Τελικά αυτή την κοινωνία θέλουμε;
Μια κοινωνία που αργά αλλά σταθερά μετατρέπει τον άνθρωπο σε ένα αναλώσιμο μηχανισμό ευτελούς αξίας; Μια κοινωνία που αιμορραγεί οικονομικά επειδή μερικές συμμορίες αδίστακτων πολιτικών εδώ και μια σειρά ετών καταρρακώνουν την εθνική και προσωπική αξιοπρέπεια;
Το θέμα είναι πως έστω κι αν "δεν τα φάγαμε μαζί" είμαστε τώρα μαζί συνένοχοι με την ανοχή και την παθητικότητά μας σε αυτό που εξακολουθούμε να επιτρέπουμε να μας συμβαίνει...
Ναι είμαστε συνένοχοι γιατί συντηρησαμε αυτην την κατάσταση, γιατί αποδεχτήκαμε σιωπηρά την κατασπατάληση του δημοσίου χρήματος, γιατί δεχτήκαμε ή ανεχτληκαμε τις πελατειακές σχέσεις, γιατί τελικά αποφασίσαμε να είμαστε υπήκοοι και όχι πολίτες της χώρας μας.
Είμαστε συνένοχοι και για την ανοχή και για την παθητικότητα μας και γιατί επιλέγουμε δια της ψήφου μας να μας βγάλουν απο την κρίση τα ίδια πρόσωπα που μας έβαλαν σ αυτήν.
Για ένα παρελθόν που κατασκευάστηκε πίσω από την πλάτη μας, στα ρετιρέ της εξουσίας, στα κότερα και στα τζετ ορισμένων ευνοημένων μεγαλοεργολάβων, καναλαρχών και λοιπών "συμμοριών της ημέρας", σε συνεργασία με τους ίδιους ανθρώπους που τότε είχαμε επιλέξει να κυβερνούν και σήμερα δήθεν αγωνιούν για το μέλλον της Ελλάδας.
Τώρα μπήκε το ΔΝΤ και ζητά τα χαμένα χρήματα πίσω...Έφτασε η ώρα της πληρωμής...
Εκτοπίζεται η όποια Ελληνική κυβέρνηση και άλλοι πλέον κυβερνούν τη χώρα μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου