ΠΟΙΑ ΚΡΙΣΗ;

Πάντα είχαμε δημοσιονομικά ελλείμματα και πάντα ζούσαμε με δανεικά ως χώρα.

Και από ότι διαβάζω η Βρετανία έχει εξίσου μεγάλα ελλείμματα, η δε Αμερική εξίσου μεγάλα δημόσια χρέη. Και σιγά την οικονομία μας, που απειλήθηκε από τη παγκόσμια κρίση και φούμαρα. Ούτε μέγεθος έχουμε, ούτε κατασκευάζουμε τίποτα, ούτε καν μεταπράττουμε πλέον.

Στα απόνερα της παγκόσμια οικονομίας φυτοζωούμε. Αεριτζήδες ήμασταν και είμαστε. Έχουμε έναν δημόσιο τομέα, που απλά τροφοδοτεί τον κρατικοδίαιτο ιδιωτικό. Και στη μέση έχουμε μια υπερτροφική παραοικονομία με άφθονους παπατζήδες, κάθε λογής και μεγέθους μεσάζοντες και "εργολάβους".

Είναι όμως όλα αυτά αρκετά ώστε να δικαιολογήσουν την έλευση του ΔΝΤ και το μέγεθος των ριζικών αλλαγών που μας επιβάλλουν;

Προφανώς η μείωση των μισθών των δημοσίων υπαλλήλων κι η περικοπή των συντάξεων έχει δημιουργήσει πρόβλημα. Τα χρήματα αυτά λείπουν από την αγορά.
Κυκλοφορώντας στους δρόμους, υπάρχουν κάποια ορατά στοιχεία πως όντως διανύουμε μια κάποια κρίση.

Βλέπω πολλά καταστήματα κλειστά, πολλά ΙΧ. παρατημένα με κουκούλες ή με πωλητήρια, βλέπω χαμηλές ταχύτητες στην οδήγηση, αστρονομικές τιμές στη βενζίνη, κομπιουτεράκια με υπολογισμούς στα σουπερμάρκετ, και φάτσες κατεβασμένες.

Από εκεί και πέρα, οι καφετέριες παραμένουν γεμάτες νέους, τα πολυκαταστήματα σφύζουν από ζωή, τα μπαράκια και οι ταβέρνες το ίδιο, και ο δρόμος που οδηγεί στα κέντρα νυχτερινής διασκέδασης είναι μονίμως μποτιλιαρισμένος από ντόπιους και τουρίστες...

Αυτό που έχει μεγαλύτερη σημασία είναι το ψυχολογικό πρόβλημα. Ολοι περιμένουν ακόμη περισσότερα μέτρα, ακόμη λιγότερα χρήματα στην τσέπη τους. Το αποτέλεσμα είναι να μην ξοδεύουν τίποτα. Και φυσικά γίνεται φαύλος κύκλος.
Χαμηλότερος τζίρος, απολύσεις, ακόμη λιγότερα χρήματα στην αγορά.

Τα μέτρα μπορεί να παρθούν, μπορεί κι όχι, σε κάθε περίπτωση μειώνεται ο κύκλος εργασιών.

Την ίδια ώρα που τα κότερα και οι θαλαμηγοί διπλασιάστηκαν στις μαρίνες, πως οι Έλληνες κατέχουν περισσότερες off shore από ποτέ, πως οι καταθέσεις αλλά και γενικά το τραπεζικό μας σύστημα δουλεύει στο φουλ, έχοντας περάσει πανηγυρικά τα "τεστ κόπωσης" και αντοχής. Για τις Καγιέν, τα μεγάλα τζιποειδή και τις BMW με τα φιμέ τζάμια που πολλαπλασιάζονται δεν το συζητάω...

Μήπως δεν υπάρχει καμία κρίση, και απλά κάποια γνωστά - άγνωστα κέντρα προσπαθούν να μας πείσουν ότι φαλιρίσαμε;

Με πρόσχημα δηλαδή την ενδεχόμενη οικονομική μας κατάρρευση και χρεοκοπία, άνοιξε ο δρόμος για ριζοσπαστικές αλλαγές στη καθημερινότητα και στα θεωρούμενα ως κεκτημένα, χωρίς όμως να ανοίξει μύτη.

Μα για να περάσουν τις όποιες αλλαγές χρειάζεται να περαστούν, προκειμένου η Ελλάδα ως οικονομικό και κοινωνικό πειραματόζωο, να ανοίξει το δρόμο για τα κελεύσματα της επερχόμενης Νέας Τάξης της παγκοσμιοποίησης.

Με μπόλικη κινδυνολογία συνεπικουρούμενη και από τα "μεγάλα" κανάλια, μας έφερε και τους επιτηρητές του ΔΝΤ να καπελώνουν την κυβέρνηση.

Τη δουλειά τους την κάνουν μιά χαρά, μας καταρρακώνουν. Κι εμείς κάνουμε ακριβώς αυτό που περιμένουν, δεχόμαστε ότι μας κάνουν και περιμένουμε τα χειρότερα.

Με σκοπό να περάσουν τις μεταρρυθμίσεις που είναι αναγκαίες προκειμένου να προχωρήσουμε ομαλά σε μια νέου τύπου αυτοκρατορία. Και στη πορεία να απεμπολήσουμε εθνικισμούς, πατριωτισμούς, κοινωνικό κράτος και άλλες νεκρές αποσκευές που ενοχλούν το όραμα της νέας τάξης πραγμάτων;

Δεν ξέρω. Ρωτάω.