INVISIBLE EMPIRE...

Invisible Empire: A New World Order Defined. This is a comprehensive guide to the new world order and should be watched by everyone...

You can watch the full movie at:

http://www.911blogger.com/node/23180

ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΣΥΜΒΟΛΑΙΟ...

Βρισκόμαστε σε μια κρισιμότατη καμπή της ύπαρξής μας ως έθνος. Ούτε η εσωστρέφεια κάνει καλό, ούτε η μεμψιμοιρία.

Πολύ δε περισσότερο το παράλογο ξέσπασμα και η αυτοκαταστροφή.

Η ψυχραιμία και η αυτογνωσία δεν μας χαρακτηρίζουν, αλλά επιβάλλονται. Θέλουμε δε θέλουμε είναι ώρα να αναγνωρίσουμε τα σφάλματά μας. Ναι, πρέπει να αποδώσουμε ευθύνες σε όσους μας έφεραν σ΄ αυτό το χάλι με την υποκριτική οικονομική πολιτική τους και την υπόθαλψη της κομματικής διαφθοράς. Γελούμε πια μεγαλοφώνως ακούγοντας πολιτικούς να μάχονται υπέρ της ηθικής στη Βουλή, ενώ έξω άλλα πράττουν...

Να απαιτήσουμε να καταδικαστούν οι υπαίτιοι, να δημευτούν περιουσιακά στοιχεία τους, να μπουν ακόμη και στη φυλακή. Είναι στοιχειώδες αίσθημα κοινωνικής δικαιοσύνης.

Παραδείγματα χωρών των οποίων την πείρα πρέπει να αξιοποιήσουμε, όπως αυτό της Αργεντινής που οδηγήθηκε σε οικονομική στασιμότητα και κοινωνική έκρηξη αλλά και της σκανδιναβικής σοσιαλδημοκρατίας που προστάτευσε τους πολίτες της από τον φασισμό χτίζοντας την κυριαρχία της στην εποχή του Μεσοπολέμου με μειώσεις μισθών αλλά επιβάλλοντας και μειώσεις τιμών και προστατεύοντας την ανταγωνιστικότητα και την αγοραστική δύναμη των πολιτών.

Κοντύτερα μας η Τουρκία που ζήτησε κάποτε βοήθεια από το ΔΝΤ και τελικά πήγε κόντρα στις κλασικές συστάσεις του. Όπου αντί για περικοπές, απολύσεις και αυξήσεις φόρων, μείωσε τους ειδικούς φόρους κατανάλωσης, ιδιωτικοποίησε σωρεία επιχειρήσεων και πέτυχε ανάπτυξη πάνω από τις προβλέψεις, θεαματική αύξηση του του τουρισμού και προσέλκυση ξένων επενδύσεων που οδηγούν και σε εξαγωγές.

Ή το παράδειγμα της Κύπρου, που παρά την εισβολή και τα προβλήματα της, κατάφερε να χτίσει μια στιβαρή οικονομία χωρίς γραφειοκρατία, ελκυστική για κάθε είδους επιχειρήσεις.

Κι εδώ μπορούμε να πετύχουμε, αν θέλουν οι πολιτικοί μας, ή αν τους το επιβάλλουμε εμείς επιτέλους!

Μη εκλέγοντας τους με βάση το ρουσφέτι, την διαπλοκή, τον διορισμό. Κάνοντας τους να καταλάβουν πως υπάρχουν και "κάτοικοι της παράλληλης Ελλάδας" που απαιτούν πολλά περισσότερα από ένα εφήμερο κι αμφίβολο "βόλεμα" ημετέρων...

Εκείνο που χρειάζεται η Ελλάδα σήμερα με ένα κοινωνικό συμβόλαιο που θα προστατεύσει τα συμφέροντα των εργαζομένων και των οικονομικά αδύναμων, τα οποία δεν εξυπηρετούνται με υψωμένες γροθιές, συνθήματα και επαναστατικά τσιτάτα που δεν συνοδεύονται από ρεαλιστικές προτάσεις. Τέτοιες προτάσεις πρέπει να καταθέσουν, χωρίς υπεκφυγές και χωρίς να επιρρίπτουν βολικά τις ευθύνες στους άλλους, όλοι όσοι (συμπολιτευόμενοι ή αντιπολιτευόμενοι) μετέχουν στο παιχνίδι της εξουσίας στη χώρα.

Αν δεν απαλλαγούμε από τις στρεβλώσεις του πολιτικού παρελθόντος, αλλά και τις παραδοσιακές εμμονές μας, θα είναι δύσκολη οποιαδήποτε αλλαγή νοοτροπίας, συμπεριφοράς και τρόπου ζωής. Η τρυφηλότητα μιας ζωής με δανεικά, ο εύκολος πλουτισμός σε βάρος του συνόλου κι η καταπάτηση κάθε έννοιας δικαίου και ηθικής ενθαρρύνθηκαν από όλο τον πολιτικό μας κόσμο, ανεξαιρέτως. Αυτά τα ανεχτήκαμε αδιαμαρτύρητα επειδή μας εξυπηρετούσαν. Σε σχέση με το κράτος, δημιουργήσαμε μια κοινωνία καχυποψίας, όχι εμπιστοσύνης.

Και όπως λειτουργεί σήμερα το πολιτικό σύστημα, δεν μας επιτρέπεται η αισιοδοξία, αφού αυτό κατοχυρώνει τα δικαιώματα ατιμωρησίας των εκπροσώπων της Βουλής (νόμος περί ευθύνης). Χρειάζεται μια γενναία υπέρβαση απ΄ όλους μας. Φτάσαμε η ατιμωρησία (διεφθαρμένων πολιτικών και πολιτών) ν' αποτελεί πάγιο κεκτημένο της κοινωνίας μας...

Σήμερα, η πολιτική (κι οι πολιτικοί) που εμείς εκθρέψαμε με την ψήφο μας, μάς εκδικείται. Επειδή ουσιαστικά πάψαμε να είμαστε πολίτες και γίναμε απλοί αργυρώνητοι ψηφοφόροι/πελάτες των κομμάτων, ή αντιδρώντας σε αυτά γίναμε άτομα α-πολιτικά.

Έτσι επιτρέψαμε να καθορίζουν τις τύχες μας τυχάρπαστοι επαγγελματίες πολιτικάντηδες που πολλοί τους με περίσσιο θράσος από τα ΜΜΕ των νταβατζήδων τους, επιρρίπτουν την κατάντια και τα βάρη της χώρας σ΄ εμάς τους πολίτες.

Μας έχουν καταστρέψει και οι δυο παραπάνω με την παραπληροφόρηση και το χάσιμο χρόνου που προκαλούν. Να τους το γυρίσουμε...

ΠΕΡΙΣΕΥΜΑ ΨΥΧΗΣ...

Οι εκπαιδευόμενοι και οι διδάσκοντες του ΣΔΕ Κισσάμου, βρίσκουν χρόνο να προσφέρουν το περίσευμα της ψυχής τους σε μια μουσικο-χορευτική εκδήλωση συντροφιάς, αφιερωμένη σε συνανθρώπους - τρόφιμους του "Ανουσάκειου" θεραπευτηρίου Κισσάμου.

Μέρος 1ο

Μέρος 2ο

Μέρος 3ο

ΛΕΙΨΥΔΡΙΕΣ...

Σκουριασμένο και ανενεργό το (παλαιό) σύστημα άντλησης νερού στην λίμνη της Αγιάς, που υδρεύει την πόλη των Χανίων.

Με τον φετινό άνυδρο χειμώνα (λιγότερες από 14 ήταν οι βροχερές μέρες του, ούτε κρύα έκανε και το χιόνι χάθηκε από τις βουνοκορφές από τον Φλεβάρη), το επίπεδο του νερού όλο και λιγοστεύει, με τα υδρόφυτα να κάνουν ολοένα κι εντονότερα αισθητή την παρουσία τους θεριεύοντας και με τα υδρόβια πουλιά που βρίσκουν εκεί καταφύγιο να κουράζονται περισσότερο στην προσπάθεια τους για ανεύρεση τροφής στην μέρα με την μέρα συρρικνούμενη λίμνη, που χρόνια τώρα ξεδιψά την πόλη.

Δύσκολοι καιροί για πτηνά και ανθρώπους, με το πολύτιμο νερό να λιγοστεύει και το πράσινο χαλί ν' αυγαταίνει...

Αυτό πρέπει ν' απασχολεί τον ηλικιωμένο που κάθισε στο σκαλοπάτι για μια ανάσα μετά την διάβαση του πεζόδρομου περιμετρικά στην μια πλευρά της λίμνης, που γέμισε κόσμο λόγω εκδήλωσης ανήμερα την Πρωτομαγιά και σκεπτικός κι απορροφημένος όπως ήταν, ούτε καν αντιλήφτηκε πως έγινε μέρος του σκηνικού που αποθανάτισε η κάμερα μου...

ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΟΙ ΥΠΑΙΤΙΟΙ...

Ακούγοντας τον πρωθυπουργό ότι για την προσφυγή στο ΔΝΤ, φταίει η κακοδιαχείριση του δημόσιου χρήματος, οι ρουσφετολογικοί διορισμοί, τα χατίρια και οι προμήθειες σε επιχειρηματίες, η αναξιοκρατία, το κομματικό κράτος κ.τ.λ.

Αλήθεια ποιοι είναι αυτοί που κυβέρνησαν από τη μεταπολίτευση και μετά αυτή τη χώρα;

Ο ίδιος ο πρωθυπουργός δεν είχε πάρει είδηση για αυτά που κατήγγειλε από το βήμα της Βουλής έχοντας υπηρετήσει ως Υπουργός για τόσα χρονιά;

Δεν έχει αναρωτηθεί πώς άραγε δημιουργήθηκαν οι "κομματικοί στρατοί" που θα ψηφίζουν πάντα τους ίδιους και τους ίδιους, ό,τι μέτρα και να πάρουν;

Δεν χρειάζεται αναλυτική σκέψη και ειδικότερες γνώσεις για να καταλάβει κανείς ότι τα «δανεικά» πάνε απλώς για να πληρωθούν τα προηγούμενα "δανεικά". Για να συνεχιστεί ο φαύλος κύκλος της υπερχρέωσης. Ότι για να μη δανείζεσαι, πρέπει όχι μόνο να καταναλώνεις λιγότερα, αλλά -κυρίως- να παράγεις περισσότερα.

Όταν απολύεσαι ή πληρώνεσαι λιγότερο, τότε η οικονομία οδηγείται σε ύφεση. Η χώρα δεν παράγει, άρα δεν έχει για να πληρώσει τα χρέη της.

Επίσης θα πρέπει να συνειδητοποιήσει ο κόσμος ότι όσα "ρουσφέτια" και αν κάνουν οι πολιτικοί, στην ουσία είναι αδύναμοι και ότι προσφέρουν με το ένα χέρι, το αφαιρούν με το άλλο εις διπλούν. Συνεπώς θα πρέπει ο κόσμος να κατανοήσει ότι τα πολιτικά δικαιώματα του τα ασκεί με γνώμονα το γενικό συμφέρον και όχι το στενό ατομικό, ελπίζω το τελευταίο πάθημα να έγινε μάθημα.

Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο είναι σαφές ότι η γενιά του Πολυτεχνείου απέτυχε να διαχειριστεί τις τύχες της χώρας και ήρθε η ώρα να αποσυρθεί άμεσα τόσο σε επίπεδο πολιτικής όσο και επίπεδο δημόσιας διοίκησης. Ας γίνει λοιπόν η ρήξη με το παρελθόν τώρα, προκειμένου να προχωρήσουμε όλοι μαζί.

Ας προχωρήσει η κυβέρνηση στην άμεση αντικατάσταση των διευθυντικής ιεραρχίας του δημοσίου τομέα με νέους ανθρώπους. Η μηχανογράφηση του Δημοσίου και η ανάδειξη νέων ανθρώπων ηλικίας 40 - 45 ετών με φρέσκες διαφορετικές ιδέες και χωρίς παλαιοκομματικές ιδεολογικές αγκυλώσεις, ούτε διεφθαρμένους από κεκτημένη συνήθεια, μπορεί ν' αποτελεί μια καλή λύση για το πρόβλημα της Ελλάδος.

Η ανωτέρω ανάγκη είναι περισσότερη επιτακτική στον δημόσιο τομέα λόγω των ιδεολογικών αγκυλώσεων και της διαφθοράς που έχει επικρατήσει λόγω των καιρών τότε στην ανώτερη ιεραρχικά διοικητική βαθμίδα.

Στόχος η άμεση υλοποίηση των λύσεων που προτείνετε μέσα σε ορίζοντα διετίας, προκειμένου να ξεμπερδέψουμε άμεσα με το ΔΝΤ.

Θάρρος χρειάζεται προκειμένου η αδυσώπητη πραγματικότητα να μετατραπεί σε ελπίδα. Χρόνο πλέον δεν έχουμε, αφού είναι ήδη εδώ...

Ο ΑΣΤΡΑΠΟΓΙΑΝΝΟΣ (Η ΤΑΙΝΙΑ)...

Ελληνική περιπέτεια του Νίκου Τζήμα από το 1970.

Μετά την απελευθέρωση από τους Τούρκους ο Αστραπόγιαννος γυρίζει στο χωριό του. Το όνομα του έχει γίνει θρύλος και τα κατορθώματά του τραγούδια.

Η κατάσταση που αντικρύζει τον γεμίζει πίκρα. Ο τσιφλικάς του χωριού έχει αντικαταστήσει τον Τούρκο Αγά και τυραννεί τους χωριανούς.

Μια άγρια σύγκρουση ξεσπά μεταξύ των τσιφλικάδων και του Αστραπόγιαννου...


Και σε πλήρη οθόνη:

http://video.google.com/googleplayer.swf?docid=-4765103935335089872&hl=el&fs=true

ΜΑΥ DAY (ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ)...

Πρωτομαγιά. Αποσπάσματα από εκείνη την παλιά καλή εκπομπή του Δ. Σαββόπουλου "ΖΗΤΩ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ", Άνοιξη 1987.