ΛΙΓΕΣ ΠΙΚΡΕΣ ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΕΙΣ...

Συνάντησα χθες τον Νώντα, γνωστό από τα χρόνια του λυκείου. Με ευχαρίστησε για πολλοστή φορά που τον είχα βοηθήσει να περάσει την τελευταία τάξη και μου θύμισε κείνα τα χρόνια...

Που ήμουν ο καλύτερος μαθητής στο σχολείο κι απ' τους καλύτερους στη πόλη...
Που έγραφα έκθεση για 20, χείμαρρο ιδεών σε μερικές σελίδες κάθε φορά, μα πάντα έβρισκα τον χρόνο να ψιθυρίσω μερικές υποδείξεις και σε άλλα άτομα, θηλυκά κι αρσενικά, να γράψουν και αυτοί κατιτίς στο τετράδιο, να πιάσουν τουλάχιστον ένα 15 να περάσουν το μάθημα...

Το ίδιο και στα υπόλοιπα μαθήματα, που σε αρκετά αρίστευα...Και λοιπόν;

Τι κερδίσαμε όλα αυτά τα χρόνια Νώντα;

Κι εγώ που τάπαιρνα τα γράμματα και πέρασα απ' όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης κι εσύ που τελείωσες με το ζόρι το λύκειο, τι έχουμε τώρα;

Έναν πάγκο στην λαϊκή έχεις για να βιοπορίζεσαι απλώς, η μοναδική σου ανταμοιβή για τις χιλιάδες αφίσες που κολλούσες στα πρώτα χρόνια της "αλλαγής" του Αντρέα, μιας και πίστευες πως θάκανε κάτι και για τη χώρα ο μπερμπάντης, πέρα από τον πούλο του και τους πολύ κολλητούς του μόνο που βολεύτηκαν ισοβίως...
Μετά από μερικές αποτυχημένες επιχειρηματικές προσπάθειες σου στον χώρο της νύχτας που πάντα σε γοήτευε, μα εκεί θέλει μαγκιά κι όχι ρουσφέτια που διαπίστωσες πικρά πως ουδόλως σε βοηθήσανε...

Εγώ που δεν είχα ποτέ αρχηγούς, ήρωες, κόμματα, καθοδηγητές, θεούς ούτε διαόλους, έφτασα στη μέση της ζωή μου να δημιουργήσω την δική μου επιχείρηση παραγωγής θεάματος, συγκεντρώνοντας όλες μου τις γνώσεις και δεξιότητες. Χωρίς ιδαίτερα κεφάλαια, χωρίς να με σπρώχνουν κυκλώματα, μα και χωρίς να μ' εμποδίζει κανείς ή να με ανταγωνίζεται, μιας και διαφέρω πολύ από ότι συνήθισαν οι τηλεθεατές όλα αυτά τα χρόνια.
Μα είμαι στην αρχή και μόνος ακόμη...

Κι όλα τα προηγούμενα χρόνια δεν βρήκα μισθωτή δουλειά, δεν κληρονόμησα μαγαζί απο κανένα μπαμπά, δεν με διόρισε κανείς πολιτικός, μα δεν θυμάμαι ποτέ κι εγώ να έκανα τίποτα για κάποιον τους.

Δεν πλουτίσαμε μέχρι τώρα Νώντα, όσα κι αν μάθαμε στη ζωή, με πρώτο πως δεν υπάρχουνε αυτοδημιούργητοι, όλοι που διαπρέψανε κάπου είχανε ένα (κατ' ελάχιστον) πολιτικό μέσον, μια βοήθεια μέντωρα ή αρπάξανε μια ευκαιρία (ευνοική μόνο για αυτούς) σε κατάλληλη στιγμή.
Μα ποτέ δεν πλούτισε κανείς από σκληρή δουλειά μόνο, όσο κι αν ισχυρίζονται το αντίθετο σε συνεντεύξεις μετά, απευθυνόμενοι σε βλάκες...

Όσο για πλουτισμό τώρα, εγώ έχω ακόμη ανοιχτούς ορίζοντες, εσύ όμως φίλε το πήρες απόφαση δυστυχώς κι αφιερώνεις τα όποια κέρδη σου στο φαί και το ποτό, τις μόνες σου απολαύσεις τώρα.

Έχουμε πάνω - κάτω το ίδιο τριψήφιο σωματικό βάρος, μα εσένα ο κόσμος σε λέει "χοντρό" κι εμένα "σωματαρά"...και τα ρούχα δείχνουν καλύτερα και κομψότερα πάνω μου...

Ίσως να οφείλεται στο ειδικό βάρος και νάναι το δικό μου πυκνότερο...Και σε μερικά δισεκατομμύρια εγκεφαλικές συνάψεις περισσότερες στον δικό μου εγκέφαλο...

Που εσείς βοηθήσατε τα κύτταρα μου να κάνουν, τότε στα χρόνια του σχολείου όταν έπρεπε να βρίσκω λύσεις χωρίς βοήθεια από πουθενά...

Και μούμεινε η συνήθεια!