ΤΙΜΕΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΦΟΡΕΣ...

Τα εισοδήματα όσων έχουν ακόμη δουλειά, έχουν συρρικνωθεί δραματικά.

Ομως παρ' όλα αυτά οι τιμές στα ράφια όχι μόνο δεν μειώνονται, αλλά αυξάνονται κιόλας.

Η ακρίβεια συνεχίζει να θερίζει. Δεν σώζουν την κατάσταση οι διάφορες προσφορές κι εκπτώσεις που διαφημίζονται δεόντως...

Λοιπόν μετά τις τόσες περικοπές, μήπως ήρθε καιρός να περικόψουμε αναλόγως και τις τιμές σε όλα τα βασικά είδη διατροφής και διαβίωσης;

Μήπως ήρθε καιρός να βάλουμε χέρι σε μερικά ολιγοπώλια που ακολουθούν εναρμονισμένες πολιτικές και διατηρούν τις τιμές στη χώρα μας σε ασυνήθιστα για την κρίση που διανύουμε περίοδο;

Και σε αρκετούς αμετανόητους εμπόρους με εξωπραγματικές τιμές στα προϊόντα που έχουν στα άδεια από κόσμο μαγαζιά τους, που όλο ζητούν την στήριξη μας μα δεν κάνουν κάτι και οι ίδιοι γι' αυτό...

Και αν δεν το κάνουν με τη θέλησή τους (που δεν φαίνεται να το κάνουν) μήπως πρέπει να υποχρεωθούν να το κάνουν;

Απο τις ίδιες τις κοινωνίες που ζητούν την υποστήριξη τους...

Αφού η κυβέρνηση παρακολουθεί (αν παρακολουθεί) αμήχανα. Πέρα βρέχει και για αυτό, οι (εσω)κομματικές διαργασίες προηγούνται...

ΑΚΡΙΒΕΙΑ ΚΑΙ ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ...

Η Ελλάδα μέσα σε λίγο χρονικό διάστημα έγινε η ακριβότερη και από τις πιο ακριβές χώρες της Ε.Ε.

Η εγκληματική απουσία ελέγχων της αγοράς εκτόξευσε την ακρίβεια στα ύψη και δημιούργησε καθεστώς στην αγορά τέτοιο, που οδήγησε κάθε κοινωνική και επαγγελματική ομάδα στην απόγνωση να μουρμουρίζει και να σιχτιρίζει.

Τα εισοδήματα μειώνονται, η κατανάλωση πέφτει, οι όποιες δουλειές είναι δυσεύρετες από τη στρατιά των ανέργων και η κυβέρνηση προσπαθεί περιορίζοντας λίγο τον δημόσιο τομέα, να μειώσει το έλλειμμα. Αλλά μάλλον το αυξάνει με στραγγαλισμό της αγοράς. Η αδυναμία του καταναλωτή ν' αγοράζει τ' απαραίτητα για την επιβίωσή του, ακόμη και σε περιόδους εκπτώσεων, επιβεβαιώνει ότι λεφτά σε μορφή φόρων κατανάλωσης στα ταμεία του κράτους (το οποίο φτωχαίνει πρώτα από εμάς), δύσκολα μπαίνουν...

Ετσι αδυνατίζει η αγοραστική κίνηση και ελαχιστοποιείται η είσπραξη φόρων.

Είναι φαύλος κύκλος. Όσο περισσότερους φόρους βάζει το κράτος, τόσο περισσότερο ωθεί τους πολίτες στην φοροδιαφυγή, τόσο περισσότερο στενεύει η φορολογική βάση (αριθμός αυτών που πληρώνουν, ή μπορούν να πληρώσουν), τόσο περισσότερες επιχειρήσεις κλείνουν και τόσο περισσότεροι μένουν άνεργοι.

Το παιχνίδι με τον Φ.Π.Α. παραχόντρυνε. Το κασέρι και το ζαμπόν να τα πάρει κανείς σκέτα από τον μπακάλη 13%, αλλά άμα τηγανιστούν από τον ταβερνιάρη και σερβιριστούν από γκαρσόνι, γίνεται 23%.

Παράγινε η κοροϊδία, να λένε πως μόνο μέχρι την επόμενη τουριστική περίοδο θα ισχύσει και θα ευνοηθούν οι τουρίστες με τα προπληρωμένα πακέτα. Πλήγμα στον τουρισμό η επιβολή αχαρακτήριστης φορολόγησης στον χώρο της εστίασης. Και φέτος με το 13% το αυξημένο κύμα τουριστών με αεροπλάνα και κρουαζιερόπλοι ελάχιστα άφησε ειδικά στα ταμεία των ταβερνείων. Με το 23% δεν θα πλησιάζουν ούτε για σαλάτα στα 4.

Θα κάθονται στα τουριστικά ξενοδοχεία - γκέτο με το βραχιολάκι στον καρπό του χεριού και θα καταναλώνουν ό,τι κέρατο τους δίνουν χωρίς να ξοδεύουν δεκάρα παραπάνω απ' όσο συμφώνησαν (400 - 500 ευρώ το άτομο για 8 - 10 ημέρες)...

Όσο για τον Έλληνα πελάτη, μια βολτίτσα την εβδομάδα θα την κάνει. Ένα κρασάκι θα το πιεί. Αλλά επειδή κόπηκαν τα επιδόματα και τα μπόνους, έπαψαν οι τράπεζες να χορηγούν καταναλωτικά δάνεια, θα το σκεφτεί πολύ σε ποιον και πού θα ξοδέψει τα χρήματά του. Πάνε οι εποχές του φέρε - φέρε, που γέμιζε ένα τραπέζι πιάτα. Τώρα πια θα σκέφτεται την σχέση ποιότητας και τιμής όπου αποφασίσει να καθίσει...

ΛΑΘΟΣ ΔΙΑΤΥΠΩΣΗ...

Όταν ζητάτε οτιδήποτε από κάποιον άλλον, φροντίστε να διατυπώνετε επακριβώς το αίτημα σας, να είστε σίγουροι πως ο άλλος έχει καταλάβει τι ακριβώς θέλετε.

Αλλιώς κινδυνεύετε να την πάθετε σαν τον αφελή νεαρό που ο θρύλος λέει πως καθότανε στην άκρη μιας λίμνης και παραπονιόταν για το μέγεθος της φτόνης του, που κατ' αυτόν ήταν δεόντως ανεπαρκές...

Την κρατούσε λοιπόν στο χέρι και έλεγε:

- Πως θάθελα να την δω ν' αγγίζει το έδαφος!

Με τα πολλά βγήκε από το νερό μια νεράιδα και των ρώτησε αν μπορούσε να κάνει κάνει κάτι γι' αυτόν, ο δε νεαρός απάντησε πάλι το ανωτέρω ασαφές αίτημα του...

Τελικά ικανοποιήθηκε μερικώς, όταν η νεράιδα πραγματοποίησε αυτό που κατάλαβε, μειώνοντας πολύ το μήκος των μηρών του και των γαμπών του έτσι ώστε να φτάσει η φτόνη του να αγγίζει το έδαφος χωρίς αυτή να πάρει ούτε εκατοστό!

...Ενώ θα είχε το επιθυμητό αποτέλεσμα αν διατύπωνε επακριβώς την επιθυμία του:

- Κάνε να μακρύνει επιπλέον κατά 70 cm η φτόνη μου, ώστε να φτάνει η άκρη της να σέρνεται κάτω όταν περπατώ!

ΔΙΑΚΕΚΡΙΜΕΝΗ ΘΕΣΗ...

Χρόνια τώρα χρησιμοποιώ τα πλοία της μοναδικής ναυτιλιακής εταιρείας που έχουμε εδώ, για τα ταξίδια μου εκτός Κρήτης. Εταιρεία που ιδρύθηκε κάτω από τραγικές συνθήκες μα κατάφερε και γιγαντώθηκε...

Συνήθως η αναχώρηση γίνεται βραδυνές ώρες και είναι απαραίτητο να έχω κλείσει καμπίνα, όπου θα κοιμηθώ τις μικρές ώρες της νύχτας κι αφού σηκωθώ το πρωί και φτιαχτώ, μπορώ να βγώ έξω γύρω στις 6.00 - 6.30πμ και φρέσκος - φρέσκος να δω την ανατολή της καινούριας μέρας την ώρα που το πλοίο φτάνει στο λιμάνι. Αυτή η καμπίνα έφτασε τώρα να κοστίζει δυο εκατοντάδες ευρώ μετ' επιστροφής, πράγμα που όπως φαίνεται μου εξασφάλιζε τον σεβασμό του πληρώματος κατά την υποδοχή μου στο πλοίο τις φορές που είχα φροντίσει να την κλείσω εγκαίρως...

Όπως φαίνεται εκ των πραγμάτων έτσι ήταν, το ποσό που κατέβαλλα και μόνο αυτό μου εξασφάλιζε κάποιο σεβασμό, αφού όποτε θέλησα να εκμεταλλευτώ τα πρωινά τους δρομολόγια που η μετάβαση κι επιστροφή γίνονται μέρα και δεν χρειάζεται καμπίνα κι ακόμη μια μοναδική φορά που δεν είχα λεφτά κι έμεινα ξάγρυπνος όλη νύχτα, η συμπεριφορά των ίδιων προσώπων αλλάζει ριζικά...

Από το

- "Καλώς ήρθατε στο πλοίο, ο κύριος θα πάρει τα πράγματα σας και θα σας οδηγήσει στην καμπίνα σας και μετά μπορείτε να πάρετε τον καφέ ή το ποτό σας σε κάποιο από τα σαλόνια μας και το φαγητό σας στα εστιατόρια μας που είναι στην διάθεση σας, αν θέλετε να ψωνίσετε κάτι θα βρείτε ότι φανταστείτε στο κατάστημα κι αν θέλετε χορό ή Internet ή..."

μεταπίπτουν αυτομάτως με την επίδειξη του απλού εισιτηρίου στο:

- "Δεν έχεις καμπίνα σήμερα; τι θες τότε εδώ στη reception; πήγαινε κάτω (με τους γύφτους και τους βρωμομετανάστες) ή τουλάχιστον ανέβα στο τελευταίο κατάστρωμα και παρέμεινε εκεί, μην τριγυρίζεις στο πλοίο και μη σε δούμε να μπαίνεις στα σαλόνια που είναι για την διακεκριμένη θέση, απαγορεύεται να ξαπλώσεις στους καναπέδες μέσα, κράτα τα πράγματα σου μαζί σου όπου πας κι αν πεινάσεις μπορείς να φας κάτι μόνο στο self-service, αν κοιμηθείς στο πάτωμα φρόντισε να μην εμποδίζεις τον κόσμο που περνά..."

Έτσι λοιπόν, η συμπεριφορά του κατώτερου κυρίως πληρώματος (αφού αυτό έρχεται σε άμεση επαφή με τους επιβάτες) εξαρτάται από το αντίτιμο του ναύλου που καταβάλλει ο κάθε επιβάτης σε κάθε διαδρομή...Όσο περισσότερα πληρώνει αναλογικά, τόσο πολυτιμότερος κι αξιοσέβαστος θεωρείται. Ναύλα που για επιβάτη με οικογένεια, αντίστοιχη καμπίνα κι αυτοκίνητο σε ταξίδι μ' επιστροφή, ισοδυναμούν με ισόποσο πενθήμερης κρουαζιέρας...

