ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΙΝΑΣ ΚΑΙ ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΤΕΣ...

Ένας νεαρός κρατούμενος για ένοπλη ληστεία τράπεχας, με αρκετά χρόνια φυλακή μπροστά του αν και είναι μόνο 20 χρονών.

Από καιρό στην φυλακή, παρακολουθεί μαθήματα, δίνει εξετάσεις και περνά σε κάποιο τριτοβάθμιο εκπαιδευτικό ίδρυμα, που δεν τον αφήνουν κάποοι  να πάει.

Τον συμβούλεψαν κάποιοι άλλοι να κάνει απεργιά πείνας, όπου όσοι κάνανε τα τελευταία χρόνια όλοι "δικαιωθήκανε", με την επιλεκτική συμπαράσταση κάποιων συγκεκριμένων ευαισθητούληδων θολοκουλτουριάρηδων.

Έτσι θα γίνει κι εδώ σήμερα ή αύριο και θα πετύχει ο απεργός πείνας - κρατούμενος το δικό του.
Κια θα μπορέσει να αρχίσει τις σπουδές του..

Κάτι που θα μπορούσε να γίνει χωρίς όλη τη βαβουρανιά που επιδίωκαν όσοι τον συμβούλευαν.

Η τεχνολογία επιτρέπει στον καθένα να σπουδάζει εξ αποστάσεως, μέσω υπολογιστή και να δίνει και εξετάσεις με τον ίδιο τρόπο. Μέσα από τη φυλακή και χωρίς άδειες.

Αν χρειάζονται και κάποιες γραφειοκρατικές διατυπώσεις ή νομικές ρυθμίσεις ανάμεσα στις συναρμόδιες υπηρεσίες/υπουργεία ας γίνουν και να λυθεί το θέμα για όλους τους φυλακισμένους που επιθυμούν να σπουδάζουν.

Χωρίς να πρέπει να μπουν σε κίνδυνο άλλες ανθρώπινες ζωές που μπορεί να βρεθούν στο έλεός του και απέναντι από την κάννη του όπλου του αν ο συγκεκριμένος θελήσει να επαναλάβει το παρελθόν του...

Και θα ησυχάσουνε και οι "αγωνιστές" - συμπαραστάτες του, μέχρι το επόμενο επεισόδιο που θα σπεύσουν να υποστηρίξουν.

Που μπορεί να τους εκπλήξει...

Σε ενδεχόμενο αιτήματος πχ του Κασιδιάρη ή άλλου νεαρού της ακροδεξιάς πλευράς για εκπαιδευτική άδεια για προπτυχιακές ή μεταπτυχιακές σπουδές θα τρέξουνε κι εδώ έτσι "αυθόρμητα" να τον υπερασπιστούν ο ΣΥΡΙΖΑ, ο ΑΝΤΑΡΣΥΑ και οι τάχα αντιεξουσιαστές σε αυτό το αίτημα του βάσει της ίδιας λογικής;

H ΠΡΩΤΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΛΑΙΚΗΣ ΒΑΣΗΣ...

Στις 10 Απριλίoυ του 1967 μερικές εκατοντάδες Χανιώτες έμποροι, επαγγελματίες, συνταξιούχοι, αγρότες, με πρόταση του Συνδέσμου Οικονομολόγων του Νομού Χανίων και την συμβολή και αμέριστη συμπαράσταση του τότε Μητροπολίτη Κισσάμου και Σελίνου Ειρηναίου Γαλανάκη, υλοποιούν την τολμηρή ιδέα της ίδρυσης της πρώτης παγκοσμίως πολυμετοχικής ναυτιλιακής εταιρείας, με στόχο την πραγματοποίηση θαλάσσιωv μεταφορών με σύγχρονα, άνετα και πολιτισμένα μέσα.

Είχε προηγηθεί το ναυάγιο του πλοίου "Ηράκλειο", με τραγικό απολογισμό για τους Χανιώτες. Για 224 ψυχές τα νερά κοντά στη νησίδα Φαλκονέρα θα έμελαν να γίνουν ο υγρός τους τάφος...

Το ναυάγιο "στοιχειώνει" τα βράδια κάποιων ανθρώπων με αποτέλεσμα μέσα από την τραγωδία να γεννηθεί μια ιδέα, η ίδρυση μιας ναυτιλιακής εταιρείας λαϊκής βάσης, της ΑΝΕΚ.

Στο βίντεο παρουσιάζεται βήμα προς βήμα το χρονικό της ίδρυσης της ΑΝΕΚ μέσα από ντοκουμέντα, εικόνες και μαρτυρίες που καθηλώνουν το θεατή μέχρι το τελευταίο λεπτό.

Στις 9 Σεπτεμβρίου 1970 το Ε/Γ-Ο/Γ ΚΥΔΩΝ καταπλέει στο λιμάνι της Σούδας και η ΑΝΕΚ κερδίζει την εμπιστοσύνη όλων. Η ΑΝΕΚ εισέρχεται δυναμικά στην Ελληνική Ακτοπλοΐα. Το 1973 αποκτά τα Ε/Γ-Ο/Γ ΚΑΝΤIΑ και ΡΕΘΥΜΝΟ, πραγματοποιώντας καθημερινά δρομολόγια στη γραμμή Ηράκλειο-Πειραιά.

