Μεγάλη πτώση των βάσεων εισαγωγής σε ΑΕΙ-ΤΕΙ φέρνει η κατάργηση του "10" αναφέρουν οι ειδήσεις της μέρας.
Η κατάργηση της βάσης του 10 αποτελεί μια εξαιρετικά κακή απόφαση. Σε μία περίοδο δημοσιονομικής κρίσης η κυβέρνηση διατηρεί σε λειτουργία πανεπιστημιακές σχολές, οι οποίες είναι προφανές ότι δεν έχουν κανένα λόγο ύπαρξης, αντί να προχωρήσει άμεσα σε ένα γενναίο πρόγραμμα καταργήσεων και συγχωνεύσεων.
Πέραν τούτου όμως, εμπεδώνει μία πολύ κακή κουλτούρα στη νεολαία, αυτή της ήσσονος προσπάθειας.
Χαράς ευαγγέλια όμως για τους απανταχού σουβλατζήδες, πιτσαδόρους, καφετζήδες και ιδιοκτήτες γκαρσονιερών και δυαριών. Κάθε πόλη και ΑΕΙ, κάθε χωριό και ΤΕΙ. "Φοιτητής" με 3,4,5 μέσο όρο.
Ολοκληρώνεται έτσι με τον καλύτερο τρόπο η προλεταριοποίηση των αποφοίτων της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, μέσω της υπερπροσφοράς πτυχιούχων, πολλοί δε των οποίων άνευ γνώσεων.
Οι μακροχρόνιες επιπτώσεις αυτής της επιλογής θα ειναι τρομακτικές για την κοινωνία. Αλίμονο στην χώρα που καταστρέφει τις προοπτικές των παιδιών της με τις μεγαλύτερες δυνατότητες, βάζοντας τα στον σωρό με τα υπόλοιπα που θα μπορούσαν να γίνουν καλοί επαγγελματίες κάπου αλλού, μα όχι αναγκαία και επιστήμονες.
Η συνειδητή απο όλες τις κυβερνήσεις της τελευταίας 20ετίας υποβάθμιση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης συνεχίζεται.
Ένας μορφωμένος και σκεπτόμενος πολίτης δεν εξυπηρετεί τα σχέδια τους γιατί δεν ελέγχεται εύκολα.
Αντίθετα ένας άνθρωπος λίγο μπερδεμένος, λίγο κακομοίρης, λίγο πεινασμένος κλπ. άγεται και φέρεται σε μια αγορά ευέλικτης εργασίας. Ε, ας τον παραμυθιάσουν και με ένα πτυχίο χωρίς αντίκρυσμα, να ανεβάσουν λιγάκι και την ψυχολογία του.
Έτσι κι αλλιώς ο απόφοιτος της υποβαθμισμένης σχολής δεν θα πάρει καμιά καλοπληρωμένη δουλειά στη Goldman Sachs ούτε σε άλλο διεθνή κολοσσό, δεν θα γίνει διπλωμάτης καριέρας, βουλευτής, ούτε φυσικά πρόκειται να απειλήσει τα δικά τους παιδιά στην αυριανή αγορά εργασίας. Άσε που για κάποια χρόνια δεν πρόκειται να καταγράφεται σαν άνεργος στον ΟΑΕΔ, αφού θα "φοιτά" κάπου.
Ακόμη δύο στοιχεία για περαιτέρω προβληματισμό:Η "ανάπτυξη" της περιοχής που με ρουσφέτι απέκτησε επιτέλους τριτοβάθμια σχολή ύστερα από "αγώνες", με έξοδα την οικογένειας κάθε εκάστου φοιτητή, για να αισχροκερδούν ιδιοκτήτες ακινήτων με ενοίκια στα ύψη + ικανό ποσό μηνιαίως ώστε να ξαπλώνουν με τις ώρες σε εκατοντάδες καφετέριες στην σειρά άπλυτοι μαλλιάδες αδέσποτοι και να παραγγέλουν πίτσες κατ' οίκον αφού δεν μπορούν τίποτα άλλο, να συντηρούν μερικές δεκάδες καταγώγια μπαράκια και ν' ανθίσουν οι βίζιτες από άφραγκες σε γενναιόδωρους ώριμους...
Τα φροντιστήρια πανεπιστημιακών μαθημάτων των οποίων ο τζίρος (στις πόλεις με ΑΕΙ-ΤΕΙ) συναγωνίζεται αυτόν των φροντιστηρίων προετοιμασίας. Ένα χαρτί χωρίς αντίκρυσμα είτε λόγω μειωμένης προσφοράς εργασίας είτε, το συνηθέστερο δυστυχώς, λόγω ανεπάρκειας του κατόχου του, είναι όνειδος πρωτίστως για την κοινωνία.
Το κράτος όφειλε (κι εδώ οι ευθύνες δεν είναι αποκλειστικώς χρώματος πρασίνου) να αναπτύξει ένα ολοκληρωμένο σύστημα τεχνολογικής και επαγγελματικής εκπαίδευσης με πλήρως κατοχυρωμένα εργασιακά δικαιώματα, στο οποίο θα κατευθύνονταν στην ηλικία των 15 ετών όποιοι έπρεπε κατά την κρίση των καθηγητών τους.
Αυτό γίνεται στις οργανωμένες κοινωνίες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου