ΑΠΛΑ ΠΡΟΣΩΡΙΝΑ ΕΣΟΔΑ...

Πόσο ανίκανες και ταυτόχρονα αμοραλιστικές μπορεί να είναι οι κυβερνήσεις για να εφαρμόζουν μονίμως στις πλάτες των πιο  αδύναμων το Μνημόνιο;

Μια απλή ματιά και στο τρέχον πακέτο μέτρων, δείχνει ότι και αυτή τη φορά μια από τα ίδια θα έχουμε, χωρίς προοπτική ανάκαμψης κι ανάπτυξης που με τέτοια "μέτρα" αναβάλλονται επ' αόριστον.

Μα καλά πιστεύουν ότι μπορούν αυτά τα μέτρα να βγουν, περιμένουν να μην αντιδράσει ο κόσμος και απλά να περιμένει μια ακόμη αναπόφευκτη θυσία; Μάλλον έχουν κάνει λάθος υπολογισμούς.

Αν ήταν να συνεχιστεί η πολιτική του Παπανδρέου και του Παπαδήμου δεν υπήρχε λόγος να γίνουν εκλογές. Πριν τις εκλογές ακούσαμε πολλές προτάσεις και από τον Σαμαρά και από άλλους. Γιατί δεν τις υλοποιούν; Τι περιμένουν; Γιατί δε βάζουν λίγη φαντασία στη δημιουργία του πακέτου;

Το πιο εξοργιστικό για την κοινή λογική είναι η φράση "οι θυσίες πιάνουν τόπο", ξέροντας πως σε λίγο καιρό θ' απαιτηθούν νέα μέτρα, αφού όλα αυτά τα προηγούμενα που πάρθηκαν δεν απόδωσαν τα αναμενόμενα.

Η πλήρης αποτυχία της τρίτης κατά σειρά κυβέρνησης να βρει έσοδα με υγιή τρόπο, τη στρέφει για μια ακόμη φορά εναντίον των πιο αδύναμων και σχεδόν τους υποδεικνύει να είναι και ευχαριστημένοι γιατί δεν θα τους πάρουν άλλα;

Μα δεν έχουν άλλα να τους πάρουν, αφού όμως ακόμη δεν έχουν βγει στους δρόμους οι πολίτες κι όχι οι συνήθεις μπάχαλοι να κάψουν τα πάντα, σημαίνει ότι το ζωνάρι τους σηκώνει άνετα κι άλλο σφίξιμο.

Κακά τα ψέμματα μόνο με το σφίξιμο του ζωναριού, λύση για την κοινωνία δεν δίνεται...

Οι μεγαλο-φοροφυγάδες κάνουν πάρτι και όσοι καταβρόχθισαν τα τελευταία χρόνια δάνεια, επιδοτήσεις, προμήθειες και τα έστειλαν στο εξωτερικό σουλατσάρουν άνετοι και η κυβέρνηση πάει να λύσει το δημοσιονομικό από τα λίγα ευρώ που θα προσπαθήσει να πάρει από δω κι από κει, από όσους φαινομενικά νομίζει πως "έχουν" ακόμη.

Σε ένα κράτος που λειτουργεί συχνά μονόπλευρα και άδικα, αυτοί που πήραν με εργολαβίες, συμβάσεις, κίνητρα, κλπ απείρως περισσότερα δεν πρέπει να επιστρέψουν τίποτε;