Το βρήκα στο Yahoo. Θα μπορούσε κάλλιστα να είναι μια αληθινή ιστορία στην σύγχρονη Ελλάδα:
Κι όμως! Εγώ με την οικονομική κρίση περνάω καλύτερα! Δεν είμαι ούτε πλούσιος, ούτε πολιτικός, ούτε έχω ενεχυροδανειστήριο χρυσού, ούτε είμαι Γερμανός, που ζω στην Ελλάδα... Απλά, δεν ακολούθησα τις συμβουλές των γονιών μου.
Ποτέ δεν έκανα οικονομίες, ποτέ δεν αγόρασα σπίτι ή εξοχικό για τα παιδιά μου, ποτέ δεν πήρα στεγαστικό δάνειο ούτε αγόρασα αξιοπρεπές αυτοκίνητο, για να παρέχω ασφάλεια και άνεση στην οικογένειά μου. Εγώ ξόδευα όλα τα λαφτά μου στα μπαρ, στις ταβέρνες, στα εστιατόρια, στα μπουζούκια, στα ρούχα και στα ταξίδια. «Έφαγα» ακόμα και την κληρονομιά, που μου άφησαν οι γονείς μου, στη διασκέδαση και στην καλοπέραση.
Στο σχολείο όταν οι συμμαθητές μου διάβαζαν, εγώ έκανα κοπάνες και τελικά, επειδή είχα μέσον (τότε δεν υπήρχε ο ΑΣΕΠ), διορίστηκα στο δημόσιο, δεν έφαγα άσκοπα τα χρόνια μου σε πτυχιακές και μεταπτυχιακά, δεν ξέρω τί σημαίνει η λέξη λειτουργικά έξοδα, βιωσιμότητα, ούτε ξέρω, τί είναι το ΣΔΟΕ, ούτε τί είναι το κλείσιμο βιβλίων.
Αρκετοί από τους συμμαθητές μου δεν βρήκαν ποτέ καλύτερη δουλειά από μένα ή τελικά απολύθηκαν. Όσοι έγιναν ελεύθεροι επαγγελματίες, ζούν μ' ένα καθημερινό τρόμο ή φυτοζωούν ή φαλήρισαν. Εγώ αντίθετα δεν ήμουν ποτέ, αυτό που λένε «νοικοκύρης» και τελικά, με την οικονομική κρίση και τα «δίκαια» μέτρα που έχουν ληφθεί, δικαιώθηκα! Μπορεί να έχω υποστεί μείωση στο μισθό μου, αλλά αν τα βάλεις κάτω, περνάω πολύ καλύτερα από τους περισσότερους!
Έχουμε και λέμε λοιπόν: μένω σ' ένα καταπληκτικό σπίτι, το οποίο πριν την κρίση δεν θα μπορούσα με τίποτα να νοικιάσω, άσε που ο ιδιοκτήτης, όποτε του δίνω το ενοίκιο στην ώρα του, με κοιτάει στα μάτια, σαν να βλέπει τη Μόνικα Μπελούτσι με μαγιό! Έχω αγοράσει αυτοκίνητο με λίγα χρήματα, μεταχειρισμένο μεν (1600 cc), αλλά πολύ καλύτερο απ' αυτό που οδηγούσα προ κρίσης.
Και βέβαια, επειδή δεν έχω ακίνητη περιουσία και άρα τίποτα στο όνομα μου, δεν πληρώνω κανένα χαράτσι, ανήκω δηλαδή, στις λεγόμενες ευπαθείς ομάδες! Δεν πληρώνω χαράτσια στη ΔΕΗ, δεν πληρώνω τέλος επιτηδεύματος, δεν πληρώνω εισφορά αλληλεγγύης, ούτε φόρο ακίνητης περιουσίας, αλλά πρακτικά, ούτε και φόρο εισοδήματος, γιατί μου τα κρατάει το κράτος από το μισθό μου. Οτι παίρνω, είναι καθαρά στο χέρι. Άσε που και η διασκέδαση έχει γίνει πιο φθηνή σε κάποια καταστήματα και ξενοδοχεία.
Από την άλλη πλευρά, βλέπω τους ταλαίπωρους φίλους και συγγενείς μου, που όλ' αυτά τα χρόνια έκαναν οικονομίες, πήραν δάνεια, για ν' αγοράσουν ένα σπίτι ή ένα οικόπεδο για την οικογένειά τους, ή δεν «έφαγαν» την κληρονομιά που τους άφησαν οι γονείς τους.
Τι κατάλαβαν οι ανόητοι; Τώρα βρίσκονται σε απόγνωση και κινδυνεύουν να χάσουν σπίτια, αυτοκίνητα, εξοχικά, όλα! Ενώ εγώ, όχι μόνον δεν στερήθηκα τίποτα όλα αυτά τα χρόνια, αλλά γλέντησα με την ψυχή μου, πέρασα καλά και τώρα περνάω καλύτερα! Επειδή μάλιστα είμαι μεγαλόψυχος, δεν θα τους αποκαλέσω κορόϊδα, παρόλο που εκείνοι, μέχρι πριν από λίγα χρόνια, με χαρακτήριζαν ως ανεπρόκοπο, χαραμοφάη και «χαμένο κορμί».
Το μόνο που θα τους πω, είναι, ότι στην Ελλάδα της κρίσης, δεν ισχύει η γνωστή παροιμία «των φρονίμων τα παιδιά πριν πεινάσουν μαγειρεύουν», γιατί εγώ «ούτε μαγείρεψα και βέβαια ούτε πείνασα» και ειδικά τα τελευταία χρόνια, περνάω μπεσαλίδικα!
Τό ότι δεν σπούδασα, με γλύτωσε από άσκοπα έτη σπουδών (χάσιμο χρόνου) και άσκοπα έξοδα. Εγώ αντιθέτως εργαζόμουν κι' έτσι σύντομα θα πάρω σύνταξη, και θα ξύνω τα «παπάρια» μου, περνώντας φίνα, ενώ αντίθετα, οι σπουδασμένοι συμμαθητές μου θα εργάζονται και θα πληρώνουν ΤΕΒΕ, κλπ. ασφαλιστικές εισφορές, μέχρι τα 67 τους...
Ένας τέως αποτυχημένος και νυν πού επιτυχημένος, για να μαθαίνετε και να μη με ζηλεύετε !
Κι όμως! Εγώ με την οικονομική κρίση περνάω καλύτερα! Δεν είμαι ούτε πλούσιος, ούτε πολιτικός, ούτε έχω ενεχυροδανειστήριο χρυσού, ούτε είμαι Γερμανός, που ζω στην Ελλάδα... Απλά, δεν ακολούθησα τις συμβουλές των γονιών μου.
Ποτέ δεν έκανα οικονομίες, ποτέ δεν αγόρασα σπίτι ή εξοχικό για τα παιδιά μου, ποτέ δεν πήρα στεγαστικό δάνειο ούτε αγόρασα αξιοπρεπές αυτοκίνητο, για να παρέχω ασφάλεια και άνεση στην οικογένειά μου. Εγώ ξόδευα όλα τα λαφτά μου στα μπαρ, στις ταβέρνες, στα εστιατόρια, στα μπουζούκια, στα ρούχα και στα ταξίδια. «Έφαγα» ακόμα και την κληρονομιά, που μου άφησαν οι γονείς μου, στη διασκέδαση και στην καλοπέραση.
Στο σχολείο όταν οι συμμαθητές μου διάβαζαν, εγώ έκανα κοπάνες και τελικά, επειδή είχα μέσον (τότε δεν υπήρχε ο ΑΣΕΠ), διορίστηκα στο δημόσιο, δεν έφαγα άσκοπα τα χρόνια μου σε πτυχιακές και μεταπτυχιακά, δεν ξέρω τί σημαίνει η λέξη λειτουργικά έξοδα, βιωσιμότητα, ούτε ξέρω, τί είναι το ΣΔΟΕ, ούτε τί είναι το κλείσιμο βιβλίων.
Αρκετοί από τους συμμαθητές μου δεν βρήκαν ποτέ καλύτερη δουλειά από μένα ή τελικά απολύθηκαν. Όσοι έγιναν ελεύθεροι επαγγελματίες, ζούν μ' ένα καθημερινό τρόμο ή φυτοζωούν ή φαλήρισαν. Εγώ αντίθετα δεν ήμουν ποτέ, αυτό που λένε «νοικοκύρης» και τελικά, με την οικονομική κρίση και τα «δίκαια» μέτρα που έχουν ληφθεί, δικαιώθηκα! Μπορεί να έχω υποστεί μείωση στο μισθό μου, αλλά αν τα βάλεις κάτω, περνάω πολύ καλύτερα από τους περισσότερους!
Έχουμε και λέμε λοιπόν: μένω σ' ένα καταπληκτικό σπίτι, το οποίο πριν την κρίση δεν θα μπορούσα με τίποτα να νοικιάσω, άσε που ο ιδιοκτήτης, όποτε του δίνω το ενοίκιο στην ώρα του, με κοιτάει στα μάτια, σαν να βλέπει τη Μόνικα Μπελούτσι με μαγιό! Έχω αγοράσει αυτοκίνητο με λίγα χρήματα, μεταχειρισμένο μεν (1600 cc), αλλά πολύ καλύτερο απ' αυτό που οδηγούσα προ κρίσης.
Και βέβαια, επειδή δεν έχω ακίνητη περιουσία και άρα τίποτα στο όνομα μου, δεν πληρώνω κανένα χαράτσι, ανήκω δηλαδή, στις λεγόμενες ευπαθείς ομάδες! Δεν πληρώνω χαράτσια στη ΔΕΗ, δεν πληρώνω τέλος επιτηδεύματος, δεν πληρώνω εισφορά αλληλεγγύης, ούτε φόρο ακίνητης περιουσίας, αλλά πρακτικά, ούτε και φόρο εισοδήματος, γιατί μου τα κρατάει το κράτος από το μισθό μου. Οτι παίρνω, είναι καθαρά στο χέρι. Άσε που και η διασκέδαση έχει γίνει πιο φθηνή σε κάποια καταστήματα και ξενοδοχεία.
Από την άλλη πλευρά, βλέπω τους ταλαίπωρους φίλους και συγγενείς μου, που όλ' αυτά τα χρόνια έκαναν οικονομίες, πήραν δάνεια, για ν' αγοράσουν ένα σπίτι ή ένα οικόπεδο για την οικογένειά τους, ή δεν «έφαγαν» την κληρονομιά που τους άφησαν οι γονείς τους.
Τι κατάλαβαν οι ανόητοι; Τώρα βρίσκονται σε απόγνωση και κινδυνεύουν να χάσουν σπίτια, αυτοκίνητα, εξοχικά, όλα! Ενώ εγώ, όχι μόνον δεν στερήθηκα τίποτα όλα αυτά τα χρόνια, αλλά γλέντησα με την ψυχή μου, πέρασα καλά και τώρα περνάω καλύτερα! Επειδή μάλιστα είμαι μεγαλόψυχος, δεν θα τους αποκαλέσω κορόϊδα, παρόλο που εκείνοι, μέχρι πριν από λίγα χρόνια, με χαρακτήριζαν ως ανεπρόκοπο, χαραμοφάη και «χαμένο κορμί».
Το μόνο που θα τους πω, είναι, ότι στην Ελλάδα της κρίσης, δεν ισχύει η γνωστή παροιμία «των φρονίμων τα παιδιά πριν πεινάσουν μαγειρεύουν», γιατί εγώ «ούτε μαγείρεψα και βέβαια ούτε πείνασα» και ειδικά τα τελευταία χρόνια, περνάω μπεσαλίδικα!
Τό ότι δεν σπούδασα, με γλύτωσε από άσκοπα έτη σπουδών (χάσιμο χρόνου) και άσκοπα έξοδα. Εγώ αντιθέτως εργαζόμουν κι' έτσι σύντομα θα πάρω σύνταξη, και θα ξύνω τα «παπάρια» μου, περνώντας φίνα, ενώ αντίθετα, οι σπουδασμένοι συμμαθητές μου θα εργάζονται και θα πληρώνουν ΤΕΒΕ, κλπ. ασφαλιστικές εισφορές, μέχρι τα 67 τους...
Ένας τέως αποτυχημένος και νυν πού επιτυχημένος, για να μαθαίνετε και να μη με ζηλεύετε !
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου