ΑΙΜΑ ΣΤΙΣ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΕΣ...

Οι πανελλήνιεςς εξετάσεις είναι κομμάτι της σύγχρονης Ελληνικής μας κουλτούρας.

Στόχος ζωής για τη συντριπτική πλειοψηφία των μαθητών, τρόποι διδασκαλίας και τρόπος εξέτασης που εστιάζει στην αποστήθιση και "βιομηχανία προετοιμασίας" που απομυζά οικονομικά τους γονείς και δίνει δουλειά (ή έξτρα δουλειά) σε χιλιάδες εκπαιδευτικούς...

Ακόμα και ολοκληρωμένα σχέδια να προκύψουν, αν δεν αλλάξει η κουλτούρα όλης της Ελληνικής κοινωνίας, τίποτα δε θα έχει αποτέλεσμα.

Η πλειοψηφία των γονιών των σημερινών μαθητών έχουν περάσει από την λαίλαπα των πανελληνιών εξετάσεων αλλά μάλλον έχουν ξεχάσει την εμπειρία. Και πιέζουν τα παιδιά τους να περάσουν τα ίδια, ως το απαραίτητο πρώτο βήμα για την μελλοντική κοινωνική καταξίωση.Τα παίζουν όλα σε μια ζαριά και μοιραία φορτώνονται με άγχος. Ως κοινωνία έχουμε συμπυκνώσει την αξιολόγηση των παιδιών σε 10 μέρες, αντί να την απλώσουμε σε μερικά χρόνια.

Τα παίζουν όλα σε μια ζαριά και μοιραία φορτώνονται με άγχος.

Ένα παιδί 18 χρονών δεν άντεξε την πίεση των Πανελληνίων εξετάσεων και πριν καν δώσει το πρώτο μάθημα πήδηξε από τον 4ο όροφο και βρήκε τραγικό θάνατο. Ας είναι τουλάχιστον το μόνο για φέτος.

Πως να δεχτούμε ότι η επαγγελματική αξία κάποιου δεν αποτιμάτε με τους αριθμούς των πτυχίων και των masters που συγκεντρώνει.

Πως να δεχτούμε ότι κάποιος που πήρε ένα proficency στα 17 του δε σημαίνει ότι θα μιλάει τέλεια αγγλικά στα 30 του (μπορεί να μιλάει άπταιστα αλλά μπορεί και να τα έχει ξεχάσει)...

Πως να αλλάξουμε τη νοοτροπία των εκπαιδευτικών που η πλειοψηφία θεωρεί τη διδασκαλία στο σχολείο "κάτι που απλά πρέπει να γίνει με το λιγότερο δυνατό κόπο" και εστιάζουν την προσοχή τους στην "ενισχυτική διδασκαλία" επ'αμοιβή.

Κ φυσικά όλα τα παραπάνω είναι μια επιφανειακή υποκειμενική προσέγγιση.

Οι Πανελλήνιες εξετάσεις έχουν καταλήξει να είναι σαν τον Μινώταυρο που του έχουμε αναθέσει να φυλάει το χαμένο κύρος της παιδείας μας, ίσως και της δικής μας ματαιοδοξίας.

Και αυτός ο Μινώταυρος θρέφεται με τα χαμένα όνειρα χιλιάδων παιδιών. Κι ενίοτε δεν αρκείται μόνο στα όνειρα, θέλει και ζωές...

Αν δε συνειδητοποιήσουμε ότι η παιδεία είναι το πρώτο που πρέπει να αλλάξει ριζικά, όχι με "επαναστατικά τσιτάτα της στιγμής" στη χώρα μας,  ώστε μετά από κάποιες γενιές να έχουμε ουσιαστικά αποτελέσματα, πάλι του χρόνου τέτοια εποχή την ίδια κουβέντα θα κάνουμε...

ΟΠΟΙΑ ΔΟΥΛΕΙΑ;

Η παρακάτω αγγελία δημοσιεύτηκε σε τοπική εφημερίδα της ηπειρωτικής Ελλάδας:

«Νέος 23 ετών αναζητά οποιαδήποτε θέση εργασίας. Γνώστης μαγειρικής, ζαχαροπλαστικής.
Εμπειρία πρατηρίου υγρών καυσίμων, χειρωνακτικές εργασίες. Εμπειρος στο τραγούδι και τα μουσικά όργανα. Γνώσεις Η/Υ, αγγλικά με πτυχίο και γερμανικά. Δίπλωμα οδήγησης Ι.Χ. και μοτοσυκλέτας. Εχω και άλλες γνώσεις στον επαγγελματικό τομέα».

Μέσα σε 40 λέξεις όλη η αγωνία ενός νέου ανθρώπου να βρει εργασία.

Με κάθε τρόπο, όπου είναι δυνατόν, για όποια δουλειά μπορεί να κάνει. Ολη η σύγχρονη Ελλάδα μέσα από τις 40 λέξεις ενός νέου...

Από την καθόλου εργασία, στην ημιαπασχόληση, στην ελαστική εργασία, στα πεντάωρα, στη μισή εργασία και στη μισή ζωή.

Χώρια ο παράλληλος αγώνας για να μαζέψει ακόμα περισσότερες εμπειρίες, να συγκεντρώσει πτυχία, βεβαιώσεις, σεμιναριακές παρουσίες, εργασιακές εμπειρίες, μάστερ, μεταπτυχιακά και να καταλήξει αν τον επιλέξουν, στην κιμαδομηχανή της αγοράς.

Σε ένα διαρκές κυνήγι, στο οποίο όμως δεν είναι ο κυνηγός, αλλά το θήραμα στη ζούγκλα της "ελεύθερης" αγοράς.

ΟΪ, ΔΕΝ ΤΟΥ ΠΑΙΖΩ...

Εκεί που σήμερα είναι οι στρατώνες της Αγιάς, 10 χλμ έξω από τα Χανιά, υπήρχε ένας τούρκικος πύργος. Ο πύργος αυτός κατεδαφίστηκε όταν φτιάχτηκαν εκεί οι στρατώνες.

Κατά την πτώση των Γερμανών αλεξιπτωτιστών ένας αλεξιπτωτιστής κρεμάστηκε στην εξωτερική πλευρά του πύργου και δεν μπορούσε να ξεμπλεχτεί από τα σκοινιά του αλεξίπτωτου. Εκανε μεγάλη προσπάθεια, αλλά δεν τα κατάφερνε. Του ήταν αδύνατον.

Ο Γαλανοδημήτρης που βρισκόταν πολύ κοντά στον πύργο και συμμετείχε στη μάχη με πολλούς άλλους ακόμη παρακολουθούσε τον αλεξιπτωτιστή από τη στιγμή που πετάχτηκε από το αεροπλάνο και λογάριαζε στον νου του κι έλεγε:

- Θα σε κεράσω εγώ μα θέλω πρώτα να δω πού θα καταλήξεις...

Ηταν έτοιμος για να τον πυροβολήσει, αλλά τη στιγμή που τον είδε και κρεμάστηκε στον πύργο το θεώρησε μεγάλη ανανδρία να τον πυροβολήσει, έτσι όπως ήταν περιπλεγμένος με τα σκοινιά και περίμενε να απελευθερωθεί από αυτό το μπέρδεμα και μετά να τον "κεράσει" όπως έλεγε.

Σκέφτηκε πως το καθήκον του ήταν να τον πυροβολήσει, αλλά έπρεπε πρώτα να ελευθερωθεί από τα σκοινιά και να σταθεί όρθιος, γιατί αλλιώς ήταν πολύ ταπεινό και άναντρο να τον πυροβολήσει.
Η μάχη γύρω λυσσομανούσε και τα αεροπλάνα από πάνω, με τα πολυβόλα, θερίζανε τον τόπο, οι βόμβες σκούσαν παντού και ξεθεμελίωναν τη γη.

Ο Γαλανοδημήτρης περίμενε αμετακίνητος εκεί στη θέση του. Οι σφαίρες σφυρίζανε στα αφτιά του. Χτυπούσανε στους θάμνους γύρω του και σπούσαν τα κλαδιά, καρφώνανε στο χώμα και σηκώνανε σύννεφα από σκόνη. Το αλεξίπτωτο με τον Γερμανό στον πύργο κρεμασμένο και ανήμπορο να ξεκρεμαστεί. Τότε πια ο Γαλανοδημήτρης απογοητεύτηκε να περιμένει και σηκώνεται από τη θέση του και προχώρησε προς το μέρος που ήταν οι άλλοι.

Του φώναξαν μόλις τον είδαν να πηγαίνει εκτεθειμένος προς το μέρος τους.

- Πέσε κάτω Δημήτρη γιατί θα σε φάνε οι μπάλες, πέσε κάτω..

Τους λέει το περιστατικό με τον κρεμασμένο στον πύργο, πως δεν τον πυροβόλησε γιατί «έτσι που είναι μπερδεμένος με τα σχοινιά είναι κάτι που δεν μπορώ να το κάνω! Είναι αναντρία και δε μου ταιριάζει», τους ξαναλέει.

Του φωνάζανε και πάλι:

Πέσε κάτω Δημήτρη, τώρα θάρθουνε οι δικοί του και θα τον ξεκρεμάσουν και θα μας σκοτώσουν...

Και εκείνος ξανάλεγε:

- Οϊ, δεν του παίζω, δεν μπορώ να του παίξω, τέτοια αναντρία δεν μπορώ να την κάνω και αμέτε εσείς να του παίξετε. Οϊ εγώ, δεν του παίζω...

