VICTIMS OF SYNTHOL...

Or false kings of bodybuilding...

Synthol is a mouthwash, hair product and tonic...

No steroids...No protein...No traning...No brain...

Synthol is one of the stupidest thing you will ever see people use. Its not even real muscle. Just oil that ejected inside!

Bodybuilding is NOT what this video shows.

Ο ΚΥΡ - ΓΙΩΡΓΟΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΕΤΑΙ (Η ΤΑΙΝΙΑ)...

Ελληνική κωμωδία του Γ. Δαλιανίδη από το 1977.

Ένας παραδοσιακός ταβερνιάρης αναγκάζεται να κλείσει την ταβέρνα του και να υποδυθεί τον πλούσιο επιχειρηματία για χάρη του γιου του, που πρόκειται να παντρευτεί...

Και σε πλήρη οθόνη:
http://video.google.com/googleplayer.swf?docid=-3341189303944257132&hl=el&fs=true

MUHAMMANT ALI, THE GREATEST (DOCUMENTARY)...

A documentary about the legendary boxer Muhammad Ali.

ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΑΝΕΥ ΒΑΣΗΣ...

Μεγάλη πτώση των βάσεων εισαγωγής σε ΑΕΙ-ΤΕΙ φέρνει η κατάργηση του "10" αναφέρουν οι ειδήσεις της μέρας.

Η κατάργηση της βάσης του 10 αποτελεί μια εξαιρετικά κακή απόφαση. Σε μία περίοδο δημοσιονομικής κρίσης η κυβέρνηση διατηρεί σε λειτουργία πανεπιστημιακές σχολές, οι οποίες είναι προφανές ότι δεν έχουν κανένα λόγο ύπαρξης, αντί να προχωρήσει άμεσα σε ένα γενναίο πρόγραμμα καταργήσεων και συγχωνεύσεων.

Πέραν τούτου όμως, εμπεδώνει μία πολύ κακή κουλτούρα στη νεολαία, αυτή της ήσσονος προσπάθειας.

Χαράς ευαγγέλια όμως για τους απανταχού σουβλατζήδες, πιτσαδόρους, καφετζήδες και ιδιοκτήτες γκαρσονιερών και δυαριών. Κάθε πόλη και ΑΕΙ, κάθε χωριό και ΤΕΙ. "Φοιτητής" με 3,4,5 μέσο όρο.

Ολοκληρώνεται έτσι με τον καλύτερο τρόπο η προλεταριοποίηση των αποφοίτων της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, μέσω της υπερπροσφοράς πτυχιούχων, πολλοί δε των οποίων άνευ γνώσεων.

Οι μακροχρόνιες επιπτώσεις αυτής της επιλογής θα ειναι τρομακτικές για την κοινωνία. Αλίμονο στην χώρα που καταστρέφει τις προοπτικές των παιδιών της με τις μεγαλύτερες δυνατότητες, βάζοντας τα στον σωρό με τα υπόλοιπα που θα μπορούσαν να γίνουν καλοί επαγγελματίες κάπου αλλού, μα όχι αναγκαία και επιστήμονες.

Η συνειδητή απο όλες τις κυβερνήσεις της τελευταίας 20ετίας υποβάθμιση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης συνεχίζεται.

Ένας μορφωμένος και σκεπτόμενος πολίτης δεν εξυπηρετεί τα σχέδια τους γιατί δεν ελέγχεται εύκολα.

Αντίθετα ένας άνθρωπος λίγο μπερδεμένος, λίγο κακομοίρης, λίγο πεινασμένος κλπ. άγεται και φέρεται σε μια αγορά ευέλικτης εργασίας. Ε, ας τον παραμυθιάσουν και με ένα πτυχίο χωρίς αντίκρυσμα, να ανεβάσουν λιγάκι και την ψυχολογία του.

Έτσι κι αλλιώς ο απόφοιτος της υποβαθμισμένης σχολής δεν θα πάρει καμιά καλοπληρωμένη δουλειά στη Goldman Sachs ούτε σε άλλο διεθνή κολοσσό, δεν θα γίνει διπλωμάτης καριέρας, βουλευτής, ούτε φυσικά πρόκειται να απειλήσει τα δικά τους παιδιά στην αυριανή αγορά εργασίας. Άσε που για κάποια χρόνια δεν πρόκειται να καταγράφεται σαν άνεργος στον ΟΑΕΔ, αφού θα "φοιτά" κάπου.

Ακόμη δύο στοιχεία για περαιτέρω προβληματισμό:Η "ανάπτυξη" της περιοχής που με ρουσφέτι απέκτησε επιτέλους τριτοβάθμια σχολή ύστερα από "αγώνες", με έξοδα την οικογένειας κάθε εκάστου φοιτητή, για να αισχροκερδούν ιδιοκτήτες ακινήτων με ενοίκια στα ύψη + ικανό ποσό μηνιαίως ώστε να ξαπλώνουν με τις ώρες σε εκατοντάδες καφετέριες στην σειρά άπλυτοι μαλλιάδες αδέσποτοι και να παραγγέλουν πίτσες κατ' οίκον αφού δεν μπορούν τίποτα άλλο, να συντηρούν μερικές δεκάδες καταγώγια μπαράκια και ν' ανθίσουν οι βίζιτες από άφραγκες σε γενναιόδωρους ώριμους...

Τα φροντιστήρια πανεπιστημιακών μαθημάτων των οποίων ο τζίρος (στις πόλεις με ΑΕΙ-ΤΕΙ) συναγωνίζεται αυτόν των φροντιστηρίων προετοιμασίας. Ένα χαρτί χωρίς αντίκρυσμα είτε λόγω μειωμένης προσφοράς εργασίας είτε, το συνηθέστερο δυστυχώς, λόγω ανεπάρκειας του κατόχου του, είναι όνειδος πρωτίστως για την κοινωνία.

Το κράτος όφειλε (κι εδώ οι ευθύνες δεν είναι αποκλειστικώς χρώματος πρασίνου) να αναπτύξει ένα ολοκληρωμένο σύστημα τεχνολογικής και επαγγελματικής εκπαίδευσης με πλήρως κατοχυρωμένα εργασιακά δικαιώματα, στο οποίο θα κατευθύνονταν στην ηλικία των 15 ετών όποιοι έπρεπε κατά την κρίση των καθηγητών τους.

Αυτό γίνεται στις οργανωμένες κοινωνίες.

MODUS VIVENDI ΤΗΣ ΖΩΗΣ...

Απόσταγμα βαθιάς σοφίας είναι οι παρακάτω γενικές παραινέσεις για ένα "modus vivendi" ζωής.

Γράφτηκαν από μια κυρία 90 ετών σήμερα, την Regina Brett που υπήρξε δημοσιογράφος στο Κλίβελαντ του Οχάιο.

Η κα Regina αιτιολογεί αυτά που έγραψε: "Για να γιορτάσω τα γενέθλιά μου, έγραψα κάποτε στη στήλη μου στην εφημερίδα, τα 45 πράγματα που μου έμαθε η ζωή. Ηταν το πιο πετυχημένο άρθρο που έγραψα ποτέ".

Απολαύστε κι εσείς τις διαπιστώσεις της:

1. H ζωή δεν είναι δίκαιη, αλλά ακόμα κι έτσι είναι ωραία.
2. Όταν αμφιβάλλεις για κάτι, απλά κάνε το επόμενο μικρό βήμα.
3. H ζωή είναι πολύ μικρή για να χάνεις χρόνο μισώντας τον οποιονδήποτε.
4. Αν αρρωστήσεις, δε θα σε κοιτάξει η δουλειά σου. Θα σε κοιτάξουν οι φίλοι κι η οικογένειά σου. Μη χάνεσαι.
5. Πλήρωνε τις πιστωτικές σου κάρτες κάθε μήνα.
6. Δε χρειάζεται να κερδίζεις σε κάθε διαφωνία. Συμφώνησε στο ότι διαφωνείς.
7. Κλάψε παρέα με κάποιον. Είναι πιο εύκολο να συνέλθεις απ' ό,τι αν κλαις μόνος.
8. Δεν πειράζει να θυμώνεις με το Θεό. Το αντέχει.
9. Βάζε στην άκρη για τη σύνταξή σου από τον πρώτο σου μισθό. 10. Απέναντι στη σοκολάτα κάθε αντίσταση είναι μάταιη.
11. Συμφιλιώσου με το παρελθόν σου, για να μην καταστρέφει το παρόν σου.
12. Δεν πειράζει, αν σε δουν τα παιδιά σου να κλαις.
13. Μη συγκρίνεις τη ζωή σου με τη ζωή των άλλων. Δεν έχεις ιδέα τι νόημα μπορεί να έχει το δικό τους ταξίδι.
14. Αν μια σχέση πρέπει να κρατιέται μυστική, τότε δεν πρέπει να την κρατάς εσύ.
15. Τα πάντα μπορεί να αλλάξουν μ' ένα ανοιγοκλείσιμο των ματιών. Αλλά μην ανησυχείς. Ο Θεός δεν τρεμοπαίζει τα βλέφαρά του.
16. Πάρε μια βαθιά ανάσα. Ηρεμεί το μυαλό.
17. Ξεφορτώσου ό,τι δεν είναι χρήσιμο, όμορφο ή χαρούμενο.
18. Ο,τι δε σε σκοτώνει, πράγματι σε κάνει δυνατότερο.
19. Ποτέ δεν είναι αργά για να έχεις μια ευτυχισμένη παιδική ηλικία. Αλλά τη δεύτερη φορά εξαρτάται από σένα.
20. Όταν είναι να κυνηγήσεις αυτά που αγαπάς στη ζωή, μη δέχεσαι ποτέ το όχι.
21. Άναψε τα κεριά, στρώσε τα καλά σεντόνια, φόρεσε τα ακριβά εσώρουχα. Μην τα φυλάς για ειδικές περιπτώσεις. Κάθε μέρα είναι ειδική μέρα.
22. Να είσαι έτοιμος για όλα. Επειτα, ακολούθησε το ρεύμα.
23. Γίνε εκκεντρικός τώρα. Μην περιμένεις να πάρεις σύνταξη για να φορέσεις μοβ χρώμα!
24. Το σπουδαιότερο όργανο στον άνθρωπο είναι το μυαλό.
25. Κανείς δεν ευθύνεται για την ευτυχία σου παρά μόνο εσύ.
26. Σε κάθε αποκαλούμενη "καταστροφή", σκέψου: "Σε πέντε χρόνια, αυτό θα έχει καμία σημασία;"
27. Πάντα να επιλέγεις τη ζωή.
28. Συγχώρησε σε όλους τα πάντα.
29. Το τι πιστεύουν οι άλλοι για σένα δεν είναι δική σου δουλειά.
30. Ο χρόνος θεραπεύει σχεδόν τα πάντα. Δώσε χρόνο στο χρόνο.
31. Όσο καλή ή κακή κι αν είναι μια κατάσταση, θα αλλάξει.
32. Μην παίρνεις τον εαυτό σου τόσο στα σοβαρά. Κανείς άλλος δεν το κάνει.
33. Πίστευε στα θαύματα.
34. Ο Θεός σ' αγαπάει επειδή είσαι αυτός που είσαι, όχι για κάτι που έκανες ή δεν έκανες.
35. Μην παρακολουθείς τη ζωή. Βγες μπροστά και εκμεταλλεύσου την πλήρως τώρα.
36. Το να γερνάς είναι καλύτερο από την εναλλακτική λύση: να πεθαίνεις νέος.
37. Τα παιδιά σου θα ζήσουν μόνο μία παιδική ζωή.
38. Το μόνο που έχει σημασία τελικά είναι ότι αγάπησες.
39. Βγες έξω κάθε μέρα. Τα θαύματα παραμονεύουν παντού.
40. Αν όλοι ρίχναμε τα προβλήματά μας σε ένα σωρό δίπλα-δίπλα, θα αρπάζαμε τα δικά μας πίσω.
41. Η ζήλια είναι χάσιμο χρόνου. Εχεις ήδη όλα όσα χρειάζεσαι.
42. Τα καλύτερα έπονται.
43. Ο,τι διάθεση και να έχεις, σήκω, ντύσου και πήγαινε εκεί που έχεις να πας.
44. Ενέδωσε.
45. Η ζωή δεν είναι τυλιγμένη με κορδέλα, δεν παύει όμως να είναι δώρο"...

ΠΟΛΙΤΕΣ ΚΑΙ ΤΕΚΤΑΙΝΟΜΕΝΑ...

Κρίνοντας από την κατάσταση και τα γεγονότα του παρόντα χρόνου εύκολα διαπιστώνουμε ότι η Ελληνική κοινωνία συλλαμβάνει τον κόσμο γύρω της και ερμηνεύει την εμπειρία της καθημερινότητας υπό το πρίσμα της αβεβαιότητας και της ανασφάλειας που δημιουργεί ο συνδυασμός της οικονομικής πολιτικής και η αναποτελεσματικότητα της διακυβέρνησης σε όλες τις πλευρές της κοινωνικής οργάνωσης.

Εκείνο επίσης που κάνει ιδιαίτερη εντύπωση είναι ότι ακόμη και κατά την περίοδο των διακοπών οι πολίτες της χώρας κουβάλησαν μαζί τους το άγχος των προβλημάτων της καθημερινότητας.

Ουδείς από όσους σχεδιάζουν στο παρασκήνιο έχει αντιληφθεί ότι ο κόσμος αντιμετωπίζει πλέον πρόβλημα πραγματικής επιβίωσης και τον αφήνουν αδιάφορα τα παιχνίδια της πολιτικής "ελίτ" της χώρας.

Αν τώρα προσπαθήσουμε να κάνουμε μια καταγραφή των προτεραιοτήτων που έχουν οι πολίτες βλέπουμε ότι βασικό θέμα προβληματισμού της κοινωνίας είναι η εκπλήρωση των επαγγελματικών στόχων και η εξασφάλιση εργασίας, γεγονός που αναγκαστικά βάζει όλα τα υπόλοιπα στο περιθώριο της σκέψης όλων.

Έτσι μπαίνουν σε δεύτερη μοίρα τόσο οι πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα και τον κόσμο όσο και οι επικείμενες εκλογές για την τοπική αυτοδιοίκηση, σε αυτή την κατεύθυνση λίγοι είναι εκείνοι που έχουν σαφή και συνολική εικόνα των πραγμάτων για τη νέα αρχιτεκτονική της αυτοδιοίκησης. Τo αρνητικό εδώ είναι ότι συνεχώς αυξάνονται οι πολίτες που θεωρούν δεδομένο ότι άλλοι έχουν την ευθύνη για τα δρώμενα των τοπικών κοινωνιών.

Η αρνητική στάση των πολιτών απέναντι στην πολιτική αποτυπώνεται και στις δημοσκοπήσεις που διενεργούνται αυτή την εποχή για τις δημοτικές - περιφερειακές εκλογές, εκεί φαίνεται ότι πάνω από το 40% των πολιτών δεν ενδιαφέρονται για τις πολιτικές εξελίξεις και τις εκλογές.

Μέσα σε αυτό το ακραίο τοπίο, όπου όλα δείχνουν να είναι λίγο πριν την κατάρρευση, η αγωνία για το μέλλον, όλο και περισσότεροι πολίτες πιστεύουν ότι τα πράγματα θα χειροτερεύουν χωρίς να είναι δυνατή μια διέξοδος από αυτή την κατάσταση, η σημαντική υποχώρηση της οικονομικής δραστηριότητας τα νέα δεδομένα που φέρνει στο διοικητικό χάρτη η νέα δομή της χώρας και οι συνεχώς μεταβαλλόμενες συνθήκες της παγκόσμιας οικονομίας δημιουργούν προϋποθέσεις ώστε το αμέσως προσεχές διάστημα η κατάσταση να βρεθεί ακόμη κι εκτός ελέγχου.

Το διάστημα μέχρι τον Νοέμβριο είναι ιδιαίτερα μακρύ και μπορεί να συμβούν απρόβλεπτα γεγονότα που θα επιβάλουν αυτά την πραγματικότητα και όχι οι διάφοροι κομματικοί σχεδιασμοί.

Όμως οι πολιτικοί δεν φαίνονται να πτοούνται κι ειδικά οι αυτοδιοικητικοί θέτουν υποψηφιότητες συνεχώς, βασιζόμενοι κυρίως στην πειθαρχημένη κομματική - προσωπική πελατεία τους για την επικράτηση τους...

Πάλι θα λειτουργήσει η καταραμένη κομματική ταυτότητα. Μοιάζουν σαν οπαδοί ομάδας,που δεν αλλάζουν...

Τους εμπαίζουν και τους ταϊζουν κουτόχορτο κι αυτοί εκεί να τους στηρίζουν.

"ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ" ΤΟΥ ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ...

Η καθ' όλα δικαιολογημένη δυσαρέσκεια του κόσμου προς τα κοινοβουλευτικά πρόσωπα και τα κόμματα, έχει δημιουργήσει μία τάση, να εμφανιστούν οι λεγόμενοι καιροσκόποι της πολιτικής σκηνής, οι οποίοι αποποιούμενοι την όποια πολιτική τους ταυτότητα και ιδεολογία, ενδύονται με το μανδύα του ανεξάρτητου ή και του μη πολιτικοποιημένου πολλές φορές υποψηφίου, νομίζοντας ότι κατ' αυτόν τον τρόπο εξασφαλίζουν την ψήφο τού κάθε δυσαρεστημένου από το πολιτικό σύστημα τού τόπου μας.

Το φαινόμενο αυτό έχει επηρεάσει εν πολλοίς και τα πολιτικά κόμματα, τα οποία βλέπουμε να διστάζουν να δώσουν το λεγόμενο χρίσμα σε υποψηφίους δημάρχους και ακόμα την όποια τους στήριξη την παρέχουν με πολύ μεγάλη προσοχή και έτσι έχουμε και το φαινόμενο των "δήθεν ανεξάρτητων".

Η ενασχόληση με την τοπική αυτοδιοίκηση, ιδιαίτερα τώρα με τον "Καλλικράτη", αποτελεί πολιτική πράξη και πρέπει να έχει πολιτικό στίγμα, πολιτική αφετηρία ,αρχές και χαρακτήρα.

Τι σημαίνει λοιπόν ανεξάρτητος; Ανεξάρτητος από τι;

Από τις πελατειακές σχέσεις;
Από τα οργανωμένα συμφέροντα;
Από τους διάφορους προστάτες/σπόνσορες;
Από τις γνωστές οικογένειες που δίνουν το δικό τους "χρίσμα";
Από τη διαπλοκή και την αναξιοκρατία;
Από την αλαζονεία της εξουσίας και το συγκεντρωτισμό, που είναι αντίθετος στις αρχές του "Καλλικράτη";

Οχι βέβαια!

Απλά, ανεξάρτητος (αποστασιοποιημένος, απαλλαγμένος) από το βάρος των όποιων σφαλμάτων και παραλείψεων των κομμάτων που άσκησαν ή δεν άσκησαν κεντρική εξουσία στον τόπο μας.

Τα πολιτικά κόμματα και οι κοινοβουλευτικοί εκπρόσωποι φέρουν ευθύνη για την κατάσταση της χώρας στον οικονομικό, κοινωνικό, διοικητικό και τόσους άλλους τομείς.

Θα ήμουν όμως εξαιρετικά άδικος, αν μέσα από τη λογική της ισοπέδωσης, που αποτελεί, ίσως, τη μεγαλύτερη μορφή φασισμού, δεν εξαιρούσα τους πολιτικούς που τόσα χρόνια πολιτεύονται, δρουν, αποφασίζουν, διαχειρίζονται, διεκδικούν και το όνομα τους παραμένει καθαρό και μπορούν να κοιτούν ακόμα τον κόσμο στα μάτια.

Το δικαίωμα αυτό τους το δίδει η πολιτική τους διαδρομή και το ήθος τους, που δεν επέτρεψε ποτέ να συνδεθεί το όνομά τους με τη λεγόμενη διαπλοκή, την κακοδιαχείριση, την αναξιοκρατία, τη διασπάθιση του δημοσίου πλούτου και τόσες άλλες παθογένειες της πολιτικής πραγματικότητας στη χώρα μας.

Θα έπρεπε οι υποψήφιοι δήμαρχοι να καταθέσουν το πολιτικό τους στίγμα, τις πολιτικές τους αρχές και αξίες και τα προγράμματα που σχετίζονται με το πολιτικό τους όραμα.

Να λειτουργήσουν για το κοινό συμφέρον, ώστε ο τόπος αυτός να αποκτήσει, επί τέλους, δημοτικούς άρχοντες αντάξιους των πολιτών και της ιστορικής συμβολής των στη πολιτική διαδρομή της χώρας μας.

Καθήκον του ψηφοφόρου, να μην παρασυρθεί από τις σειρήνες που θα μεταφέρουν το περιεχόμενο της αυτοδιοικητικής εκλογικής αναμέτρησης σε κομματικό επίπεδο. Καθήκον του ψηφοφόρου να δώσει τη ψήφο του με προσωπική αξιοπρέπεια.

ΤΟ ΚΡΗΤΙΚΟ "ΕΘΙΜΟ" ΜΕ ΤΙΣ ΜΠΑΛΩΘΙΕΣ. ΠΩΣ ΞΕΚΙΝΗΣΕ ΑΛΗΘΕΙΑ;

Το παρεξηγημένο σήμερα Κρητικό "έθιμο" με τις μπαλωθιές σε κοινωνικές συγκεντρώσεις...
Πως ξεκίνησε όμως κάποτε, στα χρόνια της παράδοσης;




Ένας παλαιός "καψομπαρούτης" απαντά...

Η ΣΤΡΟΦΗ (Η ΤΑΙΝΙΑ)...

Ελληνική κοινωνική περιπέτεια του Γιάννη Δαλιανίδη από το 1982.

Δυο κοπέλες μαζί με τους φίλους τους, το σκάνε από τα σπίτια τους στο Ναύπλιο και πηγαίνουν στην Αθήνα. Οι φίλοι τους θα φυλακιστούν και αυτές θα πιάσουν δουλειά σε μπαρ, όπου...



Και σε πλήρη οθόνη:

http://video.google.com/googleplayer.swf?docid=6335601777971158846&hl=el&fs=true

SCROOGE (MOVIE)...

Scrooge the ultimate Victorian miser, hasn't a good word for Christmas, though his impoverished clerk Cratchit and nephew Fred are full of holiday spirit. But in the night, Scrooge is visited by spirits of another color...

ΠΑΛΑΙΑ ΧΑΝΙΑ...

Αυτή τη νύχτα που με πνίγει η ξενιτειά
κι η μοναξιά στο θάνατο με φθάνει,
νάταν θε μου να βρισκόμουν ξαφνικά,
μόνο για απόψε στο Χανιώτικο λιμάνι.

Ο Γέρο Φάρος να φωτίζει το Γιαλό
και ένα Ποστάλι νά χει φτάσει απ' το Περαία,
την Μπούντρα να πέρναν τ' αλάνια στο ψιλό.
κι ο Αλή -Γκοκός ο Σαλπιγκτής κάποια μοιραία.

Σαν κομπολόι τα φωτάκια απ' το Γριγρί
που με τις μνήμες στο Λιμάνι θα γυρνάνε
και νάρθει η αγάπη μου, όπως τότε να με βρει
και γύρω μου όλοι αγαπημένοι φίλοι νάναι.

Κωστή, ένα ούζο με χταπόδι και Σαλμί
κι ύστερα φέρε, απ' το βαρέλι το Μοσχάτο,
με το κρασί μπας και πνιγόταν μια Στιγμή,
τόσα φαρμάκια ξενιτειάς να πάνε κάτω,

κι ακόμα φέρε μας Γαλέο με σκορδαλιά
και βρουβοβλάστακα απ' το χέρσο το χωράφι
και τσακιστές απ' τη τσουνάτη την ελιά
κι αν περίσσεψε απ' του Γάμου το πιλάφι.

Να σύρω βόλτα ν' ανταμώσω, στο Στρατί
τον Κονταλέκο και το Ντίνο το Μπαρμπέρη,
στην Αγορά το τροχονόμο το Τωτή
και σε μια βάρκα το Σαλή το Μαουνιέρη.

Τη Βικτωρίτσα να πειράζω στα στενά
και το Μανώλη και το Λούση το χαμάλη.

Μες στα σοκάκια να χαθώ του Τοπανά
στα Μπιτσαχτίδικα και στο Κρυοβρυσάλι,
να πιω στη χούφτα, το νερό του έτσι απλά
και χαρουμπία να πιω, με χιόνι απ' τις Μαδάρες.

Φιλί στο Κάτολα να πάρω απ' την Αμπλά
κι από το Μάραθα βλαστήμιες και κατάρες.
Μες στη Τριμάρτυρη θα μπω μ' ένα κερί,
θ' ανάψω χρόνια τώρα τόκανα το τάμα,

ναρχόταν πίσω ξάφνου οι όμορφοι καιροί,
(αυτό ποτέ δεν θα γενεί το θάμα).
Κι ύστερα νάρθω στ' Ακρωτήρι τη βραδιά,
π' αθίζει ο σκίνος κι η μυρτιά και το θυμάρι

στου Μαστορίδη τη βεράντα τσικουδιά,
με λίγα αμύγδαλα και μέλι και φεγγάρι
και μεθυσμένος όπως θάμαι από χαρά,
θα ξεφαντώσω ώσπου ο Ήλιος ν' ανατείλει.

Να εκδικηθώ κι εγώ τη φτώχεια μια φορά.
Θέ μου ας γινόταν όλα απόψε ξαφνικά,
σώνει ο καημός, κι η μέρα η άλλη πριν να φτάσει,
σύρετο εκεί στα κυπαρίσσια τ' Αη Λουκά
το κουρασμένο μου κορμί να ξαποστάσει.

Το ποίημα αυτό το έχει γράψει ο Χανιώτης δάσκαλος Ιωάννης Γυπάκης και το έχει μελοποιήσει ο Νόλης Παπαδάκης.

ΦΤΑΙΧΤΕΣ ΚΑΤΑ ΒΑΘΟΣ...

Η οικονομική δραστηριότητα συρρικνώνεται μέρα με τη μέρα. Οι Έλληνες πολίτες βλέπουν τα εισοδήματά τους να μειώνονται με ρυθμούς αδιανόητους για καιρό ειρήνης, τις επιχειρήσεις τους να κλείνουν, ενώ παρατηρείται υστέρηση εσόδων στα ταμεία του κράτους.

Με τα μικροποσά που προσπαθούν να μαζέψουν από μισθωτούς και συνταξιούχους εν μέσω ύφεσης δεν πρόκειται να μειωθεί το χρέος ούτε να δημιουργηθούν τα πλεονάσματα, που θα επέτρεπαν την αποπληρωμή του. Το λογαριασμό καλούνται να πληρώσουν αποκλειστικά τα μεσαία και ασθενέστερα στρώματα.

Το κράτος δρα σαν ένας απατεώνας που κλέβει, ψεύδεται, καταχράζεται για χρόνια τώρα την τσέπη και την ιδιοσυγκρασία του Έλληνα.

Κάθε κυβέρνηση και κάθε κόμμα έχει έτοιμη την δικαιολογία: "ο λαός μας εξέλεξε για κυβερνήτες του", ακόμη και όταν η ίδια αυτή κυβέρνηση έχει παραβιάσει το σύνταγμα και τους νόμους και έχει δώσει ψευδείς υποσχέσεις προεκλογικά, που δεν τις τήρησε.
Και όποιος ή όποιοι προσπαθήσουν να κάνουν το αυτονόητο δηλαδή να αντιδράσουν δυναμικά, αντιμετωπίζονται ως ταραξίες από τις δυνάμεις καταστολής. Ο λαός που δεν έχει καμμιά ουσιαστική εξουσία, αντιμετωπίζεται ως εχθρός.

Δίπλα στο κράτος γιγαντώθηκαν κρατικοδίαιτοι διαπλεκόμενοι οι οποίοι με τη σειρά τους κλέβουν και ψεύδονται ασύστολα. Μια μετρημένη κάστα ευνοημένων που κατά κύριο λόγο ωφελήθηκε από το καθεστώς ασυδοσίας και ατιμωρησίας τα προηγούμενα χρόνια πλουτίζοντας εις βάρος του Ελληνικού δημοσίου.

Το χρέος δημιουργήθηκε με την σύμπραξη αυτών των δύο και τις ευλογίες των διεθνών τοκογλύφων, προμηθευτών και "προστατών".

Οι υπάλληλοι τους, η κατεστημένη κρατικοδίαιτη δημοσιογραφία προσπαθεί με κάθε τρόπο να μας πείσει ότι όλοι φταίμε το ίδιο (περίπου), ώστε να επιμεριστούν οι ευθύνες για την κατάσταση και ο λαός να νιώσει ένοχος, να πάψει να αντιδρά.

Σύμφωνα με τους όρους του εν λόγω Μνημόνιο Συνεργασίας, τα ομόλογα που έχουν στα χέρια τους οι επενδυτές μετατρέπονται σε πολύτιμα ενυπόθηκα δάνεια. Έστω και μία δόση να καθυστερήσει το Ελληνικό κράτος, οι πιστωτές μας έχουν δικαίωμα να προχωρήσουν σε πλειστηριασμούς γης και λοιπών περιουσιακών στοιχείων του Δημοσίου, τα οποία σύμφωνα με το ίδιο Μνημόνιο παύουν να έχουν ασυλία λόγω εθνικής κυριαρχίας.

Εμείς οι Έλληνες πολίτες επιμένουμε να μάθουμε γιατί οι κυβερνώντες επέλεξαν έναν δρόμο, ο οποίος οδηγεί την πατρίδα μας και τον ελληνικό λαό στον όλεθρο. Απορούμε πώς είναι δυνατόν να έχει υπογράψει μια τέτοια συμφωνία στο όνομα του ελληνικού λαού μια εκλεγμένη κυβέρνηση και διερωτώμαστε τίνων τα συμφέροντα εκπροσωπεί.

Εμείς οι Έλληνες όμως αρνούμαστε να αφανιστούμε, αγωνιζόμαστε με κάθε διαθέσιμο μέσο και για όσο χρειαστεί για την επιβίωση και την αξιοπρέπειά μας. Αναγνωρίζουμε ότι φτάσαμε ίσαμε εδώ γιατί ιδιωτεύαμε και επιτρέψαμε σε ανάξιους και υστερόβουλους να μας κυβερνήσουν.

Πρέπει να μπει ένα τέλος στην παράνοια και το περισπούδαστο ύφος των πολιτικών του απόλυτου τίποτα...

Πρέπει να αποσυρθούνε με την δική μας απαραίτητη συμβολή πολιτικοί και δημόσιοι "άρχοντες" που λειτούργησαν με γνώμονα το προσωπικό τους συμφέρον προδοτικά απέναντι στην πατρίδα και τους πολίτες.

Νόμους περί βουλευτικής ασυλίας και περί ευθύνης υπουργών, που βγάζουν σε τέτοιο βαθμό λάδι τους ανέντιμους πολιτικούς, δε νομίζω να έχουν σε άλλες ευρωπαικές χώρες.

Άρα σε ένα βαθμό είναι και στο χερι μας. Παίζει ρόλο το τι ζητάμε εμείς οι πολίτες από τους ηγέτες μας. Και πως τους επιλέγουμε.

Αν κάνουμε εμείς ό,τι καλύτερο περνά από το χέρι μας...

ΚΕΡΔΟΣΚΟΠΙΑ ΜΕ ΤΑ ΣΙΤΗΡΑ...

Δεν μας έφταναν όλα τα άλλα στενάχωρα οικονομικά, φαίνεται ότι οι εγχώριοι κερδοσκόποι βάλανε στο μάτι το ψωμί που θα πληρώνουμε ακριβότερα αν περάσουν τα σχέδια τους...

Για ακόμη μία φορά φαίνεται η οικονομία να πέφτει θύμα στις κερδοσκοπικές ορέξεις ορισμένων επαγγελματικών ομάδων, καθώς δεν πρόλαβε να ξεκινήσει η απαγόρευση των ρωσικών εξαγωγών σιτηρών (μόλις την Κυριακή ξεκίνησε), και ήδη οι αλευροβιομηχανίες αποφάσισαν να αυξήσουν τις τιμές των αλεύρων. Ακόμη και οι σχετιζόμενοι κλάδοι, όπως αυτοί της αρτοποιίας, δήλωσαν έκπληξη με την αστραπιαία αυτή αντίδραση των αλευροβιομηχανιών, αφού από χτες κιόλας οι αρτοποιοί έλαβαν τιμολόγια με ανατιμήσεις από τους προμηθευτές τους.

Το πρόβλημα αναμένεται να επεκταθεί και σε άλλα προϊόντα, δεκάδες που σχετίζονται με τα δημητριακά και την αύξηση των τιμών. Τα νέα είναι εξαιρετικά δυσάρεστα, όχι μόνο από τη Ρωσία αλλά και από Καναδά και ΗΠΑ όπου οι παραγωγές θα είναι περιορισμένες.

Ωστόσο για ακόμη μια φορά το πρόβλημα το διογκώνουν οι κερδοσκόποι οι οποίοι φιλοδοξούν να αποκομίσουν τεράστια κέρδη από την ευκαιρία που δημιουργείται. Ηδη οι αλευροβιομήχανοι προαναγγέλλουν αυξήσεις έως 30% ενώ μεγάλες ανατιμήσεις εκτιμάται ότι θα υπάρξουν σε ψωμί, δημητριακά, είδη ζαχαροπλαστικής, κλπ.

Πρώτη φορά είναι ή η τελευταία που συμβαίνει αυτό με τους κερδοσκόπους;

Μετά την ανακοίνωση για αυξηση στην τιμη του αλευριού, βγήκε κανείς "αρμοδιος" να τους την πεί και άσχημα μάλιστα απειλώντας τους με βαριά πρόστιμα, γιατί ενώ ακόμη δεν σβήσανε οι φωτιές καλά καλά στα ρώσικα στάρια, πότε πρόλαβε και τελείωσε το απόθεμα αλεύρων που αυτοί έχουν στις αποθηκες τους από προηγούμενες παραγωγές;

Ακόμη από τους βιομηχάνους δε μας λέει πόσο οι εταιρείες εξαρτώνται από τα σιτηρά άλλων χωρών. Διότι απ' ότι μαθαίνουμε η παραγωγή στην Ελλάδα είναι αρκετά μεγάλη και καλή και μπορεί να καλύψει μεγάλο μέρος των αναγκών χωρίς απαραίτητα να υπάρξουν υψηλές αυξήσεις.

Όμως κανείς δε μπορεί να βάλει χαλινάρι στους κερδοσκόπους, ειδικά όταν οι αρμόδιοι φορείς είναι απόντες από αυτό το τόσο μεγάλο πρόβλημα.

Το θέμα είναι ότι από τις ανατιμήσεις θα πάρει φωτιά εκ νέου και ο πληθωρισμός ο οποίος δεν αποκλείεται να κλείσει υψηλότερα απ' ότι αναμενόταν, ροκανίζοντας τα ισχνά εισοδήματα των Ελλήνων...

ΠΡΑΣΙΝΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ Ή ΑΡΠΑΧΤΗ...

Τις τελευταίες εβδομάδες η κοινή γνώμη βομβαρδίζεται από πληροφορίες για τα φωτοβολταϊκά πάνελ.

Πολλοί διαβάζοντας τις αισθάνονται ότι γύρω τους ξεκινά κάποιο κίνημα, από ανθρώπους όλων των κοινωνικών ομάδων και τάξεων, οι οποίοι ανακάλυψαν όπως λένε μια άκρως αποδοτική επένδυση.

Προτρέπονται να τρέξουν, γιατί η προθεσμία της επιδότησης (μέσω κοινοτικών προγραμμάτων) λήγει στις 31 Αυγούστου.

Με το πρόγραμμα που τρέχει, παίρνεις επιδότηση 60% και το πράγμα γίνεται πολύ εύκολο. Τα πράγματα δεν είναι και τόσο απλά, γιατί τα χρήματα που υπόσχεται να πληρώσει η ΔΕΗ στους ιδιώτες είναι τόσο πολλά, ώστε η "πράσινη ενέργεια" από τα φωτοβολταϊκά θα της κοστίζει πέντε φορές πάνω από το σημερινό κόστος παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας. Και από τους ανθρώπους που φαίνεται να αναπτύσσουν ισχυρή περιβαλλοντική συνείδηση, εκφράζονται τεράστιες επιφυλάξεις για τις μακροπρόθεσμες συνέπειες του συγκεκριμένου προγράμματος στο περιβάλλον!

Παραθέτω τέσσερα ερωτήματα που μου έχουν γεννηθεί στο μυαλό, έπειτα από όλα όσα άκουσα:

• Έχουν πιάσει το νόημα, όλοι όσοι σπεύδουν να επενδύσουν στα φωτοβολταϊκά, ή υπάρχουν ανάμεσά τους και αδαείς που κινδυνεύουν να πέσουν σε παγίδες; Exoυν δίκιο όσοι βιάζονται να προλάβουν την 31η Αυγούστου, ή πέφτουν θύματα φημολογίας από κάποιους που θα επωφεληθούν;

• Eίναι ακριβές ότι εγκαθιστώντας πάνελ σε ένα χωράφι 4 στρεμμάτων, εξασφαλίζεις έσοδο της τάξης των 77.000 ευρώ (προ φόρων) ετησίως; Η προσδοκία του εύκολου και σίγουρου κέρδους έχει προκαλέσει παροξυσμό στις τάξεις του αγροτικού πληθυσμού. Κάποιοι βλέπουν την ευκαιρία να αναπληρώσουν τα ποσά που εισέπρατταν επί χρόνια από τις κοινοτικές επιδοτήσεις των αγροτικών προϊόντων. Δηλαδή, να συνεχίσουν να κάθονται στο καφενείο, εισπράττοντας ένα υψηλό εισόδημα. Πόσο ρεαλιστική είναι μία τέτοια προσδοκία και πόσο επικίνδυνη ταυτόχρονα για την ελληνική παραγωγή; Σημειώστε ότι ήδη οι τάσεις είναι αυξητικές στην εισαγωγή τροφίμων ακόμη και φρούτων ή οπωροκηπευτικών, που κάποτε μας περίσσευαν...

• Εάν κάποιοι δανειστούν για να εγκαταστήσουν τα πάνελ - σε αγροτικές κυρίως εκτάσεις, διότι ο νόμος (με ορισμένες εξαιρέσεις) εκεί προβλέπει την τοποθέτησή τους, πόσο σίγουροι πρέπει να αισθάνονται για την απόσβεση της επένδυσής τους; Eάν η ΔΕΗ αποφασίσει να μειώσει το τιμολόγιο που υπόσχεται στους ιδιώτες - παραγωγούς «καθαρής» ενέργειας, τότε υπάρχει το ενδεχόμενο να βρεθούν οι ιδιώτες φορτωμένοι με δάνεια, ή είναι υπερβολική μία τέτοια σκέψη;

• Όσοι έχουν σοβαρές οικολογικές ανησυχίες που προανέφερα, αναφέρουν το εξής: στην Γερμανία, που είναι η πρωτοπόρος στα φωτοβολταϊκά, διεξάγεται ήδη μία ευρεία συζήτηση για το τί θα απογίνουν όλα αυτά τα εκατομμύρια φωτοβολταϊκά πάνελ σε 20 - 30 χρόνια. Αυτός είναι μέσος όρος ζωής τους και δεν έχει βρεθεί ακόμη λύση για την ανακύκλωσή τους! Κάποιοι υποστηρίζουν ότι ο χρόνος είναι αρκετός για να τρέξει η σχετική τεχνολογία. Άλλοι διερωτώνται τι θα έχουμε πετύχει εάν παράγουμε μεν "πράσινη ενέργεια", φορτώνοντας όμως στο περιβάλλον όλα αυτά τα (μη ανακυκλώσιμα;) πάνελ;

Kαταλήγω στο ερώτημα, μήπως η "πράσινη ανάπτυξη" τίθεται κι αυτή στην υπηρεσία της αρπαχτής από τους ίδιους επιτήδειους που κονομούσαν με άλλα κόλπα μέχρι τώρα;

Προσωπικά, εκτιμώ και αναγνωρίζω την θέληση της αρμόδιας υπουργού Περιβάλλοντος να αλλάξει πράγματα. Θα περίμενα μεγαλύτερη εξωστρέφεια και περισσότερες έγκυρες πληροφορίες σε ένα θέμα που φαίνεται να απασχολεί όλο και περισσότερο την Ελληνική κοινωνία από τον απλό καταναλωτή ενέργειας μέχρι τον επιχειρηματικό κόσμο που θέλει να επενδύσει επικερδώς...

ΣΑΒΟΥΡΟΓΡΙΑ...

Γνωστός πνευματώδης μαντιναδολόγος βαπτίζει το εγγονάκι του και όλοι που παρεβρίσκονται του λένε συγχαρητήρια.

Κάποια στιγμή τον ρωτά ένας καλεσμένος πως αισθάνεται τώρα που έγινε και παππούς και κείνος απαντά:

Το να γενεί κανείς παππούς αυτό δεν είναι πράμα,
Το να κοιμάσαι με γιαγιά είναι μεγάλο δράμα...

Ναι ρε παιδιά, επαναλαμβάνει:

Το γενεί κανείς παππούς δεν έχει σημασία,
Το να κοιμάσαι με γιαγιά αυτό 'ναι τραγωδία!!!

Η ΠΑΡΙΖΙΑΝΑ (Η ΤΑΙΝΙΑ)...

Ελληνική μουσικοχορευτική κωμωδία του Γ. Δαλιανίδη από το 1969.

Μοδίστρα της γειτονιάς παιδεύεται για να ικανοποιήσει την πελατεία της. Μέχρι που έχει τη φαεινή έμπνευση να εγκατασταθούν στο Κολωνάκι, ν' ανοίξουν ένα Οίκο Μόδας και να ράβουν τις πλούσιες κυρίες. Καλούν λοιπόν έναν τρελοζωγράφο ν' αναλάβει να κάνει το μοντελίστα. Αγοράζονται υφάσματα, αρχίζουν να μαθαίνουν γαλλικά και καλούς τρόπους και για πρώτη επίδειξη μόδας διαλέγουν τη Μύκονο...

Και σε πλήρη οθόνη:

http://video.google.com/googleplayer.swf?docid=-2335370019147304833&hl=el&fs=true

ALICE IN WONDERLAND (MOVIE)...

This exceptional theatrical version of Lewis Carroll's 1865 classic features a combination of live characters and puppets, created by master puppeteer Louis Bunin.

Directed by Dallas Bower, this lively and fun production includes some wonderful musical numbers that will be enjoyed by all ages...

ΑΥΓΟΥΣΤΙΑΤΙΚΕΣ ΠΑΝΑΓΙΕΣ...

Παμπάλαιες, νεωτεριστικές, μεγαλοπρεπείς, λιτές, θαυματουργές, στη θάλασσα ή ψηλά στο βουνό, ερημικές ή πολυπάτητες, οι εκκλησίες της Παναγίας γιορτάζουν ανάλογα με τα τοπικά έθιμα και τα παραδοσιακά προϊόντα του κάθε τόπου.

Από τη μια άκρη της Ελλάδας στην άλλη, σε βουνά, πόλεις, χωριά και νησιά, κάποια Παναγιά παρηγορεί, εμψυχώνει και γαληνεύει όποιον της γυρεύει βοήθεια.

Στις Παναγίες του Αιγαίου αναβιώνει κάθε χρόνο το "Πάσχα του καλοκαιριού", ένα χαρμόσυνο πένθος και ένα προσκύνημα που μαγνητίζει τα πλήθη.

Και με μια αίσθηση από την Ελληνική αρχαιότητα να πλανάται στην ατμόσφαιρα, από τα θρησκευτικά πανηγύρια δεν θα μπορούσαν να λείπουν οι μουσικές και οι γεύσεις, σαν μια γνώριμη από το παρελθόν θυσία στο Θείο.

Τον Δεκαπενταύγουστο, χιλιάδες πιστών με την ψυχή γεμάτη ελπίδα και κατάνυξη, προστρέχουν στα αμέτρητα προσκυνήματα, όπου λιτανεύονται οι θαυματουργές εικόνες της Μεγαλόχαρης για να αποθέσουν τη δική τους ικεσία στη χάρη της...

Και τούτη τη μάνα, τη μια και μοναδική, γιορτάζει ο χριστιανικός κόσμος, με τη μεγαλύτερη κατάνυξη και λαμπρότητα.

STRONG MAN IN PARK...

This is an amazing strong black man doing workout in his local park!

Ο ΠΕΛΑΤΗΣ ΤΟΥ ΚΟΥΡΕΑ...

Ένας τύπος ανοίγει τη πόρτα ενός κουρείου κάπου στην Αθήνα, βάζει το κεφάλι του μέσα και ρωτάει τον κουρέα:

- Περίπου σε πόση ώρα μπορείς να με κουρέψεις;

Ο κουρέας ρίχνει μια ματιά στη πελατεία του που περιμένει και απαντάει:

- Γύρω στις 2 ώρες...

Ο τύπος φεύγει. Λίγες μέρες αργότερα, ξαναχώνει το κεφάλι του στη πόρτα του κουρείου και ρωτάει πάλι:

- Περίπου σε πόση ώρα μπορείς να με κουρέψεις;

Ο κουρέας, ρίχνει μια ματιά στο μαγαζί που ήταν γεμάτο από κόσμο και απαντάει:

- Γύρω στις 3 ώρες...

Ο τύπος φεύγει. Μία εβδομάδα αργότερα, ξαναχώνει το κεφάλι του στη πόρτα του κουρείου και ρωτάει πάλι:

- Περίπου σε πόση ώρα μπορείς να με κουρέψεις;

Ο κουρέας ρίχνει μια ματιά στη πελατεία του που περιμένει και απαντάει:

- Γύρω στη μιάμιση ώρα. Ο τύπος φεύγει πάλι.

Ο κουρέας τρελαμένος από περιέργεια, γυρίζει στον βοηθό του και του λέει:

- Ρε Βασίλη, άντε ακολούθησε τον αυτόν να δεις που πάει...

Μετά από λίγο, ο Βασίλης επιστρέφει στο μαγαζί σκασμένος στα γέλια.

- Τι γελάς έτσι ρε Βασίλη, του λέει ο κουρέας. Πού πήγε ο τύπος που ακολούθησες;

Ο Βασίλης κοιτάει προς τα πάνω με δακρυσμένα μάτια από τα γέλια και απαντάει:

- Σπίτι σου, στο κρεββάτι με την γυναίκα σου!

ΒΟΛΤΑ ΓΙΑ ΨΩΝΙΑ...

Εν μέσω εκπτώσεων και μάλλον φανταστικής κρίσης, βγήκα χθές για το πρωί προς άγρα κάποιων ρούχων...

Για να διαπιστώσω μετά από έρευνα αγοράς σε 5 μαγαζιά, πως όλο και δυσκολότερα θα βρίσκω τα ρούχα που θέλω στην πόλη μου.

Και όταν εντοπίσω κάτι τέλος πάντων αξιοπρεπές που να μπορώ να φορέσω σύμφωνα με το δικό μου καλό γούστο, φτάνοντας στο ταμείο διαπιστώνω πως ειδικά εγώ δεν δικαιούμαι καμιά έκπτωση, αν και Αύγουστος μήνας προσφορών...

Σε αντίθεση με τις εκπτώσεις 60 - 80% στη κουρελαρία για τα καρακατσουλιά και τους εφήβους...

Που τα μαγαζιά που τα διαθέτουν συγκεντρώνουν κόσμο - πελάτες εν είδη παρέλασης, από όταν ανοίξουν μέχρι να κλείσουν το βράδυ...
Μαζί με κείνα με γυναικεία εσώρουχα και καλλυντικά, που κάνουν χρυσές δουλειές όλο τον χρόνο. Γυναικεία κοκεταρία γαρ...

Όπως και οι καφετέριες και φαγάδικα λάθε λογής, από κείνα σε κατ' ευημισμό "πεζόδρομους" μέχρι τ' άλλα πάνω στο κύμα...

Που δεν αντιμετωπίζουν ποτέ μείωση ή έλλειψη πελατείας...

Σαν τον δήθεν νεαρό εμποράκο με το μικρομάγαζο με τα πανάκριβα ρούχα, που στέκει στην πόρτα και κοιτά την βιτρίνα του, θαυμάζοντας ολομόναχος το χαρτάκι με "από 65 ευρώ τώρα μόνο 55" που φιγουράρει σ' ένα παντελόνι, που δεν φαίνεται όμως να δελεάζει κανέναν...

Ρίξτο στα 30 ευρώ να το πουλήσεις αμέσως, αντί να το κοιτάζεις άπραγος όλο το καλοκαίρι, τι θα πει ρε αυτό το ταμπελάκι με το όνομα κείνου του gay μόδιστρου;

Ένα κομμάτι πανί ραμμένο είναι στο κάτω - κάτω, δεν θα πλουτίσετε δα και οι δυο από δαύτο...

CIRCUS SCHOOL....

A revealing look at the rigorous physical training endured by young Chinese acrobatic students...

Ο ΣΕΞΟΚΥΝΗΓΟΣ (Η ΤΑΙΝΙΑ)...

Ελληνική ταινία του Ν. Δαδήρα από το 1981.

Ένας ωραίος νεαρός τυφλός βοσκός γίνεται "σύντροφος" διαφόρων γυναικών στο χωριό του, μέχρι τη μέρα που μια επισκέπτρια του υπόσχεται να τον πάει σε οφθαλμίατρο να ξαναβρεί την όραση του...





Και σε πλήρη οθόνη:
http://video.google.com/googleplayer.swf?docid=4900582108622901063&hl=el&fs=true

NAKED RUN (THE MOVIE)...

Vincent Foster directs and introducing Ciera Rose Allen as Eve Malone who runs against the crooked Congressman, but does it in the nude...

ΠΟΙΑ ΚΡΙΣΗ;

Πάντα είχαμε δημοσιονομικά ελλείμματα και πάντα ζούσαμε με δανεικά ως χώρα.

Και από ότι διαβάζω η Βρετανία έχει εξίσου μεγάλα ελλείμματα, η δε Αμερική εξίσου μεγάλα δημόσια χρέη. Και σιγά την οικονομία μας, που απειλήθηκε από τη παγκόσμια κρίση και φούμαρα. Ούτε μέγεθος έχουμε, ούτε κατασκευάζουμε τίποτα, ούτε καν μεταπράττουμε πλέον.

Στα απόνερα της παγκόσμια οικονομίας φυτοζωούμε. Αεριτζήδες ήμασταν και είμαστε. Έχουμε έναν δημόσιο τομέα, που απλά τροφοδοτεί τον κρατικοδίαιτο ιδιωτικό. Και στη μέση έχουμε μια υπερτροφική παραοικονομία με άφθονους παπατζήδες, κάθε λογής και μεγέθους μεσάζοντες και "εργολάβους".

Είναι όμως όλα αυτά αρκετά ώστε να δικαιολογήσουν την έλευση του ΔΝΤ και το μέγεθος των ριζικών αλλαγών που μας επιβάλλουν;

Προφανώς η μείωση των μισθών των δημοσίων υπαλλήλων κι η περικοπή των συντάξεων έχει δημιουργήσει πρόβλημα. Τα χρήματα αυτά λείπουν από την αγορά.
Κυκλοφορώντας στους δρόμους, υπάρχουν κάποια ορατά στοιχεία πως όντως διανύουμε μια κάποια κρίση.

Βλέπω πολλά καταστήματα κλειστά, πολλά ΙΧ. παρατημένα με κουκούλες ή με πωλητήρια, βλέπω χαμηλές ταχύτητες στην οδήγηση, αστρονομικές τιμές στη βενζίνη, κομπιουτεράκια με υπολογισμούς στα σουπερμάρκετ, και φάτσες κατεβασμένες.

Από εκεί και πέρα, οι καφετέριες παραμένουν γεμάτες νέους, τα πολυκαταστήματα σφύζουν από ζωή, τα μπαράκια και οι ταβέρνες το ίδιο, και ο δρόμος που οδηγεί στα κέντρα νυχτερινής διασκέδασης είναι μονίμως μποτιλιαρισμένος από ντόπιους και τουρίστες...

Αυτό που έχει μεγαλύτερη σημασία είναι το ψυχολογικό πρόβλημα. Ολοι περιμένουν ακόμη περισσότερα μέτρα, ακόμη λιγότερα χρήματα στην τσέπη τους. Το αποτέλεσμα είναι να μην ξοδεύουν τίποτα. Και φυσικά γίνεται φαύλος κύκλος.
Χαμηλότερος τζίρος, απολύσεις, ακόμη λιγότερα χρήματα στην αγορά.

Τα μέτρα μπορεί να παρθούν, μπορεί κι όχι, σε κάθε περίπτωση μειώνεται ο κύκλος εργασιών.

Την ίδια ώρα που τα κότερα και οι θαλαμηγοί διπλασιάστηκαν στις μαρίνες, πως οι Έλληνες κατέχουν περισσότερες off shore από ποτέ, πως οι καταθέσεις αλλά και γενικά το τραπεζικό μας σύστημα δουλεύει στο φουλ, έχοντας περάσει πανηγυρικά τα "τεστ κόπωσης" και αντοχής. Για τις Καγιέν, τα μεγάλα τζιποειδή και τις BMW με τα φιμέ τζάμια που πολλαπλασιάζονται δεν το συζητάω...

Μήπως δεν υπάρχει καμία κρίση, και απλά κάποια γνωστά - άγνωστα κέντρα προσπαθούν να μας πείσουν ότι φαλιρίσαμε;

Με πρόσχημα δηλαδή την ενδεχόμενη οικονομική μας κατάρρευση και χρεοκοπία, άνοιξε ο δρόμος για ριζοσπαστικές αλλαγές στη καθημερινότητα και στα θεωρούμενα ως κεκτημένα, χωρίς όμως να ανοίξει μύτη.

Μα για να περάσουν τις όποιες αλλαγές χρειάζεται να περαστούν, προκειμένου η Ελλάδα ως οικονομικό και κοινωνικό πειραματόζωο, να ανοίξει το δρόμο για τα κελεύσματα της επερχόμενης Νέας Τάξης της παγκοσμιοποίησης.

Με μπόλικη κινδυνολογία συνεπικουρούμενη και από τα "μεγάλα" κανάλια, μας έφερε και τους επιτηρητές του ΔΝΤ να καπελώνουν την κυβέρνηση.

Τη δουλειά τους την κάνουν μιά χαρά, μας καταρρακώνουν. Κι εμείς κάνουμε ακριβώς αυτό που περιμένουν, δεχόμαστε ότι μας κάνουν και περιμένουμε τα χειρότερα.

Με σκοπό να περάσουν τις μεταρρυθμίσεις που είναι αναγκαίες προκειμένου να προχωρήσουμε ομαλά σε μια νέου τύπου αυτοκρατορία. Και στη πορεία να απεμπολήσουμε εθνικισμούς, πατριωτισμούς, κοινωνικό κράτος και άλλες νεκρές αποσκευές που ενοχλούν το όραμα της νέας τάξης πραγμάτων;

Δεν ξέρω. Ρωτάω.

ΔΕΗ ΚΑΙ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ...

Το σενάριο περί ιδιωτικοποίησης του 40% των μονάδων της ΔΕΗ πλασάρεται τις τελευταίες ημέρες ως αίτημα της "Τρόικας" και προϋπόθεση για να προχωρήσει απρόσκοπτα ο δανεισμός της χώρας.

Με λίγα λόγια παρουσιάζεται ως η μοναδική λύση προκειμένου να μην χρεοκοπήσει η χώρα, επομένως πρέπει να γίνει, αλλιώς χρήμα δεν έρχεται...

Το Μνημόνιο όμως μιλά για απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας ώστε να γίνει πιο ανταγωνιστική και να μειωθούν τα τιμολόγια, δε μιλά για ξεπούλημα της κερδοφόρας κρατικής επιχείρησης. Φυσικά η είσοδος ιδιωτών στην ενέργεια δε σημαίνει κατ' ανάγκη φθηνότερα τιμολόγια.

Ωστόσο το σίγουρο είναι ότι κάποιοι Έλληνες και ξένοι επιχειρηματίες εποφθαλμιούν τους 7,5 εκατ. καταναλωτές ηλεκτρικού ρεύματος, τη χρυσοτόκο όρνιθα του κράτους δηλαδή. Τα έργα τελείωσαν, οπότε τζόγος και ενέργεια είναι τα επόμενα πλάνα για τους διαπλεκόμενους που δε θέλουν να χάσουν τα κεκτημένα τους στη σύγχρονη εποχή.

Η απελευθέρωση της αγοράς όπως γίνεται στην Ελλάδα είναι απλά για τους διαπλεκόμενους της χώρας που συνδιαλέγονται με τους εκάστοτε υπάλληλους των διεθνών οργανισμών που μας εποπτεύουν.Δεν είδα να φτιάχνει κανένας ιδιώτης παραγωγική μονάδα από την αρχή να μπαίνει στην αγορά και η ΔΕΗ ή το κράτος να λέει δεν αγοράζω...

Αλλά απλά θέλουν τα ορυχεία και τις μονάδες και να πουλούν σε προσυμφωνημένες τιμές, τρομερή Ελληνική ελεύθερη οικονομία...

Ξεπούλημα μονάδων της ΔΕΗ θα σημάνει πρόσκαιρα έσοδα για το δημόσιο, αλλά πολλά δεινά για εκατομμύρια φτωχά νοικοκυριά που θα δουν να απογειώνονται τα τιμολόγια.

Ή μήπως θα γίνει κοινωνική πολιτική για τους εκατοντάδες Έλληνες που ζουν στα νησιά;

Ακόμη και στο βιομηχανικό ρεύμα γίνεται πολιτική χαμηλών τιμολογίων ώστε να κρατιούνται χαμηλά τα παραγόμενα προϊόντα. Μήπως ο ιδιώτης θα κάνει το ίδιο ή θα αυξήσει το κόστος του ρεύματος απογειώνοντας τις τιμές των βιομηχανικών προϊόντων;

Και οι καταναλωτές είναι απλά πολίτες πάντα πληρώνουν τον (αυξημένο κατά πολύ) λογαριασμό και ψηφίζουν...

Είχαμε ποτέ καθολική κοινωνική έκρηξη στη χώρα αυτή για να έχουμε τώρα, πέρα από αντιδράσεις συντεχνιών για "κεκτημένα προνόμια" ή ολιγόωρες φιέστες του "ΠΑΜΕ", που δεν αφορούν το σύνολο του λαού;

Ας μην ελπίζουμε άδικα, τίποτα δεν πρόκειται να γίνει και τώρα.

Και η πώληση της ΔΕΗ θα γίνει και ο,τι άλλο έχουν σχεδιάσει, χωρίς ουσιαστικές αντιδράσεις...

ΑΝΤΙΚΟΙΝΩΝΙΚΑ...

Όλοι οι Έλληνες σήμερα έχουμε κατά βάθος μια βαθιά αντικοινωνική - αναρχική συμπεριφορά.

Να περάσει το δικό μας με το έτσι θέλουμε, να μην δώσουμε λογαριασμό, να βγούμε από πάνω σε επίδειξη υπεροχής...

Ακόμη και οι γιαγιάδες εν ζωή λένε έχω το σπίτι μου, έχω την σύνταξη μου, δεν θέλω τίποτα άλλο, δηλαδή δεν με νοιάζει αν ζει ή πέθανε ο γείτονας, δεν θέλω τους συγγενείς να έρχονται να με ενοχλούν κτλ.

Την ίδια συμπεριφορά έχουν και οι υπόλοιποι, βλέπουν οι νέοι τους διεφθαρμένους στην εξουσία και δεν θέλουν ούτε αφεντικό στο κεφάλι τους, αλλά ούτε υποτελείς σε αυτούς.

Κατάλοιπα της Τουρκοκρατίας είναι αυτές οι αλλοπρόσαλες νοοτροπίες, ψευτομαγκιές από έλλειψη Παιδείας και από μηδενικό γνώθι σ' αυτόν.

Σε τελευταία ανάλυση, απόλυτος εγωισμός, αδιαφορία για τον πλησίον και τη ζωή. Ζορμπαλίκι της κακιάς ώρας. Το μέσον μας νάναι καλά να μας εξυπηρετεί όποτε χρειαζόμαστε, για αυτό δεν το ψηφίσαμε άλλωστε.

Για αυτό δεν το βάλαμε να μας βολέψει στην θέση που επιδιώκαμε;

Αλλά δεν είμαστε όλοι έτσι. Μια μειοψηφία είναι, δυναμική όμως και μας καπελώνει.
Μην ανησυχείτε, έχουν και άλλοι γύρω στη Μεσόγειο το "μικρόβιο": Νότιοι Ιταλοί άς πούμε, ή πολλοί Μεσανατολίτες.

Η ασθένεια θεραπεύεται πάντως, αλλά θέλει χρόνο. Παιδεία λέγεται το φάρμακο.

Η ΜΑΝΤΙΝΑΔΑ ΤΟΥ ΚΕΡΑΤΑ...

Είσαι όμορφη, είμαι άσχημος
μικρή κι εγώ μεγάλος...
Σαν να μην έφταναν αυτά
σε βλέπει κι ένας άλλος!

ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΗΨΟΥΛΑ...

Στα παγκάκια σε κεντρική πλατεία - πέρασμα της πόλης καθότανε ο Βασίλης, μαζί με μερικούς γέρους που αράζανε εκεί καθημερινά για ώρες, πρωί κι απόγευμα...

Σε μια στιγμή περνά μια ωραία νέα κοπέλα, που φάνηκε γνωστή του Βασίλη, πλησιάζοντας ακόμη περισσότερο αντιλήφτηκε πως ήταν η ανηψιά του από το χωριό που δεν βλεπότανε δα και τόσο συχνά...

Η κοπέλα φτάνοντας στα παγκάκια χαιρέτησε και μίλησε με τους γέρους, μα δεν έβγαλε μιλιά στον θείο της που πρέπει να τον γνώρισε κι αυτή...

- Ποια είναι αυτή η όμορφη που την ξέρετε όλοι; ρώτησε τους άλλους όταν απομακρύνθηκε η κοπέλα.

- Καλά, εσύ δεν κάθεσαι συχνά εδώ και δεν ξέρεις...Μεγάλη πουτάνα η μικρή, κάνει βίζιτες με διαλεγμένους γενναιόδωρους κι εχέμυθους πελάτες κάποιας ηλικίας και οικονομικής κατάστασης...

- Έτσι, έ; και την έχετε πάρει όλοι και σας γνωρίζει καλά, έ...

- Όποτε μπορούμε τη βοηθάμε οικονομικά, μα παίρνει αρκετά. Εμένα που είμαι συνταξιούχος του ΟΓΑ μου φεύγει η μισή σύνταξη στο τάκα - τάκα. Άμα όμως έχεις λεφτά θέλει περισσότερα, να ο απατεώνας που έχει το μαγαζί με τα καλλυντικά εκεί πίσω και βγάνει 10.000 ευρώ τη μέρα, δίνει ως και 500 ευρώ να τη πάρει για ένα βράδυ...

Τι άκουγε ο Βασίλης εκεί που κάθισε λιγάκι να ξαποστάσει στην πλατεία ένα σούρουπο. Η μικρή κι όμορφη ανηψούλα του πασίγνωστη πουτάνα και να τη ξέρουν όλοι με λεπτομέρειες κι αυτός και οι δικοί της νόμιζαν πως δούλευε υπάλληλος στο μαγαζί με τα καλλυντικά.

Δούλευε δηλαδή εκεί μερικά χρόνια τώρα, μα μέσα στα αρώματα, τις βαφές μαλλιών και τα λοιπά αξεσουάρ μόδας, είδε πως μπορούσε να κάνει και να κερδίζει περισσότερα κι έτσι άρχισε με τους γέρους που την κοίταζαν λαίμαργα όταν καθάριζε τα τζάμια έξω...

Αποδείχτηκαν πρόθυμοι να πληρώσουν κάτι για να έχουν το κάτι παραπάνω που λιγουρεύονταν, δεν είχε και τίποτα να χάσει με γέρους που τέλειωναν αμέσως με λίγο τρίψιμο, κανείς δεν ξέρει με πόσους το έκανε και για πόσα, μα απόκτησε λίαν συντόμως ένα κουκλίστικο ολοκαίνουριο αμάξι να πηγαινοέρχεται στον Βατόλακο αντί να κυνηγά τα λεωφορεία ή ν' αγγαρεύει τον πατέρα της να την φέρνει στη δουλειά όπως παλαιότερα.

Που νόμιζε ο αφελής πως η κόρη του, απόφοιτος ΤΕΕ αισθητικής έπαιρνε τόσο καλό μισθό και φρόντιζε την αδελφή της που σπούδαζε στην Θεσσαλονίκη και τον αδελφό της που ήταν στρατιώτης τώρα και μερικούς μήνες...

Ενώ αυτός έβλεπε τα πορτοκάλια του στα δέντρα να σαπίζουνε απούλητα και το λάδι του να μην έχει αξία, αυτή πλούτιζε κάνοντας μερικά ραντεβού εδώ κι εκεί...

Και η μάνα της που καθάριζε καμπινέδες σε ένα ξενοδοχείο κι έστρωνε τα κρεβάτια για να κερδίσει ένα μεροκάματο με ιδρώτα, όπως της έμαθαν οι δικοί της από το σπίτι της κι έλιωσε μια ζωή στη βιοπάλη, πότε στη δουλειά και πότε στα χωράφια μα λεφτά δεν χόρτασε...

Δεν θα τους έλεγε τίποτα ο Βασίλης, θα τους άφηνε στον κόσμο τους αμέριμνους, μα θα επωφελούνταν με την ανηψούλα του. Εδώ την χρησιμοποιούσαν όλοι οι πορνόγεροι της πόλης που τη σύστηναν μεταξύ τους να τους την τρίβει για λίγα λεπτά και αυτός δεν έπαιρνε χαμπάρι...

Που εδώ που τα λέμε ήταν και νέα, μόλις πέρασε τα 21 και όμορφη με τις μπούκλες της τις ξανθές και πονηρή να κρατήσει ένα μυστικό μεταξύ τους...

Καλύτερα να πάρει εκείνη τα λεφτά να μείνουν στην οικογένεια, παρά κάποιες αραπίνες που γούσταρε επίσης, εκείνη η Βουλγάρα που περνούσε από την ίδια πλατεία τα βράδια, η Βίκυ από το outlet που ψοφά για λεφτά και λούσα, η Στέλλα στο μπιστρώ που γονατίζουν μπροστά της εκλεγμένοι αυτοδιοικητικοί σύμβουλοι και χειροφιλούν μπροστά σε όλους για την εύνοια της, η μικρή τσιγγάνα που του πρότεινε να πάνε κάπου ήσυχα μαζί, ή η μικροσκοπική Φιλιππινέζα που καθάριζε το σπίτι του μια φορά την εβδομάδα, υπήρχαν πολλές και διάφορες που έκαναν το ίδιο για κάποια φράγκα παραπάνω σε καιρό φτώχειας...

Που είχανε ότι ακριβώς και η Τζούλια, μα δεν είχαν την τύχη της να ζητούν και να λαμβάνουν χιλιάρικα για να πηδιούνται με εφοπλιστές ή σκατάδες γιούς άχρηστων πολιτικάντηδων...

Τι είχαν να ντραπούν άλλωστε, τι θα πουν στο χωριό μερικοί αγαμίες κατσικοκλέφτες, ή οι γράδες τα λαδικά που πλέκουν μαζεμένες στο σκιανιό και παρακολουθούν τα πάντα τριγύρω τους, αποκαλώντας "πουτάνα" όποια τύχαινε να δούν έξω μετά τις 10.00μμ και η μόνη τους ερωτική ζωή ήταν όταν γαστρώθηκαν για να τεκνοποιήσουν, ίδια όπως τα ζωντόβολα.

Τι να τους λογαριάζουν όλους αυτούς/ες τους ξοφλημένους και να μην επωφεληθεί τώρα που η ανηψούλα ήταν νέα, όμορφη κι επιθυμητή, αργότερα όταν μεγάλωνε και σαβούρευε κάποιος μαλακομπακούρης και "καλό παιδί" θα βρισκόταν να τη ζητούσε σε γάμο κανονικά και θα της κουβαλούσε τα πάντα στο σπιτικό που θα της έφτιαχνε, ακόμη και ξοφλημένες πουτάνες από παλαιά μπουρδέλα παντρεύτηκαν και νοικοκυρεύτηκαν με ανέραστους που δεν θα έβαζαν αλλιώς γυναίκα στο κρεββάτι τους, η δική τους θα απόμενε ρέστη;

Τώρα όμως είναι διαθέσιμη στον καθένα σε προσιτή τιμή κι όποιος προλάβει την έχει.
Έτσι έγινε και περάσανε κάποιες στιγμές μαζί θείος κι ανηψούλα. Δεν είπανε ποτέ ούτε πως ούτε γιατί συνέβηκε...

Ούτε θα βρεθεί κανείς να επιβεβαιώσει αν του τραγουδούσε στο αυτί εκείνο το:

Κάνε θείε τη δουλειά σου
μα εγώ θάμαι πάλι ανηψιά σου

σαν προκαταρκτικό!