Για να δούμε τι έχουν πετύχει οι όλο και λιγότεροι θαμώνες της πλατείας που ζούνε στη φαντασία τους ένα τάχα "κίνημα".
Συγκέντρωση-πορεία-συνθήματα-ταραχές και βία-γιαούρτια-εκτόνωση μαζών-αερολογία. Και μετά τί;
Βλέπουνε όσοι συνηρούνε τις μαζώξεις να δικαιώνεται ο πολυήμερος "αγώνας" τους;
Έχουν επηρεάσει καμιά κυβερνητική απόφαση ως τώρα;
Πιστεύουν πως θα εισακουστούν ποτέ και πουθενά τα "ψηφίσματα" και οι δήθεν αποφάσεις των συνελεύσεων μιας περιθωριακής μειοψηφίας που βρήκε ευκαιρία να καπελώσει τις πρώτες συγκεντρώσεις που μπορεί να ήταν αυθόρμητες, μα η συνεχής επανάληψη τις έκανε βαρετές και χωρίς νόημα.
Τι έχουνε να προτείνουν οι αυτόκλητοι "αρχηγοί" στον πολύ κόσμο σαν λύση των προβλημάτων του, πέρα από μια αέναη έκθεση των απολιθωμένων προσωπικών τους αντιλήψεων περί κράτους και κοινωνίας;
Φτάσανε να ζητούνε πάλι τακτικά "οικονομική ενίσχυση" για να ταίζουνε τους ανεπιθύμητους αραπάδες που δεν έχουν θέση ούτε δουλειά φυσικά στον τόπο αυτόν.
Ως απάντηση ας συγκρίνουν τον δικό τους κόσμο με αυτόν που προτιμά τις παραλιακές ταβέρνες και καφετέριες κάθε βράδυ την ίδια ώρα της καθημερινής μάζωξης, να δούνε πως αντιλαμβάνονται την κρίση οι πολλοί/ές βολεμένοι με κάθιε τρόπο, ότι κι αν λένε οι κατά φαντασία "διαφωτιστές" του λαού, που εκτός τους συνήθεις από πριν παρόντες σε συγκεντρώσεις /πορείες, φαίνεται να τους αγνοεί εντελώς κι επιδεικτικά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου