Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα πρόκληση. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα πρόκληση. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Τρίτη 19 Ιανουαρίου 2016

Η ΛΟΞΑ ΤΗΣ ΚΑΘΕΜΙΑΝΗΣ...

Πολύ λάσκα έχουμε αφήσει τα λουριά και έχουνε ξεσαλώσει μερικές που προσπαθούνε με κάθε τρόπο να γίνουνε μέρος της καθημερινότητας μας, με όποιο τρόπο σκαρφιστούνε.

Νομίζουν τάχα πως την προσωπική λόξα τους θα την κάνουμε εμείς οι υπόλοιποι ιδεολογία...

Σύμφωνα με τη λόξα της καθεμιάς και για να νοιώθουνε καλά αυτές και μόνο, θα πρέπει να αλλάξουμε τις συνήθειες μας.

Έτσι εμείς που διαβάζαμε ως παιδιά τον "Καπετάν Μιχάλη" του Καζαντζάκη και νοιώθαμε να ρέει μέσα μας η αντρίκια λεβεντιά κι αψάδα, θα πρέπει σήμερο να κλαψουρίζουμε για τα κουλούκια και τα κατσούλια που συναντούμε στους δρόμους, να συμμεριζόμαστε την άσχημη χοντροκώλα αγαμία που συζεί με λυκόσκυλο που κουβαλά μαζί της όπου πάει και του μιλά σαν παιδί της αδιαφορώντας αν ακούμε, να συγκινούμαστε όταν οι πούστηδες και οι λεσβίες θα ζευγαρώνουν επίτηδες δημοσίως εμπρός μας προκαλώντας μόνο γέλια και αηδία, να μην θίξουμε και στενοχωρούμε κανέναν από τους μεθύστακες, χασικλήδες ή παρακούζουλους που έχουνε κατακλύσει τις κεντρικές πλατείες, παντελώς ελεύθεροι να κάνουν ότι τους καπνίσει...

Και να κάνουμε τους αυτόκλητους ρουφιάνους σε όποιον δεν συμμορφώνεται με τη λόξα ορισμένων...

Έ, δεν σώζεται ο κόσμος έτσι, ούτε ρώτησαν κανένα όν δίποδο ή τετράποδο αν θέλει να σωθεί από δαύτες...

Που ήρθανε από το πουθενά τα τελευταία χρόνια (που ήταν πρωτύτερα;) και θένε να μας κάτσουνε κατακαύκαλα.
loxa1.jpg
Βεβαίως, όλα τα παραπάνω διορθώνονται σε σύντομο χρονικό διάστημα.

Όποτε επαναφέρουμε μια παλιά τοπική παράδοση με τις αυθόρμητες ζάρπες, σε όποια/ον προκαλεί, όπου τον απαντάμε, για όση ώρα τον βλέπουμε...

Και καμιά φάπα παρεπιπτόντως αν χρειαστεί...

Πέμπτη 29 Νοεμβρίου 2012

ΚΑΜΙΑ ΠΡΟΚΛΗΣΗ ΑΝΑΠΑΝΤΗΤΗ...

Χθες ο Σαλί Μπερίσα, όρισε τα σύνορα της Μεγάλης Αλβανίας μέχρι την δική μας Πρέβεζα...

Εμείς τη Βόρειο Ήπειρο τη λέμε τώρα Νότιο Αλβανία. Μη παρεξηγηθεί κανένας και μας χαρακτηρίσουν εθνικιστές.

Όσο  η πατρίδα μας βιώνει αυτές τις τραγικές  οικονομικές μέρες και δείχνει αδύναμη, είναι βέβαιο ότι θα ενταθούν οι πιέσεις πανταχόθεν. Και οι προκλήσεις...

Θα προωθηθούν και ύπουλα σχέδια για ταχύτατες διευθετήσεις. Σε βάρος μας εννοείται.

Όσο τις προκλήσεις τις αντιμετωπίζουμε με το γάντι, οι διάφοροι γείτονες μας αποθρασύνονται.
Γιατί ο Μπερίσα δεν ενδιαφέρεται για το παρόν. Τρέφει το θηρίο του αλβανικού αλυτρωτισμού για το  μέλλον. Ρίχνει τους σπόρους. Για να θερίσει αργότερα ...

Καιρός να παίρνουμε στα σοβαρά και την παραμικρή πρόκληση. Τίποτα δεν πρέπει να μένει αναπάντητο.

Εμείς τι κάναμε πάλι; Στείλαμε ένα απλό διάβημα κι όλα μέλι γάλα ...

Στις αλυτρωτικές βλέψεις, στις επεκτατικές αξιώσεις και τι ανιστόρητες διεκδικήσεις του κάθε Μπερίσα, η ελληνική διπλωματία πρέπει να απαντά δυναμικά, αποφασιστικά, πατριωτικά και με γνώμονα τιην ιστορική αλήθεια..

Ο πολύχρονος ενδοτισμός της Ελληνικής εξωτερικής πολιτικής αποθρασύνει τους διάφορους Μπερίσα..

Καιρός να υπενθυμίσουμε στους Αλβανούς την αδιαμφισβήτητη ιστορικά και πολιτισμικά Ελληνικότητα της Βορείου Ηπείρου και γιατί όχι να επαναφέρουμε το κατοχυρωμένο από το Πρωτόκολλο της Κερκύρας αίτημα για Αυτονομία της Βορείου Ηπείρου...

Και ας σταματήσουμε πια επιτέλους αυτά τα φοβικά μή μας κακοχαρακτηρίσουν κάποιοι γιά εθνικιστές όταν μιλάμε καί ενδιαφερόμαστε γιά το μέλλον και την ακεραιότητα της Πατρίδας μας!

Είναι τόσο περίεργο που δεν έχουνε αντιληφθεί κάποιοι οτι η Ελλάδα είναι περικυκλωμένη από μη φιλικές χώρες είτε κατά το ιστορικό παρελθόν, είτε ακόμα και τώρα.Τι άλλο θέλετε για να γίνει κατανοητό από τα κόμματα;

Να το δούμε τα επόμενα χρόνια από τώρα με ορισμένα γεγονότα (Αλβανικα και άλλα ξενοκίνητα κόμματα, ζήτημα Τούρκικης Θράκης, Σκόπια - Μακεδονία και πάει λεγοντας;

Δευτέρα 27 Φεβρουαρίου 2012

ΤΕΣΤ ΑΥΤΟΔΥΝΑΜΙΑΣ...

Με τόσα κόμματα κι αποκόμματα που δημιουργούνται, για τις επόμενες εκλογές προτείνεται να γίνουν με το πρωτότυπο τέστ:

Την πολυπόθητη αυτοδυναμία να πάρει ο αρχηγός που θα καταφέρει να σερβίρει ένα ολόκληρο αυγό στον εαυτό του από τη παραπάνω τσαγιέρα και να το φάει αφού το καθαρίσει μπροστά στους ψηφοφόρους του...

Κάποιος κατάφερε και τα έβαλε μέσα χθες, μπροστά μου, προκαλώντας κι απαιτώντας το εν λόγω τέστ ικανοτήτων, αφού όποτε και να γίνουν οι τωρινές εκλογές η κενο-αερο-μπουρδολογία, οι προεκλογικές εμφανίσεις μετά γιουχαϊσμάτων, οι αφίσες, τα ψηφοδέλτια και οι κάλπες δεν θα έχουν αποτέλεσμα...

Πέμπτη 2 Σεπτεμβρίου 2010

ΠΕΡΙ ΒΙΑΣΜΟΥ...

Πολλές φορές μιλάμε για βιασμούς. Δεν καταλαβαίνω γιατί ο βιαστής είναι πιο κακός άνθρωπος από τη γυναίκα που βγάζει τα βυζιά της απέξω, που φοράει τη φούστα και φαίνεται η κιλότα της, εγώ νομίζω όπως τη βία τη ζητάει η ίδια, θέλει να τη βιάσουν. Δεν καταλαβαίνω γιατί η αστυνομία πιάνει τον άνθρωπο που τη βίασε και τον βάζει μέσα και δεν βάζει αυτή την ίδια που τον προκαλεί.

Αφού η φύση τον σπρώχνει να το κάνει αυτό.

Ποιος είναι αλήθεια ο πιο ζωντανός άνθρωπος; Ο γεροηλίθιος που κάθεται στο σπίτι του και δεν έχει κανένα ερωτισμό μέσα του ή εκείνος που, ρισκάροντας τη ζωή του, την ίδια την ελευθερία του, επιτίθεται σ' ένα πλάσμα σεξουαλικό και θέλει να το φιλήσει, να το αγκαλιάσει, να το σφίξει; Μα γιατί, ποιος είναι ο πιο καλός;

Και πώς η ζωή θα γινότανε πιο ενδιαφέρουσα; Με κείνους τους ανέραστους που δεν συγκινούνται μπροστά στο φαινόμενο ή με κείνους που το πάθος ξεχειλίζοντας, τους κάνει να επιτεθούν;

Και δεν είναι ωραίο πράγμα στο κάτω-κάτω, η επίθεση βρε παιδί μου. Να καταλάβεις αυτό το πράγμα που η φύση έπλασε προκλητικό, να το γευτείς, να το χαρείς;

(Κώστας Τσόκλης)

Σάββατο 10 Απριλίου 2010

ΣΟΥΒΛΙΣΤΕ ΤΟΥΣ (Η ΤΑΙΝΙΑ)...


Ελληνική ταινία του 1981 σε σενάριο και σκηνοθεσία του Ν. Ζερβού. Τρία περιθωριακά άτομα προκαλούν το κοινωνικό σύστημα με κάθε τους πράξη.
Πρόκειται για μια αυτοσχεδιαστική ταινία, με αναρχική διάθεση και πολύ σαρκασμό...





Και σε πλήρη οθόνη:


http://video.google.com/googleplayer.swf?docid=6635264293475606343&hl=el&fs=true

Τρίτη 6 Απριλίου 2010

ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΙ ΤΟΥΡΚΙΚΕΣ ΠΡΟΚΛΗΣΕΙΣ...


Οι Έλληνες είναι ιδιόρρυθμοι ως ράτσα, γεγονός που κάνει την οποία απόπειρα χειρισμού τους, η επιβολής άξιων τις οποίες δεν δέχονται, να καταλήγει σε αποτυχία.

Οι Έλληνες από τη μια πλευρά δεν είναι άγιοι, αλλά από την άλλη διακρίνονται για τη διαίσθηση τους και είναι ξύπνιοι. Αυτή την τελευταία ιδιότητα δυσκολεύονται να την παραδεχθούν πολλοί που νόμισαν (και ίσως ακόμα νομίζουν) ότι ο Έλληνας θα ακολουθήσει υποδείξεις και τελικά θα συμμορφωθεί.


Βλέπουμε μια χώρα όχι τριτοκοσμική - μουσουλμανική αποικία όπως την θέλουν, μα από τις 30 μεγαλύτερες οικονομίες του κόσμου και η 15η χώρα σε καταθέσεις, εσκεμμένα να "σπρώχνεται" σε κατάσταση μη εξυπηρέτησης δανείων από κάποιους οι οποίοι θέλουν να εξουδετερώσουν τον Ελληνικό παράγοντα από το γεωστρατηγικό παίγνιο της περιοχής.

Οι Έλληνες έζησαν αιώνες υπό τούρκικη κατοχή και από την απελευθέρωση και μετά οι εμπειρίες τους μ' αυτούς δεν ήταν ποτέ οι καλλίτερες, παρά το γεγονός ότι σε επίπεδο προσωπικής συνεννόησης τα πράγματα είναι πιο εύκολα. Οι σημερινοί αληθινοί Έλληνες αμφισβητούν τη αποτελεσματικότητα των πολιτικών φιλικής προσέγγισης των τελευταίων ετών οι οποίες μας οδήγησαν στα σημερινά αδιέξοδα με τούρκικες φρεγάτες να βολτάρουν στο Σούνιο και τούρκικα μαχητικά να απειλούν Ελληνικά και κοινοτικά ελικόπτερα μέσα στα εθνικά μας ύδατα...

Ο φτωχός και ταπεινωμένος σήμερα Έλληνας, άγιες μέρες που είναι, δηλώνει συλλογικά και χωρίς περιστροφές ότι φτάνει πια αυτή η φαρσοκωμωδία που καταλήγει κάθε φορά σε προκλήσεις στην αξιοπρέπεια του.

Με ποσοστό 85% απαιτεί να αλλάξει η πολιτική αυτή, ενώ, ένα 11% μέσα σ' αυτό το ποσοστό, επιθυμεί ανταπόδοση των προκλήσεων. Με αλλά λόγια, ως εδώ, κύριοι Τούρκοι με τις προκλήσεις, ως εδώ κύριοι Έλληνες πολιτικοί με τις ραγιάδικες υποκλίσεις. Όχι μόνο περιμένουμε κάτι καλλίτερο από υπεκφυγές και δικαιολογίες, αλλά αξιώνουμε ο πολιτικός μας κόσμος να σταθεί στο ύψος του και να μη ξεχνά ότι εκλέχθηκε από Έλληνες και όχι Τούρκους ψηφοφόρους των οποίων τα συμφέροντα ορκίστηκε να υπηρετεί.

Ο Ελληνικός εθνικός χώρος δεν είναι παιδική χαρά για τα τούρκικα όπλα κάθε φορά που αντιμετωπίζει προβλήματα η κυβέρνηση με τους καραβανάδες της γείτονας χώρας. Ας βρούνε τις λύσεις στα προβλήματα τους και ας μας αφήσουν να λύσουμε τα δικά μας.

Εκείνο που είναι βέβαιο πάντως είναι ότι ο Έλληνας, μέσα στη σημερινή οικονομική αβεβαιότητα για όσα σε άλλες χώρες μέλη της ΕΕ θεωρούνται αυτονόητα, δεν έχει ξεχάσει την εθνική του υπερηφάνεια.

Το μάτι όλων εξακολουθεί να είναι πάνω στα εθνικά θέματα συνεχώς και οι τούρκικες προκλήσεις φροντίζουν να τονώνουν το αίσθημα ανάγκης για την προστασία αυτού του κομματιού γης και θάλασσας που παραλάβαμε από τους προγονους μας.

Τρίτη 18 Αυγούστου 2009

ΤΟΥΡΚΙΑ, ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΠΡΟΚΛΗΣΕΙΣ...


Από συνέντευξη στον κυριακάτικο τύπο μέλους του ΔΣ της Ένωσης Διπλωματικών Υπαλλήλων, όπου προβαίνει σε σοβαρές καταγγελίες και ιδιαίτερα δυσάρεστες διαπιστώσεις για την κατάσταση που επικρατεί, με ευθύνη κυρίως της πολιτικής ηγεσίας στο Ελληνικό υπουργείο Eξωτερικών:

[H αντιπαράθεση με την Tουρκία πηγάζει από αμείλικτους γεωπολιτικούς συσχετισμούς, η μεταβολή των οποίων δεν χωρεί σε υπουργικές θητείες, αλλά εγγράφεται σε ιστορικό χρόνο. Συνιστά, συνεπώς, αφέλεια η τάση ορισμένων στην Eλλάδα να εκβιάσουν «λύσεις», επιδιώκοντας να ρυθμίσουν εδώ και τώρα αυτά που θεωρούν εκκρεμότητες...

Eκτός όμως από αφελείς είναι και επικίνδυνοι όσοι επιχειρούν να προσφέρουν στην Tουρκία «κάτι παραπάνω», βαυκαλιζόμενοι ότι θα εξασφαλίσουν ηρεμία και ησυχία...
Eξίσου επικίνδυνη είναι και η τακτική της εξαγοράς πολιτικού χρόνου με κατευνασμό, με αδιάκοπο και άνευ όρων διάλογο. Δεν αποφεύγονται με τον τρόπο αυτό ούτε η ένταση ούτε οι κρίσεις. Kαι ακριβώς επειδή η λογική της διολίσθησης είναι ο πάτος, η κρίση και η ένταση είναι πλέον εδώ, παρούσες...]

