ΠΟΙΑ ΕΛΛΑΔΑ ΣΩΖΟΥΝ;

Tα μέτρα που εισηγούνται δεν είναι απλώς σκληρά και αναποτελεσματικά. Είναι άδικα

Ο απλός πολίτης, μπορεί να  αντέξει τις στερήσεις.

Όμως, η αδικία τον πνίγει. Δεν αντέχεται...

Είναι αδικία να υπάρχουν 1.5 εκατομμύριο άνεργοι στον ιδιωτικό τομέα εντελώς απροστάτευτοι και όλη η μάχη να γίνεται για να μη θιγεί το κομματικό σκυλολόι του δημοσίου.

Είναι αδικία να κόβονται "οριζοντίως" μισθοί και συντάξεις, ενώ στην ΕΡΤ και τις ΔΕΚΟ μοιράζονται τα 3χίλιαρα σαν βασικοί μισθοί...

Μέχρι που μπορεί να φτάσει  η εξαθλίωση της κοινωνίας μας;

Οι αποδέκτες των νέων μέτρων είναι άνθρωποι που, έως πρόσφατα, είχαν μια οργανωμένη ζωή, με υποχρεώσεις και  ευθύνες.

Και έρχεται το κράτος με το έτσι θέλω, τους ανατρέπει μονομερώς την εξίσωση χωρίς να κάνει απολύτως τίποτα για το άλλο μέρος της. Το κόστος διαβίωσης.

Η ΔΕΗ αυξάνει τα τιμολόγια, τα καύσιμα δεν λένε να σταματήσουν την άνοδο, το κράτος αυξάνει τους άμεσους και τους έμμεσους  φόρους, ενώ παντού η ακρίβεια καλπάζει.

Ανελέητα, πολλαπλά χτυπήματα...
Πόσο ν' αντέξει μια μέση οικογένεια;

Είναι αδικία να πληρώνουν οι ίδιοι και οι ίδιοι, ενώ οι επιτήδειοι περιμένουν το σινιάλο για ορμήσουν στο πλιάτσικο.

Είναι αδικία να κόβεται η σύνταξη ενός ανήμπορου γέροντα, όταν χρυσοκάνθαροι λυμαίνονται τον πλούτο της χώρας.

Από  την άλλη, οι  τράπεζες πήραν δεκάδες δις κρατικών εγγυήσεων για να σωθούν.
Αυτά είναι λεφτά  που θα τα πληρώνουν οι επόμενες γενιές, που θα γεννηθούν υπερ-χρεωμένες με "αμαρτίες" άλλων...

Ποιος τους έδωσε το δικαίωμα να κλέψουνε το μέλλον τους, για συμφέροντα ιδιωτών;

Και γιατί δεν δείχνουνε την ίδια επιμονή για να σώσουνε και τα χρεωμένα εξ αιτίας της κρίσης νοικοκυριά;

Ύστερα  έβαλαν πάλι στο στόχαστρο τους ελεύθερους επαγγελματίες και ξεκινάνε και αναδρομικούς ελέγχους...

Δυστυχώς η αυστηρότητα του κράτους εξαντλείται στους μη αντιδρώντες. Χρόνια τώρα. Για αυτό δεν πείθει. Για αυτό ουδείς το εμπιστεύεται.

Οι μέχρι τώρα κινήσεις των κυβέρνησεων των τελευταίων τριών ετών δεικνύουν ότι δεν υπάρχει όραμα, ότι δεν ενδιαφέρονται για τη πλειοψηφία του Ελληνικού λαού και ότι δεν έχουν σαν προτεραιότητα τη πραγματική επανασύσταση του Ελληνικού κράτους.

Φαίνεται πρώτα να βάζουν σε προτεραιότητα την εξόφληση κάποιων γραμμάτιων που έχουν με εγχώρια και εξωχώρια συμφέροντα.

Παρακολουθούμε ανήμπορους ή ανίκανους πολιτικούς να μας οδηγούνε στην καταστροφή και το χειρότερο από όλα να παριστάνουν πως κάνουν και το σωστό, εξοργίζοντας μας.

Θέλουν λέει με τα μέτρα να μας σώσουν. Πως μας σώζουν όταν μετά από κάθε δέσμη μέτρων τα πράγματα  χειροτερεύουν;

Αναρωτήθηκαν ποια Ελλάδα θα σώσουν τελικά;

Ναι, έχει ανάγκη μεταρρυθμίσεων αυτό το άθλιο κράτος που κάποιοι οικοδομήσανε και  συντηρούνε για δεκαετίες, αλλά όχι από μεταρρυθμίσεις που διαλύουν  την κοινωνία και εξαθλιώνουν τους ανθρώπους. Γιατί αυτό γίνεται με το μνημόνιο...

Καιρός είναι να βάλει η κυβέρνηση πραγματικές κόκκινες γραμμές απευθείας στους ξένους ηγέτες. Κάτι που θέπρεπε να κάνει ο Σαμαράς στις συναντήσεις που θα έχει στη Ρώμη. Είναι η ώρα να σταλούν μηνύματα στους Ευρωπαίους και το ΔΝΤ. Ότι δηλαδή η Ελληνική κοινωνία θα ακυρώσει τα μέτρα ακόμη κι αν αυτά ψηφιστούν, διότι δε θα μπορέσει να τα αντέξει.

Για να σώσεις σαν ηγέτης έναν λαό πρέπει να πιστέψεις στις δυνατότητες  και την προοπτική του.
Και ο λαός αυτός για να βγεί από την κρίση και την απελπισία, πρέπει να οδηγηθεί από ένα εφικτό όραμα...

Το μνημόνιο δεν αποτελεί όραμα. Μόνον όταν το καταλάβουμε αυτό, θα έχουμε ελπίδα...