ΜΑΝΤΙΝΑΔΟΛΟΓΟΙ ΣΤΟ ΚΡΕΒΒΑΤΙ...

Όταν ζούσε ακόμη ο Καμινοκωστής ο μαντιναδολόγος είχε πάει για επίσκεψη μια φορά στον φίλο του τον Παπαδάκη ή Λαγό στην Κουδουμαλιά στο Λασίθι.

Ο Παπαδάκης χάρηκε που είδε τον καλό του φίλο ύστερα από πολύ καιρό, τον φιλοξένησε καλά όπως ξέρουνε οι Κρητικοί, μα το σπίτι του ήταν μικρό και δεν είχε πολύ χώρο.

Έτσι αργά το βράδυ όταν ήρθε η ώρα να κοιμηθούνε, ξαπλώνουνε και οι τρείς, ο Καμινοκωστής, ο Παπαδάκης και η γυναίκα του στο ίδιο κρεββάτι, το μοναδικό που είχανε.

Κοιμηθήκανε όπως μπορούσανε, ένα βράδυ ήτανε και πέρασε όπως - όπως...

Το πρωί που ξυπνήσανε ο Καμινοκωστής καλέι τον φίλο του σε μια γωνιά παράμερη και του λέει εμπιστευτικά κι έμμετρα όπως συνήθιζε να φτιάχνει αυτοσχέδιες μαντινάδες:

Σύντεκνε μάθε πως η συντέκνισσα
δεν είναι μπιστεμένη
ούλη τη νύχτα με τη χέρα της
μου την είχε κρατημένη.

Μα ο Παπαδάκης του απαντά αμέσως κοφτά και άμεσα:

Σύντεκνε εγώ σου την εκράτουνα
με τη δεξιά μου χέρα
μην τύχει η αφιλότιμη
και πάει παραπέρα!

ΦΕΡΕ - ΦΕΡΕ...

Σε παραλιακή ταβέρνα είχε καταλύσει ο τύπος. Κλασσικός τύπος νεοέλληνα, από αυτούς που η μόνες διαδρομές που επιτρέπουν στον εαυτό τους να κάνουν, είναι δουλειά - σπίτι - καναπές - τηλεόραση - ταβέρνα - κρεβάτι.

Η ταβέρνα φαίνεται πως αποτελούσε βασικό κομμάτι της ζωής του, όπως έδειχνε φανερά η μεγαλοπρεπής κοιλιά του και τακτικό προορισμό του, όπως τώρα που έπιανε ένα τραπέζι.

Μετά της χοντροκώλας συμβίας και ενός ακόμη ζευγαριού με παρόμοια εμφάνιση κι ενδιαφέροντα...

Καθότανε στις 4 πλευρές του τραπεζιού και βόσκανε μετά μανίας. Την τελετουργία τους αυτή τη διέκοπτε μια φράση μόνο που ακουγόταν τακτικά από τον τύπο:

- Φέρε - φέρε...

Απευθυνόταν προς τον σερβιτόρο που σχεδόν αποκλειστικά ασχολούνταν με το τραπέζι τους και η εντολή συνοδευόταν από τις εκάστοτε γαστριμαργικές επιθυμίες των 4, που συγκέντρωνε και παράγγελνε ο τύπος...

Το τραπέζι είχε καλυφτεί από 3 - 4 στρώσεις άδειων πιάτων σε όλη την επιφάνεια του, πιάτα που άδειαζαν αστραπιαία από τους παραγγέλοντες κι αντικαθίσταντο με άλλα. Περιελάμβαναν όλο το μενού της ταβέρνας, που η βουλιμία τους οδηγούσε να δοκιμάσουν και να ανακατέψουν στα στομάχια τους αδιακρίτως.

Μπροστά στα μάτια όσων περπατούσαμε στην παραλία εκείνο το Σαββατιάτικο σούρουπο, αφού το τραπέζι τους καταλάμβανε μέρος του πεζοδρομίου απέναντι από την ταβέρνα προς το μέρος της θάλασσας.

Φαίνεται πως τα κήτη νοιώθουν καλύτερα όταν βρίσκονται κοντά στο νερό και την άμμο να βρέχονται από το κύμα, ή μήπως θέλουν ν' απλώσουν τα πόδια τους στον καφά μας;

Το βλέπουν οι ταβερνιάρηδες και απαιτούν λέει να βάζουν κάθε μέρα κι ώρα τα τραπέζια τους εκεί ακριβώς, γιατί αλλιώς τα κήτη θα φύγουν και θα αντιμετωπίσουν οικονομικά προβλήματα οι επιχειρήσεις τους.
Είναι δε αποφασισμένοι να "αγωνιστούν με κινητοποιήσεις" όπως απειλούν τη δημοτική αρχή, να το πετύχουν όπως γίνεται κι αλλού η δικαιολογία τους...

Για μη χάνουμε το θέαμα των χορτάτων καλοφαγάδων κοιλιόδουλων που αφού βοσκηθούν του σκασμού θα ρίχνουν πίσω το κορμί προτάσσοντας την γεμάτη κοιλιά τους και αφού τη χαιδέψουν φιλάρεσκα θα καμαρώνουν μεταξύ τους:

- Βάλαμε πάλι μέσα μπόλικο πράμα, έ; Αυτά είναι επενδύσεις... όπως άκουσα το κήτος να μονολογεί στη συμβία και τους άλλους, ενώ διαλαλούσε τον κορεσμό του με τον γνωστό ήχο...

ΣΤΗΣ ΓΡΑΜΒΟΥΣΑΣ ΤΑ ΝΕΡΑ...

Μετά από επιθυμία κάποιων απόδημων Κρητικών που διαβάζουν τακτικά το blog και μέχρι να τους δούμε από κοντά στα "Γραμβούσεια 2008"...

http://www.youtube.com/watch?v=8o5F4NuFpgM

Όσο για την ενημέρωση που ζητάτε επιμόνως, έχω δημιουργήσει το καθαρά ενημερωτικό/ειδησεογραφικό blog cretetoday.

Σύντομα κοντά σας όπου κι αν βρίσκεστε.

ΣΗΜΑΔΑΚΙ ΜΕΛΑΝΟ...

Στον λαιμό, κάπου αλλού τολμηρότερα, δεν έχει ιδιαίτερη σημασία...

Θα υπάρχει μερικές μέρες μόνο, μα θα μείνουν όταν εξαφανιστεί, σαν ανάμνηση οι στιγμές της δημιουργίας του...

Αφέσου ελεύθερα Βίκυ κι αναλαμβάνω την ευθύνη!

http://www.youtube.com/watch?v=ODL6-6rQj9g

ΑΞΙΟΘΡΗΝΗΤΟΙ ΠΑΙΔΕΡΑΣΤΕΣ...

Είχα αναφερθεί παλιότερα σε μια ιστορία γελοίου ανώμαλου με τίτλο "Ε ΚΑΙ Ε: ΠΟΘΟΣ ΠΟΥ ΓΕΛΟΙΟΠΟΙΕΙ".

Αν σας ενδιαφέρει να θυμηθείτε τα καμώματα του, ανατρέξετε στο αρχείο να τη διαβάσετε.

Φαίνεται όμως πως το σιχαμένο υποκείμενο βρήκε τρόπο να εκδικηθεί το γυναικείο φύλο, που δεν του καθότανε και καθόλου. Αφού δεν μπορούσε να έχει τις εικοσάρες αδερφές που ποθούσε, το έριξε σε μικρότερες ηλικίες, μα πολύ μικρότερες από 20...

Θύματα του έχουν πέσει φτωχές παιδούλες, συνήθως τσιγγανάκια που με λίγα ευρώ που παίρνανε στο χέρι μετρητά χωρίς να χρειαστεί να ζητιανεύουν ώρες, καθότανε να τις χαϊδεύει και στη συνέχεια τον εκτονώνανε με κάποιον τρόπο...

Τρείς είναι οι τρόποι όλοι κι όλοι, ήθελε ποικιλία ο γελοίος και τους εφάρμοζε εναλλάξ...

Που το ξέρω εγώ; Ο ίδιος κοκορευόταν σε φίλους του υπό την επήρεια αρκετής ποσότητας τσικουδιάς στην "Ρέμβη" που είναι τακτικός θαμώνας, την μοναδική φορά την τελευταία δεκαετία που έτυχε να κάτσω κι εγώ, για ένα κέρασμα από τον ηλικιωμένο γνωστό μου που κάποτε βοήθησα να σηκωθεί από χάμω ύστερα από γλίστρημα και πέσιμο στο πεζοδρόμιο μια μέρα που ψιλόβρεχε...

Έτσι πίνοντας έναν μέτριο ελληνικό καφέ άκουγα για αρκετή ώρα μια σιχαμένη αφήγηση για τις λεπτομέρειες που ο κάθε τρόπος ερωτικής εκτόνωσης εφαρμόζεται σε 9χρονες μελαχροινές τσιγγανούλες, ή πιθανές παραλλαγές του σε λίγο μεγαλύτερες ή ευτραφέστερες...

Δεν είναι κι ότι καλύτερο ν' ακούω μια τέτοια ιστορία, μάλιστα για παιδιά που ήξερα κι έβλεπα καθημερινά, αφού κοιμότανε με τις οικογένειες τους στο μεγάλο πάρκινγκ ακριβώς από κάτω από το παραδοσιακό καφενείο της "Ρέμβης" όπου σε κάποιες γωνιές κρυμμένες από φυλλωσιές εκτελούσε το έργο του...

Δεν χρειαζότανε και πολύ ώρα στην ηλικία του, μερικά λεπτά που ήθελε να ολοκληρώσει τα ανεχότανε οι μικρές άπορες τσιγγάνες. Τα λίγα ευρώ που τους έδινε φτάνανε για ψωμί και μερικές κονσέρβες να βγει μια ακόμη μέρα.
Μαζί με κάποιες κόκα - κόλες για αυτές και μπύρες για τον μπαμπά...

Ποιός νοιάζεται για τ΄άλλα όταν δεν γνωρίζει αν μπορέσει να φάει αύριο;
Η ιστορία του όμως εύρισκε ευήκοους ακροατές άλλους ξοφλημένους της ζωής, αποκτηνωμένα πατσαούρια κι αυτοί της οικοδομής, κακοπαντρεμένοι με σαβουρογυναίκες γλωσσοκοπάνες, με ελάχιστη ή ανύπαρκτη ερωτική ικανοποίηση κι αυτοί.

Φαινεται πως αποτελεί κοινό χαρακτηριστικό των καρπαζωμένων να αναζητούν επιβεβαίωση του θιγμένου αντρισμού τους με άβουλες μικρούλες, όπως και το να συχνάζουν στο εν λόγω καφενείο που σε πολύ κοντινή απόσταση βρίσκεται δημοτικό σχολείο, το συγκεκριμένο μάλιστα με τον μεγαλύτερο αριθμό αλλοδαπών παιδιών στην πόλη, που από τη μια η φτώχεια απο την άλλη οι γονείς που λείπουν δουλεύοντας πολλές ώρες κάθε μέρα, τα κάνει ιδανικό στόχο για ανώμαλες ορέξεις...

Τα γούστα διαφέρουν άλλοι προτιμούν τις ρωσοπόντιες, άλλοι αλβανίδες ή μολδαβές, κάποιοι αγοράκια σαν πιο πιστά κι εχέμυθα...

Γεγονός πάντως είναι πως μερικοί κάπου, κάποτε, τις είχαν τις εμπειρίες τους και με την ευκαιρία του αλλουνού τις έβγαζαν στην επιφάνεια και τις κοινοποιούσαν μεταξύ τους.

Ιδανικό στέκι τους το καφενείο μόνο ένα τετράγωνο από το πάντα θυμάμαι υποβαθμισμένο σχολείο.

Άσε από την μια πλευρά είναι σε κεντρικό δρόμο που έχουν την ευκαιρία να βλέπουν αρκετές "μεγάλες" να περνούν, που αποκαλούνται ψυθιριστά πουτάνες αφού δεν καταδέχονται να τους κοιτάξουνε...

Ενώ τα θύματα σας σας λατρεύουν, έ ρεμάλια;

Τα τσαλακωμένα χαρτονομίσματα που τους βάζετε στα χέρια αφού κουμπώσετε το φερμουάρ σας κάνουν εραστές, έτσι νομίζετε;

Μη ζητάτε να σας φέρω αποδείξεις για τις σιχαμένες συνουσίες τους, δεν με κάλεσαν να τις κινηματογραφήσω κιόλας...

Οι σεμνότυφοι υποκριθείτε πως δεν συμβαίνει τίποτα, οι αδιάφοροι καναπεδάτοι ασχοληθείτε με τον δολοφόνο του επώνυμου gay "καλλιτέχνη" που συνελήφθη τελικά (αναρωτηθείτε τουλάχιστον από που το πρωτογνώρισε κι αυτός το βίτσιο που τον σκότωσε τελικά), οι φτωχότεροι δουλέψτε υπερωρίες "για τα παιδιά" αφήνοντας τα συγχρόνως αμολητά στον δρόμο όλη μέρα που λείπετε...

Αυτοί που είναι να τα βλάψουν το ξέρουν και καραδοκούν. Αν τύχει και πιαστούν κάποτε θα παριστάνουν κι αυτοί τους εργατικούς νοικοκυραίους ή τους σεβαστούς παππούδες που θίχτηκαν... Α σιχτίρι..

ΟΤΙ ΘΕΛΕΙΣ...ΓΙΑ 3 ΕΥΡΩ...

"Βάλε μου ότι κρέας θέλεις, αρκεί να μου το δώσεις μέχρι 3 ευρώ το κιλό"...

Η φράση όπως ακριβώς είναι παραπάνω, δεν ακούστηκε από κάποιον φτωχό βρωμομετανάστη ή άλλον απελπισμένο αναξιοπαθούντα στην προσπάθεια του να χορτάσει όπως - όπως...

Είναι η επίσημη παραγγελία ίδιοκτήτη ονομαστής εξοχικής ταβέρνας σε περιοχή με μεγάλη τουριστική κίνηση, προς τον κρεοπώλη που καθημερινά τον προμηθεύει κρέας για τις ανάγκες του μαγαζιού.

Μαγαζί που διαφημίζεται ως "στην διάθεση σας από το μεσημέρι εως αργά το βράδυ" και λόγω της τοποθεσίας που βρίσκεται αποτελεί σταθμό για φαγητό εκατοντάδων Ελλήνων και ξένων τουριστών.

Που γεμίζουν τα τραπέζια του καθημερινά, τα στομάχια τους και το ταμείο του μαγαζιού, πληρώνοντας για κάθε πιάτο με κρεατικό που αδειάζουν τιμή 3 - 5πλάσια, από ότι είναι αποφασισμένος να προσφέρει ο ιδιοκτήτης για την προμήθεια του...

Αφού ο κρεοπώλης μάζεψε τη σαβούρα του ψυγείου του, η ποσότητα της οποίας δεν ικανοποίησε τον ταβερνιάρη λόγω Ιούλη, Κυριακής και σημερινού τοπικού πανηγυριού όπως ο ίδιος είπε...

Ρίχνει μια ματιά ο ίδιος στο ψυγείο...

- Αυτά εκεί μέσα στα 2 σακιά τι είναι;

- Αυτά είναι κόκαλα με υπολείματα κρέατος. Τα φυλάω γιατί συχνά τα ζητούν κάποιοι που έχουν σκύλους...

- Άσε τώρα τους σκύλους, ξέρεις τι σούπες κάνουν αυτά για τους ξενύχτηδες; φέρτα...

Δεν ήξερε ο κρεοπώλης, ούτε βέβαια και οι εν λόγω ξενύχτηδες που από τα γύρω μπάρ και μπουζουκοκωλάδικα καταλήγουν εκεί να βοσκηθούν πριν πέσουν ξεροί για ύπνο, κοντά στην ώρα που οι εφημεριδοπώλες ξεκινούν τη διανομή τους...

Εγώ που όλως τυχαίως έμαθα, ποιόν να ευχαριστήσω που λόγω ιδιοσυγκρασίας και κάποιας τσιγκουνιάς τρώγω στο σπίτι πρωτού βγώ;

ΧΑΡΡΥ ΚΛΥΝΝ SHOW...

Από το 1990 μα πάντα διασκεδαστική η σάτιρα του Χάρρυ Κλύνν.

Απολαύστε τη την ώρα που επιθυμείτε, προτιμότερα σε πλήρη οθόνη:

http://video.google.com/googleplayer.swf?docid=-3778748762385483963&hl=el&fs=true