ΔΙΑΚΕΚΡΙΜΕΝΗ ΘΕΣΗ...

Χρόνια τώρα χρησιμοποιώ τα πλοία της μοναδικής ναυτιλιακής εταιρείας που έχουμε εδώ, για τα ταξίδια μου εκτός Κρήτης. Εταιρεία που ιδρύθηκε κάτω από τραγικές συνθήκες μα κατάφερε και γιγαντώθηκε...

Συνήθως η αναχώρηση γίνεται βραδυνές ώρες και είναι απαραίτητο να έχω κλείσει καμπίνα, όπου θα κοιμηθώ τις μικρές ώρες της νύχτας κι αφού σηκωθώ το πρωί και φτιαχτώ, μπορώ να βγώ έξω γύρω στις 6.00 - 6.30πμ και φρέσκος - φρέσκος να δω την ανατολή της καινούριας μέρας την ώρα που το πλοίο φτάνει στο λιμάνι. Αυτή η καμπίνα έφτασε τώρα να κοστίζει δυο εκατοντάδες ευρώ μετ' επιστροφής, πράγμα που όπως φαίνεται μου εξασφάλιζε τον σεβασμό του πληρώματος κατά την υποδοχή μου στο πλοίο τις φορές που είχα φροντίσει να την κλείσω εγκαίρως...

Όπως φαίνεται εκ των πραγμάτων έτσι ήταν, το ποσό που κατέβαλλα και μόνο αυτό μου εξασφάλιζε κάποιο σεβασμό, αφού όποτε θέλησα να εκμεταλλευτώ τα πρωινά τους δρομολόγια που η μετάβαση κι επιστροφή γίνονται μέρα και δεν χρειάζεται καμπίνα κι ακόμη μια μοναδική φορά που δεν είχα λεφτά κι έμεινα ξάγρυπνος όλη νύχτα, η συμπεριφορά των ίδιων προσώπων αλλάζει ριζικά...

Από το

- "Καλώς ήρθατε στο πλοίο, ο κύριος θα πάρει τα πράγματα σας και θα σας οδηγήσει στην καμπίνα σας και μετά μπορείτε να πάρετε τον καφέ ή το ποτό σας σε κάποιο από τα σαλόνια μας και το φαγητό σας στα εστιατόρια μας που είναι στην διάθεση σας, αν θέλετε να ψωνίσετε κάτι θα βρείτε ότι φανταστείτε στο κατάστημα κι αν θέλετε χορό ή Internet ή..."

μεταπίπτουν αυτομάτως με την επίδειξη του απλού εισιτηρίου στο:

- "Δεν έχεις καμπίνα σήμερα; τι θες τότε εδώ στη reception; πήγαινε κάτω (με τους γύφτους και τους βρωμομετανάστες) ή τουλάχιστον ανέβα στο τελευταίο κατάστρωμα και παρέμεινε εκεί, μην τριγυρίζεις στο πλοίο και μη σε δούμε να μπαίνεις στα σαλόνια που είναι για την διακεκριμένη θέση, απαγορεύεται να ξαπλώσεις στους καναπέδες μέσα, κράτα τα πράγματα σου μαζί σου όπου πας κι αν πεινάσεις μπορείς να φας κάτι μόνο στο self-service, αν κοιμηθείς στο πάτωμα φρόντισε να μην εμποδίζεις τον κόσμο που περνά..."

Έτσι λοιπόν, η συμπεριφορά του κατώτερου κυρίως πληρώματος (αφού αυτό έρχεται σε άμεση επαφή με τους επιβάτες) εξαρτάται από το αντίτιμο του ναύλου που καταβάλλει ο κάθε επιβάτης σε κάθε διαδρομή...Όσο περισσότερα πληρώνει αναλογικά, τόσο πολυτιμότερος κι αξιοσέβαστος θεωρείται. Ναύλα που για επιβάτη με οικογένεια, αντίστοιχη καμπίνα κι αυτοκίνητο σε ταξίδι μ' επιστροφή, ισοδυναμούν με ισόποσο πενθήμερης κρουαζιέρας...

Για μια και μόνο διαδρομή για έναν και μόνο επιβάτη, η διαφορά που προκύπτει από την τιμή καμπίνας lux - απλού εισιτηρίου είναι αρκετή να του εξασφαλίσει τριήμερη διαμονή μετά πρωινού σε αρκετά καλό ξενοδοχείο με όλες τις απαραίτητες ευκολίες...
Πολύ ακριβά πληρώνουμε 4 - 5 ώρες ύπνου και μια βρύση μ' έναν καθρέπτη ίσα - ίσα για πλύσιμο, ξύρισμα και χτένισμα. Επειδή θεωρούνται τάχα ναυτικοί - θαλασσοπόροι οι πολυάριθμοι μούτσοι και τα γκαρσόνια που κάνουν ψευδο-οκτάωρο στα σαλόνια και απαιτούν λέει ν' αμοίβονται όπως οι ποντοπόροι που διασχίζουν ωκεανούς με σαπιοκάραβα...Και τους πληρώνουμε εμείς...

Εισιτήρια αδίκως επιβαρυμένα ακόμη από το κράτος με φόρους για υπηρεσίες που έχουν εδώ και δεκαετίες καταργηθεί πια, (πχ ποιός βγαίνει σήμερα έξω από το πλοίο με βαρκάρη όπως το 1913-38 που δεν υπήρχανε καν προβλήτες);

Δεν λέω τίποτα για το φαγητό εν πλώ, δεν υποχρεώνει κανείς κανέναν να πληρώσει συνηθισμένα φαγητά μαζικής παραγωγής σε τιμές gourmet, μα επιμένουν να κοιτάνε σαν με οίκτο κι αηδία ανάμεικτα, όποιον φροντίζει για το φαγητό και νερό της μιας βραδιάς ταξιδιού, κρατώντας κάτι από το σπίτι.

Και δεν υπάρχει σε όλο το τόσο μεγάλο πλοίο ούτε ένας ψύκτης να πιεί ένας επιβάτης λίγο νερό χωρίς να πληρώσει ολόκληρο μπουκάλι τζερεμέ...

Κάτι που δεν περιμέναμε από την δική μας ναυτιλιακή εταιρεία που ξεκίνησε σαν "λαικής βάσης".

Αντίτιμο που αναγκαστικά καταβάλλουμε όλοι, όποτε θέλουμε να πάμε παραπέρα από το μεγάλο νησί μας αφού η θαλάσσια μεταφορά μας είναι μονοπώλιο συγκεκριμένων συμφερόντων.

Που δεν αφήνουν άλλα πλοία να πιάσουν στο εδώ λιμάνι, με όποιο τρόπο μπορούνε και τους παίρνει.

Γιατί τότε θα είχαμε επιλογές, που θα βελτίωναν τη συμπεριφορά τους ταυτόχρονα με τις υπηρεσίες και τα πλοία τους...