ΝΗΣΙΩΤΙΚΗ ΧΩΡΑ...

- Τι τιμές έχετε εδώ, σε ρούχα και παπούτσια...

Αναφώνησε γνωστός από την Αθήνα που βρέθηκε για Σαββατοκύριακο εδώ, χθες που περπατώντας σε μια άδεια πόλη είχαμε την ευκαιρία να σταματήσουμε μπροστά σε μερικές βιτρίνες καταστημάτων...

- Βρίσκω επώνυμα ρούχα σε τιμές 50% - 80% από αυτές που βλέπω εδώ, συνέχισε και τελικά είπε αυτό που περίμενα πως θα κατέληγε όλη την ώρα:

- Γιατί εσύ τουλάχιστον που ξέρεις, δεν έρχεσαι να αγοράζεις ρούχα από την Αθήνα, θα βρεις εύκολα τα επώνυμα stock houses και θα γλιτώνεις πολλά λεφτά...

Βέβαια ξέρω για τα επώνυμα stock houses που αν είμαι τυχερός και βρω το νούμερο μου ανάμεσα σε μερικά "σπασμένα" άλλα, αποκτώ επώνυμο κοστούμι άριστης ποιότητας σε τιμή λιγότερη από τη μισή που το αγοράζουν οι έχοντες στα κεντρικά μαγαζιά του Κολωνακίου και της Κηφισιάς.
Κλασσικό κοστούμι εύκολα βρίσκω, αφού δεν χάνουν την αξία και τη γραμμή τους, μα για άλλα ρούχα ή παπούτσια είναι δυσκολότερο κι απαιτείται λεπτομερές ψάξιμο, γιατί υπάρχουν κι ελαττωματικά επίτηδες ανάμεσα, προς κέρδος του πονηρού εμπόρου...

ΑΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΠΑΩ ΟΜΩΣ!

Δεν ήξερε ο άλλος πως θέλω 200 ευρώ εισιτήρια για να μεταβώ μια μόνο μέρα, να φτάσω το πρωί και να επιστρέψω το ίδιο βράδυ, με το ίδιο πλοίο. Αν θελήσω να μείνω μια ακόμη μέρα, όσο κι αν διαπραγματευτώ με έγκαιρες online κρατήσεις ή άλλα κόλπα, δεν γλιτώνω τα 50 ευρώ για ένα αξιοπρεπές ξενοδοχείο, άνευ πρωινού που χρεώνεται εξτρά.

Και με την απαραίτητη προυπόθεση να ξέρω που είναι τα μαγαζιά, να τα βρώ εύκολα και γρήγορα χωρίς να χρειάζομαι ταξί, που θα με πάει εκεί από παράδρομους και θα κάνει όσο περισσότερους κύκλους μπορεί, να χρεώσει περισσότερα ο ταρίφας. Όσο για τα εισιτήρια στις αστικές τους συγκοινωνίες, αμελητέα σε σύγκριση με αυτά που πληρώνω εδώ μέχρι να πάω προς κι από το καράβι, 15' λεπτά δρόμος εποχούμενος και με στάσεις...

Για φαγητό ή διαθέτω 30 ευρώ να φάω σε τραπέζι εστιατορίου 2 φορές στην διάρκεια της μέρας, ή αγοράζω ένα κομμάτι τυρί και μισό κιλό φρέσκο ψωμί, άντε μαζί με 30 περίπου ελιές μαύρες του αλατσού, και την βγάζω οικονομικά σ' ένα παγκάκι στο Ζάπειο ή στο άλσος της Κηφισιάς...

Αξίζουν τόσα για να πάρω μερικά ρούχα, που θα τα πληρώσω κιόλας, δεν θα μου τα δώσουν τελείως τζάμπα; 500 ερώ υπόθεση για 2 μέρες αγορές και βόλτα;

Αυτά έχει ν' αντιμετωπίσει ο κάτοικος νησιού έστω και μεγάλου, για να πετύχει καλύτερες τιμές σε όλα τα είδη που θέλει.

Να μην αναφέρω τις άλλες αναγκες για μετακινήσεις, ταξίδια, δουλειές, συναντήσεις, αρρωστάρηδες που θέλουνε ειδικούς γιατρούς, φοιτητές και στρατιώτες, μεταφορές αγροτικών ή άλλων προϊόντων κλπ, δέσμιοι των πανάκριβων ακτοπλοϊκών εισιτηρίων, κυρίως από τις εισφορές υπέρ "τρίτων", κάποιων ανύπαρκτων πια λεμβούχων του περασμένου αιώνα και των φαληρημένων ταμείων του κράτους και των συντεχνιών.

Δεν πίστευε καν ο άλλος πως θέλω να πάω σε ένα σημαντικό σεμινάριο τον επόμενο μήνα και λογαριάζοντας τα συνολικά έξοδα, βρίσκω πως μόνο τα εισιτήρια περίπου ισοφαρίζουν το κόστος συμμετοχής, διήμερης διαμονής και πλήρους διατροφής σε πολυτελές παραθαλάσσιο ξενοδοχείο στο Μάτι, τις δωρεάν παροχές προς τους πελάτες του, συν κάποια βιβλία κι άλλα δώρα στους συμμετέχοντες...

Κι όμως έτσι είναι η σκληρή αλήθεια, αν τελικά συμμετέχω, θα το έχω πληρώσει διπλάσια από τους υπόλοιπους, επειδή και μόνο είμαι μόνιμος κάτοικος νησιού, έστω και μεγάλου...