο τρόπο και ποιές ακριβώς δαπάνες θα μειωθούν, αυτό είναι πρόβλημα που πρέπει να αντιμετωπίσει η εκλεγμένη κυβέρνηση.

Αλλά βλέπεις, την ορθή λύση, δηλαδή το διώξιμο όσων κάθονται και παράγουν λίγο ή καθόλου, τη μετακίνηση δημόσιων υπαλλήλων εκεί όπου υπάρχει έλλειψη προσωπικού, καθώς και την ανταμοιβή ανάλογα με την ποιότητα της εργασίας, που θα αύξανε και την παραγωγικότητα, δεν την προτείνει καμιά ελληνική κυβέρνηση γιατί θα ξεσήκωνε θύελλα αντιδράσεων από τους βολεψάκηδες, που έχουν γίνει ολόκληρο κοινωνικό στρώμα με μεγάλη επιρροή και φυσικά πολλές χιλιάδες ψήφων.

Οι πολιτικοί όμως δεν θέλουν να αγγίξουν τα "κεκτημένα" λόγω του πολιτικού κόστους, σε βάρος βέβαια των οικονομικών της χώρας.

Η κακή μας διαχείριση μας έφταιγε και τότε η κακή μας διαχείριση μας φταίει και σήμερα. Οι πολιτικοί μας έχουν κάνει κουλτούρα την αδιαφάνεια και εμείς έχουμε κάνει κουλτούρα το "δεν βαριέσαι, ας φάμε σήμερα και αύριο βλέπουμε".

Γι αυτό είναι καιρός οι βουλευτές να διαβάσουν κάποιες σχετικές αναλύσεις για να προσαρμόσουν την σκέψη τους στην αδήριτη πραγματικότητα και να αποφεύγουν στο εξής να μοιράζουν από σακούλι το οποίο είναι άδειο.

Η δραματική επιδείνωση της δημοσιονομικής εικόνας της χώρας διευκολύνει την κυβέρνηση να αθετήσει τις προεκλογικές της υποσχέσεις, χωρίς πολιτικό κόστος.

Και για τους λίγους καπάτσους και τολμώντες ιδιώτες που θέλουν να επωφεληθούν, το χρηματιστήριο προσφέρει την ευκαιρία σε νέους παίκτες να τοποθετηθούν πολύ χαμηλά για να κερδίζουν μεγαλύτερες υπεραξίες όταν ληφθούν τα μέτρα και η εικόνα αρχίσει να βελτιώνεται.

ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΚΑΙ ΨΩΝΙΑ...

Ένας βασικός κανόνας του Marketing λέει "Για να πουλήσεις σε μια γυναίκα, πρέπει να καταλαβαίνεις την γυναίκα".

Αν θέλετε να την έχετε τακτική πελάτισσα, οφείλετε να ξέρετε πράγματα όπως:

• Οι γυναίκες ξοδεύουν μεγαλύτερο ποσοστό χρόνου σκεπτόμενες τους άλλους.
• Επειδή οι γυναίκες κάνουν τα ψώνια για τις ίδιες αλλά και τους άλλους, πρέπει να εξακριβώσετε τι ακριβώς θέλει μια γυναίκα ειδικά για αυτή τη φορά που μπήκε στο μαγαζί.
• Αν είναι αγχωμένες, εκνευρισμένες με τη δουλειά ή το αφεντικό τους, απογοητευμένες από το σύντροφό τους ή απλά έχουν νεύρα, βγαίνουν μια βόλτα στα μαγαζιά. Όσο κι αν ακούγεται τρελό, αυτές οι μικρές ή και μεγάλες τσάντες με τις οποίες θα επιστρέψει αργότερα σπίτι, θα κάνουν τη γυναίκα να νιώσει καλύτερα.
• Συνήθως τις πιο πολλές φορές στις αγοραστικές τους αυτές εξορμήσεις συνοδεύονται και από κάποια φίλη, που κάθε γυναίκα προτιμά τη γνώμη της από τις δικές παραινέσεις στα ψώνια της.
• Είναι συνήθως πολύ απασχολημένες για να ανταποκριθούν σε προϊόντα που είναι υπερβολικά πολύπλοκα.
• Μην προσπαθήσετε να τις κοροϊδέψετε. Θα σας "την πουν".
• Αν όλα τα άλλα αποτύχουν, ρωτήστε μια γυναίκα! Αν θέλετε να ξέρετε πώς να κάνετε το προϊόν σας πιο ελκυστικό εμφανισιακά, ρωτήστε μια γυναίκα.

Τα ξέρατε οι έμποροι, που όλο γκρινιάζετε; Φταίνε οι πελάτες/σσες ή η δική σας ανεπάρκεια;

ΒΡΟΧΕΣ ΚΑΙ ΦΤΗΝΕΣ ΟΜΠΡΕΛΕΣ...

Άργησαν να έρθουν οι βροχές, μα τελικά ήρθαν και φέτος...

Πέρα από το όποια συμπεράσματα για τα καπρίτσια του καιρού, αρκεί μια και μόνη βροχερή μέρα για να διαπιστώσει κάποιος που κυκλοφορεί έξω την ετοιμότητα με την οποία το κύκλωμα που ελέγχει τους πλανόδιους μικροπωλητές προμηθεύει στους ενδιαφερόμενους πολίτες ομπρέλες σε προσιτή τιμή λίγων ευρώ, φυσικά χωρίς ΦΠΑ.

Η ανάπτυξη του παραεμπορίου τις βροχερές (με αυτό το παράδειγμα που είδα στο ΚΤΕΛ προχθές) αλλά και τις ηλιόλουστες μέρες σε κάθε κεντρικό δρόμο σε απόσταση μερικών δεκάδων μέτρων από τα μαγαζιά και τα γραφεία που στεγάζουν τις αρμόδιες αρχές για τον έλεγχο του, προσθέτει ένα στοιχείο σουρεαλισμού στην Ελληνική πραγματικότητα.

Η κυβέρνηση κηρύσσει τον φραστικό πόλεμο κατά της φοροδιαφυγής και της φοροκλοπής, αδυνατεί όμως να ελέγξει την ανάπτυξη της λεγόμενης παράλληλης οικονομίας ακόμη και στην πόρτα των αρμόδιων ελεγκτικών υπηρεσιών του κράτους.
Πίσω από τους πλανόδιους μικροπωλητές ομπρελών (οι περισσότεροι από τους οποίους είναι μαύροι Αφρικανοί - παράνομοι μετανάστες) κρύβεται ένα ολόκληρο κερδοσκοπικό κύκλωμα.

Λαθρεμπόριο σε μεγάλη κλίμακα, τακτικό "λάδωμα" διαφόρων δημοσίων υπαλλήλων για να εξασφαλιστεί η ανοχή των Aρχών, παράνομη μετανάστευση, ανασφάλιστη εργασία και κυρίως μεταφορά του κόστους που σχετίζεται με την κατάρρευση της κοινωνικής συνοχής στο ασφαλιστικό σύστημα και απευθείας στους πολίτες.

Οι φτηνές ομπρέλες χωρίς ΦΠΑ αποδεικνύονται πανάκριβες για την Ελληνική οικονομία και την κοινωνία τελικά.

Το αναγκαίο νέο ξεκίνημα της ελληνικής οικονομίας περνάει υποχρεωτικά από την επιβολή της νομιμότητας και την καταπολέμηση της παραβατικότητας σε όλα τα επίπεδα. Διαφορετικά, τα στελέχη της κυβέρνησης θα περάσουν με το πέρασμα του χρόνου από τις πολιτικές δηλώσεις στην πολιτική φλυαρία και την ανυποληψία, επαναλαμβάνοντας την αυτοκαταστροφική πορεία των στελεχών της προηγούμενης κυβέρνησης.

Η ανεξέλεγκτη και η παράνομη μετανάστευση απειλούν πλέον άμεσα εύθραυστες οικονομικές και κοινωνικές ισορροπίες. Η καθημερινότητα των πολιτών, ιδιαίτερα των μη προνομιούχων, γίνεται ολοένα πιο δύσκολη και αγχωτική πέρα από την εγκληματικότητα ΚΑΙ εξαιτίας της κατάρρευσης της κοινωνικής συνοχής, της ανάπτυξης της παράλληλης οικονομίας, με την αξιοποίησης της από πολλούς προσφερόμενης ανασφάλιστης εργασίας.

Δεν είναι τυχαίο ότι οι περισσότεροι πολίτες (μαζί κι αυτοί που πρόθυμα αγοράζουν τις φτηνές ομπρέλες, τσάντες, ρολόγια, παιχνίδια κλπ από τον πλανόδιο ξένο) εναντιώνονται στην προώθηση από την κυβέρνηση νομοσχεδίου για την ιθαγένεια των μεταναστών και την απόδοση σε αυτούς του δικαιώματος του εκλέγειν και του εκλέγεσθαι στις δημοτικές εκλογές.

Εάν η κυβερνητική ηγεσία ενδιαφέρεται ειλικρινά για την κοινωνική και πολιτική ενσωμάτωση εκατοντάδων χιλιάδων νόμιμων μεταναστών, θα πρέπει να ξεκινήσει την εφαρμογή του σχεδίου της από τον έλεγχο και τον περιορισμό της νόμιμης και παράνομης μετανάστευσης και την παράλληλη επιβολή της νομιμότητας.

Διαφορετικά δεν θα έχουμε κοινωνική ενσωμάτωση, αλλά επιτάχυνση της δημιουργίας μιας κοινωνικής ζούγκλας, με μεγάλους χαμένους τους Έλληνες μη προνομιούχους. Όσοι έχουν πετύχει στη ζωή, έχουν και τον τρόπο τους, οι πεινάλες τρώγονται μεταξύ τους...

ΣΧΕΔΙΟ "ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ" ΚΑΙ ΝΕΕΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΕΣ...

Φιλόδοξο το σχέδιο που σκοπεύει ν' αλλάξει τη λειτουργία της Διοίκησης, ώστε η εξουσία στη χώρα να κατανέμεται ακριβοδίκαια με την αποκέντρωση και για να πάψει η σπατάλη διαχείριση, να σκορπά σε αντιαναπτυξιακές εν πολλοίς δραστηριότητες τους κοινοτικούς πόρους μέσω αμφιλεγόμενων Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης.

Είναι ένα δύσκολο εγχείρημα και αυτή η μεγάλη αλλαγή μετά τον "Καποδίστρια" ευελπιστούμε πως θα 'χει θετικές επιδράσεις στον Ελληνικό λαό ο οποίος σχετικά πρόσφατα ψήφισε το ΠΑΣΟΚ για να κάνει αλλαγές. Η νέα αρχιτεκτονική δομή της χώρας με το νομοσχέδιο "Καλλικράτης" για την διοικητική μεταρρύθμιση, σηματοδοτεί μια αναπτυξιακή πρωτοβουλία της Κυβέρνησης, για τον εκσυγχρονισμό της διοίκησης, την περίοδο που οι θεσμοί διαβρώνονται και οι δημόσιοι λειτουργοί φθείρονται με την συμμετοχή και των ιδιωτών.

Αν και οι επί χάρτου σχεδιασμοί είναι προφανώς ευκολότεροι από την εφαρμογή τους επί του αντίστοιχου πεδίου, ο "Καλλικράτης" όπως αναφέρεται στο σχέδιο που ετέθη σε δημόσια διαβούλευση, στοχεύει σε έναν δήμο με αναπτυξιακό και κοινωνικό ρόλο, με διοικητική και οικονομική αυτοτέλεια, που παρέχει υψηλού επιπέδου υπηρεσίες στους πολίτες, αποτελώντας βασικό πυλώνα της τοπικής ανάπτυξης.

Ο αριθμός των δήμων σε όλη τη χώρα δεν θα υπερβαίνει τους 370, ενώ δραστική μείωση επέρχεται στον αριθμό των Νομικών Προσώπων που ελέγχονται από τους ΟΤΑ όπου από τα περίπου 6.000 -χωρίς τις σχολικές επιτροπές- που υπάρχουν θα απομείνουν λιγότερα από 2.000.

Όταν οι 1035 Δήμοι περιορισθούν στους 370 και αντί 6.000 Νομικά Πρόσωπα Δημοτικών Επιχειρήσεων μείνουν μόνο 2.000, τότε καταλαβαίνει κανείς, πόσο μεγάλη οικονομία θα προκύψει. Όταν πάψει το συγκεντρωτικό σύστημα να πιέζει την αυτοδιοίκηση, τότε οι επτά Διοικήσεις θα ελέγχουν τις 13 αναβαθμισμένες Περιφέρειες, στις οποίες θα υπαχθούν οι Νομαρχίες, πολύ ευκολότερα.

Δηλαδή μαζί με τους περίπου 600 δήμους που θα καταργηθούν θα καταργηθούν και πάνω από 4.000 ΝΠΔΔ και δημοτικές επιχειρήσεις. Σε αντικατάσταση τους δημιουργούνται μικρά και αποτελεσματικά "Δημοτικά eΚΕΠ" σε κάθε γειτονιά ή χωριό, εισάγεται η έξυπνη Κάρτα του Πολίτη, με την οποία περνούν οι δήμοι στην αυτόματη εξυπηρέτηση (π.χ. έκδοση πιστοποιητικών), αλλά και διευκολύνεται η συμμετοχή σε δημοκρατικές διαδικασίες (τοπικά δημοψηφίσματα) και εξοπλίζονται με τις απαραίτητες υποδομές (μηχανήματα αυτόματης εξυπηρέτησης, κάτι σαν δημοτικά ΑΤΜ δηλαδή) που θα εγκατασταθούν στα δημοτικά eΚΕΠ με δυνατότητα αυτόματης 24ωρης εξυπηρέτησης.

Ταυτόχρονα αξιοποιούνται νέοι θεσμοί στήριξης του πολίτη, όπως η "Διοικητική βοήθεια στο σπίτι" από τον νεοεισαγόμενο θεσμό του Δημοτικού ανταποκριτή, ενός πολυδύναμου υπαλλήλου για την εξυπηρέτηση των κατοίκων με αξιοποίηση των νέων τεχνολογιών.

Οραματικό σίγουρα το σχέδιο, αλλά απαιτεί οικονομικούς πόρους και συναινέσεις πράγματα δύσκολα στην εποχή μας. Στην ιστορία των θεσμών του ελληνικού κράτους δεν επιχειρήθηκε σπουδαιότερη καινοτομία όπως αυτή που επιχειρείται με τη διοικητική μεταρρύθμιση.

Ο "ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ" ΣΕ ΑΡΙΘΜΟΥΣ:

ΣΗΜΕΡΑ: 54 Νομαρχίες, 3 Υπερνομαρχίες, 19 Επαρχεία, 13 Περιφέρειες, 1.034 Δήμοι, 6.000 Νομικά Πρόσωπα και Δημοτικές επιχειρήσεις.

ΣΕ ΕΝΑ ΧΡΟΝΟ: 13 περιφέρειες και 7 Γενικές Διοικήσεις, 370 Δήμοι, 2.000 Νομικά Πρόσωπα και Δημοτικές επιχειρήσεις.

Ζήτημα ημερών η αποσαφήνιση των ορίων των νέων Δήμων και οι αντιδράσεις, με πολιτικά και προσωπικά κίνητρα...

Με την εκχώρηση αρμοδιοτήτων απ' την Κεντρική εξουσία και την εξασφάλιση ικανών πόρων, για ν' ανταποκρίνονται στο έργο τους, οι επί μέρους διοικήσεις θα λειτουργούν ως θεσμικά όργανα, ως τοπικές μικρές κυβερνήσεις, υπηρετώντας το γενικό συμφέρον του τόπου και λόγο θα δίνουν αφ' ενός στην Κεντρική εξουσία, αλλά και στους ίδιους τους πολίτες.

Απαραίτητες προϋποθέσεις για να συζητηθεί ευρέως ανά την επικράτεια το σχέδιο "Καλλικράτης" είναι η θεσμική κατοχύρωση των Ο.Τ.Α. που θα προκύψουν, η μεταφορά ουσιαστικών αρμοδιοτήτων σε αυτούς, η οικονομική ενίσχυση και αντικειμενικά κριτήρια για τις συνενώσεις. Να ευχηθούμε να πετύχει και να μην γίνει όπως τόσες προηγούμενες "μεταρρυθμίσεις" άρπα - κόλα και να τρέχουνε μετά...

BENNY HILL IN NEW YORK: THE BAR/END CREDITS...

Benny Hill:The Bar/end credits...

ΤΟΥ ΚΟΥΤΡΟΥΛΗ Ο ΓΑΜΟΣ (Η ΤΑΙΝΙΑ)...

Ελληνική ταινία κωμωδία του 1962.

Έγινε του "Κουτρούλη ο γάμος" λέμε οι νεότεροι Έλληνες όταν πρόκειται για θορυβώδη συνάθροιση ή μεγάλη ακαταστασία...

Και σε πλήρη οθόνη:

http://video.google.com/googleplayer.swf?docid=-369121035787387384&hl=el&fs=true

MR BEANS SANDWICH...

Mr Bean's Sandwich...

ΖΩΗ ΜΕ ΠΙΣΤΩΣΗ 14...

Η ζωή δεν είναι μόνο business, πλάνα, εργασία κι αγώνας...

Όσο δούλευε την πρώτη online επιχειρηματική ευκαιρία ο Κάκος και την έκανε γνωστή στον κόσμο μέσω του Internet, η ζωή συνέχιζε να κυλά κι είχε και τις απαιτήσεις της...

Μικρά και μεγάλα πράγματα και ζητούμενα περίμεναν τη σειρά τους να ικανοποιηθούν, όλα με τη μέγιστη ενέργεια που προσφέρει το άφθονο χρήμα εκπληρώνονταν, μα τώρα έχοντας στα χέρια του την πρώτη του πιστωτική κάρτα ο Κάκος, είχε συνάμα και μια πηγή περιορισμένου χρήματος...

Μπορούσε να τη χρησιμοποιήσει λογικά για να ντυθεί πχ, όπως ήθελε και του ταίριαζε, με ρούχα δικής του επιλογής.

Γιατί πρωτύτερα, τα χρόνια της υπομονής και της άκαρπης αναζήτησης μισθού μέσω αγγελιών, είχε εφαρμόσει άλλα κόλπα για να ντύνεται τουλάχιστον, αφού σπανίως έτρωγε έξω, δεν ταξίδευε σχεδόν καθόλου πέρα από το μέρος που έμενε ή το χωριό καταγωγής του που έβλεπε και τη λιγοστή οικογενειακή περιουσία τους, ούτε διέθετε χρήματα για διασκεδάσεις όπως άλλοι της ηλικίας του, (ίσα που είχε μπει μερικές φορές σε ισάριθμα κλάμπ - ορθάδικα τα είχανε κάνει κείνα τα χρόνια, έτσι να δει τι είναι και τι γινόταν μέσα, όπου διαπίστωσε πως δεν έχανε και τίποτα ιδιαίτερο που δεν ήταν τακτικός θαμώνας τους)...

Για να ντυθεί τότε είτε περίμενε τις εκπτώσεις να διαθέσει το χαρτζιλίκι που μάζευε επαιτώντας κάθε φορά που πληρωνόταν τη σύνταξη της η γριά του, είτε έλπιζε να πετύχει κάποια διάλυση μαγαζιού ή συνταξιοδότηση ενός εμπόρου.

Χρησιμοποιώντας και τις τρεις παραπάνω ευκαιρίες όποτε τις συναντούσε, με τα λίγα του χρήματα κατάφερε σε λίγο καιρό να έχει μια αξιόλογη γκαρνταρόμπα με αρκετά καθημερινά ρούχα και 1 - 2 κοστούμια, επιλεγμένα με το δικό του γούστο. Ρούχα καλής ποιότητας, καλοραμμένα, μερικά κι επώνυμων σχεδιαστών, που φορώντας τα όσοι τον έβλεπαν δεν φανταζόταν τη δεινή του οικονομική κατάσταση και τις δύσκολες μέρες που ζούσε μόνος του κι απένταρος, περνώντας μέρες ή βδομάδες από τη ζωή του χωρίς να ξοδέψει δραχμή...

Τελικά ότι δείχνει κανείς στους άλλους, αυτό αυτοί αποδέχονται, και από στυλ και γούστο ο Κάκος είχε πολύ και καλό.
Λόγω δε της ποιότητας τους, τα ρούχα που πλήρωσε σε χαμηλές τιμές σε περιόδους ευκαιριών, κρατούσαν κυριολεκτικά για χρόνια, χειμώνες και καλοκαίρια τα φύλαγε προσεκτικά και τα ξανάβαζε πάλι την εποχή τους, καλύπτοντας έτσι και τις περιόδους απενταρίας του, τότε που δεν είχε να διαθέσει για ντύσιμο, ή υπήρχανε άλλες πιο επιτακτικές ανάγκες.

Συμπλήρωνε την ντουλάπα του και με έκτακτες εισφορές ρουχισμού και υπόδησης, όπως τότε που κάποιος συγγενής του αποφάσισε να γίνει παπάς και του άφησε τα τρία σακάκια που είχε και δεν του χρειάζονταν πλέον, τότε που αντάλλαξε ένα άθικτο ζευγάρι στρατιωτικά άρβυλα που είχε από την θητεία του με ένα ζευγάρι παπούτσια κι ένα ζευγάρι χαμηλά μποτάκια ακατάλληλα για έναν βοσκό που δέχτηκε την ανταλλαγή ή όταν άλλαξε το βάρος ενός φίλου του και του έδωσε τα παντελόνια που ο ίδιος δεν χωρούσε μέσα πια...

Έτσι τη βόλευε τότε και πέρασαν μερικά δύσκολα χρόνια, μα τώρα με την άδεια και με κάμποσο υπόλοιπο πιστωτική κάρτα του, μπορούσε να ντύνεται καλύτερα όποτε ήθελε, πάντα με το δικό του ξεχωριστό γούστο και στυλ, με 6 άτοκες δόσεις στο μαγαζί που ξεπλήρωνε σε 6 μήνες με το ίδιο χαρτζιλίκι που έπαιρνε από τη γριά του ακόμη, μέχρι να ευοδώσουν οι δικές του ασχολίες...


ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ...

ΝΙΝΙ...ΧΡΥΣΩΡΥΧΕΙΟ...

Πόρνη πλήρωσε πρόστιμο για φοροδιαφυγή 560.000 ευρώ.

Το υπέρογκο πρόστιμο των 2,3 εκατομμυρίων ζλότι (περίπου 560.000 ευρώ) επέβαλε σε μία ιερόδουλη η εφορία της Πολωνίας, καθώς δεν είχε καταβάλει φόρο εισοδήματος για τουλάχιστον 13,7 εκατομμύρια ζλότι που δήλωσε ότι έχει εισπράξει ως "εργαζόμενη" με τον τρόπο της.

Σύμφωνα με την ιστοσελίδα gazeta.pl, η γυναίκα δήλωσε στις φορολογικές Αρχές της πόλης Κατοβίτσε στον νότο της χώρας, ότι είχε για χρόνια αρκετούς, κάποιους δε όπως αποδείχτηκε πολύ γενναιόδωρους πελάτες.

Σύμφωνα με την ίδια ιστοσελίδα πάντα, η γυναίκα είπε πως ένας μόνο από τους πελάτες της πλήρωσε πέντε εκατομμύρια ζλότι στο διάστημα μεταξύ 1997 - 2002.


Αν δεν έχεις τα προσόντα της(ή δεν αξιοποιείς το νινί όπως τιμολογείται παντού ως φαίνεται από τα παραπάνω) κάτσε να μαζεύεις αποδείξεις για δίφραγκα και δεκάρικα για έναν ολόκληρο χρόνο, μπας και γλιτώσεις λίγο από τον φόρο που αναλογεί στο δικό σου περιορισμένο εισόδημα και βράσε τα πτυχία σου και τα όποια άλλα προσόντα σου!

Κι αν έχεις αντιρρήσεις, η ίδια η ζωή θα σε διαψεύσει. Το παραπάνω ήταν μόνο ένα τρανταχτό παράδειγμα, ίσως να μην είναι τόσο τυχερές άλλες στη δουλειά αυτή. Άλλες πάλι ίδιας ασχολίας μα με κάλυψη "μοντέλου" αυτές, έχουν καταφέρει να παντρευτούν πλούσιους γκαγκάδες και να κληρονομήσουν κατόπιν πολύ μεγαλύτερες περιουσίες. Αυτά συμβαίνουν όταν συνουσιάζονται δυο και πληρώνει ένας (συνήθως το αρσενικό, ανεξήγητο γιατί).

Υπάρχουνε και πολλές άλλες λιγότερο ωραίες που έχουν βολευτεί με λιγότερα...

Σίγουρα κάπου κοντά σου ένα sexy girl θα έχει φτιάξει τη ζωή της με τον τρόπο της και λέγε ότι θες μα βολεί σου, αυτή θα κερδίζει λεφτά αναλόγως προσόντων - ικανοτήτων - προθυμίας και θα το γλεντά το νινί της όσο εσύ θα φιλοσοφείς...

ΒΟΥΡ ΓΙΑ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ...

Θετικά αντιμετωπίζουν οι πολίτες το νέο μέτρο που έχει εξαγγείλει η κυβέρνηση με τη συλλογή αποδείξεων αν και υπάρχουν αρκετοί προβληματισμοί σχετικά με την εφαρμογή του. Σε γενικές γραμμές οι περισσότεροι συμφωνούν με το μέτρο και έχουν αρχίσει ήδη να μαζεύουν αποδείξεις από τις αρχές του χρόνου.

Οι αποδείξεις που θα συγκεντρώνουν οι φορολογούμενοι θα αφορούν όλες τις καταναλωτικές δαπάνες, καθώς και την παροχή υπηρεσιών από γιατρούς, δικηγόρους, συμβολαιογράφους, λογιστές, υδραυλικούς, ηλεκτρολόγους και μια σειρά επαγγελματίες που βρίσκονται στην πρώτη λίστα των περιπτώσεων φοροδιαφυγής.

Το κίνητρο που δίνει το υπουργείο Οικονομικών σε όσους συγκεντρώνουν αποδείξεις είναι διπλό: αφενός θα λαμβάνονται υπόψη για τον προσδιορισμό του ύψους του αφορολογήτου ορίου και αφετέρου θα μπορεί ο φορολογούμενος να έχει επιπλέον έκπτωση φόρου, ιδιαίτερα για εκείνους με μεσαία και υψηλά εισοδήματα που έχουν και την υψηλότερη φορολογία.

Ακόμη δεν έχει προσδιοριστεί σε τι ποσοστό θα εκπίπτουν αλλά, σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες, στόχος είναι η επιστροφή του φόρου για τους πολίτες-καταναλωτές να καλύπτει τουλάχιστον τον ΦΠΑ που έχει καταβληθεί. Με αυτόν τον τρόπο δεν θα μπορεί ο κάθε επαγγελματίας ή ο έμπορος να υποκλέψει τον ΦΠΑ.

Σύμφωνα με τα όσα ισχύουν σήμερα αλλά και τις προσθήκες που ετοιμάζει το υπουργείο Οικονομικών, στη λίστα των δαπανών με αποδείξεις που θα εκπίπτουν από το εισόδημα, οι πολίτες θα πρέπει από σήμερα να μαζεύουν ανελλιπώς αποδείξεις από σουπερμάρκετ, γιατρούς, δικηγόρους, συμβολαιογράφους, λογιστές- φοροτέχνες, ψυχιάτρους, λογοθεραπευτές, εμπόρους ειδών ένδυσης και υπόδησης, επίπλων, οικιακών συσκευών και εξοπλισμού, ηλεκτρονικών υπολογιστών και ποδηλάτων.

Επίσης θα προστεθούν τα συνεργεία αυτοκινήτων και δικύκλων, ενώ θα εξακολουθήσουν να ισχύουν οι αποδείξεις από κομμωτήρια, γυμναστήρια, ινστιτούτα αισθητικής, καθώς και από ηλεκτρολόγους, υδραυλικούς, ελαιοχρωματιστές, αλουμινάδες, πλακάδες, πατωματζήδες κ.ά., ενώ θα προστεθούν τα καθαριστήρια, τα βιβλιοπωλεία, οι καφετέριες, τα ζαχαροπλαστεία και οι καντίνες (σήμερα ισχύει για εστιατόρια, ταβέρνες, μπαρ και κέντρα διασκέδασης).

Ακόμη θα λαμβάνονται υπόψη οι αποδείξεις από ενοικιαζόμενα δωμάτια ή διαμερίσματα, ξενώνες κτλ. Παράλληλα θα περιληφθούν και οι αποδείξεις από ταξί, λαϊκές αγορές και άλλες δραστηριότητες που σήμερα δεν υποχρεούνται στην έκδοση αποδείξεων.

Όλα αυτά άγνωστο για πόσο καιρό, στο κυνήγι της μικρο - φοροδιαφυγής...

ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΟ ΤΕΣΤ: Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ...

Απάντηση στο χθεσινό τέστ:

Ήλπιζε η κοπέλα ότι ο ίδιος τύπος των ονείρων της θα εμφανιζόταν και στην κηδεία της αδελφής της!

Όσοι απαντήσατε σωστά από χθες, σκέφτεστε όπως ένας ψυχοπαθής.

Αυτό ήταν ένα τέστ που ένας διάσημος Αμερικανός ψυχολόγος χρησιμοποίησε σε μια έρευνα του για να βρεί εάν κάποιος έχει την ίδια νοοτροπία με έναν δολοφόνο...

Πολλοί καθ' έξιν δολοφόνοι που ήταν ήδη στη φυλακή, απάντησαν σωστά σ' αυτό το τέστ.

Εάν δεν απαντήσατε σωστά, αυτό είναι καλό για σας!

ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΟ ΤΕΣΤ: ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ...

Δοκιμάστε ν' απαντήσετε σε αυτό το αυθεντικό ψυχολογικό τέστ:

Είναι μια ιστορία για ένα κορίτσι. Ενώ ήταν στην κηδεία της μητέρας της, συνάντησε έναν άνδρα που δεν γνώριζε...

Σκέφτηκε ότι ήταν καταπληκτικός, ο άνδρας των ονείρων της και τον ερωτεύτηκε κεραυνοβόλα, αλλά δεν ζήτησε ποτέ τον αριθμό του τηλεφώνου του και έτσι δεν μπορούσε να τον βρει μετά την κηδεία.

Μερικές ημέρες αργότερα το κορίτσι σκότωσε την αδελφή του.

Η ερώτηση:

Ποιο ήταν το κίνητρο της κοπέλας για τη δολοφονία της αδελφής της;

Σκεφθείτε λίγο σοβαρά το τεστ προτού διαβάσετε πάλι εδώ την απάντηση αύριο!

ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ: ΣΧΕΔΙΟ ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ...

Δόθηκε σε δημόσια διαβούλευση το σχέδιο της νέας ανακυττάρωσης της Τοπικής Αυτοδιοίκησης στο οποίο ο υπουργός Εσωτερικών έδωσε το όνομα του σπουδαίου αρχιτέκτονα της αρχαιότητας Καλλικράτη.

Σύμφωνα με το σχέδιο, οι 1034 δήμοι του περασμένου "Καποδίστρια" μειώνονται σε 370 το πολύ, ενώ καταργούνται οι Νομαρχίες και τον ρόλο της δευτεροβάθμιας αιρετής αυτοδιοίκησης θα παίζουν οι 13 -14 Περιφέρειες.

Με την λειτουργία της αυτοδιοίκησης σύμφωνα με τον νέο χάρτη η εξουσία των περιφερειαρχών και των δημάρχων ενισχύεται ενώ τι αντίθετο συμβαίνει με τους βουλευτές οι οποίοι σύμφωνα με τον νέο εκλογικό νόμο δεν θα εκλέγονται πλέον σε επίπεδο νομού, αλλά σε επίπεδο μονοεδρικής περιφέρειας με πληθυσμό 60-70.000 ψηφοφόρους.

Σήμερα ένας βουλευτής παρεμβαίνει σε θέματα ενός νομού ενώ με το νέο σύστημα η χωροταξική του παρέμβαση περιορίζεται σε στενότερα όρια. Βέβαια κύριο καθήκον και βασική ευθύνη των βουλευτών είναι να νομοθετούν, αλλά τους πιο πολλούς συναρπάζουν τα παιχνίδια εγκαθίδρυσης πολιτικής μονοκρατορίας στις εκλογικές τους περιφέρειες.

Οι περισσότεροι από αυτούς, αισθάνονται ύστερα από 2-3 εκλογές, ότι διαθέτουν εκείνο το "κατιτί" που τους ξεχωρίζει από τους υπόλοιπους θνητούς ψηφοφόρους. Προκειμένου, μάλιστα, να μη στερήσουν την πατρίδα και τον λαό από την αναντικατάστατη ευφυΐα και ικανότητά τους, φροντίζουν να κατοχυρώνουν πελατειακά δίκτυα αέναης επανεκλογής - με ταυτόχρονη προληπτική "εξαφάνιση" οποιουδήποτε εσωκομματικού αντιπάλου.

Αυτή την αίσθηση διαλύει ο "Καλλικράτης" ορίζοντας δεκαπλάσιο εκλογικό σώμα από αυτό για τον βουλευτή για την ανάδειξη ενός περιφερειάρχη και σχεδόν ισοδύναμο με αυτό για τον δήμαρχο.

Η νέα αυτοδιοικητική οργάνωση όπως αυτή καθορίζεται με το σχέδιο Καλλικράτης οδηγεί σε αναδιανομή της πολιτικής εξουσίας, ενισχύοντας τoν ρόλο των δημάρχων και αναδεικνύοντας ισχυρούς πόλους εξουσίας τους 13 Περιφερειάρχες οι οποίοι, αρχικά τουλάχιστον φαντάζουν σαν μικροί πρωθυπουργοί...

Αυτό βέβαια με την βασική προϋπόθεση ότι οι δήμοι θα ενισχυθούν με τους αναγκαίους πόρους για να ασκήσουν τις αρμοδιότητες εξυπηρέτησης των πολιτών τους και να αναλάβουν τους αναπτυξιακούς ρόλους που όλες οι κυβερνήσεις τους χρεώνουν λεκτικά αλλά καμιά δεν τους εφοδιάζει με τα απαραίτητα εργαλεία για την άσκησή τους.

Από την άλλη, πρέπει να εξασφαλιστεί ότι οι νέες αιρετές Περιφέρειες δεν θα αποδυναμωθούν από τις 7 Γενικές Διοικήσεις οι οποίες θα ασκούν τις κρατικές αρμοδιότητες για το περιβάλλον, την πρόνοια, την μετανάστευση κ.α. που δεν θα μεταβιβαστούν στην Περιφερειακή Αυτοδιοίκηση. Εν προκειμένω πρέπει να απαντηθούν τα ερωτήματα, αν η σχέση των Γενικών Διοικήσεων με την Περιφερειακή Αυτοδιοίκηση θα είναι ιεραρχική, αν θα έχουν δικαίωμα ελέγχου και απόρριψης αποφάσεων της δεύτερης κ.ά. τα οποία μπορεί να ευνουχίσουν την αποκέντρωση και να καταστήσουν άνευρα και χειραγωγημένα όργανα τους νέους θεσμούς.

Ας ελπίσουμε ότι εκτός από τους νεωτερισμούς που θα φέρει η νέα αρχιτεκτονική της Τοπικής Αυτοδιοίκησης θα διακρίνεται και από ειλικρίνεια, την οποία μέχρι σήμερα η πρωτεύουσα διαφήμιζε για την πάντα ριγμένη επαρχία αλλά ουδέποτε επεδείκνυε...

ΡΟΜΠΟΤ ΤΟΥ SEX...

Το πρώτο ρομπότ του sex είναι πραγματικότητα.

Πρόκειται για μια πλαστική κούκλα σε ανθρώπινο μέγεθος, η οποία μπορεί να μιλά με τον μπάκουρα ιδιοκτήτη της, ακόμα και για ποδόσφαιρο, αν αυτός δεν έχει άλλες επιθυμίες!

Το όνομά της είναι Roxxxy.

Είναι μελαχρινή, φοράει νεγκλιζέ και το δέρμα της είναι εξαιρετικά απαλό.

Οι ενδιαφερόμενοι που θα την αποκτήσουν μπορούν να διαμορφώσουν τα χαρακτηριστικά της, όπως το χρώμα της, τα μαλλιά της και το μέγεθος του σουτιέν, ενώ διατίθεται σε πέντε θηλυκές "προσωπικότητες".

Παρά την ομοιότητά της με άνθρωπο όμως, η Roxxxy δεν μπορεί ακόμη να περπατήσει ή να κουνήσει τα άκρα της αυτοβούλως.

Η τιμή της κούκλας κυμαίνεται από $7.000 - $9.000. Έκανε το ντεμπούτο της στην αγορά στην έκθεση Ενήλικης Ψυχαγωγίας στο Λας Βέγκας το περασμένο Σαββατοκύριακο.

Με τόσα λεφτά όμως μπορεί εύκολα να έχει κάποιος άντρας και μια ζωντανή κούκλα να εκπληρώνει τις επιθυμίες του.

Εκτός αν είναι στρίγγλα και γλωσσοκοπάνα, πράγμα που δεν μπορεί να φανεί σε μια φωτογραφία...

Αν είναι έτσι, για να έχει κανείς την ησυχία του ίσως είναι καλύτερη η Roxxxy!

ΔΕΝ ΕΦΑΓΕΣ ΠΑΙΔΑΚΙ ΜΟΥ...

Να σου βάλω λίγο από το τσικάλι ακόμη; Θα πεινάς...

Η θεία επέμενε να συνεχίσω το φαϊ και ο θείος έδωσε και τα ρέστα του σε μια τυχόν άρνηση μου:

- Τι τον ακούς, βάλε του μια κουταλιά ακόμη τώρα που είναι ζεστό, μα θα τη φάει...

Τι κι αν είχα ήδη φάει ένα μεγάλο πιάτο αχνιστό πιλάφι με στάκα και δυο διαλεγμένα κομμάτια ψαχνό από τον βραστό τράγο που στο ζουμί του έβρασε μετά το ρύζι, είχα πει δυο ποτήρια παλιό κόκκινο κρασί με το γεύμα και κατόπιν μερικά καλιτσούνια μυζήθρα με σπανάκι ανάμεικτα που μου αρέσουνε πολύ, συν ένα κομμάτι γλυκό που είχανε...

Ενώ είχα βοσκηθεί (χορτάσει) πλήρως με το λιπαρό φαγητό κι έψαχνα να βρω ήσυχο τόπο να θέσω λίγο όπως συνηθίζω κάθε μεσημέρι να καταλαγιάσω και να χωνέψω, οι συγγενείς επέμεναν πως θα έφευγα από το σπίτι τους το απόγευμα και θα ήμουν νηστικός...

Όπως γίνεται κάθε φορά που τους επισκέπτομαι, χρόνια τώρα από την εποχή που ήμουνα μικρό κοπέλι. Έπρεπε να φάω καλά κι αν υπήρχε περίσσευμα (πάντα υπήρχε και στο φαϊ και στην καρδιά τους) ήταν κάθε φορά φυλαγμένο για μένα...

Να φάω να νετσουλώσω μεγαλώνοντας, αφού τα πρώτα μου χρόνια ήμουν αδύνατος σε σχέση με τα 4 παιδιά τους, με λίγη διαφορά στην ηλικία μεταξύ μας, αφού όλοι/ες γεννηθήκαμε σε 5 χρόνια, όταν σαν νέοι κι αυτοί και οι δικοί μου γέροι, αυγάτιζαν το σόι...

Το ίδιο επιμένουν ακόμη και τώρα στα γεράματα τους, που έχω ξεπεράσει μερικά κιλά σε βάρος τους σχεδόν δίμετρους γιούς τους και είμαι υπερδιπλάσιος από τις κόρες τους, μα δείχνω αρκετά χρόνια νεώτερος από όλους και σε πολύ καλύτερη φυσική κατάσταση....

Επειδή αυτοί ασχολούνται με αγροτικές και οικιακές εργασίες κυρίως και μετά καφενείο και τσικουδιές οι αρσενικοί και τηλεόραση στο σπίτι οι θηλυκοί μετά των παιδιών τους, να περνάνε οι μέρες τους ήσυχα μεν, ανιαρά και προβλέψιμα δε...

Σε αντίθεση με μένα που φέτος συμπληρώνω 25 χρόνια βαριάς άσκησης τις καθημερινές, που τώρα αρχίζει στις 7.00 πμ περίπου και για μια εντατική ώρα με τα βάρη, τους ιμάντες και το αθάνατο bullworker μου, να έχω ελεύθερη την υπόλοιπη μέρα μου να δημιουργώ, να διαβάζω, να πηγαίνω σε εκδηλώσεις, να ταξιδεύω όταν μπορώ ή πρέπει...

Εκεί πηγαίνει ένα μέρος των σεβαστών θερμίδων που καταναλώνω καθημερινώς σε πολλά ισορροπημένα γεύματα...

Μικρό μέρος μόνο, το μεγαλύτερο καταναλώνεται ψάχνοντας θέματα σκεπτόμενος, ιδίως όταν κάποια στιγμή έρχεται η έμπνευση και δεν προλαβαίνω τις λέξεις...
Τότε είναι που τελειώνοντας ένα κείμενο ή βίντεο νοιώθω την υπερένταση και την αδρεναλίνη, συγκρινόμενη με ένα εξουθενωτικό workout μα κρατάει αυτή η αίσθηση υπεροχής περισσότερη ώρα μετά...

Η πνευματική εργασία καταναλώνει περισσότερη ενέργεια κι από σκάψιμο με την τσάπα στο αμπέλι, από όπου προερχόταν το κρασί του θείου κείνα τα χρόνια, που πρώτος το απολάμβανε άφθονο, το μεσημέρι στο χωράφι με την καραβάνα του και το βράδυ στο σπίτι με πλούσιο δείπνο μαζί με την αγαπημένη του παγωμένη γκαζόζα και πότε - πότε ρωτούσε και μένα:

- Να σου βάλω ένα ποτηράκι ακόμη;

ΨΙΛΟ-ΦΟΡΟΛΟΓΙΑ Ή ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ...

Οι Δυτικοευρωπαίου πιέζουν σθεναρά τη χώρα να πάρει σκληρά μέτρα εκμεταλλευόμενοι φυσικά και την αδυναμία του ελληνικού κράτους και των πολιτικών να αντεπεξέλθουν στις επιταγές των καιρών. Όλα τα κρίσιμα στοιχήματα που έχει βάλει η Ελλάδα τα τελευταία χρόνια τα έχει χάσει, όχι εξαιτίας των πολιτών αλλά εξαιτίας των άθλιων ηγεσιών που έχει.

Ο Ιανουάριος θα είναι ίσως ο πιο κρίσιμος μήνας της χρονιάς καθώς η Ελλάδα θα καταθέσει το Πρόγραμμα Σταθερότητας που περιγράφει πώς και πότε θα γίνει η μείωση των ελλειμμάτων. Επίσης, αμέσως μετά τις γιορτές θα έλθουν απανωτά κλιμάκια της Κομισιόν και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου για να μας περάσουν από κόσκινο. Πλέον η οικονομία βρίσκεται υπό διαρκή επιτήρηση αφού κανείς δεν μας εμπιστεύεται και κυρίως κανείς δεν πιστεύει ότι μπορούμε να αλλάξουμε. Όλοι πιστεύουν ότι θα βουλιάξουμε, έτσι για να θυμηθούμε και το σύνθημα του πρωθυπουργού. Και πάνω στις πλάτες των πολιτών παίζουν και τα κερδοσκοπικά τους παιχνίδια, εκμεταλλευόμενοι την αδυναμία μας.

Ο προϋπολογισμός ψηφίστηκε αλλά είναι σίγουρο ότι θα αλλάξει, προς το χειρότερο για τον κόσμο. Η λύση είναι μια:

Πρέπει να κάνουν την Ελλάδα χώρα ελκυστική για επενδύσεις ειδικά στην γραφειοκρατεία και στο ΦΠΑ, όπως και στις εκάστοτε δομές της Ελλάδας που διώχνουν αντί να φέρνουν επενδύσεις. Και για να γίνει αυτό πρέπει να κινητοποιήσουν όλη την μούχλα που έχει συσσωρευτεί στην επιφάνεια όλα αυτά τα χρόνια.

Το πρόβλημα είναι το κράτος αυτό που ο μόνος ρόλος του είναι να εμποδίζει τις δυνάμεις αυτές για να επιβιώνουν και να πλουτίζουν ανίκανοι και φαύλοι. Έτσι έπιασε κορυφή και το χρέος και τα ελλείμματα και πάτο η δυνατότητά μας να παράγουμε πλούτο, με την υπερμεγένθυση του μηχανισμού αυτού φαυλότητας και προώθησης της ανικανότητας.

Πρέπει να κινηθεί η αγορά κατ' αρχήν. Πως θα γίνει αυτό με μια χώρα ουσιαστικά χρεοκοπημένη, με την αγορά και το ζεστό χρήμα να μην κινείται και όλοι να είναι κουμπωμένοι, με ακάλυπτες επιταγές παντού, και όλα αυτά που ξέρουμε...

Θα συνεχίσει η κυβέρνηση να κινείται χαλαρά, να βερμπαλίζει χωρίς νόημα και να σπαράσσεται από έριδες τρεις μήνες μόλις μετά τη μεγάλη της νίκη;

Ή θα αποφασίσει να πάρει μέτρα προς τη σωστή κατεύθυνση και η οποία είναι μία και μόνο:

Τα πράγματα είναι απλά. Να κοιτάξουμε ποιοι πλούτισαν τα τελευταία 15 χρόνια που υφαινόταν η σημερινή κρίση και αυτοί να πληρώσουν. Όλοι αυτοί που πήραν μίζες, που αναμίχθηκαν με τη διαφθορά και τη διαπλοκή. Το να φορολογήσεις μεσαία εισοδήματα είναι μια τρύπα στο νερό και τα έσοδα περιορισμένα κι ανακυκλούμενα σε απαιτήσεις των ιδίων πάλι.

Περί τα 5 - 10 δις ευρώ καταθέσεις έφυγαν από την Ελλάδα από τότε που στον αέρα αφήνοντας να αιωρείται από την κυβέρνηση ότι τα χρήματα αυτά θα μπορούσε να είναι τεκμήριο. Άλλοι έχοντες πάλι, φοβούμενοι ότι θα πιαστούν στην τσιμπίδα της εφορίας αγόρασαν ακίνητα, οι περισσότεροι όμως πήραν τα λεφτουδάκια τους και τα κατέθεσαν σε HSBC, UBS και σε άλλες ξένες τράπεζες.

Τη γκάφα της αυτή η κυβέρνηση προσπαθεί να διασκεδάσει λέγοντας τώρα ότι οι καταθέσεις δεν θα περιληφθούν στο διευρυμένο πόθεν έσχες που σχεδιάζουν.

Μάλιστα αφήνουν να εννοηθεί ότι θα πάρουν αποφάσεις για φοροαπαλλαγές ώστε να έλθουν πίσω στην Ελλάδα τα κεφάλαια αυτά και ακόμη περισσότερα...

ΤΣΙΟΥ (Η ΤΑΙΝΙΑ)...

Η ταινία (2006) του Μάκη Παπαδημητράτου αποτέλεσε την έκπληξη του 46ου Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης.

Δεκαπενταύγουστος, διακοπές, μα όχι τελείως άδεια Αθήνα. Ο ναρκομανής "Τσίου" ψάχνει να βρει την δόση του...

Δείτε τη σε πλήρη οθόνη:

http://video.google.com/googleplayer.swf?docid=7744649111661999647&hl=el&fs=true

MR BEAN: CHURCH BORE...

Mr Bean church bore...

http://www.youtube.com/watch?v=-bm9mhX1q4o

ΖΩΗ ΜΕ ΠΙΣΤΩΣΗ 13...

Η επόμενη διεθνή επιχειρηματική ευκαιρία που αποφάσισε ο Κάκος ν' ασχοληθεί μέσω Internet ήταν η P.I.L.L. (Prosper International League Limited) με αντικείμενο την ίδρυση υπεράκτιων (off shore) εταιρειών στο Belize σε ενδιαφερόμενους.

Αν και η εταιρεία είχε έδρα το Μαϊάμι των ΗΠΑ και ο κύριος όγκος των πελατών της ήταν Αμερικάνοι, δεν υπήρχε εμπόδιο για τον Κάκο να συνδεθεί μαζί της και να συμμετέχει στο πλάνο της από το σπίτι του, μέσω Internet όπως έκαναν και πολλοί άλλοι πελάτες και συνεργάτες της P.I.L.L. από άλλα μέρη του κόσμου εκτός ΗΠΑ...

Η εταιρεία ξεκινούσε την εγκαθίδρυση του προσωπικού trust fund του κάθε ενδιαφερόμενου μόλις λάμβανε $200 αρχικά από τον καθένα, πράγμα που ο Κάκος έκανε κι εδώ εύκολα και γρήγορα με την πιστωτική κάρτα που είχε στην κατοχή του λίγο καιρό τώρα.

Έτσι ενεργοποίησε τον προσωπικό του κωδικό για να συνεχίσει με την ίδρυση off shore εταιρείας και τραπεζικού λογαριασμού για τις συναλλαγές του εκεί στο Belize. Αφού δεν διέθετε κεφάλαιο για αυτόν τον σκοπό ο Κάκος, η εταιρεία του έδινε την ευκαιρία να δημιουργήσει σταδιακά το δικό του...

Με τους 3 πρώτους πελάτες που θα τους σύστηνε, θα ενεργοποιούσαν το trust fund του και θα γινόταν ο γενικός διευθυντής και μοναδικός μέτοχος της εταιρείας του, θα του άνοιγαν τραπεζικό λογαριασμό σε τράπεζα του Belize ελεγχόμενη από αυτούς όπου θα κατέθεταν $200 για κάθε νεώτερο πελάτη που θα τους σύστηνε...Έτσι θα δημιουργούνταν ένα κεφάλαιο σιγά - σιγά, χωρίς να χρειαστεί να επενδύσει άλλα χρήματα...

Όταν συμπληρώνονταν τα πρώτα του $1.000 με τους επόμενους 5 πελάτες του, θ' αποκτούσε μια διεθνή χρεωστική κάρτα, με την οποία μπορούσε να εκταμιεύει χρήματα λίγα ή πολλά όποτε ήθελε από τον λογαριασμό του, από όποιο μέρος του κόσμου βρισκόταν.

Αν είχε χρήματα ο λογαριασμός του από συνεχείς συστάσεις πελατών, ή από τα όποια κέρδη της δικής του εταιρείας όταν την αξιοποιούσε παραγωγικά κάποτε.
Σαν bonus η εταιρεία του πρόσφερε ακόμη $40 στον λογαριασμό του για κάθε νέο πελάτη που θα σύστηναν οι αρχικοί του πελάτες αν ήθελαν να κάνουν το ίδιο με αυτόν για να σχηματίσουν κεφάλαιο, σε βάθος 4 επιπέδων του δικτύου του.

Καλές προοπτικές για το μέλλον του Κάκου, που είχε την ευκαιρία να γίνει ιδιοκτήτης την δικής του εταιρείας με προνομιακό φορολογικό καθεστώς στην χώρα της έδρας της και να την χρησιμοποιήσει αργότερα για ότι σκοπό ή επένδυση ήθελε (εκτός τραπεζικές ή ασφαλιστικές εργασίες που δεν επέτρεπε η εταιρεία, μα αυτός είχε άλλα σχέδια)...

Παράλληλα η P.I.L.L. είχε στην διάθεση των πελατών - συνεργατών της κι ένα εκπαιδευτικό υλικό (educational courses) πάνω σε διεθνή οικονομικά θέματα κι εμπορικές συναλλαγές, όπου μπορούσε ένας ανοιχτόμυαλος επιχειρηματίας να χρησιμοποιήσει αυτές τις γνώσεις για περαιτέρω οικονομικές δραστηριότητες.

Πραγματικά ανοιχτοί ορίζοντες με τις off shore εταιρείες με τον ένα και μοναδικό μέτοχο αν δεν υπάρχουν σώνει και καλά άλλοι συνεταίροι να συνεννοούνται, το ευρύ πεδίο δραστηριοτήτων και τον καλύτερο φορολογικό σχεδιασμό...

Εκείνη τη εποχή ιδρύονταν μερικές δεκάδες τέτοιες εταιρείες τη μέρα και στη χώρα μας. Όποιος διέθετε $1.000 προχωρούσε στην ίδρυση - εγκατάσταση της εντός λίγων ημερών χωρίς την παραπάνω διαδικασία συγκέντρωσης χρημάτων, κατέθετε την επόμενη μέρα όποιο ποσόν ήθελε στον λογαριασμό του κι άρχιζε συναλλαγές στον τομέα που επιθυμούσε (ιδίως ναυτιλιακά ή real estate εδώ) άμεσα, απολαμβάνοντας συνάμα όλα τα φορολογικά προνόμια που παρείχε η έδρα της εταιρείας του...

Ή πήγαινε σε ένα εξειδικευμένο δικηγορικό γραφείο και την ίδρυε κάπου αλλού, σε μια από τις πολλές χώρες που παρείχαν τέτοια δυνατότητα για να βοηθήσουν την οικονομία τους.

Έτσι απλά για όποιον διαθέτει λεφτά! Για όποιον δεν διαθέτει αρχικά λεφτά μα μόνο διάθεση για επιτυχία και πλουτισμό είναι το ζήτημα τι κάνει...

Το δούλεψε το πρόγραμμα μέσω Internet ο Κάκος. Με όσα είχε μάθει για την online διαφήμιση και προώθηση ως τώρα.

Δεν βρήκε πολύ ανταπόκριση. Δεν ήταν πολλοί οι άνθρωποι ανά τον κόσμο που διέθεταν ανοιχτό μυαλό και διάθεση για διεθνείς επιχειρήσεις, συνηθισμένοι στη μιζέρια των περιορισμένων εσόδων όπου τα $200 τους φαίνονταν μεγάλο ποσόν, δίσταζαν να τα διαθέσουν για ένα ξεκίνημα έστω...

Οι επιτυχημένοι της ζωής που μπορούσαν να αξιοποιήσουν το off shore πλάνο δεν τον είχαν ανάγκη αφού είτε το ήξεραν ήδη, είτε ίδρυαν ότι ώρα ήθελαν μια άλλη εταιρεία όπου τους βόλευε...

Δεν περιορίστηκε μόνο σε αγνώστους επίδοξους επιχειρηματίες στο διαδίκτυο ο Κάκος, το δούλεψε και δια ζώσης μιλώντας σε άτομα που ήξερε προσωπικά. Γρήγορα διαπίστωσε πως τζάμπα έχανε τον χρόνο του με κομμώτριες, ταξιτζήδες, εκπαιδευτικούς, μικρομαγαζάτορες, άνεργους, συνταξιούχους - μικροεπενδυτές, κλπ κακομοίρηδες του μεροκάματου ή του περιορισμένου μισθού.

Ούτε καταλάβαιναν πολλά - πολλά από τέτοια, ούτε ήταν πρόθυμοι να επενδύσουν το όχι και τόσο φοβερό ποσόν που απαιτούσε η εγγραφή τους στο πρόγραμμα, ούτε ήταν έτοιμοι να πάρουν το προσωπικό ρίσκο για ένα παράλληλο επαγγελματικό άνοιγμα σε άλλον τομέα, αρκούμενοι σε αυτά που είχαν καταφέρει ως τώρα, γατζωμένοι σε κάποιο αφεντικό ή άλλη μίζερη θεσούλα...

Ο Κάκος αισθανόταν και ήταν πραγματικά πολύ μόνος στην προσπάθεια του να πετύχει. Αν και είχε καταθέσει το αρχικό ποσόν δεν μπορούσε να συνεχίσει να κερδίσει τα δικαιώματα του με την ενεργοποίηση της εταιρείας και του λογαριασμού του, ούτε επρόκειτο έτσι να μπουν ποσά αξιόλογα να σχηματίσει κεφάλαιο ικανό για μελλοντικές επενδύσεις...

Έτσι το άφησε για αργότερα, ίσως τα πράγματα πήγαιναν καλύτερα τότε σε άλλες συνθήκες. Εξάλλου η P.I.L.L. δεν τον υποχρέωνε, δεν τον δέσμευε με χρονικά όρια, δεν απαιτούσε και δεν υπαγόρευε να κάνει ή να μην κάνει κάτι. Άφηνε στην απόλυτη δική του επιλογή τη συνέχιση ή διακοπή της συνεργασίας τους, ήταν στο δικό του χέρι να πετύχει αυτό που ήθελε ή να ξεχάσει εντελώς όσα έμαθε μαζί της και να καταντήσει σαν τους άλλους να αγωνίζεται μια ζωή για περιορισμένα "κεκτημένα" με την καθοδήγηση δημαγωγών επαγγελματιών άεργων κομματόσκυλων και να είναι κι ευχαριστημένος με τα ψίχουλα που θα του έριχνε τελικά ο εργοδότης του (ίσως κάτοχος παρόμοιας εταιρείας) και να δηλώνει κιόλας πάντα έτοιμος για νέους "αγώνες" χωρίς τέλος.

Λίγοι ικανοί αρχικοί συνεργάτες τον χώριζαν από την επιτυχία και δεν ήξερε που να τους συναντήσει να προχωρήσουν μαζί...


ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ...

ΤΡΙΠΛΟ ΜΟΙΡΟΛΟΪ...

Ξεροκέφαλος και ισχυρογνώμονας ήταν ο Καμπιτσολευτέρης που έμενε σ' ένα χωριό του Ηρακλείου και θάρουνε πως σάϊκα πάντα είχε δίκιο...

Μια μέρα μάζεψε κάποιους μανίτους που είχανε φυτρώσει στο χωράφι του και τους έφερε στο σπίτι να τους ψήσει η γυναίκα του να τους φάνε. Εκείνη που τους γνώριζε καλά, του είπε πως ήταν από τους δηλητηριώδεις και καλά θα έκαναν να τους πετάξουνε αμέσως...

Δεν ήθελε ν' ακούσει κουβέντα ο άντρας της, ήθελε να τους φάει αφού αυτός τους βρήκε και σαν πάντα ήξερε καλύτερα. Η γυναίκα δεν θέλησε να φάει και για να την εκδικηθεί πήρε το πιάτο της και το έδωσε να το φάει ο γάϊδαρος καλύτερα όπως της είπε, που δεν του αντιμιλούσε...

Έτσι έφαγε μόνος του τους μανίτες του κι όσους περίσσεψαν τους έριξε στον χοίρο τους, όπως κάνανε με όλα τ' αποφάγια κι έπεσε να κοιμηθεί...

Η γυναίκα όμως είχε δίκιο εντέλει, όσοι φάγανε από τους δηλητηριώδεις μανίτους και ο άντρας και τα ζώα πεθάνανε την άλλη μέρα.

