ΕΠΕΝΔΥΤΕΣ ΚΑΙ ΕΛΛΑΔΑ...

Τακτικά η κυβέρνηση ανακοινώνει ότι εξασφάλισε τις προϋποθέσεις για μεγάλα επενδυτικά προγράμματα που θα μεταβάλουν και θ' αναπτύξουν την Ελληνική οικονομία.

Φυσικά τίποτε από όλα αυτά δεν πρόκειται να συμβεί. Για τον απλούστατο λόγο ότι δεν υπάρχουν οι προϋποθέσεις για να συμβεί.

Επένδυση σημαίνει ότι ένας κεφαλαιούχος φέρνει τα λεφτά του και δημιουργεί υποδομές κατάλληλες να στηρίξουν μια παραγωγική δραστηριότητα. Το κίνητρό του είναι φυσικά το κέρδος.

Αλλά και το κράτος τον διευκολύνει να κερδίσει, διότι με τη δραστηριότητα που εγκαθιστά δημιουργούνται θέσεις εργασίας για τους πολίτες του και συνεπώς εθνικός πλούτος.

Ποιες είναι οι προϋποθέσεις για να αρχίσει κάποιος να συζητά για μια τέτοια παραγωγική επένδυση είναι γνωστό από τότε που υπάρχουν επενδυτές και επενδύσεις. Δηλαδή αξιοποιήσιμες πρώτες ύλες, διαθέσιμο κι εκπαιδευμένο εργατικό δυναμικό, εθνικές υποδομές σε δίκτυα και μεταφορές, εύκολη πρόσβαση σε γειτονικές αγορές, ευμενές κοινωνικό περιβάλλον, πολιτική σταθερότητα, ικανοποιητικό νομικό πλαίσιο, ευέλικτος κρατικός μηχανισμός και προπαντός μηδενική ή ελεγχόμενη από αυτούς διαφθορά.

Ποιες ακριβώς από αυτές τις προϋποθέσεις υπάρχουν τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα ώστε να την επιλέξουν οι επενδυτές;

Τι ακριβώς από όλα αυτά έχουμε εξασφαλίσει στους οποιουσδήποτε ώστε να θελήσουν να αναγορεύσουν την Ελλάδα σε επενδυτικό παράδεισο; Δυστυχώς τίποτε. Δεν μιλάμε για προθέσεις, αλλά για τις πραγματικές προϋποθέσεις.

Σε μια χώρα που βρίσκεται κάθε μέρα όλο και πιο κοντά στην κατάρρευση και τη χρεοκοπία. Γιατί κάποιος θα σπεύσει να επενδύσει σε μια χώρα που κάθε μέρα κινδυνεύει να αναφλεγεί και πάντως βρίσκεται υπό διεθνή οικονομικό έλεγχο;
Που έχει κάθε μέρα και διαφορετικό τοπικό πανηγύρι, γιορτή, επέτειο, με πρώτο μέλημα του λαού το μεθύσι και τη διασκέδαση;

Πότε θα βρει χρόνο να δουλέψει και να παράξει οτιδήποτε;

Υπάρχουν μερικά ενδεχόμενα τα οποία μπορεί να υποθέσει κανείς. Ένα είναι ότι όλες αυτές οι επενδύσεις που έρχονται δεν είναι παρά "σε κουβέντα να βρισκόμαστε".
Ιδέες, συζητήσεις και σχέδια επί χάρτου που δεν πρόκειται να πραγματοποιηθούν και απλώς ανακοινώνονται για δημιουργούν εντυπώσεις.

Δεύτερο είναι ότι οι επενδυτές δεν έρχονται για να επενδύσουν, αλλά για να αρπάξουν. Να επιβάλουν αποικιοκρατικούς όρους και να δεσμεύσουν για λογαριασμό του πόρους και υποδομές. Τέτοιες επενδύσεις με άνευ όρων παράδοση, ούτε στους χειρότερους εφιάλτες μας.

Και ένα τρίτο που έχει να κάνει με το βιοτικό επίπεδο του κόσμου. Δεν υπάρχει λόγος να κάνει κανείς παραγωγικές επενδύσεις για να καλύψει μια συνεχώς μειούμενη ζήτηση, που ενώ δεν υπάρχει χρήμα στα χέρια του πολύ κόσμου αυξάνεται αλόγιστα ο ΦΠΑ και οι τιμές των προϊόντων...

Τέταρτο είναι οι πληρωμένοι επαναστάτες του κώλου που θα κατεβάσει το ΠΑΜΕ σε κάθε υπόνοια σοβαρής επένδυσης που θα φέρει χρήμα στον τόπο, με πρόσχημα κάποια δικαιώματα μερίδας "εργαζόμενων", που συνηθισμένοι χρόνια στην ελάχιστη προσπάθεια και με ελλειπή προσόντα κρίνονται ακατάλληλοι από τον επενδυτή.

Ε, λοιπόν οι εργατοπατέρες κρίνουν καλύτερα να είναι όλος ο πληθυσμός σε έναν τόπο στην ανεργία, παρά να απομονωθούν κάποιοι αντιπαραγωγικοί για να δουλέψουν και να προκόψουν οι υπόλοιποι...