Τετάρτη 2 Νοεμβρίου 2011

ΛΑΟΣ ΚΑΙ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ...

Η απόφαση του πρωθυπουργού να οδηγήσει τη χώρα σε δημοψήφισμα για την επικύρωση της συμφωνίας για τη μερική χρεωκοπία της χώρας, έφερε τα πολιτικά πράγματα τούμπα.

Ίσως είναι λυτρωτική, ίσως όμως αποδειχθεί και καταστροφική.

Ουρλιάζανε μέχρι χθές πολλοί ότι η κυβέρνηση πολιτεύεται κόντρα στο λαϊκό αίσθημα, αλλά ξαφνικά δεν θέλουνε να εκφραστεί αυτό με δημοψήφισμα.

Δημοσιογράφοι και αντιπολίτευση προσπαθούν να πείσουν τους κατ' αυτούς αδαείς ψηφοφόρους για το ότι ο "ανεύθυνος πρωθυπουργός" μας στέλνει στο γκρεμό, χρησιμοποιώντας σαν επιχειρήματα αυτά που λίγη ώρα πριν έλεγαν για να μας πείσουν για το αντίθετο. Φωνές στα όρια της υστερίας θ΄ακούμε όλο το διάστημα μέχρι να γίνει το πρώτο αυτό δημοψήφισμα.

Για χρόνια στα μεγάλα θέματα της χώρας κυριαρχούσε η απαίτηση για λαϊκή ετυμηγορία μέσω δημοψηφίσματος, κάτι που ποτέ δεν γινόταν από τις κυβερνήσεις για πολλούς δικούς τους λόγους.

Και τώρα που η "κοινή γνώμη" θα έχει την ευκαιρία να εκφράσει επιτέλους τη γνώμη της όποια κι αν είναι αυτή, όλοι εμφανίζονται να είναι αντίθετοι.

Στο κάτω κάτω ο λαός υποφέρει, αυτός θ' αποφασίσει για το μέλλον του, παίρνοντας ακέραια την ευθύνη της απόφασής του.

Η πράξη που θα πρέπει να κάνουν όλοι οι πολίτες είναι ένα απλό ΝΑΙ η ΌΧΙ για το οποίο θα πρέπει να είναι και υπεύθυνοι για το όποιο αποτέλεσμα θα ακολουθήσει...

Αντί για συνεχείς διαδηλώσεις, πορείες κι έκτροπα, χωρίς ουσιαστικό λόγο και ευθύνη.

Όσοι φοβούνται το δημοψήφισμα, στην ουσία φοβούνται την ανευθυνότητα της αντιπολίτευσης και των σημερινών αρχηγών. Όμως όσο και αν διαμαρτύρεται, στο τέλος πρέπει να δώσει μία άρνηση ή μια κατάφαση.

Ας μην "την λένε" λοιπόν στον πρωθυπουργό (γιατί αυτός για την υπερψήφιση θα πασχίσει) αλλά στους ανευθυνο-υπεύθυνους ιδίως της αριστερής αντιπολίτευσης. Γιατί τα λόγια μέχρι τώρα ήταν πολύ φθηνά...

Το γεγονός ότι οι Ευρωπαίοι "ηγέτες" είναι δυσαρεστημένοι με την απόφαση του δημοψηφίσματος, δείχνει κάτι μάλλον καλό. Μέχρι τώρα έσπρωχναν το πρόβλημα σαν σκόνη κάτω από το χαλί αποφεύγοντας τελεσίδικες αποφάσεις και κάθε τρεις και λίγο και αφού ματώναμε με κάθε νέο μέτρο, έβγαιναν και έλεγαν ότι πρέπει να ληφθούν και νέα ακόμη πιο επώδυνα μέτρα.

Αφού ο Παπανδρέου πήρε αυτό που ήθελε από τη σύνοδο (καθυστερημένα λόγω κακών δικών του χειρισμών) πιέζει μέσα στη χώρα για ενότητα και έξω από αυτήν για σοβαρότητα και οριστική λύση στο πρόβλημα της Ελλάδας, αλλιώς θα τους πάρουμε όλους στο λαιμό μας.

Ακόμη και αν υπάρχει απόλυτη αβεβαιότηταγια το αποτέλεσμα με δεδομένη την στραβοκέφαλη ανωριμότητα του λαού και των βολεμένων εργατοπατέρων που μιλούν διαρκώς και ακατάπαυστα εξ' ονόματος του, θα είναι ευκαιρία για ένα μεγάλο ξεκαθάρισμα. Είτε έτσι είτε αλλιώς.

Κάποια στιγμή πρέπει οι λαοί να μάθουν να είναι υπεύθυνοι για τις επιλογές τους όπως και για την ψήφο τους. Αλλιώς δεν θα ωριμάσουν ποτέ. Για σημαντικές αποφάσεις θα πρέπει να γίνονται δημοψηφίσματα και αν οδηγήσουν σε καταστροφή, τότε θα ξέρει ο λαός ποιο στραβό κεφάλι έφταιγε και ας το κόψει. Η υπευθυνότητα με τα λάθη μαθαίνεται. Όμως για να κάνεις λάθη, πρέπει να μπορείς και να τολμάς να πάρεις αποφάσεις.

Όλοι οι Έλληνες θα πρέπει απλά και ξεκάθαρα να δηλώσουν αν υποστηρίζουν η όχι την παραμονή της χώρας στην Ευρωζώνη (γιατί περί αυτού πρόκειται) αλλά επίσης και το πώς θα πληρωθούν οι μισθοί και οι συντάξεις την επομένη μέρα του πιθανού ΟΧΙ.

Και μια απορία. Γιατί για την πρόωρη προσφυγή σε εκλογές οι πολίτες είναι ώριμοι, ενώ για δημοψήφισμα είναι ανίκανοι να καταλάβουν τη σημασία της ψήφου;

Μήπως γιατί έτσι θα μπορούσαν κάποιοι να επωφεληθούν από τη γενικευμένη δυσαρέσκεια του κόσμου χωρίς να χρειάζεται να προτείνουν κάτι το συγκεκριμένο;

Οι εκλογές θα μας έδιναν την δυνατότητα να δούμε τα γνωστά "ματς μπουρδολογίας" του παρελθόντος από ανώριμους πολιτικάντηδες όλων των αποχρώσεων που σκέφτονται μόνο το εγώ τους.

Ας μιλήσει και μια φορά ο λαός χωρίς αυτούς...

Δεν υπάρχουν σχόλια: