ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΜΟΥ ΒΗΜΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ. ΟΤΙ ΜΕ ΑΦΟΡΑ / ΣΥΓΚΙΝΕΙ /ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΖΕΙ / ΑΡΕΣΕΙ / ΠΕΙΡΑΖΕΙ. ΧΩΡΙΣ ΦΟΒΟ
Παρασκευή 29 Ιανουαρίου 2010
ΖΩΗ ΜΕ ΠΙΣΤΩΣΗ 16...
Τους τελευταίους μήνες πολλές αλλαγές είχαν συμβεί στη ζωή του Κάκου.
Εκεί που τα προηγούμενα χρόνια αναζητούσε ματαίως όπως κατέληγαν οι προσπάθειες του μια οποιαδήποτε μισθωτή δουλειά για να επιβιώσει στον τόπο του, τώρα με λίγες εύστοχες κινήσεις είχε δικά του συμφέροντα συνδεδεμένος αρχικά με 2 διεθνείς επιχειρήσεις και υπήρχαν και πολλές άλλες να δοκιμάσει...
Εκεί που δεν είχε λεφτά και περίμενε χαρτζιλίκι, τώρα είχε μια πιστωτική κάρτα που την είχε χρεώσει με κάποιες συναλλαγές του, μα μπορούσε να πληρώνει τις δόσεις του κι αν όχι καμιά φορά, πλήρωνε μόνο την ελάχιστη καταβολή κι όλα εντάξει για αργότερα. Και κάθε στιγμή πια μπορούσε να πάρει αυτό που ήθελε επί πιστώσει και να το πληρώσει αργότερα με ευκολίες...
Είχε βάλει ελπίδα στην ζωή του, δούλευε έξυπνα για να πετύχει...
Έχοντας καλή γνώση πια των μεθόδων Marketing μέσω του internet, έστελνε κόσμο στο site του να ενημερωθεί για αυτά που πρόσφερε και να προχωρήσει στην απόκτηση τους αν ήθελε χωρίς την φυσική δική του παρουσία, με την πολύπλευρη τεχνική υποστήριξη των λογιστηρίων των εταιρειών που συνεργαζόταν...
Η διαφήμιση δεν του έπαιρνε πολύ ώρα, ίσα ένα εντατικό δίωρο κάθε βράδυ που συνδεόταν στο internet από τον υπολογιστή που είχε στο σπίτι του. Την υπόλοιπη μέρα ήταν ελεύθερος να κάνει ότι άλλο ήθελε, αντί να ξοδεύει τις ώρες του για ένα μίζερο μεροκάματο...
Είχε γίνει μέλος μιας δικτυωμένης κοινωνίας με μέλη από όλον τον κόσμο, που έψαχνε κι ανακάλυπτε τις ευκαιρίες money making που αναδύονταν μαζί με το ραγδαία τότε αναπτυσσόμενο internet, συνδέονταν ως συνεργάτες με κάποιες που τους κάλυπταν και τους ενθουσίαζαν, και ακολουθώντας τις υποδείξεις τους προσπαθούσαν να πετύχουν, να εκπληρώσουν τα όνειρα ζωής τους με την απαραίτητη ενέργεια που προσφέρει το χρήμα που θα κέρδιζαν από αυτή τη δράση τους...
Μια κοινωνία με εκατομμύρια μέλη, από πολλές χώρες, διαφορετικοί άνθρωποι σε όλες τις αποχρώσεις δέρματος, που μιλούσανε διαφορετικές γλώσσες, είχανε διαφορετικές νοοτροπίες, ήθη, αξίες, μα όμοιους στόχους, φιλοδοξίες, προσδοκίες...
Που δεν είχανε συναντηθεί ποτέ, μα ελπίζανε ο ένας στην συνεργασία των άλλων για επιτυχία, μόνοι τους και ξέχωρα δεν κάνανε τίποτα...
Είχε αποκτήσει πολλές γνώσεις από πολλές πηγές, σε λίγο χρονικό διάστημα και απαιτούνταν μια εσωτερική δύναμη κι αυτοπειθαρχία για να τις αξιοποιήσει και να τις εφαρμόσει χωρίς καμιά εξωτερική καθοδήγηση. Υπήρχαν δε και πολλά πράγματα ακόμη που δεν τα ήξερε κι έπρεπε να τα μάθει όμως...
Τότε ήταν που ο Κάκος συνειδητοποίησε πως το μυαλό που ως τώρα διέθετε, μάλλον αυτό που χρησιμοποιούσε καθημερινά όπως του είχανε μάθει τόσα χρόνια σε σχολεία και πανεπιστήμια, δεν ήταν πλέον αρκετό για να αντεπεξέλθει σε όσα είχε φορτωθεί να κάνει...
Έπρεπε να διευρύνει τη ικανότητα του να μαθαίνει, να συγκρατεί και να θυμάται αυτά που μάθαινε, να ελέγχει τις σκέψεις του, ν' αναπτύξει την διαίσθηση του, ν' αξιοποιήσει όσο γινόταν τις ικανότητες του και την φαντασία του για να ξεπερνά τις δυσκολίες και στο τέλος να χαλαρώνει βαθιά για ν' ανακτά ενέργεια, να έχει καλή υγεία και διάθεση, να βλέπει τα καλά της ζωή και να τα προκαλεί να συμβούν...
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ...
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου