ΣΙΩΠΕΣ...

Σιωπές ένοχες, σιωπές συναινετικές, σιωπές αδιάφορες. Αλλά και σιωπές γόνιμες, σιωπές ανατροφοδότησης, σιωπές γαλήνης.

Πόσα επίθετα άραγε μπορούν να πλαισιώσουν τη σιωπή, πόσες λέξεις μπορούν να χαρακτηρίσουν την ποιότητά της; Μα η σιωπή μία είναι και αδιαφοροποίητη θα πει κάποιος.

Και όμως η σιωπή μπορεί να είναι βουβή, αλλά ποιος είπε ότι μόνο ο λόγος σηματοδοτεί και εκφράζει τη βούληση, τη σκέψη, την πρόθεση.

Πόσα έχει τη δυνατότητα να σημαίνει μια σιωπή. Ενίοτε η σιωπή μπορεί να είναι τόσο εκκωφαντική ώστε να υπερβαίνει το όριο της ανοχής...

Ένα παιδί που κακοποιείται αλλά κανείς δεν μιλά γιατί είναι θέμα οικογενειακό, μια αλλοδαπή που γίνεται αντικείμενο εκμετάλλευσης αλλά δεν μιλά γιατί είναι θέμα επιβίωσης, ένας μετανάστης που υπομένει τους ρατσιστικούς εξευτελισμούς του εργοδότη του, ο άνεργος που κοροϊδεύεται και απομονώνεται από τους έχοντες εργασία γιατί δεν έχει εναλλακτική λύση, ένας επαίτης που εισπράττει την περιφρόνηση και την αδιαφορία των περαστικών, καταθέτουν τη σιωπή τους καθημερινά στην κοινωνία των αντιθέσεων, την κοινωνία των διαδηλώσεων και ταυτόχρονα της εκκωφαντικής σιωπής.

Και είμαστε όλοι συνένοχοι γιατί όταν γνωρίζουμε και σιωπούμε εκδηλώνουμε μια ανεύθυνη παθητικότητα που είναι χειρότερη από την πράξη καθαυτή.

Όμως οι σιωπές δεν φορτίζονται απαραίτητα μόνο με αρνητική χροιά. Υπάρχουν σιωπηρές περίοδοι που καταγράφονται ως αναγκαίες για ανασύνταξη δυνάμεων, υποβοηθούν στην αυτοαξιολόγηση και οδηγούν σε δημιουργία και νέες αφετηρίες.
Έχουμε ανάγκη τις σιωπές αυτές στην πολύβουη και αγχογόνο καθημερινότητά μας προκειμένου να εκτιμήσουμε ξανά τους ήχους που έχουν ξεχαστεί, τους αυθεντικούς τόνους που η φύση προσφέρει απλόχερα.

Μόνο που, τελικά, τις σιωπές όπως φαίνεται, δεν μπορούμε να τις επιλέγουμε πάντα εμείς οι ίδιοι· κάποτε μας επιβάλλονται με την μορφή που οι συγκυρίες ωθούν. Αυτό που σε αυτές τις περιπτώσεις μάς απομένει, είναι να αντιδράσουμε με μιας άλλης ποιότητας σιωπή που θα δώσει το μήνυμα της αξιοπρέπειας και του σεβασμού της ανθρώπινης ύπαρξης.

Την ποιότητα αυτή ο καθένας ας την αναζητήσει με βάση τις εμπειρίες του, τη συγκρότησή του, τις ανάγκες του, την ιδιαιτερότητά του και κυρίως πάντα με ελπίδα ...