ΔΗΜΟΣΙΟΣ ΕΞΟΡΘΟΛΟΓΙΣΜΟΣ...

Το μόνο που σχεδίασαν και συντήρησαν με όλες τους τις δυνάμεις οι πολιτικοί μας εδώ και 40 χρόνια, ήταν η δημιουργία μιας δημόσιας διοίκησης απόλυτα ελεγχόμενης από την εκάστοτε κυβέρνηση: πράσινη ή γαλάζια, λίγο διέφερε.

Αρκούσε ότι ήταν κομματική.

Η Ελληνική δημόσια διοίκηση όταν άλλαζε χρώμα η κυβέρνηση, άλλαζε και πρόσωπα. Από την κορυφή μέχρι τις παρυφές της. Το δημόσιο αυξανόταν χωρίς ποτέ να ελαττώνεται, ενώ ο αριθμός των "σφραγιδοφυλάκων" διατηρούνταν χωρίς αξιοκρατία, με γραφεία και τμήματα του τίποτε...

Σίγουρα μεσα στον εσμό αυτόν υπήρχαν και υπάρχουν και σήμερα εργατικοί, αθόρυβοι, φιλότιμοι και αποδοτικοί υπάλληλοι, που δυστυχώς δεν μπορούν να ανατρέψουν τη γενικότερη αντίληψη που καλλιεργήθηκε και ανατροφοδοτήθηκε από τα κόμματα εξουσίας και όχι μόνο: αυτήν που ήθελε έναν υπάλληλο με τη μεγίστη οικονομική απολαβή δια της ελάσσονος προσπάθειας, αρκεί να ήταν «ημέτερος»: ακώλυτη μισθολογική/ιεραρχική προαγωγή δίχως αξιολόγηση, χωρίς κανένα έλεγχο για το τι προσφέρει...

Η ανέλεγκτη αυτή χρόνια διόγκωση του δημόσιου τομέα εδράζονταν και στις πιέσεις της μεταπολιτευτικής Αριστεράς. Που με τη λαϊκίστικη νοοτροπία της περί συνεχών διορισμών και όπου πάει, ψηφοθηρούσε με τον τρόπο της. Στήριξε προνόμια και αγκυλώσεις της δημόσιας διοίκησης, που δημιούργησαν ακυβερνησία και όργιο σπατάλης...

Ε, όλη αυτή η φούσκα κάποτε θα έσκαγε.

Ένα κράτος στο οποίο καταμετρήθηκαν 157 γενικές δ/νσεις, 1.978 απλές δ/νσεις, 5.027 τμήματα, 27.995 αρμοδιότητες (!), 10.765 επιτελικές υπηρεσίες, 9.816 υποστηρικτικές, 998 παροχικές, 1.563 ελεγκτικές κ.λπ., ένα τέτοιο κράτος πώς ήταν δυνατό να μη χρεοκοπήσει;

Δυστυχώς σήμερα και οι άξιοι υπάλληλοι καλούνται να πληρώσουν τα τεράστια σφάλματα των πολιτικών μας, με απολύσεις κι εφεδρείες που είναι σίγουρο πως θα πλήξουν όσους δεν πρέπει, ενώ οι κομματικοί θα τη σκαπουλάρουν κι από δω.

Το θέμα είναι ο λαός επιτέλους(;) να τιμωρήσει όλους εκείνους τους πολιτικάντηδες που χρόνια τώρα είχαν ως μόνη φροντίδα την επανεκλογή τους βασισμένοι στην ανταποδοτική πελατειακή τους καπατσοσύνη σε βάρος του γενικότερου συμφέροντος...

Αυτό είναι μια καλή αρχή που μπορεί να μας βγάλει μελλοντικά από τη μιζέρια που σήμερα μας έχουν οδηγήσει ανίκανοι πολιτικοί...

ΤΟ ΣΩΣΤΟ ΑΤΟΜΟ ΓΙΑ ΤΗ ΣΩΣΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ...

Η διαδικασία επιλογής γενικών γραμματέων πάει να καταντήσει το μεγαλύτερο ανέκδοτο όλων των εποχών.

Μερικές γενικές συμβουλές αξιολόγησης ίσως βοηθήσουν να επιταχυνθεί η επιλογή τους.

Τοποθετείστε περίπου 100 τούβλα με κάποια συγκεκριμένη σειρά σ' ένα κλειστό δωμάτιο με παράθυρο που να είναι ανοιχτό.

Μετά στείλτε 2 - 3 υποψήφιους κάθε φορά στο δωμάτιο και κλείστε τη πόρτα. Αφήστε τους μόνους, γυρίστε μετά από 6 ώρες και αναλύστε την κατάσταση:

• Εάν μετράνε τα τούβλα, βάλτε τους στο λογιστήριο.
• Εάν τα ξαναμετράνε, βάλτε τους στον εσωτερικό έλεγχο.
• Εάν τα έχουν κάνει όλα τελείως χάλια, βάλτε τους στο μηχανολογικό.
• Εάν κανονίζουν να βάλουν τα τούβλα με κάποια περίεργη σειρά, βάλτε τους στον δημιουργικό σχεδιασμό.
• Εάν πετάνε τα τούβλα ο ένας στον άλλον, βάλτε τους στο επιχειρησιακό κομμάτι.
• Εάν κοιμούνται, βάλτε τους στην ασφάλεια.
• Εάν έσπασαν τα τούβλα σε κομμάτια, βάλτε τους στη μηχανογράφηση.
• Εάν κάθονται και δεν κάνουν τίποτα, βάλτε τους στη διαχείριση ανθρωπίνων πόρων - γραφείο προσωπικού.
• Εάν λένε ότι έχουν δοκιμάσει διάφορους συνδυασμούς αλλά δεν έχει μετακινηθεί ούτε ένα τούβλο, βάλτε τους στις πωλήσεις.
• Εάν έχουν ήδη φύγει, βάλτε τους στο μάρκετινγκ και τις δημόσιες σχέσεις.
• Εάν κοιτάνε έξω από το παράθυρο, βάλτε τους στο στρατηγικό - μακρόπνοο προγραμματισμό.
• Και τέλος, εάν μιλάνε μεταξύ τους και δεν έχουν κουνήσει ούτε ένα τούβλο, δώστε τους συγχαρητήρια και βάλτε τους στα υψηλότερα διευθυντικά κλιμάκια.

ΠΡΑΚΤΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΓΝΩΣΗ...

Σχεδόν καθημερινά τα καλέσματα σε "αγώνες" κι επαγρύπνηση για "ώριμα διακιώματα" που θίγονται. Κανείς όμως από τους τυχάρπαστους δημαγωγούς δήθεν επαναστάτες, (που οι ίδιοι φρόντισαν εκ των προτέρων να εξασφαλιστούν με τρανταχτά προικώα), δεν κάνει καμία αναφορά σε τυχόν δυνατότητες διεξόδου, ούτε συγκεκριμένα ούτε γενικά, πέρα από τη διαπίστωση ότι εκεί που έχουμε φτάσει σαν κοινωνία, απαιτείται μια βαθιά και ριζική ενδοσκόπηση...

Όποιοι πιστεύουν οτι μπορούν να επιβάλλουν δια της βίας με ψευδοεπαναστάσεις νεαρών μαμόθρεφτων και κάθε είδους ξοφλημένων της ζωής και της κοινωνίας, αποτυχημένα αλλού ολοκληρωτικά συστήματα στην Ελλάδα, είναι γελασμένοι, ή εσκεμμένα επιδιώκουν την οριστική διάλυση της...

Όσο υπευθυνη είναι η Δεξιά άλλο τόσο είναι και η Αριστερά για αυτήν την κατάντια του σήμερα. Επιτέλους πρέπει να σταματήσει αυτό το παραμύθι και οι δήθεν κοινωνικοί αγώνες...

Αγωνίζονται για στόχους παρωχημενους και αυτό αθελα τους, τους μετατρέπει σε οπισθοδρόμηση της κοινωνίας. Πρέπει να αποκτήσουν νέο λόγο και στάση θετική, υπεύθυνη και δυναμική μέσα στην κοινωνάα που συμμετέχουν...

Αν θεωρείται αριστερά σήμερα αυτή που έχουμε, τότε είναι για κλάματα όσων την ακολουθούν. Το κακό είναι που δεν μπορεί μια τέτοια ξεπερασμένη αριστερά να εκφράσει και να δώσει λύσεις σε αυτόν τον κόσμο.

H μόνη δύναμη που μπορεί να βγάλει πέρα την κατάσταση είναι η αξιοκρατική και μη κρατικοδιαιτη επιχειρηματικότητα που υπονομεύεται από τις δυνάμεις των κρατικών εργολάβων, του συνδικαλισμού και της διαφθοράς.

Οι δυνάμεις αυτές μπορούν να ενισχυθούν αν όλοι μας αποφεύγουμε τη δημαγωγία, τις εύκολες κατηγορίες και την πρόταξη των συναισθημάτων έναντι της λογικής.

Υπάρχουν Έλληνες στο εξωτερικό πολύ πετυχημένοι, το προβλημα είναι η δομη εξουσίας, το ρουσφέτι, τα κυκλώματα και η ασυδοσία στην Ελλάδα. Αυτό όμως δεν αντιμετωπίζεται με πέτρες και φωτιές όπως νόμισαν κάποιοι γιατί ανακυκλωνουν την παθογένεια και την εσωστρέφεια...

Η χώρα χρειάζεται νέο οικονομικό μοντέλο αλλά αυτό ανήκει στα μακρόπνοα, να γίνει και αυτό κάποτε, ανθρώπους έχουμε, γνώστες και ειδικούς. Αλλά πρώτα επείγουν τα παρόντα και τα εφικτά. Αν οργανώσουμε αυτά που έχουμε ήδη, θα ξεπεταχτούν νέες δυνάμεις, ευκαιρίες, δυνατότητες. προπτικές...

Αν η χώρα μπεί στην διαδικασία του αφυπνισμού και του ψαξίματος για λύσεις, τότε θα βρεθούνε. Πρακτικότητα και Γνώση!