ΥΠΟΤΙΘΕΤΑΙ ΠΩΣ "ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ"...

Oι κάτοικοι και οι ηγέτες της Ελλάδας απέχουν πολύ απο το να θεωρούνται και να είναι "Δύση".

Ίσως λόγω γεωγραφικής θέσης και ιστορικών καταβολών να έχουν περισσότερα στοιχεία απο την ανατολή παρά απο τη δύση.

Οσα μέτρα και όσες πρακτικές έχουν εφαρμοστεί με επιτυχία στις Δυτικές χώρες και συμβάλλουν στον καθημερινο πολιτισμό των ευρωπαιων, εδώ αποτυγχάνουν πλήρως κυρίως λόγω της αδιαφορίας μας.

To θέμα της απαγόρευσης του καπνίσματος καταφέραμε και το κάναμε και αυτό "αλά Ελληνικά", όπως θα εφαρμοστεί με ημίμετρα, με εξαιρέσεις, με λογής-λογής παράθυρα και τελικά χάος για το τίποτα.

Άλλες "απαγορεύσεις" που υποτίθεται πως ισχύουν:

- Στις κυλιόμενες σκάλες του μετρό υποτίθεται ότι η αριστερή πλευρά πρέπει να είναι πάντα άδεια για όσους βιάζονται...

- Στις διαβάσεις των πεζών τα αυτοκινητα υποτίθεται ότι ακινητοποιούνται για να περάσουν οι πεζοί...

- Στις ράμπες για τα άτομα με ειδικές ανάγκες και τα καροτσάκια των μωρών, υποτίθεται ότι δεν παρκάρει κανείς το αυτοκινητό του

- Οταν βγάζει κάποιος βόλτα το σκυλάκι του υποτίθεται ότι έχει μαζί του σκουπάκι και σακούλα και μαζεύει τα απορρίμματα, που όλοι οι υπόλοιποι συναντούνε εν αφθονία σε όλο και περισσότερους δρόμους...

- Στους λεωφορειοδρομους υποτίθεται ότι δεν μπαίνει άλλο όχημα...

- Στους ειδικούς κάδους ανακύκλωσης υποτίθεται ότι πετάμε μόνο χαρτιά, πλαστικά, αλουμίνια...

- Τα σκουπίδια υποτίθεται πως δεν τ' αφήνουμε όπου λάχει, ακόμη και στα εύκολα προσβάσιμα πλαϊνά των εθνικών οδών, συνηθισμένο θέαμα κι αυτό...

Όλα αυτά τα υποτιθέμενα "απαγορεύεται" και πολλα πολλά άλλα, εαν τα τηρούσαμε η ζωή όλων μας θα ήταν πολύ πιο εύκολη και καλύτερης ποιότητας...

ΑΙΩΝΙΟΣ ΦΟΙΤΗΤΗΣ (Η ΤΑΙΝΙΑ)...

Κοινωνική ταινία του 2002. Ο Τάκης είναι "αιώνιος φοιτητής" της Ιατρικής. Συχνάζει στο Καζίνο του Λουτρακίου, όπου παίζει με μέθοδο, ποντάροντας λίγα για να βγάλει τα έξοδα της ημέρας.

Η Βέρα αποφασίζει να πιάσει δουλειά στο Καζίνο σαν γκρουπιέρισσα. Ο Τάκης ερωτεύεται τη Βέρα, ενώ δεν θα αργήσει να τους μπεί η ιδέα να στήσουν μια κομπίνα...

Δείτε τη σε πλήρη οθόνη:

http://video.google.com/googleplayer.swf?docid=6833319485641446641&hl=el&fs=true

ΣΚΟΥΛΗΚΙΑ...

Ένας παπάς αποφασίζει οτι μια επίδειξη για τις καταχρήσεις θα έδινε άλλη βαρύτητα στο κυριακάτικο κήρυγμα του, γι αυτό μια Κυριακή έβαλε 4 σκουλήκια σε 4 μπουκάλια, ενώπιον του θεοσεβούς κοινού εκκλησιάσματος του.

Το πρώτο σκουλήκι σε μπουκάλι που περιείχε οινόπνευμα
Το δεύτερο σκουλήκι σε μπουκάλι που περιείχε καπνό
Το τρίτο σκουλήκι σε μπουκάλι που περιείχε σπέρμα
και το τέταρτο σκουλήκι σε μπουκάλι που περιείχε καθαρό νερό.

Στο τέλος του κηρύγματός του ο παπάς δείχνει εμπράκτως τα αποτελέσμα της διαδικασίας αυτής:

το σκουλήκι που τοποθετήθηκε στο μπουκάλι του αλκοόλ, πέθανε το σκουλήκι που τοποθετήθηκε στο μπουκάλι του καπνού, πέθανε το σκουλήκι που τοποθετήθηκε στο μπουκάλι με το σπέρμα, πέθανε αυτό μόνο που τοποθετήθηκε μέσα στο καθαρό νερό έζησε.

Ο παπάς τότε απευθυνόμενος στο εκκλησίασμα του, ρώτησε:

- Ποιό είναι λοιπόν το ηθικό δίδαγμα από αυτήν την παραβολή, εσείς τι καταλάβατε;

Μετά από μερικά δευτερόλεπτα ησυχίας κάποιος από το βάθος της εκκλησίας αναφωνεί:

- Όσο πίνουμε, καπνίζουμε και πηδιόμαστε δεν θα πιάσουμε ποτέ σκουλήκια!

ΦΑΡΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ 2009...

Φαντασμαγορική ρίψη πυροτεχνημάτων από τον φάρο των Χανίων, τον παλαιότερο φάρο της Μεσογείου, στα πλαίσια των εκδηλώσεων "ΦΑΡΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ 2009" που διοργάνωσε ο Δήμος Χανίων, η Δημοτική Πολιτιστική Επιχείρηση και το Ναυτικό Μουσείο.

http://www.youtube.com/watch?v=atepkGrPXV8

Ο ΤΖΙΡΟΣ ΤΗΣ ΦΩΤΙΑΣ...

Τα δάση καίγονται για καθαρά οικονομικούς λόγους. Ο πληθυσμός της Αττικής με τους μετανάστες τα επόμενα χρόνια θα προσεγγίσει τα 6 εκατομμύρια με τους Έλληνες να μετακομίζουν στα βόρεια προάστια και τους μετανάστες να καταλαμβάνουν τις παλιές συνοικίες στο κέντρο των Αθηνών.

Αυτός ο πληθυσμός χρειάται οικόπεδα και μάλιστα σε λογικές τιμές, δηλαδή να αυξηθούν οι προσφερόμενες εκτάσεις για να κινηθεί η οικοδομή και μετέπειτα η οικονομία που κατά κύριο λόγο στην χώρα μας στηρίζεται στην κατασκευή.

Με τιμές ανά τετραγωνικό 4.000 και 5.000 ευρώ και με την δυσκολία που δίνουν οι τράπεζες δάνεια τα σπίτια σε αυτές τις περιοχές δύσκολα πουλιούνται.

Καίγοντας λοιπόν, πετυχαίνουν πολλά οικόπεδα για χτίσιμο και εξορθολογιμό των τιμών.

Σχετικά με τις πολλές φωτιές την ίδια χρονική περίοδο δεν θέλει πολύ φαντασία ότι την φωτιά την ξεκινάει από κάποιο βολικό σημείο και μόλις μεμονωμένοι οικοπεδοφάγοι διαπιστώνουν ότι η πυροσβεστική χάνει τον έλεγχο, ο καθένας φουντώνει τις περιοχές ενδιαφέροντος του στέλνοντας την πολιτική προστασία και την όποια κυβέρνηση στο καναβάτσο.

Όσο για την αρχική αιτία της φωτιάς και τσιγάρα παίζουν και χωματερές και πεταμένα μπουκάλια και κάψιμο χόρτων, ακόμα και μπάρμπεκιου από βλάκες...

Αλλά κύριος λόγος είναι οι οικοπεδοφάγοι και το αμέσως μετά τη φωτιά real estate που πάντα ακολουθεί.

Οικοπεδοφάγοι, μεσίτες, εργολάβοι, τοπικοί παράγοντες δημόσιοι λειτουργοί πιο εξυπνότεροι από τους υπουργούς και τις περικοκλάδες τους, κινούνται με μεθοδικότητα και συστηματικότητα που θα ζήλευε η και η ποιο οργανωμένη πολυεθνική...

Αυτό το γαϊτανάκι συμφερόντων παράγει τζίρο και δίνει δουλειές και καμία πολιτική ηγεσία δεν έχει διάθεση να αντισταθεί αφού είναι όλοι κερδισμένοι και μόνοι χαμένοι το μέλλον, το περιβάλλον και η ποιότητα ζωής...

DERVISIS 2009...

Dervisis. Από την παράσταση του πολιτιστικού συλλόγου "Χορόραμα" στο θέατρο Ανατολικής τάφρου στα Χανιά, Ιούλιος 2009.

http://www.youtube.com/watch?v=trOsnBDGzmk

ΠΡΟΣ ΕΚΛΟΓΕΣ...

Επί σχεδόν 6 χρόνια η χώρα κυβερνάται με επικοινωνιακούς όρους. Όχι μόνο προβλήματα δεν λύθηκαν αλλά η επιδείνωση της κατάστασης της χώρας είναι εμφανής και σε οικονομικό επίπεδο αλλά και σε επίπεδο αξιών και αξιοκρατίας.

Αν ερωτηθεί καλόπιστα ακόμα και ένας φανατικός ΝΔκράτης ψηφοφόρος αν άλλαξε κάτι προς το καλύτερο ή να θυμηθεί κάτι θετικό από την πρωθυπουργία Καραμανλή θα δυσκολευτεί να απαντήσει.

Ξοδεύοντας χιλιάδες εργατοώρες στα τηλεπαράθυρα το πολιτικό προσωπικό της κυβέρνησης ασχολείτο με την επικοινωνία και με απίστευτες δικαιολογίες προκειμένου να δικαιολογήσει της παραβατική συμπεριφορά στελεχών της κυβέρνησης εισάγωντας νέους όρους όπως "και η μη θέση είναι θέση" ή "ότι είναι νόμιμο είναι και ηθικό".

Τα πραγματικά προβλήματα όμως της χώρας δεν αστειεύονται...

Δεν υπάρχει κανένας οικονομικός δείκτης που να έχει παρουσιάσει βελτίωση μετά από χρόνια "ήπιας προσαρμογής".

Δεν κατάφερε να εμπεδώσει τη σταθερότητα και να δώσει στους πολίτες και τις επιχειρήσεις αίσθημα σιγουριάς για το μέλλον.

Αντί να χαράξει και να εφαρμόσει αποτελεσματικές πολιτικές όπως αυτές στις οποίες εφάρμοσαν πριν αρκετούς μήνες άλλες ευρωπαϊκές χώρες ανακοινώνοντας και υλοποιώντας μέτρα στήριξης των οικονομιών τους,

Και όχι μόνο αυτό αλλά είναι τέτοιο το μέγεθος της κοροιδίας όπου στελέχη του ιδίου κόμματος αλληλοκατηγορούνται για την οικονομική πολιτική που ακολουθήθηκε, έχοντας όμως όλοι την στήριξη του πρωθυπουργού!

Επί σειρά ετών ένας άβουλος και εν τέλει ανίκανος πρωθυπουργός χωρίς καμμιά προυπηρεσία πουθενά, εμφανιζόταν από τα παπαγαλάκια της Ρηγίλλης στα δελτία των καναλιών άλλοτε εκνευρισμένος , άλλοτε θυμωμένος, ενίοτε κουρασμένος και άλλοτε μπαρουτιασμένος...

Μία κυβέρνηση που έφτασε να στηρίζεται στις ψήφους των ανεκδιήγητων Παυλίδη και του Μανώλη.

Ο πρώτος λαμόγιο και ο δεύτερος πάντα γραφικός να καταγγέλει ετεροχρονισμένα ότι τους πίεσαν να τον αθωώσουν.

Τα χρόνια της πρωθυπουργίας Καραμανλή το κυρίαρχο ήταν η εικόνα η επικοινωνία η ανικανότητα και η τεμπελιά.

Καλοκαιριάτικα άνοιξαν τους κρουνούς του κράτους και μοιράζουν (προεκλογικά) πακέτα στήριξης της οικονομίας τα οποία χρηματοδοτούνται είτε από δανεικά είτε από τα κοινοτικά ταμεία, δημιουργώντας ατμόσφαιρα πρόωρης προσφυγής στις κάλπες, κατηγορώντας όμως το αντίπαλο κόμμα για εκλογολογία.

Όλα αυτά καθιστούν την προσφυγή στις κάλπες άμεση αναγκαιότητα διότι όσο διαρκεί αυτή η ιδιότυπη προεκλογική περίοδος τα ελλείμματα και τα χρέη θα αυξάνονται διαρκώς αφού η κυβέρνηση για να μειώσει την οργή των ψηφοφόρων και να αποφύγει την πανωλεθρία θα προχωρεί σε εκμαυλιστικές παροχές και ρουσφέτια.

Η χώρα θέλει καινούργια αρχή, θέλει επανεκκίνηση.

Με εκλογές για μια νέα, δυναμική και ΑΥΤΟΔΥΝΑΜΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ. Οι ασαφείς οικουμενικές κυβερνήσεις είναι αυτές που προτιμούν από όλες οι διαπλεκόμενοι εκδότες και οι πέντε - έξι επιχειρηματικές οικογένειες που δήθεν "επιχειρούν" μεταπρατικά με το δημόσιο και σε βάρος μας όλα αυτά τα χρόνια.

Η υγεία, η παιδεία, η ασφάλιση, η απαλλαγή του κράτους από τον κομματισμό και η διαμόρφωση συνθηκών ισονομίας και αξιοκρατίας θα είναι το στοίχημα της επόμενης κυβέρνησης μετά τις εκλογές, όποτε κι αν γίνουν, μα όσο συντομότερα τόσο καλύτερα.

Το τι θα γίνει τελικά θα φανεί στον επικείμενο ανασχηματισμό που λέει πως σύντομα θα κάνει ο πρωθυπουργός. Αν είναι "μικρός" θα πάμε σύντομα σε εκλογές. Αν είναι "μεγάλος" και δραστικός οι εκλογές αναβάλλονται για τον Μάρτιο...

ΦΩΤΙΕΣ, ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ, ΚΕΡΔΟΣΚΟΠΙΑ ΚΙ ΕΚΛΟΓΕΣ...

Από την έκτακτη ειδησεογραφία του Σ.Κ:

[....Ανυπολόγιστη είναι η καταστροφή από τη μεγάλη φωτιά που μαίνεται σε Γραμματικό, Βαρνάβα, Διονυσο, Μαραθώνα και Σταμάτα, η οποία μάλιστα συνεχώς αναζωπυρώνεται. Καίγονται σπίτια, στάνες και δασικές εκτάσεις. Την ίδια στιγμή, εκκενώνεται η κατασκήνωση Αθητάκη στο Γραμματικό...

Κάτοικοι καταγγέλλουν ότι η φωτιά στην Ανατολική Αττική εκδηλώθηκε στην περιοχή όπου θα κατασκευαζόταν ο ΧΥΤΑ και κάνουν λόγο για εμπρησμό...

Η Πυροσβεστική καταβάλλει προσπάθειες οι φλόγες να μην περάσουν την Πεντέλη. Ωστόσο, νέα μέτωπα ξέσπασαν στις παρυφές της Πεντέλης...]

Η οικιστική πίεση είναι ασφυκτική στην Αττική. Η βασικότερη αφορμή που οδηγεί στην οικοπεδοποίηση μέσω καψίματος, όποιες κι αν είναι τελικά οι αιτίες της πυρκαγιάς.

Μπορεί και να είναι ανθρώπινη αμέλεια ή βλακεία. Αλλά αυτό ακριβώς σημαίνει οικιστική πίεση. Η συγκέντρωση εκατομμυρίων ανθρώπων που δημιουργεί τις αυξημένες πιθανότητες να συμβεί αμέλεια ή βλακεία.

Η φωτιά ακούγεται πως ξεκίνησε από χαράδρα σε σημείο που φτάνουν μόνο πεζοί, μετά από μιάμιση ώρα πεζοπορία στις 19.30μμ. Λογικό από τα δεδομένα αυτά είναι ότι δεν πρόκειται για τυχαία φωτιά.

Η περιοχή κοντά στην Αθήνα με καλό οδικό άξονα, είχε αρχίσει να αναπτύσεται ραγδαίως. Ο σχεδιαζόμενος ΧΥΤΑ θα μετέβαλλε τα φιλέτα σε κατιμάδες. Επ΄ ευκαιρία των φημολογουμένων εκλογών, όλο και κάποια υπόσχεση θα λάμβαναν για "τακτοποίηση" των καμμένων από κάποιον λιγούρη της εξουσίας που θα μάζευε τα ψηφαλάκια των πυροπαθών (αυθαίρετων) ιδιοκτητών.

Όλη η Αττική θα γίνει ένα φαιό, τσιμεντωμένο λεκανοπέδιο με μεγάλους οδικούς άξονες με ΣΔΙΤ και διόδια για εργολάβους, που θα οδηγούν σε εξοχικά κατασκευασμένα όπου «βλέπει θάλασσα», τα οποία θα αγοράζουν οι κάτοικοι του κεντρικού τομέα για να δραπετεύουν τα Σ/Κ.

Από τα δημοσιογραφικά αρχεία ένα παράδειγμα από τα πολλά παρόμοια: Πρίν 10-12 χρόνια πάλι Αύγουστο στην ίδια περιοχή του Βαρνάβα είχε ξεσπάσει πάλι μεγάλη πυρκαια που είχε έλθει από τον Κάλαμο, και έφτασε μέχρι το Σέσσι και τον Μαραθώνα. Ο καρβουνιασμένος τόπος μετά 2 χρόνια γέμισε κτίσματα. Όπου δεν χτίστηκαν εξοχικά, η φύση με τα χρόνια είχε αποκαταστήσει τις ζημιές. Και τώρα η ίδια περιοχή ξανακάηκε οριστικά πια.

Η καταπάτηση είναι μπροστά μας κάθε μέρα και μόνο σε κάθε φωτιά ακούμε τις ίδιες αερολογίες για καταπάτηση, περιορισμό δασών, οικοπεδοφάγους κλπ κλπ. Όσοι χτίσανε μέσα στο δάσος είναι οι ίδιοι που βγαίνουν τώρα στα κανάλια και κλαίνε για τις περιουσίες τους...

Η Ελληνική οικονομία έφτασε να είναι είναι μόνο οικοδομή, παροχή υπηρεσιών και κατανάλωση.

Και κυρίως κερδοσκοπία πάνω στην αξία της γης, με κάθε τρόπο.

Ε, τότε με κάθε ευκαιρία εμπρηστές θα καίνε, οικοπεδοφάγοι θα πουλάνε, μηχανικοί θα σχεδιάζουν, μιλιούνια εργολάβοι θα κατασκευάζουν βιαστικά και πρόχειρα, πρόθυμοι πολιτικοί θα νομιμοποιούν...

Όταν υπάρχει οργανωμένο και καλά σχεδιασμένο σχέδιο εμπρησμού με στόχο τα φιλέτα της γης και όταν υπάρχει και θεσμοθετημένο πλαίσιο που επιτρέπει την κερδοσκοπία γης, δεν μπορεί να υπάρξει ένα υψηλού επιπέδου σχέδιο πολιτικής προστασίας του περιαστικού περιβάλλοντος.

Και συνήθως τα τελευταία χρόνια οι μεγάλες φωτιές εκδηλώνονται λίγο πριν την προκήρυξη εκλογών, που την ακριβή ημερομηνία τους οι έχοντες συμφέροντα διαπλεκόμενοι γνωρίζουν από πολύ νωρίς...

ΤΟ ΠΟΥΛΑΚΙ ΜΟΥ...

Ένα από τα 8 - 12 περίπου περιστέρια της γειτονιάς, που έρχονται τακτικά στο σπίτι και τρώνε τα ψίχουλα από τα βρεγμένα ξεροκόμματα που τους ρίχνουμε. Το συγκεκριμένο που διαθέτει και φωτογένεια μοντέλου όπως βλέπετε, δεν ενοχλήθηκε από τον φακό της μηχανής μου, ούτε διαμαρτυρήθηκε όση ώρα ήταν κουρνιασμένο στο καλώδιο της ΔΕΗ, δοκιμάζοντας την υπομονή και των δυο μας μέχρι να πετύχω την ιδανική 3/4 πόζα του.

ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ ΠΙΑΤΣΑΣ ( Η ΤΑΙΝΙΑ)...

Ο Μπάμπης, παιδί της πιάτσας, αποφυλακίζεται και οι παλιοί του συνεργάτες που τον περιμένουν για να οργανώσει το επόμενο κόλπο, εκπλήσσονται όταν τους λέει ότι πλέον θα είναι τίμιος...

Ταινία του 1979 βασισμένη στο ομώνυμο έργο του Νίκου Τσιφόρου, με μουσική του Σταύρου Ξαρχάκου.

Δείτε τη σε πλήρη οθόνη:
http://video.google.com/googleplayer.swf?docid=-7840140107608518358&hl=el&fs=true

Ο ΚΥΚΛΟΣ ΤΟΥ ΧΡΗΜΑΤΟΣ...

Ευχαριστώ τον φίλο που μου έστελε για δημοσιοποίηση το παρακάτω κείμενο που βρήκε:

Σ' ένα χωριό που ζει από τον τουρισμόαπό τον τουρισμό, λόγω της οικονομικής κρίσης σχεδόν τα πάντα έχουν νεκρωθεί.

Για να επιβιώσουν οι κάτοικοι ο ένας δανείζεται από τον άλλο...

Ο καιρός περνά μέσα σ' αυτή τηv θλιβερή ατμόσφαιρα, ώσπου μια μέρα έρχεται ένας τουρίστης και ζητάει ένα δωμάτιο για τρείς μέρες στο ξενοδοχείο του χωριού...

Ο ξενοδόχος του λέει την τιμή και εκείνος προπληρώνει με ένα χαρτονόμισμα των 100 ευρώ.

Πριν ακόμα ανέβει στο δωμάτιό του, ο ξενοδόχος πηγαίνει το χαρτονόμισμα στον χασάπη στον οποίο χρωστάει ακριβώς 100 ευρώ.

Ο χασάπης παίρνει το χαρτονόμισμα και τρέχει να το δώσει στον κτηνοτρόφο που τον εφοδιάζει με κρέας.

Ο κτηνοτρόφος παίρνει το χαρτονόμισμα και πηγαίνει να το δώσει στην ιερόδουλο του χωριού που της χρωστάει από παλιά κάποιες τρυφερές ώρες που πέρασαν μαζί.
Εκείνη με τη σειρά της τρέχει και το δίνει στον ξενοδόχο που του χρωστάει μερικές βραδιές που χρησιμοποίησε τα δωμάτιά του με τους πελάτες της...

Όπως άφηνε το χαρτονόμισμα στη ρεσεψιόν αφού ο ξενοδόχος ήταν στη κουζίνα, ο τουρίστης που μόλις κατέβηκε από το δωμάτιο του λέγοντας στον ξενοδόχο ότι δεν του αρέσει και άλλαξε γνώμη, βλέπει κι αρπάζει το χαρτονόμισμα του και φεύγει από το χωριό...

Παίρνοντας μαζί του το μοναδικό κεφάλαιο και εισόδημα που είδε ο τόπος, αφού όπως είδαμε έκανε τον αναζωογονητικό κύκλο του.

Τελικά τίποτα δεν ξοδεύτηκε, κανείς δεν έχασε, κανείς δεν κέρδισε και όλα τα χρέη ξεχρεώθηκαν!

Μήπως κάπως έτσι θα μπορέσουμε να βγούμε από την κρίση;

ΒΡΑΖΙΛΙΑΝΙΚΟ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟ ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑ ARUANDA III...

Από το Πολιτιστικό Αντάμωμα του χορευτικού ομίλου Χανίων "ΨΗΛΟΡΕΙΤΗΣ" στο θέατρο Ανατολικής τάφρου, Αύγουστος 2009.

http://www.youtube.com/watch?v=BKm1ZHeMVyE

ΤΥΧΗ ΚΑΙ ΤΣΙΦΟΥΤΙΑ...

Γεμάτη ήταν η καφετέρια στην πλατεία του καλοκαιρινού τουριστικού προορισμού. Λόγω κυρίως της θέσης της κι όχι της εξυπηρέτησης ή των εδεσμάτων της...

Όλοι οι πελάτες κάθονταν στο μπροστινό μέρος με θέα τον δρόμο, που έσφυζε από κίνηση. Κανείς όμως δεν έμπαινε να καθίσει στα δυό τραπεζάκια που είχαν τοποθετήσει στο πίσω μέρος στη βεράντα, αθέατα σχεδόν από τον δρόμο και την είσοδο, σημείο με πανοραμική θέα σε ένα...πάρκινγ και κάπου στο βάθος του ορίζοντα η θάλασσα...

Αυτό εκνεύριζε τον ιδιοκτήτη του καταστήματος, που κουνώντας το κεφάλι του και κοιτώντας προς τα 2 άδεια τραπεζάκια μονολογούσε:

- Κρίμα τα λεφτά που έδωκα να φτιάξω τον χώρο!!!

Μουρμουρίζοντας δυό φορές το λεπτό τη παραπάνω φράση, πηγαινοερχόταν στο μαγαζί. Παράβλεπε επίτηδες τα 20 τόσα τραπεζάκια μπροστά που ήταν φίσκα από πελατεία, ούτε καρέκλα άδεια...

Γιατί ο νέος με τα προσόντα του Forest Gamp (εκτός το τρέξιμο και το πίγκ - πόγκ) ήθελε να κονομήσει κι από τα έξτρα δυό τραπεζάκια, που απεθύνονταν ίσως σε ζευγαράκια που ήθελαν ν΄απομονωθούν και ν' αρχίσουν τα γλυψίματα δημοσίως, ή σε αγοραφοβικούς, μα κανείς άλλος δεν θα προτιμούσε να καθίσει εκεί...

Δεν του ήταν αρκετά τα μετρητά που του μάζευε ο γέρος του, άγρυπνος στο ταμείο μέρα - νύχτα μην χάσει κανένα δίφραγκο και δεν καταγράψει κέρδη...Ήθελε μερικά τάληρα παραπάνω, από το μαγαζί - χρυσωρυχείο που βρήκε έτοιμο σε καλή θέση...

Επικαλείται τη διεθνή οικονομική κρίση, όπου αντί για 150.000 ευρώ θα κερδίσει μόνο 120.000 την φετινή τουριστική σεζόν.

Όπου όλα θα πάνε σε καταθέσεις κι αγορά μεριδίων στη τοπική συνεταιριστική τράπεζα πάραυτα, ούτε ένα χιλιάρικο έστω δεν θα πάει σε περιττή κατανάλωση. Μέχρι ν' αποφασίσει κάποιος καπάτσος από κεί να την κάνει για Λατινική Αμερική με τα εκατομμύρια και να στέκει το χαζό στο δρόμο να αναρρωτιέται πως και γιατί και που πέταξαν τα λεφτά "μου"...

Τι να πάρει ο νέος που η τύχη του δούλευε μα όχι το μυαλό του, να τα ξοδέψει;

Μήπως θα μπεί σε καλό μαγαζί να πάρει φίνα ρούχα, ν' αντικαταστήσει τη μοναδική μπλούζα που έχει και φορά χειμώνα - καλοκαίρι;

Μήπως θα πάρει καινούριο αμάξι ν' αντικαταστήσει το χιλιάρι 15ετίας που έχει και σπάνια κυκλοφορεί; η βενζίνη κοστίζει και συνεχώς ανεβαίνει...

Πού να πάει άλλωστε που τον ξέρουν για παθολογικό τσιφούτη και δεν τον καλούνε πουθενά σε συνάξεις, αφού δεν πρόκειται να κεράσει ποτέ, ούτε είναι ο τύπος που θ' ανάψει το κέφι...

Ή θα βρεί γυναίκα να κάνουν ερωτική σχέση, που όταν συζητά με καμμιά της μιλά για την προβατίνα που τρώει χορταράκι, αντί για το πουλί του που θέλει τάισμα επειγόντως...

Ή θα πάει κανένα ταξίδι το φθινόπωρο που πέφτει ο τουρισμός, να δεί κι άλλο μέρος παραπέρα, που η μόνιμη δικαιολογία του είναι "τι γυρεύω εγώ τώρα στην Θεσσαλονίκη"... ή την Πάτρα ή τα Ιωάννινα ή τα νησιά ή οπουδήποτε αλλού του αναφέρει κάποιος πιθανό προορισμό εντός ή εκτός συνόρων...

Όμως αυτός ο άνθρωπος σακκιάζει πάνω από 100.000 ευρώ εισόδημα για μερικούς μήνες δουλειά, που άλλοι την κάνουν.

Αρκετά καλό ποσόν για κάποιον που ούτε σπούδασε ούτε παντρεύτηκε να έχει οικογένεια κι ανάγκες.

Σάμπως η εξυπνότερη αδελφή του που σπούδασε τι απόγινε; Δασκάλα σε σχολείο της επαρχίας...Και ο γαμπρός το ίδιο. Μαζί πιάνουν το 1/4 του εισοδήματος του και άμεσα φορολογητέο στη πηγή...

Πουτάνα τύχη που πάνε τα λεφτά!

Άντε μετά εσύ να συμμετέχεις σε διαγωνισμούς και stage να σε δουλεύουνε, ή να κάνεις οικογενειακώς αμέτρητα τάματα στον άγιο Μαλακογιάννη μπας και δεήσει να σε κάνει αγροφύλακα να φας ένα κομμάτι ψωμί και να σε φθονούνε κιόλας οι υπόλοιποι άφραγκοι για τη "καλή σου τύχη να διοριστείς"...

Να έχει το μόμολο άφθονα τα φράγκα και τον χρόνο και να μην έχει θέληση να ξοδέψει ένα ελάχιστο ποσόν για τον εαυτό του, να διασκεδάσει λιγάκι τη μιζέρια του!

Να φεύγει η ζωή του και ν' ασπρίζουν τα μαλλιά. Να τα φυλά λέει για τα γεράματα, κάτι που εννοεί την ώρα που θα ψοφήσει, ούτε χρόνο νωρίτερα...

Λυπάται να ξοδέψει μερικά χιλιάρικα από το κομπόδεμα, που τα νοιώθει σαν κομμάτια δικά του...

Έχουνε ρε ψυχή μερικά τυπωμένα χαρτάκια; Ή του έγινε πεποίθηση πως η ρημάδα η ζωή του δεν αξίζει ούτε τόσα...

ΠΑΡΑΛΙΕΣ, ΞΑΠΛΩΣΤΡΕΣ, ΜΑΣΑΖ ΚΛΠ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΑ...

Αμέτρητες ξαπλώστρες κυριολεκτικά κολυμπούν στο θαλασσινό νερό, μπροστά από beach bar της κακής ώρας που λειτουργούν αρπακολατζίδικα μόνο την υψηλή τουριστική σεζόν, φράζοντας τον ελεύθερο περίπατο στον αιγιαλό, σε κάθε παραλία μικρή ή μεγάλη του νομού.

Σύμφωνα με τη διεθνή νομοθεσία, απαγορεύεται η οποιαδήποτε κατάληψη ή εκμετάλλευση της παραλίας μέχρι εκεί όπου τελειώνει το μέγιστο χειμέριο κύμα. Δηλαδή σε απόσταση που κυμαίνεται από 20 έως 50 και πλέον μέτρα, από το ήρεμο νερό της θάλασσας.

Όμως οι δήμοι που πρόθυμα τις παραχωρούν στον κάθε εκλεκτό τους, όσο και οι τοπικές αστυνομικές αρχές επί πολλά χρόνια όχι μόνον δεν ελέγχουν τους καταληψίες του αιγιαλού, αλλά και τους ενθαρρύνουν, με τη σιωπή τους για νέες επεκτάσεις χρόνο με τον χρόνο.

Για τους υπόλοιπους λουόμενους που δεν προτιμούν το πρόστιμο της ξαπλώστρας και της ομπρέλλας που κάπου φτάνει ως και 15 ευρώ/ ώρα κι ούτε λόγος για αποδείξεις και ταμειακές μηχανές στην άμμο, οι μισθωτές της παραλίας (μερικά πλάσματα μεταξύ ανθρώπου και σκουληκιού), παραχωρούν μετά βίας 15 έως 20 το πολύ μέτρα ελεύθερης αμμουδιάς ανάμεσα στις "εκτάσεις τους".

Και αυτή η έκταση φιλανθρωπίας τους, συνήθως γεμάτη με φύκια και πέτρες και άφθονα αμάζευτα απορρίματα, βρίσκεται κάτω από τις αποχετεύσεις των βρόχινων νερών αλλά και κάποιων απροσδιόριστων δύσοσμων αποβλήτων, στις πιο υποβαθμισμένες γωνιές της παραλίας...

Όλοι οστόσω οι χρήστες της κάθε παραλίας γίνονται μάρτυρες ενός ακόμη αλισβερισιού και παρενοχλούνται από αρκετούς πλανόδιους που παριστάνουν τους "πωλητές". Προϊόντων ή υπηρεσιών αμφιβόλου ποιότητας και προέλευσης.

Που τους ξεφορτώνει το κλειστό φορτηγάκι του νταβατζή τους το πρωί και μέχρι αργά το απόγευμα που ξαναπερνά και τους μαζεύει, έχουν κάνει πολλές βόλτες από άκρη σ' άκρη της παραλίας διαλαλώντας την πραμάτεια τους από ζεστά φρούτα, λιωμένα από τον καυτό ήλιο γλυκά, κινέζικα μπινελίκια, ως και επιτόπου μασάζ από αυτοδίδακτους μασέρ ασιατικής καταγωγής, έτσι ενώπιον όλων...

Κι όμως κάμποσες σαβουρόγριες κυρίως, απολαμβάνουν επι πληρωμή κάποιες υπηρεσίες τους, δίνοντας τους κέρδη και κάνοντας τους ξανά αύριο να είναι πάλι εκεί, προς πλουτισμό του νταβατζή.

Ακόμη κάποιοι άλλοι αδέσποτοι αλλοδαποί απενταρίες που παραμονεύουν ν' αρπάξουν κανένα πορτοφόλι ή κινητό.

Και το σιχαμένο νέπιασμα που σχεδόν μετακομίζει κάθε καλοκαίρι στο παγκάκι στο κέντρο της παραλίας, αφού συμπληρώνει πεντάωρο καθημερινά και παρακολουθεί εκατέρωθεν του οπτικού του ορίζοντα με το μάτι καρφωμένο σε καλλίγραμμα κορμιά, μαζεύει εικόνες κι αναμνήσεις να την παίξει μετά μανίας, αργότερα στο τσαρδί του...

Εικόνες καλοκαιρινές από λαϊκές παραλίες, που ευτυχώς εδώ δεν πληρώνουμε εισιτήριο για να τις "απολαύσουμε"...

ΒΡΑΖΙΛΙΑΝΙΚΟ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟ ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑ ARUANDA ΙI...

Από το Πολιτιστικό Αντάμωμα του χορευτικού ομίλου Χανίων "ΨΗΛΟΡΕΙΤΗΣ" στο θέατρο Ανατολικής τάφρου, Αύγουστος 2009.

http://www.youtube.com/watch?v=d3PdHyVdZns

ΤΟΥΡΚΙΑ, ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΠΡΟΚΛΗΣΕΙΣ...

Από συνέντευξη στον κυριακάτικο τύπο μέλους του ΔΣ της Ένωσης Διπλωματικών Υπαλλήλων, όπου προβαίνει σε σοβαρές καταγγελίες και ιδιαίτερα δυσάρεστες διαπιστώσεις για την κατάσταση που επικρατεί, με ευθύνη κυρίως της πολιτικής ηγεσίας στο Ελληνικό υπουργείο Eξωτερικών:

[H αντιπαράθεση με την Tουρκία πηγάζει από αμείλικτους γεωπολιτικούς συσχετισμούς, η μεταβολή των οποίων δεν χωρεί σε υπουργικές θητείες, αλλά εγγράφεται σε ιστορικό χρόνο. Συνιστά, συνεπώς, αφέλεια η τάση ορισμένων στην Eλλάδα να εκβιάσουν «λύσεις», επιδιώκοντας να ρυθμίσουν εδώ και τώρα αυτά που θεωρούν εκκρεμότητες...

Eκτός όμως από αφελείς είναι και επικίνδυνοι όσοι επιχειρούν να προσφέρουν στην Tουρκία «κάτι παραπάνω», βαυκαλιζόμενοι ότι θα εξασφαλίσουν ηρεμία και ησυχία...
Eξίσου επικίνδυνη είναι και η τακτική της εξαγοράς πολιτικού χρόνου με κατευνασμό, με αδιάκοπο και άνευ όρων διάλογο. Δεν αποφεύγονται με τον τρόπο αυτό ούτε η ένταση ούτε οι κρίσεις. Kαι ακριβώς επειδή η λογική της διολίσθησης είναι ο πάτος, η κρίση και η ένταση είναι πλέον εδώ, παρούσες...]

Oφείλουμε να συνειδητοποιήσουμε ότι με την Τουρκία οι κρίσεις θα είναι για μια αργόσυρτη μακρά περίοδο αναπόφευκτες.

Δηλαδή απλά δεν θα ξεμπερδέψουμε με αυτούς έτσι εύκολα. Άλλωστε τα τελευταία χίλια χρόνια έχουμε μπελάδες με δαύτους, λογικά και για τα επόμενα χίλια έτσι θα είναι. Είτε χρησιμοποιήσεις απόδειξη με επαγωγή είτε με ενθυμήματα το συμπέρασμα είναι το ίδιο, έχουμε μπλέξει με τους Τούρκους και για τα καλά μάλιστα και στο μέλλον μπλεγμένοι θα είμαστε.

Απάντηση σε όσους θεωρούν ότι μήτρα όλων των προβλημάτων με την Τουρκία είναι οι πολεμικές βιομηχανίες που μας βάζουν να τρωγόμαστε για να διευρύνουν την αγορά τους.

Κανείς όμως που χρησιμοποιεί το σαθρό αυτό επιχείρημα δεν το επαναπλαισιώνει με εφαρμογή σε όλους αυτούς που έχουν επενδύσει χρήματα στην Τουρκία και τώρα κόπτονται για την ειρήνη, με κάθε θυσία ακόμα και απώλεια εθνικών κεκτημένων προκειμένου να μη μπει μέσα η επένδυση τους.

Την εκτόνωσή τους και τον σταδιακό τους περιορισμό εξασφαλίζει μόνο η έγκαιρη αντιμετώπιση των επιβουλών από θέσεις στρατιωτικής και διπλωματικής επικράτησης, άρα και αποτροπής.

Και ακόμα καλύτερα στο πριν. Έγκαιρη πρόβλεψη κι αποτροπή.

Πριν εκδηλωθεί ο δυνατός εμείς οι αδύνατοι πρέπει να ετοιμαζόμαστε.

Δεν καθόμαστε με σταυρωμένα τα χέρια ετοιμαζόμαστε σε όλα τα επίπεδα.
Ο δυνατός έχει το δικαίωμα του αεί επιχειρείν, θυμηθείτε την περίπτωση της Ιταλίας που μας κύρηξε τον πόλεμο όταν αυτή ήθελε.

Οι λέξεις: θέσεις στρατιωτικής επικράτησης - αποτροπής απλά σημαίνουν πολεμική εμπλοκή. Έτσι είναι.

Εύδαιμον είναι μόνο το ελεύθερο. Για το ελεύθερο χρειάζεται το εύψυχον.
Μπροστά στην απόλυτη φρίκη της υποδούλωσης ή της υποτέλειας αντιπαραθέτουμε την απόλυτη φρίκη της αποτροπής. Αμετάκλητα.

ΦΑΓΗΤΟ ΓΙΑ SEX...

Νόμος που ψήφισε το Αφγανιστάν ορίζει ότι ο σύζυγος έχει το δικαίωμα να στερήσει το φαγητό από τη γυναίκα του, εάν αυτή αρνηθεί να έρθει σε σεξουαλική επαφή μαζί του...

Στην πολιτισμένη χώρα μας που σέβεται τα ανθρώπινα δικαιώματα η σύζυγος μπορεί να σου στερήσει και το sex και το φαγητό και να κάνει και παράπονα ότι δεν την προσέχεις...

ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΜΕΡΑΣ...

Το τέλος της ημέρας και του διήμερου της φετινής αργίας...
Σουρούπωμα 16ης Αυγούστου, έχοντας μπροστά το τελευταίο τρίτο του καλοκαιριού...

ΒΡΑΖΙΛΙΑΝΙΚΟ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟ ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑ ARUANDA I...

Από το Πολιτιστικό Αντάμωμα του χορευτικού ομίλου Χανίων "ΨΗΛΟΡΕΙΤΗΣ" στο θέατρο Ανατολικής τάφρου, Αύγουστος 2009.

http://www.youtube.com/watch?v=R_oTSA0Z_fQ

Η ΚΟΡΗ ΤΟΥ ΗΛΙΟΥ (Η ΤΑΙΝΙΑ)...

Μια κοπέλα ξεσηκώνει τους εργάτες του κάμπου να ζητήσουν το δίκιο τους, από τον άνθρωπο που τους εκμεταλλεύεται...

Του Ντίνου Δημόπουλου απ΄οτο 1971, με την Αλίκη Βουγιουκλάκη.

Δείτε τη σε πλήρη οθόνη:

http://video.google.com/googleplayer.swf?docid=-1164186675735387863&hl=el&fs=true

ΠΑΣΧΑ ΤΟΥ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΟΥ...

Όταν ο Αύγουστος φτάνει στο μέσον του και η διάρκεια της μέρας αρχίζει να πέφτει αισθητά...

Όταν ερημώνουν οι πόλεις και πλημμυρίζει κόσμο η ύπαιθρος χώρα...

Όταν εκατοντάδες πανηγύρια ξεχωριστά σε κάθε χωριό σηματοδοτούν την αυριανή (και μεθαυριανή φέτος) επίσημη αργία, μετά από πολύ καιρό...

Όταν ακούγεται απ' άκρη σε άκρη σης Ελλάδας το όνομα "Παναγία" με αμέτρητα κατά τόπους συνοδευτικά...


Όταν παίρνει τέλος η μίνι νηστεία που αρχίζει στο σπίτι την πρώτη του μηνός και τηρήται μ' ευλάβεια, όπως η θρησκεία επιτάσσει για τους ευσεβείς, λόγω δε της μικρής διάρκειας από τους άλλους...

Όταν η γριά μου τελειώσει το λεπτομερές καθάρισμα του σπιτιού και νωρίς το απόγευμα ανάψει το θυμιατό και το περιφέρει σε κάθε δωμάτιο και γωνία του σπιτιού επισταμένα.

Και μετά θα ντυθεί τα καλά της και θα τραβήξει με τα πόδια για πολλοστή φορά την ανηφόρα προς την Ευαγγελίστρια, ν' ανάψει όπως κάθε χρόνο το κερί της...

Φτάνει στο προαύλιο κουρασμένη, με ιδιαίτερο κουράγιο άσχετα με την καλοκαιρινή ζέστη, γιατί αύριο ξημερώνει η γιορτή της...

Όταν στην κουζίνα μοσχομυρίζει ακόμη ζεστή η πίτα που με μεράκι ετοίμασε ΚΑΙ για τον εαυτό της, τη μοναδική γιορτή και μέρα του χρόνου που το κάνει αυτό...

Τότε ξέρω πως έφτασε πάλι ο Δεκαπενταύγουστος, η Κοίμηση της Θεοτόκου, το Πάσχα του Καλοκαιριού....Χρόνια πολλά Μάνα!!

ΒΟΗΘΗΜΑ...

Ένας άνθρωπος που έκανε τον γενναίο ενώ όλοι τον ήξεραν για δειλό, έλεγε κάποτε σε μια συντροφιά στο καφενείο:

- Σκέφτομαι αγαπητοί μου, τι φοβερό θα ήταν να συναντηθώ καμμιά φορά με μια αρκούδα στο δάσος και να μην έχω πάνω μου μαχαίρι...

Κάποιος που τον ήξερε καλά, γύρισε μια στιγμή και του είπε:

- Γιατί θα ήταν φοβερό να μην έχεις μαχαίρι...Μήπως θα έτρεχες λιγότερο γρήγορα;

ΧΟΡΟΙ ΤΗΣ ΘΡΑΚΗΣ...

Από την 9η γιορτή Παράδοσης του Λαογραφικού Ομίλου Χανίων στο θέατρο Ανατολικής τάφρου, Ιούλιος 2009.

http://www.youtube.com/watch?v=cVeqrwEaAbI

ΑΛΛΑΓΗ ΗΓΕΣΙΑΣ ΣΕ ΣΤΡΑΤΕΥΜΑ - ΕΥΠ...

Οι αλλαγές της ηγεσίας των Ενόπλων Δυνάμεων κατακαλόκαιρο (ένα εξάμηνο μόνο μετά τις κρίσεις του Μαρτίου), δείχνουν ή ότι κάτι σοβαρό συμβαίνει ή ότι έγιναν υπό το πρίσμα συμμαχικών συγκυριών, για να προσαρμοστεί η Ελλάδα στις προσταγές των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ.

Η κυβέρνηση φαίνεται, πως ρυμουλκείται στην πολιτική της από αστάθμητους παράγοντες και οι επιλογές της δεν μπορεί να αιτιολογηθούν με την κοινή λογική και μάλιστα την ώρα που η αντιμετώπιση των εθνικών θεμάτων και των προκλήσεων στο Αιγαίο απαιτεί συγκροτημένη και αποτελεσματική εξωτερική πολιτική και πολιτική άμυνας...

Ο πολιτικός κόσμος αλλά και ο κάθε σώφρονας πολίτης αιφνιδιάζεται με τέτοιες απρόοπτες αλλαγές. Ανησυχεί, γιατί σκέφτεται, ότι στο βάθος κάποιο πρόβλημα θα υπάρχει. Πρόβλημα σοβαρό, που περνάει στο ντούκου. Χωρίς να γίνεται μια στοιχειώδης και αληθοφανής ενημέρωση από επίσημη πηγή.

Ο Ελληνικός λαός βέβαια εμπιστεύεται τις Ε.Δ. παρά του ότι δείχνει την δυστροπία του προς τους πολιτικούς, που τις κατευθύνουν χρησιμοποιώντας τες. Δεν είναι ανεξάρτητοι οι πολιτικοί από τους στρατιωτικούς. Σε πολέμους αλλά και σε περιόδους κρίσεων όπως συμβαίνει τώρα με την Τουρκία, πρέπει να λειτουργούν παράλληλα σαν ενιαίο σύνολο, όπου οι αποφάσεις αναλαμβάνονται ομού και ο επιμερισμός των ευθυνών γίνεται από κοινού.

Η Τουρκία ακολουθεί μια πολιτική όπου είναι διαλλακτική ως προς τη στάση που τηρεί με τους προς ανατολάς μουσουλμάνους γείτονες της, ενώ στο Αιγαίο γίνεται επικίνδυνα προκλητική τον τελευταίο καιρό, σκοπεύουσα ν' αλλάξει το status quo και δεν το 'χει σε τίποτα να χρησιμοποιήσει βία εναντίον της χώρας μας.

Οι σπασμωδικές κινήσεις σε ανώτατο επίπεδο των Ε.Δ. μάλλον σύγχυση προκαλούν. Σε μια (σπάνια για τους συνήθεις ράθυμους ρυθμούς της) επίδειξη αποφασιστικότητας, η κυβέρνηση άλλαξε αιφνιδιαστικά μέσα σε ένα μήνα τον αρχηγό της ΕΥΠ και τον αρχηγό των Ενόπλων Δυνάμεων.

Η συγκυρία και κυρίως ο αυτονόητος ρόλος που παίζουν οι Ένοπλες Δυνάμεις και οι Υπηρεσίες Πληροφοριών στην αντιπαράθεση με την Τουρκία στο Αιγαίο, δημιουργεί εύλογους συνειρμούς για το ουσιαστικά ταυτόχρονο των δυο σημαντικών αλλαγών...
Το κοινό σημείο λοιπόν των δυο αλλαγών είναι ότι η κυβέρνηση θεωρεί διάτρητους του δυο σημαντικότερους πυλώνες της ασφάλειας της χώρας και επειδή φοβάται κλιμάκωση της αντιπαράθεσης και ενδεχομένως ένα θερμό επεισόδιο και σπεύδει να ενισχύσει τον έλεγχό της.

Δική τους η επιλογή προσώπων για τις νέες ηγεσίες.

Φτάνει να μην αποδειχτεί άλλη μια φορά πάλι οτι ήταν μικροκομματικό παιχνίδι κι ότι δεν υπάρχει προγραμματισμός ούτε επιχειρησιακός σχεδιασμός για ν' αντιμετωπιστούν με αποτελεσματικότητα πιθανά θερμά επεισόδια με τους (ανήσυχους) γείτονες...

ΝΗΣΙΩΤΙΚΟΙ ΧΟΡΟΙ...

Από την 9η γιορτή Παράδοσης του Λαογραφικού Ομίλου Χανίων στο θέατρο Ανατολικής τάφρου, Ιούλιος 2009.

http://www.youtube.com/watch?v=Fgzu2fLlCNI

ΚΑΦΕΤΖΗΣ ΜΕ ΤΟ ΖΟΡΙ...

Ποτέ δεν θέλησα να δουλέψω σερβιτόρος ή καφετζής. Τέτοιες δουλειές ούτε μου αρέσουν ούτε μου ταιριάζουν.

Έκανα κάποτε τον καφετζή αναγκαστικά ύστερα από διαταγή αξιωματικού, όμως για λιγότερο από μισή ώρα, κατά την διάρκεια της θητείας μου στην Πολεμική Αεροπορία.

Έτσι αποφάσισε και διέταξε ο αρχι(δια)μηχανικός της πολεμικής μοίρας που υπηρετούσα, όταν απολύθηκε ο παλιός καφετζής στην καντίνα του υπόστεγου όπου προίστατο, κρίνοντας αυθαίρετα κι απόλυτα εσφαλμένα πως εγώ θα τα κατάφερνα σε κάτι που πάντα απεχθάνομαι, να σερβίρω άλλους...

Κάτι που μου στερούσε τα υπόλοιπα καθήκοντα μου και την ασχολία μου με τα πολεμικά αεροπλάνα μαζί με ανθρώπους που με υπολόγιζαν και μ' έκλεινε στην γκρίζα καντίνα να μαλάσω καφέδες, σάντουιτς και τυρόπιτες, πράματα που ποτέ δεν γούσταρα...

- Σε διατάζω κι οφείλεις να υπακούσεις...αντίτεινε στις πολλές αντιρήσεις μου ο αρχι(δια)μηχανικός, ένα όρθιο κουτσούρι από την Λακωνία, που αν και είχε πετύχει να εισαχτεί κάποτε στην σχολή Ικάρων και είχε σπαθί αξιωματικού, ήταν ολημερίς βουτηγμένος στις μουτζούρες από την συντήρηση των αεροπλάνων, κάτι που επέσυρε την ειρωνεία και τα υποτιμητικά υπονοούμενα από τους (νεώτερους του) πιλότους που πετούσαν στον ουρανό κι έκαναν αναχαιτήσεις κι εμπλοκές περήφανοι.
Αυτοί του κολλήσανε και το αρχι(δια)μηχανικός, που του ταίριαζε γάντι που το θυμήθηκα και το χρησιμοποιώ εδώ γιατί με βολεύει.

Αν πιστεύετε αλήθεια πως υπάρχει αγαστή συνεργασία μεταξύ ιπτάμενων και τεχνικών, δεν έχετε κάνει σε μάχιμη μονάδα, όπου οι τεχνικοί θεωρούνται τα άτομα της αγγαρείας από την ελίτ των χειριστών μαχητικών, οι οποίοι παίρνουν τη δόξα, τις τιμές και τις προαγωγές, φτάνοντας μέχρι αρχηγοί ΓΕΑ, κάτι που ποτέ δεν θα γίνει με τους μηχανικούς.

Η μόνη εξουσία του αρχι(δια)μηχανικού περιοριζόταν στο υπόστεγο, όπου μακριά από τον μοίραρχο έβγαζε τα πολλά απωθημένα του στο πλήθος των τεχνικών και τους πάντα λίγους στρατεύσιμους όπως εμένα τότε...

Δυστυχώς για αυτόν, ήταν και ο μοναδικός που δοκίμασε τον καφέ μου, το μισάωρο εκείνο που έκανα καφετζής με το ζόρι. Ένα μισοψημένο μείγμα νερού, καφέ και ζάχαρης που ανακάτεψα για μερικά δευτερόλεπτα και του πήγα στο γραφείο, όταν ζήτησε να του φτιάξω καφέ...

Φυσικό ήταν, ένα ρόφημα που εγώ πίνω σπανίως και μόνο εκτός σπιτιού, να μην ξέρω να το παρασκευάζω. Εξάλλου πήγα πρόθυμα να κάνω την θητεία μου για να εκπαιδευτώ στα όπλα κι όχι να φτιάχνω καφέδες ή να βγάζω φωτοτυπίες σε γραφείο όπως σκίζονταν άλλοι κόπροι να κάνουν.

Το ήπιε βέβαια μην ξέροντας τι ήταν, μα σε λίγο αντικαταστάθηκα από άλλον, πιο πρόθυμο να τεμπελιάζει στην καντίνα όταν εγώ με τις δημιουργικές κι οργανωτικές μου ικανότητες ήμουν ο πιο γνωστός στρατεύσιμος στη μονάδα, κάτι που απόλαυσα 2 χρόνια τότε κι έχω ακόμη πολλούς γνωστούς που τα λέμε και τ΄αναπολούμε και σήμερα.

Πολλά χρόνια μετά κι απόστρατοι ανώτεροι αξιωματικοί πια εκείνοι, μα με θυμούνται ακόμη με τ' όνομα μου.

Εκτός βέβαια από κείνον τον αρχι(δια)μηχανικό, που σίγουρα θα θυμάται εκείνο που άκουσε την τελευταία φορά που μιλήσαμε, κάτι που γενικευμένο ισχύει και για εσάς αν ποτέ δοκιμάσετε να με αναγκάσετε να κάνω τον καφετζή ή τον σερβιτόρο:

- Μη σώσετε ποτέ να φάτε, αν περιμένετε να σας σερβίρω εγώ!!!!

ΤΟ ΚΛΑΜΑ ΒΓΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ (Η ΤΑΙΝΙΑ)...

Η ταινία - παρωδία του 2001 αναφέρεται σε δυο οικογένειες, την οικογένεια Δελαφράγκα η οποία είναι πλούσια και την οικογένεια Μπιμπίσκη που είναι πάμπφωχη.

Η δυο οικογένειες συγκρούονται μεταξύ τους διαρκώς...

Δείτε τη σε πλήρη οθόνη:
http://video.google.com/googleplayer.swf?docid=7312856523972738341&hl=el&fs=true

Ο ΝΤΑΝΑΣ...

Καλής καρδιάς άνθρωπος ήταν ο φουκαράς, μα η τύχη του η κακή τάφερε έτσι κι έμπλεξε σε γάμου κοινωνία με κακό νέπιασμα, γυναίκα πανάσχημη, γλωσσοκοπάνα, χοντρή και κακομούτσουνη, που στην περιοχή που ζούσανε της είχανε βγάλει οι περίοικοι το παρατσούκλι "ντανάς".

Παράξενο για θηλυκό τέτοιο παρατσούκλι, που υπονοεί το αρσενικό μοσχάρι, τον ερωτικό σύντροφο της αγελάδας, μα τέτοιο βόδι όρθιο που ήτονε κι ο άλλος που την ανεχότανε, ε, κάποιο μέλος του ζεύγους έπρεπε νάχει το πάνω χέρι, εδώ τόχε αποκλειστικά αυτή...

Χέρι στιβαρό, που ουκ ολίγες φορές είχε νιώσει τα παλαμίδια του, όπως κρυφολένε οι κακές γλώσσες. Χυμούσε καταπάνω του με φόρα και τον κατεχέριαζε και με τα δυο της χέρια εναλλάξ, το μόνο που του 'μενε να κάνει του φουκαρά ήταν να κουκουβίσει και να καλύψει τον καφά του με τα δικά του χέρια, μέχρι να σταματήσει το ξυλοκόπημα και τούτη τη φορά...

'Οπου τον έπιανε, μέσα στο σπίτι ή έξω, ακόμη και μπροστά στα παιδιά τους.
Και μετά το ίδιο τροπάρι:

- Πήγαινε τώρα να το πεις στον μπαμπάκα σου και τη μαμάκα σου, βόδι...Μ' έδειρε η Γιάννα η Καβρουλίνα γιατί δεν ήμουνα καλός σύζυγος....Αν θέλετε παραπάνω, κοπιάστε κι εσείς...τελείωνε κραδαίνοντας τη γροθιά της στον αέρα.

Για να είναι λέει καλός σύζυγος καθότανε και την υπόμενε ο φουκαράς, το ανθρωπάκι. Μια και τους κάνανε το προξενιό και σμίξανε, αφού ξέχωρα δεν θα βρίσκανε άλλο ταίρι παρόμοιο τους...

Καλός σύζυγος κατ' αυτήν σημαίνει να πηγαίνει στο super market να ψωνίζει μόνο ότι περιλαμβάνει η λίστα που του έχει ετοιμάσει και να επιστρέψει σπίτι αμέσως, ολιγόλεπτη καθυστέρηση σημαίνει πως στάθηκε για λίγα λεπτά στο παραδιπλανό Perl and Diamonts όπου υπάρχει περίπτωση να δεί πως υπάρχουνε και γυναίκες αλλιώτικες, ελκυστικές, με νινί φινιρισμένο κι όχι φαρδοσακκούλα, έτσι υποθέτει αυτή κι ας είναι κλειστό το στριπτιζάδικο τις ώρες που επιτρέπεται να κυκλοφορεί εκείνος...

Καλός και υπάκουος σύζυγος σημαίνει να έχει ανοιχτό το κινητό μόνο για δαύτην και νάναι έτοιμος να γυρίσει σπίτι μόλις πάρει τη σχετική εντολή μέσω αυτού, όπου και να βρίσκεται, ακόμη κι αφήνοντας τον καφέ μ' ένα φίλο του στη μέση.

Βολικός σύζυγος είναι να κάθεται σπίτι με τα παιδιά για να συνοδεύσει αυτή την μάνα της στη Θεσσαλονίκη να δούν συγγενείς τους, μα απαγορεύεται να λείψει αυτός μερικές μέρες στην Αθήνα, που δεν ξέρει να κυκλοφορήσει από όπου τον αφήσουν, μια ευκαιρία είχε να τον πάρω μαζί μου τον Απρίλη μερικές μέρες, μα ο φόβος του για την αντίδραση του ντανά μέσα του ήταν μεγαλύτερος από τη λαχτάρα που του δημιούργησα για όσα του υποσχέθηκα πως θα πηγαίναμε και θα κάναμε...

Καλός σύζυγος σημαίνει ακόμη να της ακουμπά ότι παρά καταφέρνει να πιάσει, να τον διαχειρίζεται αυτή και μόνο, μην αφήνοντας του ούτε ψιλά να πάει στο καφενείο, ν' αποκτήσει την ελάχιστη κοινωνική δικτύωση που θα του επιτρέψει να δει δυο πράματα παραπέρα από τη μύτη του και το νοικοκυριό τους.

Να μην πάει στο σχολείο ενηλίκων να πάρει απολυτήριο γυμνασίου όταν είχε την ευκαιρία, γιατί εκεί πάει φέτος και η συνομήλικη του η Βάσω η κοκκινομάλλα που έχει χωρίσει κι εκεί που καίγεται πολύ θέλει να νοιώσει μια ψ..... κι ας είναι και η δική του, μα μετά ο γάμος του δεν αντέχει την σύγκριση, αν ξυπνήσει το βόδι και καταλάβει τι χάνει, η άλλη ήταν πάντα κουκλάρα και διατηρείται πολύ καλά και τώρα. Έτσι ούτε επαγγελματικά τον αφήνει να εξελιχτεί ένα βήμα παραπάνω, αφήνοντας τον να αναζητά εποχικά μεροκάματα σε στενό κύκλο, ελλείψει τυπικών προσόντων.

Μεροκαματιάρη τον κατάντησε γιατί ενώ είχε ξεκινήσει ένα μαγαζί, τον έκανε σε μερικούς μήνες να το κλείσει ενώ είχε προοπτικές ανάπτυξης, κοπανώντας του ολημερίς πως λείπει από το σπίτι, πως οι πελάτες που κάθονταν να πιούν ένα κρασί ήταν αργόσχολοι που χασομερούν και οι πελάτισσες σουρλουλούδες που "τα θέλανε", τελικά πως το καλύτερο ήταν να κάνει babysitting στα παιδιά τον μισό χρόνο, να τον σιγουρέψει κοντά της. Και του 'μεινε και ένα δάνειο να ξεπληρώνει, αυτό που πήρε για ν' αγοράσει το μαγαζί σε τιμή ευκαιρίας...

Τώρα με τη νέα γρίπη ανησυχεί το μίζερο ανθρωπάκι και ψάχνει να της αγοράσει το εμβόλιο πρώτος απ΄ όλους τους αφελείς φοβισμένους αρρωστολάγνους, μην τύχει την πιάσει ο ιός και την πάρει ο διάολος, να ξεφορτωθεί τον ντανά εύκολα κι ανέξοδα, αφού και νάθελε το προβατάκι δεν θα τολμούσε να σκεφτεί μόνος του τέτοια οριστική λύση.

Τέτοιο υποταγμένο ανθρωπάκι είναι κι ότι τραβά του αξίζει κατά βάθος. Τέτοια εξάρτηση από το ταίρι του έχει, που του έχει αφήσει όλες τις πρωτοβουλίες αποτραβηγμένος στην ψευδαίσθηση της ασφάλειας μιας τέτοιας οικογενειακής εστίας.

Για να έχω να γράφω ιστορίες σαν αυτή, κωμωδία για εσάς μα ισόβια τραγωδία για αυτόν...

ΠΑΝΣΕΛΗΝΟΣ ΑΥΓΟΥΣTΟΥ 2009...

Κάτω από το φως της Αυγουστιάτικης πανσελήνου με τη Sinfonietta - Ορχήστρα Δωματίου Χανίων και τον ήχο από το φλάουτο της κορυφαίας Έλληνίδας φλαουτίστα Ναταλίας Γεράκη, σε κονσέρτα Vivaldi για φλάουτο και έγχορδα.

Μια μοναδική βραδιά κάτω από το ολόγιομο φεγγάρι, που έλαμπε εκεί κάπου στη περιοχή του Αιγόκερω, λίγο παραπάνω από τον Δία, φωτίζοντας μαγικά τον προμαχώνα San Salvatore...

http://www.youtube.com/watch?v=UKONPeTt1XI

ΧΟΡΟΙ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ ΙΙ...

Από το Πολιτιστικό Αντάμωμα του χορευτικού ομίλου Χανίων "ΨΗΛΟΡΕΙΤΗΣ" στο θέατρο Ανατολικής τάφρου, Αύγουστος 2009.

http://www.youtube.com/watch?v=fAK6PTr9qwA

ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΗ ΚΟΥΡΑ ΟΖΩΝ...

Η αρχή του καλοκαιριού χαρακτηρίζεται από τις κουρές των οζών. Τα πρόβατα πρέπει να απαλλαγούν από το μαλλί που θα τα ζεσταίνει κατά το καλοκαίρι, ενώ παλιότερα, στις εποχές της φτώχειας αλλά και της αυτάρκειας, το μαλλί τους θα γινόταν ρούχα, πατανίες, οι αργαλειοί θα έπαιρναν φωτιά.

Σήμερα οι κουρές έχουν κρατήσει κυρίως τον πρώτο τους σκοπό. Αποτελούν όμως και μιαν ευκαιρία για γιορτή.

Η κουρά παρά τον όγκο δουλειάς της πρέπει να εκτελεστεί σε μια μέρα γιατί θα είναι δύσκολο την επομένη να συγκεντρώσει ο κτηνοτρόφος τα εναπομείναντα ζώα για να τα κουρέψει.Ο βοσκός δε μπορεί να κουρέψει μόνος του. Θέλει βοήθεια, γιατί τα πρόβατα είναι πολλά, αν προσπαθήσει μόνος να κουρέψει θα χρειαστεί πολύ περισσότερο χρόνο και προσπάθεια. Μπορεί όμως να καλέσει στην κουρά κι άλλους που γνωρίζουν τη δουλειά.

Ήδη, η λέξη "καλέσει", προδιαθέτει για γιορτή κι όχι για αγγαρεία, κι είναι πολύ σημαντικό στη σημειολογία της κρητικής διαλέκτου ότι όλες οι δουλειές που απαιτούν ένταση εργασίας σε περιορισμένο χρόνο γίνονται με κάλεση. Κάλεση για αφιλοκερδή προσφορά εργασίας, όχι με μεροκάματα, αλλά με συλλογική προσπάθεια μεταξύ φίλων και συγγενών.

Η δουλειά μοιράζεται. Άλλος μπουζιάζει, άλλος κουβαλά το μπουζιασμένο οζό στον κουρίσκο, κι ο τελευταίος κουρεύει, λύνει το πρόβατο και αρχίζει με το επόμενο. Έτσι, ο χρόνος μειώνεται σημαντικά. Ο βοσκός μόνος του δε θα χρειαζόταν το χρόνο της κουράς επί τον αριθμό των συμμετεχόντων, θα χρειαζόταν πολύ περισσότερο.

Πέρα από το χρόνο, μια δουλειά που μόνη της θα ήταν μονότονη και κουραστική γίνεται τώρα μια συλλογική προσπάθεια. Ο κόπος μοιράζεται μεταξύ των συμμετεχόντων, τα πειράγματα και τα χωρατά περισσεύουν και ο χρόνος που απαιτείται είναι χρόνος παρέας κι όχι δουλειάς.

Και φυσικά η συμμετοχή δεν πληρώνεται. Ο ένας που σήμερα κουρεύει τα δικά του πρόβατα αύριο θα είναι κουρίσκος στην κουρά κάποιου που ήρθε να τον βοηθήσει ή και που φέτος δε μπόρεσε, αλλά άλλες φορές μπορούσε. Είναι μια διαδικασία που στηρίζεται στην αλληλεγγύη, στην εργατικότητα, στη συμπαράσταση, στην αξιοσύνη. Αξίες που υποχωρούν σήμερα αλλά ακόμα αντέχουν.

Η συμμετοχή δεν πληρώνεται. Είναι δώρο στο βοσκό που κουρεύει. Κι η ανταπόδοση θα έρθει με τη συμμετοχή του στις κουρές αυτών που ήρθαν στη δικιά του. Εν τω μεταξύ, ένα μικρό "ευχαριστώ" είναι το συνήθως πλούσιο τραπέζι που ακολουθεί.

Εκεί ο βοσκός τραπεζώνει αυτούς που έσπευσαν σε βοήθειά του. Και η καλή διάθεση και το κέφι που υπάρχει στην κουρά τώρα γίνεται ακόμα μεγαλύτερη. Το τραπέζι εξελίσσεται σε συχνά σε γλέντι, κι η φιλοξενία και κοινωνικότητα των κρητικών βρίσκει την αφορμή να το επεκτείνει σε τραπέζι για περισσότερους, όχι μόνο αυτούς που έχουν πάρει μέρος στην προσπάθεια...

ΧΟΡΟΙ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ Ι...

Από το Πολιτιστικό Αντάμωμα του χορευτικού ομίλου Χανίων "ΨΗΛΟΡΕΙΤΗΣ" στο θέατρο Ανατολικής τάφρου, Αύγουστος 2009.

http://www.youtube.com/watch?v=1_sRHDmsfoc

ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΒΟΗΘΕΙΑ...

Από το Καλό Χωριό έφτασε πολύ μακριά στα Χανιά για να διοριστεί το Αγγελικό, η μικρότερη κόρη της οικογένειας και η μόνη που ξετέλεψε το 6τάξιο γυμνάσιο κείνα τα χρόνια.

Τα υπόλοιπα αδέρφια της ο Μανώλης, ο Γιώργης, ο Κωστής, ο Πέτρος, ο Σήφης και η αδερφή της το Ρηνιώ απομείνανε στο χωριό με τους γέρους τους και δουλεύανε στα δημόσια έργα, όπου ο Γιώργης έσκαβε με την μπουλντόζα τα χαράκια και οι άλλοι ισιώνανε τον τόπο με κασμάδες και τσάπες, για να κάνουνε αγροτικούς δρόμους.

Είχανε και τα χωράφια τους, να μην τους λείπει η δουλειά όλο τον χρόνο...

Ήταν έτοιμοι όμως να παρατήσουν τα πάντα και να τρέξουν, όταν ένα μέλος της οικογένειας χρειαζότανε βοήθεια, όπως χρειάστηκε να κάνουν μια φορά με τη μικρή τους αδερφή...

Δεσμό κι αρραβώνα είχε το νέο κι όμορφο τότε Αγγελικό μ' έναν, που με το πολύ γλύψιμο κατάφερε εντέλει τον Ψηλό τον Κρητικό που ήταν υπουργός, να του βγάλει μια άδεια ταξί και νόμισε πως του χαρίσανε την πόλη δική του. Θεώρησε καλό δε, να διαλύσει τον δεσμό με το Αγγελικό, αφού πρώτα έσπασε την πόρτα της και την έδειρε άγρια για να τον αφήσει.

Αυτή απευθύνθηκε στην οικογένεια της για βοήθεια, τηλεφωνώντας αμέσως τη ίδια νύχτα στη μάνα της. Η γριά Χριστίναινα σήμανε συναγερμό, ειδοποιώντας τα παιδιά της που τα είχε μεγαλώσει με οικογενειακές αρχές και παραδόσεις.

- Γλακάτε ντελόγω να προκάνετε οι αρσενικοί ίντα έπαθε η αδερφή σας και εγώ με το Ρηνιό θαρθούμε αύριο με το λεωφορείο, αφού μαζώξουμε τα ρούχα σας!

Φύγανε αμέσως αφού πήρανε τ' άρματα τους ο Μανώλης, ο Γιώργης, ο Κωστής, ο Πέτρος, ο Σήφης, ο άντρας του Ρηνιού και ο γέρο Χριστίνης. Η αθάνατη πια εκείνη αερόψυκτη κλούβα VW του Πέτρου που τη είχε φέρει από την Γερμανία όταν έπαψε να κάνει εκεί τον εργάτη, δεν είχε πρόβλημα να διανύσει 300 περίπου χιλιόμετρα ασταμάτητα σε 3 συνεχόμενες ώρες.

Μπήκανε τρείς μπροστά και οι υπόλοιποι πίσω στις 2.00πμ από το Καλό Χωριό και προσπερνώντας τον Άγιο Νικόλαο, το Ηράκλειο, το Ρέθυμνο φτάσανε στα Χανιά μέχρι τις 5.00πμ, όπου πήγανε κατευθείαν στου παλιού Νοσοκομείου τον αποπάνω παράλληλο δρόμο, όπου ήταν το σπίτι της αδερφής τους, που τους είπε τι συνέβη...

- Αφού είχετε δεσμό θα ξέρεις και που μένει, της είπανε. Έτσι όταν το πρωί ο αρραβωνιαστικός άνοιξε την πόρτα του να πάει στη δουλειά, είδε απέξω να τον περιμένουν τον Μανώλη, τον Γιώργη, τον Κωστή, τον Πέτρο, τον Σήφη, τον άντρα του Ρηνιού και τον γέρο Χριστίνη, που έδωσε την εντολή "καταστέστε τον όπως πρέπει" κι αφού τον είχανε κάνει οχτακόσες οκάδες και συνεχίζανε, ο ίδιος έδωσε πάλι νέα εντολή στους άντρες να μην τον τελειώσουνε εδώ και τώρα, για να μπορεί να παντρευτεί...

- Αφού είμαστε εδώ, την άλλη Κυριακή ο γάμος, είπε του αρραβωνιαστικού, που έμαθε πως δεν ήταν καλό για κείνον που τους έκανε να έρθουν νύχτα από το Καλό Χωριό στα Χανιά για πάρτη του και πως η μοναδική του ελπίδα να γλιτώσει ήταν αυτό ακριβώς.

Το ίδιο συμφώνησε και η Χριστίναινα, όταν έφτασε αργά το απόγευμα με το Ρηνιώ, ταλαιπωρημένες αφού χρειάστηκε να πάρουν το παλιό λεωφορείο από το χωριό μέχρι τον Άγιο, μετά άλλο μέχρι το Ηράκλειο, από κει άλλο αργότερα για Ρέθυμνο κι άλλο ένα ακόμη κατόπιν για τα Χανιά, όπου έπρεπε να πάνε με τα πόδια από τον σταθμό στου παλιού νοσοκομείου τον αποπάνω ανηφορικό παράλληλο δρόμο στο σπίτι του Αγγελικού, κουβαλώντας και 2 μεγάλες βαλίτσες με τα ρούχα των αντρών, τα σώβρακα, τα ποκάμισα και τα κουστούμια τους για τον γάμο. Και το παλιό κρητικό μαχαίρι της που έφερε η γριά για να κόψει τα τέτοια του αρραβωνιαστικού και να τα ρίξει να τα φάνε οι σκύλοι, αν έκανε νούμερα και δεν ήθελε να παντρευτεί το Αγγελικό...

Κοιμότανε για μερικές μέρες στο πάτωμα του σπιτιού σε πατανίες όλη η οικογένεια κι ετοιμάζανε το γάμο. Τους παντρέψανε στο Κολυμπάρι στη Γωνιά που ήταν μοναστήρι και οι λίγοι καλόγεροι δεν θα ρωτούσαν γιατί ήταν έτσι ο γαμπρός και γιατί δεν ήταν χαρούμενος την μέρα του γάμου του...

Αυτός μπροστά με τη νύφη και πίσω ακριβώς ο Μανώλης, ο Γιώργης, ο Κωστής, ο Πέτρος, ο Σήφης, το Ρηνιώ με τον άντρα της και παραπίσω οι γέροι Χριστίνηδες. Ακόμη μερικά άτομα παρόντες, η μάνα και λίγοι συγγενείς του γαμπρού καθώς και ο αδερφός της Χριστίναινας με την οικογένεια του που έμενε στα Χανιά και τον είχαν ενημερώσει "έτσε κι έτσε γίνηκε και για αυτό είμαστε όλοι επαέ, μόνο να ρθείτε κι εσείς στο γάμο την Κυριακή"...

Μετά το αίσιο τέλος του γάμου, φύγανε όλοι μαζί τώρα με την κλούβα της VW την αερόψυκτη και γυρίσανε στο Καλό Χωριό και τις δουλειές τους που αφήσανε στη μέση όταν τους πρόστεξε το οικογενειακό καθήκον και οι αξίες ζωής που είχανε. Αφού προειδοποιήσανε τον γαμπρό να μην τους κάνει να ξανάρθουν νύχτα στα Χανιά, γιατί τούτη τη φορά θα τον έπαιρναν μαζί τους και μπορούσε εύκολα να χαθεί στον δρόμο, που ήταν μεγάλη και δύσκολη διαδρομή, με αρκετούς γκρεμούς κατά μήκος της...

Δεν χρειάστηκε να ξαναρθούνε τα μονιασμένα αδέρφια προς τα δώ. Αφού παντρευτήκανε κάτσανε μαζί το ζευγάρι, δεν ξέρω αν ευτυχήσανε μα δεν προκόψανε και πολύ παραπάνω, αφού στο μοναδικό παιδί που κάνανε αφήσανε εκτός από ένα σπιτάκι μόνο εκείνη την άδεια του ταξί που τους έβγαλε κάποτε ο Ψηλός ο Κρητικός με πολύ γλύψιμο...

BUSTER KEATON SHORTS (OLD SILENT MOVIES)...

Ο Joseph Frank "Buster" Κήτον (4 Οκτωβρίου 1895 - 1 Φεβρουαρίου 1966) ήταν ένας ξεχωριστός αμερικανός κωμικός ηθοποιός και σκηνοθέτης.

Ευρύτερα γνωστός για τις βουβές κινηματογραφικές κωμωδίες του, που έπαιζε παραμένοντας ανέκφραστος, από όπου το ψευδώνυμο του "Μεγάλο Πέτρινο πρόσωπο".

Ο Κήτον αναγνωρίστηκε ως ο έβδομος μεγαλύτερος σκηνοθέτης όλων των εποχών από το Entertainment Weekly. Το 1999 το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου κατατάσσει τον Κητον ως τον 21ο μεγαλύτερο άνδρα ηθοποιό όλων των εποχών...

Κάποια shorts από τις ταινίες του:

Μέρος 1ο
http://video.google.com/googleplayer.swf?docid=-3155981193070185022&hl=el&fs=true

Μέρος 2ο
http://video.google.com/googleplayer.swf?docid=1270062857037661973&hl=el&fs=true