Δείτε το αξιόλογο αφιέρωμα στους πρωτεργάτες της ΑΝΕΚ με σπάνιο οπτικοακουστικό υλικό, σε σκηνοθεσία Θοδωρή Παπαδουλάκη.

ΕΡΓΑΤΟΠΑΤΕΡΕΣ, ΕΜΠΟΡΟΙ, ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΕΣ...

Στη κρίση που διανύουμε πολλοί ψάχνουν νέους ρόλους για να συνεχίσουν να έχουν παρουσία στα κοινά όπως νομίζουν...

Το μόνο που καταφέρνουν είναι να δυσκολεύουν τα πράγματα για όλους, ιδίως τους πολίτες που τους ακούνε και τους εαυτούς τους εντέλει, αφού μπερδεύουν οι ίδιοι τους ρόλους που μοιράστηκαν αυτοδικαίως...

Έτσι μετατρέπεται σε φιάσκο μια πρωτοβουλία που πήραν οι έμποροι με τους εργατοπατέρες του τοπικού εργατικού κέντρου, διαχωρίζοντας τους καταναλωτές σε "άνεργους" κι "εργαζόμενους" και προσφέροντας κάποιες εκπτώσεις σε ορισμένα προϊόντα με (πολλές) προυποθέσεις στους πρώτους...

Δώρο άδωρο για άνεργους που μην έχοντας καν εισόδημα, λίγο τους νοιάζει μια μικρή έκπτωση σε ευτελή είδη περασμένης εποχής, ενώ πρώτη τους μέριμνα είναι η απόκτηση εισοδήματος κι αν ναι, αυτό να είναι ικανό κι αρκετό για αξιοπρεπή διαβίωση χωρίς χάρες, όπως και για τους υπόλοιπους εργαζόμενους.

Ας μείνει λοιπόν ο καθένας στον ρόλο που ήδη έχει στην κοινωνία, οι εργατοπατέρες ας κάνουν κάτι να έχουν εργασία όλοι, εργαζόμενοι σήμερα κι άνεργοι αύριο, (δουλειά δεν είναι σώνει και καλά η μισθωτή σε άλλον, όσοι διαθέτουν κάποιο προσόν που τους ξεχωρίζει ας το αξιοποιήσουν για δικό τους καλό κι ας δώσουν δουλειά μετά σε όσους δεν μπορούν τίποτα πέρα από εργάτες) και μακριά από κούφια τυποποιημένα κομματικά συνθήματα που αναμασούνται σε απεργίες και συγκεντρώσεις.

Χωριστές βέβαια, αφού καθένας τους έχει το δικό του κοινό που τον ακολουθεί και διεκδικεί άλλα συμφέροντα, γιαυτό και δεν συμφωνούν σε κοινούς αγώνες ούτε για τα μάτια του κόσμου, φτάνοντας να εκπροσωπούν συνολικά μόνο κάποιες προνομιούχες συντεχνίες "εργαζόμενων" - βολεμένων κι αδιαφορώντας παντελώς για τους άνεργους...

Οι έμποροι πάλι καλά θα κάνουν να κοιτάξουν τα δικά τους πράγματα, την επιβίωση στην κρίση με υγιή ανταγωνισμό αντί να μάχονται κάθε ενέργεια φωτισμένων επιχειρηματιών που έχουν τρόπο να επεκτείνονται παρά τα προβλήματα, να δουν τι θα κάνουν με το παραεμπόριο επιτήδειων με πρώτη γραμμή τους εξαθλιωμένους αλλοδαπούς - πλανώδιους πωλητές και προπαντός με τις τιμές τους που κάπου είναι εξωφρενικές.

Δεν μπορείς να έχεις πχ ένα ποκάμισο 80 ευρώ και να κάθεσαι να το κοιτάς για βδομάδες στο άδειο σου μαγαζί, βάλτο 20 ευρώ να το πουλήσεις αμέσως και μην μου λες λέξη για το δήθεν σηματάκι που το κάνει ξεχωριστό, ένα κομμάτι πανί είναι που θα έχει αξία αν πουληθεί και φέρει χρήμα σε όλους όσους συνέβαλλαν στην ύπαρξη του...

Κάντε να κινηθεί η αγορά και το χρήμα, έστω και το λίγο, να έχει την ευκαιρία να μεταδώσει την ενέργεια του και όταν οι άνθρωποι (γιατί έτσι είναι κι όχι εργαζόμενοι κι άνεργοι) την λάβουν και την πολλαπλασιάσουν σαν καταναλωτές, υπάρχει η Ένωση Προστασίας Καταναλωτών εγκεκριμένη από το υπουργείο, να φροντίσει τα δικαιώματα τους, από άλλες δικές μπαγαποντιές πάλι...