ΜΙΑ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΑΣ...

Όποιος δεν παραδέχεται ότι το φετινό Πάσχα δεν είναι το χειρότερο, το πιο «μαύρο» των τελευταίων ετών απλά είναι εκτός πραγματικότητας.

Προσπαθούν οι Έλληνες να ζήσουν λίγη από τη μαγεία του ιερού μυστηρίου, μα έλα που ο νους τους όλο πάει στις εξελίξεις.

Στο ποια θα είναι η επόμενη ημέρα. Θα χρεοκοπήσει η χώρα; Θα υπάρχουνε δουλειές; Θα μειωθούν οι μισθοί και οι συντάξεις; Θα διαλυθεί η κοινωνία από το προσφυγικό;

Τώρα Μέγα Σάββατο και στα πηγαδάκια συζητούν για εκλογές, κλείσιμο της αξιολόγησης, τη στάση των σκληρών του Δ.Ν.Τ.

Το αναστάσιμο το φως τον κόσμο να φωτίσει
μ' ειρήνη, αγάπη, πρόοδο και με χαρά να ζήσει!

Καλή Ανάσταση σ' όλον τον κόσμο.

Μια Ανάσταση και για μας, τους Έλληνες, απ' τον παρατεταμένο θάνατό τους!!!

ΚΑΠΟΤΕ, ΑΛΛΙΩΤΙΚΑ...

Κάποτε είχαμε όνειρα που τελείωσαν.

Κάποτε υπήρχαν δουλειές που μειώθηκαν κι εντέλει έλειψαν.

Κάποτε είμαστε άνθρωποι γελαστοί και χαρούμενοι, γιατί είχαμε κανονικότητα στη ζωή μας, επιδιώκαμε να σπουδάσουμε, να μάθουμε, να πετύχουμε, αισιοδοξούσαμε και οικοδομούσαμε το μέλλον μας κι αυτό των παιδιών μας.

Οι σαλεμένοι αριστεροί στην απέναντι γωνία πετούσαν πέτρες σε κάθε μορφής δημιουργικότητα. Είτε με την βία είτε με την κοινωνική διαπόμπευση είτε με τον κοινωνικό αποκλεισμό.

Να μη αναπτυχθεί τίποτε εκτός από τον "αριστερό" τρόπο σκέψης. Από το σχολείο, το λύκειο, το πανεπιστήμιο, τους συλλόγους, την βιοπάλη.

Τα πανεπιστήμια γέμισε από σχεδόν εμμονικούς αριστερούς καθηγητές και ας είχαν μετεκπαιδευτεί στα μεγαλύτερα πανεπιστήμια των ελευθέρων χωρών της Ευρώπης και της Αμερικής. Και παρήγαγαν τόσα χρόνια φοιτητές κι απόφοιτους κακέκτυπα τους. Κάποιες φωτεινές εξαιρέσεις αποκλείονταν από καρέκλες κι αξιώματα, απογοητεύονταν κι έφευγαν στο εξωτερικό. Η νεολαία εθίστηκε σε ένα κόσμο διαρκούς αμφισβήτησης. Με καλύτερες σπουδές από τους γονείς τους και καλύτερες προθέσεις, αλλά αιχμάλωτη και μετέωρη στην γενική κοινωνική αναταραχή.

Το Δημόσιο έγινε το κουτί της Πανδώρας και η λύση για κάθε νόσο. Η πολιτική εκμαύλισε τις συνειδήσεις για μια θέση στο Δημόσιο και εξαγόρασε την ψήφο των πολιτών, για να δημιουργηθεί το πελατειακό κράτος χωρίς δομές και χωρίς ανάπτυξη. Μόνο το δημόσιο είχε ψυχή και έχριζε συμπαράστασης από όλους ανεξαιρέτως μέχρι σήμερα. Όσοι πολιτικοί απλώς τόλμησαν και ζήτησαν τη μείωση του, απλώς εξαφανίστηκαν πολύ σύντομα.

Κάθε προσπάθεια για ανάπτυξη, κάθε ελπιδοφόρα επένδυση, όσο καλοπροαίρετη διάθεση και αν υπήρχε την έπνιγαν στη γένεσή της. Με τις απεργίες, τις ομάδες συμπαράστασης των δήθεν εργαζομένων, τους πανταχού παρόντες σε τέτοια συνδικαλιστές, τους κλακαδόρους δημοσιογράφους, τους τυχάρπαστους "κοινωνικούς αγωνιστές" και τα δικά τους πολιτικά παπαγαλάκια.

Η ιδιωτική πρωτοβουλία άρχισε να πυροβολείται σαν να πρόκειται για κοινωνικό κακό.
Εκεί που πάντα ασφυκτιούσε σε ένα εχθρικό περιβάλλον που την κατέπνιγε, κατακερματίσθηκε, χρεωκόπησε, έφυγε για άλλες χώρες.

Ο ΣΥΡΙΖΑ έδωσε τη χαριστική βολή στην ιδιωτική οικονομία, λόγω ιδεολογίας (ή επίμονης ηλιθιότητας) και την αποτελείωσε.

Οι οικονομίες των νοικοκυριών εξαντλήθηκαν, η αγοραστική δύναμή τους συρρικνώθηκε, η παραγωγική οικονομία τελματώθηκε και η ανάπτυξη ματαιώθηκε.

Οι εργαζόμενοι του ιδιωτικού τομέα βρέθηκαν ανυπεράσπιστοι στους δρόμους, άνεργοι. Με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τους ίδιους, την ατομική τους αξιοπρέπεια, την οικογένειά τους και τα παιδιά τους.

Που είναι όλοι αυτοί οι ευαίσθητοι αριστεροί να κλάψουν για τον ιδιωτικό τομέα που πεθαίνει;

Το αδηφάγο κράτος επιχαίρει για τους διορισμούς των δικών τους παιδιών σαν παλαιότερα σαν "λάφυρο νίκης" και τελευταία σαν «ηθικό πλεονέκτημα» της αριστεράς.

Σε ένα ρουσβετολογικό ορυμαγδό που θα ζήλευαν και οι πιο διεφθαρμένες χώρες. Τώρα που έρχεται ο λογαριασμός θα καταλάβει τι έγινε όλα αυτά χρόνια.

Η χώρα βυθίστηκε στο σκοτάδι.

Κάποιος πρέπει να ανοίξει τον διακόπτη για να μπει φως. Χωρίς καθυστέρηση.

Κάποιος να αλλάξει τα πράγματα για να υπάρξει μέλλον...

Για να μην ακουστεί κι όχι άδικα στο εγγύς μέλλον από τη νέα γενιά:

Τί έκανες όταν διαμορφωνόταν το μέλλον μου μπαμπά (και μαμά φυσικά);

ΠΟΝΗΡΟΙ ΚΑΙ ΗΛΙΘΙΟΙ...

Οι ηλίθιοι δίνουν κάθε χρόνο το μισό τους εισόδημα στην εφορία.
Οι πονηροί καταφεύγουν αραιά και που σε καμιά περαίωση...

Οι ηλίθιοι κτίζουν με άδεια και σε προβλεπόμενες περιοχές.
Οι πονηροί κακοποιούν το περιβάλλον και νομιμοποιούν το πολυτελέστατο αυθαίρετο έναντι αστείου προστίμου.

Οι ηλίθιοι οδηγούνε φτηνά αυτοκινητάκια της σειράς, ενίοτε και μεταχειρισμένα, μα πληρώνουν κανονικά τέλη, ΚΤΕΟ, ασφάλειες και πάρκινγκ.
Οι πονηροί οδηγούνε ότι καλύτερο & νεώτερο έχει βγάλει η αυτοκινητοβιομηχανία καλυμένο ως εταιρικό ή αγροτικό, ξεχωρίζουν δε πανεύκολα αφού παρκάρουν οπουδήποτε τους βολεύει χωρίς ποτέ να ενοχλούνται απο κανέναν...

Οι ηλίθιοι εργάζονται στον ιδιωτικό τομέα σε συνθήκες εργασιακού μεσαίωνα ή έστω κληρονόμησαν το μαγαζί του πατέρα τους...
Οι πονηροί βολεύονται μόνιμα ως την πρόωρη προνομιούχα σύνταξη στις δουλειές που τους βρίσκει το κόμμα και το κράτος. Ή κληρονόμησαν τα λεφτά του πατέρα τους...

Οι ηλίθιοι σιχαίνονται το "μέσον" και ταλαιπωρούνται στο σχολείο μέχρι το πανεπιστήμιο, στρατό, τις δημόσιες υπηρεσίες και τα νοσοκομεία.
Οι πονηροί δεν ξέρουν τι εστί σκοπιά, ουρά, πρόστιμο, προτεραιότητα και άλλες ειδεχθείς έννοιες.

Οι ηλίθιοι κοπιάζουν, στερούνται και ζουν με αγωνία και άγχος.
Οι πονηροί διορίζονται, μετακαλούνται, επιχορηγούνται και τα παίρνουν από ΜΚΟ και άλλα ευαγή ιδρύματα.

Οι ηλίθιοι έχουν να κάνουν με τη "τυφλή" Δικαιοσύνη.
Οι πονηροί καθαρίζουν με έναν καλό μεγαλο-δικηγόρο.

Οι ηλίθιοι αγοράζουν ομόλογα Ελληνικού δημοσίου και κρατούν τις οικονομίες τους στην Ελλάδα. (Οι εντελώς ηλίθιοι επενδύουν ακόμη).
Οι πονηροί βγάζουν εύκολα τα κλεμμένα κατά κανόνα και αφορολόγητα ως επί το πλείστον, στους φορολογικούς παραδείσους.

Αυτή είναι η κατάσταση στην Ελλάδα, μα και σε οποιαδήποτε άλλη χώρα.

Αφορά δε και τα Αριστερά και τα Δεξιά λαμόγια απανταχού της Γης.

Ανεξαρτήτως χρώματος και φυλής...

ΑΙΘΕΡΟΒΑΜΟΝΕΣ "ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΟΙ"...

Ευχής έργο θα ήταν η Ελλάδα να ήταν αρκετά ανεπτυγμένη χώρα να μπορούσε να διαλέξει και να κρατήσει εντός συνόρων πχ 200.000 πρόσφυγες/μετανάστες και να τους ενσωματώσει στην κοινωνία, για να συμβάλλουν στην ανάπτυξη μακροχρόνια.

Αρκεί να υπάρχει εθνική στρατηγική, κάποιο ρεαλιστικό σχέδιο με απόφαση υλοποίησης του, και όραμα. Πράγματα που λείπουν εντελώς από τα θλιβερά ανθρωπάκια - πολιτικούς "μας", όπως έδειξαν με κάθε τρόπο στην προχθεσινή τους σύναξη.
 
Το πολιτικό προσωπικό στο σύνολο του κρίνεται εξαιρετικά ανεπαρκές και αυτό φαίνεται στο ότι έχει επιτρέψει σε γραφικές φιγούρες παλαιότερων εποχών να είναι ρυθμιστές της πολιτικής ζωής του τόπου!

Η Ελλάδα όμως περνά διαλυτική κρίση με όλο και περισσότερους ανθρώπους να τρέφονται και να εξαρτώνται από "την καλοσύνη των άλλων." Και μ`ενάμιση περίπου εκατομμύριο άνεργους.

Κατανόηση και συμπαράσταση των ξένων, συμμάχων και μη, δεν υπάρχει. Από πάντα μας εκμεταλλεύονται για τα δικά τους σχέδια και συμφέροντα. 

Οι νέοι μας που τόσα έχουνε ξοδέψει για την εκπαίδευση τους δημόσιο και γονείς φεύγουν στο εξωτερικό γιατί ζητούν αξιοποίηση των σπουδών τους και πολλοί δεν θα ξαναγυρίσουν.

Ας μην είμαστε λοιπόν αιθεροβάμονες.

Ούτε ξενοφοβία, ούτε φιλανθρωπία χωρίς όρια σε όλους, όπως ζητούνε οι τυχάρπαστοι καλοθελητές - συμπαραστάτες του "δώστε μου για να έχω να δώσω", που οι ίδιοι ποτέ δεν πληρώνουν τίποτα από την τσέπη τους.

Ακόμη και διαδηλώσεις ετοιμάζουν επί τούτου, είναι το μόνο που συνηθίζουν να κάνουν. 

Ποιός θα τους ταΐζει όλους αυτούς και για πόσο;

Περιμένει κανείς να διαθέσουν κάποια από τα κέρδη τους οι πλούσιοι κι αχόρταγοι "εθνικοί νταβατζήδες" ή οι "σωσμένοι" με τα λεφτά μας τραπεζίτες;

Δεν μπορούμε να βολέψουμε εμείς (ο λαός και μόνο), όλο το αμέτρητο πλήθος που μας στέλνει επίτηδες ο Ερντογάν.

Πολιτική βασικής υποδοχής και εν δυνάμει ένταξης.

Μόνο όμως σε αυτούς που θέλουν να μείνουν στην Ελλάδα, αφού οι περισσότεροι έχουν άλλους προορισμούς, οι κάτοικοι κια οι κυβερνήσεις των οποίων δεν τους θένε καν.

Δεν είναι δικό μας πρόβλημα αυτό, ούτε μπορούμε να το λύσουμε μόνοι μας.