ΒΟΛΤΑ ΓΙΑ ΨΩΝΙΑ...

Εν μέσω εκπτώσεων και μάλλον φανταστικής κρίσης, βγήκα χθές για το πρωί προς άγρα κάποιων ρούχων...

Για να διαπιστώσω μετά από έρευνα αγοράς σε 5 μαγαζιά, πως όλο και δυσκολότερα θα βρίσκω τα ρούχα που θέλω στην πόλη μου.

Και όταν εντοπίσω κάτι τέλος πάντων αξιοπρεπές που να μπορώ να φορέσω σύμφωνα με το δικό μου καλό γούστο, φτάνοντας στο ταμείο διαπιστώνω πως ειδικά εγώ δεν δικαιούμαι καμιά έκπτωση, αν και Αύγουστος μήνας προσφορών...

Σε αντίθεση με τις εκπτώσεις 60 - 80% στη κουρελαρία για τα καρακατσουλιά και τους εφήβους...

Που τα μαγαζιά που τα διαθέτουν συγκεντρώνουν κόσμο - πελάτες εν είδη παρέλασης, από όταν ανοίξουν μέχρι να κλείσουν το βράδυ...
Μαζί με κείνα με γυναικεία εσώρουχα και καλλυντικά, που κάνουν χρυσές δουλειές όλο τον χρόνο. Γυναικεία κοκεταρία γαρ...

Όπως και οι καφετέριες και φαγάδικα λάθε λογής, από κείνα σε κατ' ευημισμό "πεζόδρομους" μέχρι τ' άλλα πάνω στο κύμα...

Που δεν αντιμετωπίζουν ποτέ μείωση ή έλλειψη πελατείας...

Σαν τον δήθεν νεαρό εμποράκο με το μικρομάγαζο με τα πανάκριβα ρούχα, που στέκει στην πόρτα και κοιτά την βιτρίνα του, θαυμάζοντας ολομόναχος το χαρτάκι με "από 65 ευρώ τώρα μόνο 55" που φιγουράρει σ' ένα παντελόνι, που δεν φαίνεται όμως να δελεάζει κανέναν...

Ρίξτο στα 30 ευρώ να το πουλήσεις αμέσως, αντί να το κοιτάζεις άπραγος όλο το καλοκαίρι, τι θα πει ρε αυτό το ταμπελάκι με το όνομα κείνου του gay μόδιστρου;

Ένα κομμάτι πανί ραμμένο είναι στο κάτω - κάτω, δεν θα πλουτίσετε δα και οι δυο από δαύτο...