ΑΛΛΑΓΗ ΗΓΕΣΙΑΣ ΣΕ ΣΤΡΑΤΕΥΜΑ - ΕΥΠ...

Οι αλλαγές της ηγεσίας των Ενόπλων Δυνάμεων κατακαλόκαιρο (ένα εξάμηνο μόνο μετά τις κρίσεις του Μαρτίου), δείχνουν ή ότι κάτι σοβαρό συμβαίνει ή ότι έγιναν υπό το πρίσμα συμμαχικών συγκυριών, για να προσαρμοστεί η Ελλάδα στις προσταγές των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ.

Η κυβέρνηση φαίνεται, πως ρυμουλκείται στην πολιτική της από αστάθμητους παράγοντες και οι επιλογές της δεν μπορεί να αιτιολογηθούν με την κοινή λογική και μάλιστα την ώρα που η αντιμετώπιση των εθνικών θεμάτων και των προκλήσεων στο Αιγαίο απαιτεί συγκροτημένη και αποτελεσματική εξωτερική πολιτική και πολιτική άμυνας...

Ο πολιτικός κόσμος αλλά και ο κάθε σώφρονας πολίτης αιφνιδιάζεται με τέτοιες απρόοπτες αλλαγές. Ανησυχεί, γιατί σκέφτεται, ότι στο βάθος κάποιο πρόβλημα θα υπάρχει. Πρόβλημα σοβαρό, που περνάει στο ντούκου. Χωρίς να γίνεται μια στοιχειώδης και αληθοφανής ενημέρωση από επίσημη πηγή.

Ο Ελληνικός λαός βέβαια εμπιστεύεται τις Ε.Δ. παρά του ότι δείχνει την δυστροπία του προς τους πολιτικούς, που τις κατευθύνουν χρησιμοποιώντας τες. Δεν είναι ανεξάρτητοι οι πολιτικοί από τους στρατιωτικούς. Σε πολέμους αλλά και σε περιόδους κρίσεων όπως συμβαίνει τώρα με την Τουρκία, πρέπει να λειτουργούν παράλληλα σαν ενιαίο σύνολο, όπου οι αποφάσεις αναλαμβάνονται ομού και ο επιμερισμός των ευθυνών γίνεται από κοινού.

Η Τουρκία ακολουθεί μια πολιτική όπου είναι διαλλακτική ως προς τη στάση που τηρεί με τους προς ανατολάς μουσουλμάνους γείτονες της, ενώ στο Αιγαίο γίνεται επικίνδυνα προκλητική τον τελευταίο καιρό, σκοπεύουσα ν' αλλάξει το status quo και δεν το 'χει σε τίποτα να χρησιμοποιήσει βία εναντίον της χώρας μας.

Οι σπασμωδικές κινήσεις σε ανώτατο επίπεδο των Ε.Δ. μάλλον σύγχυση προκαλούν. Σε μια (σπάνια για τους συνήθεις ράθυμους ρυθμούς της) επίδειξη αποφασιστικότητας, η κυβέρνηση άλλαξε αιφνιδιαστικά μέσα σε ένα μήνα τον αρχηγό της ΕΥΠ και τον αρχηγό των Ενόπλων Δυνάμεων.

Η συγκυρία και κυρίως ο αυτονόητος ρόλος που παίζουν οι Ένοπλες Δυνάμεις και οι Υπηρεσίες Πληροφοριών στην αντιπαράθεση με την Τουρκία στο Αιγαίο, δημιουργεί εύλογους συνειρμούς για το ουσιαστικά ταυτόχρονο των δυο σημαντικών αλλαγών...
Το κοινό σημείο λοιπόν των δυο αλλαγών είναι ότι η κυβέρνηση θεωρεί διάτρητους του δυο σημαντικότερους πυλώνες της ασφάλειας της χώρας και επειδή φοβάται κλιμάκωση της αντιπαράθεσης και ενδεχομένως ένα θερμό επεισόδιο και σπεύδει να ενισχύσει τον έλεγχό της.

Δική τους η επιλογή προσώπων για τις νέες ηγεσίες.

Φτάνει να μην αποδειχτεί άλλη μια φορά πάλι οτι ήταν μικροκομματικό παιχνίδι κι ότι δεν υπάρχει προγραμματισμός ούτε επιχειρησιακός σχεδιασμός για ν' αντιμετωπιστούν με αποτελεσματικότητα πιθανά θερμά επεισόδια με τους (ανήσυχους) γείτονες...