Ας υποθέσουμε ότι έχουμε δύο άτομα τον κ. Τζίτζικα και τον κ. Μέρμηγκα.
Ο πρώτος επενδύει ένα κεφάλαιο που έχει δανεισθεί σε χρηματοοικονομικά εργαλεία (μετοχές, ομόλογα, κλπ) με την προσδοκία ότι η απόδοσή τους θα του καλύπτει το ενοίκιο του διαμέρισματος το οποίο νοικιάζει.
Ο δεύτερος δανείζεται και επενδύει το κεφάλαιό του στην αγορά μιας κατοικίας ελπίζοντας ότι η άνοδος της αξίας του ακινήτου θα του επιτρέπει να παίρνει δανεια που θα καλύπτουν τα τοκοχρεολύσια.
Όμως τα πράγματα δεν πάνε καλά και οι δύο φίλοι μας σύντομα αντιμετωπίζουν προβλήματα.
Ο κ.Τζίτζικας βλέπει τις αξίες/αποδόσεις των επενδυτικών του εργαλείων να καταβαραθρώνεται κατά 30%. Ανάλογα πράγματα συμβαίνουν και στον τομέα του real estate, με αποτέλεσμα η αξία του ακινήτου του φίλου κ. Μέρμηγκα να μειωθεί και αυτού κατά 30%. Με αποτέλεσμα λοιπόν τώρα οι δύο πρωταγωνιστές της ιστορίας αντιμετωπίζουν τον κίνδυνο να χάσουν την στέγη τους.
Στην ίδια κατάσταση βρίσκονται και οι δυό. Στην πραγματικότητα όμως όχι!
Γιατί φορολογεί το κράτος μόνο τα ακίνητα (το κεφάλαιο) κι όχι ομόλογα, καταθέσεις, μετοχές, ασχέτως αν έχουν αύξηση ή όχι; Αν λοιπόν θεωρηθεί το ακίνητο επενδυτικό προϊόν και φορολογείται η ύπαρξή του, ασχέτως αν αποφέρει εισόδημα ή όχι, να φορολογηθεί τότε όλη η κινητή κι ακίνητη περιουσία;
Φυσικά και είναι όχι η απάντηση κι εύκολη, γιατί τα ακίνητα δεν δραπετεύουν στο εξωτερικό και δεν καταθέτουν πινακίδες.
Η συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων που πήραν ένα σπίτι με στεγαστικό δάνειο, δεν έκαναν "επένδυση", αλλά προσπάθησαν να εξασφαλίσουν ένα ελάχιστο όριο αξιοπρεπούς διαβίωσης. Δεν ενδιαφέρονται λοιπόν για την αξία του στην αγορά, αλλά για τη διατήρηση της χρήσης του ως χώρο κατοικίας.
Αυτό αφορά κυρίως τους μέρμηγκες που δούλεψαν, μάζεψαν ένα ποσό, δανείστηκαν για να φτιάξουν ή να αγοράσουν ένα σπίτι να βάλουν μέσα το κεφάλι τους ώστε να γλιτώσουν από το ενοίκιο στα γεράματα τους και να αφήσουν κάτι στα παιδιά τους όταν φύγουν απ' τον μάταιο τούτο κόσμο.
Από τη μία είναι το ομόλογο/μετοχές που είναι επένδυση που δυνητικά μπορεί να αποφέρει κέρδος και έχει ρίσκο όπως κάθε άλλη επένδυση. Αν πάρεις ομόλογα/μετοχές από μία εταιρεία/τράπεζα, η απόδοσή τους είναι άμεσα συνδεδεμένα με την πορεία της τράπεζας, επιτόκια τραπεζών, κτλ κτλ. Υπάρχει μία σχέση που τα συνδέει και μπορείς να κρίνεις (υποθετικά) το ενδεχόμενο ρίσκο και να αποφασίσεις.
Το στεγαστικό δάνειο όμως που παίρνει κάποιος, δεν είναι επένδυση με την έννοια του άμεσου κέρδους αν θα μπορέσεις να "διατηρήσεις την επένδυση κερδοφόρα" (να έχεις το σπίτι σου) εξαρτάται αποκλειστικά και μόνο με το αν έχεις εισόδημα.
Όμως κάτι διεφθαρμένοι και διαπλεκόμενοι οδήγησαν τη χώρα ολόκληρη σε δεινή, πρωτοφανή οικονομική κρίση και οι μέρμηγκες βρέθηκαν με μειωμένο μισθό (αν όχι στην ανεργία) χωρίς όμως να μειωθεί το κόστος ζωής, υπέρογκους φόρους κι αδυναμία να αποπληρώσουν τα δάνεια που πήραν για το σπίτι τους. Για να σωθεί λοιπόν η χώρα και να εκμοντερνιστεί οικονομικά, κάποιοι θα τους τιμωρήσουν βγάζοντας τα σπίτια τους σε πλειστηριασμό!
Κάποιοι διαπλεκόμενοι κηφήνες που ουδέποτε εργάστηκαν πραγματικά κι έχουν εκμεταλλευτεί πολλά χρήματα από επιχειρηματικά δάνεια που ουδέποτε αποπλήρωσαν γιατί βούλιαξαν τις επιχειρήσεις τους (που διέφευγαν της φορολογίας όσο δήθεν λειτουργούσαν), περιμένουν πώς και πώς την ώρα που εκμεταλλευόμενοι την καθίζηση των τιμών των ακινήτων που θα βγουν σε πλειστηριασμό, θα τα αγοράσουν για σπόρια με τα κλεμμένα (που βρίσκονται ασφαλή στο εξωτερικό) όχι για να ζήσουν σ' αυτά, αλλά για να τα πουλήσουν όταν ανεβούν οι τιμές τους μην προσφέροντας απολύτως τίποτε στην κοινωνία.
Στους πλειστηριασμούς υπάρχουν πολλά ακόμα τραγελαφικά, όπως η μη συνδεση δανείου-αξίας σπιτιού, όπως συμβαίνει στο σοβαρό καπιταλισμό κι όχι στον σοβιετικό. Εδώ ακόμα και αν χάσεις το σπίτι του, συνεχίζεις να το πληρώνεις, αφού θα 'χει πέσει η αξία του έναντι του αρχικού δανείου.
Η θεία δίκη θα 'ναι να πάρουν τα σπίτια, να τους μείνουν μιας και ούτε τζαμπα δεν θα τα πουλάνε και να πληρώνουν τον ΕΝΦΙΑ. Ή μήπως τότε θα γίνει ρύθμιση εξαίρεσης;
Φυσικά αυτό θα γίνει με τέτοιο τρόπο ώστε να μην πληρώσουν ούτε φόρους ακίνητης περιουσίας στο μεταξύ, μέσω εταιρειών και δήθεν επενδυτικών χρηματιστηριακών εργαλείων εξαιρετικά χρήσιμων στο να αφαιρούν πραγματικό χρήμα και θέσεις εργασίας από την πραγματική οικονομία και να εξανεμίζουν στην πρώτη κρίση το μέλλον γενεών ολόκληρων κάνοντας πλουσιότατους ελάχιστους...
Ο πρώτος επενδύει ένα κεφάλαιο που έχει δανεισθεί σε χρηματοοικονομικά εργαλεία (μετοχές, ομόλογα, κλπ) με την προσδοκία ότι η απόδοσή τους θα του καλύπτει το ενοίκιο του διαμέρισματος το οποίο νοικιάζει.
Ο δεύτερος δανείζεται και επενδύει το κεφάλαιό του στην αγορά μιας κατοικίας ελπίζοντας ότι η άνοδος της αξίας του ακινήτου θα του επιτρέπει να παίρνει δανεια που θα καλύπτουν τα τοκοχρεολύσια.
Όμως τα πράγματα δεν πάνε καλά και οι δύο φίλοι μας σύντομα αντιμετωπίζουν προβλήματα.
Ο κ.Τζίτζικας βλέπει τις αξίες/αποδόσεις των επενδυτικών του εργαλείων να καταβαραθρώνεται κατά 30%. Ανάλογα πράγματα συμβαίνουν και στον τομέα του real estate, με αποτέλεσμα η αξία του ακινήτου του φίλου κ. Μέρμηγκα να μειωθεί και αυτού κατά 30%. Με αποτέλεσμα λοιπόν τώρα οι δύο πρωταγωνιστές της ιστορίας αντιμετωπίζουν τον κίνδυνο να χάσουν την στέγη τους.
Στην ίδια κατάσταση βρίσκονται και οι δυό. Στην πραγματικότητα όμως όχι!
Γιατί φορολογεί το κράτος μόνο τα ακίνητα (το κεφάλαιο) κι όχι ομόλογα, καταθέσεις, μετοχές, ασχέτως αν έχουν αύξηση ή όχι; Αν λοιπόν θεωρηθεί το ακίνητο επενδυτικό προϊόν και φορολογείται η ύπαρξή του, ασχέτως αν αποφέρει εισόδημα ή όχι, να φορολογηθεί τότε όλη η κινητή κι ακίνητη περιουσία;
Φυσικά και είναι όχι η απάντηση κι εύκολη, γιατί τα ακίνητα δεν δραπετεύουν στο εξωτερικό και δεν καταθέτουν πινακίδες.
Η συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων που πήραν ένα σπίτι με στεγαστικό δάνειο, δεν έκαναν "επένδυση", αλλά προσπάθησαν να εξασφαλίσουν ένα ελάχιστο όριο αξιοπρεπούς διαβίωσης. Δεν ενδιαφέρονται λοιπόν για την αξία του στην αγορά, αλλά για τη διατήρηση της χρήσης του ως χώρο κατοικίας.
Αυτό αφορά κυρίως τους μέρμηγκες που δούλεψαν, μάζεψαν ένα ποσό, δανείστηκαν για να φτιάξουν ή να αγοράσουν ένα σπίτι να βάλουν μέσα το κεφάλι τους ώστε να γλιτώσουν από το ενοίκιο στα γεράματα τους και να αφήσουν κάτι στα παιδιά τους όταν φύγουν απ' τον μάταιο τούτο κόσμο.
Από τη μία είναι το ομόλογο/μετοχές που είναι επένδυση που δυνητικά μπορεί να αποφέρει κέρδος και έχει ρίσκο όπως κάθε άλλη επένδυση. Αν πάρεις ομόλογα/μετοχές από μία εταιρεία/τράπεζα, η απόδοσή τους είναι άμεσα συνδεδεμένα με την πορεία της τράπεζας, επιτόκια τραπεζών, κτλ κτλ. Υπάρχει μία σχέση που τα συνδέει και μπορείς να κρίνεις (υποθετικά) το ενδεχόμενο ρίσκο και να αποφασίσεις.
Το στεγαστικό δάνειο όμως που παίρνει κάποιος, δεν είναι επένδυση με την έννοια του άμεσου κέρδους αν θα μπορέσεις να "διατηρήσεις την επένδυση κερδοφόρα" (να έχεις το σπίτι σου) εξαρτάται αποκλειστικά και μόνο με το αν έχεις εισόδημα.
Όμως κάτι διεφθαρμένοι και διαπλεκόμενοι οδήγησαν τη χώρα ολόκληρη σε δεινή, πρωτοφανή οικονομική κρίση και οι μέρμηγκες βρέθηκαν με μειωμένο μισθό (αν όχι στην ανεργία) χωρίς όμως να μειωθεί το κόστος ζωής, υπέρογκους φόρους κι αδυναμία να αποπληρώσουν τα δάνεια που πήραν για το σπίτι τους. Για να σωθεί λοιπόν η χώρα και να εκμοντερνιστεί οικονομικά, κάποιοι θα τους τιμωρήσουν βγάζοντας τα σπίτια τους σε πλειστηριασμό!
Κάποιοι διαπλεκόμενοι κηφήνες που ουδέποτε εργάστηκαν πραγματικά κι έχουν εκμεταλλευτεί πολλά χρήματα από επιχειρηματικά δάνεια που ουδέποτε αποπλήρωσαν γιατί βούλιαξαν τις επιχειρήσεις τους (που διέφευγαν της φορολογίας όσο δήθεν λειτουργούσαν), περιμένουν πώς και πώς την ώρα που εκμεταλλευόμενοι την καθίζηση των τιμών των ακινήτων που θα βγουν σε πλειστηριασμό, θα τα αγοράσουν για σπόρια με τα κλεμμένα (που βρίσκονται ασφαλή στο εξωτερικό) όχι για να ζήσουν σ' αυτά, αλλά για να τα πουλήσουν όταν ανεβούν οι τιμές τους μην προσφέροντας απολύτως τίποτε στην κοινωνία.
Στους πλειστηριασμούς υπάρχουν πολλά ακόμα τραγελαφικά, όπως η μη συνδεση δανείου-αξίας σπιτιού, όπως συμβαίνει στο σοβαρό καπιταλισμό κι όχι στον σοβιετικό. Εδώ ακόμα και αν χάσεις το σπίτι του, συνεχίζεις να το πληρώνεις, αφού θα 'χει πέσει η αξία του έναντι του αρχικού δανείου.
Η θεία δίκη θα 'ναι να πάρουν τα σπίτια, να τους μείνουν μιας και ούτε τζαμπα δεν θα τα πουλάνε και να πληρώνουν τον ΕΝΦΙΑ. Ή μήπως τότε θα γίνει ρύθμιση εξαίρεσης;
Φυσικά αυτό θα γίνει με τέτοιο τρόπο ώστε να μην πληρώσουν ούτε φόρους ακίνητης περιουσίας στο μεταξύ, μέσω εταιρειών και δήθεν επενδυτικών χρηματιστηριακών εργαλείων εξαιρετικά χρήσιμων στο να αφαιρούν πραγματικό χρήμα και θέσεις εργασίας από την πραγματική οικονομία και να εξανεμίζουν στην πρώτη κρίση το μέλλον γενεών ολόκληρων κάνοντας πλουσιότατους ελάχιστους...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου