ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΕΙΣ...

Ποιος μπορεί να κάνει μεταρρυθμίσεις;

Χρειάζεται μία ισχυρή και δυναμική κυβέρνηση για να αποφασίσει και ένας αποτελεσματικός και αξιόπιστος κρατικός μηχανισμός για να εφαρμόσει. Τέτοια κυβέρνηση έχουμε χρόνια να δούμε. Όσο για αποτελεσματικό κρατικό μηχανισμό, δεν τον είχαμε ποτέ.

Πρώτα έχει σημασία ποιος ζητάει μία μεταρρύθμιση και κατά πόσο μπορεί να τη επιβάλλει.

Μετά χρειάζεται αξιολόγηση των μεταρρυθμίσεων. Ποιά τώρα και γιατί αυτή πρώτη; Ποιά πρέπει να ακολουθήσει; Ποιά θα συμπληρώσει τυχός προβλήματα που θα προκύψουν από τις προηγούμενες;

Το Ελληνικό πελατειακό πολιτικό σύστημα κάνει τις μεταρρυθμίσεις από δύσκολες μέχρι αδύνατες.

Κάθε μεταρρύθμιση αφορά δύο τάξεις ανθρώπων: αυτούς που βλάπτει (ή έστω ξεβολεύει) και αυτούς που ωφελεί.

Πάρτε το άνοιγμα ενός κλειστού επαγγέλματος. Οι εντός βλάπτονται, ιδίως οι παλαιοί οι εκτός και οι νεοεισερχόνενοι στον χώρο ωφελούνται. Αλλά οι εντός είναι συγκεκριμένοι και οργανωμένοι. Έχουν τα συνδικάτα τους και μπορούν να ασκήσουν πίεση με απεργίες, κωλυσιεργίες και πολιτικές απειλές.
 Οι εκτός είναι διάσπαρτοι και ανοργάνωτοι. Τα οφέλη θα τα δουν μόνον αν και όταν κάποτε χρειασθούν τις υπηρεσίες ενός π. χ. δικηγόρου. Εφόσον δεν ενδιαφέρονται άμεσα δεν ασκούν πίεση, ακόμα και αν ήθελαν,δεν  έχουν τρόπο να την ασκήσουν...

Ως σήμερα στην Ελλάδα δεν υπάρχει οργανωμένη κοινωνία πολιτών που να γνωρίζει και να προασπίζεται τα δικαιώματά της.

Αυτή θα ήταν ο αντίπαλος πόλος προς όλες τις συντεχνίες και θα ασκούσε πίεση στην εξουσία για να θεσπίσει και κυρίως να εφαρμόσει τις μεταρρυθμίσεις. Είμαστε μία κατακερματισμένη κοινωνία όπου ο καθένας κοιτάει το συμφέρον το δικό του ή των "δικών του"  και κανείς του συνόλου.

Άρα πότε θα γίνουν ή θα προχωρήσουν ουσιαστικά οι απαιτούμενες μεταρρυθμίσεις;

Αυτό ακόμη και ξένοι παρατηρητές των Ελληνικών γενομένων και γνώστες της παραγματικότητας, το αναρρωτούνται...