ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ & ΜΕΙΩΣΕΙΣ ΤΩΡΑ...

Οι απολύσεις είναι το σκληρότερο μέτρο το γνωρίζουμε όλοι, ιδιαίτερα αυτοί που το έχουμε ζήσει στο πετσί μας κάποια στιγμή της ζωής μας κια δεν χαθήκαμε βέβαια ούτε αφανιστήκαμε όπως ωρύονται σήμερα οι συνδικάλες, μα κοιτάξαμε αλλού και προχωρήσαμε στη ζωή μας.

Προφανώς η κατάργηση οργανικών θέσεων είναι ο μόνος πρόσφορος τρόπος για την μείωση του προσωπικού του δημόσιου και ευρύτερου δημόσιου τομέα. Και αυτή η κυβέρνηση και οι προηγούμενες προσπαθούσαν να το αποφύγουν, προφασιζόμενοι κάθε είδους δικαιολογία. Μα επιτέλους έφτασε η ώρα "0" με την τρόικα από πάνω με το τσεκούρι κι άλλων μέτρων. Το καλύτερο που μπορεί να κάνει η κυβέρνηση αντί να κρύβεται, να μιλήσει ανοιχτά στον Ελληνικό λαό για τους λόγους που την οδήγησαν σε αυτές τις αποφάσεις...

Οι πτωχευμένοι Έλληνες που δεν έχουν δουλειά κι όταν βρούν μία, ο μισθός τους είναι 500-400-300 €, (αυτά δεν ισχύουν σε όσους δεν γίνονται υπάλληλοι μα επαγγελματίες κι αξίζει το έργο τους), δε γίνεται παραπέρα να χρυσοπληρώνουν στρατιές αργόμισθων, συμπεριλαμβανομένων και 300 βολεμένους πολιτευτές που έτυχε κι εκλέχτηκαν βουλευτές + τους συγγενείς τους + τους κολλητούς τους + τους παρατρεχάμενους κομματόσκυλους τους.

Σε μια χώρα στην οποία η σαπίλα του πολιτικού της συστήματος έχει φθάσει στο απροχώρητο150 βουλευτές και πολλοί είναι. Σίγουρα θα υπάρχουν ανάμεσα μας 150 ικανοί χωρίς καμιά εξάρτηση από κόμματα και κολέγια, που στην εποχή της άγριας κρίσης θα δεχτούν να μας υπηρετήσουν, βάζοντας το προσωπικό και οικονομικό τους συμφέρον σε δεύτερη μοίρα. Καιρός να ηγηθούν αυτοί που μπορούν και θέλουν να προσφέρουν κι όχι οι ιδιοτελείς , αναιδείς και κυνικοί ωφελιμιστές.

Οτι πρέπει να συρρικνωθεί ο δημόσιος τομέας είναι φως φανάρι. Ναι, αλλά να μην είναι αυτές οι αναγκαίες απολύσεις τυφλές και τυχαίες. Με πρώτο και καλύτερ στόχο τους υπαλλήλους που οι ίδιοι προσέλαβαν αναξιοκρατικά στη Βουλή και αλλού.

Αξιολόγηση σε όλο το προσωπικό του δημοσίου με αξιοκρατία. Να δούμε πως μπήκε ο κάθε υπάλληλος στο δημόσιο...

Αν ο Καραμανλης είχε κάνει την περίφημη "επανίδρυση" τις πρώτες βδομάδες τότε που μπορούσε και ο Παυλόπουλος δεν είχε μονιμοποιησει χιλιάδες συμβασιούχους οι περισσότεροι εκ των οποίων διορίστηκαν με βύσμα, σήμερα δεν θα υπάρχει αυτό το πρόβλημα. Αντιθέτως ανταγωνιζοταν με το ΠΑΣΟΚ ποιός θα μονιμοποιησει τους περισότερους πελάτες...

Αντί να ενδυναμωθεί ο θεσμός του ΑΣΕΠ, αφήνανε δημάρχους να διορίζουν στις δημοτικές επιχειρήσεις χιλιάδες.ψηφοφόρους τους. Πολλοί από αυτούς απολαμβάνουν ακόμη και σήμερα υψηλότερους μισθούς από εργαζόμενους στους Δήμους που προσφέρουν έργο. .Το ίδιο και οι δημοτικοί αστυνομικοί που σουλάτσαραν μέχρι χθές στους δρόμους (όσο δεν κρύβονταν σε συγκεκριμένες φιλικές καφετέριες) με μια σφυρίχτρα κι αποτέλεσμα μηδέν. Αν τους θεωρούν απαραίτητους για τη λειτουργία των δήμων, ας τους πληρώσουν οι δήμαρχοι που τους βάλανε!

Διαμαρτυρίες και λοιπά καραγκιοζιλίκια των ημερών που βλέπουμε, όποιος βολεμένος μέχρι χθές νομίζει ότι τάχα αδικείται ΜΟΝΟ έξω από από τα κομματικά γραφεία στα κόμματα και στους άχρηστους πολιτικούς που τον "εξυπηρετήσανε". Κανείς άλλος δε νοιάζεται, έχουμε τις δικές μας ζωές να κοιτάξουμε, δεν θα ασχολούμαστε με τις ψευδο-επαναστάσεις των ρουσφετιών...

ΤΡΙΚΥΜΙΑ ΕΝ ΚΡΑΝΙΩ...

Υπάρχουν τρανταχτές περιπτώσεις χαρακτηριστικές της τρικυμίας εν κρανίω που ζούμε ως κοινωνία.
Μέχρι προχθές όλοι έβριζαν την ΕΡΤ (πρώην ΕΙΡΤ, ΥΕΝΕΔ, κλπ) πρωί μεσημέρι βράδυ.

Πρώτον για την απροκάλυπτη κυβερνητική της προπαγάνδα, και δεύτερον για το υποχρεωτικό χαράτσι, που πλήρωναν και πληρώνουν ακόμη και οι στάνες στα βουνά. Για το απαράδεκτο σε μεγάλο βαθμό πρόγραμμά της ούτε λόγος.

Εκεί, απλά ο Έλληνας απέφευγε να το παρακολουθεί, εξ ου και η πάντα χαμηλή τηλεθέασή της κρατικής τηλεόρασης.

Και όμως μόλις κάποιος τόλμησε επιτέλους να βάλει το μαχαίρι στο κόκαλο, όλοι ξαφνικά οι Έλληνες θυμήθηκαν τον πολιτισμό που τάχα αντανακλούσε το μέχρι προχθές πρόγραμμα της ΕΡΤ με 3 - 4 μονάδες θέαση όλη κι όλη...

Άλλο ένα ζήτημα που δείχνει την διπολική μας προσωπικότητα είναι αυτό που βλέπουμε αυτές τις μέρες με την διαθεσιμότητα και την μετάταξη των δημοτικών αστυνομικών.

Αυτών που τη μισή  μέρα σουλατσάρουν με τη σφυρίχτρα και τα μπλοκάκια των κλήσεων (για τους άγνωστους, αφού ποτέ δεν έγραψαν φίλους, συγγενείς, διδπλεκόμενους) δυο δυο και τρεις τρεις, χωρίς κανένα αποτέλεσμα.

Το κυκλοφοριακό χάος παραμένει χαοτικό στο κέντρο, τα τραπεζάκια καταλαμβάνουν πλέον και το οδόστρωμα σε όλο και περισσότερους δρόμους και πεζόδρομους, ενώ οι παράνομοι λαθραίοι μικρέμποροι αλωνίζουν παντού.

Ακόμη σε όλες τις παραλίες, οι μαύροι και οι κίτρινοι διαλαλούν την πραμάτεια τους χύμα στο κύμα, και τα "κομάντα" της δημοτικής αστυνομίας κοιτάνε αλλού.

Όπως και να το κάνουμε, ο θεσμός της δημοτικής αστυνομίας απέτυχε.

Απλά εξυπηρέτησε κάποια "δικά μας γαλάζια παιδιά" και κάποιες αυτοκρατορικές διαθέσεις ορισμένων μεγαλομανών δημάρχων και των παρατρεχάμενων τους, που έτσι απέκτησαν πραίτορες.
Και όπλο εκβιασμού. Και μπόλικες ψήφους από εκείνους που θεωρούν τους δήμους τσιφλίκι τους. Διότι τσιφλίκι τους τούς θεωρούν όταν λέει ο γνωστός συνδικάλας ότι δεν θα ξαναβγούν δήμαρχοι όσοι εφαρμόσουν την κινητικότητα. Αυτά μπορεί να τα απευθύνει σε εκείνους που τους διόρισαν, αυτοί μπορεί και να τ' ακούσουν, όπως συμβαίνει με τους παλιούς πολιτικούς της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ.

Είναι τοις πάσι γνωστό ότι στις μικρότερες πόλεις οι δημοτικές εκλογές εξαρτώνται από τους δημοτικούς υπαλλήλους και τις οικογένειές τους. Αλλά ότι "θα βρεθούν από δήμαρχοι κλητήρες, όσοι εφαρμόσουν την πολιτική της κινητικότητας", την πρόχειρη και οριζόντια, είναι απλά ομολογία της ΠΟΕ-ΟΤA ότι φυσικά υπάρχει πελατειακή σχέση μεταξύ των μετακινούμενων δημοτόμπατσων και του πολιτικού προσωπικού που προίσταται των δήμων...

Και πάνω που έρχεται η κυβέρνηση να επαναφέρει τη τάξη, από κει που όλοι μα όλοι βρίζανε την δημοτική αστυνομία και τους χαραμοφάηδες αφισοκολλητές - σουλατσαδόρους της,  τώρα θυμήθηκαν ότι επιτελούσε σημαντικό έργο, και ότι οι αξιοκρατικά προσληφθέντες υπάλληλοι τη είναι όλοι πανεπιστήμονες, με δεκάδες μεταπτυχιακά και ντοκτορά και θα τους λείψει η δήθεν "προσφορά" τους!

Δουλεύουν τον κόσμο οι δήμαρχοι. Τα κόμματά τους αποφασίζουν κι εκείνοι το παίζουν αντάρτες για τα ρουσφέτια τους. Έχει πλάκα να καλέσουν τους δημότες σε ταραχές και συλλαλητήρια για να μην χάσουν μερικούς άχρηστους σουλατσαδόρους που τους φόρτωσαν...

Παρόλα αυτά ουδείς απάντησε πόσοι δημοτικοί αστυνομικοί χρειάζονται για ποιες δουλειές, αν μπορούν να πάνε στην ΕΛ.ΑΣ όπου θα έχουν και όπλα. και αν ναι τι εκπαίδευση χρειάζονται και πώς ακριβώς διορίσθηκαν στους δήμους οι γυναίκες και οι άνδρες της δημοτικής αστυνομίας...

Και για τυχόν μπούρδες που θ' ακουστούν περί "κοινωνικής αλληλεγγύης" και συμπαράστασης, δεν υπάρχει τέτοια. Καθένας το τομάρι του κοιτάζει από τότε που έκανε τα πάντα (ακόμη και κακολογώντας - συκοφαντώντας άλλους συν-υποψήφιους) να βρεθεί αυτός κι όχι εκείνοι σε μια καλοπληρωμένη θέση σε ΕΡΤ, ΔΕΗ, ΟΣΕ, ΟΤΕ, ΟΤΑ κλπ, μέχρι τώρα που απεγνωσμένα καλεί όλους να τον στηρίξουν στο βολικό για κείνον και μόνο καταστημένο του...

ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ ΚΑΙ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΟΚΡΑΤΙΑ...

Τα τελευταία 15 χρόνια έχουν γίνει εκατοντάδες παράνομες προσλήψεις υπαλλήλων, συγγενών εν ενεργεία και συνταξιούχων υπαλλήλων. Τους προσέλαβαν με παράνομα δικαιολογητικά, με ψεύτικες προϋπηρεσίες, με παράνομες προϋπηρεσίες, με παράνομα πτυχία, ώστε να γίνουν αορίστου χρόνου.

Υπέγραφαν κάποιοι υψηλά ιστάμενοι ψεύτικες προϋπηρεσίες για να προσληφθούν ως υπάλληλοι αορίστου χρόνου. Υπήρξε παράνομος πλουτισμός των αρμοδίων που έκαναν τις παράνομες προσλήψεις. Τους έστελναν στα κομματικά γραφεία πριν από την πρόσληψή τους για να πάρουν έγκριση από αυτά και έτσι έχουν πλήρη κομματική προστασία.

Η οικογενειοκρατία  που έχει κατακλύσει τα πάντα και οι παράνομες προσλήψεις αποτελούν την συντριπτική πλειοψηφία. Προβαίνει σε καταλήστευση του δημοσίου χρήματος, σε κάθε είδους παρανομία, χρηματοδοτούν τους ευεργέτες τους, προϊσταμένους, διοικήσεις και κόμματα, συνθλίβουν όποιον δεν ενδίδει ή αντιστέκεται στις παρανομίες τους.

Η οικογενειοκρατία και οι παράνομοι προσληφθέντες που αποτελούν τη πλειοψηφία, με την ψήφο τους εξέλεγαν διοικήσεις, με την  ψήφο τους εκλέγουν μέλη υπηρεσιακών συμβουλίων, με την ψήφο τους εκλέγουν τα ΔΣ των συλλόγων προσωπικού κλπ, (όλο σχεδόν το ΔΣ διοικητικού προσωπικού υπηρετεί στην Δ/νση Διοικητικού!) κλπ. Οι κλίκες αυτές αποτελούν στην κυριολεξία συμμορία, μαφία, υπόκοσμο που λυμαίνεται τα πάντα, εις βάρος του Δημοσίου Συμφέροντος.

Στην οικογενειοκρατία παράνομα μοιράζουν πολλαπλούς μισθούς για ψεύτικες υπερωρίες, από κρυφούς  λογαριασμούς κλπ. Χωρίς αυτήν την οικογενειοκρατία δεν θα μπορούσε να υπάρχει η τεράστια διαφθορά και η καταλήστευση του Δημοσίου χρήματος πέρα από κάθε όριο, που λαμβάνει χώρα, τουλάχιστον τα τελευταία 15 χρόνια και πτώχευσαν την Χώρα μας. Οι εισαγγελείς θα πρέπει να προβούν στην ποινική δίωξη αυτών που έκαναν τις παράνομες προσλήψεις τα τελευταία 15 χρόνια, να γίνει αυστηρός έλεγχος του πόθεν έσχες.

Πρέπει να διαλυθεί η οικογενειοκρατία για να παταχθεί η διαφθορά, διότι αυτά τα δύο συνδέονται.

Πρέπει να γίνει επιτόπιος αιφνίδιος έλεγχος από επιθεωρητές κλπ για τις παράνομες προσλήψεις. Το να καλούνται να δώσου στοιχεία τα ίδια τα μέλη της οικογενειοκρατίας και αυτοί που  προέβηκαν στις παράνομες προσλήψεις, με σκοπό τον παράνομο πλουτισμό, ποτέ δεν πρόκειται να πουν την αλήθεια. Γι' αυτό, θα πρέπει να διωχθεί η οικογενειοκρατία, για να σταματήσει το φαγοπότι που εδώ και 15 τουλάχιστον χρόνια έχει πάρει ανεξέλεγκτες διαστάσεις.

Το θέμα αυτό δεν είναι εύκολο. Οι κομματικές παρεμβάσεις πάντοτε ήταν έντονες για την κάλυψη του κομματικού στρατού, της οικογενειοκρατίας, των ομάδων για την καταλήστευση του Δημοσίου Χρήματος. Το Υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης πρέπει να απολύσει τους επίορκους, τα μέλη της οικογενειοκρατίας, τους υπεύθυνους για τις παράνομες προσλήψεις, τους επαγγελματίες κλέφτες. Να μην περιορίζεται μόνον σε γενικόλογες ανακοινώσεις του τύπου «θα ελεγχθούν τα παράνομα πτυχία», αλλά να πει και για δίωξη της οικογενειοκρατίας, τις παράνομες προϋπηρεσίες, βάσει των οποίων προσλήφθηκαν υπάλληλοι, τους επίορκους που έκαναν αυτές τις προσλήψεις. Είναι θλιβερό και περίεργο να μην τολμούν να θίξουν καν το τεράστιο θέμα της οικογενειοκρατίας. Είναι τουλάχιστον στρουθοκαμηλισμός να ζητά το Υπουργείο, από τέτοιου είδους υπηρεσίες, τα σχετικά στοιχεία, δηλαδή από τα μέλη της οικογενειοκρατίας, τους ίδιους τους υπεύθυνους γι' αυτή την κατάσταση, διότι εξυπακούεται ότι δεν λένε την αλήθεια και τα συγκαλύπτουν. Να στείλουν επιτόπου επιθεωρητές κλπ, να τα ελέγξουν, αν πραγματικά θέλουν να μάθουν την αλήθεια. Όλα τα άλλα είναι προφάσεις εν αμαρτίαις.

Τα συμφέροντα που διακυβεύονται είναι μεγάλα, καθώς και οι κομματικές καλύψεις. Ίσως γι' αυτό έχουν μπλοκάρει και προσπαθούν να βρουν άλλους για απόλυση ή διαθεσιμότητα, όπως δήθεν ακατάλληλους (αλήθεια, ποιος θα τους κρίνει; Η ίδια η οικογενειοκρατία; Οι κλίκες; Οι κομματικοί μηχανισμοί που τους διόρισαν;) Ο σκοπός τους είναι να τα μαγειρέψουν, ώστε να σωθούν τα μέλη της οικογενειοκρατίας, που αποτελούν κομματικούς στρατούς και προφανώς αλληλοκαλύπτονται. Έτσι θα γλυτώσουν οι πραγματικοί επίορκοι που έκαναν τις παράνομες προσλήψεις, διότι θίγονται τα κακουργήματα υψηλά ιστάμενων προσώπων.

Θα την πληρώσουν οι έντιμοι πτυχιούχοι μόνιμο υπάλληλοι που είναι έξω από αυτά, βαπτίζοντάς τους δήθεν ακατάλληλους και τα μέλη της οικογενειοκρατίας που έβαλαν από το παράθυρο, αορίστου χρόνο υπάλληλοι, και χωρίς διαγωνισμό δήθεν κατάλληλους! Τα μέλη της οικογενειοκρατίας έχουν στελεχώσει αναξιοκρατικά υπηρεσίες.  Πολλοί υπάλληλοι εξ αυτών έχουν προσληφθεί με πτυχία που καμιά σχέση δεν έχουν με το αντικείμενό τους και τις δραστηριότητες αυτής της υπηρεσίας!  Άραγε, τι λέει γι' αυτό το Υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης;

Σήμερα, ενώ νόμος επέβαλλε την απομάκρυνση, υπαλλήλων που έληξαν οι συμβάσεις τους ορισμένου χρόνου ή έργου, τώρα , με την Ελλάδα και τον λαό να υποφέρουν, με αθλιότητες και τεχνάσματα τους επαναπροσλαμβάνουν, μέσω του ΕΣΠΑ (χωρίς να τους απασχολούν στο ΕΣΠΑ) ή τους πληρώνουν με τεχνάσματα από αλλού! Αυτοί, εξυπακούεται ότι είναι συγγενείς υπηρετούντων.
Επομένως, για την προστασία του Δημοσίου συμφέροντος θα πρέπει άμεσα:

Να απολυθούν αυτοί που μπήκαν από το παράθυρο, υπάλληλοι αορίστου χρόνου χωρίς διαγωνισμό, αυτοί που  παράνομα τους προσέλαβαν τα μέλη της οικογενειοκρατίας, που αποτελούν κλίκες, συμμορίες και τις εστίες διαφθοράς, που είναι και οι αληθινοί επίορκοι. Καμιά νομιμοποίηση τέτοιων παράνομων καταστάσεων.

Να μην πληρώσουν οι έντιμοι μόνιμοι υπάλληλοι, που οι επίορκοι, υψηλά ιστάμενοι προσπαθούν με τεχνάσματα και μεθοδεύσεις να τους βαπτίσουν δήθεν ακατάλληλους, ενώ είναι πτυχιούχο και διορίσθηκαν μετά από συμμετοχή τους σε Πανελλήνιο Διαγωνισμό

Αρκετά ανέχθηκε ο Ελληνικός λαός τον κομματισμό και την οικογενειοκρατία, που δεινοπαθεί εξαιτίας τέτοιων εγκλημάτων.

Να σταματήσει επιτέλους να μηχανορραφεί το κομματικό κράτος και οι επαγγελματίες συνδικαλιστές, για να προστατεύσουν τον δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης κομματικό στρατό. Να γίνει εξυγίανση του Δημοσίου για το Δημόσιο συμφέρον, για την Χώρα μας που έχει γονατίσει από τέτοιου είδους εγκλήματα. Η δικαιοσύνη θα πρέπει να πράξει το καθήκον της ανεξάρτητα από τις πιο πάνω αντιξοότητες και τις μεθοδεύσεις του κομματισμού.

ΟΠΟΥ ΤΡΥΠΩΣΕΙ Ο ΚΑΘΕΙΣ...

Ως "ανεπίδεκτος μαθήσεως" χαρακτηρίστηκε κάποιος κάποτε και δικαίως τότε από τους καθηγητές του...

Από τότε είχε πάντα δουλειά και λεφτά στην τσέπη του, για πάνω από 30 χρόνια σήμερα, αυτός ο τυπικά αγράμματος.

Δεν έχει κάνει ούτε μια μέρα άνεργος, τον παρακαλάνε άλλοι να φύγει να έρθει στα δικά τους μαγαζιά με καλύτερες αμοιβές και δεν το κουνάει, δεν κινδυνεύει από απόλυση αφού είναι αγαπητός στον ισόβιο όπως αποδείχτηκε εργοδότη του...

Αυτό σημαίνει ν΄αξίζεις και να μετράς στην πιάτσα, να μη σε ξερνά η αγορά εργασίας...

Όπως συμβαίνει σε πολλές περιπτώσεις με τους απολυμένους, που δεν πρόσφεραν και τίποτα το ιδιαίτερο όσο "εργάζονταν" σε κάποιο αφεντικό. Αλλιώς θα ήταν περιζήτητοι στον τομέα τους, αντί ναυάγια της ζωής...

Τι κι αν φόρτωναν το βιογραφικό τους με τίτλους σπουδών κι επιστημοσύνης, κενά γράμματα ήταν τα ΔΕ, ΤΕ, ΠΕ, Master και PhD, μαζί με αμέτρητα άλλα χαρτιά για γλώσσες, σεμινάρια και ημερίδες που θα του έκαναν "ειδικούς" να ξεχωρίζουν από την πλέμπα, να υπηρετήσουν καλύτερα το αφεντικό που θα τους επέλεγε.

Σε τίποτα δεν τους ωφέλησε η πλύση εγκεφάλου που η ίδια η οικογένεια τους τους έκανε από τα πρώτα παιδικά χρόνια πως η επιτυχία στη ζωή είναι η απόκτηση ενός οποιοδήποτε πτυχίου και (για αυτούς) η επακόλουθη εύρεση εργασίας - υπαλληλικής σχέσης που θα διαρκούσε για πάντα. Σήμερα όλοι αυτοί αιφνιδιάστηκαν με τα σύγχρονα δεδομένα και έμειναν ξεκρέμαστοι κια παγωμένοι.

Τζάμπα ο κόπος κια τα έξοδα που έφερε αυτός ο ιδιότυπος μικροαστικός κοινωνικός ανταγωνισμός.

Τζάμπα οι ώρες που έγραψε ο γέρος τους στον προθάλαμο βουλευτικών γραφείων στην έμμονη προαπάθεια του να τακτοποιήσει τα βλαστάρια του, μην κακοπάθουν και μάθουν...

Τζάμπα κακολογούσαν και συκοφαντούσαν άλλους για να πάρουν αυτοί τη θέση που άπαντες διεκδικούσαν...

Έτσι βγάζοντας απέξω τους "άλλους" μη αρεστούς και φροντίζοντας μόνο για πάρτη τους φτιάξανε ζωές και οικογένειες που σήμερα είναι στον αέρα...

Αποδεικνύουν όμως με τον πιο τραγικό τρόπο το ρητό "όπου τρυπώσει ο καθένας" και για όσο καιρό, μετά την απόλυση για οποιοδήποτε λόγο έρχεται η μόνιμη ανεργία, αφού κανείς δεν θέλει να τους φορτωθεί, για να κάνουν δε δική τους δουλειά με κάτι που τα καταφέρνουν καλά ούτε λόγος να γίνεται, αν ναι θα το έκαναν στα νιάτα τους, τότε που είχαν διάθεση και ζωντάνια...

Τα χρόνια της βολής τους κορόϊδευαν κιόλας όποιον προσπαθούσε ανεξάρτητα κι αυτοδύναμα.

Όχι και τόσα δάκρυα λοιπόν για τους περισσότερους από τους "απολυμένους" που σκούζουν στον ΟΑΕΔ, απαιτώντας ακόμη να φορτώσουν το προσωπικό τους πρόβλημα σε άλλες πλάτες, καλύτερα δε για αυτούς στο αόριστο "κράτος", όπως εκφράζουν σε δηλώσεις τους...

Πληρώνουν επιλογές ζωής που ήταν και οι ίδιοι υπαίτιοι. Ας πάρουν το μάθημα τους!

ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ ΣΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ...

Τόσα χρόνια λέμε για τον παρασιτικό και διογκωμένο δημόσιο τομέα. Οι δημόσιοι υπάλληλοι είναι υπεράριθμοι, πως φτάσαμε εδώ; Μα με τους διορισμούς από το παράθυρο, δεκάδων χιλιάδων υπαλλήλων με μοναδικό κριτήριο βέβαια την ψηφοθηρία. Από όλες τις κυβερνήσεις από τη μεταπολίτευση και μετά. Κραυγές και καταγγελίες όταν ήσαν στην αξιωματική αντιπολίτευση, και διορισμοί όταν ήσαν στην κυβέρνηση...

Τώρα που η τρόικα επιτάσσει το αυτονόητο, λέμε κρίμα οι άνθρωποι. Πρέπει να αποφασίσουμε τι Ελλάδα θέλουμε και να πάρουμε όλοι ξεκάθαρη θέση.

Το ΠΑΣΟΚ λέει παίρνω τα μέτρα του μνημονίου και από την άλλη διορίζει 25000 άτομα! Ο Σαμαράς μιλάει για το 1821! Άλλοι λένε μην αλλάξει τίποτα στο δημόσιο. Όταν οι ηγέτες είναι κατώτεροι των περιστάσεων και κολλημένοι, οι ξένοι θα έρθουν να καλύψουν το κενό...

120.000 είναι ο αριθμός των δημοσίων υπαλλήλων που θέλει η τρόικα να απολυθούν, με στόχο τη σύμπτυξη των οργανικών μονάδων των Υπουργείων και των εποπτευόμενων οργανισμών κατά 30%. Είναι το αίτημα για το οποίο πρέπει να δεσμευτεί η κυβέρνηση προκειμένου να ξεμπλοκάρει η 6η δόση του δανείου.

Ο δημόσιος τομέας είναι υπερβολικά μεγάλος στην Ελλάδα χρειάζεται πραγματικά να μειωθεί, αλλά σταδικά με αξιολόγηση και όχι επειδή δεν μπορούν να βρεθούν τα λεφτά να τον συντηρούν. Η κατάρα της μονιμότητας τους έκανε τεμπέληδες, νωθρούς και αγενείς. Φίλησαν κατουρημένες ποδιές για να πάρουν τη θέση τους κι όταν την πήραν άρχιζαν τις απεργίες για να πάρουν περισσότερα.

Θα είναι δύσκολο για αυτούς που είχαν συνηθίσει στην μονιμότητα, αλλά τους άλλους του ιδιωτικού τομέα ή ακόμη χειρότερα τους άνεργους τους σκέφτηκε κανείς;

Δεν θυμάμαι ανάλογο ζόρι για τις χιλιάδες ΙΥ που χάθηκαν σε μια νύχτα και δεν θα έχουν και την ευκαιρία να βολευτούν αλλιώς τα υπόλοιπα χρόνια τους στην απίθανη εργασιακή εφεδρεία.

Εφεδρείες στην πλάτη αυτών που υποφέρουν, με τίποτα. Ας κάνουν τις δουλειές των αλλοδαπών, ή ας ξαναπάνε στα χωράφια. Εξάλλου στην ζωή κάθε ανθρώπου έρχεται και η ώρα που πρέπει να δουλέψει πραγματικά και οι άξιοι θα επιζήσουν παντού. Δεν με ενδιαφέρει τι θ΄απογίνουν γιατί όταν αυτοί βολεύτηκαν στο δημόσιο με ένα απολυτήριο λυκείου και βουλευτική παρέμβαση, γελούσαν με άτομα σαν εμένα. Πέρασαν καλά πολύ καιρό βολεμένοι, ας έχουν τώρα τις αναμνήσεις κείνων των χρόνων. Να δουν όψιμα τι σημαίνει να ψάχνεις για δουλειά με την αξία σου κι όχι με το μέσο σου...

Ας αρχίσουν τις απολύσεις από τους αργόμισθους αποσπασμένους ΔΥ που "απασχολούν" στα βουλευτικά και υπουργικά γραφεία τους, και που στα χαρτιά καταλαμβάνουν πολύτιμη θέση σε κάποια υπηρεσία, και το παίζουν και βασιλικότεροι του βασιλέως ως κομματικοί μπάστακες.

Η αλήθεια είναι μία και μοναδική: Στο Δημόσιο, στις ΔΕΚΟ και στην Τ. Αυτοδιοίκηση υπάρχουν εργαζόμενοι που μπήκαν γιατί τους άξιζε και άλλοι που μπήκαν στην κυριολεξία από το παράθυρο. Υπάρχουν κάποιοι σκληρά εργαζόμενοι σε νευραλγικές υπηρεσίες, αλλά υπάρχουν και περισσότεροι κηφήνες και αργόμισθοι που υπηρετούν ως κι από το σπίτι τους.

Αυτοί πρέπει να φύγουν διότι δεν πρόσφεραν δεν προσφέρουν και δεν είναι διατεθειμένοι να προσφέρουν στον τόπο. Εννοείται ότι οι περισσότεροι έχουν και οικογένειες, δάνεια και ένα σωρό άλλες υποχρεώσεις. Όπως και η συντριπτική πλειοψηφία των υπόλοιπων Ελλήνων...

Αν δεν αλλάξει το πολιτικό σύστημα ώστε να μην είναι κομματικό το κράτος, και 9 στους 10 να απολύσουμε μια τρύπα στο νερό κάνουμε. Αυτή είναι η διαφορά μας με το Βορρά, που έχει ισχυρές κρατικές δομές, με συμβολή στην ανάπτυξη και ισορροπία με τον καινοτόμο ιδιωτικό τομέα.

Ας προτείνει λοιπόν η ΑΔΕΔΥ εθελοντική εξίσωση αποδοχών και άλλων παροχών στον μέσο όρο του ιδιωτικό τομέα, ας προτείνετε οι πανεπιστημιακοί και οι εκπαιδευτικοί γενικότερα αύξηση της ολιγόωρης απασχόλησης σας, ας προτείνουν οι στρατιωτικοί να συνταξιοδοτούνται στα 60 και όχι στα 45 τους, για να πιστέψουμε ότι πραγματικά σας νοιάζει η "συνοχή του κοινωνικού ιστού" και να την αναζητήσουμε παρέα, διαφορετικά ούτε έχουμε ούτε θέλουμε να έχουμε καμμία συνοχή με ομάδες που όχι μόνο κανιβαλίζουν καθημερινά τις σάρκες μας αλλά μας κάνουν και κήρυγμα από πάνω...

Όταν αποφασίσουν οι δημόσιοι υπάλληλοι να κρίνονται και η θέση τους θα κρίνεται με τα ίδια καλά και κακά κριτήρια του ιδιώτη, τότε θα αποκτήσουν τον σεβασμό του πολίτη που του πληρώνει. Όλα τα άλλα περιττεύουν...

ΔΙΟΡΙΣΜΟΙ ΚΑΙ ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ...

Τα τελευταία τριάντα χρόνια, ήταν πρωτίστως οι κυβερνήσεις τού ΠΑΣΟΚ που παραφούσκωσαν με προσωπικό τις δημόσιες υπηρεσίες και ειδικά τις προνομιακές ΔΕΚΟ του ευρύτερου δημόσιου τομέα.

Ήταν τόσο εύκολο να μπει κανείς σε μια καλή θέση του δημοσίου, τόσο επαρκείς οι αποδοχές από την πρώτη στιγμή και τόσο γρήγορη η ανέλιξη, που έμοιαζε με παλαβομάρα η επιλογή του σκληρού δρόμου μιας καριέρας εκτός δημοσίου και όποιος επέλεγε τέτοια δύσκολη κι ανταγωνιστική καριέρα αντιμετωπίζονταν σαν κορόϊδο από τους γνωστούς του.

Ο διορισμός ήταν σχετικά απλή υπόθεση και καλά αμειβόμενες θέσεις υπήρχαν παντού. Ιδιαίτεροι υπουργών και γραμματέων, συνδικαλιστές, διευθυντές, προϊστάμενοι, μετακλητοί σε βουλευτές, κολλητοί κομματικών νομαρχών και δημάρχων, όλοι έβρισκαν τρόπο να διοριστούν μόνιμοι. Αλλά και όποιος έμπαινε σε μια απλή θέση του δημοσίου, κατ' ευθείαν μεταφερόταν στις παραπάνω θέσεις για να πληρώνεται καλύτερα και να ασκεί τοπική ή κλαδική εξουσία.

Πρόκειται για πολλές χιλιάδες άτομα που επί χρόνια έμαθαν να ζουν με σχετικά υψηλές αποδοχές χωρίς να πολύ-δουλεύουν, βοήθησαν το κόμμα τους με σκληρές συνδικαλιστικές αντιπαραθέσεις όταν κυβερνούσε το αντίπαλο και τώρα μπαίνουν στο στόχαστρο των "ευεργετών" τους.

Έτσι διορίστηκαν οι περισσότεροι δημόσιοι υπάλληλοι που ουρλιάζουν σήμερα, βλέποντας τις αποδοχές τους να μειώνονται και τους οργανισμούς τους να συγχωνεύονται ή να καταργούνται και οι ίδιοι να στέκουν μετέωροι κι αβέβαιοι...
Με τη θέσπιση του ΑΣΕΠ σταμάτησαν οι σωρηδόν απ' ευθείας διορισμοί στο δημόσιο με σχέση μονιμότητας. Άρχισε μετά η φάμπρικα των εκτάκτων και των συμβασιούχων. Τα ίδια έκαναν σχεδόν όλοι οι εκλεγμένοι δήμαρχοι και νομάρχες της χώρας με τους δικούς τους.

Ήταν θέμα απλής αριθμητικής με τόσο κόσμο βολεμένο κι αντιπαραγωγικό να δουν που πάει ο τόπος με τόσες σπατάλες και διορισμούς. Ήταν θέμα απλής λογικής να δουν ότι μια ολόκληρη γενιά διαπαιδαγωγείται σε μια αντιπαραγωγική λογική που μόνο δεινά επρόκειτο να φέρει. Αλλά η αυτονόητη λογική εξέλιπε εκείνους τους καιρούς της αφθονίας.

Τώρα η τύχη και η ειρωνεία της ζωής έριξε σ' αυτό το κόμμα τον κλήρο να προχωρήσει στην επικείμενη εκκαθάριση του δημοσίου, σαν ένα είδος εκδίκησης της ιστορίας. Αρκεί να ρίξει κανείς μια ματιά στα ποσοστά που παίρνει η ΠΑΣΚΕ στις εκλογές σ' όλους αυτούς τους οργανισμούς (μεταξύ 50% και 70%), για να καταλάβει τι είχε γίνει διαχρονικά.

Εφόσον λοιπόν το ΠΑΣΟΚ πρωτίστως καρπώθηκε επί δεκαετίες τα πολιτικά οφέλη αυτών των κομματικών διορισμών, αποτελεί πράξη στοιχειώδους ιστορικής δικαιοσύνης να εισπράξει τώρα και το πολιτικό κόστος τής κατεδάφισης αυτού του οικοδομήματος.