Για μια και μόνο διαδρομή για έναν και μόνο επιβάτη, η διαφορά που προκύπτει από την τιμή καμπίνας lux - απλού εισιτηρίου είναι αρκετή να του εξασφαλίσει τριήμερη διαμονή μετά πρωινού σε αρκετά καλό ξενοδοχείο με όλες τις απαραίτητες ευκολίες...
Πολύ ακριβά πληρώνουμε 4 - 5 ώρες ύπνου και μια βρύση μ' έναν καθρέπτη ίσα - ίσα για πλύσιμο, ξύρισμα και χτένισμα. Επειδή θεωρούνται τάχα ναυτικοί - θαλασσοπόροι οι πολυάριθμοι μούτσοι και τα γκαρσόνια που κάνουν ψευδο-οκτάωρο στα σαλόνια και απαιτούν λέει ν' αμοίβονται όπως οι ποντοπόροι που διασχίζουν ωκεανούς με σαπιοκάραβα...Και τους πληρώνουμε εμείς...

Εισιτήρια αδίκως επιβαρυμένα ακόμη από το κράτος με φόρους για υπηρεσίες που έχουν εδώ και δεκαετίες καταργηθεί πια, (πχ ποιός βγαίνει σήμερα έξω από το πλοίο με βαρκάρη όπως το 1913-38 που δεν υπήρχανε καν προβλήτες);

Δεν λέω τίποτα για το φαγητό εν πλώ, δεν υποχρεώνει κανείς κανέναν να πληρώσει συνηθισμένα φαγητά μαζικής παραγωγής σε τιμές gourmet, μα επιμένουν να κοιτάνε σαν με οίκτο κι αηδία ανάμεικτα, όποιον φροντίζει για το φαγητό και νερό της μιας βραδιάς ταξιδιού, κρατώντας κάτι από το σπίτι.

Και δεν υπάρχει σε όλο το τόσο μεγάλο πλοίο ούτε ένας ψύκτης να πιεί ένας επιβάτης λίγο νερό χωρίς να πληρώσει ολόκληρο μπουκάλι τζερεμέ...

Κάτι που δεν περιμέναμε από την δική μας ναυτιλιακή εταιρεία που ξεκίνησε σαν "λαικής βάσης".

Αντίτιμο που αναγκαστικά καταβάλλουμε όλοι, όποτε θέλουμε να πάμε παραπέρα από το μεγάλο νησί μας αφού η θαλάσσια μεταφορά μας είναι μονοπώλιο συγκεκριμένων συμφερόντων.

Που δεν αφήνουν άλλα πλοία να πιάσουν στο εδώ λιμάνι, με όποιο τρόπο μπορούνε και τους παίρνει.

Γιατί τότε θα είχαμε επιλογές, που θα βελτίωναν τη συμπεριφορά τους ταυτόχρονα με τις υπηρεσίες και τα πλοία τους...

ΝΗΣΙΩΤΙΚΗ ΧΩΡΑ...

- Τι τιμές έχετε εδώ, σε ρούχα και παπούτσια...

Αναφώνησε γνωστός από την Αθήνα που βρέθηκε για Σαββατοκύριακο εδώ, χθες που περπατώντας σε μια άδεια πόλη είχαμε την ευκαιρία να σταματήσουμε μπροστά σε μερικές βιτρίνες καταστημάτων...

- Βρίσκω επώνυμα ρούχα σε τιμές 50% - 80% από αυτές που βλέπω εδώ, συνέχισε και τελικά είπε αυτό που περίμενα πως θα κατέληγε όλη την ώρα:

- Γιατί εσύ τουλάχιστον που ξέρεις, δεν έρχεσαι να αγοράζεις ρούχα από την Αθήνα, θα βρεις εύκολα τα επώνυμα stock houses και θα γλιτώνεις πολλά λεφτά...

Βέβαια ξέρω για τα επώνυμα stock houses που αν είμαι τυχερός και βρω το νούμερο μου ανάμεσα σε μερικά "σπασμένα" άλλα, αποκτώ επώνυμο κοστούμι άριστης ποιότητας σε τιμή λιγότερη από τη μισή που το αγοράζουν οι έχοντες στα κεντρικά μαγαζιά του Κολωνακίου και της Κηφισιάς.
Κλασσικό κοστούμι εύκολα βρίσκω, αφού δεν χάνουν την αξία και τη γραμμή τους, μα για άλλα ρούχα ή παπούτσια είναι δυσκολότερο κι απαιτείται λεπτομερές ψάξιμο, γιατί υπάρχουν κι ελαττωματικά επίτηδες ανάμεσα, προς κέρδος του πονηρού εμπόρου...

ΑΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΠΑΩ ΟΜΩΣ!

Δεν ήξερε ο άλλος πως θέλω 200 ευρώ εισιτήρια για να μεταβώ μια μόνο μέρα, να φτάσω το πρωί και να επιστρέψω το ίδιο βράδυ, με το ίδιο πλοίο. Αν θελήσω να μείνω μια ακόμη μέρα, όσο κι αν διαπραγματευτώ με έγκαιρες online κρατήσεις ή άλλα κόλπα, δεν γλιτώνω τα 50 ευρώ για ένα αξιοπρεπές ξενοδοχείο, άνευ πρωινού που χρεώνεται εξτρά.

Και με την απαραίτητη προυπόθεση να ξέρω που είναι τα μαγαζιά, να τα βρώ εύκολα και γρήγορα χωρίς να χρειάζομαι ταξί, που θα με πάει εκεί από παράδρομους και θα κάνει όσο περισσότερους κύκλους μπορεί, να χρεώσει περισσότερα ο ταρίφας. Όσο για τα εισιτήρια στις αστικές τους συγκοινωνίες, αμελητέα σε σύγκριση με αυτά που πληρώνω εδώ μέχρι να πάω προς κι από το καράβι, 15' λεπτά δρόμος εποχούμενος και με στάσεις...

Για φαγητό ή διαθέτω 30 ευρώ να φάω σε τραπέζι εστιατορίου 2 φορές στην διάρκεια της μέρας, ή αγοράζω ένα κομμάτι τυρί και μισό κιλό φρέσκο ψωμί, άντε μαζί με 30 περίπου ελιές μαύρες του αλατσού, και την βγάζω οικονομικά σ' ένα παγκάκι στο Ζάπειο ή στο άλσος της Κηφισιάς...

Αξίζουν τόσα για να πάρω μερικά ρούχα, που θα τα πληρώσω κιόλας, δεν θα μου τα δώσουν τελείως τζάμπα; 500 ερώ υπόθεση για 2 μέρες αγορές και βόλτα;

Αυτά έχει ν' αντιμετωπίσει ο κάτοικος νησιού έστω και μεγάλου, για να πετύχει καλύτερες τιμές σε όλα τα είδη που θέλει.

Να μην αναφέρω τις άλλες αναγκες για μετακινήσεις, ταξίδια, δουλειές, συναντήσεις, αρρωστάρηδες που θέλουνε ειδικούς γιατρούς, φοιτητές και στρατιώτες, μεταφορές αγροτικών ή άλλων προϊόντων κλπ, δέσμιοι των πανάκριβων ακτοπλοϊκών εισιτηρίων, κυρίως από τις εισφορές υπέρ "τρίτων", κάποιων ανύπαρκτων πια λεμβούχων του περασμένου αιώνα και των φαληρημένων ταμείων του κράτους και των συντεχνιών.

Δεν πίστευε καν ο άλλος πως θέλω να πάω σε ένα σημαντικό σεμινάριο τον επόμενο μήνα και λογαριάζοντας τα συνολικά έξοδα, βρίσκω πως μόνο τα εισιτήρια περίπου ισοφαρίζουν το κόστος συμμετοχής, διήμερης διαμονής και πλήρους διατροφής σε πολυτελές παραθαλάσσιο ξενοδοχείο στο Μάτι, τις δωρεάν παροχές προς τους πελάτες του, συν κάποια βιβλία κι άλλα δώρα στους συμμετέχοντες...

Κι όμως έτσι είναι η σκληρή αλήθεια, αν τελικά συμμετέχω, θα το έχω πληρώσει διπλάσια από τους υπόλοιπους, επειδή και μόνο είμαι μόνιμος κάτοικος νησιού, έστω και μεγάλου...