Oφείλουμε να συνειδητοποιήσουμε ότι με την Τουρκία οι κρίσεις θα είναι για μια αργόσυρτη μακρά περίοδο αναπόφευκτες.

Δηλαδή απλά δεν θα ξεμπερδέψουμε με αυτούς έτσι εύκολα. Άλλωστε τα τελευταία χίλια χρόνια έχουμε μπελάδες με δαύτους, λογικά και για τα επόμενα χίλια έτσι θα είναι. Είτε χρησιμοποιήσεις απόδειξη με επαγωγή είτε με ενθυμήματα το συμπέρασμα είναι το ίδιο, έχουμε μπλέξει με τους Τούρκους και για τα καλά μάλιστα και στο μέλλον μπλεγμένοι θα είμαστε.

Απάντηση σε όσους θεωρούν ότι μήτρα όλων των προβλημάτων με την Τουρκία είναι οι πολεμικές βιομηχανίες που μας βάζουν να τρωγόμαστε για να διευρύνουν την αγορά τους.

Κανείς όμως που χρησιμοποιεί το σαθρό αυτό επιχείρημα δεν το επαναπλαισιώνει με εφαρμογή σε όλους αυτούς που έχουν επενδύσει χρήματα στην Τουρκία και τώρα κόπτονται για την ειρήνη, με κάθε θυσία ακόμα και απώλεια εθνικών κεκτημένων προκειμένου να μη μπει μέσα η επένδυση τους.

Την εκτόνωσή τους και τον σταδιακό τους περιορισμό εξασφαλίζει μόνο η έγκαιρη αντιμετώπιση των επιβουλών από θέσεις στρατιωτικής και διπλωματικής επικράτησης, άρα και αποτροπής.

Και ακόμα καλύτερα στο πριν. Έγκαιρη πρόβλεψη κι αποτροπή.

Πριν εκδηλωθεί ο δυνατός εμείς οι αδύνατοι πρέπει να ετοιμαζόμαστε.

Δεν καθόμαστε με σταυρωμένα τα χέρια ετοιμαζόμαστε σε όλα τα επίπεδα.
Ο δυνατός έχει το δικαίωμα του αεί επιχειρείν, θυμηθείτε την περίπτωση της Ιταλίας που μας κύρηξε τον πόλεμο όταν αυτή ήθελε.

Οι λέξεις: θέσεις στρατιωτικής επικράτησης - αποτροπής απλά σημαίνουν πολεμική εμπλοκή. Έτσι είναι.

Εύδαιμον είναι μόνο το ελεύθερο. Για το ελεύθερο χρειάζεται το εύψυχον.
Μπροστά στην απόλυτη φρίκη της υποδούλωσης ή της υποτέλειας αντιπαραθέτουμε την απόλυτη φρίκη της αποτροπής. Αμετάκλητα.

Σάββατο 15 Μαρτίου 2008

ΘΑ ΣΕ ΑΠΟΚΤΗΣΩ;


1.
Αν έδιναν στην πρόκληση μορφή
σίγουρα θάχε το δικό σου το κορμί
τα αεράτα μακριά σου μαλλιά
τα ματάκια σου που παίζουν τρελλά
τα χειλάκια τα τόσο γλυκά
που όμως μούπανε λόγια πικρά.

2.
Τι κι αν σε ποθώ και θάθελα να σε γνωρίσω
όσο σε πλησιάζω εσύ φεύγεις μακριά
κι όλο προσπαθώ να σ' αποκτήσω.

3.
Αν έπαιρνε η πρόκληση μορφή
θάκουγε στο όνομα που ακούεις κι εσύ
θάκανε κόλπα που τα ξέρεις καλά
θάξερε ν' άναβε σε όλους φωτιά
μα αν είχε χάρη όση έχεις εσύ
θα την έπινα σαν παλιό κρασί.

4.
Τι να κάνω πες μου ένα φιλί σου να κερδίσω
όσο σε πλησιάζω εσύ φεύγεις μακριά
κι όλο προσπαθώ να σ' αποκτήσω.

Από την συλλογή στίχων "ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΟΥ ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ"