ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΜΟΥ ΒΗΜΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ. ΟΤΙ ΜΕ ΑΦΟΡΑ / ΣΥΓΚΙΝΕΙ /ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΖΕΙ / ΑΡΕΣΕΙ / ΠΕΙΡΑΖΕΙ. ΧΩΡΙΣ ΦΟΒΟ
Δευτέρα 18 Απριλίου 2011
ΦΟΒΙΚΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ...
Φαίνεται πως κάποιοι αποφάσισαν εδώ και χρόνια ο λαός μας να ζει κάτω από ένα διερκές φοβικό σύνδρομο. Φόβοι για χρεωκοπία, φόβοι για τις καταθέσεις, φόβοι για την ανεργία, φόβοι για νέα μέτρα, φόβοι για απολύσεις, ένα συνεχές πολιτικοδημοσιογραφικό σφυροκόπημα φόβου γύρω από την οικονομία. Φόβοι για την εθνική ασφάλεια, φόβοι μην εμπλακούμε σε πόλεμο, άρα ασε τους γείτονες να αλωνίζουν ελεύθερα. Φόβοι για την ατομική ασφάλεια καθημερινά από τους άνεργους, τους περιθωριοποιημένους, τους μετανάστες, φόβοι βάσιμοι για τους ξανθούς, μελαμψούς, μαύρους, κίτρινους πεινάλες που τους μετέφεραν στη χώρα μας από όλα τα μήκη και πλάτη του πλανήτη. Φτάσαμε να έχουμε πλέον αναγκαστεί να ζουμε κοιτώντας δεξιά και αριστερά και μην γνωρίζοντας πια τι καπνό φουμάρει ο καθένας που περνά/στέκει/μένει δίπλα μας. Τα ΜΜΕ πρωτοστατούν με τα δελτία ειδήσεων στο να διογκώνουν και να διαχέουν τον φόβο σε όποιους τα παίρνουν στα σοβαρά ακόμη... Πουλάνε λοιπόν ανασφάλειες και φοβίες για να έρθουν έπειτα να πουλήσουν προστασία και ασφάλεια που μεταφράζεται σε νέα μέτρα περιορισμού ατομικών ελευθεριών, σύγχρονα συστήματα παρακολούθησης, αποδοχή νέων μεσσιανικών αντιλήψεων, περάστε και από τα "γραφεία" να σας βοηθήσουμε και ό,τι άλλο βάλει ο ανθρώπινος νους, τους λες και ευχαριστώ σε έχουν και υποχρεωμένο... Γεμάτοι οι δρόμοι οπλισμένους εποχούμενους μπάτσους, μα η εγκληματικότητα της στιγμής η ανοργάνωτη αρπαγή τσάντας ή πορτοφολιού, μέχρι κάθε μορφή οργανωμένου εγκλήματος παρούσα στο πρώτο στενό. Και να δίνουν συνεντεύξεις τύπου οι διοικητές επειδή μια στις τόσες πιάσανε μαθητές 5ήμερης εκδρομής με 0,3 γραμμ. ναρκωτικής ουσίας ομαδικής καλοπέρασης! Ή να βγάζουνε αστείες οδηγίες προς τους πολίτες, έναν κατάλογο "μη το ένα, μη το άλλο", μη βρεθείς στον δρόμο του κακοποιού εσύ. Αντί να έχεις το ελεύθερο να τσακίζεις οποιο εξαρτημένο ή τριτοκοσμικό πατσαούρι σου χαλά την ησυχία, τη βόλτα, τη διάθεση, τη ζωή. Ακόμη και με χρήση όπλων, που έπρεπε να είναι ελεύθερα για κατοχή και χρήση από όποιον δύναται να τα φέρει μαζί του. Πρώτα να ξεπεράσει έτσι τον καθημερινό φόβο επιβίωσης και ύστερα θα βρει λύση και για τους υπόλοιπους... Θα υπενθυμίσω ότι στους ολυμπιακούς αγώνες ξοδεύτηκαν τεράστια ποσά για την ασφάλεια και δεν κουνήθηκε μύγα. Εκεί πως ήθελαν και σήμερα δεν θέλουν; Τα συστήματα ασφαλείας αγοράστηκαν τότε και υπάρχουν...
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου