Τρίτη 29 Ιουλίου 2008

ΑΞΙΟΘΡΗΝΗΤΟΙ ΠΑΙΔΕΡΑΣΤΕΣ...


Είχα αναφερθεί παλιότερα σε μια ιστορία γελοίου ανώμαλου με τίτλο "Ε ΚΑΙ Ε: ΠΟΘΟΣ ΠΟΥ ΓΕΛΟΙΟΠΟΙΕΙ".

Αν σας ενδιαφέρει να θυμηθείτε τα καμώματα του, ανατρέξετε στο αρχείο να τη διαβάσετε.

Φαίνεται όμως πως το σιχαμένο υποκείμενο βρήκε τρόπο να εκδικηθεί το γυναικείο φύλο, που δεν του καθότανε και καθόλου. Αφού δεν μπορούσε να έχει τις εικοσάρες αδερφές που ποθούσε, το έριξε σε μικρότερες ηλικίες, μα πολύ μικρότερες από 20...

Θύματα του έχουν πέσει φτωχές παιδούλες, συνήθως τσιγγανάκια που με λίγα ευρώ που παίρνανε στο χέρι μετρητά χωρίς να χρειαστεί να ζητιανεύουν ώρες, καθότανε να τις χαϊδεύει και στη συνέχεια τον εκτονώνανε με κάποιον τρόπο...

Τρείς είναι οι τρόποι όλοι κι όλοι, ήθελε ποικιλία ο γελοίος και τους εφάρμοζε εναλλάξ...

Που το ξέρω εγώ; Ο ίδιος κοκορευόταν σε φίλους του υπό την επήρεια αρκετής ποσότητας τσικουδιάς στην "Ρέμβη" που είναι τακτικός θαμώνας, την μοναδική φορά την τελευταία δεκαετία που έτυχε να κάτσω κι εγώ, για ένα κέρασμα από τον ηλικιωμένο γνωστό μου που κάποτε βοήθησα να σηκωθεί από χάμω ύστερα από γλίστρημα και πέσιμο στο πεζοδρόμιο μια μέρα που ψιλόβρεχε...

Έτσι πίνοντας έναν μέτριο ελληνικό καφέ άκουγα για αρκετή ώρα μια σιχαμένη αφήγηση για τις λεπτομέρειες που ο κάθε τρόπος ερωτικής εκτόνωσης εφαρμόζεται σε 9χρονες μελαχροινές τσιγγανούλες, ή πιθανές παραλλαγές του σε λίγο μεγαλύτερες ή ευτραφέστερες...

Δεν είναι κι ότι καλύτερο ν' ακούω μια τέτοια ιστορία, μάλιστα για παιδιά που ήξερα κι έβλεπα καθημερινά, αφού κοιμότανε με τις οικογένειες τους στο μεγάλο πάρκινγκ ακριβώς από κάτω από το παραδοσιακό καφενείο της "Ρέμβης" όπου σε κάποιες γωνιές κρυμμένες από φυλλωσιές εκτελούσε το έργο του...

Δεν χρειαζότανε και πολύ ώρα στην ηλικία του, μερικά λεπτά που ήθελε να ολοκληρώσει τα ανεχότανε οι μικρές άπορες τσιγγάνες. Τα λίγα ευρώ που τους έδινε φτάνανε για ψωμί και μερικές κονσέρβες να βγει μια ακόμη μέρα.
Μαζί με κάποιες κόκα - κόλες για αυτές και μπύρες για τον μπαμπά...

Ποιός νοιάζεται για τ΄άλλα όταν δεν γνωρίζει αν μπορέσει να φάει αύριο;
Η ιστορία του όμως εύρισκε ευήκοους ακροατές άλλους ξοφλημένους της ζωής, αποκτηνωμένα πατσαούρια κι αυτοί της οικοδομής, κακοπαντρεμένοι με σαβουρογυναίκες γλωσσοκοπάνες, με ελάχιστη ή ανύπαρκτη ερωτική ικανοποίηση κι αυτοί.

Φαινεται πως αποτελεί κοινό χαρακτηριστικό των καρπαζωμένων να αναζητούν επιβεβαίωση του θιγμένου αντρισμού τους με άβουλες μικρούλες, όπως και το να συχνάζουν στο εν λόγω καφενείο που σε πολύ κοντινή απόσταση βρίσκεται δημοτικό σχολείο, το συγκεκριμένο μάλιστα με τον μεγαλύτερο αριθμό αλλοδαπών παιδιών στην πόλη, που από τη μια η φτώχεια απο την άλλη οι γονείς που λείπουν δουλεύοντας πολλές ώρες κάθε μέρα, τα κάνει ιδανικό στόχο για ανώμαλες ορέξεις...

Τα γούστα διαφέρουν άλλοι προτιμούν τις ρωσοπόντιες, άλλοι αλβανίδες ή μολδαβές, κάποιοι αγοράκια σαν πιο πιστά κι εχέμυθα...

Γεγονός πάντως είναι πως μερικοί κάπου, κάποτε, τις είχαν τις εμπειρίες τους και με την ευκαιρία του αλλουνού τις έβγαζαν στην επιφάνεια και τις κοινοποιούσαν μεταξύ τους.

Ιδανικό στέκι τους το καφενείο μόνο ένα τετράγωνο από το πάντα θυμάμαι υποβαθμισμένο σχολείο.

Άσε από την μια πλευρά είναι σε κεντρικό δρόμο που έχουν την ευκαιρία να βλέπουν αρκετές "μεγάλες" να περνούν, που αποκαλούνται ψυθιριστά πουτάνες αφού δεν καταδέχονται να τους κοιτάξουνε...

Ενώ τα θύματα σας σας λατρεύουν, έ ρεμάλια;

Τα τσαλακωμένα χαρτονομίσματα που τους βάζετε στα χέρια αφού κουμπώσετε το φερμουάρ σας κάνουν εραστές, έτσι νομίζετε;

Μη ζητάτε να σας φέρω αποδείξεις για τις σιχαμένες συνουσίες τους, δεν με κάλεσαν να τις κινηματογραφήσω κιόλας...

Οι σεμνότυφοι υποκριθείτε πως δεν συμβαίνει τίποτα, οι αδιάφοροι καναπεδάτοι ασχοληθείτε με τον δολοφόνο του επώνυμου gay "καλλιτέχνη" που συνελήφθη τελικά (αναρωτηθείτε τουλάχιστον από που το πρωτογνώρισε κι αυτός το βίτσιο που τον σκότωσε τελικά), οι φτωχότεροι δουλέψτε υπερωρίες "για τα παιδιά" αφήνοντας τα συγχρόνως αμολητά στον δρόμο όλη μέρα που λείπετε...

Αυτοί που είναι να τα βλάψουν το ξέρουν και καραδοκούν. Αν τύχει και πιαστούν κάποτε θα παριστάνουν κι αυτοί τους εργατικούς νοικοκυραίους ή τους σεβαστούς παππούδες που θίχτηκαν... Α σιχτίρι..

Δεν υπάρχουν σχόλια: