ΜΙΚΡΟΙ ΚΙ ΑΒΟΥΛΟΙ...

Η απουσία μιας συγκροτημένης πολιτικής για την αντιμετώπισή του χρέους των χωρών της Ευρωζώνης του νότου που έγιναν βορά των οίκων αξιολόγησης, γίνεται αισθητή ολοένα και περισσότερο.

Αλλά μια τέτοια στάση αδυναμία από τον λεγόμενο σκληρό πυρήνα της Ε.Ε. αρχίζει και γίνεται μπούμερανγκ για τις χώρες που τον αποτελούΝ, Γερμανία και Γαλλία. Βουτιά στην ανάπτυξη σημειώθηκε στη Γερμανία, γεγονός που δείχνει ότι η πολιτική λιτότητας που έχει επιβληθεί στις ευρωπαϊκές χώρες λόγω της κρίσης χρέους έχει κόστος και για τη μεγαλύτερη ευρωπαϊκή οικονομία, αφού πλήττει τώρα τις εξαγωγές της προς τις χώρες που βιώνουν την κρίση εντονότερα.

Οι ενδείξεις υπήρχαν, αλλά οι πολιτικοί τις αγνόησαν, απασχολούμενοι κυρίως με η διάσωση του ευρώ. Και αντί η ΕΕ να προσπαθήσει να αποτρέψει την ύφεση, κάνει το ακριβώς αντίθετο. Αυξήθηκαν τα επιτόκια και οι χώρες μέλη της εξαναγκάσθηκαν σε άκαιρες πολιτικές λιτότητας, που πνίγουν την οποιαδήποτε ανάπτυξη.

Για να πετύχουν ανάπτυξη οι χώρες θέλουν μεταρρυθμίσεις. Αφού δεν εκμεταλλεύτηκαν τις καλές εποχές, θα πρέπει να το κάνουν τώρα βεβιασένα. Αλλά αυτό που είναι καλό για τη Γερμανία, δεν είναι απαραίτητα καλό και για τους άλλους. Και με δεδομένη τη σημερινή γερμανική οικονομική τελμάτωση, είναι αμφίβολο αν θα πετύχουν οι πολιτικές που εφαρμόζονται στα διάφορα κράτη.

Αιτία δεν είναι μόνο η μη συνεννόηση και η πολιτική ανεπάρκεια των ανθρώπων που έτυχε σήμερα ν΄αποτελούν την ηγεσία της Ε.Ε. Είναι συνάμα οι παλινωδίες τους, τα λάθη και η αναποφασιστικότητά τους που αποδεικνύουν πως είναι κατώτεροι των περιστάσεων που καλούνται ν' αντιμετωπίσουν.

Κάτι που έχει κάνει τους διάφορους οίκους αξιολόγησης που αποτελούν τη βιτρίνα των διεθνών κερδοσκόπων, να αυτο-αναδειχθούν σε υπέρτατους κριτές κρατών και οικονομιών.

Με θύματα τους αδύναμους ή επιπόλαιους λαούς, με πρώτη φυσικά την Ελλάδα.

Παρακολουθώντας προχθές τον Sarkozy και τη Merkel, έγινε φανερό ότι οι δυο ηγέτες αδυνατούν να αναγνωρίσουν το τι ακριβώς αντιμετωπίζουν οι χώρες τους. Η κρίση θα πρέπει να κλιμακωθεί κι άλλο, για να το καταλάβουν...

Αλλά γιατί να μιλάμε για ασυντόνιστη ευρωπαϊκή ηγεσία; Εμείς εδώ που έχουμε και το πρόβλημα σε οξύτατη μορφή, δεν ομονοούμε για μικροκομματικές διαφορές και να βρούμε από κοινού λύσεις και να βγούμε όσο το δυνατόν με μικρότερες απώλειες από την κρίση και μας φταίει η Ε.Ε.;