ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΑΝΑΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟ...

Από την Κυβέρνηση των Τριών στην Κυβέρνηση των Δύο. Αλλαξε ο Μανωλιός κι έβαλε τα ρούχα του αλλιώς; Κατά μια έννοια ναι, κατά μίαν άλλη όχι. Πάντως δεν ήταν και ό,τι καλύτερο τώρα οι εκλογές...

Μετά τον ανασχηματισμό, η έμμετρη γνώμη του λαού:

Εν τέλει το μπουμπούνισε ο Φώτης το αντίο

κι είχε δεν είχε τα 'καμε με μιας τα τρία δύο...

Τα κόμματα που σμίξανε τη χώρα για να σώσουν

κι ό,τι μπορούσαν κάνανε για να το κατορθώσουν...

Καθένας για τις πράξεις του έχει και την ευθύνη

κι η ιστορία κι ο λαός τον Φώτη θα τον κρίνει,

άσχημα για τα πρόσφατα τα θλιβερά συμβάντα...

Όπου στην κρίσιμη στιγμή εκάθισε στην μπάντα

κι άφησε τους υπότροπους να κάνουν τα κουμάντα

και να μας κυβερνούν στραβά ως κυβερνούσαν πάντα...

Από τον γνωστό Χανιώτη σατιρικό ποιητή Παύλο Πολυχρονάκη η επίκαιρη σάτιρα. Τι 'χες Γιάννη; Τι 'χα πάντα; ο τίτλος της.

Μένω στον τελευταίο στίχο της σάτιρας του: Και να μας κυβερνούν στραβά, ως κυβερνούσαν πάντα.

Δεν ξέρω αν υπάρχει έστω και ένας Ελληνας που να πιστεύει το αντίθετο, μόλις ανακοινώθηκαν τα ονόματα του νέου κυβερνητικού σχήματος, που στους γνώστες εγγυόνται μόνο αποτυχία!

Διάχυτη η αντίληψη ότι τα πράγματα πάνε για τους πολίτες από το κακό στο χειρότερο...

ΙΔΑΝΙΚΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ...

Χθές βράδυ είδα τ' όνειρο, αχ μην είχα ξυπνήσει.
Πως έκαμα επανάσταση κι είχε επικρατήσει.

Που κλείσανε στη φυλακή όσους μας κυβερνήσαν
και μας εκαταντήσανε όπως μας καταντήσαν...

Που έφτιαξα κυβέρνηση με ικανούς προγόνους
κι όχι σαν τη σημερινή κλέφτες και φανφαρώνους

Γιατ' έβαλα τον Περικλή Πρωθυπουργό της χώρας
κι Οικονομίας Υπουργός πήγε ο Πυθαγόρας.
Ο Μιλτιάδης Υπουργός της Εθνικής Αμύνης
κι ο Αριστείδης, πού αλλού, εις το Δικαιοσύνης.
Ο Διογένης Υπουργός πήγε στο Ασφαλείας
κι ο ένδοξος Θεμιστοκλής πρωτίστως Ναυτιλίας.
Ο Ιπποκράτης υπουργός ιδανικός υγείας
κι ο Αρχιμήδης ορυκτού πλούτου και ενεργείας.
Τον Πλάτωνα Πολιτισμού τον έβαλα εν τέλει,
και την Παιδεία βόλεψα με τον Αριστοτέλη.

Εφτιαξα μια μικρή Βουλή μ' εφτά σοφούς μονάχα
και πάνω που σκεφτόμουνα "πιο λίγο χρέος να 'χα",
μου πρόκυψε ο Πεισίστρατος, μού είπε θα χαρίσει
τα χρέη όπως και παλιά, την κρίση να ξορίσει...

Κι ο Δημοσθένης έτρεξε θώκο κι αυτός να πάρει,
μα του 'πα: μέγα ρήτορα σε πήραμε χαμπάρι
πως είσαι μέγας παπατζής και θα μας διαλύσεις.
Γι' αυτό να πας στον Όλυμπο να σταδιοδρομήσεις...

Φαντάζεστε στ' αλήθεια να είχαμε αυτά τα μεγαθήρια σε μια τέτοια κυβέρνηση; Η μισή Ελλάδα θα πάγαινε κρεμάλα ή σε καταναγκαστικά έργα κι η άλλη μισή θα ευημερούσε και θα μεγαλουργούσε. Όπως τότε...

Αυτά για παρηγοριά κι ονειροπόληση, από τον Παύλο Πολυχρονάκη, τον Χανιώτη σατιρικό ποιητή.

ΤΟΥ ΓΕΡΟΥ ΤΟ ΤΟΜΑΡΙ...

Η Μαλβίνα η φτωχούλα,
εικοσάρα κι ομορφούλα
γελαστή και πεταχτούλα,
ήτανε και πονηρούλα.

Κι ήξερε ότι τα πλούτη
τη φτωχή ζωή μας τούτη,
τηνε κάνουνε μεγάλη
απ' τη μια στιγμή στην άλλη.

Για να βρει ζωή μεγάλη,
στο μυαλό της έχει βάλει
ότι θα την κατακτήσει,
γέρο πλούσιο αν κερδίσει.

Και χωρίς καιρό να χάσει
πέρασε σ' αυτή τη φάση...
Όπου εις το πρώτο βήμα,
το εντόπισε το θύμα...

Τα 'ριξε σε γεροντάκι
που 'τανε ογδονταράκι
κι είχε τόνους παραδάκι!
Κι ήταν και κοροϊδάκι...

Του 'πε πως φαντάζει νέος!
Του 'πε ότι είναι ωραίος!
Του 'πε πως τον αγαπάει!
Και κανένα δε ρωτάει...

Μέθυσε το γεροντάκι
απ' το ωραίο κοριτσάκι
και στο πι και φι της βάνει
εις την κεφαλή στεφάνι.

Από το Ληξιαρχείο,
πάνε Συμβολαιογραφείο
και της γράφει ό,τι έχει!
Που τι έχει δεν κατέχει!

Μόλις πέσαν στο κρεββάτι,
της χιλιμιντρά σαν άτι!
Και της λέει πως: Αγόρι
θα της σπείρει! Oχι κόρη.

Μα σαν μπήκαν στην ουσία...
Δηλαδή στη συνουσία,
η καρδιά του τον προδίδει
και ως και την ψυχή τής δίδει!

Κι έτσι τώρα η Μαλβίνα,
που λυσσούσε απ' την πείνα
είν' η πιο καλή η νύφη!
και τη γλείφουνε! Δεν γλείφει...

Κι όποια ώρα και αν γουστάρει,
"με του γέρου το τομάρι..."
που μπετάτα! το 'χει πάρει...
Παίρνει άντρα παλικάρι!

Το σατιρικό ποίημα της Στέλλας Κόνιαρη που πήρε την 5η θέση στον 1ο Παγκόσμιο Διαγωνισμό Έμμετρης Σάτιρας "Παύλος Πολυχρονάκης" που ξεκίνησε πέρσι στα Χανιά.

Η ΜΙΚΡΗ ΣΑΥΡΑ...

Ένα κοάλα καθόταν σε ένα δέντρο και κάπνιζε ένα μπάφο όταν μια σαυρίτσα πέρασε από κάτω, κοίταξε ψηλά και είπε:

- Έι κοάλα! Τι κάνεις;

Το κοάλα είπε:

- Καπνίζω ένα μπάφο. Ανέβα να κάνεις κι εσύ!

Κι η σαυρίτσα σκαρφάλωσε και κάθισε δίπλα στο κοάλα και κάπνισαν μερικούς μπάφους. Μετά από λίγο η σαυρίτσα είπε ότι το στόμα της ξεράθηκε και θα πάει να πιει νερό από το ποτάμι. Η σαυρίτσα ήταν τόσο μαστουρωμένη που καθώς έγειρε για να πιεί νερό, έπεσε μέσα στο ποτάμι.

Ένας κροκόδειλος την είδε, κολύμπησε δίπλα της και τη βοήθησε να βγει από το νερό. Ρώτησε τη σαύρα:

- Τι σου συμβαίνει;

Η σαυρίτσα εξήγησε στον κροκόδειλο ότι καθόταν με το κοάλα πάνω στο δέντρο, κάπνισαν μερικούς μπάφους και μαστούρωσε τόσο πολύ που έπεσε μέσα στο ποτάμι καθώς προσπαθούσε να πιει νερό. Ο κροκόδειλος είπε ότι θα πάει να δει και αυτός.
Πήγε λοιπόν μέσα στο δάσος, βρήκε το δέντρο που καθόταν το κοάλα καπνιζοντας ακόμα μπάφο. Ο κροκόδειλος κοίταξε ψηλά και είπε:

- Έι, εσύ!

Και το κοάλα κοίταξε κάτω και είπε:

- Ουάου ρε συ! Πόσο νερό ήπιες;

ΚΡΑΤΟΣ ΛΙΓΟΣΤΟ...

Πoιός είδε κράτος λιγοστό

σ' όλη τη Γη μοναδικό

εκατό να εξοδεύει

και πενήντα να μαζεύει;


Να τρέφει όλους τους αργούς

να 'χει επτά πρωθυπουργούς

ταμεία δίχως χρήματα

και δόξης τόσα μνήματα;

Πάνε εκατό περίπου χρόνια από τότε που ο Γεώργιος Σουρής έκανε μέσα από τον "Ρωμηό" του αυτά τα ρητορικά ερωτήματα.

Δεν φαίνεται να χάσανε την επικαιρότητα τους καθόλου ως σήμερα...

Τυχαία ή μήπως η ζωή μας κύκλους κάνει;

ΑΠΟΝ ΑΚΟΥΕΙ ΤΟΥ ΓΟΝΙΟΥ (Η ΤΑΙΝΙΑ)...

Κυπριακό σατιρικό θεατρικό έργο του Πέτρου Ηρακλέους.

ΕΙΣ ΜΝΗΜΗ ΧΑΡΡΥ ΚΛΥΝ (Η ΤΑΙΝΙΑ)...

Χωρίς περισσότερα λόγια και περιγραφές...
Αφού γνωρίζετε καλά τι σάτιρα να περιμένετε!

Δείτε την σε πλήρη οθόνη:

http://video.google.com/googleplayer.swf?docid=-6856977272766061929&hl=el&fs=true