ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ....

Ήταν η Ελλάδα ή έγινε ποτέ πραγματικά καπιταλιστική χώρα;

Γίνεται σε μια καπιταλιστική χώρα να είναι το κράτος μεγαλύτερο από τον ιδιωτικό τομέα;

Μερικούς τους φταίει ο καπιταλισμός που ξέπεσε σε κρίση, που τον είδανε ποτέ τον καλώς εννοούμενο καπιταλισμό να εφαρμόζεται στην Ελλάδα;

Μερικοί κρατικοδίαιτοι ευνοημένοι και διαπλεκόμενοι επιχειρηματίες, λιγότεροι από τα δάκτυλα των 2 χεριών, νομίζουν ότι είναι καπιταλισμός κι αυτοί επιτυχημένοι κι ανταγωνιστικοί πουθενά;

Ενώ στο εξωτερικό θεωρούνται ασήμαντοι και απλοί αντιπρόσωποι άλλων, στο ιδιότυπο εσωτερικό της χώρας τα πάντα ελέγχονται από αυτή τη μικρή ομάδα ανθρώπων που δημιούργησαν ή κληρονόμησαν περιουσίες μέσω της ναυτιλίας, των τηλεπικοινωνιών, των τραπεζών, του πετρελαίου, κλπ. Είναι διασυνδεδεμένοι μεταξύ τους μέσω προξενιών και γάμων, αλλά και με πολιτικούς και αξιωματούχους που θεωρούν χρήσιμους για τα συμφέροντα τους.

Που έχουν μοιράσει αγαστά μεταξύ τους τις τράπεζες, τα καύσιμα, τις τηλεπικοινωνίες, την ενέργεια, τα δημόσια έργα, τα Ευρωπαικά κονδύλια, τα ΜΜΕ, τη μπάλα του πόπολου και τους βουλευτές που ελέγχουν και χρηματίζουν...

Υπάρχουν στενές κρυφές και φανερές σχέσεις μεταξύ των μέσων των δήθεν μεγαλο-επιχειρηματιών, των πολιτικών, και της εκάστοτε κυβέρνησης.

Τι να κάνουν μετά κάποιοι μικροί και μεσαίοι που αγωνίζονται να παράξουν, να πουλήσουν και να εξάγουν, όταν το κράτος με τη γραφειοκρατία και τη διαφθορά φτιαγμένη στα μέτρα των παραπάνω, είναι ο μεγαλύτερος εχθρός για τις δουλειές τους;

Κοιμούνται ορθοί οι άνθρωποι που το νομίζουν, αυτό δεν είναι καπιταλισμός. Είναι μοίρασμα σε συμμορία...

Η ανάθεση όλων των δημοσίων έργων και προμηθειών σε λίγους μεγάλους και η συσσώρευση των χρημάτων δεν ήτανε η ανάπτυξη, ήτανε το στεγανό κύκλωμα της μίζας.

Ετσι τώρα που εξ ανάγκης έκλεισε η στρόφιγγα εκείνη, το χρήμα μοιράζεται με άλλους τρόπους άλλους, πάλι σε κλειστά κυκλώματα, πλουτισμός των εκλεκτών και πάλι με άλλες μεθόδους και νέα κόλπα.

Ο πλούτος στους λίγους που κάνουν την πάπια ελλείψει πατριωτισμού στα δύσκολα και η φτώχεια κατανεμημένη στους πολλούς, που καλούνται να πληρώσουν τον πλήρη λογαριασμό με κείνο το (αληθές όσο νάναι) "μαζί τα φάγαμε"...

Αν πάλι σαν σύστημα έχεις μάθει το λαό σου να ζει καλά, θα πρέπει να είσαι ο πρώτος που με τον τρόπο σου θα του υποδείξεις τι πρέπει να κάνει...

Δεν μπορεί οι δικοί σου να λυμαίνονται ότι έχει απομείνει και να του επιβάλλεις άκριτα φόρους για έναν τρόπο ζωής που εσύ του έμαθες και τον συνήθισες τόσα χρόνια...