Μάζεψε τα κουφάρια τους στη σειρά κι όπως άρχισε το μοιρολόϊ για τον άντρα της και τα οικόσιτα τους ζώα, βρήκε ευκαιρία να πάρει την εκδίκηση της για την ξεροκεφαλιά του:

Άντρα μου...χοίρε...γάϊδαρε...
και ποιόν να πρωτοκλάψω,
που σε μια μέρα μούλαχε
τρία...οζά να θάψω!

ΜΑΥΡΟ ΧΙΟΥΜΟΡ Ή ΑΥΡΙΑΝΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ;

Παραγγελία πίτσας από delivery στο πολύ κοντινό μέλλον:

Τηλεφωνήτρια:

- Pizza ΧΧΧ, καλησπέρα σας.

Πελάτης:

- Καλησπέρα, θα ήθελα να δώσω μια παραγγελία.

- Θα μπορούσα να έχω τον ΕΑΤ σας, παρακαλώ;

- Τον Εθνικό Αριθμό Ταυτοποίησής μου, ναι, μια στιγμή, ορίστε, είναι ο 6102049998-45-54610.

- Ευχαριστώ, κύριε Sheehan. Λοιπόν η διεύθυνσή σας είναι 1742 Meadowland Drive και ο αριθμός τηλεφώνου σας 494-2366. Το επαγγελματικό τηλέφωνό σας στην Lincoln Insurance είναι 745-2302 και ο αριθμός του κινητού σας 266-2566. Από ποιον αριθμό καλείτε;

- Ε; Είμαι στο σπίτι. Από πού τις βγάζετε όλες αυτές τις πληροφορίες;

- Είμαστε συνδεδεμένοι με το σύστημα, κύριε.

- (Στεναγμός) Α μάλιστα! Θα ήθελα να παραλάβω με delivery δύο σπέσιαλ πίτσες με ζαμπόν, τυρί, ντομάτα, μπέικον, λουκάνικο, πιπεριές...

- Δε νομίζω ότι θα ήταν καλή ιδέα, κύριε...

- Α, μπα;

- Σύμφωνα με τον ιατρικό σας φάκελο, υποφέρετε από υπέρταση και το επίπεδο της χοληστερόλης σας είναι υψηλό. Η ασφάλεια περίθαλψης που έχετε σας απαγορεύει μια τόσο επικίνδυνη για την υγεία σας επιλογή...

- Α! Τι μου προτείνετε λοιπόν;

- Μπορείτε ν α δοκιμάσετε την πίτσα μας Light με γιαούρτι σόγιας. Είμαι σίγουρη ότι θα σας αρέσει πολύ.

- Τι σας κάνει να πιστεύετε ότι θα μου αρέσει αυτή η πίτσα;

- Συμβουλευτήκατε τις 'Νόστιμες συνταγές με σόγια" στη βιβλιοθήκη της περιοχής σας την περασμένη εβδομάδα, κύριε. Εξ ου και η πρόταση μου...

- Καλά, εντάξει. δώστε μου δυο, οικογενειακό μέγεθος. Τι οφείλω;

- Πραγματική ευκαιρία για σας, τη σύζυγό σας και τα τέσσερα παιδιά σας, κύριε. Οφείλετε $49,99.

- Να σας δώσω τον αριθμό της πιστωτικής μου κάρτας...

- Λυπάμαι κύριε, αλλά φοβάμαι ότι θα πρέπει να πληρώσετε μετρητοίς...Το υπόλοιπο της πιστωτικής σας κάρτας έχει υπερβεί το όριο...

- Θα πάω να βγάλω μετρητά από το μηχάνημα προτού έρθει ο υπάλληλός σας...

- Ούτε αυτό είναι δυνατόν, κύριε. Ο τραπεζικός σας λογαριασμός είναι ακάλυπτος...

- Να μη σας ενδιαφέρει. Εσείς στείλτε μου τις πίτσες. Θα έχω τα μετρητά. Πόσην ώρα περίπου θα πάρει;

- Έχουμε μια μικρή καθυστέρηση, κύριε. Θα είναι στο σπίτι σας σε 45 λεπτά περίπου. Εάν βιάζεστε μπορείτε να έρθετε να τις πάρετε αφού βγάλετε τα μετρητά, αλλά η μεταφορά πίτσας με μοτοσικλέτα σαν τη δική σας είναι τουλάχιστον ακροβασία.
- Πού στο διάολο ξέρετε ότι έχω μηχανή;

- Βλέπω εδώ ότι επειδή δεν καταβάλατε εμπρόθεσμα τις δόσεις, το αυτοκίνητό σας έχει κατασχεθεί. Αλλά η Χάρλεϊ έχει εξοφληθεί, οπότε απλώς συμπέρανα ότι θα την χρησιμοποιούσατε...

- @#%/$@&?#!$*#@&$%^&!

- Σας συμβουλεύω να παραμείνετε κόσμιος, κύριε. Έχετε ήδη καταδικαστεί τον Ιούλιο του 2006 για προσβολή οργάνου της τάξεως...

- (Άφωνος)....

- Κάτι άλλο κύριε;

- Όχι τίποτα. Α ναι, μην ξεχάσετε τα δυο λίτρα δωρεάν Κόκα Κόλα μαζί με τις πίτσες, σύμφωνα με τη διαφήμισή σας....

- Λυπάμαι κύριε, αλλά υπάρχει ρήτρα στη διαφήμισή μας που μας απαγορεύει να προσφέρουμε δωρεάν αναψυκτικά σε διαβητικούς"...

*********************************************************

Και τώρα που διαβάζετε αυτές τις γραμμές, κάποιοι ξέρουνε ποιοι από σας χαμογελούν και θα δείτε σύντομα τι θα πάθετε...

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΙΘΑΓΕΝΕΙΑ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ...

Το προτεινόμενο νομοσχέδιο της κυβέρνησης του Γ. Παπανδρέου, σε αντίθεση με την κυρίαρχη νομοθεσία στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες, προβλέπει ιδαίτερα συνοπτικές και ευνοικές για τους μετανάστες και λαθρομετανάστες προϋποθέσεις πολιτογράφησης.

Το προτεινόμενο νομοσχέδιο συνιστά νομική υποχώρηση και αναχρονιστικό πλαίσιο αναφοράς της πολιτογράφησης των μεταναστών, τελεί δε σε ριζική ασυμφωνία με την ισχύουσα ευρωπαϊκή νομοθεσία. Και αυτό διότι η διαδικασία της πολιτογράφησης πραγματοποιείται με ιδιαίτερα απλουστευμένο και πρόχειρο τρόπο για τους μετανάστες της δεύτερης γενιάς και εντελώς αυτόματα για τους μετανάστες της τρίτης γενιάς.

Παντού αλλού, στις υπόλοιπες εθνικές κοινωνίες της Ευρώπης, κεντροδεξιά και κεντροαριστερά κόμματα, προσπαθούν να ενισχύσουν την αίσθηση εθνικής ταυτότητας, ώστε να ενσωματώσουν σε αυτήν τα παιδιά των μεταναστών...

Το ΠΑΣΟΚ πιστεύει ακόμα στην πολύ-πολιτισμικότητα δηλαδή, όχι στην ενσωμάτωση των ξένων, αλλά στην αναπαραγωγή της διαφορετικότητας τους;

Δεν θέλει να τους κάνει να νιώσουν «Έλληνες» (ιδιαίτερα τα παιδιά τους), ώστε να μπορέσουν να γίνουν αποδεκτοί ως Έλληνες από τους υπόλοιπους. Αλλά να τους αναπαράγει ως διαφορετικούς. Κι έτσι να τους διατηρήσει ως γκέτο μέσα στην υπόλοιπη κοινωνία...

Από εκεί που πρέπει να ξεκινήσουμε, είναι τί είναι η Ελλάδα, και πώς θέλουμε να είναι. Αν η Ελλάδα είναι το κράτος των Ελλήνων, όπως δημιουργήθηκε, ή είναι απλά η επικράτεια που ζουν (και) Έλληνες...

Επίσης πρέπει να αποφασίσουμε αν θέωρούμε τον Ελληνορθόδοξο (λαϊκό και μη) πολιτισμό ως πρόταση ζωής που πρέπει να συνεχίσουμε και να προτείνουμε για το μέλλον. Πολυπολιτισμός σημαίνει μη κυρίαρχος πολιτισμός, όπου όλοι θα μπαίνουν σε επίπεδο "κουλτούρας", τέχνης κλπ, Δηλαδή μή ύπαρξη πολιτισμού, αλλά μια γενικοποιημένη πολυαγορά πολιτισμικών εκφράσεων...

Αποτελει τεραστιο λάθος σε μια χωρα οπως η δικη μας να μην υπαρχει απολυτος ελεγχο των ελληνοποιησεων.

Από σκοπιμότητα ή από λάθος, γίνεται σύγχυση του προβλήματος της λαθρομετανάστευσης κι όλων των παραμέτρων της, (φύλαξη συνόρων, διαδικασίες και συνθήκες προσωρινής φιλοξενίας, όροι και τρόποι επαναπροώθησης, αστυνόμευση και προστασία της κοινωνίας κ.α.), με το ζήτημα της λήψης της απόφασης για το μέλλον των μεταναστών, που βρίσκονται χρόνια στην Ελλάδα, που έχουν ενσωματωθεί οικονομικά, (με τις δουλειές τους) και κοινωνικά, (με τις σχέσεις τους, τα παιδιά με το σχολείο και την ελληνική παιδεία τους) και χρειάζεται, επιτέλους να τακτοποιηθούν νομικά, αλλά και πολιτικά.

Οι όποιες παρενέργειες, που επισημαίνονται, ως ενδεχόμενα, δεν έχουν να κάνουν τόσο με το δεύτερο ζήτημα, όσο με το πρώτο πρόβλημα και τις πολιτικές, οι οποίες πρέπει να σχεδιαστούν και να εφαρμοστούν, για να λυθεί και να πάψει, πράγματι, να ταλανίζει τη χώρα.

Η κυβέρνηση φαίνετε να υποτιμά τους κινδύνους. Ειναι αρκτές οι ενδείξεις που οδηγούν στο συμπέρασμα οτι απο το μεταμοντέρνο ιδεολογικό δογματισμό αντιλαβάνεται την Ελλάδα περισσότερο σαν χώρο παρά ως χώρα. Αλλα και στις χώρες που απο την φύση τους είναι πολυπολιτισμικές επειδή δημιουργήθηκαν απο μετανάστες (ΗΠΑ, Καναδάς, Αυστραλία κ.α.) ισχύουν αυστηρά κριτήρια παραχώρησης ιθαγένειας.

Η Ελλάδα ομως, δεν είναι ούτε ούτε πρώη αποικιακή αυτοκρατορία που παραχωρεί ιθαγένεια σε πρώην υπηκόους της.
Η Ελλάδα είναι πατρίδα ενός Εθνους το οποίο ζεί σε μια ασταθή περιοχή και αντιμετωπίζει ευθείες απειλές.

Σε αυτές τις συνθήκες η εθνική και κοινωνική συνοχή είναι σχεδόν προϋπόθεση επιβίωσης. Εαν η κυβέρνηση Παπανδρέου κάνει πράξη την νομοθετική προθεσή της, το πρόβλημα της παράνομης μεταναστευσης μάλλον θα επιδεινωθεί παρά θα επιλυθεί, πιθανώς με μη αντιστρέψιμες επιπτώσεις.

Και δυστυχώς ο μέσος Έλληνας απορροφημένος με τα δικά του καθημερινά προβλήματα, δε μπορεί ούτε να "αναγνωρίσει" τι πραγματικά επιδιώκει να πετύχει η κυβέρνηση...

Μια απόδοση ιθαγένειας μαζικά με τυπικές διαδικασίες θα δώσει κίνητρα σε λαθρομετανάστες να μπαίνουν μαζικά στη χώρα, να τεκνοποιούν αμέσως, να παίρνουν τα παιδιά τους ιθαγένεια, να πολιτιγραφούνται οι ίδιοι Έλληνες (ή να παίρνουν άδεια παραμονής επ' αόριστον) κι ύστερα να μένουν εδώ, γιατι οι άλλες ευρωπαϊκές χώρες που έχουν αυστηρότερη νομοθεσία δεν τους δέχονται. Κι αυτό θα καταστήσει τη θέση της Ελλάδας στην Ένωση πολύ προβληματική και τις εσωτερικές ισορροπίες της χώρας πολύ εύθραυστες. Διότι όσο λιγότερο κα δυσκολότερα ενσωματώνονται κι όσο ταχύτερα και πιο ανεξέλετγκτα μπαίνουν ξένοι σε μια κοινωνία, τόσο πιθανότερο είναι να δημιουργηθούν εντάσεις και συγκρούσεις μέσα στην κοινωνία. Τέτοια μέτρα δεν λύνουν προβλήματα. Δημιουργούν προβλήματα. Μεταξύ άλλων πυροδοτούν ρατσισμό και ξενοφοβία...

Η μόνη νόμιμη και δημοκρατική λύση είναι να αποφασίσει ο Ελληνικός λαός μέσω δημοψηφίσματος.

Όλος ο λαός, χωρίς αποχές και λοιπές βαριεστημάρες μια τέτοια μέρα, να δώσει να καταλάβουν σε όσους θέλουν να διαλύσουν ό,τι κρατά τον τόπο αυτό όρθιο, κι ότι κάνει το λαό αυτό περήφανο, πως δεν θα τους αφήσει σε χλωρό κλαρί. Πρόκειται για το μέλλον της Ελλάδας.

ΔΙΠΛΗ ΟΨΗ...

Δείχνουν κάποιους φτωχο-τσιφούτηδες να καταθέτουν γκρινιάζοντας τις πινακίδες σαράβαλων 30ετίας για να γλιτώσουν τα τέλη κυκλοφορίας. Στοίχημα πως οι ίδιοι σε λιγότερο από μήνα που θα διαπιστώσουν πως δεν μπορούν χωρίς αμάξι θα πληρώσουν όσο - όσο να τις πάρουν πίσω...

Δεν δείχνουν ποτέ την Στέλλα, την Βίκυ, την Ελευθερία, την Ελεάνα, την Κούλα, τη Βαγγελιώ, όλες λίγο μετά τα 20 με ολοκαίνουρια κουκλίστικα αυτοκινητάκια που δεν έχουν καμιά δυσκολία να πληρώσουν αυξημένα τέλη κυκλοφορίας και βενζίνη για τις βόλτες τους και να τους περισσέψουν κι αρκετά να βάψουν μαλλιά και νύχια, να πάρουν τα ακριβότερα καλλυντικά και ρούχα (30 ευρώ ένα sexy βρακάκι και 65 ευρώ μια μαύρη φούστα που μόλις το καλύπτει, χώρια εκείνο το εφαρμοστό κορμάκι με τα strass) και να ξαμοληθούν αδέσποτες σε ολονύχτιες καθημερινές διασκεδάσεις. Πανάξια, με τον μισθό που από νωρίς. άνευ σπουδών και χωρίς ιδιαίτερο μόχθο εξασφάλισαν.

Δείχνουν 5 βρωμόγερους συχνά πυκνά να παραπονιούνται on camera για την ανεπάρκεια της σύνταξης τους και οτι τάχα δεν καλύπτει τα αναγκαία τους.
Δεν τους δείχνουν ποτέ την ώρα που καταθέτουν μεγάλο μέρος της στον πεταχτό κώλο της αραπίνας που εκ φύσεως εξάπτει φαντασιώσεις και λόγω αναδουλειάς παίρνει όποιους λάχει, με πρώτους και καλύτερους τους παραπάνω που βρήκαν λάγνα ευκαιρία τώρα..."με λίγα ευρώ και χωρίς πλαστικό".

Δείχνουν τον φτωχοντυμένο φουκαρά που περνά από την αγορά χωρίς να πάρει κρέας, που του φαίνεται ακριβό.

Δεν θα τον δείξουν παραμονή πρωτοχρονιάς από νωρίς το βράδυ ως το πρωί να παίζει 2.000 ευρώ στα ζάρια. Ούτε τις άλλες μέρες τακτικά στο καφενείο της γειτονιάς του.

Λέει τα κάλαντα όπως όπως η παρέα από ξενόφερτα γυφτάκια (κι αυτά!) μαζεύει σε χρόνο ρεκόρ μισή σακούλα παράδες και παραβλέποντας τα σκισμένα παπούτσια και ρούχα τους, τα ξοδεύουν όλα σε πυροτεχνήματα, συμβάλλοντας στα υπερ-κέρδη του αρπακολατζή που τέτοιες μέρες τα εισάγει και τα μοσχοπουλά αντάμα με χριστουγεννιάτικα μπιχλιμπίδια, έχοντας χρεία security κάθε βράδυ πολύ αργά όταν αποφασίζει να κλείσει το μαγαζί του που βρίθει κόσμο ολημερίς, για να τα μεταφέρει με ασφάλεια.

Δείχνουν τον νεαρό που στέκεται στη βιτρίνα και λέει πως δεν μπορεί να πάρει το ακριβό τζίν που κοιτά.

Άντε να τον αναγνωρίσουν το βράδυ μετά τα μεσάνυχτα μέσα στο ανώνυμο και πολυάριθμο πλήθος όμοιων του, να ξοδεύει το χαρτζιλίκι σε γαρύφαλα και ξύδια στο επαρχιακό σκυλάδικο την ώρα που ο καλλιτέχνης - καχέκτυπο σκυλά της πρωτεύουσας με όνειρο ζωής "να κάνει κι αυτός κάποτε CD", παριστάνει οτι ερμηνεύει τις περυσινές "επιτυχίες" του δεύτερου και ν' αποθεώνεται στη φαντασία του από τα μεθυσμένα επαρχιωτόπουλα που τα δουλεύει ψιλό γαζί.

Δείχνουν μερικούς ξεπεσμένους άστεγους και κάποιους ακόμη χασικλήδες που από δικά τους λάθη στη ζωή κατάντησαν να τρώνε στα φιλόπτωχα συσσίτια, μα εδώ δεν μπορούν να κρύψουν και δείχνουν και πλάνα από τα τόσα ρεβεγιόν χρονιάρες μέρες, σε πολλά - πολλά μέρη, μα έλα που δεν βρίσκει κανείς ούτε καρέκλα αδειανή αν πάει λίγο καθυστερημένα. Και το μενού να αρχίζει από τα 35 ευρώ/ άτομο.

Το ίδιο και με τις χειμερινές διακοπές που άλλοι ερωτώμενοι απαντούν πως δεν σκέφτονται καν να πάνε κι άλλοι παραπονιούνται πως φέτος με 24 βαθμούς τον Δεκέμβρη δεν έχει χιόνι σε μέρη με 300 ευρώ το δωμάτιο/Σαββατοκύριακο.

Αν παρακολουθήσει κανείς τα κανάλια θα νομίσει πως εξαφανίστηκε το χρήμα από τον λαό...Ευτυχώς ο έχων πόδια και μάτια κυκλοφορεί παντού και βλέπει που πραγματικά υπάρχει και ξοδεύεται.

Κι αντίρρηση δεν σηκώνει, γιατί όλα είναι αληθινά περιστατικά, τεκταινόμενα σε μια μέρα - νύχτα και μόνο!

Ο ΣΥΜΠΕΘΕΡΟΣ Ο ΑΘΑΝΑΣΗΣ (Η ΤΑΙΝΙΑ)...

Κυπριακή Ταινία, κωμωδία.

Η οικογένεια του Αθανάση βρίσκεται σε δεινή οικονομική κατάσταση, με μικρά και μεγάλα χρέη στους συγχωριανούς. Περιμένουν σωτηρία από την επιταγή που θα στείλει ο ξενιτεμένος γιος...

Δείτε τη σε πλήρη οθόνη:

http://www.cyprus-tube.com/el/cyprus-tube.html?task=videodirectlink&id=2087