Εθελοντής πολεμιστής, σε όλα τα προσκλητήρια του έθνους, έδωσε πάντα το παρών στη Μακεδονία και στην Ηπειρο και όπου το είχε ανάγκη η Ελλάδα. Ομως εδώ θεωρούσε μεγάλη αναντρία να πυροβολήσει ανήμπορο αντίπαλο.

Ταπεινό γι΄ αυτόν και άναντρη πράξη για το δικό του ανάστημα. Ξαναλέει στους άλλους που τον στέλνανε να τον πυροβολήσει:

- Αμέτε σεις να του παίξετε. Εγώ δεν πάω, τέτοια αναντρία, σας ξαναλέω, δεν την κάνω!

Προσέξτε, απ΄ όλους κανείς δεν πήγε να παίξει του κρεμασμένου αλεξιπτωτιστή. Κανείς, τότε τον Μάη του ΄41 κατά την Μάχη της Κρήτης.

Σήμερα οι καιροί άλλαξαν. Ο κόσμος κινείται διαφορετικά και η Ελλάδα επίσης.

Στη Γερμανία χωρίς δισταγμό, ακόμη για να συγκαλύψουν το έγκλημα που κάμανε στην Κρήτη, οργανώνουν κινήσεις που συμμετέχουν προσωπικότητες, πανεπιστημιακοί, στρατηγοί, διάφοροι τιτλούχοι και προσπαθούν να πείσουν τον κόσμο ότι στην Κρήτη δεν έγινε έγκλημα από τον Γερμανικό στρατό, αλλά έγινε το αντίθετο.

Ισχυρίζονται ότι οι Κρήτες καταπάτησαν «τις αρχές του διεθνούς δικαίου».

Ετσι ερμηνεύουν το δίκαιο και κατασυκοφαντούν το μεγαλείο της αντίστασης του λαού μας.

Τα χιλιάδες εγκλήματα, τις ληστείες που έκαμαν τα τέσσερα χρόνια που κατάσχεσαν την αγροτική παραγωγή και την ερήμωση της γης που ακολούθησε, τα σπίτια που ρήμαξαν και τόσα άλλα που μερικά μόνο αναφέρονται στις αναφορές εκείνων που καταγράφουν τις γερμανικές υποχρεώσεις απέναντι στην Ελλάδα, δεν δέχονται κουβέντα.

Και η Αθήνα σκύβει. Σκύβει και εκλιπαρεί. Το κάνει για να μην χαλάσει την εικόνα των εταίρων και συντρόφων μας;

Και μεις ακόμη σιωπούμε! Και ένα μεγάλο ερώτημα πλανάται:
Πού πάμε; Πού μας πάνε;

MASTER OF THE WORLD (MOVIE)...

Movie Sci-Fi - Adventure, from 1961.

In Morgantown Pennsylvania in 1868, the local residents hear a booming voice coming from the local mountain, the Great Eyrie. John Strock from the Department of the Interior is tasked with finding out just what is happening there and approaches Philip Evans for the use of his balloon which would allow him to view the mountain from air...

ΟΧΙ ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ...

Αν και στη κοινωνία τα προβλήματα όλο και αυξάνονται, ένας μεγάλος αριθμός ατόμων απλά αδιαφορούν.

Αδιαφορούν ή βαριούνται τόσο που δεν σηκώνονται από το κυριακάτικο κρεβάτι ή την τεμπελοκαφετέρια να πάνε να ψηφίσουν, τη μοναδική μέρα που έχουν την ευκαιρία να προσφέρουν κάτι στον τόπο τους.

Μοναδική του δίοδος είναι η ψήφος του, μέσω της οποίας μπορεί είτε να συνεχίσει να ζει στον εφησυχασμό του είτε να φέρει την ανατροπή όπως τη φαντάζεται. Ας θεωρήσουμε πως  ο νεοέλληνας διαλέγει τη δεύτερη λύση και επιλέγει να ξυπνήσει από το λήθαργο.

Στις 18 του Μάη αυτοί που κοιμούνται πρέπει να ξυπνήσουν και αυτοί που ονειρεύονται να οραματιστούν έναν καλύτερο κόσμο.

Τέρμα πια τα παράπονα και οι γκρίνιες. Καιρός είναι να παίρνουν θέση οι πράξεις!

Η αδιαφορία ας ξεπεραστεί και ας δείξουμε την πολιτική ενεργητικότητά μας. Πόσες φορές πόσα χρόνια ακούμε στους δρόμους και τα καφενείατα παράπονα ανθρώπων για τις κυβερνήσεις και τους πολιτικούς, τις παράνομες πράξεις τους, τις «λαμογιές» που όλοι πληρώνουμε ως θύματα.

Παρόλα αυτά αυτοί οι ίδιοι πολιτικοί εναλλάσσονται στο πολιτικό σκηνικό, τρέχουν την τελευταία προεκλογική στιγμή να μας βοηθήσουν με ψίχουλα για να μας έχουν σίγουρες ψήφους στην τσέπη τους. Και ο λαός όλο και παραβλέπει και συνεχίζει...

Υπαίτιοι όλοι της κατάστασης εμείς, όσοι δεν αντιδρούμε με τη ψήφο μας!

Πειθήνια όργανα του συστήματος, ευάλωτα και ευαίσθητα μέλη αυτής της κοινωνίας που αν και κατά τη διάρκεια της τετραετίας καταριόμαστε κάποιον, την ώρα της ψήφου τον υπερασπιζόμαστε. Οξύμωρο σχήμα; Διχασμένη προσωπικότητα; Μωρία; Όπως και να χαρακτηρίσω αυτή τη στάση το αποτέλεσμα είναι το ίδιο.

Ας αλλάξει πια αυτή η συνήθεια.

Η ώρα της ψήφου είναι απαραβίαστη υποχρέωσή μας. Δεν πρέπει να μας θεωρούν δεδομένα πιόνια στη σκακιέρα τους, αλλά αντάξιους αντιπάλους τους, έτοιμους να κάνουμε την κίνηση που φοβούνται Οι νέοι πρέπει να αφήσουν τους καφέδες στην άκρη και να αναλάβουν τα ηνία της ετοιμόρροπης αυτής χώρας.

ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΗ ΓΡΑΦΗ...

Οκτώβριος 2013 - Μάιος 2014...

Μια ετερόκλητη ομάδα, που όση απέμεινε μετά τις πρώτες αποχωρήσεις, μπόρεσε κι έγινε "δεμένη" παρέα...

50 2ωρα μαθήματα...

Εκτεταμένη θεωρητική ύλη, μιας ακαδημαϊκής σαιζόν περίπου...

Πολλές ασκήσεις...

Συζητήσεις κι ανταλλαγή απόψεων...

Οι πρώτες δημιουργικές συγγραφικές προσπάθειες, που σίγουρα θα συνεχιστούν με αξιώσεις...
Το πρώτο σεμινάριο δημιουργικής γραφής - εθελοντικής προσφοράς στα Χανιά από την ΚΕΠΕΔΗΧ - ΚΑΜ με τον φιλόλογο - συγγραφέα Ιωσήφ Αλυγιζάκη έκλεισε τον κύκλο του προχθές!

Στην φωτο οι συμμετέχοντες που φτάσαμε ως το τέλος, με τον δάσκαλο μας. Η παρέα θα συνεχίζει τις συγγραφικές της βραδιές ανά διαστήματα και το καλοκαίρι...

Να είμαστε καλά ν' ανταμώνουμε!

ΓΙΑΤΙ ΑΥΤΗ Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΕΧΕΙ ΜΟΥΣΙ;

Αν κλείσει κανείς τα μάτια και συγκεντρωθεί στο τραγούδι ξεχνώντας την εμφάνιση, τότε θα διαπιστώσετε οτι είχε και πολύ καλή φωνή αλλά και το τραγούδι ήταν καλό.

Επομένως θα μπορούσε να κερδίσει και χωρίς ακρότητες! Ψήφισε όμως η Ευρώπη την διαφορετικότητα. Δεν είχε καμιά σημασία να το κομμάτι ήταν πάρα πολύ καλό και άριστα εκτελεσμένο. Κάποιοι ψήφισαν συνειδητά, κάπιοι για πλάκα και κάποιοι γιατί πιστεύουν ότι έτσι περνάει το μήνυμα μιας Ευρώπης που αποδέχεται την διαφορετικότητα.

Γινόμαστε μάρτυρες της σκόπιμης μετάλλαξης μιας κοινωνίας...

Καθένας έχει το δικαίωμα της διαφορετικότητας και την ελευθερία να την απολαμβάνει.
Όταν όμως αυτή η διαφορετικότητα προβάλλεται ως φυσιολογικό πρότυπο στα παιδιά και απειλεί όσους αντιδρούν με το χαρακτηρισμό τους ως ρατσιστές, τότε γίνεται επικίνδυνη.

Έχουμε να δώσουμε πολλές εξηγήσεις στα περίεργα 6χρονα που εύλογα θα ρωτήσουν:

 - Γιατί αυτή η γυναίκα έχει μούσι;

Αλλίμονο στην κοινή αισθητική αν γίνει και μόδα στα επόμενα χρόνια να πορίζουν έτσι όξω οι "διαφορετικοί" του είδους, που μέχρι τώρα αποτριχώνονταν επιμελώς! 

ΜΗΤΕΡΕΣ: ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΛΕΣ ΙΔΙΕΣ...

Μία ημέρα του χρόνου είναι αφιερωμένη σε κάθε γυναίκα που φέρνει στον κόσμο ένα παιδί. Φέτος η συγκεκριμένη γιορτή κλείνει 100 χρόνια ζωής.

Στις μέρες μας γιορτάζεται συνήθως με ένα μπουκέτο λουλούδια, μια κάρτα, ένα κουτί σοκολατάκια, μια αγκαλιά και ένα φιλί ως ένδειξη αγάπης και τιμής προς το πρόσωπο που μας κουβαλά μέσα στην κοιλιά του επί εννιά μήνες.

Η αποστολή της είναι κοινή, αλλά η διαδρομή εξαρτάται από τον τύπο στον οποίο ανήκει. Γνωστοί παιδαγωγοί καταλήγουν σε πέντε βασικές κατηγορίες που μπορεί να ενταχθεί μία μητέρα, ανάλογα με τον χαρακτήρα και τις προσδοκίες της ζωής της:

Ξεκινώντας από την "ιδανική" μητέρα, αυτό το μοντέλο συνδυάζει τα καλύτερα στοιχεία και υποστηρίζεται πως αντιπροσωπεύει περίπου, το 10% των μητέρων. Η ιδανική μητέρα χαρακτηρίζεται από συναισθηματική ισορροπία, αποδεχόμενη το γεγονός πως τα παιδιά της είναι αυτόνομες οντότητες και τα βοηθάει να διεκδικήσουν τον δρόμο προς την ανεξαρτησία τους. Ανεξάρτητα από τις υπόλοιπες υποχρεώσεις του σπιτιού, είναι αιώνια δεσμευμένη στον όρκο της μητρότητας, χωρίς να ξεπερνά ποτέ τα όρια.

Η μητέρα που είναι "φιλόδοξη", ή διαφορετικά "τελειομανής", είναι συνήθως μία γυναίκα αγχώδης με υπερβολικό έλεγχο των πραγμάτων και εστίαση της προσοχής στην καριέρα και την εξωτερική εμφάνιση. Τα παιδιά της τείνουν να επικρίνουν υπερβολικά τον εαυτό τους, να νιώθουν ανεπαρκή και με συναισθηματικά κενά. Ως συνέχεια της μητέρας τους, φιλοδοξούν για τα πάντα και μοιάζουν να μην ικανοποιούνται από όσα πετυχαίνουν στη ζωή τους. Συχνά, η μητέρα αυτή είναι απούσα, καθώς πρώτα απ' όλα προσπαθεί να αγαπήσει τον ίδιο της τον εαυτό.

Θυμωμένη και υπερβολικά συναισθηματική, σε βαθμό που η γονική της συμπεριφορά καθορίζεται από τις ψυχολογικές της διαθέσεις, φαίνεται πως είναι η "αβέβαιη" μητέρα. Αυτό το είδος είναι το πιο χαώδες από τα πέντε. Στο μυαλό της δημιουργούνται προβλήματα, υπερβολικές σκέψεις και κρίσεις που μεταφέρονται και στα παιδιά της.

Η μητέρα "κολλητή", όπως προαναφέρθηκε, κρύβει κινδύνους, παρόλο που θεωρητικά, "μονομαχεί" με την "ιδανική". Απολαμβάνει να θεωρεί τα παιδιά της ομοίους της, ώστε να αποφύγει την ευθύνη της οριοθέτησης. Ο συγκεκριμένος τύπος μητέρας αποφεύγει τον ρόλο της, καθώς θεωρεί ότι η προσωπική της ζωή θα θυσιαζόταν στον βωμό της μητρότητας. Γονιός και παιδί εναλλάσσονται τον ρόλο του εξομολογητή, αφήνοντας το παιδί χωρίς μητρικό πρότυπο. Σε αυτή την περίπτωση, οι συναισθηματικές ανάγκες της μητέρας είναι τόσο περίπλοκες που η ίδια, έχει ανάγκη το παιδί για να τις καλύψει.

Όταν μία μητέρα έχει έντονο το στοιχείο του εγωισμού, οι σχέσεις γίνονται πολυσύνθετες. Οι "εγωίστριες" μητέρες αδυνατούν να δουν τα παιδιά τους ως αυτόνομα όντα και τείνουν να είναι εγωκεντρικές και ανασφαλείς. Τα παιδιά τους θα μάθουν από νωρίς πως ο ρόλος απέναντι στη μητέρα τους, είναι διαρκώς, να την αναδεικνύουν. Υπάρχει όμως και η περίπτωση που το παιδί γίνεται το επίκεντρο προσοχής της μητέρας και τότε δημιουργείται μία έκτη κατηγορία, βγαλμένη από την ζωή, εκείνη της μητέρας που "δεν χαλάει χατήρι".

Παιδιά που μεγαλώνουν μες στην ανασφάλεια, την πλήρη οικειότητα ή την στενή προσκόλληση, την αποστασιοποίηση ή την υπερβολική προσοχή, ακολουθούν συνήθως, την πορεία της γυναίκας που βρίσκεται από τα πρώτα βήματα της ζωής, κοντά τους.

Σήμερα οι μητέρες έχουν την τιμητική τους και κάθε άνθρωπος- μικρός ή μεγάλος- που νιώθει παιδί μαζί τους, οφείλει να ξεχωρίσει από το πλήθος την δική του μητέρα, αλλά όχι μόνο σήμερα, για τους "τύπους".

Ο ΓΑΜΠΡΟΣ...

Μια γυναίκα περνώντας έξω από το δωμάτιο της κόρης της ακούει από μέσα ένα ηλεκτρονικό βουητό. Ανοίγει τη πόρτα μπαίνει μέσα...

Η κόρη της παίζει με έναν δονητή...

- Τι κανείς εκεί κορίτσι μου; ρωτάει σοκαρισμένη.

- Μαμά σε παρακαλώ, απαντά εκείνη, είμαι 35 χρονών ανύπαντρη γυναικά και αυτό εδώ το πραγματάκι είναι ο σύζυγος που δεν είχα ποτέ. Σε παρακαλώ βγες έξω!

Την επόμενη μέρα καθώς μπαίνει στο σπίτι ο πατέρας ακούει τον ίδιο θόρυβο από το δωμάτιο της κόρης του. Χωρίς να ξέρει, μπαίνει κι αυτός μέσα στο δωμάτιο και τσακώνει τη κόρη του με τον δονητή...

Σοκαρισμένος κι αυτός ρωτάει τι κάνει.

- Μπαμπά σε παρακαλώ, απαντά εκείνη, είμαι 35 χρονών ανύπαντρη γυναικά και αυτό εδώ το πραγματάκι είναι ο σύζυγος που δεν είχα ποτέ. Σε παρακαλώ βγες έξω!

Μερικές μέρες αργότερα η γυναικά επιστρέφει από τα ψώνια. Καθώς μπαίνει μέσα στο σπίτι ακούει το ίδιο ηλεκτρικό βουητό, πιο δυνατό από ποτέ, να έρχεται από το καθιστικό.

Τρέχει στο καθιστικό και βλέπει τον άντρα της να κάθεται μπροστά στη τηλεόραση με τη μπύρα στο χέρι και διπλά στον καναπέ ο δονητής να πάλλεται πέρα-δώθε σα τρελός...

- Μα, τι κανείς εκεί; ρωτάει...

- Τι θες μωρέ; απαντά ο σύζυγος. Βλέπω Τσάμπιονς Λιγκ με τον γαμπρό μου!

ΙΔΑΝΙΚΕΣ (ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΕΣ) ΠΟΛΙΤΕΙΕΣ...

Αυτές τις (προεκλογικές) μέρες έχει κανείς την εντύπωση ότι ζει στην απέραντη «ιδανική πολιτεία», λες και κάποιο μαγικό ραβδάκι στροβιλίζεται πάνω από την κεφαλή μας και πραγματοποιεί τις επιθυμίες όλων των πολιτών!

Οι δήμαρχοί μας αφού επί 2 - 3 χρόνια ήταν άφαντοι και ανύπαρκτοι, έβαλαν στην άκρη όλες τις οικονομίες του Δήμου τους και τώρα τις ρίχνουν χύμα όλες στους δρόμους. Καταντά γραφικό να βλέπεις παντού συνεργεία να μπαλώνουν τις πλάκες στα πεζοδρόμια, να βάφουν διαγραμμίσεις και να βουλώνουν (κακότεχνα και βιαστικά) λακκούβες στους δρόμους, με γαρμπίλι και πίσσα...

Οι περιφερειάρχες μας που κανένας μέχρι σήμερα δεν τους είχε δει και ακούσει, ξαφνικά θυμήθηκαν τα «Προγράμματα Ε.Σ.Π.Α.» και τις λοιπές εν υπνώσει χρηματοδοτήσεις ανάπτυξης των περιφερειών τους. Τώρα έχουν για όλα και για όλους λύσεις, για κάθε ιδέα, για κάθε καημό και για κάθε συναπάντημα. Ξεσκονίζουν όλα αυτά τα προβλήματα που επί δεκαετίες γνώριζαν, εξαγγέλλοντας λύσεις, προγράμματα και «σίγουρες» χρηματοδότηση εφόσον εκλεγούν φυσικά!

Οι απρόσωποι ευρωβουλευτές μας, ξαφνικά θυμήθηκαν τη χώρα τους και επανακάμψαντες εξαγγέλλουν (με ελαφρώς ξενική προφορά οι βετεράνοι) τον νυν των υπέρ πάντων αγώνα στην Ευρωπαϊκή εστία, για αναθεώρηση στόχων, επαναπροσδιορισμό προτεραιοτήτων, για ανθρωποκεντρικές πολιτικές, για ανατροπές προγραμμάτων, για εθνική ανεξαρτησία και άλλα ανούσια και ανέξοδα για την τσέπη τους...

Η δε κυβέρνηση της «Εθνικής Αξιοπρέπειας» μας, αφού μας ξεζούμισε και ισοπέδωσε τα πάντα γύρω μας, τώρα μας υπόσχεται ξανά καλύτερες μέρες κι εποχές για να μπορέσουμε να ανακάμψουμε όπως λέει!

Την ίδια ώρα, παρέχει απλόχερα το δικό μας «λίπος» (που μας αφαίρεσε χειρουργικά), στους γνωστούς ειδήμονες - επενδυτές, για να λαδωθούν αποτελεσματικά στις εργασίες αναστήλωσής μας και βέβαια εξαγγέλλει έργα, πολλά έργα με άφθονη πίσσα, παντού σε ό,τι είναι ακίνητο εδώ και δεκαετίες...

Η δε αντιπολίτευσή μας παντού και πάντοτε, υπόσχεται με σθένος, πειθώ και αυτοπεποίθηση, «αυτά και άλλα τόσα»!!

Και αυτός ο λαός, ο υπερήφανος, ο υπέροχος και πανέξυπνος λαός μας, μαστουρωμένος πλέον από τη μεγάλη μπόχα της πίσσας, που παντού αναδύεται και τον περιβάλλει, πείθεται από όλους και δηλώνει ξανά έτοιμος, να πράξει με «υπευθυνότητα» για ακόμα μια φορά το καθήκον του...

Έτσι, φαντάζομαι ότι μετά τις εκλογές, θα βλέπουμε αυτόν τον πασαλειμμένος με «πίσσα και πούπουλα» και θα διερωτόμαστε:  είναι άραγε το λαμόγιο που βρήκε επιτέλους αυτό που τούπρεπε τόσο κιαρό, ή μήπως είναι και πάλι αυτός ο δυστυχής εύπιστος λαός που την (ξανα)πάτησε;

ΕΥΡΟΕΚΛΟΓΕΣ 2014...

Σαράντα έξι κόμματα και συνασπισμοί κομμάτων, καθώς και ένας ανεξάρτητος - μεμονωμένος υποψήφιος κατέθεσαν στον Άρειο Πάγο αιτήσεις συμμετοχής στις επερχόμενες ευρωεκλογές της 25 Μαΐου 2014.

Τα 46 κόμματα και συνασπισμοί κομμάτων που κατέθεσαν αιτήσεις είναι (σύμφωνα με τη σειρά κατάθεσης των αιτήσεων):

1. Ένωση Κεντρώων - Βασίλης Λεβέντης,
2. ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. (Αντικαπιταλιστική Αριστερή Συνεργασία για την Ανατροπή) με συντονιστική επιτροπή,
3. ΟΚΔΕ (Οργάνωση Κομμουνιστών Διεθνιστών Ελλάδας) με διοικούσα επιτροπή,
4. Α.Σ.Κ.Ε. - Αγωνιστικό Σοσιαλιστικό Κόμμα Ελλάδας) με εκτελεστική επιτροπή,
5. Σύνδεσμος Εθνικής Ενότητας - Χρίστος Χρηστίδης,
6. Κοινωνία - Μιχάλης Ηλιάδης,
7. ΚΕΑΝ (Κίνημα Εθνικής Αντίστασης) - Ιπποκράτης Σαββούρας,
8. Κόμμα Ισότητας, Ειρήνης και Φιλίας - Αλή Τσαούς Μουσταφά,
9. ΛΑΟΣ - Γιώργος Καρατζαφέρης,
10. Κόμμα Ελλήνων Κυνηγών - Γιώργος Τσαγκανέλιας,
11. Εθνική Αυγή - Μιχάλης Γιαννόγκωνας,
12. ΚΚΕ - Δημήτρης Κουτσούμπας,
13. Το Ποτάμι - Σταύρος Θεοδωράκης,
14. Ανεξάρτητη Ανανεωτική Αριστερά, Ανανεωτική Δεξιά, Ανανεωτικό ΠΑΣΟΚ, Ανανεωτική Νέα Δημοκρατία, Όχι στον Πόλεμο, Κόμμα Επιχείρηση Χαρίζω Οικόπεδα, Χαρίζω Χρέη, Σώζω Ζωές, Σώζω τα Πλούτη των Ελλήνων, Πανεργατικό Εργατικό Κίνημα Ελλάδος (ΠΑ-Ε.Κ.Ε.) - Μιλτιάδης Τσαλαζίδης
15. Λαϊκός Σύνδεσμός -Χρυσή Αυγή - Νίκος Μιχαλολιάκος.
16. Γέφυρες Δημιουργία Ξανά - Θάνος Τζήμερος / Δράση - Θόδωρος Σκυλακάκης (συνασπισμός κομμάτων),
17. Εργατικό Επαναστατικό Κόμμα (ΕΕΚ Τροτσκιστές), Σαμπετάι Μάτσας,
18. Λευκό, Κων. Ντάλιος,
19. Δημοσθένης Βεργής Έλληνες Οικολόγοι,
20. Ενιαίο Παλλαϊκό Μέτωπο (ΕΠΑΜ), Δημήτρης Καζάκης,
21. ΟΑΚΚΕ (Οργανισμός για την Ανασυγκρότηση του ΚΚΕ), 3μελής διοικούσα επιτροπή Η. Ζαφειρόπουλος, Δ. Γουρνάς και Ε. Κωνσταντοπούλου,
22. Ελευθερία, Μάριος Παπαιωάννου,
23. Δημοκρατική Αριστερά - Προοδευτική Συνεργασία, Φώτης Κουβέλης,
24. Εθνικό Μέτωπο, Εμμ. Κώνστας,
25. Ελιά - Δημοκρατική Παράταξη: Ε. Βενιζέλος (ΠΑΣΟΚ), Ανδρ. Λοβέρδος (Συμφωνία για τη Νέα Ελλάδα), Εμμ. Επιτροπάκης (Δυναμική Ελλάδα), Ν. Μπίστης (Μεταρρυθμιστική Αριστερά), Ι. Ράπτης (Νέοι Μεταρρυθμιστές), Ι. Τούντας (Πολιτεία 2012) και Ν. Διακουλάκης (Πρωτοβουλία Β΄),
26. Πράσινοι- Αλληλεγγύη, Δημιουργία, Οικολογία, Ν. Χρυσόγελος, Μ. Πίνιου Καλλή,
27. ΜΛ ΚΚΕ (Μαρξιστικό - Λενινιστικό Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδος), διοικούσε επιτροπή Αντ. Παπαδόπουλος και Π. Κουφοβασίλης,
28. Νέα Δημοκρατία, Αντ. Σαμαράς,
29. Κολλάτος - Ανεξάρτητο Πολιτικό Κίνημα - Οικολογικό Ελληνικό, Δ. Κολλάτος,
30. Ελπίδα Πολιτείας, Δημ. Αντωνίου,
31. Κόμμα Νέων, Κυρ. Τοψόγλου,
32. Παναθηναϊκό Κίνημα, Θ. Μαραγκουδάκης,
33. Δραχμή, Θ. Κατσανέβας (συνασπισμός των κομμάτων Ελληνικό Κοινωνικό Κίνημα και Πατριωτικό Κοινωνικό Κίνημα),
34. Οικολόγοι Πράσινοι και Κόμμα Πειρατών (6μελής εκτελεστική γραμματεία),
35. Εθνική Ελπίδα, Γ. Παπαδόπουλος,
36. Ευρωπαϊκή Ελεύθερη Συμμαχία - Ουράνιο Τόξο, Σταύρος Αναστασιάδης,
37. Ένωση για την Πατρίδα και το Λαό, Β. Πολύδωρας και Χ. Ζώης (Νέα Μεταρρυθμιστική Ριζοσπαστική Ανασυγκρότηση), Ν. Νικολόπουλος (Χριστιανοδημοκρατικό Κόμμα Ελλάδος), Π. Ψωμιάδης (Πατριωτικό Δίκτυο Αφύπνηση) - Συνασπισμός κομμάτων,
38. Σχέδιο Β΄ , Γραμματέας πολιτικής επιτροπής Αντ. Σταυρόπουλος,
39. Σοσιαλιστικό Κόμμα, Στ. Τζουμάκας,
40. Έλληνες Ευρωπαίοι Πολίτες, Γ. Χατζημαρκάκης,
41. Νέα Ελλάδα, Ηλ. Μαρκόπουλος,
42. Συνασπισμός Ριζοσπαστική Αριστερά (ΣΥΡΙΖΑ), Αλ. Τσίπρας,
43. Κοινωνία Αξιών, Δ. Μπουραντάς,
44. Αγροτικό Κτηνοτροφικό Κόμμα Ελλάδας (ΑΚΚΕΛ), Ε. Τσιομπανίδης,
45. Πατριωτική ΄Ενωση - Ελληνική Λαϊκή Συσπείρωση (ΕΛ.ΛΑΣ), συνασπισμών των κομμάτων: Αν. Κότσιαλος (Κόμμα Εθνικής Σωτηρίας-ΚΕΣΩ), Οδ. Τηλιγάδας (Εθνικός Λαικός Σχηματισμός - ΕΛΑΣ), Κ. Γκέκας (Κίνημα Πολιτικής Αλήθειας - ΚΙΠΑΛ),
46. Ανεξάρτητοι Έλληνες, Ευρωπαικό Αντιμνημονιακό Μέτωπο, Πανελλήνιο Άρμα Πολιτών, Πυρίκαυστος Ελλάδα, Ελληνικό Κίνημα Άμεσης Δημοκρατίας, Ανεξάρτητοι Έλληνες, Πάνος Καμμένος, Ι. Δημαράς, Γ. Καλεάδης και Γ. Κόκκας.

Τώρα με τόσα κόμματα κι αποκόμματα που καλύπτουνε τα πάντα, δικαιολογείται αποχή;