Στη κρίση που διανύουμε πολλοί ψάχνουν νέους ρόλους για να συνεχίσουν να έχουν παρουσία στα κοινά όπως νομίζουν...
Το μόνο που καταφέρνουν είναι να δυσκολεύουν τα πράγματα για όλους, ιδίως τους πολίτες που τους ακούνε και τους εαυτούς τους εντέλει, αφού μπερδεύουν οι ίδιοι τους ρόλους που μοιράστηκαν αυτοδικαίως...
Έτσι μετατρέπεται σε φιάσκο μια πρωτοβουλία που πήραν οι έμποροι με τους εργατοπατέρες του τοπικού εργατικού κέντρου, διαχωρίζοντας τους καταναλωτές σε "άνεργους" κι "εργαζόμενους" και προσφέροντας κάποιες εκπτώσεις σε ορισμένα προϊόντα με (πολλές) προυποθέσεις στους πρώτους...
Δώρο άδωρο για άνεργους που μην έχοντας καν εισόδημα, λίγο τους νοιάζει μια μικρή έκπτωση σε ευτελή είδη περασμένης εποχής, ενώ πρώτη τους μέριμνα είναι η απόκτηση εισοδήματος κι αν ναι, αυτό να είναι ικανό κι αρκετό για αξιοπρεπή διαβίωση χωρίς χάρες, όπως και για τους υπόλοιπους εργαζόμενους.
Ας μείνει λοιπόν ο καθένας στον ρόλο που ήδη έχει στην κοινωνία, οι εργατοπατέρες ας κάνουν κάτι να έχουν εργασία όλοι, εργαζόμενοι σήμερα κι άνεργοι αύριο, (δουλειά δεν είναι σώνει και καλά η μισθωτή σε άλλον, όσοι διαθέτουν κάποιο προσόν που τους ξεχωρίζει ας το αξιοποιήσουν για δικό τους καλό κι ας δώσουν δουλειά μετά σε όσους δεν μπορούν τίποτα πέρα από εργάτες) και μακριά από κούφια τυποποιημένα κομματικά συνθήματα που αναμασούνται σε απεργίες και συγκεντρώσεις.
Χωριστές βέβαια, αφού καθένας τους έχει το δικό του κοινό που τον ακολουθεί και διεκδικεί άλλα συμφέροντα, γιαυτό και δεν συμφωνούν σε κοινούς αγώνες ούτε για τα μάτια του κόσμου, φτάνοντας να εκπροσωπούν συνολικά μόνο κάποιες προνομιούχες συντεχνίες "εργαζόμενων" - βολεμένων κι αδιαφορώντας παντελώς για τους άνεργους...
Οι έμποροι πάλι καλά θα κάνουν να κοιτάξουν τα δικά τους πράγματα, την επιβίωση στην κρίση με υγιή ανταγωνισμό αντί να μάχονται κάθε ενέργεια φωτισμένων επιχειρηματιών που έχουν τρόπο να επεκτείνονται παρά τα προβλήματα, να δουν τι θα κάνουν με το παραεμπόριο επιτήδειων με πρώτη γραμμή τους εξαθλιωμένους αλλοδαπούς - πλανώδιους πωλητές και προπαντός με τις τιμές τους που κάπου είναι εξωφρενικές.
Δεν μπορείς να έχεις πχ ένα ποκάμισο 80 ευρώ και να κάθεσαι να το κοιτάς για βδομάδες στο άδειο σου μαγαζί, βάλτο 20 ευρώ να το πουλήσεις αμέσως και μην μου λες λέξη για το δήθεν σηματάκι που το κάνει ξεχωριστό, ένα κομμάτι πανί είναι που θα έχει αξία αν πουληθεί και φέρει χρήμα σε όλους όσους συνέβαλλαν στην ύπαρξη του...
Κάντε να κινηθεί η αγορά και το χρήμα, έστω και το λίγο, να έχει την ευκαιρία να μεταδώσει την ενέργεια του και όταν οι άνθρωποι (γιατί έτσι είναι κι όχι εργαζόμενοι κι άνεργοι) την λάβουν και την πολλαπλασιάσουν σαν καταναλωτές, υπάρχει η Ένωση Προστασίας Καταναλωτών εγκεκριμένη από το υπουργείο, να φροντίσει τα δικαιώματα τους, από άλλες δικές μπαγαποντιές πάλι...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου