Ένας παλιός μύθος διηγείται την ιστορία ενός φτωχού άντρα, που ενώ
περιφερόταν στο δάσος κάποια μέρα, ανακάλυψε ένα σκονισμένο μπλε
μπουκάλι.
Καθώς το καθάριζε ξεπετάχτηκε από μέσα ένα τζίνι!
Το τζίνι υποσχέθηκε στον άντρα ότι θα του εκπλήρωνε όσες ευχές μπορούσε να σκεφτεί, υπό έναν όρο: αν ο άντρας δεν μπορούσε να σκεφτεί άλλες ευχές κάποτε, το τζίνι θα τον έτρωγε!
Ο φτωχός άντρας συμφώνησε, σίγουρος ότι δεν θα δυσκολευόταν καθόλου να κρατήσει το τζίνι απασχολημένο.
Στην αρχή ζήτησε ένα πλούσιο γεύμα. Το τζίνι εμφάνισε αμέσως μπροστά του δεκάδες πιατέλες με λαχταριστά εδέσματα. Όταν ο άντρας είδε όλα αυτά τα φαγητά, ευχήθηκε να είχε μερικούς υπηρέτες για να τον ταΐσουν. Προτού καλά - καλά συνειδητοποιήσει τη σκέψη του, η ευχή του είχε πραγματοποιηθεί.
Και η μία ευχή διαδεχόταν την άλλη.
Ο φτωχός άντρας δεν άργησε να βρεθεί σε ένα πανέμορφο παλάτι με μια υπέροχη γυναίκα και με καταπληκτικά παιδιά. Παρόλο που δυσκολευόταν, εξακολουθούσαν να κρατούν το τζίνι απασχολημένο. Σύντομα, όμως ο άντρας και η γυναίκα του άρχισαν να ανησυχούν ότι δεν θα μπορούσαν να σκεφτούν καμία άλλη ευχή.
Τότε ο άντρας θυμήθηκε ότι σ΄ ένα ερημητήριο εκεί κοντά ζούσε ένας σοφός γέροντας. Αποφάσισαν μαζί με τη γυναίκα του να τον επισκεφτούν, ελπίζοντας ότι ο σοφός αυτός άνθρωπος θα μπορούσε να τους προτείνει κάποια λύση και να τους σώσει από το τζίνι. Και πραγματικά, ο γέροντας τους βοήθησε. Τους συμβούλεψε να ορθώσουν έναν ψηλό στύλο και να διατάξουν το τζίνι να το γυαλίζει αδιάκοπα από τη βάση ως την κορυφή. Όποτε θα χρειάζονταν κάτι, θα του ζητούσαν να διακόπτει για λίγο τη δουλειά του.
Το τζίνι φυσικά είναι ο νους μας.
Όταν ο νους δεν είναι απορροφημένος από κάποια δραστηριότητα, απειλεί να μας καταβροχθίσει με τα άγχη και τις αρνητικές σκέψεις που γεννάει.
Το γυάλισμα του στύλου από τη βάση έως την κορυφή του συμβολίζει τη διαδικασία της αναπνοής. Όταν ο νους μας απασχολείται με την παρατήρηση της εισερχόμενης και εξερχόμενης αναπνοής, τότε δεν μπορεί να μας «επιτεθεί». Μπορούμε να τον χρησιμοποιήσουμε σαν υπηρέτη αντί να του επιτρέπουμε να μας διαφεντεύει.
Αυτό είναι το απόσταγμα της σοφίας όλων των αρχαίων και σύγχρονων ρευμάτων ψυχολογίας...
Από τον φίλο μου
Άκη Αγγελάκη
Καθώς το καθάριζε ξεπετάχτηκε από μέσα ένα τζίνι!
Το τζίνι υποσχέθηκε στον άντρα ότι θα του εκπλήρωνε όσες ευχές μπορούσε να σκεφτεί, υπό έναν όρο: αν ο άντρας δεν μπορούσε να σκεφτεί άλλες ευχές κάποτε, το τζίνι θα τον έτρωγε!
Ο φτωχός άντρας συμφώνησε, σίγουρος ότι δεν θα δυσκολευόταν καθόλου να κρατήσει το τζίνι απασχολημένο.
Στην αρχή ζήτησε ένα πλούσιο γεύμα. Το τζίνι εμφάνισε αμέσως μπροστά του δεκάδες πιατέλες με λαχταριστά εδέσματα. Όταν ο άντρας είδε όλα αυτά τα φαγητά, ευχήθηκε να είχε μερικούς υπηρέτες για να τον ταΐσουν. Προτού καλά - καλά συνειδητοποιήσει τη σκέψη του, η ευχή του είχε πραγματοποιηθεί.
Και η μία ευχή διαδεχόταν την άλλη.
Ο φτωχός άντρας δεν άργησε να βρεθεί σε ένα πανέμορφο παλάτι με μια υπέροχη γυναίκα και με καταπληκτικά παιδιά. Παρόλο που δυσκολευόταν, εξακολουθούσαν να κρατούν το τζίνι απασχολημένο. Σύντομα, όμως ο άντρας και η γυναίκα του άρχισαν να ανησυχούν ότι δεν θα μπορούσαν να σκεφτούν καμία άλλη ευχή.
Τότε ο άντρας θυμήθηκε ότι σ΄ ένα ερημητήριο εκεί κοντά ζούσε ένας σοφός γέροντας. Αποφάσισαν μαζί με τη γυναίκα του να τον επισκεφτούν, ελπίζοντας ότι ο σοφός αυτός άνθρωπος θα μπορούσε να τους προτείνει κάποια λύση και να τους σώσει από το τζίνι. Και πραγματικά, ο γέροντας τους βοήθησε. Τους συμβούλεψε να ορθώσουν έναν ψηλό στύλο και να διατάξουν το τζίνι να το γυαλίζει αδιάκοπα από τη βάση ως την κορυφή. Όποτε θα χρειάζονταν κάτι, θα του ζητούσαν να διακόπτει για λίγο τη δουλειά του.
Το τζίνι φυσικά είναι ο νους μας.
Όταν ο νους δεν είναι απορροφημένος από κάποια δραστηριότητα, απειλεί να μας καταβροχθίσει με τα άγχη και τις αρνητικές σκέψεις που γεννάει.
Το γυάλισμα του στύλου από τη βάση έως την κορυφή του συμβολίζει τη διαδικασία της αναπνοής. Όταν ο νους μας απασχολείται με την παρατήρηση της εισερχόμενης και εξερχόμενης αναπνοής, τότε δεν μπορεί να μας «επιτεθεί». Μπορούμε να τον χρησιμοποιήσουμε σαν υπηρέτη αντί να του επιτρέπουμε να μας διαφεντεύει.
Αυτό είναι το απόσταγμα της σοφίας όλων των αρχαίων και σύγχρονων ρευμάτων ψυχολογίας...
Από τον φίλο μου
Άκη Αγγελάκη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου