Ο ΣΑΛΟΝΙΚΙΟΣ (Η ΤΑΙΝΙΑ)...

Ελληνική δραματική ταινία σε σκηνοθεσία Παύλου Φιλίππου και σενάριο Φάνη Χριστοδούλου, από το 1987.

Το όνομα του "Σαλονικιού" έμεινε σαν θρύλος στον κόσμο της νύχτας.

Πέρασε τα περισσότερα χρόνια της ζωης του στη φυλακή και αυτό γιατί ήθελε να είναι ελεύθερος. Κάποια στιγμή όταν αποφυλακίζεται αποφασίζει να ζήσει φυσιολογικά σαν όλους τους ανθρώπους μακριά από την παρανομία.

Όμως κάποιοι παλιοί λογαριασμοί που πρέπει να ξεκαθαρίσει στέκονται εμπόδια σ' αυτή του την απόφαση. Ξαφνικά έρχεται στη ζωή του ο έρωτας με τη μορφή μιας ανήλικης πόρνης με αγγελικό πρόσωπο...

Βραβεία καλύτερης ταινίας, σκηνοθεσίας, φωτογραφίας, ηχοληψίας, σεναρίου, μουσικής, νέας ηθοποιού, μοντάζ, Β΄ανδρικού ρόλου.

ΟΧΙ ΕΔΩ ΑΥΤΑ...

Αυτοκίνητο υδρογόνου έτοιμο να βγει στην αγορά, κατασκεύασε ομάδα του Πολυτεχνείου Κρήτης, το οποίο έχει λάβει διεθνείς διακρίσεις,  ωστόσο η Ελληνική νομοθεσία εμποδίζει την εμπορική αξιοποίηση του εντός συνόρων...

O λόγος για το Εco Racer, αυτοκίνητο 100% Ελληνικής σύλληψης, σχεδίασης και κατασκευής, που φτιάχτηκε στα εργαστήρια του Πολυτεχνείου Κρήτης από μια ομάδα προπτυχιακών και μεταπτυχιακών φοιτητών.

Κινείται με υδρογόνο και με εξαιρετικές επιδόσεις στην εξοικονόμηση ενέργειας, αφού χρειάζεται ένα λίτρο καύσιμου για 434 χιλιόμετρα. Πρόκειται για ένα όχημα που θα μπορούσε κάλλιστα να περάσει στη μαζική παραγωγή με κάποιες τροποποιήσεις, ακόμη και με κόστος κάτω των 10.000 ευρώ, ώστε να κατασκευάζεται πλήρως στη χώρα μας και να εξάγεται κιόλας.

Το αμάξωμα του οχήματος είναι κατασκευασμένο από ανθρακονήματα για να έχει χαμηλό βάρος, διαθέτει σασί αλουμινίου από ειδικά κράματα και κινείται από κυψέλες υδρογόνου, είναι αθόρυβο, και αυτό που παράγει ως αποτέλεσμα της κίνησης του είναι απλώς νερό, δηλαδή εκπέμπει μηδενικούς ρύπους.

Το Eco Racer δεν εχει τίποτα να ζηλέψει από ανάλογα μοντέλα που αναπτύσσονται σε εργαστήρια και αυτοκινητοβιομηχανίες του εξωτερικού, και επιβραβεύθηκε σε διεθνείς διαγωνισμούς με το 1ο βραβείο ασφάλειας και το 4ο εξοικονόμησης καύσιμου.

Αν το ζητούμενο στη χώρα μας είναι η ανάπτυξη, αυτή τη στιγμή λείπει το θεσμικό πλαίσιο ώστε να επιτρέπεται η μαζική παραγωγή αυτού του οχήματος. Ακόμη και αν εμφανιστεί ενδιαφερόμενος επενδύτης δεν μπορεί να χρηματοδοτήσει την κατασκευή του Εco Racer στην Ελλάδα γιατί ο νόμος δεν το επιτρέπει...

Για να δούμε πότε η Ελλάδα θ' αλλάξει, να αλλάξει η νομοθεσία να γίνει πιο ευέλικτη συνεισφέροντας μαζί με αλλά δημιουργικά ανήσυχα και καινοτόμα και μυαλά από τους χώρους της επιστήμης του πνεύματος και των τεχνών στο όραμα για μια Ελλάδα με το βλέμμα στραμμένο στο μέλλον που θα βρίσκεται στην πρωτοπορία και όχι στα μετόπισθεν...
Κι ελπίζω η σκόπιμη παρακώληση να μην οφείλεται σε εντολές που έχουν δώσει από χρόνια στους πρόθυμους υποτακτικούς τους οι 2 εθνικοί νταβατζήδες που έχουν την αποκλειστικότητα στο πετρέλαιο...

ΜΗ ΦΥΓΕΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΑΠΟ ΤΟ ΣΠΙΤΙ...

Μεγαλωμένο δίπλα στη θάλασσα, ναυτικός ήθελε να γίνει το παιδί με το που τελείωσε το σχολείο.

Δήλωσε τη ΣΝΔ στον Πειραιά, μα όταν το κάλεσαν να πάει για το αθλητικό τέστ, η μάνα εσκεμένα δεν το άφησε να είναι στην ώρα του, με την αστεία δικαιολογία μην φύγει από το σπίτι και μην το πάρει η θάλασσα, έτσι αποκλείστηκε.

Ούτε στην ακαδημία του ΕΝ το άφησε να πάει τουλάχιστον, που ήταν και κοντά τους δίπλα σε μεγάλο λιμάνι και θα κοιμόταν στο σπίτι τα βράδια μετά που θα το τάιζε το μανόγαλο...

Έτσι έχασε την ευκαιρία της ζωής του το παιδί να διαπρέψει στο τομέα που ήθελε, αφού δεν είχε λιγότερη ευφυϊα και ζήλο από τους άλλους που έμπαιναν στις παραπάνω σχολές, δεν είναι δα και η αφρόκρεμα της Ιατρικής και της Νομικής.

Έχασε την ευκαιρία να γίνει στέλεχος του ΠΝ γιατί όχι και ναύαρχος, ή έστω αρχιπλοίαρχος του Λάτση ή άλλου πλοιοκτήτη με σούπερ τάνκερ, να βγάζει δικά του λεφτά από νωρίς, να ταξιδέψει παντού στον κόσμο, να κάνει ζηλευτή καριέρα, να ανοίξει τα μάτια και τους ορίζοντες του, να ζήσει  ζωή όπως τη ήθελε και να αποσυρθεί με ένα καλό κομπόδεμα από νωρίς...

Αντιθέτως η περιορισμένη ευφυϊα της μάνας έστειλε το παιδί να γίνει ραδιοτεχνίτης σε ονομαστή μέση σχολή όπως ήταν η τάση τότε στην εκπαίδευση όπως σήμερα τα διάφορα ΙΕΚ, να μάθει να φτιάχνει ράδια και τηλεοράσεις. Και αρίστευσε κι εδώ με ελάχιστη προσπάθεια, όπως όπου κι αν πήγαινε, κάτι φυσικό όντας πολύ καλύτερος από τους άλλους κέφαλους που έστελναν σε τέτοιες τεχνικές σχολές.

Τι να το κάνει όμως; Να φτιάχνει ράδια και τηλεοράσεις στο πατάρι του σπιτιού του, όχι για μια ζωή, μα όσο υπήρχαν στις συσκευές οι λυχνίες και τα τρανζίστορ που χαλούσαν συχνά κι άλλαζαν εύκολα, γιατί με τις νέες τηλεοράσεις LCD και Plasma, άντε να βρει άκρη ο παλαιός τεχνικός και ο πιθανός πελάτης μπορεί να πάρει άλλη καλύτερη με αμέτρητες δόσεις πριν παλιώσει η πρώτη συσκευή...

Έτσι ικανοποιήθηκε η επιθυμία της μάνας να μην φύγει ποτέ το παιδί από το σπίτι και να μην το πάρει η θάλασσα...

Έμεινε για πάντα κοντά της και πέρασαν τα καλύτερα του χρόνια μάταια και χαμένα κυριολεκτικά, για την άγνοια της μάνας...

Που να πάει τώρα πια όντας άνεργος, σε μεγάλη ηλικία και με ξεπερασμένες - άχρηστες γνώσεις, ένας πρώην τεχνικός μέσης σχολής χωρίς πολλές ευκαιρίες για να έχει κάνει κομπόδεμα για επενδύσεις ή κερδοφόρες επιχειρήσεις που δεν τον θέλει κανένα αφεντικό ούτε για απλό εργάτη;

Να κάθεται να τον βλέπει η μάνα του στα τελευταία της να λιώνει στο σπίτι χωρίς λεφτά, γυναίκα και οικογένεια, χωρίς κανένα μέλλον ν' αξίζει να το ζήσει, να μοιράζονται 200 - 250 τα ευρώ της μικρής σύνταξης της, να καταριέται ο ένας τον άλλο, αυτή για το κατάντημα κι αυτός όταν θυμάται τις πρώην λαμπρές προοπτικές...

Ένα χτύπημα στο θυμικό έρχεται κάθε που βλέπει το ξεπεσμένο άθελα του παιδί, άλλους που δεν ήταν πουθενά καλύτεροι από αυτό, να μεγαλώνουν και να τερματίζουν την δουλειά που ήθελε να κάνει  με τίτλους κι αξιώματα, πλούσιοι κι αναγνωρισμένοι, οικογενειάρχες κι άρχοντες κι αυτό να πηγαίνει προς το περιθώριο της ζωής μόνο κι έρμο...

Ποιός είπε πως οι μητρικές ή οικογενειακές συμβουλές καριέρας είναι πάντα για καλό;

ΛΟΥΦΑ ΚΑΙ ΠΑΡΑΛΛΑΓΗ (Η ΤΑΙΝΙΑ)...

Ελληινική ταινία σε σενάριο και σκηνοθεσία του Νίκου Περάκη από το 1984.

Η διασημότερη κωμωδία του Ελληνικού κινηματογραφου εξιστορεί τις περιπέτειες μιας ομαδας στρατιωτών, που στη διάρκεια της αναγκαστικής τους θητείας το 1967 και 1968 λίγο πριν και κατά τη στρατιωτική δικτατορία στην Ελλάδα, έχουν αποσπασθεί στην τότε νεοσύστατη τηλεόραση των ενόπλων δυνάμεων...

ΘΗΛΥΚΟ ΘΗΡΙΟΤΡΟΦΕΙΟ (Η ΤΑΙΝΙΑ)...

 Ελληνική κωμωδία του Ν. Ζερβού.

Σε ένα παρθεναγωγείο οι μαθήτριες συναγωνίζονται η μια την άλλη σε σκανδαλιές.

Τσαχπίνες και περπατημένες, αποφασίζουν να ξελογιάσουν ένα σοβαρό καθηγητή τους τον νεαρό γυμναστή, που εκτελεί με περισσή ευσυνειδησία τα καθήκοντά του ως εκπαιδευτικός, αλλά αρνείται παντελώς να τις δει ως γυναίκες...

ΠΟΙΑ ΕΛΛΑΔΑ ΣΩΖΟΥΝ;

Tα μέτρα που εισηγούνται δεν είναι απλώς σκληρά και αναποτελεσματικά. Είναι άδικα

Ο απλός πολίτης, μπορεί να  αντέξει τις στερήσεις.

Όμως, η αδικία τον πνίγει. Δεν αντέχεται...

Είναι αδικία να υπάρχουν 1.5 εκατομμύριο άνεργοι στον ιδιωτικό τομέα εντελώς απροστάτευτοι και όλη η μάχη να γίνεται για να μη θιγεί το κομματικό σκυλολόι του δημοσίου.

Είναι αδικία να κόβονται "οριζοντίως" μισθοί και συντάξεις, ενώ στην ΕΡΤ και τις ΔΕΚΟ μοιράζονται τα 3χίλιαρα σαν βασικοί μισθοί...

Μέχρι που μπορεί να φτάσει  η εξαθλίωση της κοινωνίας μας;

Οι αποδέκτες των νέων μέτρων είναι άνθρωποι που, έως πρόσφατα, είχαν μια οργανωμένη ζωή, με υποχρεώσεις και  ευθύνες.

Και έρχεται το κράτος με το έτσι θέλω, τους ανατρέπει μονομερώς την εξίσωση χωρίς να κάνει απολύτως τίποτα για το άλλο μέρος της. Το κόστος διαβίωσης.

Η ΔΕΗ αυξάνει τα τιμολόγια, τα καύσιμα δεν λένε να σταματήσουν την άνοδο, το κράτος αυξάνει τους άμεσους και τους έμμεσους  φόρους, ενώ παντού η ακρίβεια καλπάζει.

Ανελέητα, πολλαπλά χτυπήματα...
Πόσο ν' αντέξει μια μέση οικογένεια;

Είναι αδικία να πληρώνουν οι ίδιοι και οι ίδιοι, ενώ οι επιτήδειοι περιμένουν το σινιάλο για ορμήσουν στο πλιάτσικο.

Είναι αδικία να κόβεται η σύνταξη ενός ανήμπορου γέροντα, όταν χρυσοκάνθαροι λυμαίνονται τον πλούτο της χώρας.

Από  την άλλη, οι  τράπεζες πήραν δεκάδες δις κρατικών εγγυήσεων για να σωθούν.
Αυτά είναι λεφτά  που θα τα πληρώνουν οι επόμενες γενιές, που θα γεννηθούν υπερ-χρεωμένες με "αμαρτίες" άλλων...

Ποιος τους έδωσε το δικαίωμα να κλέψουνε το μέλλον τους, για συμφέροντα ιδιωτών;

Και γιατί δεν δείχνουνε την ίδια επιμονή για να σώσουνε και τα χρεωμένα εξ αιτίας της κρίσης νοικοκυριά;

Ύστερα  έβαλαν πάλι στο στόχαστρο τους ελεύθερους επαγγελματίες και ξεκινάνε και αναδρομικούς ελέγχους...

Δυστυχώς η αυστηρότητα του κράτους εξαντλείται στους μη αντιδρώντες. Χρόνια τώρα. Για αυτό δεν πείθει. Για αυτό ουδείς το εμπιστεύεται.

Οι μέχρι τώρα κινήσεις των κυβέρνησεων των τελευταίων τριών ετών δεικνύουν ότι δεν υπάρχει όραμα, ότι δεν ενδιαφέρονται για τη πλειοψηφία του Ελληνικού λαού και ότι δεν έχουν σαν προτεραιότητα τη πραγματική επανασύσταση του Ελληνικού κράτους.

Φαίνεται πρώτα να βάζουν σε προτεραιότητα την εξόφληση κάποιων γραμμάτιων που έχουν με εγχώρια και εξωχώρια συμφέροντα.

Παρακολουθούμε ανήμπορους ή ανίκανους πολιτικούς να μας οδηγούνε στην καταστροφή και το χειρότερο από όλα να παριστάνουν πως κάνουν και το σωστό, εξοργίζοντας μας.

Θέλουν λέει με τα μέτρα να μας σώσουν. Πως μας σώζουν όταν μετά από κάθε δέσμη μέτρων τα πράγματα  χειροτερεύουν;

Αναρωτήθηκαν ποια Ελλάδα θα σώσουν τελικά;

Ναι, έχει ανάγκη μεταρρυθμίσεων αυτό το άθλιο κράτος που κάποιοι οικοδομήσανε και  συντηρούνε για δεκαετίες, αλλά όχι από μεταρρυθμίσεις που διαλύουν  την κοινωνία και εξαθλιώνουν τους ανθρώπους. Γιατί αυτό γίνεται με το μνημόνιο...

Καιρός είναι να βάλει η κυβέρνηση πραγματικές κόκκινες γραμμές απευθείας στους ξένους ηγέτες. Κάτι που θέπρεπε να κάνει ο Σαμαράς στις συναντήσεις που θα έχει στη Ρώμη. Είναι η ώρα να σταλούν μηνύματα στους Ευρωπαίους και το ΔΝΤ. Ότι δηλαδή η Ελληνική κοινωνία θα ακυρώσει τα μέτρα ακόμη κι αν αυτά ψηφιστούν, διότι δε θα μπορέσει να τα αντέξει.

Για να σώσεις σαν ηγέτης έναν λαό πρέπει να πιστέψεις στις δυνατότητες  και την προοπτική του.
Και ο λαός αυτός για να βγεί από την κρίση και την απελπισία, πρέπει να οδηγηθεί από ένα εφικτό όραμα...

Το μνημόνιο δεν αποτελεί όραμα. Μόνον όταν το καταλάβουμε αυτό, θα έχουμε ελπίδα...

ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΠΑΘΗ...

Πριν καν ξεκινήσουν τα μαθήματα για τη νέα σχολική χρονιά, νάσου απεργίες των εκπαιδευτικών, μετά από ένα καλοκαίρι διακοπών...

Δεν είναι η πρώτη χρονιά που γίνεται αυτό. Δυστυχώς, ούτε η τελευταία.

Η δημόσια Ελληνική παιδεία με όσες μεταρρυθμίσεις κι αν γίνουν, οδηγείται σε πλήρη απαξίωση του πραγματικού της ρόλου.

Δεκαετίες τώρα το σχολείο αποτελεί αναγκαίο κακό, όπως αναγκαίο κακό είναι και το (υποχρεωτικό πια) πέρασμα από το φροντιστήριο για τον μαθητή που θέλει να φτάσει στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Ακόμη και μαθητές του δημοτικού σχολείου αρχίζουν πρόωρα φροντιστήριο...

Το  πανεπιστήμιο δεν κάνει τίποτε άλλο παρά να εφοδιάζει πια την κοινωνία μας με πλήθος ανέργους πτυχιούχους χωρίς γνώσεις και αξία στην αγορά, πέρα από τη φροντίδα για τις εντός του συντεχνίες "καθηγητών".

H ανεργία στους νέους είναι άνευ προηγουμένου (έφτασε ν' αγγίζει το 50%). Ετσι κάθε σταδιοδρομία είναι αμφίβολη, με μόνη επιτυχημένη εκείνη του πολιτικού ή οικογενειακού μέσου (κόρη Πολύδωρα κ.λπ.).

Η ασθενής Παιδεία μας βιώνει μια κατάσταση μη αναστρέψιμη. Τα δε κόμματα εξουσίας την εκμεταλλεύονται ασύστολα μη προτείνοντας σε εθνικό επίπεδο τρόπους διόρθωσης.

Το χειρότερο είναι ότι η εκπαίδευση του μέλλοντος σε πολλές χώρες της Ε.Ε., ήδη έχει αρχίσει. μαθήματα και τρόπος διδασκαλίας αλλάζουν και προσαρμόζονται στις σύγχρονες τεχνολογικές απαιτήσεις. Η δε ευαισθητοποίηση των πολιτών στα καυτά επίκαιρα θέματα ξεκινά πρώτα από το σχολείο. Η απαρχαιωμένη ύλη συνεχώς αντικαθίσταται, ενώ η ενημέρωση για τα νέα επαγγέλματα είναι διαρκής τη στιγμή που δημιουργούνται λόγω της κρίσης πρωτοφανή και άγνωστα επαγγέλματα.

Όσο για μας, θα συνεχίσουμε να διαπληκτιζόμαστε ακόμη για να πετύχει το κόμμμα την τοποθέτηση κομματικού διευθυντού ακόμη και στο τελευταίο σχολείο της επικράτειας...

ΝΑ ΓΑΜΗΣΕΙ ΚΙ Ο ΧΑΜΕΝΟΣ...

Με το χρήμα του μπαμπά του

έχει όποια ποθεί η καρδιά του

και βαθειά απ' την τσέπη βγάζει

να 'χει ταίρι να κομπάζει...

Πόσο πάει; Τόσο θέλω

γι' αυτό που 'χω να προσφέρω,

λίγος χρόνος πληρωμένος

να γαμήσει κι ο χαμένος...

Στο σκοτάδι περπατάει

και τα ρέστα του μετράει

αν του φτάνουν, η αγωνία

να ξεδώσει η αγαμία...

Πλούσιο ή φτωχό πελάτη

τον αντέχει το κρεβάτι,

πόσα έχει δεν με μέλλει

ίδια αίσθηση εντέλει!

Από την συλλογή στίχων "ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΟΥ ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ"

ΑΓΡΙΑ ΝΙΑΤΑ (Η ΤΑΙΝΙΑ)...

Ελληνική δραματική ταινία σε σενάριο - σκηνοθεσία Ν. Φώσκολου, από το 1982.

Η τραγική παράλληλη ιστορία δύο νέων, ενός πυγμάχου που αγωνίζεται για το χρήμα και τη δόξα, και ενός μικροαπατεώνα που μόλις αποφυλακίστηκε και προσπαθεί να ξαναφτιάξει τη ζωή του...

Στα χνάρια ταινιών όπως "Τα Τσακάλια" και "Φυλακές Ανηλίκων", η ταινία ασχολείται με τα αδιέξοδα και τις οικογενειακές και ταξικές συγκρούσεις που κάποιες φορές μοιραία οδηγούν τους νέους στην καταστροφή...

ΈΤΣΙ, Ή...

Ένα αντρόγυνο έρχεται στον γιατρό και λέει ο άντρας ότι η γυναίκα του δεν θέλει να κάνει σεξ μαζί του τους τελευταίους 7 μήνες.

Ο γιατρός παίρνει την γυναίκα στα ενδότερα για να μιλήσουν ιδιαιτέρως.
Την ρωτάει ο γιατρός περί τούτου:

- Γιατί μαντάμ δεν του καθόσαστε του άντρα σας;

Και διηγείται η καημένη την δακρύβρεχτη ιστορία της:

- Τους τελευταίους 7 μήνες παίρνω ταξί για να πάω στην δουλειά μου, αλλά δεν έχω λεφτά, και με ρωτάει ο ταρίφας:

- Λοιπόν θα πληρώσετε σήμερις, ή; Έτσι μου κάνει ένα "ή".

Όταν πηγαίνω στην δουλειά είμαι πλέον αργοπορημένη και με ρωτάει ο προϊστάμενος:

- Λοιπόν θα σας γράψω την αργοπορία, ή...

- Έτσι μου κάνει ένα "ή".

Για να γυρίσω σπίτι παίρνω ταξί και με ρωτάει πάλι ο ταρίφας:

- Λοιπόν θα πληρώσετε αυτή την φορά, ή...

- Έτσι μου κάνει ένα "ή". Βλέπετε γιατρέ μου όταν γυρίσω σπίτι, είμαι πολύ κουρασμένη και δεν θέλω άλλο.

Και την ρωτάει ο γιατρός:

- Λοιπόν, θα το πούμε στον άντρα σας, ή..

ΕΦΟΔΟΙ Χ.Α. ΣΤΑ ΠΑΝΗΓΥΡΙΑ...

Κάθε τοπικό πανηγύρι πια είναι γεμάτο με λαθρομετανάστες μικροπωλητές και ζητιάνους, σε σημείο να νιώθει κανείς επισκέπτης ότι βρίσκεται στο Μπαγκλαντές, στο Πακιστάν ή την Αφρική, καμιά σχέση με τα πανηγύρια μας των παλαιότερων χρόνων, όπου κυριαρχούσε και επικρατούσε άρωμα Ελλάδας.

Κατά τα άλλα δημοτικοί άρχοντες μιλάνε για πάταξη του παρεμπορίου και ορισμένοι αφελείς πανηγύριζαν κιόλας. Όσους νόμους και να βγάλουν δεν θα τους εφαρμόσουν ποτέ και θα βρουν όλους εκείνους τους τρόπους για να νομιμοποιήσουν το παρεμπόριο μέσα από παζάρια, πανηγύρια, λαϊκές αγορές κλπ...

Κανένα μέτρο δεν έχει παρθεί εναντίον αυτών που δεν κατέχουν άδεια μικροπωλητή το μόνο που έχει γίνει είναι μια προβολή στην τηλεόραση που καλεί τους πολίτες να αντισταθούν στο παρεμπόριο.

Τρέχουν όμως τα δικά μας καρακατσουλιά σαν στερημένα και τ' αγοράζουν. Δεν καταλαβαίνουν όλοι αυτοί οι (συνήθως φτωχοκακομοίρηδες) ότι η διακίνηση αυτών των προϊόντων απαγορεύεται ρητά.Τα προϊόντα αυτά (εκτός του ότι εκτελωνίζονται με διάφορες κομπίνες, είναι προϊόντα μαϊμού, υπάρχει φοροδιαφυγή, έχουν βρεθεί σε τραγική κατάσταση οι Έλληνες έμποροι και καταστηματάρχες και ότι χιλιάδες Έλληνες εργαζόμενοι έχουν οδηγηθεί στην ανεργία κλπ), είναι επικίνδυνα για τη δημόσια υγεία, παρασκευάζονται κάτω πολύ άσχημες συνθήκες, μιλάμε δηλαδή για παιδική εργασία, φυλακισμένες γυναίκες, κλπ.

Το άφησαν οι αρμόδιοι μία, το άφησαν δύο, τώρα η κατάσταση έχει ξεφύγει.

Ώσπου βρέθηκε πάλι η Χ. Α. να ξεκαθαρίσει με τον τρόπο της τέτοιες σιχαμένες καταστάσεις στη Ραφήνα και το Μεσολόγγι όπου πήγαν στα πανηγύρια (εκεί που δεν πάνε οι υπόλοιποι βουλευτές ασυνόδευτοι όπως και σε γειτονιές και πλατείες), μετατράπηκαν σε δημοτικούς αστυνομικούς κι έκαναν ελέγχους για το αν έχουν άδειες οι μετανάστες, έδειραν μερικούς και έσπασαν το εμπόρευμα τους όπως έπρεπε για να σηκωθούν να φύγουν οι "έμποροι". Κατά το ήμισυ πάλι, αφού και ουκ ολίγοι Έλληνες πλανώδιοι αλήτες δεν έχουν άδειες, δεν κόβουν ποτέ απόδειξη και παίρνουν παράνομο εμπόρευμα για να το πουλήσουν. Αυτοί δεν είναι παρεμπόριο, δε ζημιώνουν το κράτος και τους συμπολίτες τους;

Το ερώτημα είναι:σας ενόχλησε ότι επενέβησαν οι της ΧΑ ή ότι στο πανηγύρι υπήρχαν παράνομοι λαθρομετανάστες που εξασκούσαν το γνωστό τους "επάγγελμα", την παράνομη πώληση μιας ποικιλίας λαθραίων προϊόντων;

Αν είστε της εθνομηδενιστικής αριστεράς θα πείτε ότι όλα ήσαν καλά μέχρις ότου επενέβη η ΧΑ. Αν είστε νομιμόφρονες νοικοκυραίοι θα πείτε ότι κάποιος έπρεπε να κάνει τη βρώμικη δουλειά να καθαρίσει το τοπίο από τους παράνομους.

Κι άρχισαν οι συνήθεις αντιδράσεις. Και επίσημες ανακοινώσεις τύπου: "Επίσημη προανάκριση για τα αδικήματα της αντιποίησης αρχής και απρόκλητης φθοράς ξένης ιδιοκτησίας διατάχθηκε απο την ΕΛ.ΑΣ"...

Οι επίσημες προανακρίσεις είναι άλλα λόγια να αγαπιόμαστε ή θα παταχθεί το παρεμπόριο και η λαθρομετανάστευση από τους αρμόδιους φορείς ή θα συνεχίσει να επικρατεί το χάος όπως τώρα και το πεδίο ελεύθερο για δράση σε όποιον μπορεί...

Όσο θα ασχολούμαστε με το τι κάνουν οι Χρυσαυγίτες και όχι με το τι δεν κάνει η συντεταγμένη (λέμε τώρα) πολιτεία, η ΧΑ θα ανεβαίνει συνεχώς. Έτσι αν λειτουργούσε το κράτος, οι δήμοι, η ΕΛ.ΑΣ, δεν θα σκόραρε πόντους η Χ. Α.

Όταν θα κάνει η αστυνομία και οι δημαρχαίοι την δουλειά τους, τότε η ΧΑ θα σταματήσει να φαίνεται σαν σωτήρας στους άλλους μικρεμπόρους. Προς το παρών καρπώνεται εκείνη τα οφέλη της αδιαφορίας τους, για να μην πώ της συνενοχής ορισμένων τους...

Ο κόσμος στην πραγματικότητα θέλει αποτελεσματικό κράτος δηλαδή αστυνομία, υπηρεσίες, κλπ, δεν θέλει παρακρατικούς κάφρους είπε ακροαριστερούς είτε εθνικοσοσιαλιστές, αδιάφορο. Μα δεν βλέπει να κάνει την δουλειά του το κράτος, για να μην μπορεί κανείς να το υποκαταστήσει...

Η ΧΑ θα νικηθεί μόνον όταν λείψουν οι λόγοι που φέρνουν κόσμο κοντά της και όχι με τις αριστερίστικες αναλύσεις καθηγητάδων ή τις υστερικές τσιρίδες των δημοσιογραφούντων και κάποιων λιγδιασμένων παρδαλών κοτσίδων που θα βγούν αύριο να διαδηλώσουν πάλι για το τίποτα...

ΑΣ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ (Η ΤΑΙΝΙΑ)...

Ελληνική ταινία από το 1998, σε σκηνοθεσία Σταύρου Τσιώλη. Μια από τις πιο cult κωμωδίες που βγήκαν ποτέ από την Ελλάδα.

Οι βιοτέχνες Πάνος και Μιχάλης ξεκινούν από τη βιομηχανική ζώνη της Θεσσαλονίκης, γεμάτοι ενθουσιασμό για τη Θάσο όπου παραθερίζουν οι γυναίκες τους.

Κατά τη διάρκεια της διαδρομής όμως, η τυχαία συνάντησή τους με μία πανέμορφη ύπαρξη και η «αναμενόμενη αρρώστια» του Πάνου θα οδηγήσει σε αναβολή του ταξιδιού...

Και βέβαια όπως σε όλες τις ταινίες του σκηνοθέτη ενδιαφέρον παρουσιάζουν εκτός από τους κεντρικούς ήρωες τα περιφερειακά πρόσωπα, εικόνες μίας ελληνικής υπαίθρου που ζει στους δικούς της ρυθμούς...

ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΠΑΡΘΕΝΕΣ ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΒΑΣΙΛΙΑ...

Πρόκειται για μια πολύ παλιά τοπική παράδοση σύμφωνα με την οποία οι παρθένες Σουάζι, της φυλής Μπαντού χορεύουν και τραγουδούν κατά τη διάρκεια μιας σκανδαλωδώς πολυδάπανης γιορτής για τα δεδομένα της Αφρικανικής χώρας, όπου τα δύο τρίτα του πληθυσμού ζουν κάτω από τα όρια της φτώχειας.

Στο όνομα της γυναικείας φύσης και της παρθενίας, χιλιάδες γυμνόστηθες νεαρές γυναίκες με πολύχρωμες κοντές φούστες και καλάμια στα χέρια χόρεψαν χθες και προχθές μπροστά στον απόλυτο μονάρχη της Σουαζιλάνδης Μσουάτι Γ' και τη βασιλομήτορα.

Ακόμη και κορίτσια πέντε ετών συμμετείχαν στην τελετή, ενώ όσες ρωτήθηκαν δηλώνουν υπερήφανες για την παρθενία τους και πως αυτό το κάνουν με την ελπίδα πως θα αλλάξει η ζωή τους προς το καλύτερο αν τις διαλέξει ο βασιλιάς για γυναίκα του.

Ο Μσουάτι Γ' έχει δεκάδες γυναίκες και η προσωπική περιουσία του εκτιμάται στα 200 εκατ. δολάρια...

Αμ, έτσι, για έναν βασιλιά και τα λεφτά του όλα επιτρέπονται, (και δεν έχει σημασία αν είναι στη Σουαζιλάνδη ή όπου αλλού), αν δεν διαθέτεις ένα από τα δυό άντε να τολμήσεις ν' απολαύσεις μια ολόφρεσκια παρθένα 10 - 12 - 15 χρονών για να καταλήξεις να σε διαπομπεύει η πουριτανή κοινωνία όπως δείχνουν συχνά - πυκνά τα αστυνομικά δελτία..

ΑΠΛΑ ΠΡΟΣΩΡΙΝΑ ΕΣΟΔΑ...

Πόσο ανίκανες και ταυτόχρονα αμοραλιστικές μπορεί να είναι οι κυβερνήσεις για να εφαρμόζουν μονίμως στις πλάτες των πιο  αδύναμων το Μνημόνιο;

Μια απλή ματιά και στο τρέχον πακέτο μέτρων, δείχνει ότι και αυτή τη φορά μια από τα ίδια θα έχουμε, χωρίς προοπτική ανάκαμψης κι ανάπτυξης που με τέτοια "μέτρα" αναβάλλονται επ' αόριστον.

Μα καλά πιστεύουν ότι μπορούν αυτά τα μέτρα να βγουν, περιμένουν να μην αντιδράσει ο κόσμος και απλά να περιμένει μια ακόμη αναπόφευκτη θυσία; Μάλλον έχουν κάνει λάθος υπολογισμούς.

Αν ήταν να συνεχιστεί η πολιτική του Παπανδρέου και του Παπαδήμου δεν υπήρχε λόγος να γίνουν εκλογές. Πριν τις εκλογές ακούσαμε πολλές προτάσεις και από τον Σαμαρά και από άλλους. Γιατί δεν τις υλοποιούν; Τι περιμένουν; Γιατί δε βάζουν λίγη φαντασία στη δημιουργία του πακέτου;

Το πιο εξοργιστικό για την κοινή λογική είναι η φράση "οι θυσίες πιάνουν τόπο", ξέροντας πως σε λίγο καιρό θ' απαιτηθούν νέα μέτρα, αφού όλα αυτά τα προηγούμενα που πάρθηκαν δεν απόδωσαν τα αναμενόμενα.

Η πλήρης αποτυχία της τρίτης κατά σειρά κυβέρνησης να βρει έσοδα με υγιή τρόπο, τη στρέφει για μια ακόμη φορά εναντίον των πιο αδύναμων και σχεδόν τους υποδεικνύει να είναι και ευχαριστημένοι γιατί δεν θα τους πάρουν άλλα;

Μα δεν έχουν άλλα να τους πάρουν, αφού όμως ακόμη δεν έχουν βγει στους δρόμους οι πολίτες κι όχι οι συνήθεις μπάχαλοι να κάψουν τα πάντα, σημαίνει ότι το ζωνάρι τους σηκώνει άνετα κι άλλο σφίξιμο.

Κακά τα ψέμματα μόνο με το σφίξιμο του ζωναριού, λύση για την κοινωνία δεν δίνεται...

Οι μεγαλο-φοροφυγάδες κάνουν πάρτι και όσοι καταβρόχθισαν τα τελευταία χρόνια δάνεια, επιδοτήσεις, προμήθειες και τα έστειλαν στο εξωτερικό σουλατσάρουν άνετοι και η κυβέρνηση πάει να λύσει το δημοσιονομικό από τα λίγα ευρώ που θα προσπαθήσει να πάρει από δω κι από κει, από όσους φαινομενικά νομίζει πως "έχουν" ακόμη.

Σε ένα κράτος που λειτουργεί συχνά μονόπλευρα και άδικα, αυτοί που πήραν με εργολαβίες, συμβάσεις, κίνητρα, κλπ απείρως περισσότερα δεν πρέπει να επιστρέψουν τίποτε;

ΤΑ ΒΑΠΟΡΑΚΙΑ (Η ΤΑΙΝΙΑ)...

Ελληνική ταινία του Παύλου Τάσιου, από το 1983.

Ο Μπος είναι έμπορος ναρκωτικών. Τα βαποράκια του, δηλαδή οι άνθρωποι που μεταφέρουν τα ναρκωτικά στην πιάτσα είναι η Μονρόε, ο Ρεμούλας και η τραβεστί Ούρσουλα.

Η Μονρόε είναι ερωτευμένη με τον Μπος και επιδιώκει να τον έχει πάντα δικό της. Ο Ρεμούλας κυνηγάει μια σταθερή καριέρα και ένα εξασφαλισμένο μέλλον με πολλές γυναίκες. Η Ούρσουλα θέλει να γίνει νουμερίστα σε καμπαρέ και να σατιρίζει την πολιτική κατάσταση στην Ελλάδα και οι τρεις θέλουν να ξεφύγουν από το κύκλωμα των ναρκωτικών.

Όμως η σκληρή πραγματικότητα, μέσα στην οποία είναι αναγκασμένοι να ζουν, έχει άλλα σχέδια για αυτούς...