ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΙ ΤΟΥΡΚΙΚΕΣ ΠΡΟΚΛΗΣΕΙΣ...

Οι Έλληνες είναι ιδιόρρυθμοι ως ράτσα, γεγονός που κάνει την οποία απόπειρα χειρισμού τους, η επιβολής άξιων τις οποίες δεν δέχονται, να καταλήγει σε αποτυχία.

Οι Έλληνες από τη μια πλευρά δεν είναι άγιοι, αλλά από την άλλη διακρίνονται για τη διαίσθηση τους και είναι ξύπνιοι. Αυτή την τελευταία ιδιότητα δυσκολεύονται να την παραδεχθούν πολλοί που νόμισαν (και ίσως ακόμα νομίζουν) ότι ο Έλληνας θα ακολουθήσει υποδείξεις και τελικά θα συμμορφωθεί.

Βλέπουμε μια χώρα όχι τριτοκοσμική - μουσουλμανική αποικία όπως την θέλουν, μα από τις 30 μεγαλύτερες οικονομίες του κόσμου και η 15η χώρα σε καταθέσεις, εσκεμμένα να "σπρώχνεται" σε κατάσταση μη εξυπηρέτησης δανείων από κάποιους οι οποίοι θέλουν να εξουδετερώσουν τον Ελληνικό παράγοντα από το γεωστρατηγικό παίγνιο της περιοχής.

Οι Έλληνες έζησαν αιώνες υπό τούρκικη κατοχή και από την απελευθέρωση και μετά οι εμπειρίες τους μ' αυτούς δεν ήταν ποτέ οι καλλίτερες, παρά το γεγονός ότι σε επίπεδο προσωπικής συνεννόησης τα πράγματα είναι πιο εύκολα. Οι σημερινοί αληθινοί Έλληνες αμφισβητούν τη αποτελεσματικότητα των πολιτικών φιλικής προσέγγισης των τελευταίων ετών οι οποίες μας οδήγησαν στα σημερινά αδιέξοδα με τούρκικες φρεγάτες να βολτάρουν στο Σούνιο και τούρκικα μαχητικά να απειλούν Ελληνικά και κοινοτικά ελικόπτερα μέσα στα εθνικά μας ύδατα...

Ο φτωχός και ταπεινωμένος σήμερα Έλληνας, άγιες μέρες που είναι, δηλώνει συλλογικά και χωρίς περιστροφές ότι φτάνει πια αυτή η φαρσοκωμωδία που καταλήγει κάθε φορά σε προκλήσεις στην αξιοπρέπεια του.

Με ποσοστό 85% απαιτεί να αλλάξει η πολιτική αυτή, ενώ, ένα 11% μέσα σ' αυτό το ποσοστό, επιθυμεί ανταπόδοση των προκλήσεων. Με αλλά λόγια, ως εδώ, κύριοι Τούρκοι με τις προκλήσεις, ως εδώ κύριοι Έλληνες πολιτικοί με τις ραγιάδικες υποκλίσεις. Όχι μόνο περιμένουμε κάτι καλλίτερο από υπεκφυγές και δικαιολογίες, αλλά αξιώνουμε ο πολιτικός μας κόσμος να σταθεί στο ύψος του και να μη ξεχνά ότι εκλέχθηκε από Έλληνες και όχι Τούρκους ψηφοφόρους των οποίων τα συμφέροντα ορκίστηκε να υπηρετεί.

Ο Ελληνικός εθνικός χώρος δεν είναι παιδική χαρά για τα τούρκικα όπλα κάθε φορά που αντιμετωπίζει προβλήματα η κυβέρνηση με τους καραβανάδες της γείτονας χώρας. Ας βρούνε τις λύσεις στα προβλήματα τους και ας μας αφήσουν να λύσουμε τα δικά μας.

Εκείνο που είναι βέβαιο πάντως είναι ότι ο Έλληνας, μέσα στη σημερινή οικονομική αβεβαιότητα για όσα σε άλλες χώρες μέλη της ΕΕ θεωρούνται αυτονόητα, δεν έχει ξεχάσει την εθνική του υπερηφάνεια.

Το μάτι όλων εξακολουθεί να είναι πάνω στα εθνικά θέματα συνεχώς και οι τούρκικες προκλήσεις φροντίζουν να τονώνουν το αίσθημα ανάγκης για την προστασία αυτού του κομματιού γης και θάλασσας που παραλάβαμε από τους προγονους μας.