ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΕΙΣ...

Ποιος μπορεί να κάνει μεταρρυθμίσεις;

Χρειάζεται μία ισχυρή και δυναμική κυβέρνηση για να αποφασίσει και ένας αποτελεσματικός και αξιόπιστος κρατικός μηχανισμός για να εφαρμόσει. Τέτοια κυβέρνηση έχουμε χρόνια να δούμε. Όσο για αποτελεσματικό κρατικό μηχανισμό, δεν τον είχαμε ποτέ.

Πρώτα έχει σημασία ποιος ζητάει μία μεταρρύθμιση και κατά πόσο μπορεί να τη επιβάλλει.

Μετά χρειάζεται αξιολόγηση των μεταρρυθμίσεων. Ποιά τώρα και γιατί αυτή πρώτη; Ποιά πρέπει να ακολουθήσει; Ποιά θα συμπληρώσει τυχός προβλήματα που θα προκύψουν από τις προηγούμενες;

Το Ελληνικό πελατειακό πολιτικό σύστημα κάνει τις μεταρρυθμίσεις από δύσκολες μέχρι αδύνατες.

Κάθε μεταρρύθμιση αφορά δύο τάξεις ανθρώπων: αυτούς που βλάπτει (ή έστω ξεβολεύει) και αυτούς που ωφελεί.

Πάρτε το άνοιγμα ενός κλειστού επαγγέλματος. Οι εντός βλάπτονται, ιδίως οι παλαιοί οι εκτός και οι νεοεισερχόνενοι στον χώρο ωφελούνται. Αλλά οι εντός είναι συγκεκριμένοι και οργανωμένοι. Έχουν τα συνδικάτα τους και μπορούν να ασκήσουν πίεση με απεργίες, κωλυσιεργίες και πολιτικές απειλές.
 Οι εκτός είναι διάσπαρτοι και ανοργάνωτοι. Τα οφέλη θα τα δουν μόνον αν και όταν κάποτε χρειασθούν τις υπηρεσίες ενός π. χ. δικηγόρου. Εφόσον δεν ενδιαφέρονται άμεσα δεν ασκούν πίεση, ακόμα και αν ήθελαν,δεν  έχουν τρόπο να την ασκήσουν...

Ως σήμερα στην Ελλάδα δεν υπάρχει οργανωμένη κοινωνία πολιτών που να γνωρίζει και να προασπίζεται τα δικαιώματά της.

Αυτή θα ήταν ο αντίπαλος πόλος προς όλες τις συντεχνίες και θα ασκούσε πίεση στην εξουσία για να θεσπίσει και κυρίως να εφαρμόσει τις μεταρρυθμίσεις. Είμαστε μία κατακερματισμένη κοινωνία όπου ο καθένας κοιτάει το συμφέρον το δικό του ή των "δικών του"  και κανείς του συνόλου.

Άρα πότε θα γίνουν ή θα προχωρήσουν ουσιαστικά οι απαιτούμενες μεταρρυθμίσεις;

Αυτό ακόμη και ξένοι παρατηρητές των Ελληνικών γενομένων και γνώστες της παραγματικότητας, το αναρρωτούνται...

Η ΚΥΡΙΑ ΚΑΙ Ο ΝΑΥΤΗΣ (ΤΑΙΝΙΑ)...

Αλαζονική αριστοκράτισσα βρίσκεται απομονωμένη σε νησίδα με ναύτη προλετάριο του γιωτ της κρουαζιέρας.Η ανάγκη, μέσα από την οπτική εξωφρενικά αστείων σκηνών θα αποκαλύψει και επαναπροσδιορίσει πολλά στη ζωή τους...

H Λίνα Βερτμίλερ μετά το "Ιστορία έρωτα και Αναρχίας" με τους ίδιους πρωταγωνιστές,δίνει αυτή τη συμβολική μεταφορά της ασύμμετρης πάλης των τάξεων,της εξουσίας και του έρωτα με απρόσμενες ανατροπές και επαναφορές...

ΕΙΣΑΓΩΓΕΣ - ΕΞΑΓΩΓΕΣ...

Ενώ η Ελληνική οικονομία έχει ζήσει την κατάρρευση της εσωτερικής ζήτησης από το 2008 και μετά, δεν έχει ακόμα καταφέρει να βρει τον δρόμο προς τις αγορές του εξωτερικού.

Αυτό ωστόσο είναι το βασικό προαπαιτούμενο για την ανόρθωση της οικονομίας και έχει αρχίσει να συμβαίνει στις άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής περιφέρειας (Ισπανία, Πορτογαλία, Ιρλανδία) οι οποίες σιγά-σιγά βγαίνουν από την κρίση.

Η στασιμότητα των εξαγωγών δείχνει τη δυσκολία που αντιμετωπίζει η Ελλάδα στην προσαρμογή της σε καθεστώς μεγαλύτερης παραγωγικότητας και εξωστρέφειας και αποτελεί τροχοπέδη για την ανάκαμψη της οικονομίας.

Για να εισρεύσουν πραγματικά (και όχι δανεικά) χρήματα στην χώρα, πρέπει να αυξηθούν οι εξαγωγές και να βελτιωθούν οι τουριστικές υπηρεσίες της.

Για να συμβεί αυτό θα πρέπει περισσότεροι να δημιουργήσουν εξωστρεφείς επιχειρήσεις.
Πώς δεν εξάγουμε! Εξάγουμε εργατικά χέρια και επιστημονικά μυαλά και εισάγουμε κάποια εμβάσματα!
Ένα πετυχημένο μοντέλο, όμως 50 χρόνια πριν, σε άλλες συνθήκες.

Επιπλέον αναπληρώνουμε το ποιοτικό ανθρώπινο δυναμικό που χάνουμε με κάθε ράτσας, θρησκείας και χρώματος αδέσποτο τομάρι που μπαίνει στη χώρα και δρα ανενόχλητο ικανοποιώντας όποια απωθημένα και στερήσεις είχε από τη χώρα του. Εις βάρος μας πάντα, μα μη μιλάμε γιατί θα μας πούνε ρατσιστές και "φασίστες" κάποιοι βλαμένοι...

Μάλιστα οι ψυχές που εξάγουμε, κατά κάποιον τρόπο χάνουνε και το δικαίωμα της ψήφου. Γιατί ποιος θα έρθει από τις ΗΠΑ, την Αυστραλία, το ΗΒ ή τη Γερμανία ακόμα, για να ψηφίσει;

Μέχρι να θεσπιστεί η ψήφος δια αλληλογραφίας, όπως πάρα πολύ πετυχημένα κάνουνε και άλλες χώρες της Ε.Ε. ένα έλλειμμα δημοκρατίας θα το έχουμε σε αυτή τη χώρα.

Αν και εσείς ποιους λέτε ότι θα ψηφίσουν εκείνοι που αναγκάστηκαν να φύγουν;

Είναι σαν να ζητάμε από έναν πρόσφυγα, να ψηφίσει εκείνους που τον εκτόπισαν....

Και πως να εξάγουμε Ελληνικά ποιοτικά προϊόντα όταν το υπερφορτωμένο πελατειακό κράτος φορτώνει νέους φόρους στον παραγωγικό τομέα, για να έχει λεφτά να δίνει η κάθε κυβέρνηση στην πελατεία της;

Και όταν δεν μειώνει την γραφειοκρατία και διαφθορά που πνίγουν την Ελληνική παραγωγικότητα, μην και ενοχληθεί το πελατειακό κατεστημένο; Όταν δεν μειώνει τις στρεβλώσεις που κάνουν πιο ακριβή την παραγωγή και άρα αυξάνουν τις τιμές και δυσχεραίνουν τον διεθνή ανταγωνισμό (όπως υπερβολικές εργοδοτικές εισφορές, κλειστά επαγγέλματα, φόροι υπέρ τρίτων, συντεχνιακά προνόμια, υψηλό κόστος ενέργειας κλπ), γιατί έτσι συμφέρει την πελατεία της;

Η μόνη δυνατότητα ανατροπής είναι ο Ελληνικός λαός να υποστηρίξει με την ψήφο του κάποια από τα νέα μη πελατειακά (κατά το μη- μνημονιακά) κόμματα!

Και τι πρέπει να κάνουμε είναι απλό: να κτίσουμε τους θεσμούς των επιτυχημένων Ευρωπαϊκών κρατών, που καταλαμβάνουν τις πρώτες θέσεις διεθνώς τόσο σε ποιότητα ζωής των λαών όσο και στην διανομή πλούτου.

Όλα τα άλλα είναι κοροϊδίες πάνω σε κοροϊδίες, ψέματα πάνω στα ψέματα...

Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΤΖΙΝΙ...

Ένας παλιός μύθος διηγείται την ιστορία ενός φτωχού άντρα, που ενώ περιφερόταν στο δάσος κάποια μέρα, ανακάλυψε ένα σκονισμένο μπλε μπουκάλι.

Καθώς το καθάριζε ξεπετάχτηκε από μέσα ένα τζίνι!

Το τζίνι υποσχέθηκε στον άντρα ότι θα του εκπλήρωνε όσες ευχές μπορούσε να σκεφτεί, υπό έναν όρο: αν ο άντρας δεν μπορούσε να σκεφτεί άλλες ευχές κάποτε, το τζίνι θα τον έτρωγε!

Ο φτωχός άντρας συμφώνησε, σίγουρος ότι δεν θα δυσκολευόταν καθόλου να κρατήσει το τζίνι απασχολημένο.

Στην αρχή ζήτησε ένα πλούσιο γεύμα. Το τζίνι εμφάνισε αμέσως μπροστά του δεκάδες πιατέλες με λαχταριστά εδέσματα. Όταν ο άντρας είδε όλα αυτά τα φαγητά, ευχήθηκε να είχε μερικούς υπηρέτες για να τον ταΐσουν. Προτού καλά - καλά συνειδητοποιήσει τη σκέψη του, η ευχή του είχε πραγματοποιηθεί.

Και η μία ευχή διαδεχόταν την άλλη.

Ο φτωχός άντρας δεν άργησε να βρεθεί σε ένα πανέμορφο παλάτι με μια υπέροχη γυναίκα και με καταπληκτικά παιδιά. Παρόλο που δυσκολευόταν, εξακολουθούσαν να κρατούν το τζίνι απασχολημένο. Σύντομα, όμως ο άντρας και η γυναίκα του άρχισαν να ανησυχούν ότι δεν θα μπορούσαν να σκεφτούν καμία άλλη ευχή.

Τότε ο άντρας θυμήθηκε ότι σ΄ ένα ερημητήριο εκεί κοντά ζούσε ένας σοφός γέροντας. Αποφάσισαν μαζί με τη γυναίκα του να τον επισκεφτούν, ελπίζοντας ότι ο σοφός αυτός άνθρωπος θα μπορούσε να τους προτείνει κάποια λύση και να τους σώσει από το τζίνι. Και πραγματικά, ο γέροντας τους βοήθησε. Τους συμβούλεψε να ορθώσουν έναν ψηλό στύλο και να διατάξουν το τζίνι να το γυαλίζει αδιάκοπα από τη βάση ως την κορυφή. Όποτε θα χρειάζονταν κάτι, θα του ζητούσαν να διακόπτει για λίγο τη δουλειά του.

Το τζίνι φυσικά είναι ο νους μας.

Όταν ο νους δεν είναι απορροφημένος από κάποια δραστηριότητα, απειλεί να μας καταβροχθίσει με τα άγχη και τις αρνητικές σκέψεις που γεννάει.

Το γυάλισμα του στύλου από τη βάση έως την κορυφή του συμβολίζει τη διαδικασία της αναπνοής. Όταν ο νους μας απασχολείται με την παρατήρηση της εισερχόμενης και εξερχόμενης αναπνοής, τότε δεν μπορεί να μας «επιτεθεί». Μπορούμε να τον χρησιμοποιήσουμε σαν υπηρέτη αντί να του επιτρέπουμε να μας διαφεντεύει.

Αυτό είναι το απόσταγμα της σοφίας όλων των αρχαίων και σύγχρονων ρευμάτων ψυχολογίας...

Από τον φίλο μου
Άκη Αγγελάκη

MNHMONIAKOI - ANTIMNHMONIAKOI...

Bλέπω κι ακούω πολύ συχνά ιδίως από ανθρώπους του ΣΥΡΙΖΑ και υποψήφιους περιφερειάρχες - δημάρχους, να κάνουν τις δηλώσεις τους περί μάχης μνημονιακών - αντιμνημονιακών στις δημοτικές εκλογές.

Και συνειδητοποίησα πως η κολυμπήθρα του Σιλωάμ υπάρχει και σήμερα. Κυκλοφορεί ανάμεσα μας.

Για την ακρίβεια, κυκλοφορεί μέσα στο στόμα μας, έτοιμη ανά πάσα στιγμή να βοηθήσει κάθε τυφλό πολιτικάντη να βρει το φως του.

Η σημερινή κολυμπήθρα του Σιλωάμ είναι μια φράση: «είμαι αντιμνημονιακός».

Την ξεστομίσατε; Μπράβο. Εξαγνιστήκατε.

Αυτό εξάλλου, είναι και το βασικό επιχείρημα του ΣΥΡΙΖΑ σε βάρος των δύο αντιπάλων του, ότι είναι "μνημονιακοί".

Άρα, ανίκανοι; Ρωτώ εγώ. Και ο "αντιμνημονιακός", είναι εξ ορισμού ικανός;

Δεν θα κρίνουμε δηλαδή τον κάθε ένα θετικά ή αρνητικά για την απόδοση του ως περιφερειάρχη και για το αν κατάφερε να βελτιώσει τη ζωή μας, ή τι θα μπορέσει να προσφέρει αν εκλεγεί με το πρόγραμμα του, αλλά πρέπει να τον κρίνουμε για το αν έχει κάνει δήλωση μετανοίας επειδή το κόμμα του στήριξε το μνημόνιο αυτό μας λέει ο ΣΥΡΙΖΑ.

Μην φοβάται πια κανείς, αδέρφια, όσο κι αν κόπριζε εδώ και μια - δυο δεκαετίες σε οποιονδήποτε δημόσιο φορέα, όποιες απόψεις κι αν έχει περί παντός επιστητού!

Αν είναι αντιμνημονιακός κατά δήλωση του:
α) έχει εξασφαλίσει απόλυτη αμνηστία και
β) είναι ικανότατος, ότι κι αν του βάλεις να κάνει θα τα καταφέρει, όλοι οι αντιμνημονιακοί έχουν τρελό ταλέντο στα πάντα.

Αυτή η στάση του ΣΥΡΙΖΑ να προωθεί τον νέο διχασμό της χώρας σε μνημονιακούς και αντιμνημονιακούς ανθρώπους, μου θυμίζει εκείνο το παλιό ανέκδοτο: «δεν είμαι εγώ ρατσιστής, εκείνοι είναι μαύροι».

Και μπερδεύομαι κι εγώ και κάθε άλλος σκεπτόμενος άνθρωπος, επειδή το μυαλό του καθενός μας νομίζει πως θυμάται ένα μικρό κόμμα που το έλεγαν Συνασπισμό της Αριστεράς και της Προόδου, το οποίο φώναζε επί χρόνια να μην κομματικοποιούμε τις αυτοδιοικητικές εκλογές, να μην βάζουν τα μεγάλα κόμματα εκβιαστικά διλήμματα στους ψηφοφόρους για να τους αναγκάζουν να ψηφίζουν ως "γουρούνι στο σακί" τους υποψηφίους τους.

Πόσο εύκολη είναι η αμνησία στο χθες μόλις κάποιο κόμμα (εντελώς τυχαία εδώ) αποκτήσει δύναμη, ε;

Οποιαδήποτε απάντηση από κομματάρχες κάθε κόμματος, ευπρόσδεκτη...

ΟΛΑ ΘΑ ΠΑΝΕ ΚΑΛΑ (ΤΑΙΝΙΑ)...

Eλληνική ταινία από το 2009.

Ο Φάνης και η Τζίνα ένα παράνομο ερωτικό ζευγάρι, παρασύρονται από τον Μιλτιάδη τον επίσημο αρραβωνιαστικό της Τζίνας, σε μια αλλόκοτη απαγωγή. Αντί για τον διεφθαρμένο μεγαλοδικηγόρο Γιώτη Μαθιόπουλο, απαγάγουν την ανεπιθύμητη θεία του Ελενίτσα!.

Η απροσδόκητη εξέλιξη θα τους φέρει όλους αντιμέτωπους με τις πιο κωμικοτραγικές καταστάσεις, αφού το λάθος θύμα, που έχουν στα χέρια τους, δεν είναι ένα απλό θύμα...

ΚΑΘΕ ΕΚΛΟΓΗ ΤΩΝ ΩΡΑ ΤΗΣ...

Έχω βαρεθεί κάθε φορά να βλέπω κάθε φορά που γίνονται, να μετατρέπουμε μονίμως τις ευρωπαϊκές και τις αυτοδιοικητικές εκλογές σε αυτή τη χώρα σε κάτι άλλο από αυτό που είναι.

Να τις προσαρμόζουμε στα μέτρα των σκοπιμοτήτων όπως βολεύει κάποιους των κομματικών ιερατείων.

Το 2010 κάναμε δημοτικές και περιφερειακές εκλογές με θέμα το μνημόνιο! Ήταν ακόμα η εποχή που ο Σαμαράς υποσχόταν το «άλλο μείγμα». Λες και ικανή και αναγκαία συνθήκη για να γίνει κάποιος καλός δήμαρχος ή περιφερειάρχης ήταν η αντίθεσή του στην τρόικα...

Το 2014 που το «άλλο μείγμα» το υπόσχεται ο Τσίπρας πάμε να κάνουμε ευρωεκλογές με αίτημα το «να πέσει η κυβέρνηση»! Ε, τότε γιατί να μην κάνουμε και βουλευτικές εκλογές την ίδια μέρα να τελειώνουμε;

Έτσι φτάσαμε στο σημείο να μη συζητάμε ούτε για την Ευρώπη, ούτε για τις τοπικές κοινωνίες.
Λες και είναι λίγες και ασήμαντες οι προκλήσεις που έχει να αντιμετωπίσει η ευρωπαϊκή οικογένεια τα επόμενα χρόνια και δεν μας αφορούν εμάς εδώ στη βαλκανική επαρχία.

Λες και έχει λίγα προβλήματα η τοπική αυτοδιοίκηση να υπερβεί, τα οποία είναι έξω και πέρα από εμάς. Δεν επηρεάζουν άμεσα την καθημερινή μας ζωή.

ΤηΝ ευθύνη για όλα αυτά την έχει το πολιτικό σύστημα. Γιατί βρίσκει και κάνει.

Όσο η κοινωνία «τσιμπά» και αποδέχεται να γίνεται πιόνι στα γρανάζια της εκάστοτε κομματικής μηχανής τέτοια φαινόμενα θα έχουμε.

Σε αυτές τις ευρωεκλογές ας μιλήσουμε για την Ευρώπη...

Σε αυτές τις αυτοδιοικητικές εκλογές ας μιλήσουμε για την αυτοδιοίκηση...

ΟΙ ΓΙΟΙ ΤΗΣ ΕΡΗΜΟΥ (ΤΑΙΝΙΑ)...

Κωμική ταινία από το 1933. Με τους Χοντρό - Λιγνό.

When Stan and Ollie trick their wives into thinking that they are taking a medicinal cruise while they're actually going to a convention, the wives find out the truth the hard way..