ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ....

Ήταν η Ελλάδα ή έγινε ποτέ πραγματικά καπιταλιστική χώρα;

Γίνεται σε μια καπιταλιστική χώρα να είναι το κράτος μεγαλύτερο από τον ιδιωτικό τομέα;

Μερικούς τους φταίει ο καπιταλισμός που ξέπεσε σε κρίση, που τον είδανε ποτέ τον καλώς εννοούμενο καπιταλισμό να εφαρμόζεται στην Ελλάδα;

Μερικοί κρατικοδίαιτοι ευνοημένοι και διαπλεκόμενοι επιχειρηματίες, λιγότεροι από τα δάκτυλα των 2 χεριών, νομίζουν ότι είναι καπιταλισμός κι αυτοί επιτυχημένοι κι ανταγωνιστικοί πουθενά;

Ενώ στο εξωτερικό θεωρούνται ασήμαντοι και απλοί αντιπρόσωποι άλλων, στο ιδιότυπο εσωτερικό της χώρας τα πάντα ελέγχονται από αυτή τη μικρή ομάδα ανθρώπων που δημιούργησαν ή κληρονόμησαν περιουσίες μέσω της ναυτιλίας, των τηλεπικοινωνιών, των τραπεζών, του πετρελαίου, κλπ. Είναι διασυνδεδεμένοι μεταξύ τους μέσω προξενιών και γάμων, αλλά και με πολιτικούς και αξιωματούχους που θεωρούν χρήσιμους για τα συμφέροντα τους.

Που έχουν μοιράσει αγαστά μεταξύ τους τις τράπεζες, τα καύσιμα, τις τηλεπικοινωνίες, την ενέργεια, τα δημόσια έργα, τα Ευρωπαικά κονδύλια, τα ΜΜΕ, τη μπάλα του πόπολου και τους βουλευτές που ελέγχουν και χρηματίζουν...

Υπάρχουν στενές κρυφές και φανερές σχέσεις μεταξύ των μέσων των δήθεν μεγαλο-επιχειρηματιών, των πολιτικών, και της εκάστοτε κυβέρνησης.

Τι να κάνουν μετά κάποιοι μικροί και μεσαίοι που αγωνίζονται να παράξουν, να πουλήσουν και να εξάγουν, όταν το κράτος με τη γραφειοκρατία και τη διαφθορά φτιαγμένη στα μέτρα των παραπάνω, είναι ο μεγαλύτερος εχθρός για τις δουλειές τους;

Κοιμούνται ορθοί οι άνθρωποι που το νομίζουν, αυτό δεν είναι καπιταλισμός. Είναι μοίρασμα σε συμμορία...

Η ανάθεση όλων των δημοσίων έργων και προμηθειών σε λίγους μεγάλους και η συσσώρευση των χρημάτων δεν ήτανε η ανάπτυξη, ήτανε το στεγανό κύκλωμα της μίζας.

Ετσι τώρα που εξ ανάγκης έκλεισε η στρόφιγγα εκείνη, το χρήμα μοιράζεται με άλλους τρόπους άλλους, πάλι σε κλειστά κυκλώματα, πλουτισμός των εκλεκτών και πάλι με άλλες μεθόδους και νέα κόλπα.

Ο πλούτος στους λίγους που κάνουν την πάπια ελλείψει πατριωτισμού στα δύσκολα και η φτώχεια κατανεμημένη στους πολλούς, που καλούνται να πληρώσουν τον πλήρη λογαριασμό με κείνο το (αληθές όσο νάναι) "μαζί τα φάγαμε"...

Αν πάλι σαν σύστημα έχεις μάθει το λαό σου να ζει καλά, θα πρέπει να είσαι ο πρώτος που με τον τρόπο σου θα του υποδείξεις τι πρέπει να κάνει...

Δεν μπορεί οι δικοί σου να λυμαίνονται ότι έχει απομείνει και να του επιβάλλεις άκριτα φόρους για έναν τρόπο ζωής που εσύ του έμαθες και τον συνήθισες τόσα χρόνια...

ΕΠΕΝΔΥΤΕΣ ΚΑΙ ΕΛΛΑΔΑ...

Τακτικά η κυβέρνηση ανακοινώνει ότι εξασφάλισε τις προϋποθέσεις για μεγάλα επενδυτικά προγράμματα που θα μεταβάλουν και θ' αναπτύξουν την Ελληνική οικονομία.

Φυσικά τίποτε από όλα αυτά δεν πρόκειται να συμβεί. Για τον απλούστατο λόγο ότι δεν υπάρχουν οι προϋποθέσεις για να συμβεί.

Επένδυση σημαίνει ότι ένας κεφαλαιούχος φέρνει τα λεφτά του και δημιουργεί υποδομές κατάλληλες να στηρίξουν μια παραγωγική δραστηριότητα. Το κίνητρό του είναι φυσικά το κέρδος.

Αλλά και το κράτος τον διευκολύνει να κερδίσει, διότι με τη δραστηριότητα που εγκαθιστά δημιουργούνται θέσεις εργασίας για τους πολίτες του και συνεπώς εθνικός πλούτος.

Ποιες είναι οι προϋποθέσεις για να αρχίσει κάποιος να συζητά για μια τέτοια παραγωγική επένδυση είναι γνωστό από τότε που υπάρχουν επενδυτές και επενδύσεις. Δηλαδή αξιοποιήσιμες πρώτες ύλες, διαθέσιμο κι εκπαιδευμένο εργατικό δυναμικό, εθνικές υποδομές σε δίκτυα και μεταφορές, εύκολη πρόσβαση σε γειτονικές αγορές, ευμενές κοινωνικό περιβάλλον, πολιτική σταθερότητα, ικανοποιητικό νομικό πλαίσιο, ευέλικτος κρατικός μηχανισμός και προπαντός μηδενική ή ελεγχόμενη από αυτούς διαφθορά.

Ποιες ακριβώς από αυτές τις προϋποθέσεις υπάρχουν τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα ώστε να την επιλέξουν οι επενδυτές;

Τι ακριβώς από όλα αυτά έχουμε εξασφαλίσει στους οποιουσδήποτε ώστε να θελήσουν να αναγορεύσουν την Ελλάδα σε επενδυτικό παράδεισο; Δυστυχώς τίποτε. Δεν μιλάμε για προθέσεις, αλλά για τις πραγματικές προϋποθέσεις.

Σε μια χώρα που βρίσκεται κάθε μέρα όλο και πιο κοντά στην κατάρρευση και τη χρεοκοπία. Γιατί κάποιος θα σπεύσει να επενδύσει σε μια χώρα που κάθε μέρα κινδυνεύει να αναφλεγεί και πάντως βρίσκεται υπό διεθνή οικονομικό έλεγχο;
Που έχει κάθε μέρα και διαφορετικό τοπικό πανηγύρι, γιορτή, επέτειο, με πρώτο μέλημα του λαού το μεθύσι και τη διασκέδαση;

Πότε θα βρει χρόνο να δουλέψει και να παράξει οτιδήποτε;

Υπάρχουν μερικά ενδεχόμενα τα οποία μπορεί να υποθέσει κανείς. Ένα είναι ότι όλες αυτές οι επενδύσεις που έρχονται δεν είναι παρά "σε κουβέντα να βρισκόμαστε".
Ιδέες, συζητήσεις και σχέδια επί χάρτου που δεν πρόκειται να πραγματοποιηθούν και απλώς ανακοινώνονται για δημιουργούν εντυπώσεις.

Δεύτερο είναι ότι οι επενδυτές δεν έρχονται για να επενδύσουν, αλλά για να αρπάξουν. Να επιβάλουν αποικιοκρατικούς όρους και να δεσμεύσουν για λογαριασμό του πόρους και υποδομές. Τέτοιες επενδύσεις με άνευ όρων παράδοση, ούτε στους χειρότερους εφιάλτες μας.

Και ένα τρίτο που έχει να κάνει με το βιοτικό επίπεδο του κόσμου. Δεν υπάρχει λόγος να κάνει κανείς παραγωγικές επενδύσεις για να καλύψει μια συνεχώς μειούμενη ζήτηση, που ενώ δεν υπάρχει χρήμα στα χέρια του πολύ κόσμου αυξάνεται αλόγιστα ο ΦΠΑ και οι τιμές των προϊόντων...

Τέταρτο είναι οι πληρωμένοι επαναστάτες του κώλου που θα κατεβάσει το ΠΑΜΕ σε κάθε υπόνοια σοβαρής επένδυσης που θα φέρει χρήμα στον τόπο, με πρόσχημα κάποια δικαιώματα μερίδας "εργαζόμενων", που συνηθισμένοι χρόνια στην ελάχιστη προσπάθεια και με ελλειπή προσόντα κρίνονται ακατάλληλοι από τον επενδυτή.

Ε, λοιπόν οι εργατοπατέρες κρίνουν καλύτερα να είναι όλος ο πληθυσμός σε έναν τόπο στην ανεργία, παρά να απομονωθούν κάποιοι αντιπαραγωγικοί για να δουλέψουν και να προκόψουν οι υπόλοιποι...

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΟ ΑΣΥΛΟ...

Η συμφωνία για την τριτοβάθμια εκπαίδευση επιτεύχθηκε. Ο νόμος πλαίσιο πέρασε. Και πέρασε θριαμβευτικά.

Με βασικό στοιχείο στο νόμο πλαίσιο την πλήρη κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου, ένα θέμα ταμπού για την Ελλάδα, κολλημένο με όσα έλαβαν χώρα κάποτε στα 60'ς κι αυτά που διαδραματίστηκαν το '73 στο Πολυτεχνείο με την εισβολή των τάνκς.

Στις αρχές της δεκαετίας του '60, δεκαετία αλλαγών στην κοινωνία και στην παιδεία, τότε που το αίτημα για 15% συνοδεύτηκε από τον αγώνα για περισσότερη δημοκρατία, ενώ το σπουδαστικό τμήμα της ασφάλειας υπονόμευε κάθε ίχνος δημοκρατίας μέσα στους πανεπιστημιακούς χώρους, άρχισε να χτίζεται η νέα φοιτητική απαίτηση για κατοχύρωση του πανεπιστημιακού ασύλου.

Το άσυλο τότε όπως και τα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης, αποτέλεσε μια εγγύηση δημοκρατίας για τους νέους που εύρισκαν απέναντί τους όσους τους φοβόταν για τον δυναμισμό, την ορμή και την πρωτοπορία που κουβαλάνε από τη φύση τους.

Σε μια κοινωνία που πορευόταν με ανασφάλεια προς ένα αβέβαιο μέλλον, το άσυλο χρησιμοποιήθηκε από διαφορετικές πλευρές και για διαφορετικούς λόγους, όχι πάντοτε χωρίς ιδιοτέλεια. Δεν έλειψαν εκείνοι που το πολέμησαν, όπως δεν έλειψαν και εκείνοι που το εκμεταλλεύτηκαν για σκοπούς αλλότριους από εκείνους που οδήγησαν στην καθιέρωσή του.

Τα πανεπιστήμια κατέληξαν άντρα ανελευθερίας, πνευματικής αγκύλωσης, αληθινού φασισμού κάθε βαρεμένου με "προοδευτικό" επίχρισμα, αδιαφανής καταβόθρα κονδυλίων και χώρος απροκάλυπτης βίας, σε βάρος όποιου δεν ήταν αρεστός...

Ή ορμητήριο καταστροφέων των γύρω μαγαζιών κι αυτοκινήτων σε κάθε "επαναστατική" επέτειο ή αφορμή.

Κι όταν η αστυνομία κυνηγούσε τους ταραξίες από τους γύρω δρόμους, αφού είχαν διαπράξει σωρεία πλημμελημμάτων και κακουργημάτων, μόλις πατούσαν το πόδι τους στα Προπύλαια ή στην είσοδο της Νομικής, οι αστυνομικοί σταματούσαν σε ένα αόρατο θεσμικό τείχος που τους θωράκιζε και τους αποθράσυνε.

Δεν ήταν λίγοι οι πολιτικοί και εξωθεσμικοί παράγοντες που έβαλαν χέρι για να περιοριστεί ο πραγματικός χαρακτήρας για τον οποίο καθιερώθηκε και δεν ήταν σπάνιες οι περιπτώσεις που το χρησιμοποίησαν ως και προκάλυμα του κοινού εγκλήματος, αναγκάζοντας σημαντικά τμήματα της κοινωνίας να αμφιβάλλουν για την αναγκαιότητά του.

Όταν δεν υπήρχε πανεπιστημιακό άσυλο το φοιτητικό κίνημα ήταν ακμαίο και ρωμαλέο. Όταν θεσμοθετήθηκε το άσυλο μετράπηκε σε κούνημα και πλέον σε βόθρο εκφασισμού και διαπλοκής.

Σήμερα με το νομοσχέδιο για την ανώτατη παιδεία το οποίο ψηφίστηκε με τη μεγαλύτερη δυνατή συναίνεση από τη Βουλή, μπορεί να έκλεισε ένας κύκλος ζωής του ασύλου και βοηθούσης της αδυναμίας συνεννόησης μεταξύ ακαδημαϊκής κοινότητας και επόσημης πολιτείας για την διαφύλαξη και προστασία του, να μπήκε σε αναστολή η ισχύς του.Ένα σημαντικό βήμα για να βγει η Ελληνική κοινωνία από τις αγκυλώσεις και τις εμμονές της μεταπολίτευσης...

Αυτό μαζί με τη συμμετοχή των φοιτητών στην διοίκηση των Πανεπιστημίων, που διάλυσε την πανεπιστημιακή παιδεία και την κατάντησε σε παροχέα χαρτιών χωρίς αντίκρυσμα, αλλλά με ανταλάγματα εν κρυπτώ. Για λίγους κομματικούς ευνοημένους και όχι για τη μεγάλη πλειοψηφία όσων σπουδάζουν πραγματικά.

Οι φοιτητοπατέρες είχανε γερό νταραβέρι με τον πρύτανη. Μέσω αυτού είχαν λόγω και στην εκλογή καθηγητών. Οι διδασκόμενοι έκριναν την επιστημονική επάρκεια, το ήθος κλπ του διδάσκοντος. Στην ουσία γίνονται διάφορες τράμπες και γραμμένη την είχαν την επιστημονική επάρκεια και το ήθος.

Το μόνο θέμα που μας απομένει τώρα είναι το να παρακολουθούμε τι ακριβώς θα γίνει στην αυστηρή τήρηση του . Η Παπαρήγα, ο Τσίπρας και οι συν αυτών της υπόλοιπης περιθωριακής αριστεράς, εξέφρασαν ήδη την επιθυμία τους στην παραβίαση, η την μη τήρηση του νόμου, θέλοντας τα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα όχι για πραγματική εκπαίδευση αυριανών επιστημόνων, μα πεδίο για χαβαλέ αριστεροφασιστών, ορμητήριο αναρχικών, τρομοκρατών και ασύλου για λαθρομετανάστες...

Αλλά πάλι και μόνο για το θεωρητικό άσυλο μπορεί η ανάγκη για ελεύθερη διακίνηση των ιδεών ιδιαίτερα στους πανεπιστημιακούς χώρους να το επαναφέρει, μαζί με τους απαραίτητους όρους και κανόνες προστασίας και διαφύλαξής του όπως αρμόζει κι όχι όπως είχε καταντήσει με τους παραπάνω...

DEATH RIDE A HORSE (WESTERN MOVIE)...

Western movie fron 1967.
A child witnesses the brutal murder of his family by four robbers.
Fifteen years later, he sets out for revenge...

ΛΟΥΦΑ ΚΑΙ ΑΠΑΛΛΑΓΗ Ι4 (Η ΤΑΙΝΙΑ)...

Ελληνική ταινία κωμωδία από το 2008.

Μια παρέα νεοσυλλέκτων που ο καθένας για τους δικούς του λόγους, θέλει να πάρει απαλλαγή από την στρατιωτική του θητεία, αναγκάζεται εντέλει να υπηρετήσει ως Ι4.

Η παρέα θα βρεθεί σε ένα ακριτικό νησί με διατεταγμένη υπηρεσία: θα πρέπει να παίξουν τους "λαγούς" και να συνυπάρξουν με τους λοκατζήδες που ετοιμάζονται για μία μεγάλη άσκηση.

Οι δυσκολίες και τα καψόνια θα δυναμώσουν την παρέα και το χιούμορ και η εφευρετικότητα των "λαγών" θα υπερνικήσουν τους στρατοκράτες...

ΓΑΜΟΣ ΚΑΙ ΚΙΛΑ...

Μια επιστημονική μελέτη έδειξε ότι οι γυναίκες έχουν την τάση να εγκαταλείπουν τον εαυτό τους και να παίρνουν κιλά στον έγγαμο βίο. Ο λόγος μπορεί να είναι είτε ότι έχουν "δέσει τον γάιδαρο" τους και δεν αισθάνονται πια την ανάγκη να είναι ποθητές, είτε ότι παραμελούν τον εαυτό τους για να τα προσφέρουν τα πάντα στο σύζυγο...

Αντίθετα οι άντρες φαίνεται ότι προσέχουν ιδιαίτερα την εμφάνιση τους κατά τη διάρκεια του γάμου, δεν εγκαταλείπουν τον εαυτό τους αλλά ούτε και το σώμα τους. Όμως όταν χωρίσουν τα αποτελέσματα είναι καταστροφικά για τους ίδιους. Το βάρος τους αυξάνεται σημαντικά, καθώς αλλάζουν τις διατροφικές τους συνήθειες.

Η μελέτη έδειξε ακόμα και το πόσο ρόλο παίζει η ηλικία του γάμου και του διαζυγίου.

Στην πραγματικότητα όσο μεγαλύτερης ηλικίας είναι οι γυναίκες όταν παντρεύονται, τόσο πιθανότερο είναι να παχύνουν. Φτάνει ένα σημείο που βλέπει κανείς το άλλοτε ποθητό ταίρι που παντρεύτηκε να μην έχει τίποτα να προσφέρει πια, μόνο να γερνά, να παχαίνει και να του γαυγίζει για το τίποτα...

Το ίδιο ισχύει και για τους άντρες αλλά για την περίπτωση του διαζυγίου δηλαδή σε όσο μεγαλύτερη ηλικία παίρνουν διαζύγιο, τόσο μεγαλύτερες πιθανότητες έχουν να πάρουν κιλά ή να μαραζώσουν...

ΑΛΓΕΡΙΝΟΙ ΔΙΑΡΡΗΚΤΕΣ ΙΧ...

Συχνά πιάνονται Αλγερινοί διαρρήκτες που εκτός των άλλως κλοπών κι αρπαγών, αυτοί λες κι έχουν εξειδικευτεί να σπούνε ΙΧ αυτοκίνητα και να αρπάζουν ότι βρούν μέσα.

Δεκάδες τα θύματα συμμορίας που πιάστηκε πρόσφατα και πόσοι άλλοι της ίδιας ράτσας δρούνε ανενόχλητοι κι ασύλληπτοι...

Από αυτούς τους 300 που πριν μήνες πήγαν στην Αθήνα και ζητούσαν εκβιαστικά άδεια παραμονής καταλαμβάνοντας κτίρια και κάνοντας δήθεν απεργία πείνας, εκβιάζοντας άβουλους πολιτικούς για λίγο, μέχρι που τα κατάφεραν να παραμείνουν...

Τότε είχαν συμπαραστάτες που ήταν λαλίστατοι στα ΜΜΕ και με πλήθος εκδηλώσεων τους υποστήριζαν. Τώρα δεν ακούγεται άχνα για την καθημερινή δράση των διαρρηκτών και λοιπών κακοποιών Αφρικανών κι Ασιατών, που περιφέρονται άσκοπα και χωρίς λόγο παραμονής στην πόλη και στη χώρα μας.

Ενώ αν έπεφτε καμιά φάπα σε μια μαύρη κούτρα που συνελήφθη "επι το έργον", το στέκι των μεταναστών και ο σύλλογος των δασκάλων μαζί με τις λοιπές περιθωριακές αριστερίστικες ομάδες θα οργάνωναν πορείες και διαμαρτυρίες για τα τάχα καταπατημένα δικαιώματα των μεταναστών, που δεν σέβονται τη χώρα που τους ανέχεται να τους φιλοξενεί και να τους ταίζει, ούτε λογαριάζουν τους πολίτες της.

Τι έχουμε πάθει εμείς οι Χανιώτες και παραδόσαμε την πόλη στις παραπάνω μειοψηφίες και τους αναρχικούς της rosa nera, χωρίς ν' ακούγεται καμιά άλλη πολιτική φωνή κι άποψη;

Περπατώντας ένας άνθρωπος στην πόλη μόνο δικά τους συνθήματα θα διαβάσει στους τοίχους, δικά τους πανώ θα δεί να κρέμονται παντού, δικές τους φωνές κι εκδηλώσεις θ' ακούσει, οι υπόλοιποι απόντες...

Τόσο πολύ μας αλλοτρίωσε και μας αποχαύνωσε ο χαβαλές, η σαχλοδιασκέδαση και ο μαζικός τουρισμός της κακής ώρας, που δεν βλέπουμε τίποτα παραπέρα;

AMERICAN NINJA (MOVIE)...

American movie from 1985.

Joe Armstrong, an orphaned drifter will little respect for much other than martial arts, finds himself on an American Army base in The Philippines after a judge gives him a choice of enlistment or prison.

On one of his first missions driving a convoy, his platoon is attacked by a group of rebels who try to steal the weapons the platoon is transporting and kidnap Patricia, the base colonel's daughter, who happens to be along for the ride. Joe rescues Patricia and gets her safely back to the base, but everyone else in the platoon is killed, leading his superiors to conclude that Joe is guilty of cowardice, collaboration or simple incompetence.

At the same time the rebel leader vows revenge against the serviceman who disrupted his plans, and sends an army of ninjas to assassinate him and bring back Patricia. If he wants to survive and save the girl, Joe's going to have to draw on every last ounce of his training...

Ο ΚΑΒΑΛΑΡΗΣ ΤΩΝ FM STEREO (Η ΤΑΙΝΙΑ)...

Ελληνική βιντεοταινία από το 1986.
Ένας φτωχός και παιχνιδιάρης νέος διατηρεί πειρατικό ραδιοφωνικό σταθμό απ' όπου στέλνει φλογερά μηνύματα.
Μια μέρα κάνει έφοδο η αστυνομία, που κατάσχει τον πομπό, κατεδαφίζει το αυθαίρετο σπιτάκι και τον συλλαμβάνει...

ΜΙΚΡΟΙ ΚΙ ΑΒΟΥΛΟΙ...

Η απουσία μιας συγκροτημένης πολιτικής για την αντιμετώπισή του χρέους των χωρών της Ευρωζώνης του νότου που έγιναν βορά των οίκων αξιολόγησης, γίνεται αισθητή ολοένα και περισσότερο.

Αλλά μια τέτοια στάση αδυναμία από τον λεγόμενο σκληρό πυρήνα της Ε.Ε. αρχίζει και γίνεται μπούμερανγκ για τις χώρες που τον αποτελούΝ, Γερμανία και Γαλλία. Βουτιά στην ανάπτυξη σημειώθηκε στη Γερμανία, γεγονός που δείχνει ότι η πολιτική λιτότητας που έχει επιβληθεί στις ευρωπαϊκές χώρες λόγω της κρίσης χρέους έχει κόστος και για τη μεγαλύτερη ευρωπαϊκή οικονομία, αφού πλήττει τώρα τις εξαγωγές της προς τις χώρες που βιώνουν την κρίση εντονότερα.

Οι ενδείξεις υπήρχαν, αλλά οι πολιτικοί τις αγνόησαν, απασχολούμενοι κυρίως με η διάσωση του ευρώ. Και αντί η ΕΕ να προσπαθήσει να αποτρέψει την ύφεση, κάνει το ακριβώς αντίθετο. Αυξήθηκαν τα επιτόκια και οι χώρες μέλη της εξαναγκάσθηκαν σε άκαιρες πολιτικές λιτότητας, που πνίγουν την οποιαδήποτε ανάπτυξη.

Για να πετύχουν ανάπτυξη οι χώρες θέλουν μεταρρυθμίσεις. Αφού δεν εκμεταλλεύτηκαν τις καλές εποχές, θα πρέπει να το κάνουν τώρα βεβιασένα. Αλλά αυτό που είναι καλό για τη Γερμανία, δεν είναι απαραίτητα καλό και για τους άλλους. Και με δεδομένη τη σημερινή γερμανική οικονομική τελμάτωση, είναι αμφίβολο αν θα πετύχουν οι πολιτικές που εφαρμόζονται στα διάφορα κράτη.

Αιτία δεν είναι μόνο η μη συνεννόηση και η πολιτική ανεπάρκεια των ανθρώπων που έτυχε σήμερα ν΄αποτελούν την ηγεσία της Ε.Ε. Είναι συνάμα οι παλινωδίες τους, τα λάθη και η αναποφασιστικότητά τους που αποδεικνύουν πως είναι κατώτεροι των περιστάσεων που καλούνται ν' αντιμετωπίσουν.

Κάτι που έχει κάνει τους διάφορους οίκους αξιολόγησης που αποτελούν τη βιτρίνα των διεθνών κερδοσκόπων, να αυτο-αναδειχθούν σε υπέρτατους κριτές κρατών και οικονομιών.

Με θύματα τους αδύναμους ή επιπόλαιους λαούς, με πρώτη φυσικά την Ελλάδα.

Παρακολουθώντας προχθές τον Sarkozy και τη Merkel, έγινε φανερό ότι οι δυο ηγέτες αδυνατούν να αναγνωρίσουν το τι ακριβώς αντιμετωπίζουν οι χώρες τους. Η κρίση θα πρέπει να κλιμακωθεί κι άλλο, για να το καταλάβουν...

Αλλά γιατί να μιλάμε για ασυντόνιστη ευρωπαϊκή ηγεσία; Εμείς εδώ που έχουμε και το πρόβλημα σε οξύτατη μορφή, δεν ομονοούμε για μικροκομματικές διαφορές και να βρούμε από κοινού λύσεις και να βγούμε όσο το δυνατόν με μικρότερες απώλειες από την κρίση και μας φταίει η Ε.Ε.;

ΑΚΟΡΕΣΤΟΙ...

Κάποιοι πλουτίσανε με τα Δομημένα ομόλογα...
Άλλοι βολεύτηκαν με τα λεφτά των ασφαλιστικών ταμείων που έκαναν φτερά...
Κάποιοι άλλοι με την προ δεκαετίας φούσκα του Χρηματιστηρίου...
Κάποιοι με τα Spreads...
Κάποιοι άλλοι με τις Υποβαθμίσεις...
Κάποιοι άλλοι με τα αλήστου μνήμης Πακέτα Ντελόρ...
Κάποιοι άλλοι σήμερα με τα ΕΣΠΑ...
Κάποιοι άλλοι με τα Εξοπλιστικά προγράμματα....
Κάποιοι άλλοι πονηροί με τις ΜΚΟ...
Και πολλοί άλλοι στις πλάτες μας, με κάθε κόλπο που μπόρεσαν να σκεφτούν...
Τι διάολο, αυτοί οι "Άλλοι" δεν σταματούν να ξεφυτρώνουν και δεν χορταίνουν ποτέ;

ΠΟΛΙΤΙΚΗ...

Ένα 11κάχρονο παιδάκι βλέποντας τις ειδήσεις ρωτάει τον μπαμπά του:
- Μπαμπά τι είναι πολιτική;
Ο πατέρας, που είναι φανερά ικανοποιημένος που ο γιος του δείχνει σημάδια ωριμότητας, του απαντάει με ένα παράδειγμα:
- Κοίταξε παιδί μου... Μια χώρα είναι σαν μια οικογένεια. Πάρε για παράδειγμα τη δική μας. Η μαμά είναι σαν την κυβέρνηση, κανονίζει τα πάντα μέσα στο σπίτι. Εγώ ο πατέρας, είμαι σαν το μεγάλο κεφάλαιο, στηρίζω την οικονομία του σπιτιού. Η υπηρέτρια είναι σαν την εργατική τάξη, κάνει όλες τις εργασίες που πρέπει να γίνουν. Εσύ είσαι η κοινή γνώμη που παρατηρεί τα όσα συμβαίνουν γύρω της. Τέλος το μωρό που έχουμε σπίτι συμβολίζει το μέλλoν της χώρας.
Σκέψου τα όλα αυτά το βράδυ, και αύριο θα συζητήσουμε για τα συμπεράσματα που έβγαλες, εντάξει;
- Εντάξει μπαμπά, απαντάει ο μικρός, και σκεφτικός πηγαίνει στο κρεβάτι του.
Στη διάρκεια της νύχτας και ενώ σκεφτόταν τα σοφά λόγια του πατέρα, ακούει κλάματα από την κούνια του μωρού. Σηκώνεται πάνω, πλησιάζει την κούνια και βλέπει ότι το μωρό έχει λερωθεί...
Πηγαίνει στην κρεβατοκάμαρα να το πει στην μητέρα του, ανοίγει την πόρτα και βλέπει μόνο τη μητέρα του στο κρεβάτι να κοιμάται. Ο πατέρας άφαντος. Τον πιάνει πανικός...
Από την μισάνοιχτη πόρτα του δωματίου υπηρεσίας, ακούει ύποπτους θορύβους. Πλησιάζει, κοιτάει και βλέπει τον πατέρα του με την υπηρέτρια στα τέσσερα! Κάγκελο ο πιτσιρίκος...
"Τι να κάνω;" σκέφτεται, "να ξυπνήσω την μαμά; Θα δει τον μπαμπά με την υπηρέτρια. Να διακόψω τον μπαμπά; Ντρέπομαι, και ποιος θα αλλάξει το μωρό; Εγώ δεν ξέρω να το κάνω...
Αποφασίζει λοιπόν να κάνει την πάπια και πάει για ύπνο. Το επόμενο μεσημέρι, μετά το φαγητό, λέει ο πατέρας στον γιο:
- Λοιπόν; Σκέφτηκες αυτά που σου είπα εχθές;
- Ναι πατέρα, τα σκέφτηκα.
- Και τι συμπέρασμα έβγαλες;
- Όταν η κυβέρνηση κοιμάται, το μεγάλο κεφάλαιο πηδάει την εργατική τάξη, η κοινή γνώμη αδιαφορεί, και το μέλλον της χώρας είναι βυθισμένο στα σκατά!

TAMATA ΣΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑ...

Δεκαπενταύγουστος στο τελευταίο τρίτο του καλοκαιριού και η κοίμηση ης Θεοτόκου τιμάται όπως πάντα με τους απανταχού ναούς που φέρουν τ' όνομα της να ξεχειλίζουν από χριστεπώνυμο πλήθος...

Η πίστη προς την Παναγία είναι τόσο ισχυρή που φέρνει πλήθη στις εκκλησιές και χρυσάφι στις εικόνες. Οι άνθρωποι θα προσευχηθούν, θα τάξουν και θα παρακαλέσουν έκαστος και για κάτι.

Κανένας δεν μπορεί να υπολογίσει το μαύρο "ιερό" χρήμα που διακινείται κάθε χρόνο τέτοιες μέρες για τη χάρη Της. Ίσως ούτε ο ίδιος ο Δημιουργός.

Οι πιστοί συχνά πυκνά αποθέτουν τάματα στις εικόνες της Παναγίας όπως και των λοιπών αγίων, θέλοντας μ' αυτόν τον τρόπο, ή απλώς να εκδηλώσουν την ευγνωμοσύνη τους, ή σε κάποιες άλλες περιπτώσεις να "καλοπιάσουν" και να εξαναγκάσουν με τον τρόπο τους το θείον να υπακούσει στο αίτημά τους.

Εκατοντάδες πάσης φύσεως τιμαλφή, από δαχτυλίδια, σκουλαρίκια, βραχιόλια και περιδέραια, τάματα κι επιστήθιοι σταυροί έχουν εναποτεθεί ήδη ως αφιερώματα πάνω στις εικόνες της, αφού σε κάθε γωνιά της Ελληνικής γης υπάρχει και μια εκκλησία αφιερωμένη στη Θεομήτορα, με μια εικόνα και εκατοντάδες ιστορίες και θρύλους...

Δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι μετακινούνται, καταναλώνουν, προσεύχονται, ελπίζουν, μπροστά σε μια εικόνα της παναγίας. Η Παναγία στη συνείδηση του χριστιανικού κόσμου είναι μια μάνα. Μάνα όλου του πιστού κόσμου.

Τώρα πως οι πιστοί αισθάνονται πως δεν αρκεί η πίστη, η προσευχή δεν θα φτάσει μόνη της στον ουρανό; Θέλει και το τάμα της αντάμα. Συνήθως ειδική παραγγελία που απεικονίζει τις ιδιαίτερες ανάγκες κι απαιτήσεις σε κάποιο θαύμα του συγκεκριμένου πιστού...

Με το να νομίζει όμως πως προσφέροντας σε μια εικόνα χρήματα, κοσμήματα και παντός είδους αντικείμενα, κερδίζει μια θέση στο παράδεισο ή "προωθείται το αίτημα του", στην ουσία ευτελίζει την ιδιότητα της και προσβάλλει τον εαυτό σου.

Μακάρι οι άνθρωποι να καταλάβαιναν πως το μεγαλείο της πίστης βρίσκεται μέσα μας και μόνο, πέρα από εκκλησίες, εορτασμούς, περιφορές "θαυματουργών" εικόνων και παντός είδους πανηγύρια...

ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΕΣ ΠΡΟΒΟΛΕΣ...

Απογευματινές προβολές 6 - 8 μμ σε λαϊκούς κινηματογράφους, στα τέλη των 70's.
Γενική είσοδος δραχμαί 30 τότε.

Ταινίες σαν τη παρακάτω με τον Bruce Lee, το δημοφιλές δίδυμο Terence Hill - Bud Spencer όπου το ξύλο έπεφτε άφθονο, spaggeti western της cinecitta, μέχρι αυστηρώς ακατάλληλες για κάτω των 13 ετών, με το άγρυπνο βλέμμα του σινεματζή στα εισιτήρια και στην πόρτα, συν αυτό του μπάτσου με πολιτικά που την έστηνε από νωρίς απέναντι από τον σινεμά, απαρατήρητος όπως νόμιζε...

Κοινό των σινεμάδων τέτοιες ώρες μικρά κοπέλια που είχαν εντολή επιστροφής νωρίς στο σπίτι, εξοδούχοι στρατιώτες, φαν των πολεμικών τεχνών πριν το γυμναστήριο, χωριάτες που έπρεπε μετά να προλάβουν το βραδυνό λεωφορείο, αργόσχολοι μεσήλικες και γέροι που δεν είχαν που αλλού να πάνε για να περάσει η ώρα.

Δίωρη προσιτή διασκέδαση στην σκοτεινή αίθουσα που άρχιζε με τα "προσεχώς" και τις διαφημίσεις του marlboro και του camel που τα πακέτα τους έβλεπε ο θεατής και σε πολλά χέρια ανάμεσα του, με τις φωνές και τα σφυρίγματα στον μηχανικό προβολής αν διακοπτόταν ξαφνικά η ταινία ή έπεφτε η φωτεινότητα της οθόνης, με σπόρους, τσίπς κι εκλέρ από το κυλικίο εξτρά και τα μπουκάλια των αναψυκτικών που αφού άδειαζαν με τα καλαμάκια κυλούσαν επίτηδες κάτω από τα καθίσματα μέχρι να τερματίσουν στον μπροστινό τοίχο, κάνοντας χαρακτηριστικό κι εκνευριστικό θόρυβο στο επικλινές πάτωμα...

Και τη απαραίτητη ελεημοσύνη στον Στρατή και τον Αντρέα που μοίραζαν τάχα το πρόγραμμα την είσοδο...

Μαζική διασκέδαση πριν την επέλαση της βιντεοκασέτας, που άφηνε μια αδιόρατη φλόγα στα μάτια πιτσιρικάδων κι εφήβων, όταν με την έξοδο κάποιοι ορμούσαν στους τοίχους και τα δέντρα, όπου δοκίμαζαν τις ικανότητες τους στα χτυπήματα καράτε που είχαν μόλις εντυπώσει. Που οδηγούσαν μετά αρκετούς έφηβους σε γυμναστήρια και dojo πολεμικών τεχνών, να φτιάξουν σώμα, να δέρνουν κι αυτοί...

Πολύ καλύτερα νομίζω από τα σημερινά παιδικά παραμύθια και τον Harry Potter που προσελκύουν 5χρονα στις σημερινές απογευματινές προβολές και βγαίνουν αποχαυνωμένα.

WAY OF THE DRAGON (MOVIE)...

Classic martial arts movie from 1972, with Bruce lee and Chuck Noris.

A Chinese man visits his relatives at their restaurant in Italy and has to help them defend against brutal gangsters harassing them...

ΑΥΣΤΗΡΩΣ ΚΑΤΑΛΛΗΛΟ (Η ΤΑΙΝΙΑ)...

Ελληνική ταινία κωμωδία του 2008 των Μιχάλη Ρέππα, Θανάση Παπαθανασίου.

Δυο νέοι Έλληνες σκηνοθέτες ταλαιπωρημένοι από το κυνήγι της επιχορήγησης, προσπαθούν να βρουν παραγωγό για την πρώτη μεγάλου μήκους ταινία τους...

ΕΡΩΤΑΣ ΕΙΝΑΙ...

Μια κοπέλα ρωτάει τη μαμά της τι θα πει έρωτας.

Απαντάει η μαμά:

- Έρωτας; χμμμμμ...Έρωτας παιδί μου είναι να γνωρίσεις έναν όμορφο κύριο, να σε πάει να φάτε ένα βράδυ στο Hilton, να σου πάρει ένα ακριβό κολιέ από το Bulgari, να σου χαρίσει ένα μοντέρνο αυτοκινητάκι, να σε πάει μία βόλτα στην Ιταλία, να σου αγοράσει ένα διαμερισματάκι στο Παρίσι, αυτό είναι έρωτας παιδί μου...

Και λέει η κόρη:

- Μα μαμά και τελικά που είναι η αγάπη, το σεξ, ο πόθος, το πρώτο φιλί όπως λένε όλοι;

- Όχι παιδί μου, αυτά δεν είναι έρωτας, αυτά τα βγάλανε όσοι περιμένουν να πηδάνε τζάμπα!

ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΤΕ 13%, ΠΛΗΡΩΣΤΕ ΤΟΤΕ 23%...

Ο υπουργός οικονομικών είπε το αδιανόητο: Ότι θα αυξήσει το Φ.Π.Α. στα είδη εστίασης, από το 13% στο 23%, επειδή δεν λειτουργούν οι εισπρακτικοί μηχανισμοί του κράτους...

Με μια απόφαση τιμωρεί ολόκληρη την κοινωνία και την πραγματική οικονομία για την ανεπάρκεια του κράτους και την ανικανότητα της κυβέρνησης.

Ξέρει ότι αυξάνοντας κατά 77% τον Φ.Π.Α., δεν πρόκειται να αυξηθούν, αλλά αντίθετα θα μειωθούν τα φορολογικά έσοδα διότι θα προκαλέσει πολύ μεγαλύτερη μείωση της ζήτησης με τις νέες αυθημένες τιμές;

Ξέρει ότι με την απόφασή του θα πλήξει τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, θα αυξήσει τα λουκέτα και θα αφανίσει χιλιάδες θέσεις εργασίας, τροφοδοτώντας ακόμη περισσότερο την έκρηξη της ανεργίας;

Ξέρει ακόμη ότι η αύξηση του Φ.Π.Α. στην εστίαση θα είναι καταστροφική για τον κλάδο, θα αποτελέσει άλλο ένα πλήγμα στον τουρισμό και θα έχει σοβαρότατες επιπτώσεις στο σύνολο της Οικονομίας;

Και δεν βρήκε τίποτα καλύτερο να προτείνει, πέρα από υψηλότερη φορολογία;
Όταν μια κυβέρνηση αυξάνει τους φόρους πάνω από ένα ανεκτό ποσοστό, τότε η καμπύλη των εσόδων γίνεται αρνητική. Υπό το βάρος των ρυθμίσεων της πολιτείας που αδυνατεί να δώσει κίνητρα ανάπτυξης.

Για αυτό προφανώς αναγνώρισε δημοσίως ότι αυτό που κάνει "δεν είναι ούτε δίκαιο ούτε λογικό, αλλά προσωρινό".

Όμως αφού όπως ισχυρίζεται πως δεν λειτουργούν οι εισπρακτικοί μηχανισμοί του κράτους, τότε συνεπάγεται ότι και οι επικεφαλείς που τοποθέτησε το ΠΑΣΟΚ όταν ανέλαβε δεν εκτελούν τα καθήκοντα τους. Σ΄αυτούς θα υπάρξει έλεγχος για την ανικανότητα τους ή θα συνεχίσουν να παίρνουν παχυλούς μισθούς διευθυντών υπηρεσιών και γγ υπουργείων;

Βέβαια η αληθινή αιτία για το χάλι των εσόδων είναι διαφορετική και απλή:
Δεν υπάρχουνε λεφτά τρεχούμενα έξω και αδύνατο να πάρεις οτιδήποτε από "μη έχοντες", ότι "προσωρινό" κι αν σκαρφιστείς...

THAT's GREECE...

That's Greece vs That's Not Greece είναι ο τίτλος του βίντεο που παρουσιάζει την πραγματική εικόνα της Ελλάδας σήμερα, σε σχέση με αυτήν που κάποιοι θέλουν σκόπιμα να παρουσιάζουν στα διεθνή ΜΜΕ.

Το βίντεο παρουσιάζει όλους τους "μύθους" που με έντεχνο τρόπο κάποιοι προσπαθούν να παρουσιάσουν για την Ελλάδα ως αληθινούς ενώ στην πραγματικότητα συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο.

Με ευρηματικότητα και έξυπνη παράθεση γεγονότων που διαψεύδουν όλα τα κακώς κείμενα που κάποιοι μας προσάπτουν, δεν μένει τίποτα άλλο από το να απολαύσουμε επιτέλους την πραγματική Ελλάδα που αξίζει να γνωρίζει κάθε Ευρωπαίος και όχι μόνο πολίτης...

ΤΑΡΑΧΕΣ ΣΤΟ ΛΟΝΔΙΝΟ...

Οι ταραχές ήταν αναμενόμενες. Η αστυνομία σκότωσε έναν μαύρο και οι άνεργοι νεαροί έπαθαν αμόκ. Ήταν το χρονικό μιας αναμενόμενης κοινωνικής έκρηξης.

Και έτσι μέσα σε λίγες μόνον ημέρες, η πρωτεύουσα ενός αναπτυγμένου κράτους, πόλη των πολύ πλούσιων και των πολύ φτωχών, πέρασε σε μια κατάσταση χάους και βίας.

Οι Ευρωπαίοι ηγέτες ήταν όλοι στις παραλίες όταν ξέσπασαν οι ταραχές. Το ίδιο και ο Βρετανός πρωθυπουργός.

Αν και το επίκεντρο της τρέχουσας οικονομικής κρίσης είναι η ευρωζώνη, εν τούτοις οι διαδοχικές βρετανικές κυβερνήσεις συνέβαλλαν κι αυτές στην αύξηση της ανισότητας, της φτώχιας, και της απανθρωπιάς, που τώρα μεγεθύνθηκαν μέσω της οικονομικής αναστάτωσης.

Ανάμεσα στους καταστροφείς καταστημάτων και εμπρηστές, υπάρχουν μεν οι μαύροι αλλά υπάρχουν και οι "κάγκουρες" (chavs) αγγλοσάξωνες, που έχουν μάθει να μην δουλεύουν και να τους δίνει το κράτος χαρτζηλίκι. Υπάρχει πάντα και το γιουρούσι των κοπριτών για τζαμπέ PS3 και Nike αθλητικά παπούτσια, με την δοθείσα ευκαιρία στους φτωχους ο,τι προλάβουν να αρπάξουν...

Ποιός μιλησε για επαναστάτες; Ετσι όπως έχει το πράγμα, καλύτερα να ήταν επαναστάτες, μιας και θα είχαν όραμα και σχέδια. Τώρα απλά εκδικούνται την κοινωνία που τους ανέχτηκε. Είναι σύνηθες φαινόμενο στις εξεγέρσεις και ένας από τους λόγους που ξεσπούν.

Συνάθροιση ταραξιών και συμμοριών, με την αστυνομία πάλι απούσα και τους πολίτες να πληρώνουν τις συνέπειες...

Η εξαθλίωση της ανεργίας επίσης και οι φυλετικές διαφορές και μίση προς αλλήλους που αναπτύσσονται σε τέτοιες συνθήκες εύκολα και περιμένουν την αφορμή να εκδηλωθούν, είναι το επιστέγασμα των ταραχών.

Πόσο μυαλό απαιτείται για να καταλάβει κάποιος, πως όταν κοινωνικά κομμάτια περιθωριοποιούνται βίαια, εξίσου βίαια θα ξεσπάσουν;

Και η αλήθεια είτε σας αρέσει είτε όχι, είναι ότι όταν μια κοινωνία λειτουργεί με σκοπό "εμείς να είμαστε πλούσιοι και ασφαλείς ι ότι θένε ας απογίνουν οι υπόλοιποι ", γρήγορα ή γρηγορότερα θα την πάρει και θα τη σηκώσει η φτώχεια και η ανασφάλεια που τις πατάγανε στο κεφάλι για να αισθάνονται κάποιοι πλούσιοι και ασφαλείς...

ΞΑΝΑ ΤΑΞΙΜΕΤΡΑ...

Μετά από υποσχέσεις για νέες ρυθμίσεις και μετά από μέρες "αγώνα" με ευτράπελα επεισόδια αποκλεισμών, οι ταξιτζήδες άλλαξαν στάση. Βγήκαν ξανά στους δρόμους, αυτή τη φορά προς τη συνήθη τους άγρα πελατών, με τα ταξίμετρα ανοιχτά.

Πόσο θα κρατούσανε; και πιάνει και δεκαπενταύγουστος, η αποκορύφωση των διακοπών καιι των μετακινήσεων...

Τελικά στην Ελλάδα ακόμα και οι απεργίες δεν αλλάζουν ποτέ. 'Εχουν μία προκαθορισμένη ροή, μία δραματικότητα που στο τέλος τις καθιστά κωμικές. Εδώ και είκοσι μέρες οι ταξιτζήδες χάνουν μεροκάματα, ταλαιπωρούνται οι ίδιοι, βασανίζουν και την κοινωνία.

Για να επέλθει ανακωχή που θα οδηγήσει σε έναν υπόγειο συμβιβασμό που θα καταλαγιάσει την συντεχνία, όπως έγινε τόσες άλλες φορές στο παρελθόν, δηλαδή όπως γίνεται συνέχεια στην Ελλάδα.

Αν θα θέλαμε να δούμε ποιοι είναι νικητές και ηττημένοι από όλη αυτή την ιστορία, μάλλον δεν βρίσκαμε νικητές, μόνο χαμένους, έστω κι αν η κυβέρνηση εμφανίζεται να είναι από πάνω σε όλη αυτή την υπόθεση.

Οι ταξιτζήδες έπεσαν στην παγίδα, ηττήθηκαν επικοινωνιακά κλείνοντας λιμάνια, δρόμους και αεροδρόμια, χτυπήθηκαν ανελέητα από τα ΜΜΕ και τελικά δεν ακούστηκαν οι απόψεις τους.

Χαμένοι είναι αυτοί που με τραμπουκισμούς νομίζουν οτι θα εκβιάσουν ολόκληρη την κοινωνία.

Οι συνδικαλιστές των ταξιτζήδων να κάνουν τώρα την αυτοκριτική τους και να δουν τα λάθη τους. Το βασικότερο από όλα ήταν ότι ήρθαν απέναντι σε όλη την κοινωνία και ειδικά σε χιλιάδες κόσμου που βγάζουν μεροκάματο από τον τουρισμό. Εχασαν τη στήριξη του κόσμου που σε άλλη περίπτωση θα είχε βγει στους δρόμους μαζί τους απέναντι σε μια ανάλγητη πολιτική.

Για καθαρά μικροκομματικές σκοπιμότητες και για να περάσει σκληρές πολιτικές εν μέσω θέρους και για να αποπροσανατολίσει την κοινή γνώμη από το πραγματικό πρόβλημα, ένας υπουργός δημιούργησε το θέμα των ταξιτζήδων και το πήγε μέχρι εκεί που έπρεπε. Χάθηκαν εκατομμύρια ευρώ και χιλιάδες τουρίστες για να παίξει η κυβέρνηση το παιχνίδι της.

Μαζί τους χαμένοι είναι και ολοι αυτοί οι ανεύθυνοι "ψευτοεπαναστάτες" που τους πατρονάρουν, όπως θα κάνουν και σε κάθε άλλη απεργία που για οποιοδήποτε λόγο θα εξαγγελθεί.

Μόνο που η επικράτηση της επανάστασης με τέτοια, θ΄αργήσει πολύ ακόμη...

BROKEN ARROW (WESTERN MOVIE)...

Western movie from 1950.
By 1870 there has been 10 years of cruel war between settlers and Cochise's Apaches. Ex-soldier Tom Jeffords saves the life of an Apache boy and starts to wonder if Indians are human, after all soon, he determines to use this chance to make himself an ambassador.

Against all odds, his solitary mission into Cochise's stronghold opens a dialogue. Opportunely the president sends General Howard with orders to conclude peace.

But even with Jeffords' luck, the deep grievance and hatred on both sides make tragic failure all too likely...

ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟ ΞΥΠΝΗΜΑ (Η ΤΑΙΝΙΑ)...

Ελληνική ρομαντική ταινία από το 1953, σε σενάριο και σκηνοθεσία Μιχάλη Κακογιάννη.

Δύο πιτσιρικάδεςσε μια παραλία κλέβουν τα ρούχα και μαζί το λαχείο μιας νεαρής πωλήτριας στη διάρκεια του κυριακάτικου μπάνιου της. Το λαχείο θα το αγοράσει ένας φτωχός μουσικός.

Όταν το λαχείο κληρώσει, η πωλήτρια θα θυμηθεί το νούμερο του και θα το διεκδικήσει κι επίσημα από τον μουσικό...

BIG'UNS...

Whatever you prefer!

ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΕΙΣ...

Απελευθερώνονται τα επαγγέλματα, για να δοκιμάσεις την επαγγελματική σου επάρκεια, την αναγνωρισιμότητα και την αξία σου στην κοινωνία που ζεις, την υπεροχή σου στον ανταγωνισμό και την επιβίωση σου μέσα στις συνεχείς εξελίξεις στον τομέα σου...

Απελευθερώνεται η χρήση ναρκωτικών για να δοκιμάσεις τη στάση ζωής σου, πεποιθήσεις σου, την αντοχή σου, την αισθητική σου και την ηθική σου σε μια κοινωνία όπου οι νέοι θα μαστουρώνουν από τα 12, δεν θα θέλουν ν' ακούσουν για δουλειά και προσπάθεια γενικώς κι ενώ δεν κάνουν τίποτα παραγωγικό πάντα τους περισσεύουν λεφτά για ναρκωτικά, αλκοόλ και ουσίες για να "ξεφύγουν".

Ήδη κάθε που δένει το καράβι της γραμμής στο λιμάνι συλλαμβάνονται μερικοί καλοπερασάκηδες/ μέρα που τα κουβαλούν ως απαραίτητα για τις διακοπές και την διασκέδαση τους, απελευθερωμένοι θα μπορούν να τ' απολαμβάνουν πιο άνετα κι οπουδήποτε τους βολεύει, χωρίς ντροπές και φόβους...

Και όταν φτάνουν στο αναπόφευκτο τέλος και τη παρακμή μετά χρόνια ασωτείας, να έχουν παροχές και προνόμια από το κράτος που εσύ ποτέ δεν θα αξιωθείς για χάρη σου.

Θα κληθείς όμως να πληρώσεις τα λάθη τους...

Από την άλλη με την ήδη πλήρη απελευθέρωση και άνοιγμα των συνόρων, δοκιμάζεται η ανοχή σου και η κοινωνική συνοχή του τόπου σου σε κάθε τριτοκοσμικό ρεμάλι που βλέπεις να μπαινοβγαίνει ελεύθερα χωρίς έλεγχο, για να πάρει τη δουλειά σου, να επαιτεί ή να παριστάνει τον έμπορο κάθε λογής υλικού όπου γουστάρει, να σκοτώσει αδίστακτα για λίγα ευρώ ή για έναν σταυρό τη μάνα σου, να επιβουλεύεται την πίστη σου, τον τροπο ζωής σου, ακόμη και την εθνική σου υπόσταση...

Σε μια χώρα που ο λαός της δεν θα δύναται ν' αντιδράσει σε τέτοιες προκλήσεις, λόγω της παραπάνω κατάστασης νιρβάνας κι αφασίας των νέων πολιτών της...

Δεν μπορείς να πεις, τέτοιες απελευθερώσεις έχουν απώτερο σκοπό να σε κάνουν όλο και καλύτερο άνθρωπο, να σε βοηθήσουν ν' ατσαλώσεις τις αξίες σου, να παίξεις με την υπομονή σου, να φτάσεις στα όρια σου, να δώσεις ότι καλύτερο έχεις για να μείνεις ορθός...

Είδες τι κάνουν οι κυβερνώντες για να σε εξυψώσουνε σαν ανεξάρτητη κι ελεύθερης βούλησης ύπαρξη;

Μέχρι να φτάσεις στο απαραίτητο ύψος και θάρρος να τους σιχτιρίσεις και να καλέσεις να επι-βάλει τάξη έναν καινούριο Μεταξά, μέρα που είναι!

ΜΕΓΑΛΕΣ ΕΚΠΤΩΣΕΙΣ Ή ΚΑΛΕΣ ΤΙΜΕΣ;

Περίοδος εκπτώσεων στα μαγαζιά και παρά την συνηθισμένη γκρίνια των εμπόρων γιατί έτσι φαίνεται να τους βολεύει, τα περισσότερα είναι γεμάτα κόσμο που ψωνίζει.

Γυναίκες πελάτισσες κυρίως βγαίνουν κρατώντας 3 - 4 - 5 τσάντες με τη φίρμα του μαγαζιού. Γεμάτες πολύχρωμη κουρελαρία που αγόρασαν σε τιμή ευκαιρίας ως 70% έκπτωση, αρεστή στα καρακατσουλιά.

Που παρά την μεγάλη έκπτωση εξακολουθεί να έχει κέρδη πάο τα υπερ-εκτιμημένα προιόντα του...

Όλη την περυσινή και προπέρσυνη κοτσιπιδιασμένη σαβούρα του έμπορα με τα φτηνιάρικα προϊόντα που του είχανε απομείνει στο στόκ και τα ξεφορτώνεται...

Από την άλλη υπάρχει και ο έμπορας που κάνει μια μικρή έκπτωση 10 - 15% σε ποιοτικότερα είδη, μα δεν αποτελεί αγοραστικό κίνητρο ένα ποκάμισο που από τα 85 ευρώ κατεβαίνει στα 75 κι έτσι συνεχίζει να το κοιτά μόνος στα άδειο κατάστημα του...

Το ίδιο και κείνο το λινό καλοκαιρινό σακκάκι που δεν κατεβαίνει παρακάτω από τα 200 ευρώ, πολλά λεφτά για ένα κομμάτι πανί ραμένο...

Δεν θα ήταν καλύτερα αντί για μεγάλες ή μικρότερες εκπτώσεις μια δυο περιορισμένες περίοδους του χρόνου με τις επαναλαμβανόμενες μπούρδες για "ανάσα στην αγορά", να είχανε καλύτερες τιμές όλο τον χρόνο, να κινούνται τα είδη που πουλούνε την εποχή τους και πριν περάσει η μόδα τους; Αν το ήθελαν μπορούσαν..

Ή τους αρέσει τόσο να κοιτούνε άπραγοι 2 χρόνια το ραμένο πανί πριν το πουλήσουν...

ΕΚΒΙΑΣΜΟΙ...

Τώρα οι ταξιτζήδες, λίγο πριν οι φαρμακοποιοι και οι ΔΕΗτζηδες, παλαιότερα οι φορτηγατζηδες, αύριο άλλη προνομιακή συντεχνία...

Και ναι, η ομηρία της κοινωνίας πουθενά σχεδόν σε όλο τον κόσμο, δεν λαμβάνει την μορφή που παίρνει εδώ, με πάσης φύσεως "αποκλεισμούς."

Δηλαδή όχι μόνο απεργώ, αλλά σου μπλοκάρω δρόμους πλατείες αεροδρόμια λιμάνια, υπηρεσίες κλπ..

Το παιχνίδι της "συμπαράστασης" στους απεργούς το έπαιξε καλά το ΠΑΣΟΚ τόσα χρόνια και μια ανάλογη νοοτροπία τώρα από πλευράς Ν.Δ."σοσιαλίζει" αρκετά, λαικίζει άσχημα, και δεν κολλάει με το κοινό περί δικαίου αίσθημα της κοινωνίας η οποία τώρα ξέρει οτι αυτές οι συντεχνίες που φωνάζουν δεν έχουν σώνει και καλά δίκιο, και οτι κατασκευάζουν η κάθε μια ένα δικό της επίπλαστο δίκιο, αντιπαθές στους υπόλοιπους, εξόφθαλμα συντεχνιακό και ψεύτικο, μόνο και μόνο για την διάσωση όποιων προνομίων τους μπορέσουν.

Κάτι που δεν ενδιαφέρει την υπόλοιπη κοινωνία, ο καθένας έχει τη δική του ζωή και δουλειά να κοιτάξει κι όχι τα κέρδη του ταξιτζή, του καφετζή, του φαρμακοποιού που δεν αφήνει τους νεώτερους να δουλέψουν, ή του μήτσου που έτυχε να τον βάλουν τη ΔΕΗ μια φορά και το είδε συνιδιοκτήτης της επιχείρησης...

Τώρα πάνε και αυτοί μαζί με άλλους κατεργαρέους στον πάγκο τους. Μαζί με την πωλήτρια που κοίταζε τον πελάτη σαν το χειρότερο λεχρίτη, τον κομπλεξικό δημόσιο υπάληλλο που φερόταν αλαζονικά κι αυταρχικά με τη σφραγίδα, μαζί με τον τυχάρπαστο εστιάτορα που τον άφηνε να ξεροσταλιάζει στην αναμονή και στο τέλος του σέρβιρε αηδίες, μαζί με τον οποιοδήποτε που είχε μια δουλειά και δεν την εκτιμούσε και φερόταν στον Έλληνα καταναλωτή λες και ήταν επαίτης και μιας που έπεσε στην ανάγκη του, είχε υποχρέωση να τον χορέψει.

Οι εκβιασμοί της κοινωνίας του τύπου κλεινω τα λιμάνια και δεν ταξιδεύετε, κατεβάζω τους διακόπτες και παραλύετε, σας στερώ τα φάρμακα, κλείνω τους δρόμους να μην πάτε πουθενά κλπ, μια τακτική που ευνοήθηκε κι επινοήθηκε από τον Α. Παπανδρεου και έπρεπε να καταγγελθεί και να απορριφθεί απο την Ν.Δ. και την λοιπή αντιπολίτευση εξαρχής κατηγορηματικά, γιατι απλούστατα θα τις βρεί μπροστά της όταν κληθεί να κυβερνήσει...

Ουδέν κακόν αμιγές καλού:Αυτή η έλλειψη ρευστού στα μαγαζιά και η απελευθέρωση όλων των επαγγελμάτων θα ξεκαθαρίσουν λίγο την πλέμπα από την αγορά.

Και μετά είναι στο χέρι μας, όταν θα πάρουμε τα πάνω μας να έχουμε καταναλωτική συνείδηση και αξιοπρέπεια. Κυρίως αξιοπρέπεια...